Wat vinden jullie ervan als je partner drugs gebruikt?

quote:

Op maandag 13 september 2010 10:28 schreef Copycat het volgende:

[..]



En dat blijft naar alle waarschijnlijkheid zo, zolang jij je als zijn moeder op blijft stellen. Of gewoon, omdat hij het niet uit zijn systeem wil hebben.

Ja of je zegt niks en je ziet iemand gewoon voor je neus aftakelen waar je veel van houd.
Het lijkt wel of je niet naar je partner hoeft te luisteren in een relatie. Al zou het een gewone vriend van mij zijn zou ik hem ook stimuleren om dit niet te doen. Afspraken te maken.. als je ziet dat het uit de klauwen loopt mag je wel wat doen... als de persoon in kwestie wat overkomt word je er ook voor op aangekeken waarom je in godsnaam niet eerder wat geprobeerd heb. Dan komt de wijzende vinger wel boven tafel.

En schei maar uit dat ik zijn moeder ben en me zo blijf opstellen dat hij dan liegt of stiekem gebruikt.
Als je afspraken met je partner maakt over wat dan ook dan behoor je die in mijn ogen trouw te zijn, tuurlijk kan het wel is voorkomen dat je jezelf hier niet aan houd maar je behoort jezelf toch ook nog wel loyaal op te stellen en niet egoïstisch.
Kan ook wel zeggen dat hij gruwelijk egoïstisch stuk vreten is omdat hij op zo'n moment ook geen rekening houd met mijn gevoelens en mij ziet als een stuk vuil

Bedoel, hij wil zelf geen vriendin die drugs gebruikt. Dat vindtie helemaal niks, mag ik het dan ook hypocriet vinden als ie dat wel doet en dat ik het eigenlijk ook niks vind dat mijn vriend eraan zit?

Een rare wereld hoor, en nog vreemdere opvattingen lees ik hier.
Als je wat zegt of wil helpen bij het stoppen van het drugsgebruik hier van iemand dan ben je of heel kortzichtig, of een moeder, of iemand die graag een persoon wil veranderen wat niet kan of wat not done is om te doen enz enz.
Is er nu niemand mee eens dat je binnen een relatie dit gewoon mag eisen? En ZEKER als het de spuigaten uitloopt.
Nee lekker door laten gaan, moet die persoon toch zelf weten?

Naja dan leef ik liever niet met zo'n persoon als de maatschappij zo in elkaar zit dat je nergens meer wat van mag zeggen of mag aansporen tot veranderen.

Ik zeg ook, mocht mijn relatie ooit verbreken.. nooit en te nimmer meer een kerel die met zn poten aan de drugs zit of overmatig alcohol drinkt..
Kan wel uit ervaring spreken dat het echt niet mijn ding is en dat je er talloze moeite en energie aan verloren gaat en dat je relatie echt niet gelijkwaardig is als dat je een relatie hebt met iemand die niet aan die rotzooi zit... dat is echt een heel andere verstandhouding. Dan heb je misschien ruzie over het dopje niet op de tandpasta tube terugdoen ipv over waarom ie weer zo ontzettend stoned de afspraak tussen jullie was vergeten of dat er weer iets moet worden afgezegd omdat meneertje liever zit te blowen..

Het is maar wat je wilt natuurlijk, ik kies dan voor het dopje van de tandpastatube hoor..

quote:

Op maandag 13 september 2010 11:11 schreef Copycat het volgende:
Of je kiest voor jezelf.

Ja precies, ik zeg wel ik ben nu inmiddels 4 jaar verder en het word natuurlijk steeds en steeds serieuzer.
In het begin bij af en toe gebruiken heb je er niet zoveel problemen mee. Je bent jong en je wil wat... en je denkt het hoort er misschien bij. Je denkt dat alles maar een periode is en je bent natuurlijk in het begin van je relatie misschien nog niet zo serieus als na verloop van tijd de vorm van je relatie gaan aannemen..

Ik zeg ook niet dat ik het niet heb geweten toen ik er een relatie mee kreeg. Wel zeg ik er bij dat je denkt dat het vanzelf wel stopt op een dag en dat het een beetje jeugdperikelen zijn die wel overgaan.
Maar als je na verloop van tijd, de momenten al hebt afgewacht waarop hij zou kunnen stoppen en dat het stoppen dan niet gebeurd maar nog erger toegaat nemen en obsessief word.
Dan zet je wel je vraagtekens.

