Deze reis begon feitelijk vanaf het vliegveld van Peking. Persoonlijk had ik mijn volledige aandacht gericht op het vliegtuig waarmee we vervoerd zouden worden. Als het maar niet zo'n gare jaren '70 Sovjetbak zou zijn. En ik was me bewust van het feit dat de nationale luchtvaartmaatschappij de enige eensterren-maatschappij ter wereld is. Een bedenkelijke combinatie voor mensen die sowieso al niet van vliegen houden.
Tijdens het inchecken kwam ik erachter dat het beide vluchten naar Pyongyang (hoofdstad Noord Korea) sowieso vol zaten. En dat heel veel ogenschijnlijke Westerlingen zwaar camera-materieel bij zich hadden. Een praatje met een kerel voor mij, -ene Wouter Zwart van de NOS-, leerde mij dat de wereldwijde pers was uitgenodigd om het 65-jarig bestaan van de Nationale Arbeiderspartij en de daarbij behorende militaire parade bij te wonen. Dit tot zijn eigen grote verbazing. Want het werd de dag ervoor pas bekend gemaakt en hij kon zich niet herinneren dat dit eerder gebeurd was.
Gelukkig kwamen we een uur later in een nieuwe (2007) Tupolev (ongeveer een kopie van een Boeing 737-400) terecht. Leren bekleding, ogenschijnlijk ongebruikt. Het feest der absurdisme was begonnen. Er werden tijdschriften uitgedeeld met daarin afbeeldingen van een Noord Koreaans wonderdrankje. Het bijschrijft in Engels beloofde een helende werking tegen "radiation diseases, cancer and aids". Een verrassende propositie. De Pyongyang Times kopte met de mededeling dat Kim Jong Il was herkozen. Iets minder verrassend.
Terwijl journalist Zwart trots met zijn ingezonden Voetbal International wapperde klapten de LCD-televisieschermpjes open. Bombastische, kitscherige Noord-Koreaanse opera schalde uit de speakers. Ik en de reiziger naast mij, -een Brit-, vermaakten ons intussen kostelijk met de uitgedeelde literatuur. Zelfs de uitgedeelde maaltijd, met een bekertje "cider" smaakte boven verwachting goed. En al snel konden de gordels weer vast omdat de daling werd ingezet. Het is immers maar een vluchtje van anderhalf uur.
Een smetteloze vlucht bracht ons op Sunan International Airport. Deed me denken aan een vliegveldje zoals veel Griekse eilanden dat hebben. Eén grote start/landingsbaan, een klein gebouwtje en een aantal helicopters (Russische "Hips") en afgedankte vrachtvliegtuigen in de verte (alleen Russisch, Illoesjin en Tupolev).
Een spannende eerste kennismaking met tientallen overheidsmedewerkers (te herkennen aan het rode speldje) aan de ene kant, en Westerse pers en toeristen aan de andere kant. Duidelijk een spanningsveld. Veel trillende handen en mensen die om de 5 minuten naar het toilet moesten. Het douaneproces ging echter vloeiend en geheel ontspannen. De Noord Koreanen leken alleen geïnteresseerd in eventuele gsm's (verboden mee te nemen), maar verder mocht alle bagage dicht en liep het zeer vlot.
Een parkeerterrein vol oude mercedessen (bouwjaar rond de jaren '70 en begin '80), een aantal vrij nieuwe BMW's en wat Japanse klonen lieten zien dat er toch auto's zijn. Weliswaar in handen van partij-prominenten en een aantal ambassades welke de journalisten verwelkomden. Verder veel rokende en bellende (ja, met gsm) Noord Koreanen.
Gezien ik bij een toeristenkliek behoorde, mochten we een touringcar in, en werd koers richting PyongYang ingezet.
Brede meerbaanswegen. Geen auto's. Wel transportwagens van het leger. Soms een fiets. Maar vooral veel voetgangers, wat op arbeiders leken die van het platteland die het eind van de werkdag weer koers richting de stad hadden ingezet.
De eerste meters binnen Pyongyang kreeg ik een goede indruk van de woonplaatsen van de arbeiders van daarnet. Flats, hoogbouw, van 4 tot ongeveer 20 hoog. Gezien het schemerig was, kon ik goed naar binnen kijken en vielen me een aantal zaken op; elke woonruimte had een lamp aan het plafond, op exact dezelfde plek en van een exact gelijk wattage. En in elke woonruimte 2 schilderijlijsten van de vorige- en huidige leider. Steeds op precies dezelfde plek. Op elk balkon stonden ongeveer 3 (vermoedelijk plastic) bloemstukjes. Waarschijnlijk ter opfleuring, maar vast in opdracht van de staat. Omdat er geen uitzonderingen waren.
Het eerste bezichtiging stond op het programma; een kopie van de Arc de Triomph. Het regende statistieken. Ja, deze is net iets groter. Verder mocht je meer fotograferen dan aanvankelijk leek, en best een straat oversteken. Maar niet uit het zicht verdwijnen, en geen militairen fotograferen. De rest leek toegankelijk voor fanatieke fotografen (als ik).
Omdat ons toegezegde hotel vol was (door de uitgenodigde journalisten en partijleden), werden we naar een goedkopere variant gedirigeerd. Aan de rand van Pyongyang. Een grote, betonnen bak uit de Sovjet-tijd en ooit in de jaren '80 eens ingericht. Stinkend kamertje. Eerst de televisie maar eens aan. Op alle beschikbare zenders (allen nationaal) een emotionele toespraak van een presentatrice, duidelijk over de leider en de volkspartij, waarna een live verslag van vuurwerk. Ik denk, dat moet hier buiten op het balkon te zien, of horen zijn. En ja, in de verte inderdaad vuurwerk. Verder een raar aanzicht. Gezien er geen straatverlichting is, bijna volledig donker Pyongyang.
