R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb geen gedachten, leegtes in mijn hersenen
Hallo mensen,
Sinds een jaar ben ik erachter gekomen dat ik haast geen gedachten heb. Mijn angst is dat ik dit mijn hele leven al heb. Het gevoel dat je hersenen uitgeschakeld zijn. Het voelt alsof je in een vacuüm zit . Het voelt alsof je los van de grond staat. Ik vind dat ik niet op het moment leef. Ik staar en observeer.... Meer niet.
Als ik praat en ik praat best veel ( dat is het punt niet namelijk) dan denk ik ook niet. Ik zie geen gedachten. Ik zie geen plaatjes. Ik zie geen woorden.... Ik zeg het gewoon. Eerlijk gezegd haat je dan jezelf. Ik sla mezelf dan bijvoorbeeld. ( impulsiviteit) Je kan eigenlijk zeggen dat je alles impulsief doet. Alle gesprekken zijn impulsief, omdat er geen mentale voorstellingen op tafel liggen.
Je krijgt het idee ( dat ondervind ik zeker) dat je hersenen altijd passief zijn. Ik word er behoorlijk depressief en angstig van. Net alsof je niet de ik kan zijn. Een lopende zandzak.
Ik bedoel, logisch gezien en ook emotioneel is het leven doelloos en is het verleidelijk je graf in te lopen. Puur omdat er geen beleving is.
Ik kan praten, zelfs discussies voeren maar ik heb geen gedachten in de meeste gevallen. Ik wou dat ik in iemand anders schoenen stond. Als ik denk dan blijf ik hangen terwijl ik me niet dom vind. Mijn onbewust zijn triggert het bewustzijn om niet na te denken. Toch weet ik uit intuïtie wat goed , slecht is en dergelijke (een voorbeeld). Het lijkt alsof mijn hersenen uitgeschakeld zijn voor een groot deel maar dat het toch aanwezig is omdat ik het voel.
Ik kan denken en gedachten aanzetten maar ik moet m echt concentreren. Dat doet me pijn. Niks komt zo bij me op. Als dat zo is, dan is dat een miliseconde. Ik zie geen proces, het is als een zombie.
Dit is mentaal lijden in mijn ogen omdat ik verdomme
leeg ben. Ik haat dit, ik haat dit zo en zo erg. Pure walging.
Sinds een jaar ben ik erachter gekomen dat ik haast geen gedachten heb. Mijn angst is dat ik dit mijn hele leven al heb. Het gevoel dat je hersenen uitgeschakeld zijn. Het voelt alsof je in een vacuüm zit . Het voelt alsof je los van de grond staat. Ik vind dat ik niet op het moment leef. Ik staar en observeer.... Meer niet.
Als ik praat en ik praat best veel ( dat is het punt niet namelijk) dan denk ik ook niet. Ik zie geen gedachten. Ik zie geen plaatjes. Ik zie geen woorden.... Ik zeg het gewoon. Eerlijk gezegd haat je dan jezelf. Ik sla mezelf dan bijvoorbeeld. ( impulsiviteit) Je kan eigenlijk zeggen dat je alles impulsief doet. Alle gesprekken zijn impulsief, omdat er geen mentale voorstellingen op tafel liggen.
Je krijgt het idee ( dat ondervind ik zeker) dat je hersenen altijd passief zijn. Ik word er behoorlijk depressief en angstig van. Net alsof je niet de ik kan zijn. Een lopende zandzak.
Ik bedoel, logisch gezien en ook emotioneel is het leven doelloos en is het verleidelijk je graf in te lopen. Puur omdat er geen beleving is.
Ik kan praten, zelfs discussies voeren maar ik heb geen gedachten in de meeste gevallen. Ik wou dat ik in iemand anders schoenen stond. Als ik denk dan blijf ik hangen terwijl ik me niet dom vind. Mijn onbewust zijn triggert het bewustzijn om niet na te denken. Toch weet ik uit intuïtie wat goed , slecht is en dergelijke (een voorbeeld). Het lijkt alsof mijn hersenen uitgeschakeld zijn voor een groot deel maar dat het toch aanwezig is omdat ik het voel.