Heb hem simpel gezegd; het is kiezen of delen.. of je stopt en alles gaat oke en we gaan samen verder of je gaat door en je bent mij kwijt.
Simpel. Moeilijk te begrijpen misschien, maar ik weet zelf dat ik nooit kinderen wil met iemand die dat gebruikt. Dat ik nooit wil samenwonen met iemand die gebruikt en nooit wil trouwen met iemand die gebruikt.
En ik gaf hem de kans om te stoppen.

Nu is hij ruim een jaar met de zwaardere troep gestopt.
Alleen het blowen heb ik wel gezegd dat ik het niet leuk vond, maar nooit als "punt" gezien meer..
Laat ik zo zeggen; Ik baarde me meer zorgen over de harddrugs enz dan over blowen (softdrugs)
Maar toen ik zag dat het naar dagelijks, vanaf het werk tot slapengaan elke dag en overal werd begon dat mij ook te irriteren. En hij wist dat ik niet met hem wil samenwonen als ie dat deed.
Nu is hij sinds een maandje gestopt, toen weer stiekem geblowd.. later wel opgebiecht dan. Maar ik baalde daarvan. Trots als een pauw was ik toen ie me zei dattie er klaar mee was,.. dat ie het ook kansloos vind alsie er zo nog een paar jaar bij blijft zitten.
En dan nog een keer de fout in gaan bij zn vrienden. HIj zei weer dattie het niet meer ging doen, al zei ik hem toen wel dat ik hem nu moeilijk heel goed kon geloven en nu wel afwachterder was met me enthousiasme dat ik er blij om ben.

Ik vind hem leuker zonder drugs, ik vind de relatie ook leuker zonder het over drugs te hebben of aan drugs te denken. Al merk ik wel aan hem dattie in 2 wereldjes leeft. Nu leefti emet mij in het ene wereldje en in het andere wereldje zitten zijn vrienden.. met.. juist drugs. En hij moet heel sterk in zijn schoenen staan om dat af te slaan.. en geeft toe dat enorm moeilijk te vinden.
Echter ga ik hem nooit verbieden of aanraden om zijn vrienden niet meer te zien en daarmee te breken, dat zal ik nooit doen.

Ik vind wel dat ik mag aangeven dat ik geen relatie meer wil met een drugsgebruiker en dat ik hem nog wel een kans wil geven alsie stopt.

Ik ben nu inmiddels 4 jaar verder, kopzorgen genoeg gehad.. hoop nu op het beste. Heb er zelf altijd mn best voor gedaan en door een draaimolen van emoties gegaan met hem.
Denk er wel om dat het je kwetst hoor al dat drugsgedoe.

quote:

Op maandag 13 september 2010 11:24 schreef Rifoki het volgende:

[..]

Dat klopt. Als je iemand wil veranderen ben je een bemoeizuchtige feeks. Accepteer iemand zoals ie is, anders begin je er mooi niet aan.

Zo en bedankt.
Als je een beetje leest heb ik heel veel geaccepteerd ondanks dat het soms tegen mn wil en goede gevoel indruiste.
HIj gaf toch al die tijd ook zelf aan ooit te willen stoppen "maar nu nog niet" en "dat komt wel hoor"
En als je het dan de spuigaten uit ziet lopen dan ben je nog een bemoeizuchtige feeks als je je vriend op het rechte pad wil houden (want geestelijk heeftie er ook n og een klap mee gekregen) en wil helpen om er vanaf te komen en daar al je tijd en moeite in te stoppen.

Laten we eerlijk wezen, als hij geen gezeur over die kutdrugs wilde hebben had hij ook de relatie kunnen verbreken en voor zijn drugs kunnen kiezen.
Dus zo negatief heeftie dat gezeur en gezanik niet gevonden. Oke ook niet altijd leuk maar voor hem geen doorslag om de relatie te beeindigen en met zijn grote vriendjes jointje en snuifje verder te leven.

Voor mij is het wel zo dat als ie nu niet binnen afzienbare tijd stopt met alles, ook met het stiekeme gedoe bedoel ik. Dat ik er wel een punt achter ga zetten.
Dan zijn het vier zware jaren geweest waar ik veel van heb kunnen leren hoe het niet moet.
En dan zou ik ook zeker nooit meer een partner willen die er met zn poten aan zit (gelukkig bestaan er ook nog mensen die er niks van moeten hebben van die zooi)
Dan weet ik dat het me een hoop ergernis, pijn moeite en verdriet bespaard en heb ik wel een gelijkwaardige partner.