De dag erna begon de georganiseerde trip. Het heeft geen zin elke bezienswaardigheid op te sommen. Die zijn toch standaard. Ik zal een aantal opmerkelijke observaties delen. De trip had duidelijk als doel om te laten zien hoe fantastisch het land is, maar dat biedt elk land. Een rode draad is dat ze zich trots hebben verlost van de Japanse bezetter, dat ze de Amerikanen hebben verslagen. Ze noemen hun eigen land geen Noord-Korea, maar "this country", of heel soms "DPRK". De afbeeldingen van de landkaarten laat meestal één Korea zien. Geen twee helften.
Je kunt heus een gesprekje aanknopen met een gemiddelde Noord-Koreaan, want ze spreken best vaak Engels. Tijdens een metro-tripje kon ik even meegluren in een schoolboek van een student, en dit was allemaal Engels geschreven. Het is mijn observatie dat de gemiddelde Westerling heus welkom is, zelfs de Amerikanen die met ons meewaren (ongeveer kwart van reisgezelschap). Zodra je vanuit de bus naar de lokalen zwaait, of met ze op de foto wil, worden ze dol-enthousiast. Ze zijn dus positief richting ons bezoek. Je kunt de militairen ook groeten, deze groeten ook vriendelijk terug.
In principe mijden ze oogcontact, en heeft elke ontmoeting een soort ijsbreker nodig, door even aandacht te vragen. Maar dan ontdooit de gemiddelde Noord Koreaan, en kun je prima met ze praten.
Elk toeristengezelschap, meestal opgedeeld tot een stuk of 20, krijgt 2 of 3 gidsen mee. Engels sprekende mensen, die alleen een oogje in het zeil houden. Ze roken een sigaretje, je kunt vragen stellen, en wijzen je op de huisregels. Ik mocht m'n gang gaan, zodra je maar geen militaire objecten fotografeert, of aan de wandel gaat.
De anti-VS posters die we kennen, zijn nergens te bekennen. Je ziet propaganda-afbeeldingen in het straatbeeld. Maar meestal vertellen ze dat het leger op nummer één staat, dat je hard werken moet en wie de leiders zijn. Op het bezoek van de geconfisqueerde USS Pueblo na, geen anti-VS sentimenten.
Je kunt er gewoon Marlboro sigaretten, Heineken bier en Chivas Regal Whiskey kopen. Weliswaar op heel weinig plekken, maar het bestaat. En je betaalt met Euro's, Dollars of Yuan's. De lokale munt is niet beschikbaar voor buitenlanders.
In het hotel waar we op een bepaald moment terecht kwamen, Yanggkado, in de hoofdstad Pyongyang, had ik een typische Noord-Korea erlebnis. Het hotel had geen 5e verdieping, gezien de keuzes in de lift. Maar die was er wel, alleen bereikbaar via noodtrappen. Natuurlijk even stiekem opgezocht.
Een geheime, betonnen verdieping, met het plafond een halve meter lager. Volledig bewerkt met propaganda posters. Volstrekt absurd. Duidelijk niet bedoeld voor de ogen van de toerist. Ik heb er ook even navraag over gedaan bij een ervaren Noord-Korea ganger. Die suggereerde dat er een aantal Westerse bedrijven permanent kantoor houden, om buiten het handelsembargo toch stiekem te kunnen opereren.
Een bezoek aan de legendarische gedemilitariseerde zone -zeer absurdistisch-, stuitten we op hoge legerdelegaties van Zwitserland, Zweden, Roemenië, Oekraïne, Zambia en Namibië. Die werden daar rondgeleid en waren even verrast ons te zien, als wij hen.
Een opmerkelijk biologisch verschijnsel is massale aanwezigheid van de ekster. Ik zag overal in Noord-Korea alleen eksters en weinig andere vogels. Ik ben nieuwsgierig waar dit het gevolg van is.
Ik heb één bedrijfsauto van World Food Program ontdekt, op de parkeerplaats bij de mass games. Verder heb ik de indruk dat er hooguit ondervoeding heerst, in bepaalde streken van het land, geen honger. Dit baseer ik op mijn observaties vanuit de nachttrein, die in langzaam tempo van zuid naar noord rijdt, en een goede indruk geeft van het plattelandsleven. En verder waren de berichten van de ervaringsdeskundigen ook niet echt alarmerend, op dit onderwerp.
De bevolking heeft duidelijk geen keuzevrijheid, vrijheid in denken en handelen, maar ze tonen zich wel homogeen en wekken de indruk tevreden te zijn met hun eigen situatie. Het bezit van gsm's, pc's en zelfs laptops, zijn tekenen van toename van beschaving en modernisering.
Er is ook een soort internet, wat ik "intranet" noem. Ze hebben de broncode van internet explorer aangepast, zodat de adresbalk weg is. Je kunt dus alleen klikken op hun eigen homepage, met subpagina's. Te vergelijken met een internetomgeving van een groot bedrijf. Verder gebruiken de computers (Dell) een Microsoft platform en zag ik op de universiteit dat ze terminal-based werken.
