LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
rot op man, die film is fucking goed!!!quote:Op zondag 17 oktober 2010 13:06 schreef mane het volgende:
Ik ben gisteren in het kader van goed stiefmoederschap naar Despicable Me geweest (in het Nederlands Verschrikkelijke Ikke.). Het was heel erg. Maar Livia zat op 't puntje van haar stoel, dus ja. Daar doe je het voor he.
Dan zie jij dingen die ik niet zie, Pope. Maar dat zou heel goed kunnen want ik had dus een gewone bril op en nog zo'n 3D brilletje daarover heen. Dat leidt wellicht tot allerlei verstorende effecten waardoor ik niet heb gezien dat het eigenlijk een heel knap doordacht verhaal was.
Of ik ben ook een pedante eikel.
In ieder geval snipverkouden.
(met die rode neus lijkt deze er nog het meest op).
Of ik ben ook een pedante eikel.
In ieder geval snipverkouden.
(met die rode neus lijkt deze er nog het meest op).
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ik zit heel bleu te lezen. Verder bleek mijn water i.v.m. werkzaamheden te zijn afgesloten, dus toen moest ik wel even in bad zitten (lezen) bij 
.
.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Omdat ik nog altijd rijkelijk van staatswege wordt gesponsord, vond ik het vanochtend een goed idee om museum Boijmans met een bezoek te vereren. Nou dat had ik beter niet kunnen doen. Niet alleen hingen in alle reguliere zalen schoolkinderen rond, die met speurtochten en ingewikkelde vragenlijsten in de weer waren en vooral interesse hadden in elkaar waardoor ik me niet meer op de kunst kon concentreren — nee nog veel erger waren de busladingen babyboomers die plotsklaps binnenkwamen, toen ik net aan het loket vijf euro toeslag had neergelegd voor de tentoonstelling van Kees van Dongen. Van die Van Dongen en zijn Grote Ogen heb ik niet veel meegekregen! Ik was nog maar nauwelijks in de zaal of ik werd van alle kanten ingehaald door nerveuze net-niet-bejaarden, allen aan de audiotour. In een mum van tijd stond het vijf rijen dik voor ieder schilderij, en men wilde van geen wijken weten. Toen ben ik 'm maar vlug gepeerd. 
.
.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Oh wat jammer, Ringo.
Ik zit altijd graag in het zaaltje met kunst uit de Gouden Eeuw. Daar is het, als ik er ben tenminste, zo ontzettend rustig dat ik een beetje ongestoord kan wegdromen.
Ik zit altijd graag in het zaaltje met kunst uit de Gouden Eeuw. Daar is het, als ik er ben tenminste, zo ontzettend rustig dat ik een beetje ongestoord kan wegdromen.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ik herinner me nog de twee zaaltjes met Vlaamse primitieven in Londen, waar je een kanon kon afschieten en waar ik een zeer genoeglijk uurtje heb doorgebracht - tot de teerbeminde eens kwam kijken waar ik toch bleef.
Ik weet het niet, Z. Mijn humeur en concentratie waren ernstig verstoord. Ik moet rust vinden in een museum, en plekken zoals mane en Gellius noemen. Maar misschien ga ik nog es terug, want die Van Dongen maakte mooi werk, zag ik wel.
Overigens (in het kader van mijn afkeer van drukte en mensenmassa's) maakte ik vandaag een HSP-testje (op uitnodiging van iemand die er onderzoek naar doet), en de uitslag was:
Overigens (in het kader van mijn afkeer van drukte en mensenmassa's) maakte ik vandaag een HSP-testje (op uitnodiging van iemand die er onderzoek naar doet), en de uitslag was:
Dat vond ik nu weer zo ongevoelig!quote:Evaluatie 100 vragen HSP test
Je hebt 98 punten
Je bent nauwelijks sensitief.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Nu is mensen kijken natuurlijk ook heel interessant, vooral in musea. Je treft echter zo zelden een klas blozende, schuchtere gymnasiummeisjes in grijze lamswollen truitjes, die met ingehouden adem en stille, schitterende ogen in vervoering naar een Vermeer staan staren1) en inderdaad maar al te vaak traag voortschuifelende pensionado's met zo'n buitenmodel telefoon tegen hun oor gedrukt. Goed, ook zij hebben recht op cultuur, maar ze kunnen enorm overheersen. Met name het Singer in Laren heeft daar last van, en dat terwijl ze daar geregeld heel aardige tentoonstellingen organiseren.
1) Petit pan de mur jaune! Petit pan de mur jaune!