Ik ben blij hoe mn partner verder is en ik weet ook dat ik het er goed mee kan vinden, jammer dat die zooi altijd zo'n grote rol heeft gespeeld. Ik had een relatie met hem en hij had een relatie met mij en met drugs/vrienden. Moeilijk hoor. Om die allebei trouw te blijven. Ik wil gewoon geen vent die constant alleen maar kan denken wanneer ie weer is lekker kan blowen en een citytripje gaat doen om de plaatselijke coffeeshops aan de binnenkant te bekijken.
Sorry hoor.. dat is echt superleuk voor je vriendin die niets gebruikt en gewoon van jou als persoon wilt genieten.

De nuchtere versie zie je meestal slapend, tot een uur nadat ie wakker is geworden. In het weekend gaat het nonstop door, de ene na de andere.. weer lekker terug in zn roes en als het dan weer is wat is uitgewerkt huppa weer de volgende. En vanaf zijn werk tot aan het slapengaan doet hij dit zo doordeweeks. Het is alleen op zn werk dattie er niet stoned bij zit.

Ik erger mezelf al aan die rooddoorlopen ogen en die luie afwezige indruk die hij maakt als ie dat spul weer is gebruikt heeft. Jammer.. ik vind zn nuchtere blauwe kijkers veel leuker en aantrekkelijker om te zien ook.
Gewoon hoe hij normaal is, zonder onder invloed van iets te zijn!

quote:

Op maandag 13 september 2010 12:02 schreef Rifoki het volgende:

[..]

Wat ben jij een verschrikkelijke feeks. Ik zou keihard aan de drugs gaan als ik een relatie met jou had.

Gelukkig heb ik geen relatie met jou en zit mijn vriend een stukkie anders in elkaar als jou. Heb je een moeilijke jeugd gehad ofzo?
Ik zou als ik jou was ook heel hard aan de drugs gaan, gewoon alles wat je maar kan vinden in je lijf stoppen in een zo kort mogelijke tijd. Alvast een kistje bestellen. Klaar.

quote:

Op maandag 13 september 2010 12:04 schreef Copycat het volgende:
Hij heeft zijn cake en mag 'm nog eten ook. Okay, jij bekijkt zijn gekauw met argusogen, maar toch heeft hij het allebei. Geen enkele reden om met de relatie te stoppen dus.
En jij zit je er al vier jaar aan te ergeren. Wie is nu de slimste van het stel?

Tja hij waarschijnlijk Maargoed dat liefde blind maakt.. Enfin. Er is al een hoop verandert hoor intussen.. ik ben al heeeeeeeel ver. Ben er nog steeds niet helemaal, maar wel oneindig ver van wat het allemaal ooit was.
Ga het niet zomaar opgeven, ik houd van hem. En hij houd ook van mij. Ik zeg ook verder is onze relatie helemaal niet slecht, maar dat drugs-ding dat doet gewoon de das om.. daar gaan alle ruzies maar over. Ofwel .. gingen.
Hij merkte zelf ook al wel dat het een stuk rustiger werd op dat gebied.

Maargoed, dit topic gaat niet alleen over mij.


Gaat ook om wat jullie vinden.. hoe kijk je er zelf tegenaan in een relatie?

ik zou dat nummer ff googlen schat, ik heb geen dealer

Ik meende trouwens niet dat je in je kistje mocht gaan liggen hoor.

Jaaa Seven, ergens heb je ook wel gelijk.
Waarom zou je al die moeite voor iemand doen eigenlijk.. rare wereld ook..

Ja dat is ook wel zo, eigenlijk moet je nooit een relatie aangaan met iemand of gewoon de relatie verbreken als je er al gauw achter bent dat degene dingen doet die je gaan storen. Vandaar ik ook zeg dat ik geen drugsfiguur meer zou willen.. vind het gewoon afstotelijk.

Daarnaast gebruik ik ook harddrugs hoor;) ik lust er wel ook wel een paar in het weekend (wijntjes en biertjes)

Ja dat is ook zo, kijk nu is het wel zo dat ik wilde dat hij stopte he voordat we gingen samenwonen. En dan met alles.. niet in het weekend blowen. Gewoon geen drugs meer aanraken.

Tuurlijk ben ik onzeker als we samen gaan wonen. Verder gaat alles goed, maar ik wil gewoon niet met iemand die drugs gebruikt verder leven. Geen trouwen+kids+enz. En daar ben ik heel duidelijk in geweest. HIj wilde graag samenwonen en verder maar ik zei wel zonder drugs.

Ik zie wel dattie hier moeite voor doet, maar liegen en even terugvallen vind ik wel zo zwak.
Ik heb nu ook gezegd dat we het huis maar weer op de lange baan schuiven, zit nu zelf te kijken of ik misschien niet een eigen woning kan krijgen. Dan is alles van mij, mocht het dan nog wat zijn kan ie gewoon bij mij komen,.. als het over is ; is daar het gat van de deur toch?

