C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
21-10-2010
1600 jaar oude mummies opgegraven in Peru
LIMA - Archeologen in Peru hebben vier mummies opgegraven die 1600 jaar oud kunnen zijn. De menselijke resten zijn gevonden bij ruïnes in de Peruaanse hoofdstad Lima.
Mummies PeruFotoserie De ruïne bevatte een crypte van een kennelijk belangrijk persoon van het oude Wari-volk, meldde onderzoekster Gladys Paz woensdag.
De lichamen zijn een volwassene met drie kinderen. ''Het is erg waarschijnlijk dat de kinderen er zijn geplaatst als een offer. En om de belangrijke persoon te begeleiden'', zei de onderzoekster.
Bij de crypte zijn ook versierde doeken, keramische potten en rieten manden gevonden. De locatie was een vroegere begraafplaats van het Wari-volk, dat daar leefde tussen 500 tot 1000 na Christus.
© ANP
(nu.nl)
[ Bericht 10% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 21-10-2010 09:25:38 ]
1600 jaar oude mummies opgegraven in Peru
LIMA - Archeologen in Peru hebben vier mummies opgegraven die 1600 jaar oud kunnen zijn. De menselijke resten zijn gevonden bij ruïnes in de Peruaanse hoofdstad Lima.
Mummies PeruFotoserie De ruïne bevatte een crypte van een kennelijk belangrijk persoon van het oude Wari-volk, meldde onderzoekster Gladys Paz woensdag.
De lichamen zijn een volwassene met drie kinderen. ''Het is erg waarschijnlijk dat de kinderen er zijn geplaatst als een offer. En om de belangrijke persoon te begeleiden'', zei de onderzoekster.
Bij de crypte zijn ook versierde doeken, keramische potten en rieten manden gevonden. De locatie was een vroegere begraafplaats van het Wari-volk, dat daar leefde tussen 500 tot 1000 na Christus.
© ANP
(nu.nl)
[ Bericht 10% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 21-10-2010 09:25:38 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-10-2010
Alkmaars graf definitief uit IJzertijd
ALKMAAR - Het prehistorisch graf dat archeologen begin augustus op een plein in het centrum van Alkmaar hadden gevonden, stamt definitief uit de IJzertijd. Dit heeft de gemeente Alkmaar donderdag bekendgemaakt.
© ANP
Via onderzoek op mensentanden die in het graf werden aangetroffen, is de ouderdom van het graf bepaald.
Het blijkt afkomstig uit de periode tussen 50 jaar voor en 90 jaar na Christus en is hiermee het oudste graf dat ooit in Alkmaar is gevonden.
Stuifzand
Het graf kwam tevoorschijn onder een laag stuifzand. In dit zand was direct het silhouet te zien van een gehurkt persoon.
In het silhouet waren alleen nog enkele tanden aanwezig. Omdat de gehurkte houding karakteristiek was voor begrafenissen uit de IJzertijd, werd meteen vermoed dat het graf uit die periode stamt.
Monnikenklooster
Archeologen troffen afgelopen zomer tijdens opgravingen op hetzelfde plein ook een massagraf aan uit 1573 en de begraafplaats van een eeuwenoud monnikenklooster met tussen de 150 en driehonderd graven. Bovendien werden resten van historische bestrating aangetroffen en een skelet met een musketkogel in de schedel.
De gemeente liet het archeologisch onderzoek uitvoeren, omdat het plein wegens een ingrijpende reconstructie op de schop gaat.
© ANP
(nu.nl)
Alkmaars graf definitief uit IJzertijd
ALKMAAR - Het prehistorisch graf dat archeologen begin augustus op een plein in het centrum van Alkmaar hadden gevonden, stamt definitief uit de IJzertijd. Dit heeft de gemeente Alkmaar donderdag bekendgemaakt.
© ANP
Via onderzoek op mensentanden die in het graf werden aangetroffen, is de ouderdom van het graf bepaald.
Het blijkt afkomstig uit de periode tussen 50 jaar voor en 90 jaar na Christus en is hiermee het oudste graf dat ooit in Alkmaar is gevonden.
Stuifzand
Het graf kwam tevoorschijn onder een laag stuifzand. In dit zand was direct het silhouet te zien van een gehurkt persoon.
In het silhouet waren alleen nog enkele tanden aanwezig. Omdat de gehurkte houding karakteristiek was voor begrafenissen uit de IJzertijd, werd meteen vermoed dat het graf uit die periode stamt.
Monnikenklooster
Archeologen troffen afgelopen zomer tijdens opgravingen op hetzelfde plein ook een massagraf aan uit 1573 en de begraafplaats van een eeuwenoud monnikenklooster met tussen de 150 en driehonderd graven. Bovendien werden resten van historische bestrating aangetroffen en een skelet met een musketkogel in de schedel.
De gemeente liet het archeologisch onderzoek uitvoeren, omdat het plein wegens een ingrijpende reconstructie op de schop gaat.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-10-2010
Resten van antieke toren gevonden in Delft
DELFT - Bij graafwerkzaamheden voor de nieuwe spoortunnel in Delft zijn restanten gevonden van de oude St. Hiëronymustoren.
© ANP
Dat heeft de gemeente donderdag laten weten.
De toren maakte vroeger deel uit van de middeleeuwse verdediging van de Prinsenstad. De voorkant van de toren was half rond en stak uit in de stadsgracht. De archeologen van Erfgoed Delft hebben de zichtbare sporen van de toren zoveel mogelijk gedocumenteerd.
Een aantal stukken muur en twee oude tonnen zijn veiliggesteld voor een expositie die het Erfgoed gaat organiseren met alle bijzondere archeologische vondsten die zijn aangetroffen bij de graafwerkzaamheden. In een later stadium verwachten de archeologen nog zeker één toren en twee poorten uit de middeleeuwen aan te treffen.
Vertraging
Op de plek waar de eerste restanten van de toren zijn aangetroffen, komt een van de diepwanden van de tunnel te liggen. De rest van de toren zal zeer waarschijnlijk bij het uitgraven van de bak waar de daadwerkelijke tunnel moet komen, worden gevonden. Het is nog niet duidelijk wanneer deze graafwerkzaamheden plaats gaan hebben.
Het hele bouwproject heeft al vertraging opgelopen. De voorbereidingen voor de aanleg van de spoortunnel hebben meer tijd gekost dan verwacht. Op dit moment is de vertraging minimaal een jaar. Het is de bedoeling dat de gemeente voor begin volgend jaar een nieuwe planning presenteert.
© ANP
(nu.nl)
Resten van antieke toren gevonden in Delft
DELFT - Bij graafwerkzaamheden voor de nieuwe spoortunnel in Delft zijn restanten gevonden van de oude St. Hiëronymustoren.
© ANP
Dat heeft de gemeente donderdag laten weten.
De toren maakte vroeger deel uit van de middeleeuwse verdediging van de Prinsenstad. De voorkant van de toren was half rond en stak uit in de stadsgracht. De archeologen van Erfgoed Delft hebben de zichtbare sporen van de toren zoveel mogelijk gedocumenteerd.
Een aantal stukken muur en twee oude tonnen zijn veiliggesteld voor een expositie die het Erfgoed gaat organiseren met alle bijzondere archeologische vondsten die zijn aangetroffen bij de graafwerkzaamheden. In een later stadium verwachten de archeologen nog zeker één toren en twee poorten uit de middeleeuwen aan te treffen.
Vertraging
Op de plek waar de eerste restanten van de toren zijn aangetroffen, komt een van de diepwanden van de tunnel te liggen. De rest van de toren zal zeer waarschijnlijk bij het uitgraven van de bak waar de daadwerkelijke tunnel moet komen, worden gevonden. Het is nog niet duidelijk wanneer deze graafwerkzaamheden plaats gaan hebben.
Het hele bouwproject heeft al vertraging opgelopen. De voorbereidingen voor de aanleg van de spoortunnel hebben meer tijd gekost dan verwacht. Op dit moment is de vertraging minimaal een jaar. Het is de bedoeling dat de gemeente voor begin volgend jaar een nieuwe planning presenteert.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
'Duits ministerie was criminele organisatie'
BERLIJN - Het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken was tijdens het naziregime veel nauwer betrokken bij de vernietiging van Joden dan tot dusver aangenomen, stelde historicus Eckart Conze zondag in de Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung. Hij deed met drie anderen onderzoek naar de rol van het ministerie bij de Holocaust. Tegen weekblad Der Spiegel zei hij dat het ministerie een criminele organisatie was.
Het ministerie had zelf na de Tweede Wereldoorlog het beeld verspreid dat veel diplomaten aanbleven om het ergste nazileed te voorkomen. De waarheid is anders, concluderen de historici in een rapport. „De diplomatieke dienst nam vanaf het begin actief deel aan de vervolging, verdrijving en vernietiging van de Joden. Het streven naar uitroeiing was zeer vroeg zichtbaar.”
Onderzoekers vonden onder meer een declaratie waarbij als reden van een dienstreis was vermeld: liquidatie van Joden. Diplomaten in opleiding bezochten al vanaf het midden van de dertiger jaren concentratiekamp Dachau.
-----------
Goh, wat een nieuws
BERLIJN - Het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken was tijdens het naziregime veel nauwer betrokken bij de vernietiging van Joden dan tot dusver aangenomen, stelde historicus Eckart Conze zondag in de Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung. Hij deed met drie anderen onderzoek naar de rol van het ministerie bij de Holocaust. Tegen weekblad Der Spiegel zei hij dat het ministerie een criminele organisatie was.
Het ministerie had zelf na de Tweede Wereldoorlog het beeld verspreid dat veel diplomaten aanbleven om het ergste nazileed te voorkomen. De waarheid is anders, concluderen de historici in een rapport. „De diplomatieke dienst nam vanaf het begin actief deel aan de vervolging, verdrijving en vernietiging van de Joden. Het streven naar uitroeiing was zeer vroeg zichtbaar.”
Onderzoekers vonden onder meer een declaratie waarbij als reden van een dienstreis was vermeld: liquidatie van Joden. Diplomaten in opleiding bezochten al vanaf het midden van de dertiger jaren concentratiekamp Dachau.
-----------
Goh, wat een nieuws
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
quote:iddOp zondag 24 oktober 2010 09:48 schreef Lord_Vetinari het volgende:
'Duits ministerie was criminele organisatie'
BERLIJN - Het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken was tijdens het naziregime veel nauwer betrokken bij de vernietiging van Joden dan tot dusver aangenomen, stelde historicus Eckart Conze zondag in de Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung. Hij deed met drie anderen onderzoek naar de rol van het ministerie bij de Holocaust. Tegen weekblad Der Spiegel zei hij dat het ministerie een criminele organisatie was.
Het ministerie had zelf na de Tweede Wereldoorlog het beeld verspreid dat veel diplomaten aanbleven om het ergste nazileed te voorkomen. De waarheid is anders, concluderen de historici in een rapport. „De diplomatieke dienst nam vanaf het begin actief deel aan de vervolging, verdrijving en vernietiging van de Joden. Het streven naar uitroeiing was zeer vroeg zichtbaar.”
Onderzoekers vonden onder meer een declaratie waarbij als reden van een dienstreis was vermeld: liquidatie van Joden. Diplomaten in opleiding bezochten al vanaf het midden van de dertiger jaren concentratiekamp Dachau.
-----------
Goh, wat een nieuws
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:http://knack.rnews.be/nl/(...)le-1194838758248.htm"Ook tweetalig België was mogelijk"
"Gebrek aan wederkerigheid maakt de Belgische taalsituatie bijzonder moeilijk." Dat schrijven historici Els Witte en Harry Van Velthoven in 'Strijden om taal', een boek over meer dan anderhalve eeuw taalstrijd in België.
Sinds het ontstaan van België in 1830 hebben conflicten over taal op gezette tijden de politieke agenda bepaald. De jonge Belgische staat wilde met zijn feitelijke keuze voor het Frans als eenheidstaal een nationaal sentiment helpen creëren, maar het pakte anders uit. ‘De fictie’, zoals Witte en Van Velthoven het noemen, van het eentalig Franstalige België, bleek niet vol te houden. Wat volgde was een lange, soms bitse strijd van de Vlaamse Beweging en haar politieke bondgenoten om het Nederlands via taalwetten op gelijke voet te brengen met het Frans.
Wat wilde de vroege Vlaamse Beweging op taalvlak bereiken?
Els Witte: In de 19e eeuw zag de Vlaamse Beweging, die op dat moment nog sterk vasthield aan het unitaire België, vooral heil in beschermende taalwetten. Zulke wetten moesten leiden tot een gelijkwaardige behandeling van het Nederlands en het Frans in alle maatschappelijke sectoren. Maar onmiddellijk na de invoering van de taalwetten ontstond het probleem van de handhaving ervan. Degenen die de lagere statustaal - het Nederlands - niet wilden leren, gingen obstructie voeren. Dat legde de beperktheid van taalwetten bloot. In een volgend stadium zal de Vlaamse Beweging dan ook pleiten voor afgebakende taalgebieden.
De democratisering van het stemrecht, zo blijkt uit het boek, was cruciaal voor de verwezenlijking van het eisenprogramma van de Vlaamse Beweging.
Harry Van Velthoven: De introductie van het mannelijk algemeen stemrecht betekende inderdaad een kwantumsprong. Honderdduizenden Vlamingen kregen ineens stemrecht, waardoor men aan Franstalige kant begon te beseffen dat er iets moest veranderen. Dat leidde tot de Gelijkheidswet van 1898. Vanaf dan zijn het Frans en Nederlands - officieel althans, in de praktijk liggen de zaken wel wat anders - gelijkwaardig. In die context zijn er twee mogelijkheden: een geheel tweetalig België, of een eentalig Vlaanderen en Wallonië. Rond de eeuwwisseling liggen beide opties nog op tafel. Het had dus ook anders kunnen lopen. (HRE)
24-10-2010
Het Machu Picchu Inkaraqay mysterie
De Inca vestiging van Inkaraqay bevindt zich op de zo goed als ontoegankelijke verticale noordzijde van de berg Huayna Picchu, die boven Machu Picchu uittorent. Inkaraqay lijkt op een hangend fort dat vastgemetseld zit tussen de rivier Vilcanota en de iets meer bekende Tempel van de Maan. De enorme muren en vijf grandioze terrassen - vroeger landbouwterrassen ter ondersteuning van de inwoners van Machu Picchu, nu een speelplein van de natuur - beslaan zo'n 4.500 vierkante meter en zijn de laatste eeuw maar door een paar enkelingen bezocht.
Inkaraqay is het best bereikbaar vanaf de top van de Huayna Picchu of vanaf de Tempel van de Maan aan de voet van de berg. Maar beide paden zijn enorm moeilijk te bewandelen, hebben een gemiddeld stijgings- of dalingspercentage van circa 50% en krioelen van de slangen. Het bijna verticale pad is beschreven in het 'The Machu Picchu Guidebook' van Ruth M. Wright en Alfredo Valencia Zegarra, maar Inkaraqay zelf wordt er niet in vermeld (waarschijnlijk was de Inca-site toen nog niet bekend).
(Machu Picchu met de Huayna Picchu op de achtergrond)
Volgens archeoloog Piedad Champi is de architectuur van de terrassen superieur aan die van Machu Picchu: "Speciaal ontworpen waterkanalen verschijnen en verdwijnen bij ieder terras, waarbij ieder lapje grond wordt bevochtigd." Champi denkt dat landbouw op de terrassen zorgde voor voedselvoorziening in Machu Picchu: "Via een trappenstelsel kan men bij de Tempel van de Maan komen, en zo rond Huayna Picchu geraken."
Op dit ogenblik is er volop archeologisch onderzoek gaande in Inkaraqay. Het is de uiteindelijke bedoeling om Inkaraqay, samen met de indrukwekkende terrassen, te integreren in het Machu Picchu Archaeological park.
(Grenswetenschap)
Het Machu Picchu Inkaraqay mysterie
De Inca vestiging van Inkaraqay bevindt zich op de zo goed als ontoegankelijke verticale noordzijde van de berg Huayna Picchu, die boven Machu Picchu uittorent. Inkaraqay lijkt op een hangend fort dat vastgemetseld zit tussen de rivier Vilcanota en de iets meer bekende Tempel van de Maan. De enorme muren en vijf grandioze terrassen - vroeger landbouwterrassen ter ondersteuning van de inwoners van Machu Picchu, nu een speelplein van de natuur - beslaan zo'n 4.500 vierkante meter en zijn de laatste eeuw maar door een paar enkelingen bezocht.
Inkaraqay is het best bereikbaar vanaf de top van de Huayna Picchu of vanaf de Tempel van de Maan aan de voet van de berg. Maar beide paden zijn enorm moeilijk te bewandelen, hebben een gemiddeld stijgings- of dalingspercentage van circa 50% en krioelen van de slangen. Het bijna verticale pad is beschreven in het 'The Machu Picchu Guidebook' van Ruth M. Wright en Alfredo Valencia Zegarra, maar Inkaraqay zelf wordt er niet in vermeld (waarschijnlijk was de Inca-site toen nog niet bekend).
(Machu Picchu met de Huayna Picchu op de achtergrond)
Volgens archeoloog Piedad Champi is de architectuur van de terrassen superieur aan die van Machu Picchu: "Speciaal ontworpen waterkanalen verschijnen en verdwijnen bij ieder terras, waarbij ieder lapje grond wordt bevochtigd." Champi denkt dat landbouw op de terrassen zorgde voor voedselvoorziening in Machu Picchu: "Via een trappenstelsel kan men bij de Tempel van de Maan komen, en zo rond Huayna Picchu geraken."
Op dit ogenblik is er volop archeologisch onderzoek gaande in Inkaraqay. Het is de uiteindelijke bedoeling om Inkaraqay, samen met de indrukwekkende terrassen, te integreren in het Machu Picchu Archaeological park.
(Grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-10-2010
Unieke bewonergeschiedenis blootgelegd
TERBORG - In de Achterhoekse stad Terborg is met een opgraving de gehele bewonergeschiedenis vanaf de 14e tot de 21e eeuw blootgelegd. Archeodienst Gelderland noemde dinsdag deze operatie uniek voor Oost-Nederland.
© ANP
De opgraving wordt deze week afgerond waarna op de historische grond een woonwijk wordt gebouwd.
Op een terrein van 4000 vierkante meter zijn bij zeven historische woningen steen- en houtresten opgegraven.
Volgens Archeodienst Gelderland kan daardoor voor de eerste keer in Oost-Nederland de complete bewonersgechiedenis van een middeleeuwse stad in de 14e eeuw tot de moderne stad in de 21e eeuw worden vastgelegd.
''Zelfs in goed onderzochte steden als Deventer en Zutphen heeft deze kans zich nog nooit voorgedaan. Dat komt omdat de oudste woningen op zand waren gefundeerd en die houten palen vergaan. In Terborg zijn de houtresten bewaard gebleven in de veengrond", aldus een woordvoerder van het archeologisch bureau.
Vlechtwerk
De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed wordt bij het laboratoriumonderzoek van het archeologisch materiaal betrokken. Naast de constructieve houten delen en stenen zijn vlechtwerken met leemrestanten gevonden die de wanden van de woningen bedekten.
Volgens Archeodienst is in Terborg de overgang van de vroegmiddeleeuwse houtskeletbouw naar de latere steenbouw mooi in beeld gebracht. De opgraving heeft ook een gouden trouwring en een zilveren ring met een edelsteen uit de vijftiende eeuw opgeleverd.
© ANP
(nu.nl)
[ Bericht 3% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 27-10-2010 08:29:51 ]
Unieke bewonergeschiedenis blootgelegd
TERBORG - In de Achterhoekse stad Terborg is met een opgraving de gehele bewonergeschiedenis vanaf de 14e tot de 21e eeuw blootgelegd. Archeodienst Gelderland noemde dinsdag deze operatie uniek voor Oost-Nederland.
© ANP
De opgraving wordt deze week afgerond waarna op de historische grond een woonwijk wordt gebouwd.
Op een terrein van 4000 vierkante meter zijn bij zeven historische woningen steen- en houtresten opgegraven.
Volgens Archeodienst Gelderland kan daardoor voor de eerste keer in Oost-Nederland de complete bewonersgechiedenis van een middeleeuwse stad in de 14e eeuw tot de moderne stad in de 21e eeuw worden vastgelegd.
''Zelfs in goed onderzochte steden als Deventer en Zutphen heeft deze kans zich nog nooit voorgedaan. Dat komt omdat de oudste woningen op zand waren gefundeerd en die houten palen vergaan. In Terborg zijn de houtresten bewaard gebleven in de veengrond", aldus een woordvoerder van het archeologisch bureau.
Vlechtwerk
De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed wordt bij het laboratoriumonderzoek van het archeologisch materiaal betrokken. Naast de constructieve houten delen en stenen zijn vlechtwerken met leemrestanten gevonden die de wanden van de woningen bedekten.
Volgens Archeodienst is in Terborg de overgang van de vroegmiddeleeuwse houtskeletbouw naar de latere steenbouw mooi in beeld gebracht. De opgraving heeft ook een gouden trouwring en een zilveren ring met een edelsteen uit de vijftiende eeuw opgeleverd.
© ANP
(nu.nl)
[ Bericht 3% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 27-10-2010 08:29:51 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-10-2010
Mogelijk bloed van onthoofding Lodewijk XVI ontdekt’
AMSTERDAM – Spaanse wetenschappers hebben mogelijk bloedresten ontdekt van de onthoofding van koning Lodewijk XVI, die in 1793 tot de guillotine werd veroordeeld tijdens de Franse revolutie.
De onderzoekers van het Instituut voor Evolutionaire Biologie in Barcelona hebben de vermoedelijke bloedresten van de koning ontdekt in een versierde kalebas uit 1793, die als opbergplaats werd gebruikt.
Uit een DNA-analyse van het bloed in de uitgeholde pompoen blijkt dat het afkomstig is van een persoon met een genmutatie die zorgde voor blauwe ogen, een eigenschap waar Lodewijk XVI om bekend stond.
Het DNA-profiel van het bloed is verder zo zeldzaam dat het volgens de onderzoekers zeer waarschijnlijk afkomstig is van een koninklijke familie.
DNA-analyse
De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Forensic Science International: Genetics. “We hebben een uitgebreide analyse uitgevoerd van de persoon wiens bloed in de kalebas zit", verklaart hoofdonderzoeker Carles Lalueza-Fox op Discovery News. "We hebben het bewijs dat hij mogelijk een koning was”
De bloedresten in de kalebas zijn waarschijnlijk afkomstig van een zakdoek. Op de gedecoreerde pompoen staat de tekst ‘Maximilien Bourdaloue doopte op 21 januari zijn zakdoek in het bloed van Lodewijk XVI na zijn onthoofding.’
Aandenken
Volgens Lalueza-Fox is dat opschrift goed verklaarbaar. “In getuigenissen van de onthoofding wordt beschreven dat er veel bloed was bij het schavot na de onthoofding van de koning en dat veel mensen hun zakdoeken door het bloed haalden”, verklaart de onderzoeker.
Gedecoreerde pompoenen werden in de achttiende eeuw vaak gebruikt om spullen in te bewaren. “Voor de doorsnee persoon was het in die tijd waarschijnlijk heel logisch om een waardevol aandenken in een kalebas te stoppen”, aldus Lalueza-Fox.
Hart
Het onderzoek naar de bloedresten is nog niet afgelopen. Om definitief te bewijzen dat het bloed van Lodewijk XVI afkomstig is, wil Lalueza-Fox het DNA vergelijken met dat van een familielid van Lodewijk XVI.
Zijn zoon, Lodewijk XVII werd in 1795 gedood op 10-jarige leeftijd. Het hart van de jongen is altijd bewaard gebleven in het familiegraf in de baseliek van Saint-Denis.
“Als we definitief bewijs willen, moeten we het bloed vergelijken”, aldus Lazuela-Fox.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 27-10-2010 08:30:20 ]
Mogelijk bloed van onthoofding Lodewijk XVI ontdekt’
AMSTERDAM – Spaanse wetenschappers hebben mogelijk bloedresten ontdekt van de onthoofding van koning Lodewijk XVI, die in 1793 tot de guillotine werd veroordeeld tijdens de Franse revolutie.
De onderzoekers van het Instituut voor Evolutionaire Biologie in Barcelona hebben de vermoedelijke bloedresten van de koning ontdekt in een versierde kalebas uit 1793, die als opbergplaats werd gebruikt.
Uit een DNA-analyse van het bloed in de uitgeholde pompoen blijkt dat het afkomstig is van een persoon met een genmutatie die zorgde voor blauwe ogen, een eigenschap waar Lodewijk XVI om bekend stond.
Het DNA-profiel van het bloed is verder zo zeldzaam dat het volgens de onderzoekers zeer waarschijnlijk afkomstig is van een koninklijke familie.
DNA-analyse
De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Forensic Science International: Genetics. “We hebben een uitgebreide analyse uitgevoerd van de persoon wiens bloed in de kalebas zit", verklaart hoofdonderzoeker Carles Lalueza-Fox op Discovery News. "We hebben het bewijs dat hij mogelijk een koning was”
De bloedresten in de kalebas zijn waarschijnlijk afkomstig van een zakdoek. Op de gedecoreerde pompoen staat de tekst ‘Maximilien Bourdaloue doopte op 21 januari zijn zakdoek in het bloed van Lodewijk XVI na zijn onthoofding.’
Aandenken
Volgens Lalueza-Fox is dat opschrift goed verklaarbaar. “In getuigenissen van de onthoofding wordt beschreven dat er veel bloed was bij het schavot na de onthoofding van de koning en dat veel mensen hun zakdoeken door het bloed haalden”, verklaart de onderzoeker.
Gedecoreerde pompoenen werden in de achttiende eeuw vaak gebruikt om spullen in te bewaren. “Voor de doorsnee persoon was het in die tijd waarschijnlijk heel logisch om een waardevol aandenken in een kalebas te stoppen”, aldus Lalueza-Fox.
Hart
Het onderzoek naar de bloedresten is nog niet afgelopen. Om definitief te bewijzen dat het bloed van Lodewijk XVI afkomstig is, wil Lalueza-Fox het DNA vergelijken met dat van een familielid van Lodewijk XVI.
Zijn zoon, Lodewijk XVII werd in 1795 gedood op 10-jarige leeftijd. Het hart van de jongen is altijd bewaard gebleven in het familiegraf in de baseliek van Saint-Denis.
“Als we definitief bewijs willen, moeten we het bloed vergelijken”, aldus Lazuela-Fox.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 27-10-2010 08:30:20 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-10-2010
Romeinen recycleden glas’
Recycling is niet alleen iets van deze tijd. De oude Romeinen recycleden in de derde en vierde eeuw na Christus al grote hoeveelheden glas. Duurzaamheid en milieuvriendelijkheid waren niet onderwerpen waar de Romeinen mee bezig waren. Het recyclegedrag kwam voort uit een tekort aan ruw glas in de noordelijke regio’s van het Romeinse Rijk.
“Het Romeinse glas dat in de derde en vierde eeuw in het Verenigd Koninkrijk arriveerde bestond vaak uit gerecycled materiaal”, zegt Caroline Jackson van de universiteit van Sheffield.
Uitvinding
In Mesopotamië werd 2.500 jaar voor Christus al glas gemaakt. Vervolgens ging de techniek via Egypte. In Syrië werd de grootste revolutie, glas maken door middel van een blaaspijp (glasblazen), rond het begin van onze jaartelling uitgevonden. De Romeinen namen de techniek mee naar Venetië.
Waardevol
Kleurloos glas was in het Romeinse rijk een kostbaar goed. De Romeinse keizer Nero (37-68 na Christus) betaalde 6.000 sesteria (ongeveer 175.000 euro) voor twee transparante glazen bekers.
Mix van magnaan en antimoon
Wetenschappers analyseerden 128 stukken Romeins glas in Groot-Brittannië en kwamen tot de conclusie dat veel glas (69 stukken) de elementen mangaan en antimoon bevatten. Glas dat niet gerecycled is bevat óf mangaan óf antimoon. Deze ontdekking toont aan dat veel glas dus gerecycled is.
WIST U DAT…
…Romeinen sokken in hun sandalen droegen?Waar gemaakt?
Verder onderzoek is nodig om te zien waar het glas gemaakt is. Door te kijken naar de isotopen kunnen wetenschappers achterhalen in welke gebieden glas werd geproduceerd.
(Scientias.nl)
Romeinen recycleden glas’
Recycling is niet alleen iets van deze tijd. De oude Romeinen recycleden in de derde en vierde eeuw na Christus al grote hoeveelheden glas. Duurzaamheid en milieuvriendelijkheid waren niet onderwerpen waar de Romeinen mee bezig waren. Het recyclegedrag kwam voort uit een tekort aan ruw glas in de noordelijke regio’s van het Romeinse Rijk.
“Het Romeinse glas dat in de derde en vierde eeuw in het Verenigd Koninkrijk arriveerde bestond vaak uit gerecycled materiaal”, zegt Caroline Jackson van de universiteit van Sheffield.
Uitvinding
In Mesopotamië werd 2.500 jaar voor Christus al glas gemaakt. Vervolgens ging de techniek via Egypte. In Syrië werd de grootste revolutie, glas maken door middel van een blaaspijp (glasblazen), rond het begin van onze jaartelling uitgevonden. De Romeinen namen de techniek mee naar Venetië.
Waardevol
Kleurloos glas was in het Romeinse rijk een kostbaar goed. De Romeinse keizer Nero (37-68 na Christus) betaalde 6.000 sesteria (ongeveer 175.000 euro) voor twee transparante glazen bekers.
Mix van magnaan en antimoon
Wetenschappers analyseerden 128 stukken Romeins glas in Groot-Brittannië en kwamen tot de conclusie dat veel glas (69 stukken) de elementen mangaan en antimoon bevatten. Glas dat niet gerecycled is bevat óf mangaan óf antimoon. Deze ontdekking toont aan dat veel glas dus gerecycled is.
WIST U DAT…
…Romeinen sokken in hun sandalen droegen?Waar gemaakt?
Verder onderzoek is nodig om te zien waar het glas gemaakt is. Door te kijken naar de isotopen kunnen wetenschappers achterhalen in welke gebieden glas werd geproduceerd.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-10-2010
5900 jaar oude rok gevonden in Armenië
AMSTERDAM - Wetenschappers hebben in Armenië een rok gevonden die mogelijk meer dan 5900 jaar oud is. Dat heeft de Armeense archeoloog Pavel Avetisian dinsdag gezegd.
De vondst is mogelijk een van de oudste van riet vervaardigde kledingstukken in de wereld.
Een fragment van de rok werd gevonden bij een opgraving in een grot in het zuidoosten van het land. Eerder werd op dezelfde plek al eens een schoen van 5500 jaar oud gevonden.
Naast de rok werd ook een gemummificeerde geit van eveneens 5900 jaar oud gevonden. Het dier is duizend jaar ouder dan de oudste gemummificeerde dieren die in Egypte zijn opgegraven.
© Novum
(nu.nl)
5900 jaar oude rok gevonden in Armenië
AMSTERDAM - Wetenschappers hebben in Armenië een rok gevonden die mogelijk meer dan 5900 jaar oud is. Dat heeft de Armeense archeoloog Pavel Avetisian dinsdag gezegd.
De vondst is mogelijk een van de oudste van riet vervaardigde kledingstukken in de wereld.
Een fragment van de rok werd gevonden bij een opgraving in een grot in het zuidoosten van het land. Eerder werd op dezelfde plek al eens een schoen van 5500 jaar oud gevonden.
Naast de rok werd ook een gemummificeerde geit van eveneens 5900 jaar oud gevonden. Het dier is duizend jaar ouder dan de oudste gemummificeerde dieren die in Egypte zijn opgegraven.
© Novum
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-10-2010
'Columbus nam geen syfilis mee uit Amerika'
AMSTERDAM – De theorie dat Christoffel Columbus syfilis naar Europa bracht toen hij terugkeerde uit Amerika, blijkt niet te kloppen. Dat melden Britse wetenschappers na een onderzoek op eeuwenoude skeletten.
De skeletten zijn opgegraven in Londen en vertonen duidelijk kenmerken van syfilis. Volgens wetenschappers van het Museum of London blijkt uit radiometrische datering dat de lichamen uit de dertiende en veertiende eeuw komen.
De bevindingen suggereren dat syfilis al voorkwam in Europa voor 1493, het jaar dat Columbus terugkeerde van zijn eerste reis naar Amerika. Dat meldt nieuwssite Physorg.com
Bulten
Tot nu toe gingen veel historici er vanuit dat de ontdekkingsreiziger de ziekte meebracht vanuit Amerika naar Europa. Maar volgens hoofdonderzoeker Brian Connell zijn de bewijzen voor de syfilisgevallen uit de dertiende en veertiende eeuw erg sterk.
Zo zit de schedel van een van de skeletten vol met bulten, een teken dat het bot ernstig was aangetast door de syfilis. Ook het gebit van de eeuwenoude patiënten was vergroeid.
Spaanse pokken
Syfilis is een seksueel overdragbare aandoening die wordt veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum. Toen antibiotica nog niet was uitgevonden, was de ziekte vaak dodelijk.
Europa werd in 1495 getroffen door een grote epidemie van syfilis. In Nederland werd de ziekte ‘de Spaanse pokken’ genoemd, omdat syfilis naar ons land zou zijn gebracht door Spaanse soldaten.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Columbus nam geen syfilis mee uit Amerika'
AMSTERDAM – De theorie dat Christoffel Columbus syfilis naar Europa bracht toen hij terugkeerde uit Amerika, blijkt niet te kloppen. Dat melden Britse wetenschappers na een onderzoek op eeuwenoude skeletten.