[ Bericht 3% gewijzigd door Gellius op 19-10-2010 18:46:05 ]
1) Petit pan de mur jaune! Petit pan de mur jaune!
[ Bericht 3% gewijzigd door Gellius op 19-10-2010 18:46:05 ]
Iran.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 19:31 schreef Ringo het volgende:
Mijn broer weet de gymnasiummeisjes alvast te vinden.
[ afbeelding ]
De audioguide.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 15:59 schreef Ringo het volgende:
Ik was nog maar nauwelijks in de zaal of ik werd van alle kanten ingehaald door nerveuze net-niet-bejaarden, allen aan de audiotour. In een mum van tijd stond het vijf rijen dik voor ieder schilderij, en men wilde van geen wijken weten.
Mensen die eindeloos voor een schilderij blijven staan. Niet om ernaar te kijken, maar om het verhaaltje af te luisteren. En dan door naar het volgende werk met een nummertje. Sodemieter op!
Overigens vind ik het Singer wel een prettig, meestal weldadig rustig museum en hebben ze daar bij mijn weten geen audioguides. Alleen jammer dat je er zo slecht kunt parkeren.
Nu we toch pedant aan het doen zijn: ik veracht de mensen die drie keer meer tijd aan het kaartje met de beschrijving besteden dan aan het schilderij zelf niet minder. Soms gevoel ik zelfs de behoefte aan een pijp, om kregelig mee te doen. En een corduroy colbert met armstukken. Maar ja, Harry. Harry.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 22:18 schreef k_man het volgende:
[..]
De audioguide.
Mensen die eindeloos voor een schilderij blijven staan. Niet om ernaar te kijken, maar om het verhaaltje af te luisteren. En dan door naar het volgende werk met een nummertje. Sodemieter op!
O, zeker wel.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 22:19 schreef k_man het volgende:
Overigens vind ik het Singer wel een prettig, meestal weldadig rustig museum en hebben ze daar bij mijn weten geen audioguides. Alleen jammer dat je er zo slecht kunt parkeren.
Ik kijk alleen maar naar schilderijen. De rest zal me echt worst wezen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik bedoel,
indien het schilderijen betreft, beperk ik me louter tot het kijken... naar het schilderij...dus.
indien het schilderijen betreft, beperk ik me louter tot het kijken... naar het schilderij...dus.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik ben niet zo'n geoefend (wat zeg ik? Totaal ongeoefend) kunstkijker en lees daarom altijd het kaartje. Verder heb ik de gewoonte in zo'n zaal vluchtig rond te kijken en dan enkel naar het schilderij te lopen dat op die manier mijn blik vangt. Waarschijnlijk heb ik zo al heel wat meesterwerken misgelopen en aan onbeduidende werken aandacht besteed. Maar dan kijkt daar tenminste ook eens iemand naar.
( Geoefend ) kunstkijker...
Ik begrijp die term niet eens, SL.
Ik vind iets mooi, of niet. En al die extra informatie leidt ( mij ) alleen maar af.
Ik begrijp die term niet eens, SL.
Ik vind iets mooi, of niet. En al die extra informatie leidt ( mij ) alleen maar af.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik bedoel dat er vaak bepaalde grapjes in een kunstwerk zitten die ik niet zie. Of erotische toespelingen, ik herinner me nog een of ander schilderij met openstaande schelpen waar ik de vaginale connotatie pas van doorhad toen ik het kaartje had gelezen. Of andere toespelingen, op 'n concurrerend kunstenaar bijvoorbeeld.
Dat zijn dingen die ik meestal erg leuk vind en daarom niet wil missen.
Dat zijn dingen die ik meestal erg leuk vind en daarom niet wil missen.
Iets moet mij meteen aanspreken, is de ervaring.
Als ik het intuitief niet begrijp, is er eigenlijk al geen redden meer aan.
Als ik het intuitief niet begrijp, is er eigenlijk al geen redden meer aan.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik lees hier dat jullie vinden dat het genot van een schilderij in een museum vergald wordt door dagjesmensen - door je eigen narcisme in feite - maar dat valt in het niet bij de onherstelbare verkrachting van een schilderij door het op de omslag van een boek van Leon de Winter te plaatsen.
