R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb geen gedachten, leegtes in mijn hersenen
Hallo mensen,
Sinds een jaar ben ik erachter gekomen dat ik haast geen gedachten heb. Mijn angst is dat ik dit mijn hele leven al heb. Het gevoel dat je hersenen uitgeschakeld zijn. Het voelt alsof je in een vacuüm zit . Het voelt alsof je los van de grond staat. Ik vind dat ik niet op het moment leef. Ik staar en observeer.... Meer niet.
Als ik praat en ik praat best veel ( dat is het punt niet namelijk) dan denk ik ook niet. Ik zie geen gedachten. Ik zie geen plaatjes. Ik zie geen woorden.... Ik zeg het gewoon. Eerlijk gezegd haat je dan jezelf. Ik sla mezelf dan bijvoorbeeld. ( impulsiviteit) Je kan eigenlijk zeggen dat je alles impulsief doet. Alle gesprekken zijn impulsief, omdat er geen mentale voorstellingen op tafel liggen.
Je krijgt het idee ( dat ondervind ik zeker) dat je hersenen altijd passief zijn. Ik word er behoorlijk depressief en angstig van. Net alsof je niet de ik kan zijn. Een lopende zandzak.
Ik bedoel, logisch gezien en ook emotioneel is het leven doelloos en is het verleidelijk je graf in te lopen. Puur omdat er geen beleving is.
Ik kan praten, zelfs discussies voeren maar ik heb geen gedachten in de meeste gevallen. Ik wou dat ik in iemand anders schoenen stond. Als ik denk dan blijf ik hangen terwijl ik me niet dom vind. Mijn onbewust zijn triggert het bewustzijn om niet na te denken. Toch weet ik uit intuïtie wat goed , slecht is en dergelijke (een voorbeeld). Het lijkt alsof mijn hersenen uitgeschakeld zijn voor een groot deel maar dat het toch aanwezig is omdat ik het voel.
Ik kan denken en gedachten aanzetten maar ik moet m echt concentreren. Dat doet me pijn. Niks komt zo bij me op. Als dat zo is, dan is dat een miliseconde. Ik zie geen proces, het is als een zombie.
Dit is mentaal lijden in mijn ogen omdat ik verdomme
leeg ben. Ik haat dit, ik haat dit zo en zo erg. Pure walging.
Sinds een jaar ben ik erachter gekomen dat ik haast geen gedachten heb. Mijn angst is dat ik dit mijn hele leven al heb. Het gevoel dat je hersenen uitgeschakeld zijn. Het voelt alsof je in een vacuüm zit . Het voelt alsof je los van de grond staat. Ik vind dat ik niet op het moment leef. Ik staar en observeer.... Meer niet.
Als ik praat en ik praat best veel ( dat is het punt niet namelijk) dan denk ik ook niet. Ik zie geen gedachten. Ik zie geen plaatjes. Ik zie geen woorden.... Ik zeg het gewoon. Eerlijk gezegd haat je dan jezelf. Ik sla mezelf dan bijvoorbeeld. ( impulsiviteit) Je kan eigenlijk zeggen dat je alles impulsief doet. Alle gesprekken zijn impulsief, omdat er geen mentale voorstellingen op tafel liggen.
Je krijgt het idee ( dat ondervind ik zeker) dat je hersenen altijd passief zijn. Ik word er behoorlijk depressief en angstig van. Net alsof je niet de ik kan zijn. Een lopende zandzak.
Ik bedoel, logisch gezien en ook emotioneel is het leven doelloos en is het verleidelijk je graf in te lopen. Puur omdat er geen beleving is.
Ik kan praten, zelfs discussies voeren maar ik heb geen gedachten in de meeste gevallen. Ik wou dat ik in iemand anders schoenen stond. Als ik denk dan blijf ik hangen terwijl ik me niet dom vind. Mijn onbewust zijn triggert het bewustzijn om niet na te denken. Toch weet ik uit intuïtie wat goed , slecht is en dergelijke (een voorbeeld). Het lijkt alsof mijn hersenen uitgeschakeld zijn voor een groot deel maar dat het toch aanwezig is omdat ik het voel.
Ik kan denken en gedachten aanzetten maar ik moet m echt concentreren. Dat doet me pijn. Niks komt zo bij me op. Als dat zo is, dan is dat een miliseconde. Ik zie geen proces, het is als een zombie.
Dit is mentaal lijden in mijn ogen omdat ik verdomme
leeg ben. Ik haat dit, ik haat dit zo en zo erg. Pure walging.
Ik heb het tegenovergestelde. Moet je ook niet hebben.
Wees blij dat je 'rust' hebt in je hoofd, want oplossingen zijn er volgens mij niet.
Wees blij dat je 'rust' hebt in je hoofd, want oplossingen zijn er volgens mij niet.
Liever dat dan dit. Geloof me,. jee gaat je zelf haten ( jezelf pijn doen enz.). Dat terwijl je weet dat dat het alleen verergert.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:50 schreef Yi-Long het volgende:
Ik heb het tegenovergestelde. Moet je ook niet hebben.