Ik kan denken en gedachten aanzetten maar ik moet m echt concentreren. Dat doet me pijn. Niks komt zo bij me op. Als dat zo is, dan is dat een miliseconde. Ik zie geen proces, het is als een zombie.
Dit is mentaal lijden in mijn ogen omdat ik verdomme
leeg ben. Ik haat dit, ik haat dit zo en zo erg. Pure walging.
Ik heb het tegenovergestelde. Moet je ook niet hebben.
Wees blij dat je 'rust' hebt in je hoofd, want oplossingen zijn er volgens mij niet.
Wees blij dat je 'rust' hebt in je hoofd, want oplossingen zijn er volgens mij niet.
Liever dat dan dit. Geloof me,. jee gaat je zelf haten ( jezelf pijn doen enz.). Dat terwijl je weet dat dat het alleen verergert.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:50 schreef Yi-Long het volgende:
Ik heb het tegenovergestelde. Moet je ook niet hebben.
Het is niet dat ik dom ben maar dat je weet dat je onder je niveau presteert en denkt, dat het er is maar je kan er niet bij. Dat soort gevoelens. Je kan niet leven. Pure walging wat ik al zei.
Go see a doctor!!!!
Maar aan de andere kant wel relaxed mijn hoofd overspoeld soms van gedachtes waardoor ik niet kan slapen.
Maar aan de andere kant wel relaxed mijn hoofd overspoeld soms van gedachtes waardoor ik niet kan slapen.
Ik zei ook niet dat ik jouw situatie zou preferen, maar het liefst willen we natuurlijk gewoon 'normaal' zijn, dus ergens er mooi tusseninquote:Op donderdag 23 september 2010 17:53 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Liever dat dan dit. Geloof me,. jee gaat je zelf haten ( jezelf pijn doen enz.). Dat terwijl je weet dat dat het alleen verergert.
Het is niet dat ik dom ben maar dat je weet dat je onder je niveau presteert en denkt, dat het er is maar je kan er niet bij. Dat soort gevoelens. Je kan niet leven. Pure walging wat ik al zei.
Echt verschrikkelijk idd.quote:
Maar aan de andere kant wel relaxed mijn hoofd overspoeld soms van gedachtes waardoor ik niet kan slapen.
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Accepteren is stilstaan en gevolg op langer termijn is de dood ( zelfs als je alle paden bekijkt die er zijn) in mijn ogen want dat is een prettiger gevoel dan nog 60-80 jaar te leven met leegtes, geen creativiteit, depressies etc. ( ben nu 18). Ik mag wel gezond zijn en ademen, leven doe ik niet.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:54 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Ik zei ook niet dat ik jouw situatie zou preferen, maar het liefst willen we natuurlijk gewoon 'normaal' zijn, dus ergens er mooi tussenin
Dit dus. Maar dat komt ook omdat mensen soms niet het fatsoen hebben om je te laten antwoorden.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:56 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Football. Glorious football. Dont care what it looks like.
Het feit dat je dit allemaal kunt beredeneren bewijst het tegendeel
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Ik snap dit probleem niet. Wat dacht je dan toen je geen gedachte had? Ik open een topic op fok? Toen ging je het tikken.. en toen dacht je niet hee laat ik is kijken of er nog iemand gereageerd heeft? Je zegt zelfs dat het tegenover gestelde minder erg is.... Dan heb je daar toch over nagedacht? 
Je voelt je gewoon gevangen door het systeem
Ach. dat zijn we allemaal.
Je voelt je gewoon gevangen door het systeem
Ach. dat zijn we allemaal.
Dat hoef niet zo te zijn. Ik maak niks bewust mee en dus is die leegte er.quote:Op donderdag 23 september 2010 18:00 schreef Stokstaart het volgende:
Het feit dat je dit allemaal kunt beredeneren bewijst het tegendeel
Uitgaande van wat je in de OP zet, zijn het niet gedachten die ontbreken (dan zou je er ook niet op kunnen komen om je druk te maken en een topic te openenen)quote:Op donderdag 23 september 2010 18:03 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Dat hoef niet zo te zijn. Ik maak niks bewust mee en dus is die leegte er.