De skeletten zijn opgegraven in Londen en vertonen duidelijk kenmerken van syfilis. Volgens wetenschappers van het Museum of London blijkt uit radiometrische datering dat de lichamen uit de dertiende en veertiende eeuw komen.
De bevindingen suggereren dat syfilis al voorkwam in Europa voor 1493, het jaar dat Columbus terugkeerde van zijn eerste reis naar Amerika. Dat meldt nieuwssite Physorg.com
Bulten
Tot nu toe gingen veel historici er vanuit dat de ontdekkingsreiziger de ziekte meebracht vanuit Amerika naar Europa. Maar volgens hoofdonderzoeker Brian Connell zijn de bewijzen voor de syfilisgevallen uit de dertiende en veertiende eeuw erg sterk.
Zo zit de schedel van een van de skeletten vol met bulten, een teken dat het bot ernstig was aangetast door de syfilis. Ook het gebit van de eeuwenoude patiënten was vergroeid.
Spaanse pokken
Syfilis is een seksueel overdragbare aandoening die wordt veroorzaakt door de bacterie Treponema pallidum. Toen antibiotica nog niet was uitgevonden, was de ziekte vaak dodelijk.
Europa werd in 1495 getroffen door een grote epidemie van syfilis. In Nederland werd de ziekte ‘de Spaanse pokken’ genoemd, omdat syfilis naar ons land zou zijn gebracht door Spaanse soldaten.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-10-2010
Trouwlocatie van Pocahontas ontdekt
AMSTERDAM – Amerikaanse archeologen beweren dat ze de trouwlocatie hebben gevonden van de Indianenprinses Pocahontas en haar man.
De resten van de kerk waarin Pocahontas in het huwelijk trad met de kolonist John Rolfe zijn gevonden in Jamestown, de eerste permanente Britse nederzetting in Amerika.
Het gaat om enkele diepe gaten waarin waarschijnlijk ooit de houten fundamenten van de kerk hebben gestaan.
Archeologen van de organisatie Historic Jamestowne hebben de overblijfselen van het gebouw ontdekt in een gebied dat nog niet eerder was onderzocht, zo meldt Discovery News.
Altaar
De wetenschappers vermoeden dat het kerkje in 1608 is gebouwd. Pocahontas zou er in 1614 op negentienjarige leeftijd haar jawoord hebben gegeven aan Rolfe. Het gebouw was waarschijnlijk 20 meter lang en had een rieten dak.
Op de plaats waar vroeger het altaar was, zijn verschillende graven gevonden. Ook die graven wijzen er op dat het ging om een Anglicaanse kerk van kolonisten. Prominente leden van een Britse gemeenschap werden in de zeventiende eeuw altijd in de buurt van het altaar in de kerk begraven.
Film
Pocahontas was de dochter van het stamhoofd van de Powhatan-Indianen die in het gebied rondom Jamestown leefden. In de Indianencultuur werd ze beschouwd als een prinses. Haar echte naam was Matoaka, de bijnaam Pocahontas kreeg ze in haar kindertijd.
Over haar leven is ook een Disney-film gemaakt. In de film wordt beweerd dat Pocahontas met de beroemde kolonist John Smith trouwde. Ook zou de Indianendochter het leven van Smith hebben gered toen haar stamgenoten de ontdekkingsreiziger wilden executeren.
Dood
Uit archeologisch onderzoek is echter gebleken dat dit verhaal niet klopt. Pocahontas trouwde met de minder bekende John Rolfe. Na het huwelijk ging ze door het leven als Rebecca Rolfe. Pocahontas stierf in 1617, de oorzaak van haar dood is onbekend
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Trouwlocatie van Pocahontas ontdekt
AMSTERDAM – Amerikaanse archeologen beweren dat ze de trouwlocatie hebben gevonden van de Indianenprinses Pocahontas en haar man.
De resten van de kerk waarin Pocahontas in het huwelijk trad met de kolonist John Rolfe zijn gevonden in Jamestown, de eerste permanente Britse nederzetting in Amerika.
Het gaat om enkele diepe gaten waarin waarschijnlijk ooit de houten fundamenten van de kerk hebben gestaan.
Archeologen van de organisatie Historic Jamestowne hebben de overblijfselen van het gebouw ontdekt in een gebied dat nog niet eerder was onderzocht, zo meldt Discovery News.
Altaar
De wetenschappers vermoeden dat het kerkje in 1608 is gebouwd. Pocahontas zou er in 1614 op negentienjarige leeftijd haar jawoord hebben gegeven aan Rolfe. Het gebouw was waarschijnlijk 20 meter lang en had een rieten dak.
Op de plaats waar vroeger het altaar was, zijn verschillende graven gevonden. Ook die graven wijzen er op dat het ging om een Anglicaanse kerk van kolonisten. Prominente leden van een Britse gemeenschap werden in de zeventiende eeuw altijd in de buurt van het altaar in de kerk begraven.
Film
Pocahontas was de dochter van het stamhoofd van de Powhatan-Indianen die in het gebied rondom Jamestown leefden. In de Indianencultuur werd ze beschouwd als een prinses. Haar echte naam was Matoaka, de bijnaam Pocahontas kreeg ze in haar kindertijd.
Over haar leven is ook een Disney-film gemaakt. In de film wordt beweerd dat Pocahontas met de beroemde kolonist John Smith trouwde. Ook zou de Indianendochter het leven van Smith hebben gered toen haar stamgenoten de ontdekkingsreiziger wilden executeren.
Dood
Uit archeologisch onderzoek is echter gebleken dat dit verhaal niet klopt. Pocahontas trouwde met de minder bekende John Rolfe. Na het huwelijk ging ze door het leven als Rebecca Rolfe. Pocahontas stierf in 1617, de oorzaak van haar dood is onbekend
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-10-2010
Naar wie is Amerika vernoemd?
"Amerigo Vespucci!" hoor ik jullie roepen in koor. "Dat weet toch iedereen..." In 1499 voer deze ontdekkingsreiziger naar Zuid-Amerika en bracht een gedeelte van de kust van zuidwestelijk Amerika in kaart. Hij schreef gloedvolle en populaire brieven over het wonderbaarlijke land waardoor de Duitse cartograaf Waldseemüller dacht dat hij het continent ontdekt had en het America doopte. Dit is althans het bekende verhaal. Minder bekend dan Vespucci is zijn uitdager als naamgever van het Amerikaanse continent. Een zakenman uit Bristol genaamd Richard Amerike.
Eind 15e eeuw werden er vanuit Bristol Atlantische expedities georganiseerd om nieuwe visgronden te vinden. Volgens enkele historici zou een van de expedities rond 1480 land hebben ontdekt. Dit bracht Richard Amerike (Ameryk) ertoe om een ontdekkingsreis te organiseren op zoek naar het mythische eiland Brasil. In 1497 (volgens sommigen was hij zelfs al in 1491 en 1494 in Amerika geweest) vertrok John Cabot met zijn schip de Matthew naar het westen. Na een maand varen vond hij land en eiste hij dit op voor de koning van Engeland. In 1955 werd er in Spaanse archieven een brief gevonden, waaruit bleek dat Columbus (die enkele jaren daarvoor het Caraïbisch gebied had ontdekt) op de hoogte was van de details van deze reis. Cabot was een uitstekend cartograaf en het schijnt dat Waldseemüller gretig gebruik heeft gemaakt van Cabots kaarten. Op deze kaarten zal ongetwijfeld ook de naam van Amerike voorgekomen zijn, aangezien hij de mecenas was die Cabots droom mogelijk maakte.
Een ander noemenswaardig detail is het wapen van Amerike. Hierin zie je al duidelijk de stars and stripes en volgens de aanhangers van deze theorie is het geen toeval dat deze symbolen later terugkeerden in de vlag van de Verenigde Staten.
Cabots leven eindigde zoals een fatsoenlijk ontdekkingsreiziger betaamd. In 1498 vertrok hij op de volgende expeditie waar hij volgens de vermaarde historica Alwyn Ruddock in Midden-Amerika in aanvaring kwam met Spaanse troepen. Gehavend keerde zijn vloot noordwaarts waar zij een extreme horrorwinter doormaakten op New Foundland. John Cabot is nooit teruggekeerd van zijn laatste avontuur. Richard Amerike is ook niet wijzer geworden van zijn investeringen. De expedities waren een mislukking en behalve een schat aan cartografisch materiaal hebben ze geen rijkdommen opgeleverd.
De theorie dat Richard Amerike de werkelijke naamgever van de Amerikaanse continenten was, en niet Amerigo Vespucci, is niet algemeen aanvaard door historici. Toch kunnen zij dit idee evenmin uitsluiten. Het was zeker geen gewoonte van kaartenmakers om landen naar voornamen te vernoemen. Neem bijvoorbeeld Tasmanië, de Cooke eilanden, Wellington en Colombia die allemaal naar achternamen vernoemd zijn. Daarbij zette de door Amerike gefinancierde expeditie twee jaar eerder dan Vespucci voet aan wal in de Nieuwe Wereld.
(Grenswetenschap)
Naar wie is Amerika vernoemd?
"Amerigo Vespucci!" hoor ik jullie roepen in koor. "Dat weet toch iedereen..." In 1499 voer deze ontdekkingsreiziger naar Zuid-Amerika en bracht een gedeelte van de kust van zuidwestelijk Amerika in kaart. Hij schreef gloedvolle en populaire brieven over het wonderbaarlijke land waardoor de Duitse cartograaf Waldseemüller dacht dat hij het continent ontdekt had en het America doopte. Dit is althans het bekende verhaal. Minder bekend dan Vespucci is zijn uitdager als naamgever van het Amerikaanse continent. Een zakenman uit Bristol genaamd Richard Amerike.
Eind 15e eeuw werden er vanuit Bristol Atlantische expedities georganiseerd om nieuwe visgronden te vinden. Volgens enkele historici zou een van de expedities rond 1480 land hebben ontdekt. Dit bracht Richard Amerike (Ameryk) ertoe om een ontdekkingsreis te organiseren op zoek naar het mythische eiland Brasil. In 1497 (volgens sommigen was hij zelfs al in 1491 en 1494 in Amerika geweest) vertrok John Cabot met zijn schip de Matthew naar het westen. Na een maand varen vond hij land en eiste hij dit op voor de koning van Engeland. In 1955 werd er in Spaanse archieven een brief gevonden, waaruit bleek dat Columbus (die enkele jaren daarvoor het Caraïbisch gebied had ontdekt) op de hoogte was van de details van deze reis. Cabot was een uitstekend cartograaf en het schijnt dat Waldseemüller gretig gebruik heeft gemaakt van Cabots kaarten. Op deze kaarten zal ongetwijfeld ook de naam van Amerike voorgekomen zijn, aangezien hij de mecenas was die Cabots droom mogelijk maakte.
Een ander noemenswaardig detail is het wapen van Amerike. Hierin zie je al duidelijk de stars and stripes en volgens de aanhangers van deze theorie is het geen toeval dat deze symbolen later terugkeerden in de vlag van de Verenigde Staten.
Cabots leven eindigde zoals een fatsoenlijk ontdekkingsreiziger betaamd. In 1498 vertrok hij op de volgende expeditie waar hij volgens de vermaarde historica Alwyn Ruddock in Midden-Amerika in aanvaring kwam met Spaanse troepen. Gehavend keerde zijn vloot noordwaarts waar zij een extreme horrorwinter doormaakten op New Foundland. John Cabot is nooit teruggekeerd van zijn laatste avontuur. Richard Amerike is ook niet wijzer geworden van zijn investeringen. De expedities waren een mislukking en behalve een schat aan cartografisch materiaal hebben ze geen rijkdommen opgeleverd.
De theorie dat Richard Amerike de werkelijke naamgever van de Amerikaanse continenten was, en niet Amerigo Vespucci, is niet algemeen aanvaard door historici. Toch kunnen zij dit idee evenmin uitsluiten. Het was zeker geen gewoonte van kaartenmakers om landen naar voornamen te vernoemen. Neem bijvoorbeeld Tasmanië, de Cooke eilanden, Wellington en Colombia die allemaal naar achternamen vernoemd zijn. Daarbij zette de door Amerike gefinancierde expeditie twee jaar eerder dan Vespucci voet aan wal in de Nieuwe Wereld.
(Grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-10-2010
Oud-strijder geeft gestolen 'souvenirs' terug
Harry Billinge, een nu 85-jarige ex-oudstrijder uit de Tweede Wereldoorlog, heeft de Duitse stad Goch de souvenirs terugbezorgd die hij er in 1945 meegraaide. De teruggave gebeurde tijdens een bezoek van Billinge aan Goch, zo bericht The Cornish Guardian.
Als jonge soldaat verliet hij het stadje met een hakenkruisvlag, decoraties (o.a. IJzeren Kruisen), helmen en andere oorlogssouvenirs.
"We namen allemaal souvenirs van de strijd mee, om aan onze families te tonen. Op het einde van de oorlog had ik tassen vol spullen", verhaalt de bejaarde man.
Verzamelaars boden hem ettelijke duizenden ponden voor de militaire stukken, maar de oud-solaat wilde geen "bloedgeld" aannemen. De inwoners van Goch, die de collectiestukken ontvingen, waren naar verluidt erg ontroerd door het gebaar van de ex-soldaat. (belga/vsv)
(HLN)
Oud-strijder geeft gestolen 'souvenirs' terug
Harry Billinge, een nu 85-jarige ex-oudstrijder uit de Tweede Wereldoorlog, heeft de Duitse stad Goch de souvenirs terugbezorgd die hij er in 1945 meegraaide. De teruggave gebeurde tijdens een bezoek van Billinge aan Goch, zo bericht The Cornish Guardian.
Als jonge soldaat verliet hij het stadje met een hakenkruisvlag, decoraties (o.a. IJzeren Kruisen), helmen en andere oorlogssouvenirs.
"We namen allemaal souvenirs van de strijd mee, om aan onze families te tonen. Op het einde van de oorlog had ik tassen vol spullen", verhaalt de bejaarde man.
Verzamelaars boden hem ettelijke duizenden ponden voor de militaire stukken, maar de oud-solaat wilde geen "bloedgeld" aannemen. De inwoners van Goch, die de collectiestukken ontvingen, waren naar verluidt erg ontroerd door het gebaar van de ex-soldaat. (belga/vsv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-10-2010
Geallieerden vreesden nazi-guerilla vanuit geheime basis
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vreesden de geallieerde strijdkrachten dat de nazi's zich na hun nederlaag zouden terugtrekken in een geheime basis onder de Alpen in Oostenrijk. Van daaruit zouden ze dan een guerrillaoorlog voeren. Dat blijkt uit vandaag openbaar gemaakte Britse archieven.
Vanaf het ogenblik dat de geallieerden de Rijn waren overgestoken, was de voornaamste bekommernis van de vijand het voorbereiden van een schuilplaats onder de Alpen, nabij het Oostenrijkse Salzburg, zo staat in een rapport van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken, gedateerd op 27 april 1945.
Sabotagecampagne
Volgens het ministerie was het plan om er 60.000 militairen te kunnen onderbrengen. Er zouden voldoende voorraden zijn om het twee jaar vol te houden. Hitler en de elite van nazi-Duitsland zouden er onderdak vinden en er een propaganda- en sabotagecampagne voeren met de hulp van sympathisanten in heel Europa. De superieure luchtmacht van de geallieerden zou in die regio amper een rol kunnen spelen, luidt het nog.
Omvangrijke konvooien
De Zwitserse inlichtingendiensten en het Franse verzet maakten in maart 1945 gewag van omvangrijke konvooien in de Alpen, met onder meer transporten van 1.500 ton tarwe en 1.800 ton gedroogde groenten of groenten in blik. (belga/odbs)
(HLN)
Geallieerden vreesden nazi-guerilla vanuit geheime basis
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vreesden de geallieerde strijdkrachten dat de nazi's zich na hun nederlaag zouden terugtrekken in een geheime basis onder de Alpen in Oostenrijk. Van daaruit zouden ze dan een guerrillaoorlog voeren. Dat blijkt uit vandaag openbaar gemaakte Britse archieven.
Vanaf het ogenblik dat de geallieerden de Rijn waren overgestoken, was de voornaamste bekommernis van de vijand het voorbereiden van een schuilplaats onder de Alpen, nabij het Oostenrijkse Salzburg, zo staat in een rapport van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken, gedateerd op 27 april 1945.
Sabotagecampagne
Volgens het ministerie was het plan om er 60.000 militairen te kunnen onderbrengen. Er zouden voldoende voorraden zijn om het twee jaar vol te houden. Hitler en de elite van nazi-Duitsland zouden er onderdak vinden en er een propaganda- en sabotagecampagne voeren met de hulp van sympathisanten in heel Europa. De superieure luchtmacht van de geallieerden zou in die regio amper een rol kunnen spelen, luidt het nog.
Omvangrijke konvooien
De Zwitserse inlichtingendiensten en het Franse verzet maakten in maart 1945 gewag van omvangrijke konvooien in de Alpen, met onder meer transporten van 1.500 ton tarwe en 1.800 ton gedroogde groenten of groenten in blik. (belga/odbs)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.rnw.nl/nederla(...)nederland-gemoederenquote:Doodstraf beroert ook in Nederland gemoederen
Gepubliceerd op : 30 oktober 2010 - 1:40 pm | door Heleen Sittig
In Irak kreeg oud-vice-premier Tareq Aziz deze week de doodstraf. In Nederland is het zondag 150 jaar geleden dat voor het laatst iemand in vredestijd werd terechtgesteld. Maar de discussie over nut en wenselijkheid van de doodstraf is nooit helemaal verstomd.
Toen Johann Nathan op 31 oktober 1860 werd opgehangen, wegens moord op zijn schoonmoeder, kon hij niet vermoeden dat zijn levenseinde een mijlpaal zou worden. Ter gelegenheid hiervan is in Maastricht afgelopen week de conferentie De doodstraf voorbij gehouden.
In de jaren vlak na de Tweede Wereldoorlog zijn in Nederland nog wel tientallen oorlogsmisdadigers terechtgesteld, de laatste in 1952. Maar dat viel onder de 'bijzondere rechtspleging'. In het militaire strafrecht en het oorlogsstrafrecht bleef de doodstraf gewoon mogelijk.
Aan de afschaffing van de doodstraf is in Nederland eerst zo'n 10 jaar van publieke discussie voorafgegaan. Volgens professor Chrisje Brants van de Universiteit Utrecht moet die worden gezien in het licht van de internationale ontwikkelingen in de 19e eeuw.
Afkeer van spektakel
'De elite begon steeds meer een afkeer te krijgen van het spektakel rond de doodstraf. Ook kwam het besef dat een celstraf niet alleen kan dienen als afschrikking, maar ook als middel om een gestrafte zedelijk te verbeteren'.
Of het gewone volk óók achter de afschaffing van de doodstraf stond is niet bekend, zegt Brants. 'Meestal wordt verondersteld dat dat niet het geval was.' De doodstraf bleef in de negentiende eeuw dan ook een punt van discussie.
Ultieme straf
Tegenwoordig wordt de 'ultieme' straf niet meer gezien als iets dat er 'gewoon' bijhoort, zegt David Garland, hoogleraar rechten en sociologie aan New York University, 'maar als een schending van de mensenrechten'. Gardland was een van de sprekers op het congres in Maastricht.
De grote uitzondering is de Verenigde Staten. In veel Amerikaanse staten bestaat de doodstraf nog altijd. 'Al staat daar tegenover dat in de staten Michigan, Wisconsin en Rhode Island de doodstraf al in de jaren 40 en 50 van de 19e eeuw werd afgeschaft. Dus ruim vóór Nederland', zegt Garland fijntjes.
Theorie en praktijk
In veel landen in Azië en Afrika bestaat de doodstraf in theorie wel. Maar in de praktijk komt het niet overal tot executies. Ook in de meeste Latijns-Amerikaanse landen wordt de doodstraf niet meer toegepast. En de EU hanteert als toelatingseis voor kandidaat-lidstaten dat ze de doodstraf niet uitvoeren.
Volgens professor Garland is er zelfs in de landen waar de doodstraf relatief vaak wordt opgelegd - China en Iran - een vermindering van het aantal doodvonnissen te zien, mogelijk onder invloed van internationale druk. Ook wordt de praktijk aangepast. Zo is China gestopt met publieke executies.
Weinig protest
Garland noemt het opmerkelijk dat toen de Iraakse leider Saddam Hussein in 2006 ter dood werd veroordeeld, er vrij weinig protest kwam uit de westerse wereld. 'Ook leiders van landen waar de doodstraf is afgeschaft, zoals Groot-Brittannië en Nederland, leken er niet echt mee te zitten', zegt hij.
De toenmalige Nederlandse premier Jan Peter Balkenende en zijn minister van Buitenlandse Zaken, Ben Bot, toonden zelfs enig begrip voor de straf. Al zeiden ze er wel bij dat er in Nederland geen sprake van zou kunnen zijn.
Kinderverkrachters
Toch gaan er in Nederland zo nu en dan stemmen op voor herinvoering van de doodstraf. Met name als het gaat om kinderverkrachters, blijkt uit peilingen steeds weer dat een fors deel van de bevolking de doodstraf best zou willen invoeren.
Herinvoering van de doodstraf in Nederland zou niet zonder slag of stoot mogelijk zijn. De EU wil tenslotte geen lidstaten die dit toestaan. Maar in steeds meer lidstaten spelen populistische partijen een belangrijke rol spelen in de regering. En een aantal daarvan is uitgesproken voorstander van de doodstraf.
Nooit meer?
Chrisje Brants durft dan ook niet te zeggen dat de doodstraf nooit terug kan komen in Nederland. 'Een paar jaar geleden zou ik zonder meer hebben gezegd dat daar geen sprake van kan zijn', zegt ze. 'Maar nu...? Ik hoop het niet.'
01-11-2010
Pest kwam uit China
LONDEN - De pest is meer dan 2000 jaar geleden opgekomen in China. Van daaruit heeft de dodelijke ziekte zich verspreid over de rest van de wereld.
© NU.nl
Dat schrijft een internationale groep wetenschappers in de nieuwste editie van het gezaghebbende tijdschrift Nature Genetics.
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers het DNA-materiaal van het pestvirus bestudeerd. Ze keken onder meer naar de pestuitbraak die Europa rond 1350 trof.
Binnen enkele jaren stierven tientallen miljoenen Europeanen aan de Zwarte Dood. Volgens de wetenschappers kwam de ziekte in Europa terecht via de Zijderoute, de belangrijkste handelsverbinding met China.
Varianten
Wetenschappers uit Frankrijk en Duitsland ontdekten twee varianten van de pest in Europa. Een daarvan kwam in 1347 via de haven van Marseille aan land. Via Frankrijk trok de besmetting binnen twee jaar naar Groot-Brittannië.
Een skelet in het Engelse Hereford had exact hetzelfde virus onder de leden als een pestslachtoffer in Zuid-Frankrijk.
In Bergen op Zoom werd bij een opgraving een andere pestvariant gevonden. Dat virus is waarschijnlijk via Noorwegen in Friesland terechtgekomen, en zou zich zo over de rest van Nederland hebben verspreid.
Expeditie
Een eeuw na de Zwarte Dood zou een expeditie van de Chinese ontdekkingsreiziger Zheng He de pest naar Afrika hebben gebracht. Ook de meest recente pestuitbraak, de zogeheten Derde Pandemie in de negentiende eeuw, ontstond in China.
Via de haven van Hongkong verspreidde het virus zich onder meer naar de Verenigde Staten, India, Zuid-Amerika en Afrika.
© ANP
(nu.nl)
Pest kwam uit China
LONDEN - De pest is meer dan 2000 jaar geleden opgekomen in China. Van daaruit heeft de dodelijke ziekte zich verspreid over de rest van de wereld.
© NU.nl
Dat schrijft een internationale groep wetenschappers in de nieuwste editie van het gezaghebbende tijdschrift Nature Genetics.
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers het DNA-materiaal van het pestvirus bestudeerd. Ze keken onder meer naar de pestuitbraak die Europa rond 1350 trof.
Binnen enkele jaren stierven tientallen miljoenen Europeanen aan de Zwarte Dood. Volgens de wetenschappers kwam de ziekte in Europa terecht via de Zijderoute, de belangrijkste handelsverbinding met China.
Varianten
Wetenschappers uit Frankrijk en Duitsland ontdekten twee varianten van de pest in Europa. Een daarvan kwam in 1347 via de haven van Marseille aan land. Via Frankrijk trok de besmetting binnen twee jaar naar Groot-Brittannië.
Een skelet in het Engelse Hereford had exact hetzelfde virus onder de leden als een pestslachtoffer in Zuid-Frankrijk.
In Bergen op Zoom werd bij een opgraving een andere pestvariant gevonden. Dat virus is waarschijnlijk via Noorwegen in Friesland terechtgekomen, en zou zich zo over de rest van Nederland hebben verspreid.
Expeditie
Een eeuw na de Zwarte Dood zou een expeditie van de Chinese ontdekkingsreiziger Zheng He de pest naar Afrika hebben gebracht. Ook de meest recente pestuitbraak, de zogeheten Derde Pandemie in de negentiende eeuw, ontstond in China.
Via de haven van Hongkong verspreidde het virus zich onder meer naar de Verenigde Staten, India, Zuid-Amerika en Afrika.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.independent.co(...)urchill-2118317.htmlquote:Not his finest hour: The dark side of Winston Churchill
By Johann Hari
Thursday, 28 October 2010
Winston Churchill is rightly remembered for leading Britain through her finest hour – but what if he also led the country through her most shameful hour? What if, in addition to rousing a nation to save the world from the Nazis, he fought for a raw white supremacism and a concentration camp network of his own? This question burns through Richard Toye's new history, Churchill's Empire, and is even seeping into the Oval Office.
George W Bush left a bust of Churchill near his desk in the White House, in an attempt to associate himself with the war leader's heroic stand against fascism. Barack Obama had it returned to Britain. It's not hard to guess why: his Kenyan grandfather, Hussein Onyango Obama, was imprisoned without trial for two years and was tortured on Churchill's watch, for resisting Churchill's empire.
Can these clashing Churchills be reconciled? Do we live, at the same time, in the world he helped to save, and the world he helped to trash? Toye, one of Britain's smartest young historians, has tried to pick through these questions dispassionately – and he should lead us, at last and at least, to a more mature conversation about our greatest national icon.
Churchill was born in 1874 into a Britain that was washing the map pink, at the cost of washing distant nations blood red. Victoria had just been crowned Empress of India, and the scramble for Africa was only a few years away. At Harrow School and then Sandhurst, he was told a simple story: the superior white man was conquering the primitive, dark-skinned natives, and bringing them the benefits of civilisation. As soon as he could, Churchill charged off to take his part in "a lot of jolly little wars against barbarous peoples". In the Swat valley, now part of Pakistan, he experienced, fleetingly, a crack of doubt. He realised that the local population was fighting back because of "the presence of British troops in lands the local people considered their own," just as Britain would if she were invaded. But Churchill soon suppressed this thought, deciding instead they were merely deranged jihadists whose violence was explained by a "strong aboriginal propensity to kill".
He gladly took part in raids that laid waste to whole valleys, destroying houses and burning crops. He then sped off to help reconquer the Sudan, where he bragged that he personally shot at least three "savages".
The young Churchill charged through imperial atrocities, defending each in turn. When concentration camps were built in South Africa, for white Boers, he said they produced "the minimum of suffering". The death toll was almost 28,000, and when at least 115,000 black Africans were likewise swept into British camps, where 14,000 died, he wrote only of his "irritation that Kaffirs should be allowed to fire on white men". Later, he boasted of his experiences there: "That was before war degenerated. It was great fun galloping about."
Then as an MP he demanded a rolling programme of more conquests, based on his belief that "the Aryan stock is bound to triumph". There seems to have been an odd cognitive dissonance in his view of the "natives". In some of his private correspondence, he appears to really believe they are helpless children who will "willingly, naturally, gratefully include themselves within the golden circle of an ancient crown".
But when they defied this script, Churchill demanded they be crushed with extreme force. As Colonial Secretary in the 1920s, he unleashed the notorious Black and Tan thugs on Ireland's Catholic civilians, and when the Kurds rebelled against British rule, he said: "I am strongly in favour of using poisoned gas against uncivilised tribes...[It] would spread a lively terror."
Of course, it's easy to dismiss any criticism of these actions as anachronistic. Didn't everybody think that way then? One of the most striking findings of Toye's research is that they really didn't: even at the time, Churchill was seen as at the most brutal and brutish end of the British imperialist spectrum. Prime Minister Stanley Baldwin was warned by Cabinet colleagues not to appoint him because his views were so antedeluvian. Even his startled doctor, Lord Moran, said of other races: "Winston thinks only of the colour of their skin."
Many of his colleagues thought Churchill was driven by a deep loathing of democracy for anyone other than the British and a tiny clique of supposedly superior races. This was clearest in his attitude to India. When Mahatma Gandhi launched his campaign of peaceful resistance, Churchill raged that he "ought to be lain bound hand and foot at the gates of Delhi, and then trampled on by an enormous elephant with the new Viceroy seated on its back." As the resistance swelled, he announced: "I hate Indians. They are a beastly people with a beastly religion." This hatred killed. To give just one, major, example, in 1943 a famine broke out in Bengal, caused – as the Nobel Prize-winning economist Amartya Sen has proved – by the imperial policies of the British. Up to 3 million people starved to death while British officials begged Churchill to direct food supplies to the region. He bluntly refused. He raged that it was their own fault for "breeding like rabbits". At other times, he said the plague was "merrily" culling the population.
Skeletal, half-dead people were streaming into the cities and dying on the streets, but Churchill – to the astonishment of his staff – had only jeers for them. This rather undermines the claims that Churchill's imperialism was motivated only by an altruistic desire to elevate the putatively lower races.
Hussein Onyango Obama is unusual among Churchill's victims only in one respect: his story has been rescued from the slipstream of history, because his grandson ended up as President of the US. Churchill believed that Kenya's fertile highlands should be the preserve of the white settlers, and approved the clearing out of the local "blackamoors". He saw the local Kikuyu as "brutish children". When they rebelled under Churchill's post-war premiership, some 150,000 of them were forced at gunpoint into detention camps – later dubbed "Britain's gulag" by Pulitzer-prize winning historian, Professor Caroline Elkins. She studied the detention camps for five years for her remarkable book Britain's Gulag: The Brutal End of Empire in Kenya, explains the tactics adopted under Churchill to crush the local drive for independence. "Electric shock was widely used, as well as cigarettes and fire," she writes. "The screening teams whipped, shot, burned, and mutilated Mau Mau suspects." Hussein Onyango Obama never truly recovered from the torture he endured.
Many of the wounds Churchill inflicted have still not healed: you can find them on the front pages any day of the week. He is the man who invented Iraq, locking together three conflicting peoples behind arbitrary borders that have been bleeding ever since. He is the Colonial Secretary who offered the Over-Promised Land to both the Jews and the Arabs – although he seems to have privately felt racist contempt for both. He jeered at the Palestinians as "barbaric hoards who ate little but camel dung," while he was appalled that the Israelis "take it for granted that the local population will be cleared out to suit their convenience".
True, occasionally Churchill did become queasy about some of the most extreme acts of the Empire. He fretted at the slaughter of women and children, and cavilled at the Amritsar massacre of 1919. Toye tries to present these doubts as evidence of moderation – yet they almost never seem to have led Churchill to change his actions. If you are determined to rule people by force against their will, you can hardly be surprised when atrocities occur. Rule Britannia would inexorably produce a Cruel Britannia.
So how can the two be reconciled? Was Churchill's moral opposition to Nazism a charade, masking the fact he was merely trying to defend the British Empire from a rival?
The US civil rights leader Richard B. Moore, quoted by Toye, said it was "a rare and fortunate coincidence" that at that moment "the vital interests of the British Empire [coincided] with those of the great overwhelming majority of mankind". But this might be too soft in its praise. If Churchill had only been interested in saving the Empire, he could probably have cut a deal with Hitler. No: he had a deeper repugnance for Nazism than that. He may have been a thug, but he knew a greater thug when he saw one – and we may owe our freedom today to this wrinkle in history.
This, in turn, led to the great irony of Churchill's life. In resisting the Nazis, he produced some of the richest prose-poetry in defence of freedom and democracy ever written. It was a cheque he didn't want black or Asian people to cash – but they refused to accept that the Bank of Justice was empty. As the Ghanaian nationalist Kwame Nkrumah wrote: "All the fair, brave words spoken about freedom that had been broadcast to the four corners of the earth took seed and grew where they had not been intended." Churchill lived to see democrats across Britain's dominions and colonies – from nationalist leader Aung San in Burma to Jawarlal Nehru in India – use his own intoxicating words against him.
Ultimately, the words of the great and glorious Churchill who resisted dictatorship overwhelmed the works of the cruel and cramped Churchill who tried to impose it on the darker-skinned peoples of the world. The fact that we now live in a world where a free and independent India is a superpower eclipsing Britain, and a grandson of the Kikuyu "savages" is the most powerful man in the world, is a repudiation of Churchill at his ugliest – and a sweet, ironic victory for Churchill at his best.
For updates on this issue and others, follow Johann at www.twitter.com/johannhari101
'Churchill's Empire' is published by Macmillan (£25). To order a copy for the special price of £22.50 (free P&P) call Independent Books Direct on 08430 600 030, or visit www.independentbooksdirect.co.uk
03-11-2010
'Legendarische muren rond sfinx van Gizeh opgegraven'
AMSTERDAM - Archeologen hebben in Egypte de resten opgegraven van twee muren die farao Thoetmosis IV vermoedelijk bouwde om de sfinx van Gizeh te beschermen tegen zandstormen.