Kinderen kunnen helaas geen kind-zijn, zoals bij ons. Kinderen trainen en worden getraind. Het kind zijn in Noord Korea staat in het teken van uitblinken in iets, en daar hard voor te werken. Op de scholen waar we zijn geweest, zag je kinderen van rond de 8 jaar een instrument beheersen, een dans uitvoeren of een lied zingen alsof hun leven er vanaf hing. Knap, maar even treurig. En die eeuwige mimiek, die geforceerde glimlach, zoals we dat zien bij onderwaterballet op de olympische spelen.
Als laatst is het belangrijk nog één vooroordeel te ontkrachten. Je bent hartstikke veilig in Noord Korea. Ik ben wel in de situatie geweest dat ik een foto van een paar militairen had genomen, en ook wel eens dat ik 'm even was gesmeerd. Maar je wordt altijd vriendelijk verzocht, nooit dringend of dwingend. En een politieke discussie kan wel, maar heeft weinig zin. De Amerikanen hebben het een aantal keer geprobeerd, maar de Noord Koreanen hebben hun feiten redelijk op rij, welke de Amerikanen toch in verlegenheid brachten. Uiteindelijk hielden beide partijen het altijd bij hun eigen feiten, zonder dat het tot moeilijke situaties leidde. Maar arrestatiegevaar of ontvoeringsgevaar en dergelijke, wil ik definitief naar het land der fabelen verwijzen. De Noord Koreanen heten je van harte welkom, en dat gevoel wordt je aanhoudend gegeven, zelfs richting de Amerikanen in het reisgezelschap.
Het land Noord Korea, zoals dat nu is, zal nog wel even in stand worden gehouden. Ik heb de indruk dat de bevolking loyaal is aan hun leider en staatsvorm. Dat past ook bij de Koreanen, in het Zuiden zijn ze even loyaal aan hun regering. Ze luisteren naar wat ze opgedragen krijgen. Ze hebben wel de uitdrukkelijke wens zich te verenigen met Zuid-Korea, maar niet tegen elke prijs. Het onafhankelijk functioneren, opbouwen heeft enorme status voor de Koreanen. En daar slaagt het Noorden in hun ogen wel in, waar het Zuiden haar ziel heeft verkocht aan de imperialistische Amerikanen. Dat minachten de Noord Koreanen oprecht, wat veel zwaarder weegt dan de economische situatie in hun eigen land. Ze wekken de indruk het idee te hebben "wij mogen het misschien wel minder hebben, maar wel alles zelf bereikt". En dat geeft ze kracht om te blijven bestaan zoals ze nu doen. En kracht om zich te verdedigen, mocht het ooit escaleren. Ondanks het verouderde materiaal, weet ik zeker dat Noord Korea een geduchte vijand kan zijn. Sterk, getraind, enorm gemotiveerd en bereid om te sterven voor hun vaderland.
Boeken gekocht:
The human rights situation in South Korea
The US imperialists started the war
50 Years of glory
100 significant glorious Korean achievements
Voorlopig hoop ik op een vreedzame hereniging.
[ Bericht 1% gewijzigd door Chooselife op 25-10-2010 16:53:00 ]
Ik was tijdens de N-Koreaanse parades op een conferentie in Beijing. Wat mij opviel was de vriendschappelijke, positieve berichtgeving over DPRK en de leiders daar: geheel in lijn met de propaganda. Opvallend was ook een nieuwsitem over chinese voedselhulp aan DPRK, de dag na de beelden van de overdadige parades.
Ik ben idd ook erg benieuwd naar foto's!
Dank voor delen met Fok!
Toch vraag ik me af of het echt zo vrij is als je beweert. Je geeft zelf al aan dat je een keer buiten de voor toeristen bedoelde paden bent gegaan en daar meteen volop propaganda aantrof. Dat de bevolking de staat adoreert lijkt me met al die propaganda en dat onderwijs (en zonder kennis van de veel vrijere buitenwereld) ook niet zo gek. Ik kan me moeilijk voorstellen dat er echt veel plaatsen zijn waar je Heineken kunt drinken of Marlboro kunt roken dan op de plaatsen waar toeristen kunnen komen. Ook van die vermeende hongersnood vraag ik me af of die wel zo meevalt als jij ervaren hebt, zeker als instanties als de VN het tegendeel beweren. Dat je in de 'toeristische façade' geen colonne van Wereldvoedselprogramma-auto's aantreft, lijkt me niet zo gek.
Hoe dan ook: al die vragen zijn voor mij eigenlijk alleen maar meer reden om nog eens naar Noord-Korea (proberen) te gaan.
quote:Het is totaal niet vrij voor de bevolking zelf, hooguit de gidsen of partijprominenten die wat bewegingsruimte hebben. Maar voor de toerist is er best ruimte, in tegenstelling tot wat veel mensen denken.Op maandag 25 oktober 2010 17:00 schreef Corkscrew het volgende:
Interessant verhaal en mooie foto's!
Toch vraag ik me af of het echt zo vrij is als je beweert. Je geeft zelf al aan dat je een keer buiten de voor toeristen bedoelde paden bent gegaan en daar meteen volop propaganda aantrof. Dat de bevolking de staat adoreert lijkt me met al die propaganda en dat onderwijs (en zonder kennis van de veel vrijere buitenwereld) ook niet zo gek. Ik kan me moeilijk voorstellen dat er echt veel plaatsen zijn waar je Heineken kunt drinken of Marlboro kunt roken dan op de plaatsen waar toeristen kunnen komen. Ook van die vermeende hongersnood vraag ik me af of die wel zo meevalt als jij ervaren hebt, zeker als instanties als de VN het tegendeel beweren. Dat je in de 'toeristische façade' geen colonne van Wereldvoedselprogramma-auto's aantreft, lijkt me niet zo gek.