Je mist waarschijnlijk enkele stofjes (endorfine, serotonine etc)
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Het ligt er maar net aan of het gesprek boeiend is of niet, ik heb dat ook wel eens.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:56 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Echt verschrikkelijk idd.
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Heb je een mening over bepaalde zaken, als je bijvoorbeeld in discussie bent?
Ik neem aan van wel, anders kun je niet discussieren.
Heb je wel eens ergens zenuwen/spanning voor? Bijvoorbeeld een presentatie geven voor de klas in het verleden (of heden)?
Ik neem aan van wel, anders kun je niet discussieren.
Heb je wel eens ergens zenuwen/spanning voor? Bijvoorbeeld een presentatie geven voor de klas in het verleden (of heden)?
All she wants and needs is just a little taste..
Ben er ook zo éénquote:Op donderdag 23 september 2010 17:50 schreef Yi-Long het volgende:
Ik heb het tegenovergestelde. Moet je ook niet hebben.
Wees blij dat je 'rust' hebt in je hoofd, want oplossingen zijn er volgens mij niet.
er was een tijd dat ik nog wel nadacht bij het ademen.Gelukkig is het nu allemaal wat rustiger.
Maargoed. Je zou idd eens een dokter kunnen raadplegen.
Herkenbaar, herkenbaar.quote:Op donderdag 23 september 2010 17:56 schreef Yi-Long het volgende:
[..]
Echt verschrikkelijk idd.
Ook als je in gesprek bent met iemand, en je laat die persoon uitpraten, en na 5 zinnen van die persoon zijn er bij jou zelf al weer honderden gedachten door je kop gesprongen in razendsnel tempo...
Atheism isn't a religion. It's a personal relationship with reality.
"And I think it should be – religion – treated with ridicule, and hatred and contempt. And I claim that right."- Christopher Hitchens, 1949 - 2011
"And I think it should be – religion – treated with ridicule, and hatred and contempt. And I claim that right."- Christopher Hitchens, 1949 - 2011
Niet gevangen maar onderdrukt. Hij kan nog wel vrij denken, echter zijn gedachten lijken voor hem minder intens dan vroeger, vandaar dat hij het omschrijft als een zombie staat, dood maar niet levenloos. Dat is heel normaal als je te lang op de automatische piloot hebt geleefd, dan moet je jezelf trainen om het weer zoals vroeger te maken toen je de wereld nog intens beleefde.quote:Op donderdag 23 september 2010 18:01 schreef Fes1-2 het volgende:
Ik snap dit probleem niet. Wat dacht je dan toen je geen gedachte had? Ik open een topic op fok? Toen ging je het tikken.. en toen dacht je niet hee laat ik is kijken of er nog iemand gereageerd heeft? Je zegt zelfs dat het tegenover gestelde minder erg is.... Dan heb je daar toch over nagedacht?
Je voelt je gewoon gevangen door het systeem
Andere oorzaken zijn het ongevoeliger worden voor de wereld, dit is volgens mij een defensie mechanisme van de geest tegen alle ellende die dagelijks te zien is op tv/radio/internet of gewoon op straat (bijv. overvallen of simpelweg asociaal/onbeleefd). Het is het desensitizen oftewel ongevoeliger worden voor allerlei dingen waar je vroeger heel veel om kon huilen, alsof je brein het niet meer toestaat te voelen maar geen onderscheid kan maken in goed en slecht en daarom uit voorzorg maar alle informatie uit de buitenwereld minder intens maakt.
Wat zijn de symptomen van een te lage gehalte van endorfine en seriotonine?quote:Op donderdag 23 september 2010 18:05 schreef Stokstaart het volgende:
[..]
Uitgaande van wat je in de OP zet, zijn het niet gedachten die ontbreken (dan zou je er ook niet op kunnen komen om je druk te maken en een topic te openenen)
Je mist waarschijnlijk enkele stofjes (endorfine, serotonine etc)
Even mezelf beschrijven:quote:Op donderdag 23 september 2010 18:29 schreef loop het volgende:
[..]
Niet gevangen maar onderdrukt. Hij kan nog wel vrij denken, echter zijn gedachten lijken voor hem minder intens dan vroeger, vandaar dat hij het omschrijft als een zombie staat, dood maar niet levenloos. Dat is heel normaal als je te lang op de automatische piloot hebt geleefd, dan moet je jezelf trainen om het weer zoals vroeger te maken toen je de wereld nog intens beleefde.