© ANP
Onderzoekers van de Supreme Council of Antiquities zijn op de overblijfselen van de kleimuren gestuit bij een opgraving in de buurt van het Gizeh Plauteau, waarop de beroemdste sfinx van Egypte staat.
Volgens hoofdonderzoeker Zahi Hawass maakten de muren deel uit van een grote wand die rond 1400 voor Christus zou zijn aangelegd in opdracht van farao Thoetmosis IV om de sfinx te beschermen tegen rondwaaiend zand.
Droom
De muren zijn iets minder dan een meter hoog en respecievelijk 86 en 46 meter lang, zo meldt FoxNews. De ene kleiwand loopt van het noorden naar het zuiden, terwijl de ander van oost naar west loopt.
Thoetmosis IV kwam volgens een Egyptische legende op het idee om de muur te laten bouwen door een droom in zijn jeugd. In die droom vertelde de sfinx hem dat het zand rond zijn lichaam moest worden opgeruimd. Als Thoetmosis hiervoor zou zorgen, zou hij volgens de sfinx worden uitgeroepen tot koning van Egypte.
Omringd
Tot nu toe dachten historici dat Thoetmosis alleen een muur ten oosten van de sfinx had gebouwd. Uit de nieuwe bevindingen blijkt dat het beeld waarschijnlijk bijna helemaal omringd was door muren.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Legendarische muren rond sfinx van Gizeh opgegraven'
AMSTERDAM - Archeologen hebben in Egypte de resten opgegraven van twee muren die farao Thoetmosis IV vermoedelijk bouwde om de sfinx van Gizeh te beschermen tegen zandstormen.
© ANP
Onderzoekers van de Supreme Council of Antiquities zijn op de overblijfselen van de kleimuren gestuit bij een opgraving in de buurt van het Gizeh Plauteau, waarop de beroemdste sfinx van Egypte staat.
Volgens hoofdonderzoeker Zahi Hawass maakten de muren deel uit van een grote wand die rond 1400 voor Christus zou zijn aangelegd in opdracht van farao Thoetmosis IV om de sfinx te beschermen tegen rondwaaiend zand.
Droom
De muren zijn iets minder dan een meter hoog en respecievelijk 86 en 46 meter lang, zo meldt FoxNews. De ene kleiwand loopt van het noorden naar het zuiden, terwijl de ander van oost naar west loopt.
Thoetmosis IV kwam volgens een Egyptische legende op het idee om de muur te laten bouwen door een droom in zijn jeugd. In die droom vertelde de sfinx hem dat het zand rond zijn lichaam moest worden opgeruimd. Als Thoetmosis hiervoor zou zorgen, zou hij volgens de sfinx worden uitgeroepen tot koning van Egypte.
Omringd
Tot nu toe dachten historici dat Thoetmosis alleen een muur ten oosten van de sfinx had gebouwd. Uit de nieuwe bevindingen blijkt dat het beeld waarschijnlijk bijna helemaal omringd was door muren.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
'Gloeilamp, die brandde toch al in 1200?'
AMSTERDAM - Reclamemateriaal voor de gloeilamp wordt qua datering moeiteloos tussen 1200 en 1750 neergezet, de opdeling van Oost- en West-Duitsland vond ergens in de Romeinse tijd plaats en de pest is nagenoeg onbekend als dé beruchte ziekte van de middeleeuwen.
Deze resultaten komen voort uit het onderzoek onder de leerlingen van de hoogste klas van de basisschool, groep 8. De scholiertjes blijken ondanks de vernieuwingen in het historisch onderwijs nog steeds te weinig van geschiedenis te weten, stellen onderzoekers van toetsinstantie Cito. Bij de Oudheid en Middeleeuwen is er zelfs een lichte terugval in prestaties vergeleken met een groot onderzoek van tien jaar terug.
De onderzoekers verwonderen zich dat zelfs de slimste leerlingen van groep 8 bij de foto van een Vikingschip niet het juiste antwoord kunnen geven. Hierbij zien de kinderen een vakantiekaart van Harry met dat schip en de tekst Zulke schepen hadden ze hier vroeger. Waar is Harry waarschijnlijk op vakantie? Bij de antwoorden kan gekozen worden uit Egypte, Nederland, Scandinavië of in Spanje.
De zwakke leerlingen zien een afbeelding van een tempel uit de Griekse tijd aan voor een gevangenis, een kazerne of marktplaats. Veel van de zwakkere leerlingen blijken niet te weten waarom de dodenherdenking op 4 mei is. Circa de helft associeert een bord met de tekst Westerbork-Auschwitz op een trein niet met de Jodenvervolging; velen kiezen voor verzet, zwarte handel of onderduikers.
Erger wordt het nog bij het nieuwste tijdvak: de 20e eeuw. Van de 43 geschiedenisvragen kan de zwakkere leerling er slechts één goed beantwoorden. Een tegenvallend resultaat wanneer we weten dat leraren in groep 8 juist veel aandacht aan dit tijdvak geven. Ook bij de gemiddelde leerling beantwoordt de helft de opgaven fout, stellen de onderzoekers. Sinds de vorige peiling krijgen leerlingen tien minuten minder geschiedenisles per week: 60 tegenover 70 minuten.
============
Zorgelijk. En gezien de houding van het nieuwe Kabinet t.o.v. cultuur en musea, lijkt het me dat dit alleen maar erger gaat worden...
AMSTERDAM - Reclamemateriaal voor de gloeilamp wordt qua datering moeiteloos tussen 1200 en 1750 neergezet, de opdeling van Oost- en West-Duitsland vond ergens in de Romeinse tijd plaats en de pest is nagenoeg onbekend als dé beruchte ziekte van de middeleeuwen.
Deze resultaten komen voort uit het onderzoek onder de leerlingen van de hoogste klas van de basisschool, groep 8. De scholiertjes blijken ondanks de vernieuwingen in het historisch onderwijs nog steeds te weinig van geschiedenis te weten, stellen onderzoekers van toetsinstantie Cito. Bij de Oudheid en Middeleeuwen is er zelfs een lichte terugval in prestaties vergeleken met een groot onderzoek van tien jaar terug.
De onderzoekers verwonderen zich dat zelfs de slimste leerlingen van groep 8 bij de foto van een Vikingschip niet het juiste antwoord kunnen geven. Hierbij zien de kinderen een vakantiekaart van Harry met dat schip en de tekst Zulke schepen hadden ze hier vroeger. Waar is Harry waarschijnlijk op vakantie? Bij de antwoorden kan gekozen worden uit Egypte, Nederland, Scandinavië of in Spanje.
De zwakke leerlingen zien een afbeelding van een tempel uit de Griekse tijd aan voor een gevangenis, een kazerne of marktplaats. Veel van de zwakkere leerlingen blijken niet te weten waarom de dodenherdenking op 4 mei is. Circa de helft associeert een bord met de tekst Westerbork-Auschwitz op een trein niet met de Jodenvervolging; velen kiezen voor verzet, zwarte handel of onderduikers.
Erger wordt het nog bij het nieuwste tijdvak: de 20e eeuw. Van de 43 geschiedenisvragen kan de zwakkere leerling er slechts één goed beantwoorden. Een tegenvallend resultaat wanneer we weten dat leraren in groep 8 juist veel aandacht aan dit tijdvak geven. Ook bij de gemiddelde leerling beantwoordt de helft de opgaven fout, stellen de onderzoekers. Sinds de vorige peiling krijgen leerlingen tien minuten minder geschiedenisles per week: 60 tegenover 70 minuten.
============
Zorgelijk. En gezien de houding van het nieuwe Kabinet t.o.v. cultuur en musea, lijkt het me dat dit alleen maar erger gaat worden...
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
Triestquote:Op vrijdag 5 november 2010 06:12 schreef Lord_Vetinari het volgende:
'Gloeilamp, die brandde toch al in 1200?'
AMSTERDAM - Reclamemateriaal voor de gloeilamp wordt qua datering moeiteloos tussen 1200 en 1750 neergezet, de opdeling van Oost- en West-Duitsland vond ergens in de Romeinse tijd plaats en de pest is nagenoeg onbekend als dé beruchte ziekte van de middeleeuwen.
[ afbeelding ]
Deze resultaten komen voort uit het onderzoek onder de leerlingen van de hoogste klas van de basisschool, groep 8. De scholiertjes blijken ondanks de vernieuwingen in het historisch onderwijs nog steeds te weinig van geschiedenis te weten, stellen onderzoekers van toetsinstantie Cito. Bij de Oudheid en Middeleeuwen is er zelfs een lichte terugval in prestaties vergeleken met een groot onderzoek van tien jaar terug.
De onderzoekers verwonderen zich dat zelfs de slimste leerlingen van groep 8 bij de foto van een Vikingschip niet het juiste antwoord kunnen geven. Hierbij zien de kinderen een vakantiekaart van Harry met dat schip en de tekst Zulke schepen hadden ze hier vroeger. Waar is Harry waarschijnlijk op vakantie? Bij de antwoorden kan gekozen worden uit Egypte, Nederland, Scandinavië of in Spanje.
De zwakke leerlingen zien een afbeelding van een tempel uit de Griekse tijd aan voor een gevangenis, een kazerne of marktplaats. Veel van de zwakkere leerlingen blijken niet te weten waarom de dodenherdenking op 4 mei is. Circa de helft associeert een bord met de tekst Westerbork-Auschwitz op een trein niet met de Jodenvervolging; velen kiezen voor verzet, zwarte handel of onderduikers.
Erger wordt het nog bij het nieuwste tijdvak: de 20e eeuw. Van de 43 geschiedenisvragen kan de zwakkere leerling er slechts één goed beantwoorden. Een tegenvallend resultaat wanneer we weten dat leraren in groep 8 juist veel aandacht aan dit tijdvak geven. Ook bij de gemiddelde leerling beantwoordt de helft de opgaven fout, stellen de onderzoekers. Sinds de vorige peiling krijgen leerlingen tien minuten minder geschiedenisles per week: 60 tegenover 70 minuten.
============
Zorgelijk. En gezien de houding van het nieuwe Kabinet t.o.v. cultuur en musea, lijkt het me dat dit alleen maar erger gaat worden...
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-11-2010
Oudste bijl ter wereld gevonden in Australië
CANBERRA - Archeologen hebben vrijdag bekendgemaakt dat zij in Australië een stuk van een stenen bijl van 35.500 jaar oud hebben gevonden.
© ANP
Volgens archeoloog Bruno David is dat het oudste stuk bijl ter wereld. Eerdere vondsten waren niet meer dan 30.000 jaar oud. De vondst werpt nieuw licht op de gedachte dat de bijl zijn oorsprong vond in Europa.
''Dit betekent dat het verhaal over de Europese oorsprong van de bijl dus niet de wereldwijde oorsprong van bijlen verklaart. Dit vraagt om een heel nieuwe theorie'', aldus David.
De bijl werd te midden van eeuwenoude rotstekeningen gevonden op heilige grond van Aboriginals in Australië. Volgens David zou de vondst ook kunnen bewijzen dat de Aboriginals die de heilige grond bewoonden, als eersten in staat waren om een bijl te slijpen.
© ANP
(nu.nl)
Oudste bijl ter wereld gevonden in Australië
CANBERRA - Archeologen hebben vrijdag bekendgemaakt dat zij in Australië een stuk van een stenen bijl van 35.500 jaar oud hebben gevonden.
© ANP
Volgens archeoloog Bruno David is dat het oudste stuk bijl ter wereld. Eerdere vondsten waren niet meer dan 30.000 jaar oud. De vondst werpt nieuw licht op de gedachte dat de bijl zijn oorsprong vond in Europa.
''Dit betekent dat het verhaal over de Europese oorsprong van de bijl dus niet de wereldwijde oorsprong van bijlen verklaart. Dit vraagt om een heel nieuwe theorie'', aldus David.
De bijl werd te midden van eeuwenoude rotstekeningen gevonden op heilige grond van Aboriginals in Australië. Volgens David zou de vondst ook kunnen bewijzen dat de Aboriginals die de heilige grond bewoonden, als eersten in staat waren om een bijl te slijpen.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-11-2010
'Gladiatorenwoning' Pompeii ingestort
In de antieke Romeinse stad Pompeii is zaterdagochtend het gebouw ingestort waar destijds de gladiatoren oefenden vooraleer, letterlijk, het strijdperk te betreden. Dat hebben Italiaanse functionarissen gemeld. Niemand raakte gewond, en (de ruine van) het gebouw is afgesloten.
De instorting is vermoedelijk te wijten aan infiltratie van water na hevige regenval. Daardoor stortten het dak, een deel van de muren en de voorgevel in, zei secretaris-generaal Roberto Cecchi van het ministerie van Cultuur. Het 'gladiatorenhuis', waar de gladiatoren oefenden vooraleer naar het nabije amfitheater te vertrekken, was zo'n 40 vierkante meter groot.
De stad Pompeii, nabij Napels, werd in 79 n.Chr. verwoest door een uitbarsting van de Vesuvius. Duizenden mensen kwamen om en de stad werd bedolven onder zes meter vulkaanas. (belga/jv)
(HLN)
'Gladiatorenwoning' Pompeii ingestort
In de antieke Romeinse stad Pompeii is zaterdagochtend het gebouw ingestort waar destijds de gladiatoren oefenden vooraleer, letterlijk, het strijdperk te betreden. Dat hebben Italiaanse functionarissen gemeld. Niemand raakte gewond, en (de ruine van) het gebouw is afgesloten.
De instorting is vermoedelijk te wijten aan infiltratie van water na hevige regenval. Daardoor stortten het dak, een deel van de muren en de voorgevel in, zei secretaris-generaal Roberto Cecchi van het ministerie van Cultuur. Het 'gladiatorenhuis', waar de gladiatoren oefenden vooraleer naar het nabije amfitheater te vertrekken, was zo'n 40 vierkante meter groot.
De stad Pompeii, nabij Napels, werd in 79 n.Chr. verwoest door een uitbarsting van de Vesuvius. Duizenden mensen kwamen om en de stad werd bedolven onder zes meter vulkaanas. (belga/jv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-11-2010
Wereld telt nog twee levende oorlogsveteranen van WOI
Enkele dagen voordat de wereld op 11 november, wapenstilstandsdag, het einde van WOI herdenkt, telt de wereld nog precies twee nog min of meer levende veteranen van de slachtpartij van de Europese loopgraven.
De eer, als laatste oorlogsveteraan begraven te worden een kleine eeuw nadat miljoenen hem al voorgingen, is weggelegd voor de op 3 maart 1901 geboren, in Australië wonende Brit Claude Choules of de 109-jarige Amerikaan Frank Buckles. Choules trad in 1916 toe tot de Royal Navy en bevocht 'de Duitser' aan boord van de HMS Revenge in de Noordzee. Ook in WOII was Choules, als Australische marinier, actief. Buckles diende in Frankrijk als ambulancier.
De laatste Belgische oorlogsveteraan, Cyriel Barbary, stierf in 2004 op de gezegende leeftijd van 105. De laatste Canadese overlevende blies in februari dit jaar zijn laatste adem uit. (belga/ddh)
(HLN)
Wereld telt nog twee levende oorlogsveteranen van WOI
Enkele dagen voordat de wereld op 11 november, wapenstilstandsdag, het einde van WOI herdenkt, telt de wereld nog precies twee nog min of meer levende veteranen van de slachtpartij van de Europese loopgraven.
De eer, als laatste oorlogsveteraan begraven te worden een kleine eeuw nadat miljoenen hem al voorgingen, is weggelegd voor de op 3 maart 1901 geboren, in Australië wonende Brit Claude Choules of de 109-jarige Amerikaan Frank Buckles. Choules trad in 1916 toe tot de Royal Navy en bevocht 'de Duitser' aan boord van de HMS Revenge in de Noordzee. Ook in WOII was Choules, als Australische marinier, actief. Buckles diende in Frankrijk als ambulancier.
De laatste Belgische oorlogsveteraan, Cyriel Barbary, stierf in 2004 op de gezegende leeftijd van 105. De laatste Canadese overlevende blies in februari dit jaar zijn laatste adem uit. (belga/ddh)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
2700 jaar oude tuin ontdekt nabij Jeruzalem
Wetenschappers hebben nabij een kibboets in Israël de restanten van een tuin uit het jaar 700 voor Christus gevonden. Het gaat om een koninklijke tuin waar de vorst relaxte. De tuin was in die tijd het ultieme statussymbool en zou een prominente ligging hebben gehad waardoor deze goed te zien was. We hebben een hele zeldzame vondst gedaan, meent archeoloog Oded Lipschits.
Eén van de belangrijkste kenmerken van deze bijzondere tuin in Ramat Rachel is diens irrigatiesysteem. Het feit dat de koning in staat was om zijn tuin midden in dit woestijnachtige gebied van water te voorzien, getuigt van grote macht. Maar het moet er ook prachtig uitgezien hebben. Met open kanalen, gesloten tunnels en weelderige watervallen. Het zijn oude taferelen die wetenschappers nog nooit buiten Mesopotamië hadden gezien.
Oorlog
De wetenschappers weten niet wie de tuin heeft aangelegd of wie er opdracht toe gaf. Het gebied werd tussen de zevende en vierde eeuw voor Christus gebruikt, maar kreeg in die tijd veel oorlogen en machtswisselingen te verduren, waardoor onduidelijk blijft welk volk en welke vorst opdracht gaf tot de aanleg van de tuin.
Zorgvuldig
Bij het onderzoek naar de tuin komen diverse wetenschappelijke domeinen aan bod. Zo wordt er gekeken naar de planten en dieren die er leefden en gaan geologen de samenstelling van de grond na. Een goede opgraving voorziet toekomstige onderzoekers van essentiële informatie, meent onderzoeker Boaz Gross. We ontcijferen heel zorgvuldig wat we hier voor ons hebben. Dit is uniek.
http://www.scientias.nl/2(...)abij-jeruzalem/19241
Wetenschappers hebben nabij een kibboets in Israël de restanten van een tuin uit het jaar 700 voor Christus gevonden. Het gaat om een koninklijke tuin waar de vorst relaxte. De tuin was in die tijd het ultieme statussymbool en zou een prominente ligging hebben gehad waardoor deze goed te zien was. We hebben een hele zeldzame vondst gedaan, meent archeoloog Oded Lipschits.
Eén van de belangrijkste kenmerken van deze bijzondere tuin in Ramat Rachel is diens irrigatiesysteem. Het feit dat de koning in staat was om zijn tuin midden in dit woestijnachtige gebied van water te voorzien, getuigt van grote macht. Maar het moet er ook prachtig uitgezien hebben. Met open kanalen, gesloten tunnels en weelderige watervallen. Het zijn oude taferelen die wetenschappers nog nooit buiten Mesopotamië hadden gezien.
Oorlog
De wetenschappers weten niet wie de tuin heeft aangelegd of wie er opdracht toe gaf. Het gebied werd tussen de zevende en vierde eeuw voor Christus gebruikt, maar kreeg in die tijd veel oorlogen en machtswisselingen te verduren, waardoor onduidelijk blijft welk volk en welke vorst opdracht gaf tot de aanleg van de tuin.
Zorgvuldig
Bij het onderzoek naar de tuin komen diverse wetenschappelijke domeinen aan bod. Zo wordt er gekeken naar de planten en dieren die er leefden en gaan geologen de samenstelling van de grond na. Een goede opgraving voorziet toekomstige onderzoekers van essentiële informatie, meent onderzoeker Boaz Gross. We ontcijferen heel zorgvuldig wat we hier voor ons hebben. Dit is uniek.
http://www.scientias.nl/2(...)abij-jeruzalem/19241
Minds are like parachutes. They only function when open.
Neanderthalers hadden heftig seksleven
Wie bij Neanderthalers denkt aan goeiige en saaie mensen, moet diens oordeel na een opmerkelijk wetenschappelijk onderzoek herzien. Het leven van Neanderthalers was een stuk spannender dan dat. Volgens de onderzoekers wijzen de gefossiliseerde vingers van Neanderthalers erop dat zij veel heel veel seks en sekspartners hadden.
De onderzoekers vergeleken de fossiele resten van de Ardipithecus ramidus (deze leefde zon 4,4 miljoen jaar geleden) met die van de Australopithecus afarensis (deze leefde zon drie tot vier miljoen jaar geleden), Neanderthalers (deze verdwenen 28.000 jaar geleden) en een vroege vorm van de Homo sapiens. Ze letten daarbij vooral op de verhoudingen tussen de ring- en wijsvinger.
Androgenen
Uit eerder onderzoek is namelijk gebleken dat blootstelling aan sekshormonen (androgenen) in de baarmoeder de lengte van de vingers en het gedrag van het kindje beïnvloeden. Veel androgenen zorgt ervoor dat de vierde vinger in verhouding met de tweede vinger veel langer wordt. En kinderen met zon langere ringvinger zijn weer competitiever en hebben aanzienlijk meer wisselende seksuele contacten.
WIST U DAT
wetenschappers onlangs de slaapkamer van een Neanderthaler hebben gevonden?
Resultaat
Het onderzoek suggereert dat de Ardipithecus ramidus willekeurige sekspartners had: zijn ringvinger was in verhouding aardig lang. De Australopithecus afarensis was een stuk selectiever, zo vertelt zijn fossiele vinger. De Neanderthaler en de vroege Homo sapiens hebben in verhouding weer een lange ringvinger en gaan dus graag voor meerdere partners.
Nader onderzoek
De onderzoekers moeten bekennen dat hun aanpak vrij nieuw is en dat verder onderzoek nodig is om het sociale gedrag van Neanderthalers verder uit te diepen. Meer fossiele resten van de Neanderthaler moet uitwijzen of alle Neanderthalers een lange ringvinger hadden.
Het onderzoek brengt nieuwe vragen met zich mee. Soorten die bereid zijn om meerdere sekspartners te hebben, hebben evolutionair gezien een voorsprong op monogame soorten. Het is dus logisch dat de vroege mens diens kansen spreidde. Maar wanneer is de mens overgestapt op een monogaam bestaan? En waarom?
http://www.scientias.nl/n(...)ftig-seksleven/19031
Wie bij Neanderthalers denkt aan goeiige en saaie mensen, moet diens oordeel na een opmerkelijk wetenschappelijk onderzoek herzien. Het leven van Neanderthalers was een stuk spannender dan dat. Volgens de onderzoekers wijzen de gefossiliseerde vingers van Neanderthalers erop dat zij veel heel veel seks en sekspartners hadden.
De onderzoekers vergeleken de fossiele resten van de Ardipithecus ramidus (deze leefde zon 4,4 miljoen jaar geleden) met die van de Australopithecus afarensis (deze leefde zon drie tot vier miljoen jaar geleden), Neanderthalers (deze verdwenen 28.000 jaar geleden) en een vroege vorm van de Homo sapiens. Ze letten daarbij vooral op de verhoudingen tussen de ring- en wijsvinger.
Androgenen
Uit eerder onderzoek is namelijk gebleken dat blootstelling aan sekshormonen (androgenen) in de baarmoeder de lengte van de vingers en het gedrag van het kindje beïnvloeden. Veel androgenen zorgt ervoor dat de vierde vinger in verhouding met de tweede vinger veel langer wordt. En kinderen met zon langere ringvinger zijn weer competitiever en hebben aanzienlijk meer wisselende seksuele contacten.
WIST U DAT
wetenschappers onlangs de slaapkamer van een Neanderthaler hebben gevonden?
Resultaat
Het onderzoek suggereert dat de Ardipithecus ramidus willekeurige sekspartners had: zijn ringvinger was in verhouding aardig lang. De Australopithecus afarensis was een stuk selectiever, zo vertelt zijn fossiele vinger. De Neanderthaler en de vroege Homo sapiens hebben in verhouding weer een lange ringvinger en gaan dus graag voor meerdere partners.
Nader onderzoek
De onderzoekers moeten bekennen dat hun aanpak vrij nieuw is en dat verder onderzoek nodig is om het sociale gedrag van Neanderthalers verder uit te diepen. Meer fossiele resten van de Neanderthaler moet uitwijzen of alle Neanderthalers een lange ringvinger hadden.
Het onderzoek brengt nieuwe vragen met zich mee. Soorten die bereid zijn om meerdere sekspartners te hebben, hebben evolutionair gezien een voorsprong op monogame soorten. Het is dus logisch dat de vroege mens diens kansen spreidde. Maar wanneer is de mens overgestapt op een monogaam bestaan? En waarom?
http://www.scientias.nl/n(...)ftig-seksleven/19031
Minds are like parachutes. They only function when open.
Pffft, ja, overlevenden ja, oorlogsveteranen?quote:Op maandag 8 november 2010 08:34 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
06-11-2010
Wereld telt nog twee levende oorlogsveteranen van WOI
Enkele dagen voordat de wereld op 11 november, wapenstilstandsdag, het einde van WOI herdenkt, telt de wereld nog precies twee nog min of meer levende veteranen van de slachtpartij van de Europese loopgraven.
De eer, als laatste oorlogsveteraan begraven te worden een kleine eeuw nadat miljoenen hem al voorgingen, is weggelegd voor de op 3 maart 1901 geboren, in Australië wonende Brit Claude Choules of de 109-jarige Amerikaan Frank Buckles. Choules trad in 1916 toe tot de Royal Navy en bevocht 'de Duitser' aan boord van de HMS Revenge in de Noordzee. Ook in WOII was Choules, als Australische marinier, actief. Buckles diende in Frankrijk als ambulancier.
De laatste Belgische oorlogsveteraan, Cyriel Barbary, stierf in 2004 op de gezegende leeftijd van 105. De laatste Canadese overlevende blies in februari dit jaar zijn laatste adem uit. (belga/ddh)
(HLN)
Discutabel.
Claude Choules heeft geen gevechtsacties meegemaakt
Buckles was ook niet betrokken in action.
Dan is er nog een engelse dame die ook als veteraan aangemerkt wordt, ze werd serveerster bij de RAF in 1918, maar voor 'ons' is er met het overlijden van Harry Patch een einde gekomen aan de zgn veteranen.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
10-11-2010
Unieke opgraving boerderijen Nieuwe Steentijd
VELDHOVEN - Bij opgravingen bij een uitbreiding van een bedrijventerrein in Veldhoven zijn sporen aangetroffen van boerderijen uit de Nieuwe Steentijd. De sporen en vondsten dateren uit ongeveer 3000 voor Christus. Dat heeft de gemeente Veldhoven woensdag bekendgemaakt.
© ANP
Bij de opgraving zijn minstens vier boerderijen aangetroffen. Het grootste huis is 35 bij 6 meter. Dat is veel groter dan vergelijkbare boerderijen uit die periode. Bovendien zijn er honderden potscherven en vuurstenen werktuigen gevonden.
De boerderijen stammen uit dezelfde tijd als de hunebedden in Drenthe. Daarnaast zijn er op hetzelfde terrein resten aangetroffen van ongeveer tien gebouwen uit de Bronstijd, ongeveer 1500 voor Christus.
De opgraving op het terrein is in december 2009 afgerond. Het afgelopen jaar is gebruikt om het materiaal te analyseren.
© ANP
(nu.nl)
Unieke opgraving boerderijen Nieuwe Steentijd
VELDHOVEN - Bij opgravingen bij een uitbreiding van een bedrijventerrein in Veldhoven zijn sporen aangetroffen van boerderijen uit de Nieuwe Steentijd. De sporen en vondsten dateren uit ongeveer 3000 voor Christus. Dat heeft de gemeente Veldhoven woensdag bekendgemaakt.
© ANP
Bij de opgraving zijn minstens vier boerderijen aangetroffen. Het grootste huis is 35 bij 6 meter. Dat is veel groter dan vergelijkbare boerderijen uit die periode. Bovendien zijn er honderden potscherven en vuurstenen werktuigen gevonden.
De boerderijen stammen uit dezelfde tijd als de hunebedden in Drenthe. Daarnaast zijn er op hetzelfde terrein resten aangetroffen van ongeveer tien gebouwen uit de Bronstijd, ongeveer 1500 voor Christus.
De opgraving op het terrein is in december 2009 afgerond. Het afgelopen jaar is gebruikt om het materiaal te analyseren.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-11-2010
Museum geeft kunst Toetanchamon terug
NEW YORK - Een Amerikaans kunstmuseum gaat negentien relieken uit de tombe van de legendarische Egyptische farao Toetanchamon teruggeven aan Egypte.
Het Metropolitan Museum of Art in New York retourneert onder meer een klein, bronzen beeld van een hond, een beeld van een sfinx en een stuk armband, gemaakt van lapis lazuli.
''Dankzij de vrijgevigheid en het ethische gedrag van het Metropolitan Museum kunnen deze voorwerpen uit de tombe van Toetanchamon herenigd worden met de andere schatten van deze kindkoning'', aldus het Egyptische hoofd van oudheidkundige zaken, Zahi Hawass woensdag.
Kruistocht
De kunstwerken kwamen tussen 1920 en 1940 in het bezit van het museum, hoewel de stukken volgens de regels nooit Egypte hadden mogen verlaten.
Volgens het museum kwamen de relieken uit de erfenis van archeoloog Howard Carter, die de graftombe van Toetanchamon in 1922 ontdekte.
Hawass is al jaren bezig aan een kruistocht om alle bekende Egyptische artefacten terug te halen uit het buitenland. Hij zegt sinds 2003 al meer dan vijfduizend objecten te hebben teruggehaald naar Egypte.
Giza
De negentien objecten zijn nog tot juni 2011 in New York te zien, daarna gaan ze naar Egypte.
Uiteindelijk moeten ze terecht komen in een museum dat de hele collectie voorwerpen uit de tombe van Toetanchamon tentoon gaat stellen in Giza. Dat museum opent waarschijnlijk in 2012 zijn deuren.
Farao Toetanchamon leidde het oude Egypte van 1333 tot 1324 voor Christus. Toen hij stierf, was hij pas 19 jaar oud. Vermoedelijk ging hij dood aan malaria.
© ANP
(nu.nl)
Museum geeft kunst Toetanchamon terug
NEW YORK - Een Amerikaans kunstmuseum gaat negentien relieken uit de tombe van de legendarische Egyptische farao Toetanchamon teruggeven aan Egypte.
Het Metropolitan Museum of Art in New York retourneert onder meer een klein, bronzen beeld van een hond, een beeld van een sfinx en een stuk armband, gemaakt van lapis lazuli.
''Dankzij de vrijgevigheid en het ethische gedrag van het Metropolitan Museum kunnen deze voorwerpen uit de tombe van Toetanchamon herenigd worden met de andere schatten van deze kindkoning'', aldus het Egyptische hoofd van oudheidkundige zaken, Zahi Hawass woensdag.
Kruistocht
De kunstwerken kwamen tussen 1920 en 1940 in het bezit van het museum, hoewel de stukken volgens de regels nooit Egypte hadden mogen verlaten.
Volgens het museum kwamen de relieken uit de erfenis van archeoloog Howard Carter, die de graftombe van Toetanchamon in 1922 ontdekte.
Hawass is al jaren bezig aan een kruistocht om alle bekende Egyptische artefacten terug te halen uit het buitenland. Hij zegt sinds 2003 al meer dan vijfduizend objecten te hebben teruggehaald naar Egypte.
Giza
De negentien objecten zijn nog tot juni 2011 in New York te zien, daarna gaan ze naar Egypte.
Uiteindelijk moeten ze terecht komen in een museum dat de hele collectie voorwerpen uit de tombe van Toetanchamon tentoon gaat stellen in Giza. Dat museum opent waarschijnlijk in 2012 zijn deuren.
Farao Toetanchamon leidde het oude Egypte van 1333 tot 1324 voor Christus. Toen hij stierf, was hij pas 19 jaar oud. Vermoedelijk ging hij dood aan malaria.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Thanks voor de infoquote:
[..]
Pffft, ja, overlevenden ja, oorlogsveteranen?
Discutabel.
Claude Choules heeft geen gevechtsacties meegemaakt
Buckles was ook niet betrokken in action.
Dan is er nog een engelse dame die ook als veteraan aangemerkt wordt, ze werd serveerster bij de RAF in 1918, maar voor 'ons' is er met het overlijden van Harry Patch een einde gekomen aan de zgn veteranen.
Claude Stanley Choules (Wyre Piddle, 3 maart 1901) is op 109-jarige leeftijd de laatste overgebleven veteraan die in beide wereldoorlogen heeft meegevochten na het overlijden van Bill Stone en de laatste Britse veteraan door het overlijden van Harry Patch op 25 juli 2009. Gedurende de Eerste Wereldoorlog vocht hij met de Britse Royal Navy en gedurende de Tweede Wereldoorlog met de Australische marine
In 1916 ging hij bij de Royal Navy. In 1918 was hij ooggetuige van de Duitse overgave.
In 1926 emigreerde hij naar Australië en ging daar bij de marine. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij mee met de Australische marine.
Zelfs na de oorlog bleef hij in het leger, maar op de leeftijd van 55 jaar (1956) moest hij met pensioen gaan. Momenteel woont hij in Perth, West-Australië.
Frank Buckles
Toen de Verenigde Staten in 1917 Duitsland de oorlog verklaarde meldde hij zich meteen aan voor het leger. Toentertijd was hij pas 16 jaar (hij beweerde ouder te zijn), maar hij verzon een smoes toen ze hem naar zijn geboortecertificaat vroegen: Hij zei dat er in zijn tijd in de staat Missouri nog geen geboortecertificaten waren en dat het enige bewijs was dat hij had een briefje was in de bijbel van zijn familie, maar hij had geen zin om de bijbel op te halen
In Frankrijk reed hij ambulances en motorfietsen achter het front. Na de Duitse overgave leidde Buckles Duitse krijgsgevangenen terug naar Duitsland. Na zijn militaire dienst ging hij bij de White Star Line werken.
