KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties

Hoewel ik me in het Engels en Duits behoorlijk red en zelfs een beetje Frans brabbel spreek ik helaas geen woord Tsjechisch Heintje.... En mijn ervaring was (en is) dat er in Tsjechie bijna niemand een buitenlandse taal beheerst (behalve misschien Russisch....). Het zou dus weinig zin gehad hebben om persoonlijk naar Tsjechie te reizen (later heb ik dat overigens nog verscheidene keren gedaan).

“Hoi, vertel ’t eens….”
“Tsja, ik heb net nog even gepraat met die verkoper”
“En?”
“Nou, ik zal er maar niet omheen draaien…”
Kom op man, denk ik, onwillekeurig mijn adem inhoudend
“Ze willen maar ¤ ****.***.- op papier….”
Even dringt het niet tot me door wat hij bedoelt
“Hoezo maar ¤ ***.***.- op papier?” breng ik bijna stotterend uit
“Nou, in het contract willen ze de koopsom veranderd zien in ¤ ***.***.- “
Eindelijk valt het kwartje
“En de rest?”
“Euh… onder de tafel….”
Het zweet breekt me uit
“Hoe kunnen ze dat nou maken? Je hebt toch een voorverkoopcontract getekend? Daarin staat toch zeker wel een prijs vermeld?”
Hij zwijgt even
Dan: “Het ligt niet aan meneer Viatkin. Ik heb al vaker zaken met hem gedaan. Maar het hoofdkantoor van Omikron zit in Moskou. Daar zitten de grote bazen. Die hebben hem gebeld en gezegd dat ze ¤ ***.***.- zwart uitbetaald willen hebben. Ik hoorde het net pas.”
Hij vervalt in het Twentse dialect:
“’k Heb ‘ter boekpien van…”
Ik onderdruk een vloek
Hij heeft er buikpijn van?
’t Is verdomme wel mìjn geld waar hij buikpijn van heeft!
Mijn gedachten gaan razendsnel
Waar ben ik in Godsnaam in verzeild geraakt?
Wat voor consequenties kan dit hebben?
“Wat als ik hier niet mee akkoord ga?”
Hij aarzelt
“Dan gaat de ondertekening vrijdag niet door…”
“En de aanbetaling?”
“Tsja…”
Hij zwijgt veelbetekenend
“Ik moet er over nadenken” snauw ik
“Als het aan mij ligt is het hiermee afgelopen. Ik bel je morgen wel.”
Ik maak aanstalten de verbinding te verbreken
Henk voelt blijkbaar aan dat het mis gaat
Snel: “Ik kan je voor het ontbrekende bedrag wel een factuur opstellen. Bijvoorbeeld als voorschot op de renovatiekosten. Dat heb ik wel vaker gedaan”
Ik heb genoeg gehoord
“Ik moet nadenken” zeg ik nogmaals
“Maar je moet wel weten dat dit me absoluut niet aanstaat”
“Is goed” zegt hij bedeesd “Dan hoor ik het morgen wel”
Ik maak een einde aan het gesprek

Mijn hoofd tolt
Gedachten struikelen over elkaar
Kan dit toeval zijn?
Het geld staat koud enkele uren op zijn rekening en dan komt hij met zo’n verhaal
Wordt mij hier een gigantisch oor aan genaaid?
Ik herinner mij de site van “www.real-estatecz.com” waarop het kasteel aangeboden werd
De prijs die daar genoemd werd was hoger dan wat ik ervoor zou betalen
Als ik besodemieterd wordt is het dus in ieder geval niet door Henk
Ik probeer mijn gedachten op een rij te zetten
Het lukt me niet
Ik kan niet helder denken
Bezorgd realiseer ik me dat ons geld op de rekening van Henk staat
In het verre Tsjechië
Buiten mijn bereik
Ik ben overgeleverd aan de goedwillendheid van anderen
Van mensen die ik pas enkele maanden ken
Maar kèn ik ze eigenlijk wel….?

In een opwelling van woede sla ik met mijn vuist op het bureau
Een felle pijnscheut schiet door mijn arm
Bureauaccessoires rammelen, een koffiekopje valt om
Gelukkig is het leeg
Remi steekt, nieuwsgierig geworden door het lawaai, zijn kop om de deur
Voelt mijn stemming haarscherp aan
Verdwijnt weer schielijk met zijn staart tussen zijn poten
Ik zet het kopje overeind
Haal een paar keer diep adem
Probeer mijn zelfbeheersing terug te vinden
Ik begin schoon genoeg te krijgen van mijn Tsjechië-avontuur

Het is tien voor half tien
Veel te laat om nog iemand te bellen
Niemand werkt er meer om deze tijd
Morgen zal ik contact opnemen met Dennis
Hem op de hoogte stellen van “de nieuwste ontwikkelingen”
De maffia mag dan volgens hem niet meer bestaan in Tsjechië, deze praktijken doen er wel aan denken

Ik loop naar de koelkast en mix een Cola-Baccardi
Het is eigenlijk nog wat aan de vroege kant
Ik neem een grote slok
De alcohol baant zich een aangenaam warme weg naar mijn maag
Met lood in mijn schoenen loop ik naar de woonkamer
Mijn vrouw zit op de bank te lezen
Remi heeft zijn ruige kop op haar schoot gelegd
Kijkt me wat onzeker aan
“En? Hoe gaan de zaken?” merkt mijn vrouw droogjes op
Ze heeft de klap gehoord en daaruit blijkbaar haar conclusie getrokken
Ik vertel haar over het telefoontje
Ze kijkt me zorgelijk aan
“Ik had steeds al het gevoel dat er iets niet goed zat” zegt ze
Ik haal mijn schouders op in een gebaar van onmacht
“Hoe had ik dit kunnen vermoeden? Wie houdt er nou rekening met zoiets?”
“Morgen bel ik met Dennis” zeg ik in een poging de gemoederen tot rust te brengen
“We zullen zien wat die er van te zeggen heeft”
Ze legt haar boek neer
Van lezen komt niets meer vanavond

Donderdagmorgen 8 juli 2004

Ik toets het nummer in
Wacht ongeduldig tot er opgenomen wordt
“Dennis Rinkema, Holland Trade House”
“Hallo, Jos Davids, Cosy Cottage s.r.o.”
“Hoi Jos”
“Goedemorgen. Ik zal maar met de deur in huis vallen. Ik ben gisteravond gebeld door Henk. Hij had slecht nieuws”
“Oh? En dat is?”
Ik vertel van de eis van Omikron
Hij luistert
Zwijgt
Ik kom op stoom
“Eerst hoor ik een paar maanden niets van de man. Vervolgens maak ik het geld over op zijn rekening en krijg bijna gelijk daarop dit te horen. Wat volgt er nog meer?”
Rinkema, aarzelend: “Ik kan me voorstellen dat je hier niet blij mee bent…”
Niet blij mee is wel een héél groot understatement…
“Met dit soort zaken heb ik nog nooit van doen gehad” ga ik verder
“En dat wil ik graag zo houden. Hoe zit dat nou eigenlijk met dat voorverkoopcontract dat Henk vier mei getekend zou hebben? Daarin moet toch de koopprijs vermeld staan? Dan kunnen ze nu toch niet opeens met zo’n eis komen?”
Hij weet het niet
Zal het navragen
“Je moet het me maar niet kwalijk nemen Jos, maar ik hoor dit nu net van jou. Ik zal direct contact met Henk opnemen. Ik bel je vanmiddag nog terug”
Ik begin me weer op te winden
Struikel bijna over mijn woorden
“Nou, als je maar weet dat het op deze manier niet doorgaat. Het is niet alleen dat ik niet houd van deze manier van zaken doen maar het vertrouwen is compleet weg. Waar word ik nog meer in betrokken als ik hiermee akkoord ga? Welke verrassingen staan me nog meer te wachten?”
Dennis blijft kalm
“Ik bel Henk gelijk op” herhaalt hij “Daarna zal ik hier met een paar mensen overleg voeren hoe nu verder te handelen. Ik bel je vanmiddag zeker nog terug”
Het heeft geen zin om tegen hem uit te vallen
’t Is eigenlijk niet terecht ook
“OK, dan wacht ik daar maar op” zeg ik, tijdelijk berustend
Het gesprek wordt beëindigd
Ik realiseer me dat ik Henk’s aanbod een valse factuur op te maken niet eens genoemd heb

Om 14.42 uur druppelt er een aantal faxen binnen van Wekostav
Het eerste is het koopcontract (kupni smlouva) tussen Omikron-RV en Cosy Cottage s.r.o.
In het Tsjechisch opgesteld uiteraard
De bedragen van de aanbetaling en de koopprijs zijn aangepast zie ik
Mooi, maar zo makkelijk gaat dat niet, denk ik grimmig
Verder nog twee faxen waarop de naam Jan Kolbe prominent voorkomt
Als laatste een bericht van de gemeente Zacler
Ik vervloek het feit dat ik de taal niet meester ben
Ze vertoont geen enkele overeenkomst met welke “westerse” taal dan ook
Kortom, ik begrijp er geen woord van

Om 15.57 uur krijg ik een e-mail van Rinkema:

“Geachte heer Davids,
Bijgaand het nieuwe contract.

Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”

Ik open de bijlage:

“Buying contract
Concluded on the date: 8. 7. 2004”

Het contract is, met uitzondering van de bedragen, volkomen identiek aan de vorige versie
Wel is artikel V. wat uitgebreid
Ik lees het aandachtig door

V.
Other agreements
According to a resolution No. 213/11-ZM-2004 of the local authority in ´acléř made at the 11th action on 24th June 2004, the municipality office in ´acléř gave a cancel request regarding the pre-purchase right on the behalf of the municipality ´acléř that relates to properties specified in the chapter I of this contract. The request was handed into the Real Estate Register in Trutnov on 28th June 2004 under a file number FIN 72/3-248-1250/98II.
Ing. Vladimír Vyatkin, the statutory person of the firm OMIKRON-RV, changed his permanent residency from the subjected property – the castle in ´acléř No. 1 to Tovární 496, Trutnov 2.

Ik herinner me dat Dennis deze punten noemde in ons telefoongesprek van vorige week
Mooi dat ze opgenomen zijn in het contract
Maar hij moet wel begrijpen dat ik geen toestemming geef om te tekenen
Niet onder deze omstandigheden
Ik wil niet nog dieper in deze smurrie getrokken worden
Geen verrassingen meer
Niet van Omikron, niet van Henk, niet van wie dan ook
Mijn ogen dwalen over de laatste alinea van het contract

“This contract was concluded in accordance with a true and footloose will, luculently and certainly, not in distress and under remarkable disadvantagerous conditions and in proof of that both contractual parties sign this contract.”

Ik kan een cynische glimlach niet onderdrukken
De woorden lijken me niet ècht van toepassing op dit moment

Ik kijk op mijn horloge
Het is bijna half vijf
Over pakweg zeventien uur staat de ondertekening van het contract gepland
Tot die tijd moet er nog heel wat geregeld worden
Ik ben vastbesloten
Zo meteen word ik verdorie nog strafrechtelijk vervolgd in Tsjechië!
Verontwaardigd volg ik het pad terug
Realiseer me dat ik nota bene via de Nederlandse KvK in Tsjechië op dit punt aangekomen ben
Ik kan het niet geloven

Ik sta op
Drentel besluiteloos wat rond
Kom op Dennis, waar blijft dat telefoontje!
Of zal ik hem zelf nog eens bellen?
Nee, geef ze nog even de tijd
Ik staar strak naar het toestel
Wil het bijna dwingen over te gaan....
Mijn geduld wordt nog ruim een uur op de proef gesteld

Ik heb wel een vermoeden maar ik wil niet op het verhaal vooruitlopen....
Desgewenst wil ik je wel een PB sturen, hoor het wel....

Het is even voor zessen als hij belt
“Ze” hebben het probleem besproken
Wie “ze” zijn krijg ik niet te horen
Wel dat Henk Westerterp er bij aanwezig is geweest
“We laten het kasteel gewoon aankopen door Wekostav. Op die manier blijft Cosy Cottage buiten deze affaire” stelt hij voor.
Het kasteel laten aankopen door Wekostav?
“Met ons geld?” stamel ik
“Ja. Maar maak je geen zorgen. We stellen tegelijkertijd een zekerheidsstelling op waarin Henk zich zowel privé als zakelijk garant stelt voor het totale gestorte bedrag. Ook zal in de zekerheidsstelling opgenomen worden dat Wekostav het kasteel binnen drie dagen, voor hetzelfde bedrag, doorverkoopt aan Cosy Cottage”
Ik laat het even bezinken
Had van alles verwacht, maar dit niet
Ik voel uiteraard dat dit niet helemaal “koosjer” is
Aan de andere kant zie ik de logica er wel van in
En door het slordige voorwerk van Henk ben ik tenslotte in deze situatie beland
Aan de andere kant staat het kasteel dan wel op naam van Wekostav
“En jullie zijn er zeker van dat dit de beste oplossing is?” vraag ik twijfelend
“Het is een oplossing. Op deze manier vangt Wekostav eventuele verrassingen op en heb jij niets te maken met deze transactie. Per slot van rekening wil Henk dit zo graag, dan moet hij er ook maar iets voor over hebben…”

Het is een enerverende dag geweest
Ik ben moe
Een stemmetje in me schreeuwt: “Doe het niet!”
Niet akkoord gaan
Het is niet in de haak, Jos
Hier komen moeilijkheden van
Aan de andere kant heb ik vertrouwen in de ervaring van Holland Trade House
Ze zullen het toch wel weten…?
En wat als ik niet akkoord ga?
Weg aanbetaling, weg droom
En dan moet ik nog maar zien dat ik de restantsom weer terugkrijg
Doen? Niet doen? Doen? Niet…
Het begint me te duizelen
Tenslotte hak ik de knoop door
Ik besluit te kiezen uit, wat mij lijkt, de minste van twee kwaden
“Ok, laten we het dan maar doen”
“Goed” vervolgt Dennis zakelijk “Henk zal je vanavond nog een fax sturen waarin hij zich garant stelt. Maar je moet hem nog wel even een fax terug sturen waarin je toestemming geeft”
“Is goed. Ik wacht de fax van Henk af” zeg ik gelaten
Het gesprek is afgelopen
Ik leg de hoorn op de haak
Wrijf door mijn ogen
Verdomme!
Ik breng mijn vrouw op de hoogte
Ze reageert zoals ik verwacht

Om exact 18.42 komt de fax binnen
Ik sta al klaar bij het toestel
Gris het bericht uit het bakje en lees:

"Verklaring ter zekerheidsstelling van de door Cosy Cottage s.r.o. ter beschikking gestelde Euro ***.***,- aan Wekostav s.r.o./ Dhr. H.J.M. Westerterp
Hierbij verklaart
Hendrikus Johannes Maria Westerterp, geboren 16.05.1953 en wonende te Petrovice čp. 30, 54234 Malé Svatoňovice prive en als directeur-eigenaar van
WEKOSTAV, s.r.o.
Strá¸kovice 2
542 34 Malé Svatoňovice
IČ: 25942409
een bedrag te hebben ontvangen van Euro ***.***,- ten behoeve van de aankoop van een kasteel met ondergrond plaatselijk bekend als kadastraalnr 24 en nr1026 te Zacler Trutnov
en een bedrag te hebben ontvangen van Euro **.***,- als voorschot voor de renovatie van het eerder genoemd kasteel. Tesamen een bedrag groot Euro ***.***,- (zegge ************* ) van ****** Hengelo Holding B.V. ********straat **, **** ** Hengelo als aandeelhouder van Cosy Cottage s.r.o.
Roubalova 13
602 00 Brno
IČ: 26931559

En verklaart tevens dat hij, H.J.M. Westerterp c.q. Wekostav
- vrijdag 9 juli 2004 zal overgaan tot aankoop van eerder genoemd kasteel en deze op 12 juli 2004 zal verkopen voor eenzelfde bedrag zijnde Euro ***.***,- aan Cosy Cottage s.r.o. De kosten van de overdrachtsbelasting en eventuele andere belastingen van de verkoop aan Cosy Cottage komen voor rekening van Cosy Cottage s.r.o.
en
-ter zekerheidsstelling van de van ****** Hengelo Holding B.V/Cosy Cottage ontvangen Euro ***.***,- al zijn bezittingen en die van Wekostav s.r.o. als onderpand te geven aan ****** Hengelo Holding/Cosy Cottage s.r.o.