Hoe dan ook: al die vragen zijn voor mij eigenlijk alleen maar meer reden om nog eens naar Noord-Korea (proberen) te gaan.
Heineken en marlboro zijn verkrijgbaar in de (betere) hotels, in sommige kraampjes langs de weg of bij een aantal souvenirshops. Ik kan niet uitsluiten, dat ze alleen toereikend zijn voor toeristen. Maar het bestaat er wel, en het wordt ook geconsumeerd door Noord Koreanen (voor wie het betaalbaar is).
Wat de hongersnood betreft, wil ik je graag op deze verklaring van een rode-kruismedewerker wijzen. Deze is ervaringsdeskundig (ik heb slechts een hele voorzichtige indruk), maar onderstreept wel wat ik geconstateerd heb. Dus dan wordt mijn constatering wel betrouwbaar.
quote:Tuurlijk. Zelfs geslapen in de Kaesong regio.Op maandag 25 oktober 2010 22:11 schreef huhggh het volgende:
Ben je nu ook nog echt buiten Pyongyang geweest?
quote:Met of zonder "begeleiding"?Op maandag 25 oktober 2010 22:16 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Tuurlijk. Zelfs geslapen in de Kaesong regio.
quote:Wat denk je zelf.
quote:Altijd met. Je kunt niet vrij reizen. Dat is praktisch onmogelijk en illegaal.
Maar dat neemt niet weg dat je zaken waarneemt en dat niet alles te verstoppen valt. Je krijgt zeker een indruk van Noord Korea in deze regio.
Pyongyang is niet representatief. Dat is Noord Korea zoals ze dat graag presenteren.
quote:Voor iemand die toch aardig wat positiefs te melden heeft over NK laat het zich natuurlijk wel makkelijk raden ja.
En hoeveel heb je voor deze trip betaald?
quote:Bij de grens worden fotocamera's steeksproef gewiijs gecontroleerd. Ik moest een foto wissen daar stond geschut opOp maandag 25 oktober 2010 22:33 schreef Roi het volgende:
Hoe zat het met fotograferen? Werden je foto's aan het einde nog gecontroleerd (en verwijderd)?
En hoeveel heb je voor deze trip betaald?
quote:Wat heb jij over dit land te melden dan?Op maandag 25 oktober 2010 22:27 schreef huhggh het volgende:
[..]
Voor iemand die toch aardig wat positiefs te melden heeft over NK laat het zich natuurlijk wel makkelijk raden ja.
quote:Fotograferen mag, en in principe overal (zoals in mijn verhaal staat). Alleen willen ze niet dat je militairen en/of militaire objecten op de foto zet. Maar dat is in Griekenland bijvoorbeeld ook zo.Op maandag 25 oktober 2010 22:33 schreef Roi het volgende:
Hoe zat het met fotograferen? Werden je foto's aan het einde nog gecontroleerd (en verwijderd)?
En hoeveel heb je voor deze trip betaald?
Vlak voor je de grens oversteekt, willen ze samen met je door de foto's heen. Je pakt dan je camera en begint door je foto's heen te scrollen met een douane-beambte. Als na een foto'tje of 30 blijkt dat je je aan de regels hebt gehouden, is er niets aan de hand. Soms moet je een foto wissen. Erger wordt het niet.
Persoonlijk had ik een nikon D80 bij me, met een "hide" functie. Ik heb voor de zekerheid dus wat foto's verstopt.
Er wordt niet gevraagd naar andere geheugencards, of andere camera's en/of videocamera's. Ik had meerdere camera's bij me, maar daar hebben ze simpelweg niet om gevraagd. Ook hoefde de bagage niet open, zowel op heen- als terugweg niet.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Henry_Rollins
Vind het alleen wel heel bizar dat je kan concluderen dat er geen hongersnood is n.a.v. een rit in een nachttrein, zeker aangezien je ook vermeldt dat het zelfs in Pyongyang pikkedonker is 's nachts wegens het gebrek een verlichting.
quote:Soms vraag ik me wel eens af; willen mensen dat soms alleen geloven, ondanks dat de geluiden anders zijn? Die vent van het rode kruis in dat filmpje is toch niet achterlijk?Op dinsdag 26 oktober 2010 16:28 schreef Blik het volgende:
Interessant verhaal.
Vind het alleen wel heel bizar dat je kan concluderen dat er geen hongersnood is n.a.v. een rit in een nachttrein, zeker aangezien je ook vermeldt dat het zelfs in Pyongyang pikkedonker is 's nachts wegens het gebrek een verlichting.
quote:Als iemand van het Rode Kruis je dat heeft verteld, prima. Echter heb je volgens je verhaal de observatie gemaakt tijdens een rit in de nachttrein. Daar zet ik mijn vraagtekens bij, want dat lijkt me gewoonweg onmogelijkOp dinsdag 26 oktober 2010 16:30 schreef Chooselife het volgende:
[..]
Soms vraag ik me wel eens af; willen mensen dat soms alleen geloven, ondanks dat de geluiden anders zijn? Die vent van het rode kruis in dat filmpje is toch niet achterlijk?
quote:Dan moet je beter lezen. Ten eerste reed de nachttrein overdag door Noord Korea en bereikte 's avonds bij licht nog China. Gezien die trein hooguit 50 km p/u reed, kon je genoeg observaties doen. Vooral omdat rond het spoor en stations veel leven is (geldt voor Azië in het algemeen).Op dinsdag 26 oktober 2010 16:41 schreef Blik het volgende:
[..]