VSV - Leon de Winter (2010)
Nederlands
Thriller
464 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)
Max Kohn is een zware crimineel met een slopende hartziekte. Op een dag ontwaakt hij in een ziekenhuisbed met een donorhart. Het hart van een priester. Hij heeft extra tijd gekregen, dankzij de goedheid van een ander. Max besluit de goede werken van de priester voort te zetten. Hij krijgt zijn kans als een groepje jonge geradicaliseerde Marokkanen basisschool VSV in Amsterdam-Zuid binnendringt. De moslimfundamentalisten eisen de vrijlating van Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo van Gogh. Woede en paniek slaan door het land. Max Kohn, de crimineel met het priesterhart, zet zijn leven op het spel om de zestig kinderen en acht onderwijzeressen van de VSV te ontzetten. In het oog van de storm moet hij in het reine zien te komen met zijn ex-geliefde, met de zoon van zijn jeugdvriend ? met zijn verleden.
VSV - Leon de Winter (2010)
Nederlands
Thriller
464 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)
Max Kohn is een zware crimineel met een slopende hartziekte. Op een dag ontwaakt hij in een ziekenhuisbed met een donorhart. Het hart van een priester. Hij heeft extra tijd gekregen, dankzij de goedheid van een ander. Max besluit de goede werken van de priester voort te zetten. Hij krijgt zijn kans als een groepje jonge geradicaliseerde Marokkanen basisschool VSV in Amsterdam-Zuid binnendringt. De moslimfundamentalisten eisen de vrijlating van Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo van Gogh. Woede en paniek slaan door het land. Max Kohn, de crimineel met het priesterhart, zet zijn leven op het spel om de zestig kinderen en acht onderwijzeressen van de VSV te ontzetten. In het oog van de storm moet hij in het reine zien te komen met zijn ex-geliefde, met de zoon van zijn jeugdvriend ? met zijn verleden.
Graag op anoniem
Wat is de man eigenlijk? Wat drijft hem, wat wil hij het liefst? “Vanaf ons dertiende jaar willen we doden, verkrachten en oorlogvoeren,” analyseert schrijver Leon de Winter.
Als de schrijver in de Verenigde Staten, waar hij part-time woont, een boekwinkel instapt wordt hij bevangen door een ‘onaangenaam gevoel’. “Ik zie dan al die boeken en dan denk ik ‘waar zijn de mijne'? Die zijn toch veel beter dan wat ik hier zie!”
Graag op anoniem
Ik vind het altijd zo'n afknapper als een Duits meisje dat hier studeert Thomas Mann niet blijkt te kennen. Daarentegen zijn er ook weer Duitse meisjes die je leren dat Thomas Mann een pedofiel was.
Graag op anoniem
You sit down on a piling and look out over the river. Downriver, the Statue of Liberty shimmers in the haze. Across the water, a huge Colgate sign welcomes you to New Jersey, the Garden State.
You watch the solemn progress of a garbage barge, wreathed in a cloud of screaming gulls, heading out to sea.
Here you are again. Alle messed up and no place to go.
You watch the solemn progress of a garbage barge, wreathed in a cloud of screaming gulls, heading out to sea.
Here you are again. Alle messed up and no place to go.
Graag op anoniem
Houellebecq verklaart door niets algemeens of universeels (of bijzonders of plaatselijks) echt te kunnen worden geroerd. Hij ondergaat met de rest van de grote kudde de geschiedenis, en interesseert zich in wezen alleen voor wat hem of zijn naaste omgeving direct raakt. Ook een verantwoordelijkheid jegens Frankrijk heeft hij nooit gevoeld, en de keuze van een land om te wonen heeft voor Houellebecq ongeveer dezelfde emotionele lading als de keuze van een hotel.
"Wij zijn voorbijgangers hier op Aarde, daar ben ik inmiddels van doordrongen; we hebben geen wortels, we brengen geen vruchten voort. Onze bestaanswijze is, om kort te gaan, anders dan die van bomen. Overigens hou ik veel van bomen, ik hou er zelfs steeds meer van; maar ik ben er geen. We hebben meer weg van stenen, geworpen in de leegte, en net zo vrij als zij; of als je de zaken per se van de goede kant wilt zien, we hebben iets van kometen."
"Wij zijn voorbijgangers hier op Aarde, daar ben ik inmiddels van doordrongen; we hebben geen wortels, we brengen geen vruchten voort. Onze bestaanswijze is, om kort te gaan, anders dan die van bomen. Overigens hou ik veel van bomen, ik hou er zelfs steeds meer van; maar ik ben er geen. We hebben meer weg van stenen, geworpen in de leegte, en net zo vrij als zij; of als je de zaken per se van de goede kant wilt zien, we hebben iets van kometen."