Ik zeg wel dat het niet makkelijk is mijn vriend ziet er niet uit als een junk ofzo. Betaald alles netjes, heeft een goed salaris, maar heeft gewoon dat ene grote nadeel.

Ik geef hem de kans, ik heb hier alles voor gedaan..
Al strijdend hierover zou ik niet verder willen blijven gaan.. maar ik zou gewoon graag zien dat hij stopt, voor de toekomst.
Hij wil inderdaad ook graag kinderen. Stellen rondom ons heen krijgen nu kinderen en hij ziet dat echt als een ultieme droom..
Maarja mijn haren staan recht overeind als iemand drugs gebruikt en een kind wil.
Zie mezelf dan bij wijze van al zitten met een baby op mn arm en een vent die in de kamer zit te blowen.. bah. dat echt nooit van me leven niet.

Ik denk wel goed na verder hoor, ookal vinden sommige mensen het dom dat je iemand van de zooi af wil helpen en erbij blijft.

quote:

Op maandag 13 september 2010 12:58 schreef drunk_on_shadows het volgende:
Mijn verhaal staat al in dit topic.

Ik was niet naief en probeerde hem niet te veranderen. ik vond het wel best. Behalve de sexfeesten, want dat stond gelijk aan vreemdgaan vond ik. Hij zei wel soms dat ik er met mn poten vanaf moest blijven. Maar ik was ook niet van plan om drugs te gaan gebruiken. Mijn vrienden vonden hem vies en snapten niet wat ik met hem deed. Maar ik bleef wel met ze omgaan. Ik ben ook niks veranderd voor of door hem en ik heb hem ook niet veranderd. Leven en laten leven.

Maar TS. net werd er totaal niet op in gegaan, maar ik vind het klasse dat je hem er tot zo ver vanaf hebt geholpen. Mocht het alsnog stuklopen heb je in ieder geval iets heel goed gedaan in je leven. Misschien wordt het tijd om de druk weer een beetje op te voeren. ik weet van mijn ex dat hij dromen had. over boerderijen en kinderen. Als jou vriend ook zoiets heeft kan je hem dat voor ogen leggen zodat hij gaat inzien dat hij verder moet met zijn leven. Doe het heel voorzichtig, als hij boos wordt werkt dat averechts.

Dat werkt zeker averechts, dat is gebleken. Daarom kost het extra veel moeite om dat onderwerp aan te snijden.. Als ie "boos" word dan heb ik een probleem want dan houd de communicatie op. Gelukkig is dat niet meer zo, hij biechtte het laatst ook eerlijk op en verwachte echt geen pluim.
En niet dat ik er trots op ben dat hij het opbiecht, maar iets voelt dan wel dat ie het nog "serieus" neemt dattie het me nog verteld. Hij kan het ook niet vertellen en mij in de leugen laten geloven.
Weer opnieuw beterschap beloofd.. ben gewoon benieuwd.
Kijk we zijn nog heel jong maar ik begrijp gewoon niet dat zoveel jongeren om ons heen ook aan de shit zitten, niet wetend dat het gewoon grote problemen op gaat leveren

Een vriendin van mij heeft een heel nette jongen, uit een goed gezin, met een goede baan en een auto.
Hier heeft ze al vijf jaar een relatie mee. Hij blowde heel veel (hier is hij toen ze samen gingen wonen pas mee gestopt!) en hij snoof in het weekend coke&ketamine en nam op feesten een pilletje.
Nu wonen ze samen, ze gaan vaak op vakantie, hangen het ideale stel uit, heel burgerlijk, vaak thuis filmpjes kijken, familiebezoekjes en noem maar op. De degelijkheid ten top.
Maar meneertje snuift elk weekend trouw.
Kijk en dan kan je nog zo'n goede relatie hebben nog zo goed alles voor elkaar hebben verder, maar dat snuiven dat zou ik gewoon niet willen hebben.

En zo is dat bij mij gewoon pcies het zelfde.
Alles gaat voor de wind, behalve dan dat rotte drugsgebruik en dan hoef je per definitie niet een werkloze lambal met puisten en een slecht gebit te zijn die zn leven zit te verpieteren verder met die zooi.
Doodnormale jongen, netjes gekleed, goede baan en ambities, de rest ook goed voor elkaar maar die klote drugs spelen gewoon een rol...

MAARGOED EVEN OT;

Want dit topic draait niet om mij, mijn problemen zoek ik zelf wel uit en ik gaf alleen te kennen dat ik er wel ervaring mee heb

Dus:

hoe staat de rest er tegenover bij hun eigen partner???