Vrucht met down syndroom

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:05 schreef Ferry_76 het volgende:

[..]

Tsja, 'de vrucht aborteren' doet het qua gewetensbezwaren nu eenmaal beter dan 'mijn ongeboren kind vermoorden' toch?

Lijkt mij dat TS twee keuzes heeft nu: Een gezinsleven met zijn vrouw en een gehandicapt kind of niets. Z'n vrouw heeft haar keuze al vaststaan, of TS hier nog bij hoort ligt aan hemzelf..

En als je een miskraam krijgt ben je volgens jou ook bevallen zeker?!

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:06 schreef -moppie- het volgende:
Denkt er hier ook iemand na over wat voor leven het kindje zal krijgen of is iedereen egoïstisch?

Nogmaals, ik hoop nooit dat ik voor de keuze kom te staan maar ik kan TS ergens wel begrijpen en vooral omdat inderdaad nog maar een vruchtje is. Helaas is de medische wereld vandaag de dag zo.. dat je zelf beslissingen hierover kan maken.

Dan zou ik maar egoïstisch zijn.
Ben toch wel heel blij dat je er zelf over mag beslissen of niet.
Niet iedereen kan zoiets aan.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:00 schreef Pinterman het volgende:

[quote]Vrouwen altijd met hun claims op alles wat in hún lichaam zit... Op het moment dat je zwanger wordt, gewenst of ongewenst, zolang de geslachtsgemeenschap maar consensueel was, ga je ermee akkoord dat er iets van jullie beiden in je baarmoeder wordt geplaatst. Als vrouw heb je vervolgens evenmin cq. evenveel als de man te zeggen over het lot van die foetus.

Onjuist. Zodra de man zijn zaadlozing in de vrouw deponeert gaat hij ermee akkoort dat zij er 9 maanden zeggenschap over heeft. Wil je dat niet, moet je je zaad bij je houden. Je kunt daar zielig over gaan zitten doen of je kunt de structurele ongelijkheid tussen mannen en vrouwen als een volwassene - ik zeg bewust niet 'als een man' - op je nemen.

Je laat in je verhaal ook mooi achterwege dat het de vrouw is die 9 maanden lang lichamelijke veranderingen ondergaat, de nodige risico's loopt en er meestal blijvende fysieke gevolgen aan overhoudt.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:08 schreef SacreCoeur het volgende:

[..]

Dan zou ik maar egoïstisch zijn.
Ben toch wel heel blij dat je er zelf over mag beslissen of niet.
Niet iedereen kan zoiets aan.

Maar je weet ook dat zelf beslissingen mogen maken niet heel erg gemakkelijk is he... zie hier het voorbeeld.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:08 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Onjuist. Zodra de man zijn zaadlozing in de vrouw deponeert gaat hij ermee akkoort dat zij er 9 maanden zeggenschap over heeft. Wil je dat niet, moet je je zaad bij je houden. Je kunt daar zielig over gaan zitten doen of je kunt de structurele ongelijkheid tussen mannen en vrouwen als een volwassene - ik zeg bewust niet 'als een man' - op je nemen.

naja! Alsof een man geen kinderwens kan hebben!
Gvd zeg, wat een kortzichtigheid!

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:07 schreef simmu het volgende:
ze zit in de 11de week. er is tijd om e.e.a. een tijdje te laten bezinken. je in te lezen naar wat het in het eggie inhoudt, ipv af te gaan op vreemden op inet en het beeld van mongooltjes in een instelling wat je hebt. ik kan je iig nu al vertellen dat beiden ws niet op jullie van toepassing zullen zijn.

of afgaan op het rozebril beeld van een knuffelmongooltje

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:09 schreef -moppie- het volgende:

[..]

Maar je weet ook dat zelf beslissingen mogen maken niet heel erg gemakkelijk is he... zie hier het voorbeeld.

Ik ben een vrouw dus dat is heel makkelijk.. de man heeft gewoon niets te zeggen he.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:07 schreef -moppie- het volgende:

[..]

En als je een miskraam krijgt ben je volgens jou ook bevallen zeker?!

Er is een verschil tussen een miskraam en bewust een naald in de hersens van de vrucht laten duwen natuurlijk. Abortus is gewoon abortus, daar moeten we geen doekjes om winden, maar ik kan me in deze situatie best voorstellen dat het de voorkeur heeft.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:08 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Onjuist. Zodra de man zijn zaadlozing in de vrouw deponeert gaat hij ermee akkoort dat zij er 9 maanden zeggenschap over heeft. Wil je dat niet, moet je je zaad bij je houden. Je kunt daar zielig over gaan zitten doen of je kunt de structurele ongelijkheid tussen mannen en vrouwen als een volwassene - ik zeg bewust niet 'als een man' - op je nemen.

Je laat in je verhaal ook mooi achterwege dat het de vrouw is die 9 maanden lang lichamelijke veranderingen ondergaat, de nodige risico's loopt en er meestal blijvende fysieke gevolgen aan overhoudt.

Helaas heeft er iemand ooit besloten dat alleen een vrouw een kind kan dragen. Je hebt het er volgens mij wel moeilijk mee. Rare opmerking hoor.

ook die reclame voor geboortekaarjte onder de startpost... meesterlijk

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:10 schreef SacreCoeur het volgende:

[..]

Ik ben een vrouw dus dat is heel makkelijk.. de man heeft gewoon niets te zeggen he.

Ik denk alleen dat als je op DAT moment de beslissing moet maken, die erg moeilijk is. Niet te vergelijken met hoe we er nu tegen aan kijken.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:07 schreef -moppie- het volgende:
En als je een miskraam krijgt ben je volgens jou ook bevallen zeker?!