Trutnov 8 juli 2004

H.J.M. Westerterp, Wekostav s.r.o."

Over de naam staat de stempel van Wekostav gedrukt
Daar weer overheen de handtekening van Henk
Zo op het eerste oog lijkt het me een solide document
Maar ja, ik ben geen jurist…
Boven de, in dikke zwarte letters gedrukte, aanhef staat de afzender: Wekostav
Daaronder zie ik nog net een telefoonnummer en de naam Holland Trade House

Ik open Outlook Express en zie dat ik om 18.48 uur een bericht van Dennis heb gekregen:

“Geachte heer Davids,
Hierbij de digitale versie van de door dhr. Westendorp te ondertekenen verklaring.
Met vriendelijke groet,
Dennis M. Rinkema”

In de bijlage nogmaals de zekerheidsstelling

Ik herinner me dat ik mijn toestemming nog moet geven
Maak me op om een zo verantwoord mogelijk epistel op te stellen
In een opwelling voeg ik er nog een persoonlijke noot aan Henk aan toe
Hij is tenslotte morgen eigenaar van het kasteel
Het is zaak de relatie niet te verpesten

Om 20.38 uur verzend ik de volgende faxen:

"Wekostav s.r.o.
t.a.v. dhr. H. J. M. Westerterp

Beste Henk,
Wij betreuren het erg dat, door onbetrouwbaar gedrag van derden, de transactie van het kasteel is uitgelopen op een uitwisseling van onpersoonlijke, juridisch getinte faxen. Liever hadden wij gezien dat de verkopende partij zich had gehouden aan de gemaakte afspraken en de verkoop ongehinderd had plaatsgevonden. Zo zie je maar weer dat het toch belangrijk is om sommige zaken “zwart op wit” te hebben….
Wij, van onze kant, zagen echter, mede door onze onervarenheid in dit soort zaken en de hoogte van het bedrag, geen andere mogelijkheid dan HTH (Dennis Rinkema) als tussenpersoon in te schakelen voor advies en afstemming van zaken.
Van harte hopen wij dat e.e.a geen invloed zal hebben op onze relatie en het succes van het project Zacler

Vriendelijke groet,
John en *****"

In de tweede fax mijn toestemming:

"Faxbericht aan:
Wekostav s.r.o.
Dhr. J. H. M. Westerterp, jednatel
Strazkovice 2
542 34 Male Svatonovice
Czech Republic
IC: 25942409

Van ******** Hengelo Holding BV
**** ** Hengelo (O)
Nederland

Geachte heer Westerterp

Hierbij delen wij u, naar aanleiding van uw fax d.d. 8-7-2004. 18.42 uur, nr. 0439886502, met als aanhef “Verklaring ter zekerheidsstelling van de door Cosy Cottage s.r.o. ter beschikking gestelde euro ***.***.- aan Wekostav s.r.o./dhr. H.J.M. Westerterp” mede dat wij u toestemming geven het door ons op uw rekening gestorte bedrag van ***.***.- (zegge ********** euro) te gebruiken voor de doeleinden als omschreven in het voornoemde faxbericht.

Gespecificeerd ¤ ***.***.- te gebruiken door Wekostav als aankoopbedrag voor het kasteel en ¤ **.***.- als voorschot op de renovatie van het eerder genoemde kasteel.

Tevens verklaarde u, in dezelfde fax, voornoemd kasteel op 12 juli 2004 te zullen verkopen aan Cosy Cottage s.r.o., Brno, Roubalova 13, postcode 302 00, IC 26931559, voor eenzelfde bedrag van ¤ ***.***.- waar wij nota van namen.

Ter zekerheidsstelling van het door ***** Hengelo Holding gestorte bedrag van ¤ ***.***.- geeft u als onderpand al uw bezittingen en die van Wekostav s.r.o. aan ***** Hengelo Holding BV, welk onderpand wij aanvaarden.

Hengelo, 8 juli 2004
****** Hengelo Holding BV
Namens deze
J. P. P. Davids, directeur"

De laatste handeling van de avond, om kwart voor negen, is een bericht aan Dennis:

"Beste Dennis,
In de bijlage vind je de fax zoals ik die gisteren aan Henk gestuurd heb.
Ik neem aan dat de inhoud correct en volledig is.

Vriendelijke groet,
John Davids"

Ik sluit de computer af
Zet de ramen van mijn kantoortje open
Doe de lamp uit
Vlucht naar de keuken, de koelkast
Voel de aangename kilte van de fles met de vertrouwde verwarmende inhoud
Mix mijn favoriete drankje
Misschien iets te veel Baccardi…
Maar ik wil niet meer denken
Westerterp, Wekostav, Omikron, ze bestaan even niet…
Langzaamaan voel ik mezelf ontspannen
De druk in mijn hoofd neemt af
Ik neem me voor om volgende week naar Tsjechië te gaan
Er is te veel gebeurd
Te veel zaken dáár terwijl ik hier zat
Het wordt tijd dat ik mijn gezicht eens laat zien
Hoog tijd…
Het wordt laat die avond

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 11:20 schreef Lucky_Strike het volgende:
Ik heb het idee dat ik iets heb gemist bij het lezen, maar wie of wat is Omikron eigenlijk? Ik zie op je website staan dat dit de grootste boosdoener is, zo lijkt het voor mij in ieder geval. Ik heb nog niet alles gelezen trouwens.
Door de uitgebreidheid van het verhaal moet ik soms even graven wie ook alweer wie is

Omikron was de Russische firma waarvan ik het kasteel gekocht heb. De Russen bezitten overigens veel percelen en gebouwen in Tsjechie.

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 22:19 schreef Lucky_Strike het volgende:

[..]

Dank je voor je antwoord. Ik geloof trouwens dat ik naar Eunite wilde vragen in plaats van Omikron maar inmiddels begrijp ik volledig wie dat zijn. Ik heb inmiddels je website en het vervolg op het Tsjechie forum gelezen, wat een verhaal! Ik ben zeer benieuwd hoe het afloopt. Ik heb me geabonneerd op het topic over de organisatie en hun kopmannen, is dat ook het topic waarin je het laatste stukje gaat vertellen? Het is wel zo makkelijk als ik automatisch per mail op de hoogte wordt gesteld bij een nieuwe bijdrage.

Overigens heb ik nooit problemen gehad met de KvK. Wij hebben een klein vofje en hebben de KvK alleen nodig voor af en toe een uittrekseltje...
Ook nooit problemen met Tjechie gehad trouwens, we hebben vorig jaar een rondreis met de auto gedaan door Polen, Slowakije en Tsjechie. Ons enige probleem daar was, is dat Brno in onze ervaring werkelijk de saaiste stad van het land is en dat we daar niet naar terug zullen keren.

Het door jou genoemde topic zal inderdaad de laatste bijdragen bevatten die ik via het internet zal vertellen. Als je je geabonneerd hebt krijg je, als het goed is, automatisch een berichtje bij nieuwe bijdragen. Trouwens, bedankt voor je interesse.....
Groet, Johannes P.