Graag op anoniem
Ik ben erg benieuwd naar die nieuwe Houellebecq, schijnt goed (en iets minder zwartgallig) te zijn.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Je loopt met zo'n "here we are now entertain us"-methodiek wel een hoop mooie dingen mis, vrees ik. Maar ik hanteer wel een enigszins vergelijkbare methode: ik ga bij een tentoonstelling altijd eerst eens rondlopen door de zalen om te kijken wat mijn oog vangt. Maar om het daar nu bij te laten vind ik wel weer heel erg achteloos en zelfbevestigend.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 23:15 schreef DO2 het volgende:
Iets moet mij meteen aanspreken, is de ervaring.
Als ik het intuitief niet begrijp, is er eigenlijk al geen redden meer aan.
Ik snap je punt, Mainport. Leon de Winter vind ik ook erg.
In musea kijk ik altijd op de bordjes erbij, maar dat is omdat ik nu eenmaal een verslaafde lezer ben. Ik moet 't lezen. Als ik mijn eentje naar een museum ga, neem ik ook vaak een audio guide. Soms zijn ze heel slecht en dan luister ik amper, maar soms is het wel goed gedaan. Ik ben daar dan nieuwsgierig naar.
In het muziekinstrumenten museum in Brussel is het zelfs een must. Als je in de buurt loopt van een bepaalde vitrine met bijbehorend instrument dan hoor je dat instrument spelen.
.
In musea kijk ik altijd op de bordjes erbij, maar dat is omdat ik nu eenmaal een verslaafde lezer ben. Ik moet 't lezen. Als ik mijn eentje naar een museum ga, neem ik ook vaak een audio guide. Soms zijn ze heel slecht en dan luister ik amper, maar soms is het wel goed gedaan. Ik ben daar dan nieuwsgierig naar.
In het muziekinstrumenten museum in Brussel is het zelfs een must. Als je in de buurt loopt van een bepaalde vitrine met bijbehorend instrument dan hoor je dat instrument spelen.
.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Oh, maar ik heb het in het verleden allemaal vaak genoeg een kans gegeven, hoor.
De ervaring is bij mij nu eenmaal dat de impact na de uitleg altijd achterwege blijft.
En ik kom meestal toch al in tijdnood, 'ius.
Ik kan namelijk gerust een kwartier voor een schilderij blijven staan wat ik wel direct mooi vind.
De ervaring is bij mij nu eenmaal dat de impact na de uitleg altijd achterwege blijft.
En ik kom meestal toch al in tijdnood, 'ius.
Ik kan namelijk gerust een kwartier voor een schilderij blijven staan wat ik wel direct mooi vind.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ja, soms is het ook wel leuk als je een beetje moeite moet doen om iets te waarderen. Zo heb ik nooit iets gehad met het latere werk van Mondriaan, maar omdat ik vaak in het Gemeentemuseum kom en zijn ontwikkeling daar goed heb kunnen zien, snap ik die schilderijen wel. Ik vind ze op zichzelf nog steeds niet mooi, maar mooi of aansprekend is hier ook niet het punt.quote:Op woensdag 20 oktober 2010 08:38 schreef Gellius het volgende:
[..]
Je loopt met zo'n "here we are now entertain us"-methodiek wel een hoop mooie dingen mis, vrees ik. Maar ik hanteer wel een enigszins vergelijkbare methode: ik ga bij een tentoonstelling altijd eerst eens rondlopen door de zalen om te kijken wat mijn oog vangt. Maar om het daar nu bij te laten vind ik wel weer heel erg achteloos en zelfbevestigend.
Veel schilderijen in het Mauritshuis ben ik ook veel meer gaan waarderen doordat ik ze als museumdocent vaak van dichtbij heel goed heb kunnen bestuderen, en veel leerde van de conservatoren die heel enthousiast konden vertellen over bepaalde schilderijen die mij in eerste instantie niet zo waren opgevallen.
Een uitzondering: ik ben nog steeds geen fan van De Stier.
.
The real is always way ahead of what we can imagine.
De naam van dat schilderij klopt gewoon niet. Als je het doek bekijkt als "De Kikker" is het opeens prachtig!quote:Op woensdag 20 oktober 2010 11:05 schreef mane het volgende:
[..]
Een uitzondering: ik ben nog steeds geen fan van De Stier.
De angst van de stier voor de kikker is door Potter weergaloos getroffen; een unheimisch gevoel dat ook de koe en de man, die de kikker met argusogen bekijken, lijkt te bekruipen.