Jawel hoor, veteranen
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-11-2010
Oudste embryo’s van dinosaurussen ontdekt
AMSTERDAM – Canadese wetenschappers zijn bij een onderzoek op gefossiliseerde dinosauruseieren gestuit op de oudste embryo’s van dinosauriërs die ooit zijn gevonden.
De in Zuid-Afrika ontdekte eieren bevatten de resten van twee ongeboren dinosauriërs van de soort Massospondylus. De embryo’s zijn waarschijnlijk 190 miljoen jaar geleden verwekt in het geologisch tijdperk Jura.
Volgens onderzoekers van de Universiteit van Toronto gaat het om de oudste embryo’s van een landdier die ooit zijn ontdekt. Ze beschrijven hun bevindingen in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Vertebrate Paleontology.
Lange voorpoten
“Dit project biedt ons een spannend kijkje in de historie en evolutie van dinosauriërs”, verklaart hoofdonderzoeker Robert Reisz op Discovery News.
De ongeboren dinosaurussen stonden op het punt om hun ei te breken, zo blijkt uit het onderzoek. De embryo’s hebben vier poten en hun skeletten zijn ongeveer 20 centimeter lang. Met name de voorpoten van de jonge dieren zijn relatief lang. Ook hebben ze een erg groot uitgevallen kop.
Groei
Die lichaamskenmerken zijn erg opvallend. Volwassen dinosauriërs van de soort Massospondylus liepen namelijk op hun achterpoten en hadden een lange nek met een relatief klein hoofd. Dit suggereert dat de nek en de achterpoten van de dieren tijdens hun jeugd veel sneller groeiden dan de rest van hun lichaam.
De wetenschappers kwamen tot hun conclusies door de gefossiliseerde eieren nauwkeurig open te breken en met een microscoop te bestuderen.
Ouderlijke zorg
De lichamelijke ontwikkeling van de embryo’s wijst er volgens de onderzoekers op dat de jonge dinosauriërs na hun geboorte niet meteen voor zichzelf konden zorgen. De embryo’s vormen daarmee mogelijk het oudste bewijs van ouderlijke zorg onder dinosauriërs.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Oudste embryo’s van dinosaurussen ontdekt
AMSTERDAM – Canadese wetenschappers zijn bij een onderzoek op gefossiliseerde dinosauruseieren gestuit op de oudste embryo’s van dinosauriërs die ooit zijn gevonden.
De in Zuid-Afrika ontdekte eieren bevatten de resten van twee ongeboren dinosauriërs van de soort Massospondylus. De embryo’s zijn waarschijnlijk 190 miljoen jaar geleden verwekt in het geologisch tijdperk Jura.
Volgens onderzoekers van de Universiteit van Toronto gaat het om de oudste embryo’s van een landdier die ooit zijn ontdekt. Ze beschrijven hun bevindingen in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Vertebrate Paleontology.
Lange voorpoten
“Dit project biedt ons een spannend kijkje in de historie en evolutie van dinosauriërs”, verklaart hoofdonderzoeker Robert Reisz op Discovery News.
De ongeboren dinosaurussen stonden op het punt om hun ei te breken, zo blijkt uit het onderzoek. De embryo’s hebben vier poten en hun skeletten zijn ongeveer 20 centimeter lang. Met name de voorpoten van de jonge dieren zijn relatief lang. Ook hebben ze een erg groot uitgevallen kop.
Groei
Die lichaamskenmerken zijn erg opvallend. Volwassen dinosauriërs van de soort Massospondylus liepen namelijk op hun achterpoten en hadden een lange nek met een relatief klein hoofd. Dit suggereert dat de nek en de achterpoten van de dieren tijdens hun jeugd veel sneller groeiden dan de rest van hun lichaam.
De wetenschappers kwamen tot hun conclusies door de gefossiliseerde eieren nauwkeurig open te breken en met een microscoop te bestuderen.
Ouderlijke zorg
De lichamelijke ontwikkeling van de embryo’s wijst er volgens de onderzoekers op dat de jonge dinosauriërs na hun geboorte niet meteen voor zichzelf konden zorgen. De embryo’s vormen daarmee mogelijk het oudste bewijs van ouderlijke zorg onder dinosauriërs.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-11-2010
Invloed op het hiernamaals
We zijn niet altijd bang geweest om te sterven, al was dat natuurlijk afhankelijk van wat we verwachtten dat er na de dood kwam. Veel culturen kenden naast een hemel ook een soort hel, en daar wilde je niet terecht komen. Gelukkig kon jij zelf, of anders je nabestaanden, dingen doen die invloed uitoefenden op je lot in het hiernamaals.
Het Walhalla en Helheim
Van de Vikingen kent bijna iedereen het Walhalla wel. Het Walhalla was het rijk van de god Odin, en werd voorgesteld als een enorme zaal waar het voortdurend feest was. Er was vlees, honingwijn, en muziek. Voorwaarde om in het Walhalla te komen was dat je een heldhaftige, dappere krijgersdood was gestorven. Odins walkuren zochten op het slagveld de waardigst gesneuvelde krijgers uit, en namen hen mee naar het Walhalla. Je kunt je voorstellen dat dit voor de Vikingen een goede motivatie was om zichzelf dapper te onderscheiden in de strijd. Misschien is het succes van de Vikingen ook wel gedeeltelijk door deze instelling te verklaren.
De Walkuren halen gesneuvelde helden op van het slagveld. (Emil Doepler, ca. 1905) Afbeelding: © Wikimedia commons
De strijders die niet waren uitverkoren door de walkuren vielen onder de hoede van de godin Freya. De vrouwen overigens ook, want het Walhalla was alleen voor mannen toegankelijk. Freya nam hen mee naar Fólkvangr, naar haar eigen paleis Sessrumnir. Er is niet heel veel bekend over dit oord. Volgens gedeeltes in de Gylfaginning zouden er voortdurend liefdesliederen gespeeld worden. Dit wekt de indruk dat het geen onaardige plek was om je hiernamaals door te brengen.
Sterven aan ziekte of ouderdom was de grote nachtmerrie van de Vikingen. Dan kwam je namelijk terecht in Helheim (of Niflhel), het domein van de godin Hel. Het was een plek van lijden en doffe ellende. Koud, donker en mistig, zonder uitweg. Er zijn bronnen die beweren dat sommige edelen zich op hun sterfbed lieten doorboren met speren, om maar dit vreselijke lot te kunnen ontlopen.
Het dodenrijk van de Egyptenaren
De heerschappij van de Egyptenaren duurde zo lang dat hun perceptie op het hiernamaals ook wijzigde in de loop der eeuwen. De meest recente en ook meest bekende visie komt uit de tijd van het Nieuwe Rijk (1550 v. Chr.-1090 v. Chr.) en hangt samen met de vondst van de Dodenboeken.
Gedeelte uit het Egyptische Dodenboek (ca. 1200 v. Chr.) Afbeelding: © Wikimedia commons
Voordat de gestorvene toegang kreeg tot het dodenrijk moest hij of zij verschijnen voor de rechter Osiris en 42 andere rechters, om zich te verantwoorden voor zijn of haar daden. Het hart van de overledene werd op een weegschaal gelegd en gewogen tegen de veer van Maät. Als het hart zwaarder was dan de veer werd de overledene schuldig bevonden. Een monster Ammit, ook wel de Grote Verslindster genoemd- dat vaak al bij de weegschaal stond te wachten, vrat de overledene dan op, en dit betekende dan zijn tweede dood. Einde verhaal. De Egyptenaren kenden dus geen hel als zodanig, maar het idee van een tweede dood was beklemmend genoeg zodat veel Egyptenaren er alles aan deden om dit lot te ontlopen.
Als het hart niet zwaarder was dan de veer werd de overledene rechtvaardig bevonden en kon hij zijn reis naar het hiernamaals (het Kherneter) vervolgen, als een soort Osiris zelf (dat wil zeggen een uit de dood verrijzende).
Mummificatie
Wilde je als Egyptenaar dat je ziel (Ka) überhaupt een bestaan had in het hiernamaals, dan was het zaak dat je aardse lichaam ook voor eeuwig intact bleef. Het lichaam kreeg daarom een speciale behandeling, het werd gebalsemd en gemummificeerd.
Nu was het wegen van het hart niet puur doorslaggevend. Zoals bij elke rechtszaak mocht de overledene zelf pleidooi houden voor zijn zaak, om de rechters te overtuigen van zijn rechtvaardigheid. Om de dode hiermee te helpen kreeg hij in zijn graf teksten en spreuken op papyrus (dodenboeken) mee die hem zouden helpen bij zijn verwoordingen.
De Elysische velden en het Tartaros
Als Grieken het loodje legden stond hen een enkele reis naar de onderwereld te wachten, het domein van de god Hades. Maar voordat de ziel van de dode deze reis kon ondernemen dienden de nabestaanden ervoor te zorgen dat het lichaam correct was afgelegd. Hades accepteerde namelijk alleen doden in zijn rijk die voldeden aan de eisen van het begrafenisritueel. Als er niet aan deze voorwaarden werd voldaan was de ziel van de overledene gedoemd om voor altijd tussen de twee werelden te zwerven.
Beeld van Hades en Kerberos, in het archeologisch museum op Kreta Afbeelding: © Wikimedia commons / Aviad Bublil
Het dodenritueel van de Grieken bestond uit een reeks rituele handelingen die werden uitgevoerd binnen een tijdsbestek van negen dagen. Het leek eigenlijk vrij veel op begrafenisrituelen die wij vandaag nog steeds kennen. Het lijk werd gewassen, geolied, kreeg mooie kleding aan, en werd op een baar gelegd. In de mond van de overledene werd een muntstuk gedaan, zodat de overledene bij zijn tocht naar het hiernamaals de veerman Charon kon betalen. In de dagen die volgden was er ruimte voor geweeklaag. De daadwerkelijke uitvaart vond plaats op de derde dag. Tussen de derde en de negende dag werd het huis van de gestorvene als onrein beschouwd. Het werd gereinigd, en voor de bezoekers stond er buiten een kruik met water waarmee zij zichzelf konden reinigen.
Mits het ritueel juist werd uitgevoerd werd de ziel van de dode opgehaald door Hermes, boodschapper van de goden. Hij escorteerde de dode naar de onderwereld, welke bewaakt werd door de driekoppige hond Kerberos. Deze liet een overledene vrijelijk naar binnen gaan, maar zorgde er wel voor dat niemand er meer uit kwam.
Eenmaal aangekomen bij de rivier Styx betaalde de dode de veerman Charon het muntstuk voor de overtocht. Aan de andere kant van de Styx stonden er drie rechters te wachten om hun oordeel te vellen over het leven van de gestorvene: Minos, Rhadamanthys en Aeacus, allen zonen van Zeus. Ook de Griekse onderwereld kende namelijk verschillende oorden waar de dode naar toe veroordeeld kon worden, al leek de bestemming een beetje afhankelijk van goddelijke willekeur, en niet vatbaar voor beïnvloeding.
De Elysische Velden ging je als Griek naar toe als je tijdens je leven buitengewoon rechtvaardig was geweest, of je verdienstelijk had opgesteld tegenover de goden. Hier was het altijd zomer en werd voortdurend gejaagd en feest gevierd. Dit was helaas maar voor een zeldzame enkeling weg gelegd.
Het Tartaros was bestemd voor misdadigers, en mensen die de goden hadden beledigd. Dit was een oord van eeuwige duisternis. De ongelukkigen die hiernaar toe veroordeeld werden moesten tot in de eeuwigheid een onmogelijke taak vervullen.
Verreweg de meeste mensen gingen echter naar de Asphodulus weide, een grijze grauwe plek waar je het hiernamaals willoos en gedachteloos door bracht. Ook koningen, en halfgoden gingen hier naar toe.
(Kennislink)
Invloed op het hiernamaals
We zijn niet altijd bang geweest om te sterven, al was dat natuurlijk afhankelijk van wat we verwachtten dat er na de dood kwam. Veel culturen kenden naast een hemel ook een soort hel, en daar wilde je niet terecht komen. Gelukkig kon jij zelf, of anders je nabestaanden, dingen doen die invloed uitoefenden op je lot in het hiernamaals.
Het Walhalla en Helheim
Van de Vikingen kent bijna iedereen het Walhalla wel. Het Walhalla was het rijk van de god Odin, en werd voorgesteld als een enorme zaal waar het voortdurend feest was. Er was vlees, honingwijn, en muziek. Voorwaarde om in het Walhalla te komen was dat je een heldhaftige, dappere krijgersdood was gestorven. Odins walkuren zochten op het slagveld de waardigst gesneuvelde krijgers uit, en namen hen mee naar het Walhalla. Je kunt je voorstellen dat dit voor de Vikingen een goede motivatie was om zichzelf dapper te onderscheiden in de strijd. Misschien is het succes van de Vikingen ook wel gedeeltelijk door deze instelling te verklaren.
De Walkuren halen gesneuvelde helden op van het slagveld. (Emil Doepler, ca. 1905) Afbeelding: © Wikimedia commons
De strijders die niet waren uitverkoren door de walkuren vielen onder de hoede van de godin Freya. De vrouwen overigens ook, want het Walhalla was alleen voor mannen toegankelijk. Freya nam hen mee naar Fólkvangr, naar haar eigen paleis Sessrumnir. Er is niet heel veel bekend over dit oord. Volgens gedeeltes in de Gylfaginning zouden er voortdurend liefdesliederen gespeeld worden. Dit wekt de indruk dat het geen onaardige plek was om je hiernamaals door te brengen.
Sterven aan ziekte of ouderdom was de grote nachtmerrie van de Vikingen. Dan kwam je namelijk terecht in Helheim (of Niflhel), het domein van de godin Hel. Het was een plek van lijden en doffe ellende. Koud, donker en mistig, zonder uitweg. Er zijn bronnen die beweren dat sommige edelen zich op hun sterfbed lieten doorboren met speren, om maar dit vreselijke lot te kunnen ontlopen.
Het dodenrijk van de Egyptenaren
De heerschappij van de Egyptenaren duurde zo lang dat hun perceptie op het hiernamaals ook wijzigde in de loop der eeuwen. De meest recente en ook meest bekende visie komt uit de tijd van het Nieuwe Rijk (1550 v. Chr.-1090 v. Chr.) en hangt samen met de vondst van de Dodenboeken.
Gedeelte uit het Egyptische Dodenboek (ca. 1200 v. Chr.) Afbeelding: © Wikimedia commons
Voordat de gestorvene toegang kreeg tot het dodenrijk moest hij of zij verschijnen voor de rechter Osiris en 42 andere rechters, om zich te verantwoorden voor zijn of haar daden. Het hart van de overledene werd op een weegschaal gelegd en gewogen tegen de veer van Maät. Als het hart zwaarder was dan de veer werd de overledene schuldig bevonden. Een monster Ammit, ook wel de Grote Verslindster genoemd- dat vaak al bij de weegschaal stond te wachten, vrat de overledene dan op, en dit betekende dan zijn tweede dood. Einde verhaal. De Egyptenaren kenden dus geen hel als zodanig, maar het idee van een tweede dood was beklemmend genoeg zodat veel Egyptenaren er alles aan deden om dit lot te ontlopen.
Als het hart niet zwaarder was dan de veer werd de overledene rechtvaardig bevonden en kon hij zijn reis naar het hiernamaals (het Kherneter) vervolgen, als een soort Osiris zelf (dat wil zeggen een uit de dood verrijzende).
Mummificatie
Wilde je als Egyptenaar dat je ziel (Ka) überhaupt een bestaan had in het hiernamaals, dan was het zaak dat je aardse lichaam ook voor eeuwig intact bleef. Het lichaam kreeg daarom een speciale behandeling, het werd gebalsemd en gemummificeerd.
Nu was het wegen van het hart niet puur doorslaggevend. Zoals bij elke rechtszaak mocht de overledene zelf pleidooi houden voor zijn zaak, om de rechters te overtuigen van zijn rechtvaardigheid. Om de dode hiermee te helpen kreeg hij in zijn graf teksten en spreuken op papyrus (dodenboeken) mee die hem zouden helpen bij zijn verwoordingen.
De Elysische velden en het Tartaros
Als Grieken het loodje legden stond hen een enkele reis naar de onderwereld te wachten, het domein van de god Hades. Maar voordat de ziel van de dode deze reis kon ondernemen dienden de nabestaanden ervoor te zorgen dat het lichaam correct was afgelegd. Hades accepteerde namelijk alleen doden in zijn rijk die voldeden aan de eisen van het begrafenisritueel. Als er niet aan deze voorwaarden werd voldaan was de ziel van de overledene gedoemd om voor altijd tussen de twee werelden te zwerven.
Beeld van Hades en Kerberos, in het archeologisch museum op Kreta Afbeelding: © Wikimedia commons / Aviad Bublil
Het dodenritueel van de Grieken bestond uit een reeks rituele handelingen die werden uitgevoerd binnen een tijdsbestek van negen dagen. Het leek eigenlijk vrij veel op begrafenisrituelen die wij vandaag nog steeds kennen. Het lijk werd gewassen, geolied, kreeg mooie kleding aan, en werd op een baar gelegd. In de mond van de overledene werd een muntstuk gedaan, zodat de overledene bij zijn tocht naar het hiernamaals de veerman Charon kon betalen. In de dagen die volgden was er ruimte voor geweeklaag. De daadwerkelijke uitvaart vond plaats op de derde dag. Tussen de derde en de negende dag werd het huis van de gestorvene als onrein beschouwd. Het werd gereinigd, en voor de bezoekers stond er buiten een kruik met water waarmee zij zichzelf konden reinigen.
Mits het ritueel juist werd uitgevoerd werd de ziel van de dode opgehaald door Hermes, boodschapper van de goden. Hij escorteerde de dode naar de onderwereld, welke bewaakt werd door de driekoppige hond Kerberos. Deze liet een overledene vrijelijk naar binnen gaan, maar zorgde er wel voor dat niemand er meer uit kwam.
Eenmaal aangekomen bij de rivier Styx betaalde de dode de veerman Charon het muntstuk voor de overtocht. Aan de andere kant van de Styx stonden er drie rechters te wachten om hun oordeel te vellen over het leven van de gestorvene: Minos, Rhadamanthys en Aeacus, allen zonen van Zeus. Ook de Griekse onderwereld kende namelijk verschillende oorden waar de dode naar toe veroordeeld kon worden, al leek de bestemming een beetje afhankelijk van goddelijke willekeur, en niet vatbaar voor beïnvloeding.
De Elysische Velden ging je als Griek naar toe als je tijdens je leven buitengewoon rechtvaardig was geweest, of je verdienstelijk had opgesteld tegenover de goden. Hier was het altijd zomer en werd voortdurend gejaagd en feest gevierd. Dit was helaas maar voor een zeldzame enkeling weg gelegd.
Het Tartaros was bestemd voor misdadigers, en mensen die de goden hadden beledigd. Dit was een oord van eeuwige duisternis. De ongelukkigen die hiernaar toe veroordeeld werden moesten tot in de eeuwigheid een onmogelijke taak vervullen.
Verreweg de meeste mensen gingen echter naar de Asphodulus weide, een grijze grauwe plek waar je het hiernamaals willoos en gedachteloos door bracht. Ook koningen, en halfgoden gingen hier naar toe.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.isonline.nl/2010/09/02/interview-ramachandra-guha/quote:Ramachandra Guha
2 september 2010
“We zijn een imperfecte democratie”
India een supermacht? Vergeet het maar, zegt de bekende historicus Ramachandra Guha (1958), van wie onlangs het boek India, De Geschiedenis van de grootste democratie ter wereld verscheen. Terwijl Indiase schrijvers, entertainers en intellectuelen hun best doen om bij te dragen aan het Indiase experiment van de democratische diversiteit, laten politici het afweten. “We zijn ‘werk in uitvoering’.”
Tekst Brigitte Ars, Beeld Peter Boer
U zegt dat India het meest vervelende land ter wereld is, en tegelijk het meest interessante.
“Het is het meest interessante vanwege de grootte, diversiteit en de aard van het politieke experiment India. Met dat experiment bedoel ik het scheppen van een verenigd land uit zoveel ongelijksoortige delen en het op democratische wijze proberen te besturen, ondanks armoede en analfabetisme. Maar het is ook een ergerlijk land, want het heeft een cultuur die wordt aangedreven door hiërarchie, ongelijkheid, onverschilligheid tegenover menselijk lijden, politieke en bestuurlijke corruptie. Het staat niet in mijn boek, maar India herbergt alles wat in de menselijke aard werkelijk verheven is, maar ook de weerzinwekkende kant. Dat maakt het land interessant voor een historicus. Als ik een gewone burger was, had ik waarschijnlijk met mijn gezin in West-Europa of in Scandinavië gewoond. Maar voor een historicus is India bijzonder fascinerend. Het neemt je geheel in beslag, juist vanwege de combinatie van verhevenheid en aftakeling.”
U praat in uw boek telkens over India als een verdeeld land. Is dat nu een zwakte, of kan het ook een kracht zijn?
“Ik geloof dat we hebben geleerd er een kracht van te maken. Met ‘we’ bedoel ik vooral de visionaire denkers die India na de onafhankelijkheid van Groot-Brittannie hebben gesticht, zoals Mahatma Gandhi en Jawaharlal Nehru. Ze hebben niet geprobeerd de diversiteit uit te wissen, zodat iedereen eenzelfde taal moest spreken en eenzelfde ideologie moest aanhangen. Zij zagen in dat ze de diversiteit moesten vasthouden, en dat je daarbij toch nationale eenheid kunt creëren, zonder bindende ideologie. Kijk, hier ben je Nederlander, dus je spreekt Nederlands. Dat maakt deel uit van je nationale identiteit. In India is dat niet het geval. En dat is ook onze kracht: dat we ons realiseren dat wij zo groot, complex en tumultueus zijn, dat we die diversiteit moeten laten stromen en bloeien. Toen India onafhankelijk werd, dacht iedereen dat de echte uitdaging zou zijn hoe hindoes en moslims kunnen samenleven. Daarom werd Pakistan afgesplitst tot een apart land. Vervolgens zeiden mensen: de echte uitdaging ligt in al die verschillende talen. In Sri Lanka bijvoorbeeld proberen ze één taal (Singalees) op te leggen, in Frankrijk het Frans. Want het idee bestaat dat je voor een nationale identiteit één taal nodig hebt. Dus iedereen was bezorgd dat religie en taal verdelende krachten waren. Maar in de praktijk blijken het juist India’s bondgenoten. Waar we ons wel zorgen over moeten maken is een andere verdeling: van economische aard, een scherpe deling tussen rijk en arm. Die is vooral ontstaan door de economische liberalisering van de laatste vijftien jaar. Dat is zorgwekkend. Recent nog, na het uitkomen van mijn boek, manifesteerde dit zich in een opstand van maoïstische rebellen op het platteland. Ze vormen een serieuze bedreiging voor de eenheid van India en gedijen dankzij ongelijkheid en armoede. Daarnaast is het een economisch gevaar. Het zendt signalen naar de wereld dat we geen veilige plek zijn, dat je niet in India moet investeren. Een ernstig probleem.”
In heel India loopt het platteland mijlenver achter op steden.
“Daar moet je je zorgen over maken. We moeten onze maatschappij duurzamer maken en de armen erbij betrekken. Ook milieu is een bedreiging: grondwatervervuiling, aantasting van het milieu. Met de oude bedreiging, religieuze en linguïstische, zijn we succesvol omgegaan. India zal niet uit elkaar vallen, punt. India wordt geen hindoestaat. Maar de opkomende ongelijkheid tussen stad en platteland, tussen zuid en west India waar het goed gaat, en oost en centraal waar het niet goed gaat, daar moeten we ons zorgen over maken en die zetten de Indiase democratie onder druk. Dat is iets waar onze politieke klasse, onze intellectuelen, onze activisten en zelfs onze business elite en media veel meer aandacht aan moeten geven.”
De middenklasse is onverschillig ten opzichte van de armen, zegt Pavan K. Varma in zijn boek The Great Indian Middle Class.
“Dat is waar, al geldt het niet voor iedereen. Het klopt dat de middenklasse vooral naar binnen gekeerd is en er een soort vulgaire aanbidding bestaat van rijkdom en succes.”
Waar komt dat vandaan, dat ze zo met zichzelf bezig zijn? Zit dat in het kastensysteem.
“Nee, dat geloof ik niet. We zijn van het ene extreem naar het andere opgeschoven We hebben ons van een door de staat gecontroleerd en gemanaged systeem naar een vrije markteconomie ontwikkeld. We voelden dat dat de weg naar welvaart is, dat we net als Singapore kunnen worden. Er speelden ook krachten van globalisering, de media lieten zien hoe Westerse consumenten leven, en we streefden ernaar om ook zo te worden.”
Om rijker te worden moet de regering werken aan scholing, gezondheidszorg en infrastructuur, zegt u. En het triple down effect, waarbij de rijkdom van de hogere klasse doorsijpelt naar de armen?
“Tot op zekere hoogte gebeurt dat, maar we moeten meer doen. Een stad als Bangalore met zijn ICT-industrie doet het goed. De software is een gezond teken van onze economie. Maar op het platteland, rondom Bangalore en in grote delen van het land, stagneert het op allerlei terreinen, zoals in de landbouw. Er zijn te weinig wegen, daarom verrotten de oogsten. Besef van markten is er niet. Er moeten nieuwe irrigatiesystemen komen. Dus landbouwvernieuwing moet onze volgende focus worden. 60 Procent van de Indiase bevolking is nog afhankelijk van landbouw, de economische weg vooruit moet veel dieper en breder worden, met deelname van de plattelandsbevolking.”
Terug naar de basis, dus. Minder aandacht voor ICT, meer voor landbouw?
“Ja.”
U zegt dat u India een ware democratie vindt, maar tegelijk zegt u dat het land 50 procent democratisch is.
“Wat ik bedoel is: we hebben vrije verkiezingen, vrije beweging van mensen en een onafhankelijke rechtspraak. Maar we hebben ook geweld, sociale conflicten, en politieke corruptie die de democratie ondermijnen. We zijn een imperfecte democratie.”
In tegenstelling tot veel andere auteurs, zoals Kishore Mahbubani (De eeuw van Azië) beschouwt u India niet als een opkomende supermacht.
“Er lopen teveel foutlijnen door ons land. We hebben te maken met een sterker wordende rebellie van maoïsten, religieuze conflicten, een hoog niveau van politieke corruptie, slecht functionerende politieke partijen, steeds meer milieuvervuiling. We leven in een verstoorde regio met Pakistan als buurland dat op het punt staat in te storten. We zijn ‘werk in uitvoering’. We proberen nog steeds ons gevoel van eenheid te voeden, te verdiepen en te verduurzamen. Onze universiteiten takelen af, we hebben geen technische innovatie zoals we dat nodig hebben.We zijn nog niet klaar om de wereld te veroveren. De ambitie van supermacht is een illusie. Al die utdagingen moeten door de Indiase regering worden aangepakt. En het is een groot, complex land.”
U presenteert in het boek een confronterend beeld waarin oud-minister-president Vajpayee per satelliet sprak met de familie van boeren die zelfmoord hadden gepleegd door mangopitten te eten, omdat hun oogsten waren mislukt. Hij kon er over land niet komen.
“Dat is het bizarre van het Indiase experiment, dat beide extremen – technologische innovatie en bittere armoede – naast elkaar leven.”
Die zelfmoorden van de boeren begonnen al jaren negentig.
“Ja. Dat komt door de sociale veranderingen. De aspiraties van de mensen veranderden. Historisch was er veel armoede. Boeren hadden eerder al schulden, hun oogsten waren eerder mislukt. Maar ze hadden zichzelf nooit eerder gedood. Waarom nu wel? Omdat beelden op televisie ineens lieten zien dat je als mens kunt slagen of mislukken. En het systeem van ondersteuning door familie en gemeenschap breekt ook af. Vroeger gaf je familie als je faalde bescherming, zelfvertrouwen en moed. Dus er is een gevoel van eenzaamheid, wanhoop en mislukking. Dat is eerder een sociaal fenomeen dan een economisch. Sociologen en psychologen breken er hun hoofd over.”
Hoe zit het met de Indiase ontwikkelingshulp aan eigen bevolking? In 2003 liet India weten dat het geen hulp van Nederland meer wil omdat het zichzelf niet langer als ontwikkelingsland beschouwt.
“Er gebeurt onvoldoende. Wat we nodig hebben is veel meer filantropie van de nieuwe zakenelite. Die moeten teruggeven. Voor gezondheid, educatie. We hebben traditioneel geen filantropie in India. Je geeft aan je familie, je kaste en je bouwt een tempel. Als er zoveel geld in India is, waarom zouden we het dan aan de Nederlanders vragen? De rijke industriëlen in India zouden stichtingen op moeten zetten om in dorpen ziekenhuizen of beter scholen te investeren.We hebben mensen nodig als Bill Gates en Warren Buffett. Het is trouwens een Gandhiaanse traditie om zoiets te doen. Mahatma Gandhi zei altijd dat de rijkdom van een zakenman hemzelf niet toebehoort. Hij houdt het in bewaring voor de maatschappij. Dus dat moet worden aangemoedigd, dat ondernemers zich verbonden voelen met de maatschappij.”
Hoe dan?
“Daar moeten we over nadenken.”
U zegt: “Onafhankelijk India is als Europa’s verleden en toekomst.” Kan Europa leren van India?
“Jazeker, hoe om te gaan met religieuze en linguïstische diversiteit. De Nederlanders hebben veel problemen met moslims, de Amerikanen met hispanics. Ik geef een buitengewoon voorbeeld: de machtigste persoon in India is een vrouw uit Italië uit een katholieke familie met een blanke huid. En geen enkele Indiër betwijfelt haar Indiërschap. We bekritiseren misschien haar beleid, maar niet haar etniciteit, religie, huidskleur of sekse. Dat is voor ons niet belangrijk. Stel je voor: een Nigeriaanse moslimvrouw met een zwarte huid die de belangrijkste persoon van Frankrijk zou worden. Of een Surinaamse vrouw hier. Voor ons is Sonia Gandhi Indiaas. Ze kwam hier in 1968, trouwde met een Indiër, spreekt hindi en voor ons is ze Indiaas, voor ons gevoel van pluralisme en dat iedereen erbij mag horen.”
Niet alleen de economie draagt bij aan de eenheid van India, maar ook cultuur, zegt u. Bollywoodfilms en cricket zijn zoiets groots in India.
“Bollywood is een belangrijker smeder van eenheid, cricket in iets mindere mate. Als je naar een film kijkt, begint die met banghra, een dans van Noord-India en eindigt hij met de bharatnatyam-dans uit Zuid-India. En de belangrijkste acteurs zijn moslims. Dat is voor ons niet belangrijk. Bollywood is een levend bewijs voor onze diversiteit.”
Vijftig jaar later zijn de publieke bestuurders nu voornamelijk bezig zichzelf te bevoordelen, terwijl de ‘entertainers’ op een creatieve manier hun steeds groeiende publiek plezier verschaffen, zegt u. Dat klinkt niet erg hoopvol.
“De Indiase politieke klasse is kortzichtig, egoïstisch en bedient zichzelf. Het politieke leiderschap takelt af sinds Nehru en Gandhi. De creativiteit komt van buiten de politiek: van schrijvers, ondernemers, entertainers, wetenschappers. De politieke klasse is middelmatig en dat is iets om ons zorgen over te maken. Om de armen in de economische groei te betrekken, voor duurzaamheid, voor het beheer van conflicten heb je een meer begaafde, creatieve en toegewijde politieke klasse nodig en die hebben we niet. Dat is ook onze uitdaging voor onze aspiraties om supermacht te worden. Hoe kun je zonder goed leiderschap de problemen binnen je land aan?
India heeft altijd bewezen anders te zijn. Iedereen riep dat het uit elkaar zou vallen, dat gebeurde niet, we bleven bij elkaar. Toen zei men dat iedereen honger zou lijden omdat er niet voldoende eten was voor de hele bevolking. Ook dat gebeurde niet. Nu zegt iedereen dat India een supermacht wordt, maar ook dat zal niet gebeuren. Vroeger zeiden ze dat India in de afgrond zou storten, nu dat het kampioen wordt. Nee, dat gaat niet gebeuren.”
14-11-2010
Nazi's kregen onderdak van CIA na Tweede Wereldoorlog
HLN update Veel nazi's trokken na de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten. Dat blijkt uit een tot nu toe geheim rapport waar The New York Times de hand op wist te leggen. De oorlogsmisdadigers werden opgevangen door inlichtingendiensten als de CIA en werden onder meer ingezet voor de ontwikkeling van wapens.
Het Amerikaanse ministerie van Justitie heeft zich vier jaar lang verzet tegen de vrijgave van het rapport. Maar toen The New York Times naar de rechter wou stappen, werd het document beschikbaar gesteld voor de verslaggevers. Gisteren maakte de krant de informatie openbaar.
Het zwaarlijvige dossier (600 bladzijden!) is het werk van het 'Office of Special Investigations', een orgaan dat sinds 1979 nazi's probeert op te sporen in de VS om ze uit te leveren aan landen waar ze misdaden gepleegd hebben.
Veilige haven
De CIA werkte in de naoorlogse jaren bewust met medewerkers van het Hitler-regime samen om van hun kennis gebruik te kunnen maken. De nationaalsocialisten werden toegelaten tot de VS, hoewel de autoriteiten op de hoogte waren van hun duister verleden.
"Amerika, dat zichzelf roemde als veilige haven voor de vervolgden, was - in kleine mate - ook een veilige haven voor de vervolgers", schrijft New York Times.