Met gekruiste armen trekt ze het grijze truitje naar boven, tot vlak onder haar hals
Toont me haar roomwitte, volle borsten
Ze is niet echt knap en wat armoedig gekleed
Wel jong nog, veel te jong eigenlijk
Ik rijd Varnsdorff uit, sla rechtsaf, het bordje Liberec volgend
Werp een blik in de achteruitkijkspiegel
Zie hoe ze schielijk het kledingstuk weer laat zakken
Schichtig over haar schouders kijkt of iemand anders het misschien ook gezien heeft
De weg rijst en daalt
Ze verdwijnt uit mijn spiegel

Het is woensdag 14 juli 2004
Vanmorgen, even voor zessen, ben ik vertrokken
Mijn bestemming is Trutnov, Tsjechie
Ik reis alleen
De bedoeling is dat ik zaterdag weer thuis ben
De rit door Duitsland is, op een korte file bij Hannover na, voorspoedig verlopen
Even voor Neugersdorf ben ik aangehouden door een agente
Mijn kenteken en nummerplaten worden gecheckt
Ik rijd in een nieuwe auto, een Ssang Yong Rexton
Reden genoeg voor de ijverige beambte dus
Dezelfde eer valt me te beurt bij de grenscontrole
Desondanks verloopt de passage soepel
Ik ben blij dat ik de autowegen achter de rug heb
Haat het saaie, slaapverwekkende ritme

Het heeft me wel de gelegenheid gegeven de laatste dagen nog eens de revue te laten passeren
Afgelopen maandag heb ik een nieuwe teleurstelling te verwerken gekregen
Henk belt me
De transactie is probleemloos verlopen, geen verrassingen
Maar het kasteel kan niet direct doorverkocht worden
Eerst moet het pand als eigendom van Wekostav in het kadaster geregistreerd staan
Dat kan wel eens enkele maanden duren, aldus Henk
Een telefoontje met Dennis Rinkema brengt vooralsnog geen duidelijkheid
Hij is er niet van overtuigd dat Henk’s bewering juist is
Zal het uitzoeken
Het blijkt toch zo te zijn
Volgens een mailtje van Edwin Booijmans is er dan ook geen haast met het aanvragen van mijn visum:

“Aangezien er nog wel wat tijd overheen gaat nadat bij het kadaster het eigendom is gewijzigd, is er niet al te veel tijdsdruk. “

Ik ben geirriteerd
Verdorie, weer wachten
Maar ik maak me geen ernstige zorgen
We hebben per slot van rekening de zekerheidsstelling

Ik passeer een gebouw met een verlicht logo van een meisjeshoofd met twee bevallige konijnenoortjes
Daaronder de knipperende letters „open“
Op de parkeerplaats staat een drietal dames
Ze wuiven naar me
Ik zwaai beleefd terug
Toch wel getroffen door het vriendelijke gebaar

De wegen zijn er niet beter op geworden merk ik op
Ongetwijfeld het gevolg van het vele vrachtverkeer dat zich hier een weg naar zijn bestemming worstelt
Het is al donker wanneer ik Trutnov binnenrijd
Ik heb een kamer gereserveerd in Hotel Adam
Ben helaas vergeten om precies uit te zoeken waar het hotel ligt
Ik rijd enkele keren op en neer
Besluit Henk te bellen
Misschien kan hij me uit leggen waar ik wezen moet
Het toestel is niet in gebruik
Ik spreek de voicemail in
Kijk om me heen
Waag een poging naar de weg te vragen
Spreek twee knapen aan
Het lijken me studenten, de kans dat ze Engels spreken acht ik dan ook groot
Ze kijken met grote ogen naar mijn auto als ik het raampje open
„I’m looking for Hotel Adam. Can you tell me were I can find it?“
De niet-begrijpende blik vertelt me dat Engels niet tot hun keuzevakken behoort
Ik herhaal mijn vraag in het Duits
Ze lachen, aarzelend, maar nog steeds zijn mijn bedoelingen niet duidelijk
„Hotel Adam?“ zeg ik, mijn handen heffend in een vragend gebaar
Het kwartje valt
„Ah, Adam...“
Ze duiden aan dat ik hen maar moet volgen
Dat doe ik
Gniffelend lopen ze verder, af en toe een blik over hun schouders werpend
Ik rijd stapvoets achter ze aan
Totdat ze een straat in lopen waar eenrichtingsverkeer geldt
Ik stop
Ze kijken me vragend aan
Ik probeer uit te leggen dat ik hier niet met mijn auto in mag
Tevergeefs
Ik zucht
Dit is onbegonnen werk
Dan gaat mijn mobieltje
Het is Henk
Ik vraag of hij me kan vertellen waar ik het hotel zoeken moet
„Je moet niet bij Adam zijn“ zegt hij „dat zit bijna altijd vol“
Ik leg uit dat ik gereserveerd heb
„Oh... Nou hotel Adam ligt aan de grote weg. Je bent er waarschijnlijk al langs gereden. Het ligt vanaf de rotonde even verder dan dat restaurant met dat grote terras. Je kunt het herkennen aan de vlaggetjes die ervoor hangen“
„Ok, dan vind ik het wel“ zeg ik „Ik zie je morgen“
Ik bedank de jongens die geduldig hebben staan wachten
Keer mijn auto
Rijd terug richting de rotonde
Onderwijl speur ik naar vlaggetjes
Daar is het restaurant met het terras
Ik ben er dus alweer voorbij
Ik draai
Minder vaart
Dan zie ik het parkeerplaatsje
Aan een lijntje bij de toegang wapperen kleine vaantjes van verschillende nationaliteiten
Dit moet het zijn
Ik draai mijn auto de parkeerplaats op
Het is druk
Ik vind het laatste vrije plaatsje, helemaal achteraan
Wat onhandig laveer ik mijn auto erin
Ik moet nog wennen aan de afmetingen
De geblindeerde achterruiten helpen ook niet mee
Met een zucht van verlichting zet ik de motor af
Stap uit en strek mijn benen
Uit een raam klinken keukengeluiden
Ik ben een beetje duizelig van de lange rit
Pak mijn koffer uit het achtercompartiment en sluit de auto af
Loop door het smalle gangetje naar de receptie
De blonde jongedame achter de balie spreekt gelukkig Engels
Met een charmant oostblokaccent, maar goed verstaanbaar
Ze vraagt naar mijn paspoort en schuift een formuliertje naar me toe dat ik moet invullen
Met enige moeite voldoe ik aan haar verzoek
De kleine lettertjes dansen voor mijn ogen
Ze overhandigt me de sleutel en vertelt me waar mijn kamer is
Ik neem de lift naar de tweede verdieping
Vind het aangegeven nummer
Het is een middelgrote, eenvoudige kamer met een tweepersoons bed
Een salontafeltje en twee rieten stoelen
Ik inspecteer de badkamer
Netjes en schoon
Pak het hoogstnodige uit
Haal een flesje Urquell uit de minibar en laat me in een van de stoelen zakken
Ik neem niet de moeite om een glas te pakken
Drink uit de fles
Het is bitter bier, niet echt mijn smaak
Ik pak mijn mobieltje en stuur een SMS’je naar het thuisfront:
„Ben over“
Leun achterover
Het bier komt hard aan
Ik realiseer me dat ik niet veel gegeten heb vandaag
Zometeen toch even zien dat ik nog wat te eten opsnor

WOEIIII!!!!
Ik schrik van het geluid van mijn mobieltje
Moet dat toontje toch eens veranderen
Het kost me jaren van mijn leven
Ik open het berichtje
Het thuisfront wenst me succes
Remi mist me
Ik zie de grote bruine kijkers, die me vanochtend door het raam natuurden, weer voor me
Sla het laatste restje bier achterover
Tijd om iets te eten
Het restaurant in het hotel is al gesloten
Ik neem de uitgang bij de receptie en beland op het marktplein
Het is erg rustig, uitgestorven bijna
Ik steek het plein over, loop de brede winkelstraat in
Links is het gebouw waarin het kantoor van Henk gevestigd is
Ik werp even een blik op het goudkleurige bord bij de ingang
Wekostav, waarempel, hij zit er nog steeds
Ik loop terug, een smal steegje in
Zie een pizzeria waar nog enig leven te bespeuren valt
Neem plaats in een rustig hoekje
De ober kijkt op zijn horloge
Het kan nog net
Ik bestel spaghetti bolognese en een cola-Baccardi
Van de rauwkost zie ik af
Ik wil het niet te laat maken
De spaghetti valt tegen
Vettige pasta met in het midden een kwak saus waarin hier en daar een korreltje gehakt drijft
Ik werk mijn maaltijd naar binnen
Wenk de ober: „Platjiem prossiem“
Tot mijn verbazing begrijpt hij me
Ik geef waarschijnlijk veel te veel fooi
De man kijkt me met grote ogen aan, klapt bijna dubbel en maakt zich uit de voeten

Terug in mijn hotelkamer neem ik nog een afzakkertje
Ik leg mijn benen op het salontafeltje
Pak de afstandsbediening van de TV
Zap langs diverse kanalen
Zie Gary Cooper verwikkeld in een verbeten woordenstrijd met Lee van Cleef
Ze spreken uitstekend Tsjechisch constateer ik
Ik ken de afloop al
Aan het eind wordt Van Cleef, uiteraard, overhoop geknald
Wat wil je ook, met zo’n boeventronie...
Ik zap door, langs enkele Duitstalige zenders
Het kan me niet bekoren
Ik besluit te gaan slapen
Poets mijn tanden en trek mijn pyjama aan
De matras is hard merk ik
Ik trek het dekbed tot vlak onder mijn kin
Het is frisjes
Ik lig nog even wakker
Morgen om tien uur heb ik een afspraak met Henk
Ik neem me voor om me in te houden
Ik moet nog even verder met de man
Langzaam doezel ik weg

Zoals vaak wanneer er een conflict ontstaat worden er tijdens gesprekken beweringen gedaan die later door de andere partij ontkend worden.
Aangezien ik, de derde partij, nooit met beide andere tegelijk om de tafel gezeten heb kan ik slechts verslag doen van de gesprekken zoals ik die gevoerd heb met telkens een van hen.
Ik sta dan ook niet in voor het waarheidsgehalte van sommige „feiten“ die genoemd worden.