[ Bericht 14% gewijzigd door Vlens_de_Vos op 20-10-2010 11:29:02 ]
"I only sign for beautiful girls" Marat Safin
Of als "Gezicht op Delft". En "Gezicht op Delft" als "De Stier". Of een variant met vieze woordjes, voor JAM.
Daarbij is de waakzame blik van de ram onheilspellend. Het lam probeert nog een glimp op te vangen van de kikker, maar zijn moeder weet dit te voorkomen door zich liefdevol over hem heen te buigen; nee, dit is geenzins een beeld geschikt voor de jong van dagen!quote:Op woensdag 20 oktober 2010 11:15 schreef Vlens_de_Vos het volgende:
[..]
De naam van dat schilderij klopt gewoon niet. Als je het doek bekijkt als "De Kikker" is het opeens prachtig!
De angst van de stier voor de kikker is door Potter weergaloos getroffen; een unheimisch gevoel dat ook de koe en de man, die de kikker met argusogen bekijken, lijkt te bekruipen.
"I only sign for beautiful girls" Marat Safin
Gellius maakt nog eens school.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 15:59 schreef Ringo het volgende:
Omdat ik nog altijd rijkelijk van staatswege wordt gesponsord
The crowning attainment of historical study is a historical sense - an intuitive understanding of how things do not happen. - Lewis Namier
Ik ga morgen waarschijnlijk met Livia een kijkje nemen maar ik zal haar ogen wel afschermen voor dit gruwelijke tafereel (het is ook nogal in your face).quote:Op woensdag 20 oktober 2010 11:39 schreef Vlens_de_Vos het volgende:
[..]
Daarbij is de waakzame blik van de ram onheilspellend. Het lam probeert nog een glimp op te vangen van de kikker, maar zijn moeder weet dit te voorkomen door zich liefdevol over hem heen te buigen; nee, dit is geenzins een beeld geschikt voor de jong van dagen!
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ik denk dat het aan mij ligt, omdat ik Ringo nooit fouten zie maken.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Hoe lang is dat wel niet geleden dat ik van dergelijke taalfouten iets meende te moeten zeggen.quote:
The love you take is equal to the love you make.
Zojuist heb ik een brief geschreven aan de supermarktketen waar mijn moeder is uitgegleden over een druif. Aangezien ze nog steeds in het gips zit en natuurlijk ook mentaal enorm beschadigd is door dit ongeluk kunnen ze best met een schadevergoeding komen, vind ik.
Een maand geleden hoorde ik een hoogleraar rechten in Leiden nog lyrisch praten over Stella, zijn persoonlijke heldin, die MacDonalds had aangeklaagd vanwege te hete koffie. Dus ik doe een Stellaatje, maar dan zonder advocaten.
Een maand geleden hoorde ik een hoogleraar rechten in Leiden nog lyrisch praten over Stella, zijn persoonlijke heldin, die MacDonalds had aangeklaagd vanwege te hete koffie. Dus ik doe een Stellaatje, maar dan zonder advocaten.
The real is always way ahead of what we can imagine.
McDonald's.quote:Op woensdag 20 oktober 2010 12:24 schreef mane het volgende:
Zojuist heb ik een brief geschreven aan de supermarktketen waar mijn moeder is uitgegleden over een druif. Aangezien ze nog steeds in het gips zit en natuurlijk ook mentaal enorm beschadigd is door dit ongeluk kunnen ze best met een schadevergoeding komen, vind ik.
Een maand geleden hoorde ik een hoogleraar rechten in Leiden nog lyrisch praten over Stella, zijn persoonlijke heldin, die MacDonalds had aangeklaagd vanwege te hete koffie. Dus ik doe een Stellaatje, maar dan zonder advocaten.
The love you take is equal to the love you make.
Ohja, ik had al een gevoel dat er iets niet goed was, Liene.
Ik ben ook niet van een doorgeslagen claimcultuur, Gellius. Ik heb gewoon een keurige brief gestuurd, omdat ik het sneu vind voor mijn moeder. Bovendien ben ik zelf ook eens, toen ik op hakken liep
, bijna uitgegleden over een gladde vloer in een supermarkt, dus ik snap het probleem.
Ik ben ook niet van een doorgeslagen claimcultuur, Gellius. Ik heb gewoon een keurige brief gestuurd, omdat ik het sneu vind voor mijn moeder. Bovendien ben ik zelf ook eens, toen ik op hakken liep
, bijna uitgegleden over een gladde vloer in een supermarkt, dus ik snap het probleem.
The real is always way ahead of what we can imagine.