Als iemand van het Rode Kruis je dat heeft verteld, prima. Echter heb je volgens je verhaal de observatie gemaakt tijdens een rit in de nachttrein. Daar zet ik mijn vraagtekens bij, want dat lijkt me gewoonweg onmogelijk
Maar ik heb ook gezegd dat ik hooguit kan verklaren wat ik met eigen ogen gezien heb, maar toch vooral afga op de woorden van de Rode Kruis medewerker in het toegevoegde youtube filmpje. Deze rept namelijk ook alleen van ondervoeding en niet van hongersnood; hetgeen mijn indruk ook is.
Maar begrijp me goed; ik kan niets uitsluiten. Ik kan hooguit een indruk weergeven en de betrouwbaarheid ervan onderbouwen.
Vandaar ook de titel "waar alleen eksters zijn, zien en weten". Het is zo moeilijk de feiten onder ogen te krijgen en een conclusie te trekken. Alleen de eksters in dat land lijken daar tot in staat.
[ Bericht 5% gewijzigd door Chooselife op 26-10-2010 16:55:03 ]
quote:In mijn boekje rijdt de nachttrein niet overdag, maar dat zal wel aan mij liggen.
[..]
Dan moet je beter lezen. Ten eerste reed de nachttrein overdag door Noord Korea en bereikte 's avonds bij licht nog China. Gezien die trein hooguit 50 km p/u reed, kon je genoeg observaties doen. Vooral omdat rond het spoor en stations veel leven is (geldt voor Azië in het algemeen).
Overigens neigt het verslag inderdaad wel enigszins naar naïviteit op sommige punten.
quote:Hier het bewijs.Op dinsdag 26 oktober 2010 17:09 schreef Blik het volgende:
[..]
In mijn boekje rijdt de nachttrein niet overdag, maar dat zal wel aan mij liggen.
Bij vertrek, 10:00u in de ochtend.
Willekeurige foto van onderweg.
Precies op de grens, tussen de Chinese stad Dandong (links) en Noord Korea (rechts). Je kunt zien dat de schemer invalt.
quote:Nee hoor, de treinreis duurt ongeveer 8 uren tot de grens.Op dinsdag 26 oktober 2010 17:15 schreef k_man het volgende:
De treinreis Pyongyang duurt - afhankelijk van de grensperikelen en overige vertragingen - zo'n 24 uur, dus er zit altijd wel een nacht in.
quote:Vertel eens.Overigens neigt het verslag inderdaad wel enigszins naar naïviteit op sommige punten.
quote:Allemaal prima, ik geloof je best en heb al de bewijsvoering niet nodig. Maar dan moet je niet zeggen dat je dat gezien hebt tijdens een rit in de nachttrein. Zeg dan gewoon tijdens de treinrit...
[..]
Hier het bewijs.
[ afbeelding ]
Bij vertrek, 10:00u in de ochtend.
[ afbeelding ]
Willekeurige foto van onderweg.
[ afbeelding ]
Precies op de grens, tussen de Chinese stad Dandong (links) en Noord Korea (rechts). Je kunt zien dat de schemer invalt.
quote:Dat ding heet nachttrein, ik snap de onduidelijkheid.Op dinsdag 26 oktober 2010 17:24 schreef Blik het volgende:
[..]
Allemaal prima, ik geloof je best en heb al de bewijsvoering niet nodig. Maar dan moet je niet zeggen dat je dat gezien hebt tijdens een rit in de nachttrein. Zeg dan gewoon tijdens de treinrit...
quote:Ik had het nergens over tot aan de grens. De totale reis duurt zo'n 24 uur. Of 28, in mijn geval, door vertragingen.
[..]
Nee hoor, de treinreis duurt ongeveer 8 uren tot de grens.
[..]
Vertel eens.
Vooral daarom vind ik het land wel interessant, maar ik hoef er niet zo nodig heen..
Desalniettemin, mooie trip en een leuk verslag, top dat je hem effe online zet!
Er was onlangs bij de VPRO een docu over een Amerikaan die tijdens de Koreaanse oorlog van 1950 overgelopen en geëmigreerd is naar Noord-Korea. Kan het alleen nergens meer terugvinden op internet. Volgens die docu was het best wel een tof land, maar inderdaad is er een periode geweest met grote honger (deels ook door de blokkade van de VS).
ik ga dit morgen eens helemaal doorlezen!quote:Ik kan niet oordelen over speculatieve zaken, of zaken die ik zelf niet geconstateerd heb. Bovendien spreek je in dat land ook buitenlandse Noord-Korea experts, maar die zijn veel genuanceerder over Noord-Korea dan de documentaire waar jij over spreekt. Gezegd moet worden, is dat ik vermoed -omdat er zeer sterke aanwijzingen over bestaan, beste bewijs was Google-Maps, toen dat in den beginne Noord Korea onthulde- dat er Noord Koreaanse Goelagkampen bestaan, geheel op Stalinistische leest. Werkkampen met een zeer lage overlevingskans.Op donderdag 28 oktober 2010 22:05 schreef kenowa het volgende:
Ik ben erg geïnteresseerd in Noord-Korea en was blij je verslag te lezen. Eerlijk gezegd moet ik het met een paar mensen hier eens zijn. Naar mijn idee doet de regering er alles aan om het land goed voor de dag te laten komen en zo bijvoorbeeld ook de route zorgvuldig te plannen en vol te zetten met alle pracht en praal. Ik neem aan dat de meeste mensen de inside documentaires van National Geographic kennen? Zo niet dan is er een interessante docu over Noord-Korea genaamd; undercover inside North Korea ( volgens mij heet hij zo) deze kun je vast wel ergens streaming bekijken.