Ik worstel met mijn broodje
Heb een dergelijk formaat nog nooit gezien
Het is langwerpig en erg smal
Moet je dat ding nu opensnijden?
Het stompe mes maakt van het broodje een onduidelijke deegmassa
Tevergeefs probeer ik een laagje boter aan te brengen
De zachte binnenkant krult mee tijdens mijn pogingen
Nou ja, dan maar een klontje hier en daar
Ik prop er een schijfje salami tussen en bekijk het resultaat
Er moet een andere manier zijn...
Ik haal mijn schouders op
Neem een forse hap
Het is donderdag, acht uur ‘s morgens
Ik voel me wat gammel door de rit van gisteren
Heb stijve schouders van de matras
Het is erg rustig in het vertrek waar het ontbijt geserveerd wordt
Een Duits echtpaar zit enkele tafeltjes van mij verwijderd
Ze hebben zich fors bediend van het buffet
Verorberen zwijgend hun maaltijd
Verderop, achter een tussenwandje, zijn twee mannen in een druk gesprek verwikkeld
Aan de degelijke pakken te zien is het een zakelijk gesprek
Ik sla het kapje van mijn ei
Zie een groengekookte dooier
Met enige moeite werk ik het stroeve kippeprodukt naar binnen
Nog een laatste kop koffie en een sigaret en ik ben er klaar voor

Ik heb nog wat tijd te doden
Om tien uur is de afspraak
Ik loop het plein op
Het is nog rustig
Ik stop even bij het beeld van Krkanos
Een haveloos geklede man staat gebogen over het met water gevulde bassin waarin het beeld rust
In zijn handen een stok
Hij draait zich om als hij ziet dat ik naar hem kijk
Leunt onschuldig met zijn rug tegen de rand
Glimlacht vriendelijk naar me en begint een deuntje te fluiten
Ik werp een blik in het water en zie de muntstukjes op de bodem
Lach even vriendelijk terug en loop verder
Hij hervat zijn pogingen
Ik loop de winkelstraat in
Horska staat er op het straatnaambordje
Ik slenter de straat door tot het busstation
Keer om
Kijk op mijn horloge
Het is negen uur
Ik besluit wat te gaan drinken op het terras even voor het VVV-kantoortje
Zoek een rustig tafeltje, wat afzijdig
Het begint al drukker te worden
Na een korte blik op de menukaart bestel ik een cappuchino
Bekijk de langslopende mensenmassa
Giechelende schooljeugd, druk in de weer met mobieltjes
Vrouwen met gevulde boodschappentassen
Toeristen met plattegrondjes, met enige regelmaat Nederlandse
Ik laat de tijd passeren
Geniet van het zonnetje dat af en toe door de wolken priemt
Om tien voor tien sta ik op
Ik heb al betaald

Ik loop de trap op
Naar links, over het galerijtje
Hier is ‘t
Rechts van me is de pizzeria waar ik gisteren mijn spaghetti genuttigd heb
Ik klop op de deur
Druk de klink naar beneden en stap het kantoor binnen
Henk zit achter zijn bureau
Kijkt me wat onzeker aan
Tegenover hem een man die ik op ongeveer vijfenveertig jaar schat
Mager postuur, donker haar met een wat kalend voorhoofd
Grijs colbertje en spijkerbroek
Ik tover mijn breedste glimlach tevoorschijn
„Ha die Henk, alles OK?“
Een opgeluchte grijns verschijnt op zijn gezicht
We drukken handen
„Ja hoor. Met jou ook?“
Hij stelt me voor aan de man die tegenover hem zit
„Dit is Latja. Hij doet mijn boekhouding“
We schudden handen
Latja blijkt enkele woorden Duits te spreken
Richt zich al gauw weer op zijn werk
We nemen plaats aan de grote tafel
Na de nodige koetjes en kalfjes komt het gesprek uit op de kooptransactie
Ik vraag of zijn buikpijn inmiddels over is
Even kijkt hij me bevreemd aan
Dan herinnert hij het zich en lacht
„Ja nou, ik schrok er behoorlijk van hoor. Ik had wel vaker van die verhalen gehoord maar het nooit zelf meegemaakt“ zegt hij
Ik maak een wegwuivend gebaar
Gebeurd is gebeurd
Ik wil de sfeer ontspannen houden
Hij is niet tevreden over Holland Trade House en laat dat ook duidelijk merken
Was verbaasd dat Dennis ineens „op de stoep“ stond om de transactie te begeleiden
„Hij zei dat hij het me niet lastig zou maken“ vertelt hij „We doen het gewoon samen en Holland Trade House strijkt daarbij ook nog eens 1500 euro op, zei hij“
Hij kijkt me verontwaardigd aan
Vertelt dan over het gesprek van vorige week donderdag
„Dat was met Dennis Ritsema en Laurens Rinkes“ zegt hij
„Het ging er behoorlijk aan toe. Er werd zelfs af en toe geschreeuwd“ voegt hij er met „gepaste“ trots aan toe
„Ik wilde het kasteel helemaal niet kopen. Ik wilde wel borg staan maar dat vonden de heren niet genoeg“
Ik laat hem uitrazen
„Op deze manier betaal je ook nog eens extra overdrachtsbelasting en misschien nog wel meer“ voegt hij eraan toe
„Hoezo nog meer?“ vraag ik, plotseling geinteresseerd
„Nou ja, dat weet ik ook niet precies“ mompelt hij onduidelijk
Ik ga er maar niet op in
„Je had een doos met projectstukken gekregen“ zeg ik „Die wil ik graag meenemen naar huis om ze eens goed te bekijken“
Hij knikt
„Maar ik moet ze wel terughebben. De tekeningen van het kasteel zitten er in en die heb ik nodig voor de renovatie“
„Ik stuur ze per post terug“ verzeker ik hem „Ik wil alles thuis eens op mijn gemak bekijken“
Hij staat op en haalt een kartonnen doos uit een stellage
Zet die voor me op tafel
Ik werp een vluchtige blik op de inhoud
Zie bovenop wat bouwtekeningen liggen