Andere oorzaken zijn het ongevoeliger worden voor de wereld, dit is volgens mij een defensie mechanisme van de geest tegen alle ellende die dagelijks te zien is op tv/radio/internet of gewoon op straat (bijv. overvallen of simpelweg asociaal/onbeleefd). Het is het desensitizen oftewel ongevoeliger worden voor allerlei dingen waar je vroeger heel veel om kon huilen, alsof je brein het niet meer toestaat te voelen maar geen onderscheid kan maken in goed en slecht en daarom uit voorzorg maar alle informatie uit de buitenwereld minder intens maakt.
-ik denk dat ik depressief ben en omgeving afhankelijk ben ( in sommige omgevingen ben ik grappig, vrolijk maar tegelijk zeer over de top, dan ben ik een druk persoon, in andere omgevingen rustig of depressief en andere weer kinderachtig en impulsief; clowngedrag ).
-ik heb een lage zelfwaarde
-Angst dat ik niet zo intelligent ben. Andere keren bewijs ik me het tegendeel tegen me zelf en zeg ik dat ik niet dom ben maar dat ik mijn potentie niet gebruik
-Ik haat mijn ouders, die helpen mij niet maar ik ben ook arrogant en eigenwijs als ik dat denk omdat ik vaak ruzie met ze heb en ze uit scheld, wat ik ook haat en spijt van heb.
-ik ben gepest
-ik deed nooit wat voor school, leest niet veel boeken etc.
-Dokter al gebeld, moet alleen psycholoog bellen.
-Ik sla mezelf, impulsief, zeer angstig ( voor dood maar ook voor leven, huilbuien etc.)
-Ik snap de zin van het leven hoor, ik wil graag iets maar zoals het nu is, kan dat niet. De wereld zien, een bedrijf opzetten etc. etc. Alleen is dat Utopia op het moment. Ik heb alle routes uitgestippeld. Ik houd van lezen, ben liergierig maar toch doe ik niks en verspil ik mijn tijd. Ik scheld mijn ouders uit etc. Ik ben ook bewust van mijn typfouten en dergelijke, toch doe ik er niks aan.
-Ik doe niks omdat ik bang ben dat ik het niet snap. Daarom de vergelijking naar intelligentie.
-Ik luister muziek over en over ( ik voel me dan happy) ( 1 liedje de hele tijd opnieuw beluisteren)
-Heb empathie, inlevingsvermogen maar kan ook apathie tonen. (kan beide kanten op)
-Angsten ( voornamelijk intelligentie, leven, dood, doel etc.)
Ja, mensen kunnen denken dat ik een aansteller ben, dat ik me zelf moet accepteren of dat ik te hoge eisen stel maar zoals ik al zei. Er is alleen leegte en meer leegte als ik dit moet accepteren. Zeker als ik me niet kan ontwikkelen.
Gevolg, uit de context hiervan, is dood uiteindelijk ( logisch gezien ). Wel wil ik zeggen dat zelfmoord alleen van toepassing is als ik alles geprobeerd heb. Het is zeer dom om zelfmoord te plegen om alleen depressiviteit, zeker als je geen oplossingen hebt gevonden of geprobeerd. Pas als je alles geprobeerd hebt of als niks lukt, ja dan zal ik snakken naar de dood en zal ik daar minder angstig voor zijn dan het leven zelf.
[ Bericht 36% gewijzigd door Kaasballetje op 23-09-2010 19:01:49 ]
De dingen in je OPquote:Op donderdag 23 september 2010 18:41 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Wat zijn de symptomen van een te lage gehalte van endorfine en seriotonine?
Je bent gewoon depressief, en niet te zuinig ook .
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Jemig man, erg herkenbaar.quote:Op donderdag 23 september 2010 18:41 schreef Kaasballetje het volgende:
[..]
Wat zijn de symptomen van een te lage gehalte van endorfine en seriotonine?
[..]