Desalniettemin, mooie trip en een leuk verslag, top dat je hem effe online zet!
quote:Jij bedoelt de documentaire "Crossing the line".Op donderdag 28 oktober 2010 22:23 schreef Linkse_Boomknuffelaar het volgende:
Echt interessant om te lezen.
Er was onlangs bij de VPRO een docu over een Amerikaan die tijdens de Koreaanse oorlog van 1950 overgelopen en geëmigreerd is naar Noord-Korea. Kan het alleen nergens meer terugvinden op internet. Volgens die docu was het best wel een tof land, maar inderdaad is er een periode geweest met grote honger (deels ook door de blokkade van de VS).
Voor elke Noord-Korea geïnteresseerde; die film MOET je gezien hebben. Zeer indrukwekkend.
http://en.wikipedia.org/wiki/Crossing_the_Line_%28documentary%29
quote:Stel ze gerust!Op donderdag 28 oktober 2010 22:24 schreef Lindstrøm. het volgende:
Ik heb interesse en waarschijnlijk heel veel vragen!
Het schijnt zo te zijn dat het feitelijk inderdaad door Noord-Koreaans geweervuur tot zinken is gebracht. Maar er was kennelijk iemand, een jonge officier van nog géén 30 jaar jong, die op eigen initiatief had gehandeld. Dus zonder goedkeuring van een bevelhebber en laat staan de opperbevelhebber van de strijdkrachten.
Daarom is het min-of-meer ook met een sisser afgelopen.
Zelf zou ik ook graag eens willen rondkijken in Noord-Korea, maar mijn vriend is Zuid-Koreaans en komt er daarom niet in (of niet meer uit... of wel, maar verdwijnt dan een ZK-gevangenis in). En ik zou het toch ook raar vinden om er zonder hem heen te gaan. Daarom vind ik het extra leuk om je observaties te lezen.
Dat boek hierboven - De Acquariums van Pyongyang - is inderdaad een aanrader.
Verder vraag ik me wel af in hoeverre die mensen die Engels spreken en Engelse studieboeken lezen en zo "echte" passanten zijn? Die metro bijvoorbeeld, rijdt die niet alleen voor toeristen en niet voor het gewone volk? Ik kan me vergissen, maar in dat geval is die student met zijn Engelse boek misschien eerder een soort strategisch geplaatste figurant.
Verder wil ik graag nog benadrukken dat Zuid-Koreanen hun regering niet zo aanbidden en als een hondje opvolgen als de Noord-Koreanen. Heb er zelf een poos gewoond en regelmatig grote protesten meegemaakt (en dan bedoel ik ook echt duizenden of tienduizenden mensen op straat) en wel degelijk felle kritieken gehoord op de regering. Die vergelijking vind ik dus niet echt op gaan.
Heb je nog meer foto's?
Same here. Thnxquote:
Dank voor het delen van je reisverslag! Kwam je reis op het spoor door een oude post van je in een ander topic, en vond het erg onderhoudend
9 dagen in Noord-Korea is via koning aap het langst misschien dat je als je individueel gaat nog wat langer kan blijven dat weet ik niet. veel langer zal wel niet mogelijk zijn want de gidsen blijven 24 uur per dag bij je en die willen ook wel eens naar huis.quote:
Ja, erg interessant om te lezen ! Hoelang ben je in totaal geweest en hoelang mag je überhaupt blijven ?
Plus dat er ook niet zo heel veel is dat je mag zien. In een week heb je het wel gezien.quote:
[..]
9 dagen in Noord-Korea is via koning aap het langst misschien dat je als je individueel gaat nog wat langer kan blijven dat weet ik niet. veel langer zal wel niet mogelijk zijn want de gidsen blijven 24 uur per dag bij je en die willen ook wel eens naar huis.
Ik vond het in Vietnam al mooi hoe de Amerikanen werden weggezet in musea. De Vietnamezen waren allemaal lieverdjes (gaven goed eten en drinken aan gevangenen e.d.) en de Amerikanen waren alleen maar slecht.quote:
Dat zal in Noord-Korea alleen maar erger zijn
Haha, de kaart en het boek over de Amerikaans imperialisten heb ik ook gekocht daar. Duidelijk toeristen dingetjes.quote:
Heb je de kaart van Johan Cruijff ook zien hangen?
Leuk verhaal.quote:
[..]
Bij de grens worden fotocamera's steeksproef gewiijs gecontroleerd. Ik moest een foto wissen daar stond geschut op
Zijn laptops toegestaan? Dan kun je foto's maken, verwijderen, en vervolgens met datarecoverysoftware terughalen..
Ik zit ook te overwegen om een bezoekje te brengen, ben op reis in Azie.. Hoe lang ben je gegaan? Werd je tijdens de toeristische trip ook verplicht respect te tonen etc door bloemen te leggen?
Geen idee. Maar je moet de foto's gewoon verstoppen met je "hide" functie. Heb ik ook gedaan.quote:
[..]
Leuk verhaal.
Zijn laptops toegestaan? Dan kun je foto's maken, verwijderen, en vervolgens met datarecoverysoftware terughalen..
Nee, hoeft niet. Wel buigen in het Mausoleum, mocht dat in je tour zitten.quote:Ik zit ook te overwegen om een bezoekje te brengen, ben op reis in Azie.. Hoe lang ben je gegaan? Werd je tijdens de toeristische trip ook verplicht respect te tonen etc door bloemen te leggen?