We praten over de aanstaande renovatie
Sommige kozijnen zijn volgens hem verrot
„Die kunnen waarschijnlijk niet meer gemaakt worden. Er moeten nieuwe voor komen. Maar je kunt er ook allemaal kunststof kozijnen in laten zetten. Daar heb je nooit geen omkijken meer naar“
Hij kijkt me vragend aan
Ik kijk onverstoorbaar terug
Ik ben niet van plan om voorlopig geld in een renovatie te steken
Eerst wil ik het kasteel op mijn naam, daarna zien we wel verder
Ik stel voor dat hij een offerte opstelt voor de eerste fase van de renovatie
Ik moet tenslotte wel een overzicht van de kosten hebben
Hij belooft er werk van te maken
Ik vraag om de sleutels van het kasteel
Ik wil er morgen nog eens gaan kijken
Hij heeft kopieën laten maken en overhandigt ze aan mij
Ik laat ze in mijn broekzak glijden
Dan, alsof ik me plotseling iets herinner: „Oh ja, hoe zit het met die factuur die je voor me zou maken? Die van „voorschot op de renovatie“? Die heb ik nu natuurlijk wel nodig...“
Hij knijpt zijn wenkbrauwen samen
„Die heb ik nog niet. Latja zal hem zo gauw mogelijk maken. Dan stuur ik ‘m wel naar je toe“
We praten nog even wat na
Het dreigt weer uit te lopen op privé-ontboezemingen
Daar heb ik nu even geen trek in
Tegen half twaalf sta ik dan ook al op
Ik heb kramp in mijn kaken van het glimlachen
„Ik moet gaan, ik heb straks nog een afspraak“ lieg ik
Hij kijkt me nieuwsgierig aan maar ik laat hem in het ongewisse
„Is goed“ zegt hij „Dan kan ik vanmiddag nog even langs de bouwplaats“
Ik vraag niet welke
Klem de doos onder mijn linkerarm
Hij weegt een kilootje of drie
„Wiedersehen“ roep ik naar Latja die al die tijd onverstoorbaar achter de computer heeft zitten werken
Hij kijkt op, knikt me toe en richt zich weer op het beeldscherm
„Ik bel je nog. Doo’t heanig an!“ grijns ik naar Henk
Met mijn vrije hand trek ik de deur achter me dicht
Ben opgelucht als ik weer buiten op het galerijtje sta
Laat mijn glimlach vallen
Hoe lang houd ik dit toneelspel vol?

“Dobry den!”
Ik groet de receptioniste op mijn weg naar buiten
Ze werpt me vanachter de balie een allervriendelijkste glimlach toe
Ik voel de sleutels in mijn broekzak
Heb nog even overwogen met de auto te gaan
Besluit dan dat ik wel wat beweging gebruiken kan
Mijn broekriem lijkt gekrompen en voelt wat ongemakkelijk aan
Die tien kilometer naar Zacler, dat moet te doen zijn
Het is bewolkt maar heerlijk weer
Ik loop via het plein door de aflopende hoofdstraat
Werp een steelse blik omhoog, naar de ramen van Henk’s kantoor
Geen leven te bekennen
Langs de Vietnamese markt waar de kooplui al druk in de weer zijn
Richting busstation, net daarvoor rechtsaf, een brug over en dan rechtdoor
Na een tijdje beland ik in de buitenwijken
Het is hier rustiger, ook de bebouwing is anders
Geen statige gebouwen met fraaie gevels
Een brede straat, hoge grijze flats aan weerszijden
Hier en daar een klein winkeltje
Grote, stoffige parkeerplaatsen, soms onbestraat
Auto’s die een Nederlandse keurmeester tot vertwijfeling zouden brengen
Vanuit een flatwoning klinkt gelach
Een smoezelig, donker gezichtje verschijnt tussen de spijlen van een balkon
Ik kijk haar aan en zwaai
Ze trekt zich schielijk terug naar veiliger oorden
Langs een kiosk vol rookwaren, kranten, snoep en snuisterijen
De verkoopster nauwelijks te zien door de met affiches volgeplakte ramen
Verder door de grauwe wijk, richting ´acléř, mijn einddoel
De flats maken geleidelijk plaats voor laagbouw
Nog wat eenvoudige arbeiderswoningen met een tuintje ervoor
En dan…. rust, op het getjilp van vogels en een kabbelend beekje na
Met nieuwe energie zet ik de pas erin
De lucht klaart geleidelijk op, ik voel de zon in mijn nek
Het smalle, bochtige weggetje, stijgt voortdurend, niet ècht steil, maar toch
Met enige regelmaat passeert een auto en moet ik de berm in
Al gauw begint de inspanning zijn tol te eisen
Ik gesp mijn rugzak af, stop mijn jack erin, neem een ferme slok cola
En weer verder
Door het gehucht Babi, een langgerekt lint van eenvoudige huizen
Het is er vreemd stil, uitgestorven lijkt het wel
Een hond blaft me na terwijl ik hem passeer
Bij een van de laatste huizen zie ik een teken van leven
Een man staat in zijn tuin onkruid te wieden
Mijn groet wordt met een norse hoofdknik beantwoord

Van Trutnov naar Zacler, met de auto een fluitje van een cent
Lopen is een ander verhaal begin ik te merken
De temperatuur stijgt en ik begin te transpireren
Na iedere bocht volgt weer een andere
Ik gebruik een godslasterlijk woord als een stokoud Fiatje zich omhoog ploetert
Mij daarbij bijna over het hoofd ziet
Bij wijze van groet stoot het ding een inktzwarte wolk roet uit de rammelende knalpijp
Eindelijk zie ik het bord van Skiareal Arrakis en haal opgelucht adem
De laatste loodjes…
Ik neem even de tijd om over de, nu groene, piste te kijken
Even overspoelt me een gevoel van trots
Links boven het stadje uit torent mijn stulpje
Het dak nog net te zien door het dichte bladerdek
Ik vervolg mijn weg

Mijn aankomst in het stadje wordt opgeluisterd met gezang
Niet erg zuiver maar wel heel erg enthousiast
Een oudere man komt me, ter hoogte van het gemeentehuis, tegemoet
Hij is wat onvast ter been
Kleren die hun beste tijd gehad hebben, een grijze stoppelbaard van enkele dagen
In zijn rechterhand een halflege fles
Zonder etiket, daarin een onduidelijk drankje
Hij is onmiskenbaar in een zeer goede bui en knoopt een praatje met me aan
In het Duits vertel ik hem dat ik geen Tsjechisch versta
Dat lokt een nieuwe woordenstroom uit, helaas nog steeds onverstaanbaar
Ik grijns hem vriendelijk toe en haal mijn schouders op in een vragend gebaar
Zijn humeur is onwankelbaar en hij grijnst even vriendelijk terug
Een voortand prominent aanwezig in een verder tandeloze mond
De kleur ervan doet vermoeden dat hij ook die spoedig zal moeten missen
Zwierig draait hij zich om, iets te zwierig want even raakt hij uit zijn evenwicht
Vervolgt luid en zo mogelijk nog onzuiverder zingend zijn weg

Ik loop door naar het pleintje en neem plaats op een van de verlaten terrasjes
Na twee heerlijk koele cappy’s vervolg ik mijn weg
Even verderop scherp linksaf en ik ben op het weggetje dat naar boven voert
De zon schijnt onbarmhartig op mijn voorhoofd
Ik begin overvloedig te zweten
Tien minuten later sta ik voor de poorten van het kasteelterrein
Ik besluit het hangslot niet te openen
Klim op het muurtje rechts van de poort en spring er aan de andere kant weer af
Het is stil hier, erg stil
Behalve het geruis van de wind door de bladeren is er niets te horen
Ik loop over de brug langs het torentje dat naar de binnenplaats voert
Verder, onder het balkon door, om het kasteel heen
Ik werp een trieste blik op het afbrokkelende pleisterwerk
Het lijkt nog erger geworden te zijn
Aan de onderkant van het balkon zie ik iets wat op een enorme zwam lijkt
Of zou het een soort schimmel zijn?
Ik moet er maar zo spoedig mogelijk naar laten kijken, besluit ik

Ik schrik van de plotselinge beweging
Een ree, die in het lange gras ligt te zonnen, springt op bij mijn nadering
Maakt zich zigzaggend uit de voeten
Ik loop verder
Mijn gang wordt bemoeilijkt door het tot heuphoogte woekerende onkruid
Ik ontwijk een bos geniepig uitziende brandnetels
Loop de binnenplaats op
Kijk even om me heen
Voel me wat terneergeslagen door de aftakeling rondom me
Verman me
Diep de sleutel op uit mijn zak en open de deur
Het slot knarst onheilspellend, maar werkt
Ik loop naar binnen, de koele schemering in
De deur valt met een klap achter me dicht
Ik voel me niet echt op mijn gemak als ik de hal doorloop
’t Is toch wat anders om hier alleen te zijn, zonder gezelschap
Er is nog niets veranderd sinds mijn laatste bezoek
Zelfs de kruiwagen ligt er nog
Maar ik ben deze keer voorbereid op wat ik te zien krijg
Bekijk het met andere ogen
Kijk door het verval heen
Stel me voor hoe het eruit kàn zien