Het is niet dat ik dom ben maar dat je weet dat je onder je niveau presteert en denkt, dat het er is maar je kan er niet bij. Dat soort gevoelens. Je kan niet leven. Pure walging wat ik al zei.
Go see a doctor!!!!
Maar aan de andere kant wel relaxed mijn hoofd overspoeld soms van gedachtes waardoor ik niet kan slapen.
Maar aan de andere kant wel relaxed mijn hoofd overspoeld soms van gedachtes waardoor ik niet kan slapen.
Ik zei ook niet dat ik jouw situatie zou preferen, maar het liefst willen we natuurlijk gewoon 'normaal' zijn, dus ergens er mooi tusseninquote:Op donderdag 23 september 2010 17:53 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Liever dat dan dit. Geloof me,. jee gaat je zelf haten ( jezelf pijn doen enz.). Dat terwijl je weet dat dat het alleen verergert.
Het is niet dat ik dom ben maar dat je weet dat je onder je niveau presteert en denkt, dat het er is maar je kan er niet bij. Dat soort gevoelens. Je kan niet leven. Pure walging wat ik al zei.
Echt verschrikkelijk idd.quote:
Maar aan de andere kant wel relaxed mijn hoofd overspoeld soms van gedachtes waardoor ik niet kan slapen.
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Accepteren is stilstaan en gevolg op langer termijn is de dood ( zelfs als je alle paden bekijkt die er zijn) in mijn ogen want dat is een prettiger gevoel dan nog 60-80 jaar te leven met leegtes, geen creativiteit, depressies etc. ( ben nu 18). Ik mag wel gezond zijn en ademen, leven doe ik niet.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:54 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Ik zei ook niet dat ik jouw situatie zou preferen, maar het liefst willen we natuurlijk gewoon 'normaal' zijn, dus ergens er mooi tussenin
Dit dus. Maar dat komt ook omdat mensen soms niet het fatsoen hebben om je te laten antwoorden.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:56 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Football. Glorious football. Dont care what it looks like.
Het feit dat je dit allemaal kunt beredeneren bewijst het tegendeel
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Ik snap dit probleem niet. Wat dacht je dan toen je geen gedachte had? Ik open een topic op fok? Toen ging je het tikken.. en toen dacht je niet hee laat ik is kijken of er nog iemand gereageerd heeft? Je zegt zelfs dat het tegenover gestelde minder erg is.... Dan heb je daar toch over nagedacht? 
Je voelt je gewoon gevangen door het systeem
Ach. dat zijn we allemaal.
Je voelt je gewoon gevangen door het systeem
Ach. dat zijn we allemaal.
Dat hoef niet zo te zijn. Ik maak niks bewust mee en dus is die leegte er.quote:Op donderdag 23 september 2010 18:00 schreef Stokstaart het volgende:
Het feit dat je dit allemaal kunt beredeneren bewijst het tegendeel
Uitgaande van wat je in de OP zet, zijn het niet gedachten die ontbreken (dan zou je er ook niet op kunnen komen om je druk te maken en een topic te openenen)quote:Op donderdag 23 september 2010 18:03 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Dat hoef niet zo te zijn. Ik maak niks bewust mee en dus is die leegte er.
Je mist waarschijnlijk enkele stofjes (endorfine, serotonine etc)
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Het ligt er maar net aan of het gesprek boeiend is of niet, ik heb dat ook wel eens.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:56 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Echt verschrikkelijk idd.
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Heb je een mening over bepaalde zaken, als je bijvoorbeeld in discussie bent?
Ik neem aan van wel, anders kun je niet discussieren.
Heb je wel eens ergens zenuwen/spanning voor? Bijvoorbeeld een presentatie geven voor de klas in het verleden (of heden)?
Ik neem aan van wel, anders kun je niet discussieren.
Heb je wel eens ergens zenuwen/spanning voor? Bijvoorbeeld een presentatie geven voor de klas in het verleden (of heden)?
All she wants and needs is just a little taste..
Ben er ook zo éénquote:Op donderdag 23 september 2010 17:50 schreef Yi-Long het volgende:
Ik heb het tegenovergestelde. Moet je ook niet hebben.
Wees blij dat je 'rust' hebt in je hoofd, want oplossingen zijn er volgens mij niet.
er was een tijd dat ik nog wel nadacht bij het ademen.Gelukkig is het nu allemaal wat rustiger.
Maargoed. Je zou idd eens een dokter kunnen raadplegen.
Herkenbaar, herkenbaar.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:56 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Echt verschrikkelijk idd.
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Atheism isn't a religion. It's a personal relationship with reality.
