Ik kon het bevaltopic zo 1 2 3 niet vinden, dus maar even in het kort hier.
Allereerst bedankt voor jullie felicitaties! Jasmin haar glucose is goed en we mogen wrsch morgen al naar huis! Mijn suiker blijft hoog, dus dat is nog even afwachten.
Vanochtend vroeg om 6 uur waren we al wakker. Na wat ontbijt en douchen gingen we mijn schoonmoeder halen, mijn moeder kwam naar het zkh toe.
Rond half 9 kreeg ik mn infuus. Uiteraard 2 keer prikken en veel wroeten kreeg ik te horen dat ik echt heel moeilijk te prikken ben., maar het lukte!
Toucheren deed veel zeer. Mn baarmoeder is iets gekanteld en de vlos kon het niet heel goed voelen. Overigens hadden we de vlos die ik graag wilde, dat was erg fijn. Ook de verpleegkundige was geweldig.
De gyn kwam er bij en na wat gepoke besloot ze dat het 2 cm was en vloeide er wat warms langs mn benen, mijn vliezen waren gebroken!
Het infuus met weeenopwekkers kwam naast de glucose en al snel had ik regelmatige weeen. Niet super heftig want de komende 2 uur was ik nog gezellig aan het praten. Toen begon ik het moeilijk te krijgen en heb ik voorzichtig gepolst over pijnstilling. Dat is erg lastig ivm een morfine allergie. Ze wilde eerst dat ik ging douchen. Daar raakte ik in een soort trance en was mn tijdsbesef weg. Ik denk dat ik er een uur heb gezeten ofzo. De weeen kwamen om de 30 sec vanaf dat moment en weer kreeg ik het moeilijk.
Uit de douche voor toucheren zei ik dat ik pijnstilling wilde, want ik had al 6 cm ontsluiting en 4 uur lang nog weeen wegzuchten maakte me lichtelijk paniekrig. Of ik niet op mn zij wilde liggen. Nee nee nee. Ik probeerde het 1 keer, kon de wee niet opvangen en raakte in paniek ervan. Ik wilde hal liggend half zittend mn voeten en vuisten in bedduwen terwijl ik pufte. In mn hoofd heb ik wat gescholden maar de weeen kwamen te snel en heftig, ik kon niets zeggen.
Ze gingen pijnstilling regelen. Plotseling verandere de weeen. Ik kreeg een rare druk en wilde perse persen,, na 4 of 5 van de weeen kon ik het woord persdrang uitbrengen en drukte knut of 1 van de mamma's op de knop. De vlos was er zo en vol verbaing riep ze uit, ja hoor volledige ontsluiting! Ik mocht gaan persen.
Wow wat is dat indrukwekkend, ik kon niets anders dan me eraan over te geven, net als de andere weeen, en ik perste alsof mn leven er vanaf hing, grommend en al.
Elke perswee gaf ik mezelf 4 keer over aan die enorme drang en langzaam kwam het hoofdje tevoroschijn.
Jasmin kreeg het wat moeilijk en de gyn wilde er al aankomen toen de vlos me een knip gaf, ik mij enorm kwaad maakte en ineens het hoofdje eruit kwam. De schouders gingen niet zo makkelijk en na nog een pers, gedraai en getrek kwam daar mn eerste en laatste schreeuw en lag er een baby op mn buik.
De ontlading was ongelooflijk. Wat een vreugde en opluchting. Ik was stom verbaasd toen knut zei dat het een meisje was en vroeg nog of hij het wel zeker wist. Na een uurtje moest jasmin naar de kinderafdeling, maar dat wisten we. De hechtingen voelde ik niet, de verdoving amper.
Ik vond het een indrukwekkende ervaring. Zo mooi en intens, fijner dan een keizersnede ondanks alle pijn. Ik had het voor geen goud willen missen en was blij dat niet alleen knut erbij was maar ook mijn en zijn moeder!