quote:
Op donderdag 18 november 2010 09:53 schreef trui het volgende:en anitra, hoe is 't met jou nu eigenlijk?
luchtbel ik denk vaak aan je, geen idee of je hier momenteel wel es leest. ik hoop zo dat 't een beetje beter gaat...
Ehm tjah, wegstoppen ben ik heel goed in geworden. Het is behoorlijk heftig te accepteren dat je niks meer kan, dat kan ik dus ook niet en plan wel dingen om te doen buiten de deur of iig buiten het bed, maar 9/10 keer moet ik het dan toch afzeggen, waardoor ik weer boos op mezelf word omdat ik mezelf niet kan accepteren als bedlegerig. Maar van uit bed kan je ook een huishouden runnen heb ik bewezen toen Rick een maand lang in india zat voor zijn werk en dat houd mij overeind. En de kids natuurlijk. Van de rest voelt het als "mijn tijd" uitliggen.
Vrijdag de pijnpoli en alles voor medicijnpomp in gang zetten, hopelijk kan daar wat vaart achter gezet worden.
Maar ik kan ook heerlijk genieten van de kleine dingen, smorgens mijn uurtje met Djulian voor hij naar school gaat, puber die heerlijk geniet van muziek maken en saampjes glee-gek zijn, mijn haakwerkjes waar andere weer blij van worden. En mijn man die echt de grootste lieverd op aarde is en _evenstar_ die op de meest onmogelijke tijden me altijd weet op te beuren
Het klinkt zo heftig, maar als je er middenin zit dan word alles best wel " gewoon "
Voor iedereen die het gebruiken kan
en ik hoop zo dat de zon snel weer gaat stralen voor jullie!