"And I think it should be – religion – treated with ridicule, and hatred and contempt. And I claim that right."- Christopher Hitchens, 1949 - 2011
"And I think it should be – religion – treated with ridicule, and hatred and contempt. And I claim that right."- Christopher Hitchens, 1949 - 2011
Niet gevangen maar onderdrukt. Hij kan nog wel vrij denken, echter zijn gedachten lijken voor hem minder intens dan vroeger, vandaar dat hij het omschrijft als een zombie staat, dood maar niet levenloos. Dat is heel normaal als je te lang op de automatische piloot hebt geleefd, dan moet je jezelf trainen om het weer zoals vroeger te maken toen je de wereld nog intens beleefde.quote:Op donderdag 23 september 2010 18:01 schreef Fes1-2 het volgende:
Ik snap dit probleem niet. Wat dacht je dan toen je geen gedachte had? Ik open een topic op fok? Toen ging je het tikken.. en toen dacht je niet hee laat ik is kijken of er nog iemand gereageerd heeft? Je zegt zelfs dat het tegenover gestelde minder erg is.... Dan heb je daar toch over nagedacht?
Je voelt je gewoon gevangen door het systeem
Andere oorzaken zijn het ongevoeliger worden voor de wereld, dit is volgens mij een defensie mechanisme van de geest tegen alle ellende die dagelijks te zien is op tv/radio/internet of gewoon op straat (bijv. overvallen of simpelweg asociaal/onbeleefd). Het is het desensitizen oftewel ongevoeliger worden voor allerlei dingen waar je vroeger heel veel om kon huilen, alsof je brein het niet meer toestaat te voelen maar geen onderscheid kan maken in goed en slecht en daarom uit voorzorg maar alle informatie uit de buitenwereld minder intens maakt.
Wat zijn de symptomen van een te lage gehalte van endorfine en seriotonine?quote:Op donderdag 23 september 2010 18:05 schreef Stokstaart het volgende:
[..]
Uitgaande van wat je in de OP zet, zijn het niet gedachten die ontbreken (dan zou je er ook niet op kunnen komen om je druk te maken en een topic te openenen)
Je mist waarschijnlijk enkele stofjes (endorfine, serotonine etc)
Even mezelf beschrijven:quote:Op donderdag 23 september 2010 18:29 schreef loop het volgende:
[..]
Niet gevangen maar onderdrukt. Hij kan nog wel vrij denken, echter zijn gedachten lijken voor hem minder intens dan vroeger, vandaar dat hij het omschrijft als een zombie staat, dood maar niet levenloos. Dat is heel normaal als je te lang op de automatische piloot hebt geleefd, dan moet je jezelf trainen om het weer zoals vroeger te maken toen je de wereld nog intens beleefde.
Andere oorzaken zijn het ongevoeliger worden voor de wereld, dit is volgens mij een defensie mechanisme van de geest tegen alle ellende die dagelijks te zien is op tv/radio/internet of gewoon op straat (bijv. overvallen of simpelweg asociaal/onbeleefd). Het is het desensitizen oftewel ongevoeliger worden voor allerlei dingen waar je vroeger heel veel om kon huilen, alsof je brein het niet meer toestaat te voelen maar geen onderscheid kan maken in goed en slecht en daarom uit voorzorg maar alle informatie uit de buitenwereld minder intens maakt.
-ik denk dat ik depressief ben en omgeving afhankelijk ben ( in sommige omgevingen ben ik grappig, vrolijk maar tegelijk zeer over de top, dan ben ik een druk persoon, in andere omgevingen rustig of depressief en andere weer kinderachtig en impulsief; clowngedrag ).
-ik heb een lage zelfwaarde
-Angst dat ik niet zo intelligent ben. Andere keren bewijs ik me het tegendeel tegen me zelf en zeg ik dat ik niet dom ben maar dat ik mijn potentie niet gebruik
-Ik haat mijn ouders, die helpen mij niet maar ik ben ook arrogant en eigenwijs als ik dat denk omdat ik vaak ruzie met ze heb en ze uit scheld, wat ik ook haat en spijt van heb.
-ik ben gepest
-ik deed nooit wat voor school, leest niet veel boeken etc.
-Dokter al gebeld, moet alleen psycholoog bellen.
-Ik sla mezelf, impulsief, zeer angstig ( voor dood maar ook voor leven, huilbuien etc.)
-Ik snap de zin van het leven hoor, ik wil graag iets maar zoals het nu is, kan dat niet. De wereld zien, een bedrijf opzetten etc. etc. Alleen is dat Utopia op het moment. Ik heb alle routes uitgestippeld. Ik houd van lezen, ben liergierig maar toch doe ik niks en verspil ik mijn tijd. Ik scheld mijn ouders uit etc. Ik ben ook bewust van mijn typfouten en dergelijke, toch doe ik er niks aan.
-Ik doe niks omdat ik bang ben dat ik het niet snap. Daarom de vergelijking naar intelligentie.
-Ik luister muziek over en over ( ik voel me dan happy) ( 1 liedje de hele tijd opnieuw beluisteren)
-Heb empathie, inlevingsvermogen maar kan ook apathie tonen. (kan beide kanten op)
-Angsten ( voornamelijk intelligentie, leven, dood, doel etc.)