Even mezelf beschrijven:
-ik denk dat ik depressief ben en omgeving afhankelijk ben ( in sommige omgevingen ben ik grappig, vrolijk maar tegelijk zeer over de top, dan ben ik een druk persoon, in andere omgevingen rustig of depressief en andere weer kinderachtig en impulsief; clowngedrag ).
-ik heb een lage zelfwaarde
-Angst dat ik niet zo intelligent ben. Andere keren bewijs ik me het tegendeel tegen me zelf en zeg ik dat ik niet dom ben maar dat ik mijn potentie niet gebruik
-Ik haat mijn ouders, die helpen mij niet maar ik ben ook arrogant en eigenwijs als ik dat denk omdat ik vaak ruzie met ze heb en ze uit scheld, wat ik ook haat en spijt van heb.
-ik ben gepest
-ik deed nooit wat voor school, leest niet veel boeken etc.
-Dokter al gebeld, moet alleen psycholoog bellen.
-Ik sla mezelf, impulsief, zeer angstig ( voor dood maar ook voor leven, huilbuien etc.)
-Ik snap de zin van het leven hoor, ik wil graag iets maar zoals het nu is, kan dat niet. De wereld zien, een bedrijf opzetten etc. etc. Alleen is dat Utopia op het moment. Ik heb alle routes uitgestippeld. Ik houd van lezen, ben liergierig maar toch doe ik niks en verspil ik mijn tijd. Ik scheld mijn ouders uit etc. Ik ben ook bewust van mijn typfouten en dergelijke, toch doe ik er niks aan.
-Ik doe niks omdat ik bang ben dat ik het niet snap. Daarom de vergelijking naar intelligentie.
-Ik luister muziek over en over ( ik voel me dan happy) ( 1 liedje de hele tijd opnieuw beluisteren)
-Heb empathie, inlevingsvermogen maar kan ook apathie tonen. (kan beide kanten op)
-Angsten ( voornamelijk intelligentie, leven, dood, doel etc.)
Ja, mensen kunnen denken dat ik een aansteller ben, dat ik me zelf moet accepteren of dat ik te hoge eisen stel maar zoals ik al zei. Er is alleen leegte en meer leegte als ik dit moet accepteren. Zeker als ik me niet kan ontwikkelen.
Gevolg, uit de context hiervan, is dood uiteindelijk ( logisch gezien ). Wel wil ik zeggen dat zelfmoord alleen van toepassing is als ik alles geprobeerd heb. Het is zeer dom om zelfmoord te plegen om alleen depressiviteit, zeker als je geen oplossingen hebt gevonden of geprobeerd. Pas als je alles geprobeerd hebt of als niks lukt, ja dan zal ik snakken naar de dood en zal ik daar minder angstig voor zijn dan het leven zelf.
Ik heb stage gelopen in een psychiatrische instelling en heb met veel mensen gesproken met dezelfde klachten. Hier valt goed mee te leven, met begeleiding. Raadpleeg idd een psychiater of misschien wel een psycholoog. (die kijkt of al deze dingen misschien wel pathologisch zijn)
Vraag:
Rook je toevallig wiet of gebruik je andere drugs? Die kunnen dit soort dingen ook veroorzaken.
En het klinkt erg alsof je een vorm van faalangst heb (lijkt mij erg logisch als je beschrijft dat je onzeker ben, dat je bang bent om dingen niet te begrijpen en dat je gepest ben.)
Ik herken ook wel symptomen van een psychose. (hoeft helemaal niet hoor, maar is mogenlijk)
Zoek in ieder geval hulp bij een psychiater/psycholoog. Die kan je echt enorm helpen!
Gedachte-armoede kan passen bij verschillende psychiatrische (en neurologische) ziektebeelden. Een verwijzing naar een psychiater lijkt me op zijn plaats.
Dat is wat te simplistisch geredeneerd. Het gevoel dat je hoofd continue leeg is, is afwijkend en kan onderdeel zijn van een psychiatrische ziekte.quote:Op donderdag 23 september 2010 19:44 schreef Mulberry het volgende:
Je denkt dat je niet denkt en dus denk je...
Ik wou dat ik dat soms had. Ik denk veel te veel na over dingen. Vaak is doen veel beter dan denken.
|
|
Ik heb geen gedachten, leegtes in mijn hersenen