Onderscheiding van NASA
Tientallen prominente oorlogsmisdadigers komen aan bod in het dossier. Arthur L. Rudolph was bijvoorbeeld een wetenschapper die wapens ontwikkelde voor de nazi's. In 1945 werd hij naar de VS gehaald in Operatie Paperclip, een Amerikaans programma om nazi-wetenschappers uit Duitsland weg te plukken. Rudolph zou uiteindelijk de Saturn V-raket ontwikkelen en kreeg een onderscheiding van NASA.
Jodenvervolging
Een andere figuur is Otto von Bolschwing. Hij regelde de vernietiging van de Joden in Europa. Hij kreeg van de CIA papieren om in de VS te verblijven. In 1981 probeerden ze hem alsnog te deporteren, maar de man overleed in datzelfde jaar en heeft de VS dus niet meer verlaten.
Eerdere schattingen hadden het over 10.000 oorlogsmisdadigers die in de VS woonden. Dat aantal zou volgens het rapport wel aanzienlijk lager liggen. (anp/gb/edp)
(HLN)
Nazi's kregen onderdak van CIA na Tweede Wereldoorlog
HLN update Veel nazi's trokken na de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten. Dat blijkt uit een tot nu toe geheim rapport waar The New York Times de hand op wist te leggen. De oorlogsmisdadigers werden opgevangen door inlichtingendiensten als de CIA en werden onder meer ingezet voor de ontwikkeling van wapens.
Het Amerikaanse ministerie van Justitie heeft zich vier jaar lang verzet tegen de vrijgave van het rapport. Maar toen The New York Times naar de rechter wou stappen, werd het document beschikbaar gesteld voor de verslaggevers. Gisteren maakte de krant de informatie openbaar.
Het zwaarlijvige dossier (600 bladzijden!) is het werk van het 'Office of Special Investigations', een orgaan dat sinds 1979 nazi's probeert op te sporen in de VS om ze uit te leveren aan landen waar ze misdaden gepleegd hebben.
Veilige haven
De CIA werkte in de naoorlogse jaren bewust met medewerkers van het Hitler-regime samen om van hun kennis gebruik te kunnen maken. De nationaalsocialisten werden toegelaten tot de VS, hoewel de autoriteiten op de hoogte waren van hun duister verleden.
"Amerika, dat zichzelf roemde als veilige haven voor de vervolgden, was - in kleine mate - ook een veilige haven voor de vervolgers", schrijft New York Times.
Onderscheiding van NASA
Tientallen prominente oorlogsmisdadigers komen aan bod in het dossier. Arthur L. Rudolph was bijvoorbeeld een wetenschapper die wapens ontwikkelde voor de nazi's. In 1945 werd hij naar de VS gehaald in Operatie Paperclip, een Amerikaans programma om nazi-wetenschappers uit Duitsland weg te plukken. Rudolph zou uiteindelijk de Saturn V-raket ontwikkelen en kreeg een onderscheiding van NASA.
Jodenvervolging
Een andere figuur is Otto von Bolschwing. Hij regelde de vernietiging van de Joden in Europa. Hij kreeg van de CIA papieren om in de VS te verblijven. In 1981 probeerden ze hem alsnog te deporteren, maar de man overleed in datzelfde jaar en heeft de VS dus niet meer verlaten.
Eerdere schattingen hadden het over 10.000 oorlogsmisdadigers die in de VS woonden. Dat aantal zou volgens het rapport wel aanzienlijk lager liggen. (anp/gb/edp)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Is er nou echt iemand die dat bericht hierboven 'nieuws' vindt? Iedereen dacht altijd dat Wernher von Braun vast de enige was die de Amerikanen meenamen of zo?
Goed, even over op echt nieuws:
Sfinxen opgegraven in Egypte
LUXOR - Archeologen hebben in Egypte, langs de oude verbindingsweg tussen de tempels van Luxor en Karnak, twaalf sfinxen opgegraven. Dat heeft het Egyptische ministerie van oudheden maandag bekendgemaakt. De ontdekking werd gedaan in een pas uitgegraven deel van de Boulevard van de Sfinxen.
Een groot deel van de Boulevard van de Sfinxen ligt onder het moderne Luxor, in het zuiden van Egypte. De zandstenen weg, waarlangs sfinxen waren opgesteld, stamt uit de periode dat farao Nectanebo I aan de macht was, van 380 tot 362 voor Christus. De weg werd gebruikte voor religieuze processies.
Egypte wil de hele Boulevard uitgraven. De weg werd ernstig beschadigd tijdens de Romeinse tijd door de aanleg van wegen en huizen en het hergebruik van sfinxen voor andere bouwprojecten. (Novum)
----
Je zou toch denken dat dat hele Egypte zo onderdehand al drie keer omgegraven is en toch blijven ze op bekende plaatsen nieuwe dingen vinden.
Goed, even over op echt nieuws:
Sfinxen opgegraven in Egypte
LUXOR - Archeologen hebben in Egypte, langs de oude verbindingsweg tussen de tempels van Luxor en Karnak, twaalf sfinxen opgegraven. Dat heeft het Egyptische ministerie van oudheden maandag bekendgemaakt. De ontdekking werd gedaan in een pas uitgegraven deel van de Boulevard van de Sfinxen.
Een groot deel van de Boulevard van de Sfinxen ligt onder het moderne Luxor, in het zuiden van Egypte. De zandstenen weg, waarlangs sfinxen waren opgesteld, stamt uit de periode dat farao Nectanebo I aan de macht was, van 380 tot 362 voor Christus. De weg werd gebruikte voor religieuze processies.
Egypte wil de hele Boulevard uitgraven. De weg werd ernstig beschadigd tijdens de Romeinse tijd door de aanleg van wegen en huizen en het hergebruik van sfinxen voor andere bouwprojecten. (Novum)
----
Je zou toch denken dat dat hele Egypte zo onderdehand al drie keer omgegraven is en toch blijven ze op bekende plaatsen nieuwe dingen vinden.
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
Bestonden daar al documenten over?quote:
Is er nou echt iemand die dat bericht hierboven 'nieuws' vindt? Iedereen dacht altijd dat Wernher von Braun vast de enige was die de Amerikanen meenamen of zo?
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
Sfinxen opgegraven in Egypte
LUXOR - Archeologen hebben in Egypte, langs de oude verbindingsweg tussen de tempels van Luxor en Karnak, twaalf sfinxen opgegraven. Dat heeft het Egyptische ministerie van oudheden maandag bekendgemaakt. De ontdekking werd gedaan in een pas uitgegraven deel van de Boulevard van de Sfinxen.
Een groot deel van de Boulevard van de Sfinxen ligt onder het moderne Luxor, in het zuiden van Egypte. De zandstenen weg, waarlangs sfinxen waren opgesteld, stamt uit de periode dat farao Nectanebo I aan de macht was, van 380 tot 362 voor Christus. De weg werd gebruikte voor religieuze processies.
Egypte wil de hele Boulevard uitgraven. De weg werd ernstig beschadigd tijdens de Romeinse tijd door de aanleg van wegen en huizen en het hergebruik van sfinxen voor andere bouwprojecten. (Novum)
----
Dat vroeg ik me ook al afquote:Je zou toch denken dat dat hele Egypte zo onderdehand al drie keer omgegraven is en toch blijven ze op bekende plaatsen nieuwe dingen vinden.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-11-2010
Wetenschappers graven Deense astronoom op
Een internationaal team van onderzoekers heeft maandag het graf geopend van de beroemde zestiende-eeuwse astronoom Tycho Brahe. Zij willen zijn plotselinge en mysterieuze dood in 1601 onderzoeken.
Brahe werd geboren in 1546 en is begraven in de Týnkerk in Praag. Na onenigheid met de Deense koning liet Brahe zijn wetenschappelijke observatorium op het eiland Hven achter zich en vertrok op uitnodiging van de Heilige Roomse Keizer Rudolf II naar de Tsjechische hoofdstad. Zijn buitengewoon nauwkeurige waarnemingen van sterren en planeten droegen bij aan het ontstaan van de vroegmoderne astronomie.
Lange tijd werd aangenomen dat Brahe overleed aan een blaasontsteking, die volgens de legende een gevolg zou zijn van zijn weigering tijdens een receptie de etiquette te breken door naar het toilet te gaan.
Onderzoek in 1996 in Zweden en later Denemarken van haren uit zijn snor en van zijn hoofd -de haren werden bij een eerdere opgraving van zijn overblijfselen in 1901 verkregen- toonde een bijzonder hoge concentratie kwik aan. Hieruit ontstond de theorie dat Brahe zou zijn bezweken aan een kwikvergiftiging en misschien wel zou zijn vermoord.
Deze keer wordt het graf opengemaakt om overblijfselen te onderwerpen aan CAT-scans en een röntgentechniek die PIXE-analyse wordt genoemd. Op deze wijze moet worden vastgesteld dat Brahe in de laatste weken van zijn leven kwik tot zich heeft genomen via een pijnstiller die het metaal bevatte. De resultaten van het onderzoek worden volgend jaar verwacht.
(fok.nl)
Wetenschappers graven Deense astronoom op
Een internationaal team van onderzoekers heeft maandag het graf geopend van de beroemde zestiende-eeuwse astronoom Tycho Brahe. Zij willen zijn plotselinge en mysterieuze dood in 1601 onderzoeken.
Brahe werd geboren in 1546 en is begraven in de Týnkerk in Praag. Na onenigheid met de Deense koning liet Brahe zijn wetenschappelijke observatorium op het eiland Hven achter zich en vertrok op uitnodiging van de Heilige Roomse Keizer Rudolf II naar de Tsjechische hoofdstad. Zijn buitengewoon nauwkeurige waarnemingen van sterren en planeten droegen bij aan het ontstaan van de vroegmoderne astronomie.
Lange tijd werd aangenomen dat Brahe overleed aan een blaasontsteking, die volgens de legende een gevolg zou zijn van zijn weigering tijdens een receptie de etiquette te breken door naar het toilet te gaan.
Onderzoek in 1996 in Zweden en later Denemarken van haren uit zijn snor en van zijn hoofd -de haren werden bij een eerdere opgraving van zijn overblijfselen in 1901 verkregen- toonde een bijzonder hoge concentratie kwik aan. Hieruit ontstond de theorie dat Brahe zou zijn bezweken aan een kwikvergiftiging en misschien wel zou zijn vermoord.
Deze keer wordt het graf opengemaakt om overblijfselen te onderwerpen aan CAT-scans en een röntgentechniek die PIXE-analyse wordt genoemd. Op deze wijze moet worden vastgesteld dat Brahe in de laatste weken van zijn leven kwik tot zich heeft genomen via een pijnstiller die het metaal bevatte. De resultaten van het onderzoek worden volgend jaar verwacht.
(fok.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-11-2010
Vier eeuwen oud skelet in Zwolle gevonden
ZWOLLE - Tijdens archeologisch onderzoek in Zwolle op de locatie waar het nieuwe gebouw de Twaalf Apostelen moet verrijzen, is een menselijk skelet aangetroffen. Dat heeft de gemeente maandag gemeld.
© Thinkstock
Het skelet dateert vermoedelijk van vóór 1580. Uit dat jaar werd eerder in de grond waar het nieuwe gebouw op komt te staan een rekenpenning gevonden.
Opmerkelijk is volgens de gemeente dat er rond het skelet geen sporen zijn aangetroffen van een kist of een duidelijke grafkuil.
Het is daarom vooralsnog een mysterie hoe de botten op die locatie zijn terechtgekomen, stelt een zegsman. Op die plek zijn voor zover de stadsarcheoloog bekend is nooit mensen begraven, zoals rondom kerken en kloosters wel het geval was.
Doodsoorzaak
Het lichaam lag gehurkt in de grond en er zit een gat in de schedel. Of dat ook de doodsoorzaak is, moet nog worden bestudeerd.
Het skelet wordt de komende weken aan nader onderzoek onderworpen. Tijdens dit onderzoek worden ook monsters genomen voor zogenaamd isotopenonderzoek. Hierbij wordt onder meer het gebit bestudeerd.
Deze onderzoeken kunnen mogelijk licht werpen op de herkomst van het individu en informatie geven over het voedingspatroon van de persoon aan wie het geraamte ruim vier eeuwen geleden toebehoorde.
© ANP
(nu.nl)
Vier eeuwen oud skelet in Zwolle gevonden
ZWOLLE - Tijdens archeologisch onderzoek in Zwolle op de locatie waar het nieuwe gebouw de Twaalf Apostelen moet verrijzen, is een menselijk skelet aangetroffen. Dat heeft de gemeente maandag gemeld.
© Thinkstock
Het skelet dateert vermoedelijk van vóór 1580. Uit dat jaar werd eerder in de grond waar het nieuwe gebouw op komt te staan een rekenpenning gevonden.
Opmerkelijk is volgens de gemeente dat er rond het skelet geen sporen zijn aangetroffen van een kist of een duidelijke grafkuil.
Het is daarom vooralsnog een mysterie hoe de botten op die locatie zijn terechtgekomen, stelt een zegsman. Op die plek zijn voor zover de stadsarcheoloog bekend is nooit mensen begraven, zoals rondom kerken en kloosters wel het geval was.
Doodsoorzaak
Het lichaam lag gehurkt in de grond en er zit een gat in de schedel. Of dat ook de doodsoorzaak is, moet nog worden bestudeerd.
Het skelet wordt de komende weken aan nader onderzoek onderworpen. Tijdens dit onderzoek worden ook monsters genomen voor zogenaamd isotopenonderzoek. Hierbij wordt onder meer het gebit bestudeerd.
Deze onderzoeken kunnen mogelijk licht werpen op de herkomst van het individu en informatie geven over het voedingspatroon van de persoon aan wie het geraamte ruim vier eeuwen geleden toebehoorde.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-11-2010
Hoofdstad Romeinse rijk lag in Nederland
AMSTERDAM - De Romeinse stad Forum Hadriani die op de plaats lag van het huidige Voorburg, is tijdelijk een informele hoofdstad van het Romeinse rijk geweest.
© Thinkstock
Dat concludeert onderzoeker Tom Buijtendorp, die 15 december promoveert aan de VU in Amsterdam. Volgens hem verbleef keizer Hadrianus in Nederland en bestuurde hij in die tijd het rijk vanuit Forum Hadriani.
De Nederlands-Romeinse stad was volgens Buijtendorp een stuk belangrijker dan gedacht. De stad leek qua inwonertal en omvang namelijk meer op een gemiddelde Romeinse plaats dan bijvoorbeeld de beroemde stad Pompeii.
Forum Hadriani was ongeveer elf hectare groot en had rond de duizend inwoners. De stad speelde ook een belangrijke strategische rol.
Keizer Hadrianus
Keizer Hadrianus, die tussen 117 en 138 regeerde, wordt gezien als een van de grootste Romeinse strategen.
Hij verbleef vermoedelijk enkele weken in Nederland. Uit resten die door het hoge grondwater goed geconserveerd zijn gebleven, blijkt dat het stadsontwerp van Forum Hadriani een weerspiegeling is van de strategie van Hadrianus.
Het onderzoek geeft een zeldzame analyse van het economische en strategische belang van de stad. Forum Hadriani was nauw verweven met de grensstreek. Via een vlootstation was de stad verbonden met de Rijn.
Archeologie
Buijtendorp is werkzaam in het bedrijfsleven en heeft veel belangstelling voor archeologie. Hij heeft dertig jaar over het onderzoek gedaan.
Buijtendorp onderzocht onder meer wijnvaten, dakpannen, stukken pilaar en een stadsplattegrond. De vondsten waren al eerder gedaan, maar in een la van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden terechtgekomen.
© Novum
(nu.nl)
Hoofdstad Romeinse rijk lag in Nederland
AMSTERDAM - De Romeinse stad Forum Hadriani die op de plaats lag van het huidige Voorburg, is tijdelijk een informele hoofdstad van het Romeinse rijk geweest.
© Thinkstock
Dat concludeert onderzoeker Tom Buijtendorp, die 15 december promoveert aan de VU in Amsterdam. Volgens hem verbleef keizer Hadrianus in Nederland en bestuurde hij in die tijd het rijk vanuit Forum Hadriani.
De Nederlands-Romeinse stad was volgens Buijtendorp een stuk belangrijker dan gedacht. De stad leek qua inwonertal en omvang namelijk meer op een gemiddelde Romeinse plaats dan bijvoorbeeld de beroemde stad Pompeii.
Forum Hadriani was ongeveer elf hectare groot en had rond de duizend inwoners. De stad speelde ook een belangrijke strategische rol.
Keizer Hadrianus
Keizer Hadrianus, die tussen 117 en 138 regeerde, wordt gezien als een van de grootste Romeinse strategen.
Hij verbleef vermoedelijk enkele weken in Nederland. Uit resten die door het hoge grondwater goed geconserveerd zijn gebleven, blijkt dat het stadsontwerp van Forum Hadriani een weerspiegeling is van de strategie van Hadrianus.
Het onderzoek geeft een zeldzame analyse van het economische en strategische belang van de stad. Forum Hadriani was nauw verweven met de grensstreek. Via een vlootstation was de stad verbonden met de Rijn.
Archeologie
Buijtendorp is werkzaam in het bedrijfsleven en heeft veel belangstelling voor archeologie. Hij heeft dertig jaar over het onderzoek gedaan.
Buijtendorp onderzocht onder meer wijnvaten, dakpannen, stukken pilaar en een stadsplattegrond. De vondsten waren al eerder gedaan, maar in een la van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden terechtgekomen.
© Novum
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Sketch of King Richard II's skull found among medieval tomb relics in museum basement
Relics from the tomb of medieval English king Richard II and sketches of his skull and bones have been discovered in boxes in the basement of the National Portrait Gallery.
Objects thought to have come from inside the tomb were found inside a cigarette box by archivists cataloguing the papers of the gallery's first director, Sir George Scharf.
The box contained fragments of wood, possibly from the coffin itself, and a piece of leather, thought to have been part of the king's glove.
Eerie: A sketch of the skull of medieval King Richard II found in the National Portrait Gallery basement
Archivists say that the leather matches the gallery director's sketch of a glove which was contained inside the coffin.
The gallery's director was invited to see the opening of the royal graves at Westminster Abbey and the date on the cigarette box - August 31, 1871 - matches that of his visit.
The gallery's founding director, who frequently attended the opening of graves and witnessed those of Richard II, Edward VI, Henry VII, James I and Elizabeth of York, also made careful sketches of the skull and bones of the king, with detailed measurements.
Found in a matchbox: Relics from Richard II's tomb in Westminster Abbey first collected in 1871
The relics were discovered in boxes in the basement of the National Portrait Gallery in central London
Krzysztof Adamiec, National Portrait Gallery assistant archivist, said: It was a very exciting discovery and one that reveals the hidden potential of Scharf's papers.
By matching diary entries, with sketches, notes and other material in the collection a unique record is revealed. Scharf meticulously recorded almost everything he saw and experienced.
Sir George Scharf was appointed in 1857, shortly after the gallery was founded. His papers cover the first 38 years of the institution's existence.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)t.html#ixzz15YJjJj9L
Relics from the tomb of medieval English king Richard II and sketches of his skull and bones have been discovered in boxes in the basement of the National Portrait Gallery.
Objects thought to have come from inside the tomb were found inside a cigarette box by archivists cataloguing the papers of the gallery's first director, Sir George Scharf.
The box contained fragments of wood, possibly from the coffin itself, and a piece of leather, thought to have been part of the king's glove.
Eerie: A sketch of the skull of medieval King Richard II found in the National Portrait Gallery basement
Archivists say that the leather matches the gallery director's sketch of a glove which was contained inside the coffin.
The gallery's director was invited to see the opening of the royal graves at Westminster Abbey and the date on the cigarette box - August 31, 1871 - matches that of his visit.
The gallery's founding director, who frequently attended the opening of graves and witnessed those of Richard II, Edward VI, Henry VII, James I and Elizabeth of York, also made careful sketches of the skull and bones of the king, with detailed measurements.
Found in a matchbox: Relics from Richard II's tomb in Westminster Abbey first collected in 1871
The relics were discovered in boxes in the basement of the National Portrait Gallery in central London
Krzysztof Adamiec, National Portrait Gallery assistant archivist, said: It was a very exciting discovery and one that reveals the hidden potential of Scharf's papers.
By matching diary entries, with sketches, notes and other material in the collection a unique record is revealed. Scharf meticulously recorded almost everything he saw and experienced.
Sir George Scharf was appointed in 1857, shortly after the gallery was founded. His papers cover the first 38 years of the institution's existence.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)t.html#ixzz15YJjJj9L
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
Remains of huge Roman settlement found buried on site of new luxury hotel in the centre of London
A Roman settlement brimming with ancient artefacts and human remains has been unearthed on a building site for a luxury hotel in west London, it was revealed today.
Archaeologists excavating the listed site in Syon Park made the discovery of more than 11,000 Roman items just half a metre below the surface.
They were digging on the plot of land ahead of the construction of a new landmark hotel, which will open the outskirts of the historic Syon Park Estate in 2011.
Discovery: The excavation of Roman skeleton revealed it had been buried in one of the Roman field ditches and laid in a crouched position, on its side
Around 11,500 fragments of pottery, 100 coins and jewellery were uncovered by the experts from the Museum of London Archaeology, along with burial sites containing human remains and a Roman road.
Jo Lyon, a senior archaeologist at the museum, said today: 'We were extremely fortunate to discover such a comprehensive repertoire of Roman finds and features so close to the surface. They tell us a great deal about how the people of this village lived, worked and died.
'The archaeology at Syon Park has given us a valuable, rare insight into the daily life of an agricultural village on the outskirts of Londinium (London) that would have supplied the Roman city and provided shelter for travellers passing through.
'It helps us build a picture of the Roman landscape and shows how the busy metropolis of Londinium connected with the rest of Roman Britain.'
The excavations at the Grade I listed site near Brentford were conducted in 2008, but the fascinating discoveries have only now been revealed.
Archaeologists said the Roman settlement had remained remarkably undisturbed for almost 2,000 years and was of local and national significance.
The site revealed a section of one of Roman Britain's most important roads, linking Londinium with the Roman town of Silchester and an ancient tributary of the Thames.
Jewel: Part of a Late Bronze Age gold penannular ribbon bracelet. The bracelet is a familiar Late bronze Age type, with parallels found in hoards in Towednack and Morvah in Cornwall, in Downpatrick, County Down and Saint Johns, County Kildare (Eogan, 1994) and more recently in the Bawdeswell area in Norfolk
Ancient find: The scale of the site unearthed in Syon Park is clear as excavators work to unearth more remains
An archaeological plan of the Syon Park site showing trenches as excavated and the archaeological features found
The artefacts found included two shale armlets, fragments of a lava quernstone and a late Bronze Age (1000-700 BC) gold bracelet.
The dig revealed that the British landscape changed considerably under Roman influence with towns being established, interconnected by roads.
These roads were markers of the Romanisation of Britain. Londinium was founded c AD 48 on an uninhabited site.
Its strategic position on the river Thames meant that it rapidly became the most important and largest commercial town in the province.
Once a Roman road was built it started to attract settlement along it, like that in West London. The Syon Park and the surrounding area was an attractive place to settle as it lay between the road and the Thames.
The land was easy to cultivate and the presence of the road would have offered an additional source of income to the community from travellers seeking refreshment and lodging.
The new hotel, being built by Waldorf Astoria, is set to open on the site next year and is hoping to display some of the historic finds.
The Duke of Northumberland, whose family has held residence at Syon Park for more than 400 years, said: 'Syon Park has a rich and remarkable history. The Roman findings are an incredible addition to this legacy and emphasise Syon Parks place as a prominent landmark in ancient British history'
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)n.html#ixzz15YM5z2tE
A Roman settlement brimming with ancient artefacts and human remains has been unearthed on a building site for a luxury hotel in west London, it was revealed today.
Archaeologists excavating the listed site in Syon Park made the discovery of more than 11,000 Roman items just half a metre below the surface.
They were digging on the plot of land ahead of the construction of a new landmark hotel, which will open the outskirts of the historic Syon Park Estate in 2011.
Discovery: The excavation of Roman skeleton revealed it had been buried in one of the Roman field ditches and laid in a crouched position, on its side
Around 11,500 fragments of pottery, 100 coins and jewellery were uncovered by the experts from the Museum of London Archaeology, along with burial sites containing human remains and a Roman road.
Jo Lyon, a senior archaeologist at the museum, said today: 'We were extremely fortunate to discover such a comprehensive repertoire of Roman finds and features so close to the surface. They tell us a great deal about how the people of this village lived, worked and died.
'The archaeology at Syon Park has given us a valuable, rare insight into the daily life of an agricultural village on the outskirts of Londinium (London) that would have supplied the Roman city and provided shelter for travellers passing through.
'It helps us build a picture of the Roman landscape and shows how the busy metropolis of Londinium connected with the rest of Roman Britain.'
The excavations at the Grade I listed site near Brentford were conducted in 2008, but the fascinating discoveries have only now been revealed.
Archaeologists said the Roman settlement had remained remarkably undisturbed for almost 2,000 years and was of local and national significance.
The site revealed a section of one of Roman Britain's most important roads, linking Londinium with the Roman town of Silchester and an ancient tributary of the Thames.
Jewel: Part of a Late Bronze Age gold penannular ribbon bracelet. The bracelet is a familiar Late bronze Age type, with parallels found in hoards in Towednack and Morvah in Cornwall, in Downpatrick, County Down and Saint Johns, County Kildare (Eogan, 1994) and more recently in the Bawdeswell area in Norfolk
Ancient find: The scale of the site unearthed in Syon Park is clear as excavators work to unearth more remains
An archaeological plan of the Syon Park site showing trenches as excavated and the archaeological features found
The artefacts found included two shale armlets, fragments of a lava quernstone and a late Bronze Age (1000-700 BC) gold bracelet.
The dig revealed that the British landscape changed considerably under Roman influence with towns being established, interconnected by roads.
These roads were markers of the Romanisation of Britain. Londinium was founded c AD 48 on an uninhabited site.
Its strategic position on the river Thames meant that it rapidly became the most important and largest commercial town in the province.
Once a Roman road was built it started to attract settlement along it, like that in West London. The Syon Park and the surrounding area was an attractive place to settle as it lay between the road and the Thames.
The land was easy to cultivate and the presence of the road would have offered an additional source of income to the community from travellers seeking refreshment and lodging.
The new hotel, being built by Waldorf Astoria, is set to open on the site next year and is hoping to display some of the historic finds.
The Duke of Northumberland, whose family has held residence at Syon Park for more than 400 years, said: 'Syon Park has a rich and remarkable history. The Roman findings are an incredible addition to this legacy and emphasise Syon Parks place as a prominent landmark in ancient British history'
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)n.html#ixzz15YM5z2tE
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
Erg kort door de bocht, maar ach...quote:
16-11-2010
Hoofdstad Romeinse rijk lag in Nederland
AMSTERDAM - De Romeinse stad Forum Hadriani die op de plaats lag van het huidige Voorburg, is tijdelijk een informele hoofdstad van het Romeinse rijk geweest.
[ afbeelding ]
© Thinkstock
Dat concludeert onderzoeker Tom Buijtendorp, die 15 december promoveert aan de VU in Amsterdam. Volgens hem verbleef keizer Hadrianus in Nederland en bestuurde hij in die tijd het rijk vanuit Forum Hadriani.
De Nederlands-Romeinse stad was volgens Buijtendorp een stuk belangrijker dan gedacht. De stad leek qua inwonertal en omvang namelijk meer op een gemiddelde Romeinse plaats dan bijvoorbeeld de beroemde stad Pompeii.
Forum Hadriani was ongeveer elf hectare groot en had rond de duizend inwoners. De stad speelde ook een belangrijke strategische rol.
Keizer Hadrianus
Keizer Hadrianus, die tussen 117 en 138 regeerde, wordt gezien als een van de grootste Romeinse strategen.
Hij verbleef vermoedelijk enkele weken in Nederland. Uit resten die door het hoge grondwater goed geconserveerd zijn gebleven, blijkt dat het stadsontwerp van Forum Hadriani een weerspiegeling is van de strategie van Hadrianus.
Het onderzoek geeft een zeldzame analyse van het economische en strategische belang van de stad. Forum Hadriani was nauw verweven met de grensstreek. Via een vlootstation was de stad verbonden met de Rijn.
Archeologie
Buijtendorp is werkzaam in het bedrijfsleven en heeft veel belangstelling voor archeologie. Hij heeft dertig jaar over het onderzoek gedaan.
Buijtendorp onderzocht onder meer wijnvaten, dakpannen, stukken pilaar en een stadsplattegrond. De vondsten waren al eerder gedaan, maar in een la van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden terechtgekomen.
© Novum
(nu.nl)
To put it mildly....quote:Op woensdag 17 november 2010 16:19 schreef Sloggi het volgende:
[..]
Erg kort door de bocht, maar ach...
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
First American in Europe 'was native woman kidnapped by Vikings and hauled back to Iceland 1,000 years ago'
A native woman kidnapped by the Vikings may have been the first American to arrive in Europe around 1,000 years ago, according to a startling new study.
The discovery of a gene found in just 80 Icelanders links them with early Americans who may have been brought back to Iceland by Viking raiders.
The discovery means that the female slave was in Europe five centuries before Christopher Columbus first paraded American Indians through the streets in Spain after his epic voyage of discovery in 1492.
The genes that the woman left behind have now been discovered in the DNA of just our distinct family lines.
Any early suggestion that the genes were from Asia were ruled out after it was worked out that they had been present in Iceland since at least the 18th century long before Asian genes appeared in Icelanders.
The team found that the genes they studied can be traced to common ancestors in the south of Iceland, near the Vatnajkull glacier, in around 1710.
It has long been thought that Viking raiders arrived in the Americas centuries before Columbus ever arrived in the Caribbean.
Norse epic sagas such as Erik the Red, talk of early Scandavian settlers discovering lush new lands, with a temperate climate and abundant crops now believed to be parts of northern Canada.
A Viking settlement at L'Anse aux Meadows, in the eastern Canadian region of Newfoundland, is thought to date to the 11th century. Other such settlements are found in Greenland, which Viking navigators reached from Iceland.
Because Iceland was isolated from the rest of the world from the 11th century onwards scientists speculate that the woman must have been taken from the Americas sometime around the year 1000.
The DNA lineage, named C1e, is mitochondrial which means that the genes were introduced by a woman.
The unknown American woman was probably abducted from the Americas and then brought to Iceland after surviving the sea voyage back. She then bore children in her new home but nothing was ever written of her existence or fate.
The study will be published in the American Journal of Physical Anthropology.
Iceland is a renowned centre for gene research and the new study was led by DeCode Genetics - a world-leading genome research lab on the island which has DNA records of almost everyone living on the island.
Carles Lalueza-Fox, who co-authored the paper, told MailOnline: In my view, the most plausible hypothesis is that these four Icelandic families derived from an Amerindian woman brought there at pre-Columbian times.
There are alternatives to this that we cannot totally reject. To have a definite proof, we should found a pre-Columbian Icelandic remain that could be genetically analysed and show the same Amerindian lineage.
One of the alternatives is that a post 1400s American female, like Pocohontas, the character that inspired the Disney film, found her way from mainland Europe to Iceland. But scientists believe this to be unlikely because of how isolated Iceland was at the time.
Since the womans arrival a millennium ago, 40 generations of her descendants have lived in Iceland. In each generation, there was at least one girl child.
She also had daughters and the female lineage has not been interrupted yet as the mitochondrial gene has been passed through the generations.
The research team do not believe the lineage passed to the European mainland
The Vikings were fearsome warriors and highly skilled navigators. Viking raiders in Britain took not just gold and other precious good but also slaves that they could sell elsewhere around the world.
For example, while the original male inhabitants of Iceland were mostly of Viking origin, the majority of original female inhabitants came from the coasts of Scotland and Ireland.
Historical evidence suggests that people in Scandinavia and the British Isles arrived in Iceland around the year 870. The analysis of the Y sex chromosome, which passes from father to son, shows that 80% of Icelandic lineages comes from Scandinavia, compared to 20% in Scotland and Ireland.
Mitochondrial DNA, inherited through the maternal line, shows a 37 per cent from Scandinavia and 63% of the British Isles.
This difference has only one explanation: that the Vikings were in the habit of plundering the women of the British Isles. It is logical that they would do the same in America, said Lalueza-Fox.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)o.html#ixzz15YObYFgi
A native woman kidnapped by the Vikings may have been the first American to arrive in Europe around 1,000 years ago, according to a startling new study.
The discovery of a gene found in just 80 Icelanders links them with early Americans who may have been brought back to Iceland by Viking raiders.
The discovery means that the female slave was in Europe five centuries before Christopher Columbus first paraded American Indians through the streets in Spain after his epic voyage of discovery in 1492.
The genes that the woman left behind have now been discovered in the DNA of just our distinct family lines.
Any early suggestion that the genes were from Asia were ruled out after it was worked out that they had been present in Iceland since at least the 18th century long before Asian genes appeared in Icelanders.
The team found that the genes they studied can be traced to common ancestors in the south of Iceland, near the Vatnajkull glacier, in around 1710.
It has long been thought that Viking raiders arrived in the Americas centuries before Columbus ever arrived in the Caribbean.
Norse epic sagas such as Erik the Red, talk of early Scandavian settlers discovering lush new lands, with a temperate climate and abundant crops now believed to be parts of northern Canada.
A Viking settlement at L'Anse aux Meadows, in the eastern Canadian region of Newfoundland, is thought to date to the 11th century. Other such settlements are found in Greenland, which Viking navigators reached from Iceland.
Because Iceland was isolated from the rest of the world from the 11th century onwards scientists speculate that the woman must have been taken from the Americas sometime around the year 1000.
The DNA lineage, named C1e, is mitochondrial which means that the genes were introduced by a woman.