Ja, mensen kunnen denken dat ik een aansteller ben, dat ik me zelf moet accepteren of dat ik te hoge eisen stel maar zoals ik al zei. Er is alleen leegte en meer leegte als ik dit moet accepteren. Zeker als ik me niet kan ontwikkelen.
Gevolg, uit de context hiervan, is dood uiteindelijk ( logisch gezien ). Wel wil ik zeggen dat zelfmoord alleen van toepassing is als ik alles geprobeerd heb. Het is zeer dom om zelfmoord te plegen om alleen depressiviteit, zeker als je geen oplossingen hebt gevonden of geprobeerd. Pas als je alles geprobeerd hebt of als niks lukt, ja dan zal ik snakken naar de dood en zal ik daar minder angstig voor zijn dan het leven zelf.
[ Bericht 36% gewijzigd door Kaasballetje op 23-09-2010 19:01:49 ]
De dingen in je OPquote:Op donderdag 23 september 2010 18:41 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Wat zijn de symptomen van een te lage gehalte van endorfine en seriotonine?
Je bent gewoon depressief, en niet te zuinig ook .
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Jemig man, erg herkenbaar.quote:Op donderdag 23 september 2010 18:41 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Wat zijn de symptomen van een te lage gehalte van endorfine en seriotonine?
[..]
Even mezelf beschrijven:
-ik denk dat ik depressief ben en omgeving afhankelijk ben ( in sommige omgevingen ben ik grappig, vrolijk maar tegelijk zeer over de top, dan ben ik een druk persoon, in andere omgevingen rustig of depressief en andere weer kinderachtig en impulsief; clowngedrag ).
-ik heb een lage zelfwaarde
-Angst dat ik niet zo intelligent ben. Andere keren bewijs ik me het tegendeel tegen me zelf en zeg ik dat ik niet dom ben maar dat ik mijn potentie niet gebruik
-Ik haat mijn ouders, die helpen mij niet maar ik ben ook arrogant en eigenwijs als ik dat denk omdat ik vaak ruzie met ze heb en ze uit scheld, wat ik ook haat en spijt van heb.
-ik ben gepest
-ik deed nooit wat voor school, leest niet veel boeken etc.
-Dokter al gebeld, moet alleen psycholoog bellen.
-Ik sla mezelf, impulsief, zeer angstig ( voor dood maar ook voor leven, huilbuien etc.)
-Ik snap de zin van het leven hoor, ik wil graag iets maar zoals het nu is, kan dat niet. De wereld zien, een bedrijf opzetten etc. etc. Alleen is dat Utopia op het moment. Ik heb alle routes uitgestippeld. Ik houd van lezen, ben liergierig maar toch doe ik niks en verspil ik mijn tijd. Ik scheld mijn ouders uit etc. Ik ben ook bewust van mijn typfouten en dergelijke, toch doe ik er niks aan.
-Ik doe niks omdat ik bang ben dat ik het niet snap. Daarom de vergelijking naar intelligentie.
-Ik luister muziek over en over ( ik voel me dan happy) ( 1 liedje de hele tijd opnieuw beluisteren)
-Heb empathie, inlevingsvermogen maar kan ook apathie tonen. (kan beide kanten op)
-Angsten ( voornamelijk intelligentie, leven, dood, doel etc.)
Ja, mensen kunnen denken dat ik een aansteller ben, dat ik me zelf moet accepteren of dat ik te hoge eisen stel maar zoals ik al zei. Er is alleen leegte en meer leegte als ik dit moet accepteren. Zeker als ik me niet kan ontwikkelen.
Gevolg, uit de context hiervan, is dood uiteindelijk ( logisch gezien ). Wel wil ik zeggen dat zelfmoord alleen van toepassing is als ik alles geprobeerd heb. Het is zeer dom om zelfmoord te plegen om alleen depressiviteit, zeker als je geen oplossingen hebt gevonden of geprobeerd. Pas als je alles geprobeerd hebt of als niks lukt, ja dan zal ik snakken naar de dood en zal ik daar minder angstig voor zijn dan het leven zelf.
Ik heb stage gelopen in een psychiatrische instelling en heb met veel mensen gesproken met dezelfde klachten. Hier valt goed mee te leven, met begeleiding. Raadpleeg idd een psychiater of misschien wel een psycholoog. (die kijkt of al deze dingen misschien wel pathologisch zijn)
Vraag:
Rook je toevallig wiet of gebruik je andere drugs? Die kunnen dit soort dingen ook veroorzaken.
En het klinkt erg alsof je een vorm van faalangst heb (lijkt mij erg logisch als je beschrijft dat je onzeker ben, dat je bang bent om dingen niet te begrijpen en dat je gepest ben.)
Ik herken ook wel symptomen van een psychose. (hoeft helemaal niet hoor, maar is mogenlijk)
Zoek in ieder geval hulp bij een psychiater/psycholoog. Die kan je echt enorm helpen!
Gedachte-armoede kan passen bij verschillende psychiatrische (en neurologische) ziektebeelden. Een verwijzing naar een psychiater lijkt me op zijn plaats.