Ik dwaal van kamer tot kamer
Neem details in me op
Zie de mogelijkheden en onmogelijkheden
Ik werp een blik door een van de stoffige vensters op de tweede verdieping
Bewonder het fraaie panorama
Mijn blik dwaalt omlaag
Op de vensterbank liggen honderden dode vliegen tussen het opgehoopte spinrag
Ik kijk er met afschuw naar
Dan hoor ik een geluid
Onwillekeurig verstijf ik
Loop aarzelend naar de naastgelegen ruimte waar het vandaan komt
Haal opgelucht adem wanneer ik het vogeltje opmerk
De vleugeltjes wanhopig klapperend tegen het glas in een poging naar buiten te vluchten
Ik overweeg een van de ramen te openen
Kijk naar het roestige sluitmechanisme en verwerp mijn ingeving

Ik sta stil, kijk om me heen
De deprimerende verlatenheid rondom wordt me even te veel
De beklemmende stilte bedrukt me
Een huivering loopt over mijn ruggengraat
Mijn bezwete T-shirt plakt op mijn schouders
Ik krijg het plotseling koud
Wil naar buiten, het zonlicht in
Ik haast me naar beneden
Even ben ik bang dat de deur zal klemmen
Dan ben ik buiten
De zon verwarmt me onmiddellijk
Ik loop naar het torentje aan de andere kant van de binnenplaats
Leun tegen de muur
Van hieruit heb ik een uitzicht op de strakke noordgevel van het kasteel
Vlak naast me tjirpt een krekel
Vogels laten zich niet horen, te warm waarschijnlijk
Ik zak weg in gemijmer
Zie werkploegen voor me, horden mannen in overalls
Bezig met hun troffels
Ik hoor het lawaai van draaiende cementmolens
Van aan- en afrijdende vrachtwagens
Voor mijn vertroebelde ogen herrijst het gebouw langzaam in al zijn statige glorie
Verandert weer in de trotse burcht die het ooit was

Ik besluit de bus terug te nemen naar Trutnov
Tien kilometer lopen vind ik wel genoeg voor één dag
Ik heb geluk
Zie een bus staan op het pleintje
De neus richting Trutnov, kan niet missen dus
Ik maak aanstalten om naar binnen te klimmen
De chauffeur ontzegt me met veel misbaar de toegang
Hij wijst naar een bordje op de voorruit
“Trutnov?” vraag ik, enigszins van mijn apropos
Hij kijkt me vertwijfeld aan en gebaart over zijn schouder
“Pět minutes!”
Ik meen te begrijpen dat er over enige minuten een andere bus zal arriveren
Dat blijkt te kloppen
Ik betaal het bescheiden bedrag aan de chauffeur en nestel me behaaglijk in een stoel
Zie het landschap voorbij zoeven
Even voor Babi claxonneert de chauffeur
De bus maakt een plotselinge beweging naar links en weer naar rechts
Ik kijk door de achterruit en zie mijn pas verworven vriend
Zijn vingers krampachtig om de hals van de fles, hoewel die zo te zien leeg is
Hij zingt niet meer
Benut, wankelend, de gehele breedte van de weg
Ik hoop voor hem dat hij niet naar Trutnov hoeft
Uit ervaring weet ik dat dat nog een heel eind is

De terugreis verloopt vlot en zonder tegenslag
Mijn Rexton bewijst een uitstekende reisauto te zijn
Van korte ritjes houdt ie niet maar als ie eenmaal op stoom komt
De stoelen zijn comfortabel, de hoge zitpositie geeft me een schijngevoel van veiligheid
Zelfs de toch wat rumoerige diesel verstilt tot een zeer aanvaardbaar niveau
Desondanks ben ik blij als ik tegen zevenen het bordje Hengelo Noord zie opdoemen
Ik, toch atheïst pur sang, sla onwillekeurig een kruisje
Opgelucht als ik ben de autoweg te kunnen verlaten
Met een zucht van verlichting parkeer ik even later op de inrit voor mijn huis
Na een onstuimig en nat welkom door Remi nestel ik me op de bank met een bokbiertje
Steek een sigaret op en breng mijn vrouw op de hoogte van de gebeurtenissen
Wat bokbiertjes later voel ik de vermoeidheid pas goed
Mijn oogleden beginnen zwaar aan te voelen
Ik besluit vroeg plat te gaan

Zondagmiddag 19 juli 2004

De doos staat voor me op het bureau
Verwachtingsvol sla ik de kleppen omhoog
Bovenop liggen de bouwtekeningen
Ik vouw de onhandig grote vellen uit
Bestudeer ze
Word er niet echt wijs uit
De indeling van de kamers zie ik wel
Jammer genoeg kan ik de oppervlaktematen er niet uit halen
Er staan genoeg getallen op, dat wel ja…
Maar ik ben geen architect, geen bouwkundige
Ik haal het volgende stapeltje uit de doos
Het bestek vermoed ik
Ik blader de boekwerkjes door
Leg ze teleurgesteld opzij
Dit heeft geen zin, compleet abacadabra voor mij
Ik worstel me verder door de inhoud heen
Nog steeds ben ik niets interessants tegengekomen dat ik kan lezen
Een aardige tekening van de noordgevel in gerenoveerde staat
Daar moet ik een kopie van maken
Nog meer tekeningen van de diverse zijden van de burcht
Gedetailleerde tekeningen van de receptie
De hal op de begane grond, compleet ingericht, met kroonluchters en al
Zo te zien zou het een chique hotel geworden zijn
Het project was klaarblijkelijk al in een vergevorderd stadium
Weer vraag ik me af waarom het niet doorgegaan is
Misschien te prestigieus voor een stadje als Zacler?
Ik haal het laatste stapeltje uit de doos
Teksten met getallen en nog meer teksten
Alles in het Tsjechisch
Tsja, wat had ik eigenlijk verwacht?
Toch wat uit mijn hum pak ik de hele handel weer in
Ik kijk er volgende week nog wel een keer naar
Misschien heb ik iets over het hoofd gezien

Ik leun achterover in mijn bureaustoel
De leuning kraakt in een luid protest
Ik vouw mijn handen achter mijn hoofd
Staar naar het plafond, zonder iets te zien
Mijn “avontuur” is tot nu toe niet zo verlopen als ik in gedachten had
Eigenlijk had ik op dit moment al de “kasteelheer” moeten zijn zoals Henk gekscherend opmerkte
In plaats daarvan staat het pand nu op naam van Wekostav
Bovendien moet ik de overdrachtskosten nog eens extra betalen
En wat zou Henk bedoeld hebben met “misschien nog wel meer”?
Zou hij meer weten dan ik?
Al met al ben ik niet meer zo tevreden over Holland Trade House
Dat van die overdrachtskosten hadden ze moeten weten
En ook dat het kasteel niet binnen drie dagen doorverkocht kon worden
Mijn vertrouwen in de organisatie heeft een deukje opgelopen
Ik hoop dat het hier bij blijft en dat het kasteel binnen een paar maand op naam van Cosy Cottage staat

Ik voel iets tegen mijn knie stoten
Ruk me los uit mijn gedachten en richt mijn blik naar beneden
Zie een brede boxersnuit met een tennisbal erin
De donkere ogen kijken me verwachtingsvol aan
Ik aai over de witte ruitvormige vlek in zijn nek
Hoewel hij nog maar zes jaar is vertoont zijn bakkes een behoorlijk grijze waas
Hij heeft ook al enige tijd last van spondylose
Slikt tabletten tegen de af en toe hevige pijn
Maar hij blijft vrolijk en speels
Rebels schudt hij mijn hand van zijn kop
Aaien is niet de bedoeling lijkt hij te willen zeggen
Hij draait zich om, loopt naar de deur
Staat stil, kijkt bijna smekend over zijn schouder
Ik zet mijn sombere gedachten aan de kant en volg hem de tuin in
Al gauw is mijn stemming omgeslagen

De dagen verstrijken zonder dat er iets bijzonders gebeurt
Ik houd me bezig met mijn website
De promotie moet wel doorgaan natuurlijk
De site ontvangt nog niet veel bezoekers
Ik heb wat gestoeid met de zoekwoorden
Heb me bij meer zoekmachines aangemeld
Het heeft wat geholpen
Maar met zestig visitors per dag ben ik nog lang niet tevreden

Maandag 26 juli krijg ik een e-mail van Holland Trade House uit Brno
Er zitten zeven bijlagen bij
Documenten nodig om de zetel van Cosy Cottage te verplaatsen en voor het aanvragen van een verblijfsvergunning
Allemaal keurig voorzien van een Engelse vertaling
De Tsjechische exemplaren dienen ondertekend te worden merkt Katerina C. wat overbodig op
Verder deelt ze mee dat er door de advocaat een “Future buying contract” is opgesteld
Zodra dat vertaald is wordt het naar mij gestuurd
Aangezien mijn functie als jednatel op 9 juli 2004 ingaat kan ik het contract zelf ondertekenen, schrijft ze
Wat verward lees ik de laatste regels nog eens door
Ik jednatel op 9 juli?
Maar ik heb nog niet eens een verblijfsvergunning…?