The unknown American woman was probably abducted from the Americas and then brought to Iceland after surviving the sea voyage back. She then bore children in her new home but nothing was ever written of her existence or fate.
The study will be published in the American Journal of Physical Anthropology.
Iceland is a renowned centre for gene research and the new study was led by DeCode Genetics - a world-leading genome research lab on the island which has DNA records of almost everyone living on the island.
Carles Lalueza-Fox, who co-authored the paper, told MailOnline: In my view, the most plausible hypothesis is that these four Icelandic families derived from an Amerindian woman brought there at pre-Columbian times.
There are alternatives to this that we cannot totally reject. To have a definite proof, we should found a pre-Columbian Icelandic remain that could be genetically analysed and show the same Amerindian lineage.
One of the alternatives is that a post 1400s American female, like Pocohontas, the character that inspired the Disney film, found her way from mainland Europe to Iceland. But scientists believe this to be unlikely because of how isolated Iceland was at the time.
Since the womans arrival a millennium ago, 40 generations of her descendants have lived in Iceland. In each generation, there was at least one girl child.
She also had daughters and the female lineage has not been interrupted yet as the mitochondrial gene has been passed through the generations.
The research team do not believe the lineage passed to the European mainland
The Vikings were fearsome warriors and highly skilled navigators. Viking raiders in Britain took not just gold and other precious good but also slaves that they could sell elsewhere around the world.
For example, while the original male inhabitants of Iceland were mostly of Viking origin, the majority of original female inhabitants came from the coasts of Scotland and Ireland.
Historical evidence suggests that people in Scandinavia and the British Isles arrived in Iceland around the year 870. The analysis of the Y sex chromosome, which passes from father to son, shows that 80% of Icelandic lineages comes from Scandinavia, compared to 20% in Scotland and Ireland.
Mitochondrial DNA, inherited through the maternal line, shows a 37 per cent from Scandinavia and 63% of the British Isles.
This difference has only one explanation: that the Vikings were in the habit of plundering the women of the British Isles. It is logical that they would do the same in America, said Lalueza-Fox.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)o.html#ixzz15YObYFgi
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
17-11-2010quote:
First American in Europe 'was native woman kidnapped by Vikings and hauled back to Iceland 1,000 years ago'
'Vikingen namen al Amerikanen mee naar Europa'
AMSTERDAM De Vikingen namen waarschijnlijk al lokale vrouwen uit Amerika mee ver voordat Columbus het continent ontdekte. Dat concluderen Spaanse wetenschappers op basis van een DNA-onderzoek in IJsland.
© Thinkstock
Columbus was in de vijftiende eeuw niet de eerste Europeaan die oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent meenam naar zijn thuisland.
Het is goed mogelijk dat de Vikingen al veel eerder vrouwen uit de Nieuwe Wereld naar IJsland brachten. Dat melden wetenschappers van de Pompeu Fabra Universiteit in het wetenschappelijk tijdschrift American Journal of Physical Anthropology.
Mitochondriaal DNA
De wetenschappers baseren hun theorie op mitochondriaal DNA van Amerikaanse afkomst dat is aangetroffen bij tachtig IJslanders. Mitochondriaal DNA wordt doorgegeven van moeder op dochter.
De genen suggereren volgens hoofdonderzoeker Carles Lalueza-Fox dat er al Amerikaanse vrouwen aanwezig waren op IJsland in de tijd van de Vikingen.
Aangezien het eiland praktisch geïsoleerd was na de tiende eeuw is de meest waarschijnlijke hypothese dat het gaat om genen van een Amerikaanse vrouw die rond het jaar 1000 door de Vikingen is meegenomen uit Amerika, verklaart Lalueza-Fox in de Britse krant The Guardian.
Twijfel
De wetenschappers hielden ook rekening met de optie dat de Amerikaanse genen in IJsland arriveerden via Azië. Maar uit hun onderzoek blijkt dat het mitochondriaal DNA al aanwezig was op het eiland voor de achttiende eeuw, toen er voor het eerst Aziaten naar IJsland kwamen.
Nader onderzoek moet uitwijzen in welke eeuw het Amerikaanse DNA precies in IJsland opdook.
De theorie dat de Vikingen al contact hadden met de lokale bevolking van Amerika is niet nieuw. Veel legenden suggereren dat het volk uit Scandinavië het continent eerder ontdekte dan Columbus.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Duits blad voert bewijs aan voor nazi-ufo Hitler
Officiële tekening en uiteindelijke uitwerking van de 'nazi-ufo'.
BERLIJN - Een recent rapport in het Duitse wetenschapsblad PM beweert dat Adolf Hitler aan het einde van de Tweede Wereldoorlog opdracht heeft gegeven aan zijn wetenschappers om een 'superwapen' te creëren waarmee hij de geallieerden alsnog zou kunnen verslaan.
Zo kwamen de Duitsers met de V2-raketten en de eerste jet fighters op de proppen, maar die kwamen te laat om de nederlaag voor Hitler nog af te wenden. Andere ideeën, zoals een vliegende schotel die Londen en zelfs New York moest bombarderen, kwamen niet voorbij de tekentafel. Tenminste, dat werd altijd aangenomen, maar volgens het rapport in PM, zou zo'n vliegende schotel wel degelijk uitgewerkt zijn en zou een prototype daadwerkelijk hebben rondgevlogen.
In het blad worden ooggetuigen geciteerd, die de zogenaamde ufo met het ijzeren kruis, symbool van het Duitse leger, in 1944 over de Thames zagen vliegen. De Amerikanen zouden het tuig ook als een potentieel gevaar gedetecteerd hebben op hun radars.
New York Times
In de toenmalige New York Times werden er foto's van gepubliceerd en geschreven over een 'mysterieuze vliegende schijf die met hoge snelheden over de hoge gebouwen van de stad scheert.' Volgens het magazine vernietigden de Duitsers na hun nederlaag al het papierwerk rond hun uitvinding, maar in 1960 konden ufo-experts in Canada een toestel namaken dat tot hun eigen verbazing echt kon vliegen.
Het Duitse project kreeg de naam Schriever-Habermohl mee, naar ingenieur en testpiloot Rudof Schriever en collega-ingenieur Otto Habermohl. Zij werkten tussen 1941 en 1943 in Praag samen aan de schotel. Daarna kwam het project in handen van SS-officier Hans Kammler, toen Hitler aan Hermann Goering als hoofd van de luchtmacht vroeg om een superwapen te lanceren.
Gevangenen
Gevangenen van de geallieerden claimden de zilveren vliegende schotel, die ongeveer 5,4 meter breed was, meerdere keren gezien te hebben. volgens Joseph Andreas Epp, die als ingenieur meewerkte aan het project, werden er vijftien prototypes gebouwd. Rond een centrale cockpit werden er vleugels gebouwd die een cirkel vormden en het toestel deden klimmen.
Buikvormig
De theorie wordt ook gevoed door Igor Witkowski, een Poolse gewezen historicus en journalist. In zijn boek uit 2000, 'Prawda O Wunderwaffe' (De waarheid over het wonderwapen), claimt de man dat de Nazi's een buikvormig luchtvaarttoestel gecreëerd hadden en dat Hitler de beste wetenschappers en ingenieurs tot zijn beschikking had.
Onlangs lekte in Amerika een rapport uit waaruit bleek dat verschillende nazi-wetenschappers na de oorlog in dienst werden genomen door de NASA waar ze een grote bijdrage leverden aan de ontwikkeling van de Amerikaanse ruimtevaart. (EK)
Officiële tekening en uiteindelijke uitwerking van de 'nazi-ufo'.
BERLIJN - Een recent rapport in het Duitse wetenschapsblad PM beweert dat Adolf Hitler aan het einde van de Tweede Wereldoorlog opdracht heeft gegeven aan zijn wetenschappers om een 'superwapen' te creëren waarmee hij de geallieerden alsnog zou kunnen verslaan.
Zo kwamen de Duitsers met de V2-raketten en de eerste jet fighters op de proppen, maar die kwamen te laat om de nederlaag voor Hitler nog af te wenden. Andere ideeën, zoals een vliegende schotel die Londen en zelfs New York moest bombarderen, kwamen niet voorbij de tekentafel. Tenminste, dat werd altijd aangenomen, maar volgens het rapport in PM, zou zo'n vliegende schotel wel degelijk uitgewerkt zijn en zou een prototype daadwerkelijk hebben rondgevlogen.
In het blad worden ooggetuigen geciteerd, die de zogenaamde ufo met het ijzeren kruis, symbool van het Duitse leger, in 1944 over de Thames zagen vliegen. De Amerikanen zouden het tuig ook als een potentieel gevaar gedetecteerd hebben op hun radars.
New York Times
In de toenmalige New York Times werden er foto's van gepubliceerd en geschreven over een 'mysterieuze vliegende schijf die met hoge snelheden over de hoge gebouwen van de stad scheert.' Volgens het magazine vernietigden de Duitsers na hun nederlaag al het papierwerk rond hun uitvinding, maar in 1960 konden ufo-experts in Canada een toestel namaken dat tot hun eigen verbazing echt kon vliegen.
Het Duitse project kreeg de naam Schriever-Habermohl mee, naar ingenieur en testpiloot Rudof Schriever en collega-ingenieur Otto Habermohl. Zij werkten tussen 1941 en 1943 in Praag samen aan de schotel. Daarna kwam het project in handen van SS-officier Hans Kammler, toen Hitler aan Hermann Goering als hoofd van de luchtmacht vroeg om een superwapen te lanceren.
Gevangenen
Gevangenen van de geallieerden claimden de zilveren vliegende schotel, die ongeveer 5,4 meter breed was, meerdere keren gezien te hebben. volgens Joseph Andreas Epp, die als ingenieur meewerkte aan het project, werden er vijftien prototypes gebouwd. Rond een centrale cockpit werden er vleugels gebouwd die een cirkel vormden en het toestel deden klimmen.
Buikvormig
De theorie wordt ook gevoed door Igor Witkowski, een Poolse gewezen historicus en journalist. In zijn boek uit 2000, 'Prawda O Wunderwaffe' (De waarheid over het wonderwapen), claimt de man dat de Nazi's een buikvormig luchtvaarttoestel gecreëerd hadden en dat Hitler de beste wetenschappers en ingenieurs tot zijn beschikking had.
Onlangs lekte in Amerika een rapport uit waaruit bleek dat verschillende nazi-wetenschappers na de oorlog in dienst werden genomen door de NASA waar ze een grote bijdrage leverden aan de ontwikkeling van de Amerikaanse ruimtevaart. (EK)
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
GROOT-BRITTANNIË - Stonehenge wordt opgeknapt. De wegen rond het monument zijn overvol door toeristen en de faciliteiten op het terrein voldoen niet meer. De werkzaamheden bij Stonehenge moeten zo'n dertig miljoen euro kosten. Dat heeft de Engelse erfgoedraad gezegd.
De raad zegt momenteel over tweederde van het geld te beschikken dat nodig is voor de nodige aanpassingen, maar denkt niet op tijd klaar te zullen zijn met de renovatiewerkzaamheden voor het begin van de Olympische Spelen in Londen in 2012.
Stonehenge is zo'n vier- tot vijfduizend jaar oud en een van 's werelds meest markante monumenten. Het uitzicht op de steencirkel wordt echter bedorven door twee drukke wegen, waarvan er één vlak langs het monument voert.
Daarnaast kunnen de faciliteiten rond Stonehenge niet aan de vraag voldoen. Momenteel staat op het terrein maar één kiosk die versnaperingen verkoopt aan de ongeveer één miljoen mensen die de steencirkel jaarlijks bezichtigen. (NOVUM)
De raad zegt momenteel over tweederde van het geld te beschikken dat nodig is voor de nodige aanpassingen, maar denkt niet op tijd klaar te zullen zijn met de renovatiewerkzaamheden voor het begin van de Olympische Spelen in Londen in 2012.
Stonehenge is zo'n vier- tot vijfduizend jaar oud en een van 's werelds meest markante monumenten. Het uitzicht op de steencirkel wordt echter bedorven door twee drukke wegen, waarvan er één vlak langs het monument voert.
Daarnaast kunnen de faciliteiten rond Stonehenge niet aan de vraag voldoen. Momenteel staat op het terrein maar één kiosk die versnaperingen verkoopt aan de ongeveer één miljoen mensen die de steencirkel jaarlijks bezichtigen. (NOVUM)
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
WASHINGTON - De Verenigde Staten maakten na de Anjerrevolutie in Portugal in 1974 plannen om de Azoren ''over te nemen'', voor het geval dat in Lissabon de communisten aan de macht zouden komen. Dit blijkt uit tot nu toe geheime Amerikaanse overheidsdocumenten.
Daarin staat dat de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger in januari 1975 zijn zorgen uitte over een ''kans van 50 procent'' dat Portugal in handen van communisten kwam.
Minister van Defensie James Schlesinger antwoordde daarop dat een 'noodplan' was gemaakt om te Azoren over te nemen. De Amerikanen hebben een belangrijke luchtmachtbasis op de eilandengroep in de Atlantische Oceaan.
Door de Anjerrevolutie kwam een einde aan een decennialange, door de Amerikanen gesteunde rechtse dictatuur in Portugal. Het land mocht ondanks het ontbreken van democratie en grondrechten NAVO-lid zijn. (ANP)
With friends like that....
Daarin staat dat de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger in januari 1975 zijn zorgen uitte over een ''kans van 50 procent'' dat Portugal in handen van communisten kwam.
Minister van Defensie James Schlesinger antwoordde daarop dat een 'noodplan' was gemaakt om te Azoren over te nemen. De Amerikanen hebben een belangrijke luchtmachtbasis op de eilandengroep in de Atlantische Oceaan.
Door de Anjerrevolutie kwam een einde aan een decennialange, door de Amerikanen gesteunde rechtse dictatuur in Portugal. Het land mocht ondanks het ontbreken van democratie en grondrechten NAVO-lid zijn. (ANP)
With friends like that....
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
En toch waren het betere vrienden dan de andere optie, kijk eens naar hoe Oost Europa er in 1989 uitzag.....quote:
WASHINGTON - De Verenigde Staten maakten na de Anjerrevolutie in Portugal in 1974 plannen om de Azoren ''over te nemen'', voor het geval dat in Lissabon de communisten aan de macht zouden komen. Dit blijkt uit tot nu toe geheime Amerikaanse overheidsdocumenten.
Daarin staat dat de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger in januari 1975 zijn zorgen uitte over een ''kans van 50 procent'' dat Portugal in handen van communisten kwam.
Minister van Defensie James Schlesinger antwoordde daarop dat een 'noodplan' was gemaakt om te Azoren over te nemen. De Amerikanen hebben een belangrijke luchtmachtbasis op de eilandengroep in de Atlantische Oceaan.
Door de Anjerrevolutie kwam een einde aan een decennialange, door de Amerikanen gesteunde rechtse dictatuur in Portugal. Het land mocht ondanks het ontbreken van democratie en grondrechten NAVO-lid zijn. (ANP)
With friends like that....
It really is just like a medieval doctor bleeding his patient, observing that the patient is getting sicker, not better, and deciding that this calls for even more bleeding.
The ghosts of Amsterdam: Pictures merge modern day and yesteryear to show city in two lights
They are scenes of Amsterdam that merge modern day with yesteryear.
A busy street has Dutchmen celebrating the liberation of the city, while tourists mingle outside a Nazi recruitment office.
And while the pictures owe much to modern technology, they also show a historical side to the Dutch capital.
Young factory workers gather on steps outside a modern Dutch home. The picture was created by merging a negative with a modern day photo using computer software
On the march: During the liberation celebrations, members of the underground press wear face masks and carry banners
They are the work of historical consultant Jo Teeuwisse, who created the scenes after discovering some negatives at a flea market and scanning them onto her computer.
After that she found the places illustrated in the old photos and took her own pictures at the modern day locations.
Then she merged the two together using computer software to create the pictures illustrated.
Work and the Second World War form a large part of her portfolio, with the photos usually showing either factory workers or events which took place during, or after, the War.
At war: World War II troops march prisoners down a modern day street in Cherbourg, France
The undated first picture illustrates a group of workers at ease, possibly outside their factory, although by her own admission Jo said she cheated on this one as she altered the modern day location.
The second shows the Liberation Parade in the Vijzelstraat on Friday 29th June 1945, where thousands marched to celebrate the end of the War.
As Jo is from Amsterdam, the city is the main location of her work, but the French city of Cherbourg has also been a source of some of her wizardry.
Here evidence of war is particularly obvious as troops march prisoners through the city's modern day streets.
Dam Square: It may be a tourist spot now, but during the occupation it housed the recruiting office of the SS
Not such hard work: Factory workers climb a ladder outside the building which houses the company office
The wartime history of the Dam Square is less obvious to today's tourists in the next image as they chat freely outside a SS recruitment office
Jo has said that there is also film footage of this location showing someone climbing onto the roof to smash the windows of the Nazi building.
Finally, workers from a factory in the Reguliersgracht lark about on a ladder outside the office of their company. Today it appears to be a residential home.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)s.html#ixzz15zUpUZlI
They are scenes of Amsterdam that merge modern day with yesteryear.
A busy street has Dutchmen celebrating the liberation of the city, while tourists mingle outside a Nazi recruitment office.
And while the pictures owe much to modern technology, they also show a historical side to the Dutch capital.
Young factory workers gather on steps outside a modern Dutch home. The picture was created by merging a negative with a modern day photo using computer software
On the march: During the liberation celebrations, members of the underground press wear face masks and carry banners
They are the work of historical consultant Jo Teeuwisse, who created the scenes after discovering some negatives at a flea market and scanning them onto her computer.
After that she found the places illustrated in the old photos and took her own pictures at the modern day locations.
Then she merged the two together using computer software to create the pictures illustrated.
Work and the Second World War form a large part of her portfolio, with the photos usually showing either factory workers or events which took place during, or after, the War.
At war: World War II troops march prisoners down a modern day street in Cherbourg, France
The undated first picture illustrates a group of workers at ease, possibly outside their factory, although by her own admission Jo said she cheated on this one as she altered the modern day location.
The second shows the Liberation Parade in the Vijzelstraat on Friday 29th June 1945, where thousands marched to celebrate the end of the War.
As Jo is from Amsterdam, the city is the main location of her work, but the French city of Cherbourg has also been a source of some of her wizardry.
Here evidence of war is particularly obvious as troops march prisoners through the city's modern day streets.
Dam Square: It may be a tourist spot now, but during the occupation it housed the recruiting office of the SS
Not such hard work: Factory workers climb a ladder outside the building which houses the company office
The wartime history of the Dam Square is less obvious to today's tourists in the next image as they chat freely outside a SS recruitment office
Jo has said that there is also film footage of this location showing someone climbing onto the roof to smash the windows of the Nazi building.
Finally, workers from a factory in the Reguliersgracht lark about on a ladder outside the office of their company. Today it appears to be a residential home.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)s.html#ixzz15zUpUZlI
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
COOLquote:
The ghosts of Amsterdam: Pictures merge modern day and yesteryear to show city in two lights
They are scenes of Amsterdam that merge modern day with yesteryear.
A busy street has Dutchmen celebrating the liberation of the city, while tourists mingle outside a Nazi recruitment office.
And while the pictures owe much to modern technology, they also show a historical side to the Dutch capital.
[ afbeelding ]
Young factory workers gather on steps outside a modern Dutch home. The picture was created by merging a negative with a modern day photo using computer software
[ afbeelding ]
On the march: During the liberation celebrations, members of the underground press wear face masks and carry banners
They are the work of historical consultant Jo Teeuwisse, who created the scenes after discovering some negatives at a flea market and scanning them onto her computer.
After that she found the places illustrated in the old photos and took her own pictures at the modern day locations.
Then she merged the two together using computer software to create the pictures illustrated.
Work and the Second World War form a large part of her portfolio, with the photos usually showing either factory workers or events which took place during, or after, the War.
[ afbeelding ]
At war: World War II troops march prisoners down a modern day street in Cherbourg, France
The undated first picture illustrates a group of workers at ease, possibly outside their factory, although by her own admission Jo said she cheated on this one as she altered the modern day location.
The second shows the Liberation Parade in the Vijzelstraat on Friday 29th June 1945, where thousands marched to celebrate the end of the War.
As Jo is from Amsterdam, the city is the main location of her work, but the French city of Cherbourg has also been a source of some of her wizardry.
Here evidence of war is particularly obvious as troops march prisoners through the city's modern day streets.
[ afbeelding ]
Dam Square: It may be a tourist spot now, but during the occupation it housed the recruiting office of the SS
[ afbeelding ]
Not such hard work: Factory workers climb a ladder outside the building which houses the company office
The wartime history of the Dam Square is less obvious to today's tourists in the next image as they chat freely outside a SS recruitment office
Jo has said that there is also film footage of this location showing someone climbing onto the roof to smash the windows of the Nazi building.
Finally, workers from a factory in the Reguliersgracht lark about on a ladder outside the office of their company. Today it appears to be a residential home.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)s.html#ixzz15zUpUZlI
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-11-2010
'Oudste resten van tabaksplant ontdekt'
AMSTERDAM Wetenschappers hebben in het noorden van het Amazone-gebied de gefossiliseerde resten ontdekt van een tabaksplant die enkele miljoenen jaren oud is.
Het fossiel van de plant dateert uit het Pleistoceen en is ongeveer 30 vierkante centimeter groot. De tabaksresten zijn naar schatting 2,5 miljoen jaar oud, zo meldt persbureau AFP.
Wetenschappers van het Meyer-Honninger Museum in Peruaanse stad Trujillo hebben het fossiel aangetroffen in de Marañón, een rivier in het noorden van Peru. Ze vermoeden dat veel tabaksplanten oorspronkelijk uit dit gebied komen.
Ontstaansgeschiedenis
Deze ontdekking stelt ons in staat om te bepalen dat de plant dateert uit het tijdperk Pleistoceen, verklaren de wetenschappers op nieuwssite Physorg.com. Onze bevindingen bevestigen dat deze plant is ontstaan in het noorden van Peru.
Over de ontstaansgeschiedenis van tabaksplanten is nog relatief weinig bekend. Tabak werd al geteeld in Zuid-Amerika voordat de Europeanen het continent in de zestiende eeuw ontdekten.
Rook
Vrijwel alle traditionele Zuid-Amerikaanse stammen gebruikten tabak bij verschillende rituelen. Zo deden de bladeren bijvoorbeeld dienst als medicijn bij kwalen aan de ogen.
Maar volgens de wetenschappers bliezen stamleden de rook van tabak vermoedelijk ook als een soort pepmiddel in elkaars gezicht voor belangrijke gevechten met andere stammen.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Oudste resten van tabaksplant ontdekt'
AMSTERDAM Wetenschappers hebben in het noorden van het Amazone-gebied de gefossiliseerde resten ontdekt van een tabaksplant die enkele miljoenen jaren oud is.
Het fossiel van de plant dateert uit het Pleistoceen en is ongeveer 30 vierkante centimeter groot. De tabaksresten zijn naar schatting 2,5 miljoen jaar oud, zo meldt persbureau AFP.
Wetenschappers van het Meyer-Honninger Museum in Peruaanse stad Trujillo hebben het fossiel aangetroffen in de Marañón, een rivier in het noorden van Peru. Ze vermoeden dat veel tabaksplanten oorspronkelijk uit dit gebied komen.
Ontstaansgeschiedenis
Deze ontdekking stelt ons in staat om te bepalen dat de plant dateert uit het tijdperk Pleistoceen, verklaren de wetenschappers op nieuwssite Physorg.com. Onze bevindingen bevestigen dat deze plant is ontstaan in het noorden van Peru.
Over de ontstaansgeschiedenis van tabaksplanten is nog relatief weinig bekend. Tabak werd al geteeld in Zuid-Amerika voordat de Europeanen het continent in de zestiende eeuw ontdekten.
Rook
Vrijwel alle traditionele Zuid-Amerikaanse stammen gebruikten tabak bij verschillende rituelen. Zo deden de bladeren bijvoorbeeld dienst als medicijn bij kwalen aan de ogen.
Maar volgens de wetenschappers bliezen stamleden de rook van tabak vermoedelijk ook als een soort pepmiddel in elkaars gezicht voor belangrijke gevechten met andere stammen.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-11-2010
Romeins zwembad gevonden in Jeruzalem
JERUZALEM - Israëlische archeologen hebben bij opgravingen in de oude stad van Jeruzalem de resten van een zwembad uit de tijd van de bezetting door de Romeinen ontdekt.
© ANP
Volgens de Israëlische autoriteiten maakte het vermoedelijk deel uit van een badhuis voor het tiende Romeinse legioen, dat in de toenmalige garnizoensstad Aelia Capitolina was gelegerd.
De archeologen deden hun onderzoek op een plaats waar een ritueel bad voor joodse mannen is gepland.
Nadat de Romeinen de opstand van de joden in 135 na Christus hadden neergeslagen, werd de naam Jeruzalem veranderd in Aelia Capitolina. Joden mochten de garnizoensstad niet in.3
Groter
Volgens de archeologen bewijst de ontdekking dat de stad groter was dan tot nu toe aangenomen. Het legioen was gelegerd in het tegenwoordige Armeense deel van de oude stad.
De vondst van het badhuis in het huidige joodse deel wijst erop dat de meeste militairen ook buiten het kamp actief waren.
Aan de zijkant van het bad hebben de archeologen verscheidene badkuipen gevonden. De vloer was bedekt met witte steentjes.
© ANP
(nu.nl)
Romeins zwembad gevonden in Jeruzalem
JERUZALEM - Israëlische archeologen hebben bij opgravingen in de oude stad van Jeruzalem de resten van een zwembad uit de tijd van de bezetting door de Romeinen ontdekt.
© ANP
Volgens de Israëlische autoriteiten maakte het vermoedelijk deel uit van een badhuis voor het tiende Romeinse legioen, dat in de toenmalige garnizoensstad Aelia Capitolina was gelegerd.
De archeologen deden hun onderzoek op een plaats waar een ritueel bad voor joodse mannen is gepland.
Nadat de Romeinen de opstand van de joden in 135 na Christus hadden neergeslagen, werd de naam Jeruzalem veranderd in Aelia Capitolina. Joden mochten de garnizoensstad niet in.3
Groter
Volgens de archeologen bewijst de ontdekking dat de stad groter was dan tot nu toe aangenomen. Het legioen was gelegerd in het tegenwoordige Armeense deel van de oude stad.
De vondst van het badhuis in het huidige joodse deel wijst erop dat de meeste militairen ook buiten het kamp actief waren.
Aan de zijkant van het bad hebben de archeologen verscheidene badkuipen gevonden. De vloer was bedekt met witte steentjes.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-11-2010
Stalin beval executie 22.000 Poolse intellectuelen
© afp
Sovietdictator Josef Stalin heeft persoonlijk opdracht gegeven tot het bloedbad in het bos van Katyn in 1940, dat aan circa 22.000 Polen, voornamelijk officieren en intellectuelen, het leven kostte. Dat heeft de Doema, het Russische parlement, nu ook toegegeven.
Tientallen jaren lang schoof Moskou de verantwoordelijkheid voor het bloedbad op de nazi's.
In 1990 gaf de toenmalige leider van de Sovjet-Unie, Michael Gorbatsjov, toe dat de geheime dienst van de Sovjet-Unie NKVD op last van Stalin in 1940 op drie plaatsen, waaronder het bos van Katyn in het westen van het huidige Rusland, bijna 26.000 Polen heeft laten executeren.
Stalin hoopte op die manier de weerstand tegen het communisme in het inmiddels door de nazi's bezette Polen de kop in te drukken. (anp/mvl)
(HLN)
Stalin beval executie 22.000 Poolse intellectuelen
© afp
Sovietdictator Josef Stalin heeft persoonlijk opdracht gegeven tot het bloedbad in het bos van Katyn in 1940, dat aan circa 22.000 Polen, voornamelijk officieren en intellectuelen, het leven kostte. Dat heeft de Doema, het Russische parlement, nu ook toegegeven.
Tientallen jaren lang schoof Moskou de verantwoordelijkheid voor het bloedbad op de nazi's.
In 1990 gaf de toenmalige leider van de Sovjet-Unie, Michael Gorbatsjov, toe dat de geheime dienst van de Sovjet-Unie NKVD op last van Stalin in 1940 op drie plaatsen, waaronder het bos van Katyn in het westen van het huidige Rusland, bijna 26.000 Polen heeft laten executeren.
Stalin hoopte op die manier de weerstand tegen het communisme in het inmiddels door de nazi's bezette Polen de kop in te drukken. (anp/mvl)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-11-2010
'Egyptenaren bouwden piramides van primitief beton'
AMSTERDAM – De oude Egyptenaren hebben hun piramides mogelijk gebouwd met primitieve betonblokken. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappers uit Nieuw-Zeeland.
© Getty Images
De stenen in de buitenste laag van de beroemde Knikpiramide van Snofroe in Egypte bestaan uit kalksteen en kwarts, gemixt met water. Die samenstelling suggereert dat de piramide in ieder geval voor een deel is opgebouwd uit blokken die door mensen zijn vervaardigd.
Tot die conclusie komen wetenschappers van de Victoria Universiteit in Nieuw-Zeeland, zo meld TV New Zealand.
Sleeptheorie
Wetenschappers gingen er tot nu toe vanuit dat de oude Egyptenaren de piramides hebben gebouwd met rotsblokken die ze uit steengroeven hakten en vervolgens naar de bouwwerken toe sleepten.
Volgens hoofdonderzoeker Ken MacKenzie wijzen de nieuwe bevindingen er echter op dat de piramidebouwers zelf blokken produceerden van een primitief soort beton. “Het ging om een soort oplossing van steen”, aldus MacKenzie. Je zou het de oudste vorm van beton kunnen noemen die we nu kennen.”
Poeder
De wetenschappers kwamen tot hun ontdekking door een blokje steen uit de Knikpiramide tot poeder te malen. Dit poeder werd in kaart gebracht met een magnetische spectrometer. Uit de analyse bleek dat het steen was samengesteld uit verschillende materialen.
MacKenzie vermoedt dat de piramidebouwers hun primitieve betonblokken produceerden door mineralen uit de omgeving te mengen met water en in een houten mal te gieten.
Milieuvriendelijk
Volgens hem kunnen we mogelijk iets leren van de manier waarop de blokken werden gemaakt. Het primitieve beton was namelijk een stuk milieuvriendelijker dan het beton dat vandaag de dag wordt gebruikt in de bouw. Bij de productie van modern beton worden veel broeikasgassen uitgestoten.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Egyptenaren bouwden piramides van primitief beton'
AMSTERDAM – De oude Egyptenaren hebben hun piramides mogelijk gebouwd met primitieve betonblokken. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappers uit Nieuw-Zeeland.
© Getty Images
De stenen in de buitenste laag van de beroemde Knikpiramide van Snofroe in Egypte bestaan uit kalksteen en kwarts, gemixt met water. Die samenstelling suggereert dat de piramide in ieder geval voor een deel is opgebouwd uit blokken die door mensen zijn vervaardigd.
Tot die conclusie komen wetenschappers van de Victoria Universiteit in Nieuw-Zeeland, zo meld TV New Zealand.
Sleeptheorie
Wetenschappers gingen er tot nu toe vanuit dat de oude Egyptenaren de piramides hebben gebouwd met rotsblokken die ze uit steengroeven hakten en vervolgens naar de bouwwerken toe sleepten.
Volgens hoofdonderzoeker Ken MacKenzie wijzen de nieuwe bevindingen er echter op dat de piramidebouwers zelf blokken produceerden van een primitief soort beton. “Het ging om een soort oplossing van steen”, aldus MacKenzie. Je zou het de oudste vorm van beton kunnen noemen die we nu kennen.”
Poeder
De wetenschappers kwamen tot hun ontdekking door een blokje steen uit de Knikpiramide tot poeder te malen. Dit poeder werd in kaart gebracht met een magnetische spectrometer. Uit de analyse bleek dat het steen was samengesteld uit verschillende materialen.
MacKenzie vermoedt dat de piramidebouwers hun primitieve betonblokken produceerden door mineralen uit de omgeving te mengen met water en in een houten mal te gieten.
Milieuvriendelijk
Volgens hem kunnen we mogelijk iets leren van de manier waarop de blokken werden gemaakt. Het primitieve beton was namelijk een stuk milieuvriendelijker dan het beton dat vandaag de dag wordt gebruikt in de bouw. Bij de productie van modern beton worden veel broeikasgassen uitgestoten.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-11-2010
Muur in Pompei stort in
© afp
Voor de tweede keer deze maand is een bouwwerk in Pompei ingestort. Volgens een archeologische medewerkster heeft een 12 meter lange muur die het Huis van de Moralist (Casa del Moralista) beschermde, het begeven door de hevige regen.
Op zaterdag 6 november stortte de stenen school in waar gladiatoren vermoedelijk voorbereidden op de gevechten in de nabijgelegen arena.
Pompei werd in het jaar 79 bedolven bij een uitbarsting van de vulkaan, de Vesuvius.
Volgens de woordvoerster is 12 meter lange muur in de Tweede Wereldoorlog ook ingestort. Hij is toen weer opgebouwd, maar de zware regenval van de afgelopen dagen was er te veel aan. "De muur was gebouwd uit oude stenen. We zullen die verzamelen en hergebruiken, net zoals de vorige keer." (ka)
(HLN)
Muur in Pompei stort in
© afp
Voor de tweede keer deze maand is een bouwwerk in Pompei ingestort. Volgens een archeologische medewerkster heeft een 12 meter lange muur die het Huis van de Moralist (Casa del Moralista) beschermde, het begeven door de hevige regen.
Op zaterdag 6 november stortte de stenen school in waar gladiatoren vermoedelijk voorbereidden op de gevechten in de nabijgelegen arena.