Dat is wat te simplistisch geredeneerd. Het gevoel dat je hoofd continue leeg is, is afwijkend en kan onderdeel zijn van een psychiatrische ziekte.quote:Op donderdag 23 september 2010 19:44 schreef Mulberry het volgende:
Je denkt dat je niet denkt en dus denk je...
Ik wou dat ik dat soms had. Ik denk veel te veel na over dingen. Vaak is doen veel beter dan denken.
Wat jij zegt heb ik precies zo ervaren tijdens een depressie vorig jaar. Geen gedachten of gevoelens, alsof ik niet meer leefde. Ik kon ook niet meer normaal praten (alles ging heel traag, ook lopen en aankleden) en niet meer goed mijn eten kauwen bijvoorbeeld. Ook kon ik geen pillen doorslikken, die moest ik klein maken.
Uiteindelijk ben ik in een kliniek opgenomen en heb ik medicatie gehad. Ik zou echt contact opnemen met je huisarts. Wens je heel veel sterkte, want ik vond het zelf een vreselijke tijd.
Uiteindelijk ben ik in een kliniek opgenomen en heb ik medicatie gehad. Ik zou echt contact opnemen met je huisarts. Wens je heel veel sterkte, want ik vond het zelf een vreselijke tijd.
Adieu, dit le renard. Voici mon secret. Il est très simple : on ne voit bien qu'avec le coeur, l'essentiel est invisible pour les yeux.
Ik rook niet, ik drink niet, nog nooit aan drugs gedaan. Gezond geboren ( zeiden mijn ouders). Geen lichamelijke klachten, geen motorische klachten. Ik doe aan sport enz.quote:Op donderdag 23 september 2010 19:22 schreef maffemaniak het volgende:
[..]
Jemig man, erg herkenbaar.
Ik heb stage gelopen in een psychiatrische instelling en heb met veel mensen gesproken met dezelfde klachten. Hier valt goed mee te leven, met begeleiding. Raadpleeg idd een psychiater of misschien wel een psycholoog. (die kijkt of al deze dingen misschien wel pathologisch zijn)
Vraag:
Rook je toevallig wiet of gebruik je andere drugs? Die kunnen dit soort dingen ook veroorzaken.
En het klinkt erg alsof je een vorm van faalangst heb (lijkt mij erg logisch als je beschrijft dat je onzeker ben, dat je bang bent om dingen niet te begrijpen en dat je gepest ben.)
Ik herken ook wel symptomen van een psychose. (hoeft helemaal niet hoor, maar is mogenlijk)
Zoek in ieder geval hulp bij een psychiater/psycholoog. Die kan je echt enorm helpen!
Een psycholoog dan?quote:Op donderdag 23 september 2010 19:25 schreef dotKoen het volgende:
Gedachte-armoede kan passen bij verschillende psychiatrische (en neurologische) ziektebeelden. Een verwijzing naar een psychiater lijkt me op zijn plaats.
Het zou heel tof van je zijn als je me kon vertellen welke neurologische aandoeningen mogelijk zijn of spreek jij over hersenbeschadiging ( frontal lobe disorder).
Dingen als autisme , asperger en dergelijke heb ik niet. Attention deficit disorder kan omdat mijn geheugen slecht is ( op alle fronten). Ik voel me ook niet dom. als alles goed zou werken, zou ik in mijn ogen HBO of dergelijke wel kunnen halen ( minimaal). Doe nu MBO Nv. 4. Het probleem wat ik heb is dat ik de potentie ongrijpbaar is, dat terwijl ik het wel voel dat ik meer kan.
Ik ben ook een diepe denker, maar ik maak het niet mee. Onbewust met achtergelaten details omdat het allemaal wazig is waardoor je chaotisch overkomt. Als ik mezelf een IQ zou kunnen geven, dan is 100 minstens het minimale bij mij. Dat alhoewel , is niet het probleem.quote:Op donderdag 23 september 2010 20:19 schreef Premium_Quality het volgende:
Ik wou dat ik dat soms had. Ik denk veel te veel na over dingen. Vaak is doen veel beter dan denken.
[ Bericht 14% gewijzigd door Kaasballetje op 23-09-2010 21:51:06 ]
Zo depressief heb ik het niet. De enigste reden dat ik aan dood dacht is dat mijn leven geen punt of doel heeft als ik zo door moet leven. Misschien simplistisch maar ik zie het geheel in dat wel. Ik kan geen bergen beklimmen met het onjuiste materiaal. Maakt niet uit als het een kleintje of een grote is. De basis moet er zijn. Ik leef maar 1 keer en zoals ik nu ben, kan ik niet leren en ik wil leren, graag zelfs... Je kan niet uit de leegte iets zinvols halen. Je moet het opvullen.quote:Op donderdag 23 september 2010 20:21 schreef vluchtstrook het volgende:
Wat jij zegt heb ik precies zo ervaren tijdens een depressie vorig jaar. Geen gedachten of gevoelens, alsof ik niet meer leefde. Ik kon ook niet meer normaal praten (alles ging heel traag, ook lopen en aankleden) en niet meer goed mijn eten kauwen bijvoorbeeld. Ook kon ik geen pillen doorslikken, die moest ik klein maken.