En hoe duur was de reis?quote:
Ik poste het al in een ander topic, maar ook hier sluit het aan: Voor mensen die geïnteresseerd zijn in reisverhalen over Noord-Korea, hier staat de mijne van eind juli dit jaar: http://www.tom-reisverslagen.com
Haha, je hebt een vrij autistische houdingquote:
http://koningaap.nl/azie/noord-koreaquote:
Dat heb ik de tourguides van Koryo wel zien doen ja.quote:
Wij moesten dat wel (de bloemen). Een bosje neerleggen bij dat enorme beeld op het centrale plein in Pyongyang.
http://youngpioneertours.com/tours.php
Ik zou minimaal een grote tour doen, van méér dan een week. Die kosten doorgaans rond de 1500 euro. En je moet toch zeker wel 300 à 400 euro zakgeld meenemen.quote:
Voor onder de 1000 euro kun je een tour doen...
http://youngpioneertours.com/tours.php
Vergeet ook niet dat je nog in Peking moet komen even eventueel moet overnachten. Want de reis start in Peking.
Wij haddden geen reisbegeleider bij ons, alleen de staatsgidsen.quote:
[..]
Dat heb ik de tourguides van Koryo wel zien doen ja.
Wij ook niet. Die waren "toevallig" op dit dagtripje aanwezig.quote:Op vrijdag 26 november 2010 13:06 schreef k_man het volgende:
[..]
Wij haddden geen reisbegeleider bij ons, alleen de staatsgidsen.
Souvenirs, alleen al een shitload aan boeken.quote:Op vrijdag 26 november 2010 13:04 schreef k_man het volgende:
Waarom zoveel zakgeld? Ik heb daar vrijwel niks uitgegeven. Alleen wat souvenirs.
Heuse, handgeschilderde propagandaposter gekocht.
Bier, drankjes en soms een snack.
Een klein wasje laten doen in een hotel.
En natuurlijk de mass-games, waarvoor een kaartje vanaf 80 euro is.
quote:North Korea is a surreal place. There are almost no cell phones, two TV channels (both play the same thing), no ATM’s, computers, internet, or e-mail. There is very little commerce. Apartments are “given” to the people and they do not have to pay a cent for them. People receive almost no salary. Everything earned is in the hands of the state. With this power, the state builds wide roads for almost no cars. It builds monuments and marble palaces to show its power and to make the people feel awe just to look at these colossal structures. In Pyongyang, a big palace is provided to the children for cultural development. Twice a week, these children are asked to perform for the foreigners and they do so with amazing talent. There are classes in calligraphy, oil painting, water painting, drawing, cello, violin, piano, dancing of all kinds, singing, and drums. We think we saw an empty room with computers but almost no one has access to them. The state controls all the media. There are almost no bicycles so you can see thousands of people walking in their blue suits and ties up and down the streets. They walk quickly. A subway is provided, complete with crystal chandeliers and mosaics - depicting the workers' paradise, the Great Leader and the Dear Leader. These paintings, mosaics, statues, are ubiquitous. Coupons are given for food and clothing. What has happened is that the people are so isolated and deprived of information from the outside world that they are innocent and childlike. Peasants from the farms just stare at us dumbfounded. Those from Pyongyang have seen some foreigners but they are not able to talk in English, so they just stare. We stared back. If you wave, everyone will wave back at you in a friendly way. They have an uncountable number of museums. Foreigners are paraded through them. Lights were turned on in each room as we approached and turned off behind us when we left. The paintings in the National Gallery were fascinating from hundreds of years ago up to the present Socialist Realism. The old paintings, however, were just copies of the originals that were mostly found on walls in old grave mounts. This was the most interesting of tours, because it was accompanied by a tour guide who actually told us the history of Korea. In most hotels, water was scarce, hot water was available for a half hour, and lights were just barely on. Gifts given to the “Great Leader” were displayed in a 10 acre museum. The American gifts were appropriately small and unimpressive. Those from Cuba, Zimbabwe and Myanmar were very unusual and obviously designed to ingratiate. The people were so devastated when the Great Leader died that his son promised that there would never be another president. He would remain the Eternal President. We were talking about the young son of Kim Jong Il (Dear Leader), Kim Jong Un to our guide which surprised her. When she heard that he was educated in Switzerland, she said, “We do not have that information”. She looked a little afraid. Now she had info that others had not been given. We traveled with a group of wonderful people who, themselves, were well traveled and highly educated and just as curious as we. It was quite an adventure. They do not seem ready to give us any students yet but we made some good contacts.”
We really do not know why N. Korea would bomb a S. Korean island. Maybe some of you know. Do you really think that Kim Jong Un is getting trained?
De propaganda op de geheime 5e verdieping van het Yanggakdo hotel. http://en.wikipedia.org/wiki/Yanggakdo_Hotel#The_Fifth_Floor
Super toffe post!quote:
Een publicatie van wat zeldzame foto's. Wereldwijd nergens te vinden.
De propaganda op de geheime 5e verdieping van het Yanggakdo hotel. http://en.wikipedia.org/wiki/Yanggakdo_Hotel#The_Fifth_Floor
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Alleen zou ik wel willen weten wat er stond
Eigen gemaakte foto's.quote:Op woensdag 23 maart 2011 22:32 schreef k_man het volgende:
Zijn dat eigen gemaakte foto's of komen ze van een of andere website?