Pompei werd in het jaar 79 bedolven bij een uitbarsting van de vulkaan, de Vesuvius.
Volgens de woordvoerster is 12 meter lange muur in de Tweede Wereldoorlog ook ingestort. Hij is toen weer opgebouwd, maar de zware regenval van de afgelopen dagen was er te veel aan. "De muur was gebouwd uit oude stenen. We zullen die verzamelen en hergebruiken, net zoals de vorige keer." (ka)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
BERLIJN - Adolf Hitler had een driehoeksrelatie met Eva Braun en de vrouw van zijn propagandaminister Joseph Goebbels, Magdalena.
Dat blijkt uit dagboekmateriaal van Joseph Goebbels. De Führer bracht elke dag tijd door in het gezelschap van Magdalena en pinkte een traan weg op haar huwelijk, schrijft historicus Peter Long Rich in een nieuwe biografie over Goebbels.
De wetenschapper had als eerste toegang tot het dagboekmateriaal, meldt de Noorse krant Dagbladet. Goebbels heeft het in de dagboeken over zijn bewondering voor de Führer en het gebruik van de moderne propagandatechnieken die Hitler in 1933 aan de macht hielpen.
In hetzelfde jaar werd Goebbels benoemd tot minister van Propaganda maar het meest opmerkelijk zijn de passages waarin Goebbels het heeft over zijn vrouw Magdalena.
Aantekeningen over ontmoetingen in bed
Goebbels ontmoette haar vlak na haar scheiding in 1930. Magdalena was al moeder en had net een huwelijk achter de rug met een van de rijkste Duitsers van dat ogenblik. Ze hield er dan ook een exclusieve levensstijl op na, blijkt uit de geschriften van Goebbels. Goebbels en Magdalena konden het al snel goed met elkaar vinden en Goebbels maakte elke keer nadat ze het bed gedeeld hadden aantekeningen van zijn belevenissen met Magdalena tussen de lakens.
Führer verliefd op Magdalena
Magdalena -een sterke vrouw zo blijkt uit de dagboeken- besliste na een jaar dat het tijd was om te huwen maar voor het zover was, vroeg ze het advies aan haar ex-man én Hitler. Ze wilde ook zijn mening horen over een huwelijk met Goebbels want blijkbaar had ook de Führer een zwak voor haar. "Hij houdt van Magda, arme Führer. Ik voel me bijna beschaamd voor al mijn geluk. Ook Magda houdt van hem en toch kiest ze voor mij', schreef Goebbels in een van zijn dagboeken.
Dagelijks bezoekje
Goebbels wist het ook zeker: Hitler en zijn vrouw waren niet 'zomaar vrienden'. Hitler speelde zelf ook met de idee om Magdalena te trouwen. De Führer wilde 'een respectabele' vrouw aan zijn zijde. Hitler bracht ook dagelijks een bezoekje aan de vrouw van Goebbels en als de propagandaminister weg was, dan spendeerde het koppel tot twee uur per dag samen, schrijft de historicus in zijn boek.
Hitler huilt op huwelijk
Goebbels heeft het ook over het geflirt van zijn vrouw met Hitler en schreef dat zijn echtgenote zich daarbij 'niet als een keurige vrouw gedraagt'. Volgens de schrijver van de biografie Peter Long Rich was Goebbels stikjaloers maar dat was de pijn die hij moest lijden om in de gunst én de buurt van de Führer te blijven.
Een andere opmerkelijke aantekening uit de dagboeken van Goebbels is dat de Führer een traan wegpinkte op het huwelijk van zijn propagandaminister waar hij getuige was.
Geen leven zonder Führer
Ook na het huwelijk bleef Magdalena, Hitler aanbidden en vaak trad ze ook op als Duitslands 'first lady'. Als ultieme blijk van bewondering voor de dictator gaf ze haar kinderen een naam die begon met de H van Hitler: Helga, Hildegard, Helmut, Hedwig, Holdin en Heidrun.
Ze gaf haar kinderen de gifpil in de bunker van de Führer in Berlijn toen het Duitse Rijk op instorten stond en schreef nog een brief waarin ze verklaarde dat een 'leven zonder de Führer waardeloos is', waarna ook zij en haar man, net als Hitler en Eva Braun zelfmoord pleegden.
===========
Volgens mij zijn de dagboeken van Goebbels al JAREN toegankelijk. Ik herinner me zelfs een documentaire erover van jaren her, toen de dagboeken in Rusland gevonden waren op glasplaten. Bovendien is het al net zo lang bekend dat Hitler meer dan een zwak voor Magda Goebbels had (zie bv Guido Knopp's Hitler's vrouwen ).
Raar verhaal, dus.
Dat blijkt uit dagboekmateriaal van Joseph Goebbels. De Führer bracht elke dag tijd door in het gezelschap van Magdalena en pinkte een traan weg op haar huwelijk, schrijft historicus Peter Long Rich in een nieuwe biografie over Goebbels.
De wetenschapper had als eerste toegang tot het dagboekmateriaal, meldt de Noorse krant Dagbladet. Goebbels heeft het in de dagboeken over zijn bewondering voor de Führer en het gebruik van de moderne propagandatechnieken die Hitler in 1933 aan de macht hielpen.
In hetzelfde jaar werd Goebbels benoemd tot minister van Propaganda maar het meest opmerkelijk zijn de passages waarin Goebbels het heeft over zijn vrouw Magdalena.
Aantekeningen over ontmoetingen in bed
Goebbels ontmoette haar vlak na haar scheiding in 1930. Magdalena was al moeder en had net een huwelijk achter de rug met een van de rijkste Duitsers van dat ogenblik. Ze hield er dan ook een exclusieve levensstijl op na, blijkt uit de geschriften van Goebbels. Goebbels en Magdalena konden het al snel goed met elkaar vinden en Goebbels maakte elke keer nadat ze het bed gedeeld hadden aantekeningen van zijn belevenissen met Magdalena tussen de lakens.
Führer verliefd op Magdalena
Magdalena -een sterke vrouw zo blijkt uit de dagboeken- besliste na een jaar dat het tijd was om te huwen maar voor het zover was, vroeg ze het advies aan haar ex-man én Hitler. Ze wilde ook zijn mening horen over een huwelijk met Goebbels want blijkbaar had ook de Führer een zwak voor haar. "Hij houdt van Magda, arme Führer. Ik voel me bijna beschaamd voor al mijn geluk. Ook Magda houdt van hem en toch kiest ze voor mij', schreef Goebbels in een van zijn dagboeken.
Dagelijks bezoekje
Goebbels wist het ook zeker: Hitler en zijn vrouw waren niet 'zomaar vrienden'. Hitler speelde zelf ook met de idee om Magdalena te trouwen. De Führer wilde 'een respectabele' vrouw aan zijn zijde. Hitler bracht ook dagelijks een bezoekje aan de vrouw van Goebbels en als de propagandaminister weg was, dan spendeerde het koppel tot twee uur per dag samen, schrijft de historicus in zijn boek.
Hitler huilt op huwelijk
Goebbels heeft het ook over het geflirt van zijn vrouw met Hitler en schreef dat zijn echtgenote zich daarbij 'niet als een keurige vrouw gedraagt'. Volgens de schrijver van de biografie Peter Long Rich was Goebbels stikjaloers maar dat was de pijn die hij moest lijden om in de gunst én de buurt van de Führer te blijven.
Een andere opmerkelijke aantekening uit de dagboeken van Goebbels is dat de Führer een traan wegpinkte op het huwelijk van zijn propagandaminister waar hij getuige was.
Geen leven zonder Führer
Ook na het huwelijk bleef Magdalena, Hitler aanbidden en vaak trad ze ook op als Duitslands 'first lady'. Als ultieme blijk van bewondering voor de dictator gaf ze haar kinderen een naam die begon met de H van Hitler: Helga, Hildegard, Helmut, Hedwig, Holdin en Heidrun.
Ze gaf haar kinderen de gifpil in de bunker van de Führer in Berlijn toen het Duitse Rijk op instorten stond en schreef nog een brief waarin ze verklaarde dat een 'leven zonder de Führer waardeloos is', waarna ook zij en haar man, net als Hitler en Eva Braun zelfmoord pleegden.
===========
Volgens mij zijn de dagboeken van Goebbels al JAREN toegankelijk. Ik herinner me zelfs een documentaire erover van jaren her, toen de dagboeken in Rusland gevonden waren op glasplaten. Bovendien is het al net zo lang bekend dat Hitler meer dan een zwak voor Magda Goebbels had (zie bv Guido Knopp's Hitler's vrouwen ).
Raar verhaal, dus.
En morgen pleurt men in Wuhan
Nog een vleermuis in een pan
Nog een vleermuis in een pan
quote:
BERLIJN - Adolf Hitler had een driehoeksrelatie met Eva Braun en de vrouw van zijn propagandaminister Joseph Goebbels, Magdalena.
Dat blijkt uit dagboekmateriaal van Joseph Goebbels. De Führer bracht elke dag tijd door in het gezelschap van Magdalena en pinkte een traan weg op haar huwelijk, schrijft historicus Peter Long Rich in een nieuwe biografie over Goebbels.
De wetenschapper had als eerste toegang tot het dagboekmateriaal, meldt de Noorse krant Dagbladet. Goebbels heeft het in de dagboeken over zijn bewondering voor de Führer en het gebruik van de moderne propagandatechnieken die Hitler in 1933 aan de macht hielpen.
In hetzelfde jaar werd Goebbels benoemd tot minister van Propaganda maar het meest opmerkelijk zijn de passages waarin Goebbels het heeft over zijn vrouw Magdalena.
Aantekeningen over ontmoetingen in bed
Goebbels ontmoette haar vlak na haar scheiding in 1930. Magdalena was al moeder en had net een huwelijk achter de rug met een van de rijkste Duitsers van dat ogenblik. Ze hield er dan ook een exclusieve levensstijl op na, blijkt uit de geschriften van Goebbels. Goebbels en Magdalena konden het al snel goed met elkaar vinden en Goebbels maakte elke keer nadat ze het bed gedeeld hadden aantekeningen van zijn belevenissen met Magdalena tussen de lakens.
Führer verliefd op Magdalena
Magdalena -een sterke vrouw zo blijkt uit de dagboeken- besliste na een jaar dat het tijd was om te huwen maar voor het zover was, vroeg ze het advies aan haar ex-man én Hitler. Ze wilde ook zijn mening horen over een huwelijk met Goebbels want blijkbaar had ook de Führer een zwak voor haar. "Hij houdt van Magda, arme Führer. Ik voel me bijna beschaamd voor al mijn geluk. Ook Magda houdt van hem en toch kiest ze voor mij', schreef Goebbels in een van zijn dagboeken.
Dagelijks bezoekje
Goebbels wist het ook zeker: Hitler en zijn vrouw waren niet 'zomaar vrienden'. Hitler speelde zelf ook met de idee om Magdalena te trouwen. De Führer wilde 'een respectabele' vrouw aan zijn zijde. Hitler bracht ook dagelijks een bezoekje aan de vrouw van Goebbels en als de propagandaminister weg was, dan spendeerde het koppel tot twee uur per dag samen, schrijft de historicus in zijn boek.
Hitler huilt op huwelijk
Goebbels heeft het ook over het geflirt van zijn vrouw met Hitler en schreef dat zijn echtgenote zich daarbij 'niet als een keurige vrouw gedraagt'. Volgens de schrijver van de biografie Peter Long Rich was Goebbels stikjaloers maar dat was de pijn die hij moest lijden om in de gunst én de buurt van de Führer te blijven.
Een andere opmerkelijke aantekening uit de dagboeken van Goebbels is dat de Führer een traan wegpinkte op het huwelijk van zijn propagandaminister waar hij getuige was.
Geen leven zonder Führer
Ook na het huwelijk bleef Magdalena, Hitler aanbidden en vaak trad ze ook op als Duitslands 'first lady'. Als ultieme blijk van bewondering voor de dictator gaf ze haar kinderen een naam die begon met de H van Hitler: Helga, Hildegard, Helmut, Hedwig, Holdin en Heidrun.
Ze gaf haar kinderen de gifpil in de bunker van de Führer in Berlijn toen het Duitse Rijk op instorten stond en schreef nog een brief waarin ze verklaarde dat een 'leven zonder de Führer waardeloos is', waarna ook zij en haar man, net als Hitler en Eva Braun zelfmoord pleegden.
===========
Volgens mij zijn de dagboeken van Goebbels al JAREN toegankelijk. Ik herinner me zelfs een documentaire erover van jaren her, toen de dagboeken in Rusland gevonden waren op glasplaten. Bovendien is het al net zo lang bekend dat Hitler meer dan een zwak voor Magda Goebbels had (zie bv Guido Knopp's Hitler's vrouwen ).
Raar verhaal, dus.
De Fûhrer bracht dagelijks een bezoekje aan Magdalena.
Magdalena had een zwak voor de Führer en vroeg om zijn toestemming voor haar huwelijk met Goebbels.
Goebbels was stikjaloers maar verbeet de pijn om in de buurt en de gunst van de Führer te blijven.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2010
Prehistorisch edelhert opgegraven in Limburg
Archeologen hebben in een beekdal van de Tungelroyse Beek aan de Mildert bij Nederweert (Limburg) een relatief compleet skelet van een edelhert uit 9000 voor Christus opgegraven. Het gaat volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed om een bijzondere en zeer zeldzame vondst uit het begin van de Midden-Steentijd, het Mesolithicum.
De gevonden skeletdelen van het prehistorische hert werden donderdagmiddag in Nederweert gepresenteerd. Het hert is slachtoffer geweest van een jachtpartij, wat erop wijst dat de toenmalige bewoners van Limburg jager-verzamelaars waren. Volgens Eelco Rensink van de Rijksdienst is de vondst zeer bijzonder omdat maar heel zelden organische resten uit die tijd worden ontdekt in Nederland.
(Depers.nl)
Prehistorisch edelhert opgegraven in Limburg
Archeologen hebben in een beekdal van de Tungelroyse Beek aan de Mildert bij Nederweert (Limburg) een relatief compleet skelet van een edelhert uit 9000 voor Christus opgegraven. Het gaat volgens de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed om een bijzondere en zeer zeldzame vondst uit het begin van de Midden-Steentijd, het Mesolithicum.
De gevonden skeletdelen van het prehistorische hert werden donderdagmiddag in Nederweert gepresenteerd. Het hert is slachtoffer geweest van een jachtpartij, wat erop wijst dat de toenmalige bewoners van Limburg jager-verzamelaars waren. Volgens Eelco Rensink van de Rijksdienst is de vondst zeer bijzonder omdat maar heel zelden organische resten uit die tijd worden ontdekt in Nederland.
(Depers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-12-2010
Humanisten frustreerden vooruitgang
In Oxford is geen middeleeuws handschrift te vinden. James Hannam bewijst dat teksten uit die tijd meer respect verdienen.
De Middeleeuwen heten natuurlijk niet voor niets middeleeuwen. Volgens de humanisten, de toonaangevende intellectuelen in de vijftiende en zestiende eeuw, vormden die eeuwen namelijk niet meer dan een overgangsfase, een duistere periode tussen de grootse tijd van de Grieken en Romeinen, en hun eigen tijd. De wereld kon die middeleeuwen maar beter snel vergeten. En dat gebeurde ook. Na de humanisten schilderden verlichte filosofen als Locke, Voltaire en Diderot (die van de Encyclopédie) de middeleeuwen af als een tijdperk van domkopperij en religieus fanatisme. En nog steeds, wanneer het gaat om de geschiedenis van de wetenschap, maken veel auteurs en documentairemakers graag een reuzensprong van de Grieken naar de Renaissance dwars over de Middeleeuwen.
Eerherstel
Toch, schrijft James Hannam in de inleiding van Gods Filosofen, heeft recent onderzoek aangetoond dat de Middeleeuwen een periode van enorme vooruitgang op het gebied van wetenschap zijn geweest. Dat recent moet zijn boek waarschijnlijk actueel maken, en enorm klinkt wat al te groots maar het is wel hoog tijd voor eerherstel.
Wie humanist zegt, denkt aan gemoedelijke, tolerante geleerden als Erasmus en Thomas More. Die nobele herontdekkers der klassieke beschaving, slechts gewapend met een ganzenveer. Maar ze hadden ook hun fanatieke kantjes, die humanisten. Zo werden middeleeuwse filosofen door hen consequent genegeerd, belachelijk gemaakt of simpelweg voor domkop uitgemaakt. En zodra humanisten op een universiteit de lakens konden uitdelen, zetten ze zoveel mogelijk middeleeuwse handschriften bij het grofvuil. Wie nu naar Oxford gaat, zal daar geen enkel middeleeuws handschrift aantreffen. Die zijn allemaal rond 1540 aan de straat gezet. Elders gingen die geleerde humanisten al even radicaal te keer. Ze veroorzaakten een intellectuele kaalslag zonder weerga, die gelukkig niet volledig kon worden uitgevoerd dankzij de uitvinding van de boekdrukkunst, een eeuw daarvoor, waardoor toch nog verschillende belangrijke middeleeuwse handschriften in druk zijn verschenen. En daarmee hebben de eerste drukkers vooral de natuurwetenschap gered.
Humanisten hadden niets met de middeleeuwse natuurwetenschap. Die was volgens hen op een dwaalspoor geraakt. Humanisten wilden terug naar de basis, naar de oudste geschriften, en voor wat betreft de wetenschap betekende dat: terug naar de Griekse filosoof Aristoteles. Dat was in de Middeleeuwen geen onbekende naam; middeleeuwers waren vertrouwd met het denken van de filosoof (zoals hij respectvol werd aangeduid). Maar voor wat de natuurkunde betreft hadden de middeleeuwse filosofen hem zo rond 1300 toch wel afgeschaft.
Dat ging overigens niet zonder slag of stoot. Dankzij de beroemde theoloog Thomas van Aquino was de katholieke theologie rond 1200 stevig gegrondvest op de filosofie van Aristoteles, dus wie daarvan afweek, liep het risico voor ketter uitgemaakt te worden. Maar zolang alle twijfel geuit werd binnen de muren van de eerste universiteiten (Parijs, Bologna, Oxford), en zolang je maar zei dat het om academische speculaties ging, was er niet veel aan de hand.
Maar dat loslaten was onvermijdelijk. Op natuurkundig gebied had Aristoteles namelijk enkele hoogst curieuze uitspraken gedaan. De bekendste was zijn opvatting dat een voorwerp slechts kon bewegen als er een kracht op werd uitgeoefend. Wie een bal gooit, oefent een kracht uit, maar al vliegend door de lucht moet er óók een kracht op de bal werken, vond Aristoteles. Hij dacht dat de lucht dat deed. Ze veroorzaakt niet alleen (lucht)weerstand, maar duwt de bal ook vooruit, aan de achterkant. Een dwaas idee, dat omstreeks 1300 door de Franse geleerde Jean Buridan verworpen werd. Hij had een ander idee: wie een bal gooit, geeft de bal daarmee impetus, impuls. En daarmee kan de bal een tijdje voort. Een geniale gedachte, met verregaande consequenties. Volgens Buridan betekende dat ook dat de planeten niet voortdurend Gods hand voelden, maar tijdens de schepping één keer een duw hadden gehad. Sindsdien vlogen ze vanzelf. Het waren met andere woorden dode dingen. God de alom aanwezige duwer werd God de eenmalige aanduwer. Het was de geboorte van de moderne natuurkunde, zegt Hannam. En toen was het onvermijdelijk dat zijn leerling Nicolaas van Oresme tot de revolutionaire conclusie kwam dat astrologie onzin moest zijn: dode dingen konden ons leven niet beïnvloeden. Daar bleef het voorlopig bij. Buridan stierf in 1361 aan de pest. En daarna kwam een tweede ramp: de humanisten. Het duurde tot omstreeks 1600 voordat de wetenschap de middeleeuwse weg kon vervolgen.
De immer zo vereerde humanisten zijn bij Hannam dus de slechteriken, de tegenstanders van de vooruitgang. Hij wijst erop dat Galileis aanval op Aristoteles, in zijn Dialogo dei due mondi (1632), geen aanval is op middeleeuwse denkers, zoals vaak wordt gedacht, maar op de moderne humanisten. Als zij wat meer respect hadden gehad voor het werk hunner voorgangers, had de wetenschap geen twee eeuwen vertraging opgelopen. En hadden de Middeleeuwen nooit Middeleeuwen geheten.
(Depers.nl)
Humanisten frustreerden vooruitgang
In Oxford is geen middeleeuws handschrift te vinden. James Hannam bewijst dat teksten uit die tijd meer respect verdienen.
De Middeleeuwen heten natuurlijk niet voor niets middeleeuwen. Volgens de humanisten, de toonaangevende intellectuelen in de vijftiende en zestiende eeuw, vormden die eeuwen namelijk niet meer dan een overgangsfase, een duistere periode tussen de grootse tijd van de Grieken en Romeinen, en hun eigen tijd. De wereld kon die middeleeuwen maar beter snel vergeten. En dat gebeurde ook. Na de humanisten schilderden verlichte filosofen als Locke, Voltaire en Diderot (die van de Encyclopédie) de middeleeuwen af als een tijdperk van domkopperij en religieus fanatisme. En nog steeds, wanneer het gaat om de geschiedenis van de wetenschap, maken veel auteurs en documentairemakers graag een reuzensprong van de Grieken naar de Renaissance dwars over de Middeleeuwen.
Eerherstel
Toch, schrijft James Hannam in de inleiding van Gods Filosofen, heeft recent onderzoek aangetoond dat de Middeleeuwen een periode van enorme vooruitgang op het gebied van wetenschap zijn geweest. Dat recent moet zijn boek waarschijnlijk actueel maken, en enorm klinkt wat al te groots maar het is wel hoog tijd voor eerherstel.
Wie humanist zegt, denkt aan gemoedelijke, tolerante geleerden als Erasmus en Thomas More. Die nobele herontdekkers der klassieke beschaving, slechts gewapend met een ganzenveer. Maar ze hadden ook hun fanatieke kantjes, die humanisten. Zo werden middeleeuwse filosofen door hen consequent genegeerd, belachelijk gemaakt of simpelweg voor domkop uitgemaakt. En zodra humanisten op een universiteit de lakens konden uitdelen, zetten ze zoveel mogelijk middeleeuwse handschriften bij het grofvuil. Wie nu naar Oxford gaat, zal daar geen enkel middeleeuws handschrift aantreffen. Die zijn allemaal rond 1540 aan de straat gezet. Elders gingen die geleerde humanisten al even radicaal te keer. Ze veroorzaakten een intellectuele kaalslag zonder weerga, die gelukkig niet volledig kon worden uitgevoerd dankzij de uitvinding van de boekdrukkunst, een eeuw daarvoor, waardoor toch nog verschillende belangrijke middeleeuwse handschriften in druk zijn verschenen. En daarmee hebben de eerste drukkers vooral de natuurwetenschap gered.
Humanisten hadden niets met de middeleeuwse natuurwetenschap. Die was volgens hen op een dwaalspoor geraakt. Humanisten wilden terug naar de basis, naar de oudste geschriften, en voor wat betreft de wetenschap betekende dat: terug naar de Griekse filosoof Aristoteles. Dat was in de Middeleeuwen geen onbekende naam; middeleeuwers waren vertrouwd met het denken van de filosoof (zoals hij respectvol werd aangeduid). Maar voor wat de natuurkunde betreft hadden de middeleeuwse filosofen hem zo rond 1300 toch wel afgeschaft.
Dat ging overigens niet zonder slag of stoot. Dankzij de beroemde theoloog Thomas van Aquino was de katholieke theologie rond 1200 stevig gegrondvest op de filosofie van Aristoteles, dus wie daarvan afweek, liep het risico voor ketter uitgemaakt te worden. Maar zolang alle twijfel geuit werd binnen de muren van de eerste universiteiten (Parijs, Bologna, Oxford), en zolang je maar zei dat het om academische speculaties ging, was er niet veel aan de hand.
Maar dat loslaten was onvermijdelijk. Op natuurkundig gebied had Aristoteles namelijk enkele hoogst curieuze uitspraken gedaan. De bekendste was zijn opvatting dat een voorwerp slechts kon bewegen als er een kracht op werd uitgeoefend. Wie een bal gooit, oefent een kracht uit, maar al vliegend door de lucht moet er óók een kracht op de bal werken, vond Aristoteles. Hij dacht dat de lucht dat deed. Ze veroorzaakt niet alleen (lucht)weerstand, maar duwt de bal ook vooruit, aan de achterkant. Een dwaas idee, dat omstreeks 1300 door de Franse geleerde Jean Buridan verworpen werd. Hij had een ander idee: wie een bal gooit, geeft de bal daarmee impetus, impuls. En daarmee kan de bal een tijdje voort. Een geniale gedachte, met verregaande consequenties. Volgens Buridan betekende dat ook dat de planeten niet voortdurend Gods hand voelden, maar tijdens de schepping één keer een duw hadden gehad. Sindsdien vlogen ze vanzelf. Het waren met andere woorden dode dingen. God de alom aanwezige duwer werd God de eenmalige aanduwer. Het was de geboorte van de moderne natuurkunde, zegt Hannam. En toen was het onvermijdelijk dat zijn leerling Nicolaas van Oresme tot de revolutionaire conclusie kwam dat astrologie onzin moest zijn: dode dingen konden ons leven niet beïnvloeden. Daar bleef het voorlopig bij. Buridan stierf in 1361 aan de pest. En daarna kwam een tweede ramp: de humanisten. Het duurde tot omstreeks 1600 voordat de wetenschap de middeleeuwse weg kon vervolgen.
De immer zo vereerde humanisten zijn bij Hannam dus de slechteriken, de tegenstanders van de vooruitgang. Hij wijst erop dat Galileis aanval op Aristoteles, in zijn Dialogo dei due mondi (1632), geen aanval is op middeleeuwse denkers, zoals vaak wordt gedacht, maar op de moderne humanisten. Als zij wat meer respect hadden gehad voor het werk hunner voorgangers, had de wetenschap geen twee eeuwen vertraging opgelopen. En hadden de Middeleeuwen nooit Middeleeuwen geheten.
(Depers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.ipsnews.be/artikel/boeddhisme-herovert-chinaquote:Boeddhisme herovert China
BEIJING , 1 december 2010 ( IPS ) Officieel is China nog altijd atheïstisch, maar het aantal boeddhisten stijgt er spectaculair. Volgens recent onderzoek nemen zeker 185 miljoen Chinezen de 2400 jaar oude leer ernstig. Misschien helpt dat ook de Tibetaanse zaak vooruit.
"Ik ging er altijd van uit dat het boeddhisme een soort bijgeloof was", zegt Quan Zhenyuan, zaakvoerder van een reisbureau in Beijing. "Maar toen gaf de eigenaar van een vegetarisch restaurant me er een boek over, en dat veranderde alles." De 32-jarige vrouw zegt dat het boeddhisme haar leerde beter om te gaan met klanten en medewerkers. "Het boeddhisme maakt me rustig".
Vluchtheuvel
De nieuwe opgang van het boeddhisme in China valt samen met de snelle economische groei die dertig jaar geleden in gang werden gezet door de toenmalige sterke man Deng Xiaoping. Religie blijkt voor veel Chinezen een vluchtheuvel in een maatschappij die gekenmerkt wordt door toenemende stress en ongebreideld materialisme.
Het boeddhisme, dat al tweeduizend jaar aanwezig is in China, is daarbij een voor de hand liggende keuze. De boeddhistische gemeenschap in China kreeg een knauw na de communistische machtsovername in 1949, maar verboden werd de leer nooit. Veel tempels en boeddhistische organisaties gingen wel algauw over in overheidshanden. Toen het Chinese regime in 1959 het Tibetaanse boeddhisme hardhandig onderdrukte, kreeg het de steun van de Boeddhistische Vereniging van China. Tijdens de Culturele Revolutie in de jaren zestig en zeventig werden veel heilige plaatsen van het Chinese boeddhisme vernield, maar na de dood van Mao in 1976 begon de druk op het boeddhisme en andere godsdiensten af te nemen.
Gouden periode
Volgens de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen beleeft het boeddhisme in China nu al dertig jaar een "gouden periode". De Chinese boeddhisten hebben zich verenigd in organisaties die het hele land bestrijken en via vormingsactiviteiten en zomerkampen de leer verder verspreiden. In 1997 schatte het Staatsbureau voor Religieuze aangelegenheden het aantal boeddhisten in China op honderd miljoen. In 2007 antwoordde zelfs 33 procent van de respondenten in een grote peiling van het Chinese Onderzoekscentrum voor Religieuze Cultuur dat ze in het boeddhisme geloofden. Onder intellectuelen en jongeren is het boeddhisme de belangrijkste religie, verklaarde Liu Zhongyu, de leider van het onderzoek. Onderzoekers van de Amerikaanse Purdue University kwamen dit jaar ook tot de conclusie dat het boeddhisme in China exponentieel groeit. Volgens hen telt China nu ongeveer 185 miljoen boeddhisten.
De voorbije decennia zijn er in China verscheidene boeddhistische monumenten heropgebouwd, terwijl er ook nieuwe tempels verschenen. In 2006 organiseerde China het Wereld Boeddhistisch Forum, en een jaar later kwam er een verbod op mijnbouwactiviteiten in berggebieden die heilig zijn voor de boeddhisten.
Er zijn wel weinig echte boeddhisten in China, zegt Duan Yuming, een docent aan het Instituut voor Religieuze Studies aan de universiteit van Sichuan. "Veel mensen doen alleen aan boeddhisme om rustig te worden", zegt hij. Maar zelfs dat is volgens hem een goede zaak. "Het boeddhisme zet een spirituele ontwikkeling in gang die leidt naar echt geluk. Boeddhistische technieken als meditatie helpen mensen zichzelf te veranderen en tot een groter bewustzijn en meer mededogen en wijsheid te komen. De Chinezen van vandaag zijn altijd druk in de weer. Ze weten niet meer hoe ze zich moeten ontspannen. Meditatie kan hen helpen."
Tibet
Voor een deel heeft de aantrekkingskracht van het boeddhisme te maken met een toenemende fascinatie voor Tibet. Veel Chinese stedelingen hebben romantische voorstellingen van het beschouwelijke leven in het afgelegen gebied. Het Chinese toerisme naar de Tibetaanse hoofdstad Lhasa en andere plaatsen in de provincie is de laatste jaren explosief toegenomen. Misschien leidt de groei van het boeddhisme in China wel tot meer begrip voor de Tibetanen en hun eis tot meer autonomie. Alvast de Dalai Lama, de geestelijke leider van de Tibetanen die in 1959 naar India vluchtte, denkt er zo over. "Als Tibet binnen dertig jaar bestaat uit zes miljoen Tibetanen en tien miljoen boeddhisten, dan lossen sommige problemen zich misschien vanzelf op", vertelde hij aan zijn biograaf Pico Iyer.
23-12-2010
Neandertalers werden slachtoffer van extreme klimaatsveranderingen
De Neandertaler is volgens een studie van een team rond Gerd-Christian Weniger van de Universiteit van Keulen uitgestorven vanwege extreme klimaatsveranderingen.
In het tijdschrift Quaternary International hebben de wetenschappers gegevens uit meerdere disciplines samengevoegd en vroegere studies bevestigd die zeiden dat klimaatsveranderingen wellicht tot het uitsterven van dit soort oermens heeft geleid.
Het team gaat er in zijn model van uit dat de neandertalers in Europa de meeste klimaatsveranderingen naar een ijstijd hebben overleefd doordat dit type mensen zich ten noorden van de Middellandse Zee als een jojo bewoog tussen de 53ste en de 45ste breedtegraad. Klimaatsveranderingen over 1.000 jaar zijn echter door zes zogenaamde Heinrich-Events versterkt.
Tijdens dergelijke koude periodes hebben grote brokken ijs van Noord-Amerika de oceaan overgestoken en hebben naast een verdere terugval van de temperatuur ook voor extreme droogtefases gezorgd.
Die droogte heeft de basiscondities van de neandertaler in de gebieden waar hij een onderkomen had gezorgd vernietigd. Het team rond Weniger gaat ervan uit dat onze voorvader tijdens het vierde Heinrich-Event is uitgestorven.
Moderne mens
De eerste anatomisch moderne mensen zijn uit West-Azië naar Europa gekomen en zowat 30.000 jaar geleden ook uitgestorven. Met grote waarschijnlijkheid hebben de moderne mensen en de neandertaler zich in West-Azië vermengd. In Europa kon dat niet meer, want daar leefden er op dat moment geen neandertalers meer. (belga/gb)
(HLN)
Neandertalers werden slachtoffer van extreme klimaatsveranderingen
De Neandertaler is volgens een studie van een team rond Gerd-Christian Weniger van de Universiteit van Keulen uitgestorven vanwege extreme klimaatsveranderingen.
In het tijdschrift Quaternary International hebben de wetenschappers gegevens uit meerdere disciplines samengevoegd en vroegere studies bevestigd die zeiden dat klimaatsveranderingen wellicht tot het uitsterven van dit soort oermens heeft geleid.
Het team gaat er in zijn model van uit dat de neandertalers in Europa de meeste klimaatsveranderingen naar een ijstijd hebben overleefd doordat dit type mensen zich ten noorden van de Middellandse Zee als een jojo bewoog tussen de 53ste en de 45ste breedtegraad. Klimaatsveranderingen over 1.000 jaar zijn echter door zes zogenaamde Heinrich-Events versterkt.
Tijdens dergelijke koude periodes hebben grote brokken ijs van Noord-Amerika de oceaan overgestoken en hebben naast een verdere terugval van de temperatuur ook voor extreme droogtefases gezorgd.