Uiteindelijk ben ik in een kliniek opgenomen en heb ik medicatie gehad. Ik zou echt contact opnemen met je huisarts. Wens je heel veel sterkte, want ik vond het zelf een vreselijke tijd.
Is TS hypogonde ofzo dit is echt onzin. Niemand ziet echt beelden dat is science fiction.
Cognito ergo sum= ik denk dus ik ben, meer kan je niet doen.
Je heb alleen mensen die auditief erg sterk zijn maar een fotografisch geheugen of beelddenken zijn allemaal fabeltjes.
Cognito ergo sum= ik denk dus ik ben, meer kan je niet doen.
Je heb alleen mensen die auditief erg sterk zijn maar een fotografisch geheugen of beelddenken zijn allemaal fabeltjes.
UITGESCHREVEN
Tja, ik heb ook last van depressie, maar zodra je dus ECHT over de zin van het leven en alles gaat denken, dan verbaas ik me erover dat er niet veel meer mensen depressief zijnquote:
[..]
Zo depressief heb ik het niet. De enigste reden dat ik aan dood dacht is dat mijn leven geen punt of doel heeft als ik zo door moet leven. Misschien simplistisch maar ik zie het geheel in dat wel. Ik kan geen bergen beklimmen met het onjuiste materiaal. Maakt niet uit als het een kleintje of een grote is. De basis moet er zijn. Ik leef maar 1 keer en zoals ik nu ben, kan ik niet leren en ik wil leren, graag zelfs... Je kan niet uit de leegte iets zinvols halen. Je moet het opvullen.
Ik zie gewoon beelden hoor.quote:Op donderdag 23 september 2010 22:17 schreef picardmike het volgende:
Is TS hypogonde ofzo dit is echt onzin. Niemand ziet echt beelden dat is science fiction.
Cognito ergo sum= ik denk dus ik ben, meer kan je niet doen.
Je heb alleen mensen die auditief erg sterk zijn maar een fotografisch geheugen of beelddenken zijn allemaal fabeltjes.
Is dit een klaagzangtopic? Heb je een aaitje nodig? Dat kan uiteraard.quote:Op donderdag 23 september 2010 21:53 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Zo depressief heb ik het niet. De enigste reden dat ik aan dood dacht is dat mijn leven geen punt of doel heeft als ik zo door moet leven. Misschien simplistisch maar ik zie het geheel in dat wel. Ik kan geen bergen beklimmen met het onjuiste materiaal. Maakt niet uit als het een kleintje of een grote is. De basis moet er zijn. Ik leef maar 1 keer en zoals ik nu ben, kan ik niet leren en ik wil leren, graag zelfs... Je kan niet uit de leegte iets zinvols halen. Je moet het opvullen.
Ik lees nergens wat je tot dusver ondernomen hebt om iets te veranderen en ook niet dat je naar de huisarts gaat. Die posts negeer je nl.
Dit negeert TS bijv. Geen herkenning blijkbaar.quote:Op donderdag 23 september 2010 20:21 schreef vluchtstrook het volgende:
Wat jij zegt heb ik precies zo ervaren tijdens een depressie vorig jaar. Geen gedachten of gevoelens, alsof ik niet meer leefde. Ik kon ook niet meer normaal praten (alles ging heel traag, ook lopen en aankleden) en niet meer goed mijn eten kauwen bijvoorbeeld. Ook kon ik geen pillen doorslikken, die moest ik klein maken.
Uiteindelijk ben ik in een kliniek opgenomen en heb ik medicatie gehad. Ik zou echt contact opnemen met je huisarts. Wens je heel veel sterkte, want ik vond het zelf een vreselijke tijd.
Vluchtstrook, heftig. Hoop dat het helemaal goed met je gaat.
Wat een flauwekul, het merendeel van de mensen neemt visuele informatie het best op. Een bekend voorbeeld van een beelddenker is de uitvinder Nikola Tesla.quote:Op donderdag 23 september 2010 22:17 schreef picardmike het volgende:
Is TS hypogonde ofzo dit is echt onzin. Niemand ziet echt beelden dat is science fiction.
Cognito ergo sum= ik denk dus ik ben, meer kan je niet doen.
Je heb alleen mensen die auditief erg sterk zijn maar een fotografisch geheugen of beelddenken zijn allemaal fabeltjes.
Vreemd lijkt me dat, ik denk eigenlijk continu na, zie dingen voor me, ja ik denk na...gewoon!
K an het me ook niet anders voorstellen, lijkt me heel naar.
K
an het me ook niet anders voorstellen, lijkt me heel naar.
Snollebolt
Ja, inderdaad. Naar en eng.quote:Op vrijdag 24 september 2010 00:15 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Vreemd lijkt me dat, ik denk eigenlijk continu na, zie dingen voor me, ja ik denk na...gewoon!
K
Er moet van alles dwarrelen. Gedachten zijn eigenlijk net als de herfst.