Mij viel in datzelfde hotel op dat we als groep geen kamers naast elkaar hadden. De kamerindeling was zodanig dat elke kamer minstens één buur had waar 'niemand' zat. Vonden we verdacht...
Zoiets: vrij - bezet - vrij - bezet - bezet - vrij
We zijn in de lift ook nog op een willekeurige verdieping uitgestapt (niet in gebruik, zompig tapijt van waterlekkage, stank, geen stroom), maar het ontbreken van 5 was ons helaas niet opgevallen.
Wij hadden in dat hotel juist wel kamers naast elkaar, en om het nog erger te maken nadat we een keer een nacht in een ander hotel geweest waren en weer terug kwamen kreeg ik nog een andere kamer ookquote:
Tof. Nog "official looking men" daar gezien?
Mij viel in datzelfde hotel op dat we als groep geen kamers naast elkaar hadden. De kamerindeling was zodanig dat elke kamer minstens één buur had waar 'niemand' zat. Vonden we verdacht...
Zoiets: vrij - bezet - vrij - bezet - bezet - vrij
We zijn in de lift ook nog op een willekeurige verdieping uitgestapt (niet in gebruik, zompig tapijt van waterlekkage, stank, geen stroom), maar het ontbreken van 5 was ons helaas niet opgevallen.
Ik denk dat de lege kamers meer iets is zodat je geen last hebt van je buren. ze zullen wel kamers over hebben meestal.Ik ben zelf in Myanmar geweest, en je denkt als toerist alles gezien te hebben in zo'n dictatuur. Maar juist op veel plekken waar de dictatuur zijn macht laat gelden kom je niet (zoals in scholen bijvoorbeeld). Hierdoor krijg je als toerist een verwrongen beeld van het land.quote:
[..]
Als iemand van het Rode Kruis je dat heeft verteld, prima. Echter heb je volgens je verhaal de observatie gemaakt tijdens een rit in de nachttrein. Daar zet ik mijn vraagtekens bij, want dat lijkt me gewoonweg onmogelijk
Maar bedankt voor het verhaal, heb het met veel plezier gelezen. Een bijzondere reiservaring.
Neem gewoon een tweede geheugenkaart mee.quote:
[..]
Leuk verhaal.
Zijn laptops toegestaan? Dan kun je foto's maken, verwijderen, en vervolgens met datarecoverysoftware terughalen..
Ik zit ook te overwegen om een bezoekje te brengen, ben op reis in Azie.. Hoe lang ben je gegaan? Werd je tijdens de toeristische trip ook verplicht respect te tonen etc door bloemen te leggen?
Dat lijkt me dus ook. Je krijgt alleen de plekken te zien die de dictatuur wilt laten zien aan je.quote:
[..]
Ik ben zelf in Myanmar geweest, en je denkt als toerist alles gezien te hebben in zo'n dictatuur. Maar juist op veel plekken waar de dictatuur zijn macht laat gelden kom je niet (zoals in scholen bijvoorbeeld). Hierdoor krijg je als toerist een verwrongen beeld van het land.
Maar bedankt voor het verhaal, heb het met veel plezier gelezen. Een bijzondere reiservaring.
De toerist die Noord Korea bezocht heeft en denkt alles gezien te hebben, is wel bijzonder naïef.
[ Bericht 16% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2011 16:59:52 ]
Ik vroeg of we het stadion konden bezoeken. De reactie van de gidsen was: daar is deze week niks te zien, dus daar gaan we niet heen. Dus ik legde uit dat ik graag het gebouw wilde zien, dat ik dat ook heel interessant zou vinden als er geen parade of zoiets te zien is. Vooral vanwege de architectuur. De reactie van de gidsen: dat is niet interessant en we gaan daar niet heen.
Ietsje meer succes had ik bij dat pyramidehotel. Ook uitgelegd dat ik dat zo'n mooi, imposant bouwwerk vond en gevraagd of we daar niet even langs konden rijden. Kon niet. Snap ik best, want het pand is een totaal drama, volledig mislukt project. Tot we op een gegeven moment onverwachts ergens stopten en moesten uitstappen. We vroegen ons af waarom in hemelsnaam. De gidsen: ja, jij wilde toch de pyramide zien? nou, maak maar een foto vanaf hier. Stonden we kilometers van dat gebouw af.
Echter wel op een plek waar vandaan het redelijk te zien was. Met telelens is dat nog een heel aardige foto geworden. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-03-2011 17:10:22 ]
Ik denk niet dat die bestaan.quote:
De toerist die Noord Korea bezocht heeft en denkt alles gezien te hebben, is wel bijzonder naïef.
Mijn vriend zegt dat het lastig te vertalen is, maar het ongeveer hier op neer komt:quote:
[..]
Super toffe post!
Alleen zou ik wel willen weten wat er stond
1e foto - We volgen de visie van onze grote leider en worden een sterk en machtig land
2e foto - Laten we ons goed voorbereiden zodat we onze vijanden/aanvallers/die klootzakken kunnen aanvallen/verslaan
Wauw, enorm gaaf verhaal en dan die 5e verdieping, dat is dus gewoon een soort spionageverdieping ofzo volgens die wiki?quote:
Een publicatie van wat zeldzame foto's. Wereldwijd nergens te vinden.
De propaganda op de geheime 5e verdieping van het Yanggakdo hotel. http://en.wikipedia.org/wiki/Yanggakdo_Hotel#The_Fifth_Floor
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Ik wil daar toch echt eens heen!
De beruchte vijfde verdieping waar ik eerder foto's van liet zien!