Ik open de bijlagen een voor een en print ze uit
Ik heb altijd al een hekel gehad aan die papieren rompslomp
Had gehoopt dat het er in Tsjechië wat eenvoudiger aan toe ging
Helaas, pindakaas
Verbeten werk ik me door de stapel vertalingen heen
Er zitten maar liefst vier volmachten bij voor Tsjechische advocaten “om bepaalde handelingen namens mij te kunnen verrichten”
Ik voel een lichte hoofdpijn opkomen
De hele hap moet ondertekend worden in het bijzijn van een notaris en voorzien van een apostillestempel
Ik denk even na
Het uittreksel van de Kamer van Koophandel en de Verklaring Omtrent het Gedrag moeten zeker voorzien worden van de stempel
Daar kom ik niet onderuit
De rest kan ik in Tsjechië tekenen zodat stempels overbodig zijn
Dat kan ik mooi combineren met mijn bezoek aan Brno om de verblijfsvergunning op te halen
Ik niet de bij elkaar horende papieren aan elkaar en berg ze op
Sluit het bericht en Outlook af
Loop naar het medicijnkastje en pak het doosje Paracetamol

Ja, maar da's niet toevallig. Hoezo?

Ik zou zeggen; lees het vervolg. Ik ben van plan hier alles op tafel te leggen....
Mijn avontuur in Tsjechie heeft me uiteraard wel de nodige centen gekost, maar dat zal zo langzamerhand iedereen hier wel duidelijk geworden zijn... Beter ben ik er dus niet op geworden.

Woensdag 28 juli 2004

"Dear Mr. Davids,
attached I am sending you the future buying contract for the property in Zacler.
Since your function starts on 9.7.2004, you can sign this future contract yourself on behalf of Cosy Cottage, s.r.o.
If you have any questions, please ask.

Kind regards,

Katerina C.
Holland Trade House spol. s r.o.
Roubalova 13
602 00 Brno
Czech Republic"

Ik open de bijlage:

"Memorandum of Understanding On Purchase Contract"

De overeenkomst opent met de beschrijving van beide partijen, Wekostav als toekomstig verkoper en Cosy Cottage als toekomstig koper
Daarna volgt een beschrijving van het onroerend goed
Dan volgt de tekst van het eigenlijke koopcontract
Het grootste gedeelte bestaat uit de gebruikelijke bepalingen die ik inmiddels al gewend ben
Een beschrijving van het onroerend goed, de verkoper, de koper, wie betaalt wat, enzovoorts
Ik lees het contract door, vind niets dat me verontrust of ongewoon voorkomt
Sommige passages begrijp ik niet helemaal
Daar moet ik nog navraag naar doen
Interessant zijn artikel vier en vijf:

"IV.
The Future Seller agrees that the constructional, planning or other administration proceedings with respect to the Real Estate Being Transferred should be opened as required and suggested by the Future Buyer, i.e. on the date of signature of this Memorandum.

The Future Seller declares that before the signature of this Memorandum they received an amount of ***.000,- EUR (in words: ***** hundred and ****** thousand euro) from the Future Buyer as 100% payment of the purchase price for the Real Estate Being Transferred.

The Future Seller undertakes that they return the above-mentioned amount to the Future Buyer by ……………, unless the Purchase Contract concerning the Real Estate Being Transferred is concluded by October 14, 2004. In the event that they do not return the amount duly and in time, the Future Seller shall be obliged to pay the Future Buyer a contractual penalty amounting to 1000,- EUR for each day of delay.

The Future Seller declares and confirms by signing this Memorandum that they have received an amount of ***.000,- EUR (in words: ****** thousand euro) from ****** Hengelo Holding, B.V. as a down payment for reconstruction of the Real Estate Being Transferred."

Het contract moet dus getekend zijn voor of op 14 oktober
Tevreden constateer ik dat er enige druk gezet wordt op Wekostav
Die vrijblijvendheid tot nu toe heb ik wel een beetje gehad
Hmmmm....
Die laatste alinea klopt niet
Een en ander is niet goed overgekomen bij degene die dit document heeft opgesteld
De koopsom is niet verlaagd
Wanneer ik daar het “voorschot op de reconstructie” bij optel zit ik ver boven het bedrag dat ik betaald heb
Daar zal “meneer Westerterp” zeker niet mee akkoord gaan
Ik lees aandachtig verder

"V.
In the event that the obligation hereto to conclude the Purchase Contract within the time agreed and under the conditions as agreed herein is not fulfilled, the Future Seller shall be obliged to pay the Future Buyer a contractual penalty amounting to 1 000 000,- CZK (in words: one million Czech crowns), namely on October 21, 2004."

De boeteclausule ingeval de verkoop, door Wekostav’s toedoen, niet doorgaat is niet misselijk
Ik vraag me af of hij deze overeenkomst wel zal willen tekenen
Maar ja, waarom eigenlijk niet?
Het is niet zijn schuld dat de verkoop aan Cosy Cottage op 12 juli niet door kon gaan
Ik print het contract uit en leg het in mijn postbakje
Ik zal het vanavond nog eens aandachtig doorlezen

Donderdag 29 juli, 13.21 uur

"Dear mrs. C.,
Though my English is reasonable there are a few passages in the "memorandum of understanding on purchase contract" which I do not understand. Perhabs you could translate them in some easier English....
Article 7: I don't understand the meaning of this article.
Article 8: what do we have to pay for exactly and what will the costs be (approximately)?
Article 9, IV: according to us this article sais that the future seller received ***.000 euro (purchase price ***.000 and downpayment for reconstruction ***.000 euro). This is the tricky part. Perhabs you could talk to Dennis Rinkema, for he knows the in-and-outs of the events until now.
Kind regards,
John Davids"

Donderdag 29 juli, 14.29 uur

"Dear Mr. Davids,

article 7: Based on this contract it is possible to register in the Cadastral Office the ownership right of the buyer of the property.
If the proposal for registration is refused by the Cadastral Office, both sides must return the payments which were done.
article 8: As I understood from Mr. Ritsema the buying price of the property was ***. 000,- CZK, but you agreed that you will state in the contract only ***.000,- CZK and the remaining ***.000,- CZK will be paid as the deposit for the reconstruction. This is stated in the contract.
As I also understood the price was already paid and this is also stated in the contract.
Price: Our lawyer put in the contract buying price ***.000,- CZK and the confirmation that the deposit of ***.000,- CZK was accepted by Wekostav.
Based on your requirement I changed the buying price to ***.000,- CZK, but of course it depends on the contractual parties which price they would like to state in the contract. I would also like to remain that the deposit for reconstruction cannot be paid based on the buying contract. It can be paid based on the contract for work on the reconstruction. There is only the confirmation in the buying contract that Wekostav accepted the money.
Kind regards,
Katerina C."

Ik lees het berichtje een paar keer door
Vind het een beetje vaag en verwarrend
De communicatie tussen Katerina C. en Dennis lijkt me niet optimaal
Ik krijg de indruk dat men niet helemaal op de hoogte is van de gebeurtenissen begin deze maand
Nou ja, de koopsom is aangepast en daar ging het mij om
Nu moet er alleen nog getekend worden
Uiterlijk 14 oktober 2004, of eerder, ben ik "kasteelheer"
Als alles volgens verwachting verloopt...