Mooi vergelijk!quote:Op vrijdag 24 september 2010 00:22 schreef Stali het volgende:
[..]
Ja, inderdaad. Naar en eng.
Er moet van alles dwarrelen. Gedachten zijn eigenlijk net als de herfst.
Snollebolt
Same here..quote:Op donderdag 23 september 2010 17:50 schreef Yi-Long het volgende:
Ik heb het tegenovergestelde. Moet je ook niet hebben.
Je denkt er toch over na? Formuleer je probleem is anders dan kunnen mensen je misschien helpen in plaats van dit zinloze vreemde en onduidelijke gebrabbel.quote:
[..]
Zo depressief heb ik het niet. De enigste reden dat ik aan dood dacht is dat mijn leven geen punt of doel heeft als ik zo door moet leven. Misschien simplistisch maar ik zie het geheel in dat wel. Ik kan geen bergen beklimmen met het onjuiste materiaal. Maakt niet uit als het een kleintje of een grote is. De basis moet er zijn. Ik leef maar 1 keer en zoals ik nu ben, kan ik niet leren en ik wil leren, graag zelfs... Je kan niet uit de leegte iets zinvols halen. Je moet het opvullen.
Yep ik ook dus?quote:
Kan soms zelfs uit een boek lezen een bepaalde zin die ik vergeten ben...dan zie ik dat boek voor me en kan soms een regeltje lezen...
tjah klinkt vaag maar ik ben blij dat ik zo een kleurrijke geest heb
Snollebolt
is er niet gewoon iets mis met je kortetermijn geheugen? Maar goed alleen een psychaiater kan je vertellen wat er mis is met je (of een neuroloog), en aangezien je kwaliteit van leven er blijkbaar door wordt aangetast lijkt me die stap best nuttig voor je
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik zal het even uitleggen:quote:Op dinsdag 28 september 2010 08:13 schreef Re het volgende:
is er niet gewoon iets mis met je kortetermijn geheugen? Maar goed alleen een psychaiater kan je vertellen wat er mis is met je (of een neuroloog), en aangezien je kwaliteit van leven er blijkbaar door wordt aangetast lijkt me die stap best nuttig voor je
-Mijn hele geheugen is slecht; Slechte auditieve geheugen, slechte visuele geheugen ( mistig, niet helder) etc. Als ik me concenteer kan ik wel visualiseren. Rare is dat ik niet kan tekenen maar wel uitstekend ben in het onthouden van locaties en dergelijke, zonder daar een beeld bij te krijgen.
-Ik sla mezelf ( op mijn kaak, ik zal niet durven tegen mijn voorhoofd te slaan of bij mijn slaap, aangezien ik geen hersenbeschadiging wil oplopen).
- Mijn werkgeheugen is vaag en mistig. Gevolg is dat ik soms moeite heb met het direct opnemen van stof. Ik lees teksten soms en neem het niet in me op. Angst dat ik dat niet begrijp. Die angst is er dan vooral. Ik haat het als ik iets niet snap, het klinkt kinderachtig maar ik walg ervan om iets te vragen. Het is fijn om het zelf op te lossen, niet om alles voorgekauwd te krijgen.
- Grote angst ( mijn grootste angst) voor die lagere intelligentie. Wanneer ik hier aan denk, is zelfmoord het eerste wat bij me opkomt. Zinloos om verder te gaan. Ik ben zeer arrogant daarin, koppig om dat nooiT te accepteren en een vergrote zelfhaat daardoor. Ik ben van nature een beetje arrogant dus acceptatie zou onmogelijk zijn. Aan de éne kant ben ik bang voor de dood maar zou het kwartje zo moeten vallen, dan is zelfmoord een warmer gevoel. Ik wil niet knokken om te leven, ik wil leven, ook al is het eerste onvermijdelijk.
En ja, ik walg ervan hoe ik het beschrijf. Zo kortzichtig ja. Maar op een of andere manier begrijp ik het geheel.
-Concentratie is ook niet al te best, ben slecht in het luisteren. Ben impulsief ( Me zelf slaan,clown gedrag) Allemaal zinloze dingen die geen reden hebben. Dat weet ik.
Mijn ouders doen er niks aan. Bij hun aanwezigheid heb ik mezelf geslagen. Hun antwoord was niks, behalve dat ik te laat op bed ga, moet leren en hele imbeciele verhaaltjes die te dom voor woorden zijn. Alsof ik dat zelf niet kan bedenken.
Ik verval naar me ouwe zelf. Psycholoog nog niet gebeld. Zou dat al moeten doen. Ik ben ontzettend lui. Self furfulling prophecy.
-veel angsten zoals ik al zei.
- bang dat ik niet goed genoeg abstract kan denken, niet creatief ben en te weinig humor heb. Dat zijn angsten btw.
Het is lastig om alles te zeggen. Ik hoop hiermee een insteek te geven met wat er met mij aan de hand is.
ik heb zelf gemerkt dat veel lezen helpt... ik heb 250 boeken in de kast en de meeste geleze. it works for me, it might for you?