Die droogte heeft de basiscondities van de neandertaler in de gebieden waar hij een onderkomen had gezorgd vernietigd. Het team rond Weniger gaat ervan uit dat onze voorvader tijdens het vierde Heinrich-Event is uitgestorven.
Moderne mens
De eerste anatomisch moderne mensen zijn uit West-Azië naar Europa gekomen en zowat 30.000 jaar geleden ook uitgestorven. Met grote waarschijnlijkheid hebben de moderne mensen en de neandertaler zich in West-Azië vermengd. In Europa kon dat niet meer, want daar leefden er op dat moment geen neandertalers meer. (belga/gb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-12-2010
'Cleopatra had vrouwelijke voorganger'
AMSTERDAM Cleopatra had een vrouwelijke voorganger die veel eerder over het Oude Egypte regeerde en nog honderden jaren later werd vereerd. Dat hebben Zweedse wetenschappers ontdekt.
Koningin Arsinoë II kwam vermoedelijk 200 jaar eerder aan de macht dan Cleopatra en was daarmee de eerste vrouw uit de de Ptolemaeïsche dynastie die de scepter zwaaide over het oude Egypte.
Dat blijkt uit een analyse van reliëfen waar ze op is afgebeeld, zo meldt Discovery News. De symbolen op haar kroon suggereren volgens wetenschappers van de Universiteit van Göteborg dat Arsinoë II werd gezien als een hogepriesteres, een god en een farao.
Olympische Spelen
De afbeeldingen wijzen er op dat ze een vergelijkbare rol had als Cleopatra en Hatsjepsoet, de eerste vrouwelijke farao ooit. Het betekent dat ze tijdens haar leven is uitgeroepen tot vrouwelijke farao, verklaart onderzoeker Maria Nilsson. Ze bestuurde Egypte samen met haar broer Ptolemeüs II.
Het was al langer bekend dat Arsinoë een belangrijk persoon was in de oud Egyptische geschiedenis, maar haar rol van farao bleef tot nu toe onderbelicht. Ze leidde volgens de Zweedse onderzoekers een zeer kleurrijk leven.
Ze was geen gewone vrouw, aldus Nilsson. Ze vocht mee in oorlogen en deed zelfs mee aan de Olympische Spelen, waarin ze drie paardenwedstrijden won.
Liefdesleven
Ook het liefdesleven van Arsinoë was turbulent. Ze trouwde eerst met een rijke generaal. Nadat deze man stierf, trad ze in het huwelijk met haar halfbroer, waarvan ze weer scheidde toen hij twee van haar zonen vermoordde. Daarna besloot ze de echtgenote van haar broer Ptolemeüs te worden.
Uit verschillende vondsten in Egypte blijkt dat Arsinoë tot 200 jaar na haar dood nog werd vereerd. Ook zou haar kroon later zijn gedragen door Cleopatra.
Imitatie
Deze studie ontsluit een totaal nieuw onderzoeksveld, verklaart archeologe Mona Haggag van de Alexandra Universiteit in Egypte. Het onderzoek laat zelfs zien dat de andere Ptolemaeïsche koninginnen Arsinoë gedeeltelijk imiteerden.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Cleopatra had vrouwelijke voorganger'
AMSTERDAM Cleopatra had een vrouwelijke voorganger die veel eerder over het Oude Egypte regeerde en nog honderden jaren later werd vereerd. Dat hebben Zweedse wetenschappers ontdekt.
Koningin Arsinoë II kwam vermoedelijk 200 jaar eerder aan de macht dan Cleopatra en was daarmee de eerste vrouw uit de de Ptolemaeïsche dynastie die de scepter zwaaide over het oude Egypte.
Dat blijkt uit een analyse van reliëfen waar ze op is afgebeeld, zo meldt Discovery News. De symbolen op haar kroon suggereren volgens wetenschappers van de Universiteit van Göteborg dat Arsinoë II werd gezien als een hogepriesteres, een god en een farao.
Olympische Spelen
De afbeeldingen wijzen er op dat ze een vergelijkbare rol had als Cleopatra en Hatsjepsoet, de eerste vrouwelijke farao ooit. Het betekent dat ze tijdens haar leven is uitgeroepen tot vrouwelijke farao, verklaart onderzoeker Maria Nilsson. Ze bestuurde Egypte samen met haar broer Ptolemeüs II.
Het was al langer bekend dat Arsinoë een belangrijk persoon was in de oud Egyptische geschiedenis, maar haar rol van farao bleef tot nu toe onderbelicht. Ze leidde volgens de Zweedse onderzoekers een zeer kleurrijk leven.
Ze was geen gewone vrouw, aldus Nilsson. Ze vocht mee in oorlogen en deed zelfs mee aan de Olympische Spelen, waarin ze drie paardenwedstrijden won.
Liefdesleven
Ook het liefdesleven van Arsinoë was turbulent. Ze trouwde eerst met een rijke generaal. Nadat deze man stierf, trad ze in het huwelijk met haar halfbroer, waarvan ze weer scheidde toen hij twee van haar zonen vermoordde. Daarna besloot ze de echtgenote van haar broer Ptolemeüs te worden.
Uit verschillende vondsten in Egypte blijkt dat Arsinoë tot 200 jaar na haar dood nog werd vereerd. Ook zou haar kroon later zijn gedragen door Cleopatra.
Imitatie
Deze studie ontsluit een totaal nieuw onderzoeksveld, verklaart archeologe Mona Haggag van de Alexandra Universiteit in Egypte. Het onderzoek laat zelfs zien dat de andere Ptolemaeïsche koninginnen Arsinoë gedeeltelijk imiteerden.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-12-2010
'Oudste gekauwde cocabladeren gevonden'
AMSTERDAM Amerikaanse wetenschappers hebben in Peru 8000 jaar oude resten van cocabladeren ontdekt. Vermoedelijk is er op de bladeren gekauwd door mensen.
De gefossiliseerde cocabladeren zijn gevonden onder de vloer van huizen in oude nederzettingen in het noordwesten van Peru.
Bij bladeren zijn ook resten gevonden van verbrande kalksteen die vermoelijk werd vermengd met de plantresten.
Dit is een bekende methode die er voor zorgt dat er meer oppepende stoffen vrijkomen uit de coca.
Select groepje
De ontdekking bewijst dat het eerste gebruik van coca ongeveer 3000 jaar eerder plaatsvond dan tot nu toe werd aangenomen. Dat schrijven onderzoekers van de Vanderbilt Universiteit in het wetenschappelijk tijdschrift Antiquity.
Verder suggereren de plaatsen waarop de cocabladeren zijn gevonden dat slechts een select groepje individuen toegang had tot de medicinale planten.
Economische middelen
We vonden de bladeren niet in een huiselijke context, alsof ze door veel mensen in grote mate werd gebruikt, verklaart hoofdonderzoeker Tom Dillehay op BBC News. In plaats daarvan ontdekten we ze bij de huizen van een beperkt aantal individuen.
Ons bewijs suggereert dat het niet zo was dat iedereen die de economische middelen had maar toegang kreeg tot medicinale planten, zoals in Westerse gemeenschappen, aldus Dillehay.
Rituelen
Het kauwen op cocabladeren wordt door veel wetenschappers beschouwd als een gewoonte die ongeveer zo oud is als de beschaving van de Incas. Maar het onderzoek van Dillehay wijst uit dat de traditie waarschijnlijk veel verder terug gaat.
Gezien de beperkte distributie van de cocabladeren, werden ze mogelijk niet alleen als genotsmiddel of medicijn gebruikt, maar ook bij speciale rituelen.
Het kauwen op cocabladeren is een diepgewortelde economische, sociale en mogelijk zelfs religieuze traditie in de Andes, aldus Dillehay.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
'Oudste gekauwde cocabladeren gevonden'
AMSTERDAM Amerikaanse wetenschappers hebben in Peru 8000 jaar oude resten van cocabladeren ontdekt. Vermoedelijk is er op de bladeren gekauwd door mensen.
De gefossiliseerde cocabladeren zijn gevonden onder de vloer van huizen in oude nederzettingen in het noordwesten van Peru.
Bij bladeren zijn ook resten gevonden van verbrande kalksteen die vermoelijk werd vermengd met de plantresten.
Dit is een bekende methode die er voor zorgt dat er meer oppepende stoffen vrijkomen uit de coca.
Select groepje
De ontdekking bewijst dat het eerste gebruik van coca ongeveer 3000 jaar eerder plaatsvond dan tot nu toe werd aangenomen. Dat schrijven onderzoekers van de Vanderbilt Universiteit in het wetenschappelijk tijdschrift Antiquity.
Verder suggereren de plaatsen waarop de cocabladeren zijn gevonden dat slechts een select groepje individuen toegang had tot de medicinale planten.
Economische middelen
We vonden de bladeren niet in een huiselijke context, alsof ze door veel mensen in grote mate werd gebruikt, verklaart hoofdonderzoeker Tom Dillehay op BBC News. In plaats daarvan ontdekten we ze bij de huizen van een beperkt aantal individuen.
Ons bewijs suggereert dat het niet zo was dat iedereen die de economische middelen had maar toegang kreeg tot medicinale planten, zoals in Westerse gemeenschappen, aldus Dillehay.
Rituelen
Het kauwen op cocabladeren wordt door veel wetenschappers beschouwd als een gewoonte die ongeveer zo oud is als de beschaving van de Incas. Maar het onderzoek van Dillehay wijst uit dat de traditie waarschijnlijk veel verder terug gaat.
Gezien de beperkte distributie van de cocabladeren, werden ze mogelijk niet alleen als genotsmiddel of medicijn gebruikt, maar ook bij speciale rituelen.
Het kauwen op cocabladeren is een diepgewortelde economische, sociale en mogelijk zelfs religieuze traditie in de Andes, aldus Dillehay.
© NU.nl/Dennis Rijnvis
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-12-2010
Notitieboeken van Ramanujan op microfilm
De universiteitsbibliotheek van Madras heeft een zeer waardevol document op microfilm gezet. Het gaat om de notitieboeken van de wiskundige Srinivasa Ramanujan; schriften vol met bizarre formules.
Srinivasa Ramanujan
De uit India afkomstige Srinivasa Ramanujan (1887-1920) schreef in 1913 een brief aan de Engelse wiskundige Godfrey Harold Hardy. Alweer zon gek, die denkt dat hij iets nieuws heeft uitgevonden, was diens eerste gedachte bij het zien van de brief. Maar al gauw kwam hij erachter dat deze brief van een genie was. Ramanujan kwam naar Engeland en werkte met Hardy samen. De samenwerking was echter van korte duur. Het verblijf in Engeland sloopte Ramanujans gezondheid: er was daar niemand die hem ervoor behoedde om een etmaal lang zonder onderbreking met wiskunde bezig te zijn. Na vijf jaar verliet Ramanujan Engeland weer en in 1920 overleed hij op 32-jarige leeftijd aan tuberculose. En tot op zijn allerlaatste momenten maakte hij wiskundige aantekeningen.
Die aantekeningen zijn bewaard gebleven en bekend geworden onder de naam Ramanujans Notebooks. Ze staan vol met bizarre formules, waar wiskundigen maar moeilijk vat op konden krijgen. Niet alleen in Ramanujans tijd, maar ook nu nog. Sommige raadsels zijn opgelost, zoals die van de mock theta functies, maar andere aantekeningen -vooral die over getaltheorie- van het Indiase genie vormen vandaag de dag nog steeds een mysterie.
Dat Ramanujan echter geen onzinnige wiskundige symbolen noteerde, is wel duidelijk: de raadselachtige formules waar wiskundigen inmiddels wél grip op hebben, blijken diepe achterliggende theorieën te bevatten. Wiskundigen denken dat dat bij de nog niet opgeloste Ramanujan-krabbels ook zo zal zijn.
Handgeschreven aantekeningen van het Indiase genie Srinivasa Ramanujan (1887-1920). Dankzij microfilm zijn deze notitieboeken nu niet meer enkel in de universiteitsbibliotheek van Madras te bezichtigen. Afbeelding: © V. Ganesan
De drie schriften vol met handgeschreven aantekeningen zijn nu op microfilm gezet door de universiteitsbibliotheek van Madras, die nu honderd jaar bestaat. Eén exemplaar van de notitieboeken op microfilm blijft, samen met het origineel, in deze bibliotheek. Kopieën van de microfilm gaan verder naar wiskunde-instituten zodat alle onderzoekers toegang hebben tot dit waardevolle manuscript. Ramanujan schreef de ene na de andere formule in zijn schriften. Al zijn theorieën bewijzen, is zelfs voor moderne wiskundigen razend moeilijk. Je kunt je er alleen maar over verbazen, hoe Ramanujan als eerste grip leek te hebben op deze ingewikkelde materie, zegt K. Parthasarathy van het Ramanujan Institute for Advanced Study in Mathematics, onderdeel van de universiteit van Madras.
(Kennislink)
Notitieboeken van Ramanujan op microfilm
De universiteitsbibliotheek van Madras heeft een zeer waardevol document op microfilm gezet. Het gaat om de notitieboeken van de wiskundige Srinivasa Ramanujan; schriften vol met bizarre formules.
Srinivasa Ramanujan
De uit India afkomstige Srinivasa Ramanujan (1887-1920) schreef in 1913 een brief aan de Engelse wiskundige Godfrey Harold Hardy. Alweer zon gek, die denkt dat hij iets nieuws heeft uitgevonden, was diens eerste gedachte bij het zien van de brief. Maar al gauw kwam hij erachter dat deze brief van een genie was. Ramanujan kwam naar Engeland en werkte met Hardy samen. De samenwerking was echter van korte duur. Het verblijf in Engeland sloopte Ramanujans gezondheid: er was daar niemand die hem ervoor behoedde om een etmaal lang zonder onderbreking met wiskunde bezig te zijn. Na vijf jaar verliet Ramanujan Engeland weer en in 1920 overleed hij op 32-jarige leeftijd aan tuberculose. En tot op zijn allerlaatste momenten maakte hij wiskundige aantekeningen.
Die aantekeningen zijn bewaard gebleven en bekend geworden onder de naam Ramanujans Notebooks. Ze staan vol met bizarre formules, waar wiskundigen maar moeilijk vat op konden krijgen. Niet alleen in Ramanujans tijd, maar ook nu nog. Sommige raadsels zijn opgelost, zoals die van de mock theta functies, maar andere aantekeningen -vooral die over getaltheorie- van het Indiase genie vormen vandaag de dag nog steeds een mysterie.
Dat Ramanujan echter geen onzinnige wiskundige symbolen noteerde, is wel duidelijk: de raadselachtige formules waar wiskundigen inmiddels wél grip op hebben, blijken diepe achterliggende theorieën te bevatten. Wiskundigen denken dat dat bij de nog niet opgeloste Ramanujan-krabbels ook zo zal zijn.
Handgeschreven aantekeningen van het Indiase genie Srinivasa Ramanujan (1887-1920). Dankzij microfilm zijn deze notitieboeken nu niet meer enkel in de universiteitsbibliotheek van Madras te bezichtigen. Afbeelding: © V. Ganesan
De drie schriften vol met handgeschreven aantekeningen zijn nu op microfilm gezet door de universiteitsbibliotheek van Madras, die nu honderd jaar bestaat. Eén exemplaar van de notitieboeken op microfilm blijft, samen met het origineel, in deze bibliotheek. Kopieën van de microfilm gaan verder naar wiskunde-instituten zodat alle onderzoekers toegang hebben tot dit waardevolle manuscript. Ramanujan schreef de ene na de andere formule in zijn schriften. Al zijn theorieën bewijzen, is zelfs voor moderne wiskundigen razend moeilijk. Je kunt je er alleen maar over verbazen, hoe Ramanujan als eerste grip leek te hebben op deze ingewikkelde materie, zegt K. Parthasarathy van het Ramanujan Institute for Advanced Study in Mathematics, onderdeel van de universiteit van Madras.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
30-11-2010
Muur in Pompei stort in
"De muur was gebouwd uit oude stenen. We zullen die verzamelen en hergebruiken, net zoals de vorige keer." (ka)
All those moments will be lost, like tears in rain... Time to die.
06-12-2010
Onbekende bacterie vreet Titanic op
© ap
Wetenschappers hebben een nieuwe bacterie gevonden op het wrak van de Titanic. De vondst werd gedaan door een team rond Antonio Ventosa van de Universiteit van Sevilla, staat in het jongste nummer van het vakblad van de Britse Vereniging voor Algemene Microbiologie (SGM).
Het op een stuk roest gevonden microbiologische leven kreeg de naam Halomonas titanicae. Het diertje vreet immers aan het wrak van de Titanic en is volgens de onderzoekers mee verantwoordelijk voor het verval van het op 14 april 1912 gezonken luxeship. Het ligt op zowat 3,8 kilometer diepte na in aanvaring te zijn gekomen met een ijsberg.
De wetenschappers gaan ervan uit dat de Titanic-bacterie een rol kan spelen bij de afbraak van ijzerconstructies onder water. Hun bevindingen kunnen aldus van belang zijn voor moderne kunstwerken onder water. (dpa/sam)
(HLN)
Onbekende bacterie vreet Titanic op
© ap
Wetenschappers hebben een nieuwe bacterie gevonden op het wrak van de Titanic. De vondst werd gedaan door een team rond Antonio Ventosa van de Universiteit van Sevilla, staat in het jongste nummer van het vakblad van de Britse Vereniging voor Algemene Microbiologie (SGM).
Het op een stuk roest gevonden microbiologische leven kreeg de naam Halomonas titanicae. Het diertje vreet immers aan het wrak van de Titanic en is volgens de onderzoekers mee verantwoordelijk voor het verval van het op 14 april 1912 gezonken luxeship. Het ligt op zowat 3,8 kilometer diepte na in aanvaring te zijn gekomen met een ijsberg.
De wetenschappers gaan ervan uit dat de Titanic-bacterie een rol kan spelen bij de afbraak van ijzerconstructies onder water. Hun bevindingen kunnen aldus van belang zijn voor moderne kunstwerken onder water. (dpa/sam)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-12-2010
Opgegraven skelet is van vrouw
SWIFTERBANT - De menselijke resten die in september zijn gevonden bij de archeologische opgraving bij Swifterbant zijn van een vrouw. Zij is vernoemd naar de vinder van het graf en heet nu Michelle.
© ANP
Hoe oud de vondst is moet nog verder worden uitgezocht, maar vooralsnog wordt ervan uitgegaan dat het graf dateert uit de periode tussen 8000 en 4500 voor Christus. Dat heeft de provincie Flevoland maandag laten weten.
Naar schatting is Michelle tussen de 30 en 40 jaar oud geworden en was ze ongeveer 1 meter 60 lang. Om de juiste leeftijd van de vondst vast te stellen is nog vier maanden onderzoek nodig.
Als het skelet net zo oud is als de omliggende vondsten, dan gaat het om het oudste skelet dat in Nederland is gevonden. Bij de opgraving zijn inmiddels ook meer dan 100.000 stukjes vuursteen gevonden, 60 haardkuilen en 30 eiken.
Unieke vondst
De provincie spreekt van een unieke maar dure vondst. De totale kosten van de opgraving zijn opgelopen tot 5,4 miljoen euro. Daarvan hebben de gemeente Dronten en het Rijk 1,9 miljoen euro bijgedragen.
De rest kwam voor rekening van de provincie. Als alle onderzoeken naar Michelle afgerond zijn, wordt ze tentoongesteld in het Nieuw Land Erfgoedcentrum in Lelystad.
Binnen twee jaar moet ook het wetenschappelijk rapport over de opgraving gereed zijn. Pas dan kan worden vastgesteld hoe belangrijk de vindplaats is.
© ANP
(nu.nl)
Opgegraven skelet is van vrouw
SWIFTERBANT - De menselijke resten die in september zijn gevonden bij de archeologische opgraving bij Swifterbant zijn van een vrouw. Zij is vernoemd naar de vinder van het graf en heet nu Michelle.
© ANP
Hoe oud de vondst is moet nog verder worden uitgezocht, maar vooralsnog wordt ervan uitgegaan dat het graf dateert uit de periode tussen 8000 en 4500 voor Christus. Dat heeft de provincie Flevoland maandag laten weten.
Naar schatting is Michelle tussen de 30 en 40 jaar oud geworden en was ze ongeveer 1 meter 60 lang. Om de juiste leeftijd van de vondst vast te stellen is nog vier maanden onderzoek nodig.
Als het skelet net zo oud is als de omliggende vondsten, dan gaat het om het oudste skelet dat in Nederland is gevonden. Bij de opgraving zijn inmiddels ook meer dan 100.000 stukjes vuursteen gevonden, 60 haardkuilen en 30 eiken.
Unieke vondst
De provincie spreekt van een unieke maar dure vondst. De totale kosten van de opgraving zijn opgelopen tot 5,4 miljoen euro. Daarvan hebben de gemeente Dronten en het Rijk 1,9 miljoen euro bijgedragen.
De rest kwam voor rekening van de provincie. Als alle onderzoeken naar Michelle afgerond zijn, wordt ze tentoongesteld in het Nieuw Land Erfgoedcentrum in Lelystad.
Binnen twee jaar moet ook het wetenschappelijk rapport over de opgraving gereed zijn. Pas dan kan worden vastgesteld hoe belangrijk de vindplaats is.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-12-2010
Onbekende dinosaurus ontdekt in Zuid-Korea
© afp
In Zuid-Korea is een tot nu toe onbekende gehoornde dinosaurus ontdekt. Het gaat om de eerste van deze soort die gevonden werd in een zone waar dinosaurusfossielen erg zeldzaam zijn. Dat melden wetenschappers.
De dinosaurus met een hoofd gelijkend op dat van een papegaai en een staart die mogelijk gebruikt werd om te helpen bij het zwemmen, was ongeveer 1,67 meter groot en woog tussen de 27 en 45 kilo. Volgens wetenschappers verplaatste hij zich waarschijnlijk op zijn achterste poten.
De ontdekking van "deze soort is belangrijk in de mate dat het een leegte van 20 miljoen jaar invult tussen de oorsprong van deze dinosauriërs in Azië en hun eerste verschijning in Noord-Amerika". (belga/kve)
(HLN)
Onbekende dinosaurus ontdekt in Zuid-Korea
© afp
In Zuid-Korea is een tot nu toe onbekende gehoornde dinosaurus ontdekt. Het gaat om de eerste van deze soort die gevonden werd in een zone waar dinosaurusfossielen erg zeldzaam zijn. Dat melden wetenschappers.
De dinosaurus met een hoofd gelijkend op dat van een papegaai en een staart die mogelijk gebruikt werd om te helpen bij het zwemmen, was ongeveer 1,67 meter groot en woog tussen de 27 en 45 kilo. Volgens wetenschappers verplaatste hij zich waarschijnlijk op zijn achterste poten.
De ontdekking van "deze soort is belangrijk in de mate dat het een leegte van 20 miljoen jaar invult tussen de oorsprong van deze dinosauriërs in Azië en hun eerste verschijning in Noord-Amerika". (belga/kve)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
zie voor video http://www.rnw.nl/nederla(...)eid-van-torenwachterquote:Nijmegen neemt afscheid van torenwachter
Gepubliceerd op : 5 december 2010 - 10:00 am | door Thijs Papôt
Nu de laatste torenwachter van de Nijmeegse Sint-Stevenstoren met pensioen gaat, komt er een einde aan een eeuwenlange traditie in de Waalstad.
Op de uitkijk voor mogelijk onraad of gevaar waakte de torenwachter in Nederland sinds de middeleeuwen voor de veiligheid van de stad. Brand was de grootste vijand van de stedenbewoners in de tijd dat de huizen nog van hout waren. 'De torenwachter wees met een stok een rode vlag naar de richting waar de brand was uitgebroken', vertelt Willemien Wannet.
Sinds 1979 vervult zij de functie van torenwachter op de Sint Stevenstoren in Nijmegen. Aanvankelijk om haar man te assisteren, die haar het torenwachtersvak 'op spartaanse wijze' heeft geleerd. 'Miljoenen treden' moet Willemien Wannet sindsdien zijn opgeklommen. Met een spectaculair uitzicht over de Waal, de stad of de Ooijpolder als beloning. 'Dat verveelt me nooit.'
Bombardement
Als Willemien binnenkort met pensioen gaat, komt er in Nijmegen een definitief einde aan een eeuwenlange traditie, met als enige onderbreking de jaren na de Tweede Wereldoorlog, waarin de Sint Stevenstoren werd verwoest door een bombardement.
Uiteraard is het ambacht van torenwachter ingehaald door de moderne tijd. De werkzaamheden van Willemien bestaan nu vooral uit het geven van rondleidingen. Maar toen enkele jaren geleden een stel autodieven door haar vanaf de toren werden gesignaleerd, en zodoende opgepakt, voelde ze hoe het moet zijn geweest om in vroeger tijd op de uitkijk te staan. 'Toen dacht ik: ik waak nog altijd over de stad!'
08-12-2010
Duitse spoorwegen schenken 5 miljoen aan nazislachtoffers
Deutsche Bahn doet humanitaire gesteDe Duitse spoorwegmaatschappij Deutsche Bahn schenkt vijf miljoen euro aan de slachtoffers van het naziregime. Het geld is bestemd voor projecten in Oost-Europa, en dan voornamelijk voor Polen.
"Vijfenzestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn we het lijden van de slachtoffers nog niet vergeten", aldus Rüdiger Grube, topman bij Deutsche Bahn.
"De overlevenden lijden ook vandaag nog onder de gevolgen van de deportatie en de dwangarbeid onder de nazi's. Om die reden heeft Deutsche Bahn beslist een humanitaire geste te doen", zo luidt het verder.
De helft van de 5 miljoen euro zal worden besteed aan projecten in Polen, de andere helft is bestemd voor projecten in Oekraïne, Rusland, Tsjechië en Wit-Rusland. (belga/vsv)
(HLN)
Duitse spoorwegen schenken 5 miljoen aan nazislachtoffers
Deutsche Bahn doet humanitaire gesteDe Duitse spoorwegmaatschappij Deutsche Bahn schenkt vijf miljoen euro aan de slachtoffers van het naziregime. Het geld is bestemd voor projecten in Oost-Europa, en dan voornamelijk voor Polen.
"Vijfenzestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn we het lijden van de slachtoffers nog niet vergeten", aldus Rüdiger Grube, topman bij Deutsche Bahn.
"De overlevenden lijden ook vandaag nog onder de gevolgen van de deportatie en de dwangarbeid onder de nazi's. Om die reden heeft Deutsche Bahn beslist een humanitaire geste te doen", zo luidt het verder.
De helft van de 5 miljoen euro zal worden besteed aan projecten in Polen, de andere helft is bestemd voor projecten in Oekraïne, Rusland, Tsjechië en Wit-Rusland. (belga/vsv)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-12-2010
Unieke Romeinse zilverschat in Everbeek (Brakel) gevonden
Het Provinciaal Archeologisch Museum (PAM) Velzeke toont dit weekend voor het eerst een Romeinse zilverschat uit de derde eeuw. De vondst werd vorig jaar door een amateurarcheoloog gedaan, maar is al die tijd stilgehouden. Volgens het museum is het de eerste keer dat in België een dergelijke schat gevonden wordt.
Kom
Op een terrein in Everbeek (Brakel) vond een amateur-archeoloog vorig jaar een tiental zilveren voorwerpen. Het topstuk is een met mythologische figuren versierde kom. "De bovenfries vertoont florale motieven en op de onderfries zijn op een bijzonder kunstzinnige wijze vier fabelachtige dieren afgebeeld, een soort zeemonsters met vissenstaarten." Daarnaast bevat de schat ook een ring en zilveren lepels.
"De vondst is uniek en de eerste van die omvang in België", zegt Kurt Braeckman, conservator-diensthoofd van het PAM Velzeke.
Invallen Germanen
De Romeinse eigenaar van het zilverwerk verstopte zijn kostbare spullen wellicht tijdens de invallen van de Germanen, in het midden van de derde eeuw. "De context is ons nog niet helemaal duidelijk, maar vermoedelijk werd de schat nadien nooit meer gerecupereerd. Het is nog te vroeg om de vondst aan een woonplaats te linken, maar we denken dat de eigenaar een edelsmid was. Want tussen de dure zilveren voorwerpen zaten ook gebroken stukken en zilverafval."
Uit analyse blijkt dat de gemiddelde kwaliteit van het zilver ongeveer 95 procent bedraagt. De schat wordt zaterdagavond voor het eerst aan het personeel, schenkers, bruikleengevers en de pers voorgesteld. Het brede publiek kan er zondag mee kennismaken. (belga/eb)
(HLN)
Unieke Romeinse zilverschat in Everbeek (Brakel) gevonden
Het Provinciaal Archeologisch Museum (PAM) Velzeke toont dit weekend voor het eerst een Romeinse zilverschat uit de derde eeuw. De vondst werd vorig jaar door een amateurarcheoloog gedaan, maar is al die tijd stilgehouden. Volgens het museum is het de eerste keer dat in België een dergelijke schat gevonden wordt.
Kom
Op een terrein in Everbeek (Brakel) vond een amateur-archeoloog vorig jaar een tiental zilveren voorwerpen. Het topstuk is een met mythologische figuren versierde kom. "De bovenfries vertoont florale motieven en op de onderfries zijn op een bijzonder kunstzinnige wijze vier fabelachtige dieren afgebeeld, een soort zeemonsters met vissenstaarten." Daarnaast bevat de schat ook een ring en zilveren lepels.
"De vondst is uniek en de eerste van die omvang in België", zegt Kurt Braeckman, conservator-diensthoofd van het PAM Velzeke.
Invallen Germanen
De Romeinse eigenaar van het zilverwerk verstopte zijn kostbare spullen wellicht tijdens de invallen van de Germanen, in het midden van de derde eeuw. "De context is ons nog niet helemaal duidelijk, maar vermoedelijk werd de schat nadien nooit meer gerecupereerd. Het is nog te vroeg om de vondst aan een woonplaats te linken, maar we denken dat de eigenaar een edelsmid was. Want tussen de dure zilveren voorwerpen zaten ook gebroken stukken en zilverafval."
Uit analyse blijkt dat de gemiddelde kwaliteit van het zilver ongeveer 95 procent bedraagt. De schat wordt zaterdagavond voor het eerst aan het personeel, schenkers, bruikleengevers en de pers voorgesteld. Het brede publiek kan er zondag mee kennismaken. (belga/eb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-12-2010
Besparingen bedreigen Pompeï en ander Italiaans erfgoed
Pompeï © afp
"Het culturele patrimonium van Italië dreigt in te storten." Die alarmkreet komt van Pier Giovanni Guzzo, al veertien jaar directeur van de archeologische site van Pompeï. Daar staan verscheidene gebouwen op instorten.
Met drie miljoen bezoekers per jaar is Pompeï nog steeds één van de drukst bezochte sites ter wereld, maar er is volgens Guzzo de voorbije jaren nauwelijks geïnvesteerd in conservatie en restauratie. Het maakt dat tal van gebouwen in bijzonder slechte staat verkeren. Volgens Guzzo is de situatie toe te schrijven aan de zware besparingen in het al niet bepaald genereuze Italiaanse cultuurbudget.
Tegen de achtergrond van de crisis en de zware problemen in de openbare financiën daalde het budget in twee jaar tijd met meer dan 25 procent tot vijf miljard euro in 2010. Personeel dat op pensioen gaat wordt niet meer vervangen, waardoor er steeds minder technici voorhanden zijn om herstellingen uit te voeren.
Ook elders laat het gebrek aan openbare middelen zich voelen. In Rome is reeds een deel van het dak van de door keizer Nero gebouwde Domus Aurea ingestort en ook het wereldberoemde Colosseum verkeert in slechte staat en is dringend aan herstel toe.
Een piste die soelaas zou kunnen bieden is geld uit de private sector. Zo zou schoenenkoning Diego Della Valle 25 miljoen euro willen investeren in de restauratie van het Collosseum. Guzzo wijst er echter op dat private schenkingen in Italië niet fiscaal aftrekbaar zijn, zoals bijvoorbeeld wel het geval is in de Verenigde Staten. (belga/kve)
(HLN)
Besparingen bedreigen Pompeï en ander Italiaans erfgoed
Pompeï © afp
"Het culturele patrimonium van Italië dreigt in te storten." Die alarmkreet komt van Pier Giovanni Guzzo, al veertien jaar directeur van de archeologische site van Pompeï. Daar staan verscheidene gebouwen op instorten.
Met drie miljoen bezoekers per jaar is Pompeï nog steeds één van de drukst bezochte sites ter wereld, maar er is volgens Guzzo de voorbije jaren nauwelijks geïnvesteerd in conservatie en restauratie. Het maakt dat tal van gebouwen in bijzonder slechte staat verkeren. Volgens Guzzo is de situatie toe te schrijven aan de zware besparingen in het al niet bepaald genereuze Italiaanse cultuurbudget.
Tegen de achtergrond van de crisis en de zware problemen in de openbare financiën daalde het budget in twee jaar tijd met meer dan 25 procent tot vijf miljard euro in 2010. Personeel dat op pensioen gaat wordt niet meer vervangen, waardoor er steeds minder technici voorhanden zijn om herstellingen uit te voeren.
Ook elders laat het gebrek aan openbare middelen zich voelen. In Rome is reeds een deel van het dak van de door keizer Nero gebouwde Domus Aurea ingestort en ook het wereldberoemde Colosseum verkeert in slechte staat en is dringend aan herstel toe.
Een piste die soelaas zou kunnen bieden is geld uit de private sector. Zo zou schoenenkoning Diego Della Valle 25 miljoen euro willen investeren in de restauratie van het Collosseum. Guzzo wijst er echter op dat private schenkingen in Italië niet fiscaal aftrekbaar zijn, zoals bijvoorbeeld wel het geval is in de Verenigde Staten. (belga/kve)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