Faalangst gekoppeld aan een disassociatie stoornis en depressie.
Gok dat het eerste en laatste dan ook door de stoornis komen.
Ik heb niet elke post gelezen maar je zou er over kunnen praten met een professional?
Dat is niet eng of raar en vaak word je in eerste instantie doorverwezen naar een bepaalde therapeut.
Zorg wel dat je bij een psycholoog terecht komt en niet meteen bij een psychiater.
Het grote verschil zit vooral in dat de eerste behandeld en de tweede vooral medicijnen voorschrijft. (praktijkervaring, kan zijn dat andere mensen daar andere ideeën bij hebben)
Gok dat het eerste en laatste dan ook door de stoornis komen.
Ik heb niet elke post gelezen maar je zou er over kunnen praten met een professional?
Dat is niet eng of raar en vaak word je in eerste instantie doorverwezen naar een bepaalde therapeut.
Zorg wel dat je bij een psycholoog terecht komt en niet meteen bij een psychiater.
Het grote verschil zit vooral in dat de eerste behandeld en de tweede vooral medicijnen voorschrijft. (praktijkervaring, kan zijn dat andere mensen daar andere ideeën bij hebben)
Wees blij andere mensen bereiken die toestand pas na jaren mediteren.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:48 schreef Kaasballetje het volgende:
Hallo mensen,
Sinds een jaar ben ik erachter gekomen dat ik haast geen gedachten heb. Mijn angst is dat ik dit mijn hele leven al heb. Het gevoel dat je hersenen uitgeschakeld zijn. Het voelt alsof je in een vacuüm zit . Het voelt alsof je los van de grond staat. Ik vind dat ik niet op het moment leef. Ik staar en observeer.... Meer niet.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Je kunt je verhaal opschrijven, dus heb je gedachten ook, en ze zijn zelfs samenhangend.
Dus maak je geen zorgen!
Als je je vervreemd voelt, en angstig en somber, zou ik zeker eens naar je huisarts gaan. Die kan je dan doorverwijzen.
Dus maak je geen zorgen!
Als je je vervreemd voelt, en angstig en somber, zou ik zeker eens naar je huisarts gaan. Die kan je dan doorverwijzen.
Ik herken wel wat van mezelf in dit topic Al is het gelukkig lang niet zo ernstig. Maar het gewoon leven op de automatische piloot.. zelden echte gevoelens tonen. Als ik ze heb, uitschakelen waar mogelijk.
Denken werkt meestal ook niet. Gedachten zijn zo vervlogen. Fantaseren en dergelijke dat lukt dus ook niet.
Locatieafhankelijk dat klopt ook wel (qua hoe je bent). Ben ik thuis, alleen, dan is het vaak altijd kut. Ben ik ergens anders dan is het vaak al stukken beter. Terwijl ik alleen zijn wel lekker vind, maar toch wordt ik dan gelijk somber en alles :S.
Zoals ik altijd zeg "ik leef heel neutraal". en daar ben ik niet altijd even blij mee
Al is het gelukkig lang niet zo ernstig. Maar het gewoon leven op de automatische piloot.. zelden echte gevoelens tonen. Als ik ze heb, uitschakelen waar mogelijk. Denken werkt meestal ook niet. Gedachten zijn zo vervlogen. Fantaseren en dergelijke dat lukt dus ook niet.
Locatieafhankelijk dat klopt ook wel (qua hoe je bent). Ben ik thuis, alleen, dan is het vaak altijd kut. Ben ik ergens anders dan is het vaak al stukken beter. Terwijl ik alleen zijn wel lekker vind, maar toch wordt ik dan gelijk somber en alles :S.
Zoals ik altijd zeg "ik leef heel neutraal". en daar ben ik niet altijd even blij mee
Ik moest even lachen.quote:Op zaterdag 2 oktober 2010 09:25 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Wees blij andere mensen bereiken die toestand pas na jaren mediteren.
Altijd aan het dromen...
Ja, bedankt! Kan me daar erg in vinden.quote:Op zaterdag 2 oktober 2010 09:24 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Faalangst gekoppeld aan een disassociatie stoornis en depressie.
Gok dat het eerste en laatste dan ook door de stoornis komen.
Ik heb niet elke post gelezen maar je zou er over kunnen praten met een professional?
Dat is niet eng of raar en vaak word je in eerste instantie doorverwezen naar een bepaalde therapeut.
Zorg wel dat je bij een psycholoog terecht komt en niet meteen bij een psychiater.
Het grote verschil zit vooral in dat de eerste behandeld en de tweede vooral medicijnen voorschrijft. (praktijkervaring, kan zijn dat andere mensen daar andere ideeën bij hebben)
Hier kan ik me erg in vinden. Vooral met '' hersenen uitgeschakeld, concentratie , onder niveau presteren '' etc.
Het wordt es tijd dat ik de psycholoog maar ga bellen.
|
|
Ik heb geen gedachten, leegtes in mijn hersenen