Zolang TS het nog over 'de vrucht' heeft en niet over 'zijn kind' is het voor hem makkelijker om tot abortus over te gaan; zodra hij beseft dat het 'zijn baby' is heeft hij er al een emotionele band mee..

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:10 schreef Jumparound het volgende:

[..]

of afgaan op het rozebril beeld van een knuffelmongooltje

wat je wilt. mijn ervaring met downkindjes is niet bepaald rooskleurig. dus of je je sarcastisch commentaar voor je wilt houden.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:04 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Waar HEB je het in godsnaam over? Natuurlijk is er geen enkele wettelijke manier om haar tot abirtus te dwingen. Het probleem is dat de man hier schoft genoemd wordt omdat die geloofde in de afspraak die ze samen blijkbaar gemaakt hadden. En het totaal negeren van deze afspraak door de vrouw als volkomen legitiem wordt beschouwd.

Dit is wel een probleem omtrent dit soort problematiek. Ik kan me best voorstellen dat je als vrouw van gedachten verandert, het lijkt me ook heel moeilijk om vantevoren eerlijk in te schatten hoe je gaat reageren als je te horen krijgt dat je ongeboren kind iets mankeert. Ik snap ook dat de moedergevoelens de overhand kunnen krijgen, en ik snap ook dat je niet iemand beslissingen wil laten nemen over iets wat zich in jou lichaam afspeelt.

Maar de man wordt op zo'm moment volledig buitenspel gezet en kan niks anders dan eieren voor zijn geld kiezen of optiefen. Ik snap heel goed dat je dan boos wordt. Vrouwen mogen zich wat dat betreft ook best realiseren wat ze een ander aandoen. En dan heb ik het niet over de zorg over een kind met Down, maar over dat de man geconfronteerd wordt met een situatie waar ie én slecht nieuws te horen krijgt (net als de vrouw) maar tegelijk ook geen enkele inspraak meer heeft.
Ja dames, mannen hebben ook gevoel, al laat de ts dat niet duidelijk merken . Die worden van het ene op het andere moment machteloos en aan de zijnlijn gezet. Niet doen alsof ze dat maar zonder meer moeten accepteren.

Ik ben het niet eens met de zienswijze van de ts omtrent het opvoeden van een kind met Down, maar het gevoel genaaid te worden en machteloos te zijn kan ik me heel goed voorstellen.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:12 schreef Ferry_76 het volgende:

[..]

Zolang TS het nog over 'de vrucht' heeft en niet over 'zijn kind' is het voor hem makkelijker om tot abortus over te gaan; zodra hij beseft dat het 'zijn baby' is heeft hij er al een emotionele band mee..

En daarbij, het is ook nog 'niks'. Ik maak even een hele simpele vergelijking, op dit moment zit ze nog in de gevarenzone en kan ze ook nog een miskraam krijgen. Vrouwen krijgen een miskraam, bij degenen die ik ken gebeurde dat op het toilet, en het vruchtje werd daarna doorgespoeld. Natuurlijk met heel veel verdriet etc. maar dit 'vruchtje' werd daarna nooit als kind gezien. Ik weet het, het is niet helemaal te vergelijken maar....

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:13 schreef simmu het volgende:

[..]

wat je wilt. mijn ervaring met downkindjes is niet bepaald rooskleurig. dus of je je sarcastisch commentaar voor je wilt houden.

Ik? waarom zou jij dan niet je comentaar voor je willen houden?
Je kan een meervoudig zwaar geestelijk en lichamelijk gehandicapt kind krijgen wat geestelijk nooit ouder zal worden dan 2 jaar.
Ook dat is de realiteit, toch?

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:08 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Onjuist. Zodra de man zijn zaadlozing in de vrouw deponeert gaat hij ermee akkoort dat zij er 9 maanden zeggenschap over heeft. Wil je dat niet, moet je je zaad bij je houden. Je kunt daar zielig over gaan zitten doen of je kunt de structurele ongelijkheid tussen mannen en vrouwen als een volwassene - ik zeg bewust niet 'als een man' - op je nemen.

Je laat in je verhaal ook mooi achterwege dat het de vrouw is die 9 maanden lang lichamelijke veranderingen ondergaat, de nodige risico's loopt en er meestal blijvende fysieke gevolgen aan overhoudt.

Maar hij had toch een afspraak? een kinderwens? en de afspraak was, bij het syndroom van Down breken we de zwangerschap af.
Hier wordt nu gepleit voor het feit dat TS take it or leave it als enige optie heeft. Maar hij wordt wel ongevraagd vader van een gehandicapt kind. Hij heeft duidelijk aangegeven dit niet te willen en heeft zelfs de risico's daarvoor proberen te ondervangen door een vlokkentest en een afspraak.

hij zit me daar toch een portie in de knel zeg!

En het is verrot, hij hoeft de abortus niet te ondergaan, hij heeft niet al die lichamelijke verwijzingen en gevoelens. Maar wel een bindende afspraak dacht hij.
En ik vind niet dat sperma een kado is in die zin waar je als vrouw maar mee mag doen wat je wilt.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:12 schreef -moppie- het volgende:

[..]

Ik denk alleen dat als je op DAT moment de beslissing moet maken, die erg moeilijk is. Niet te vergelijken met hoe we er nu tegen aan kijken.

Ja & ik denk van niet.
Ik weet het niet voor mijn vriend natuurlijk, maar ik weet 99% zeker dat ik 't niet wil.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:17 schreef mijnnaamishans het volgende:

de emotionele schade zal nooit zo erg zijn als je verdere leven voor een mongool te moeten zorgen, dat is wat zeker is en we kunnen gewoon direct weer een kindje maken.

Voor jou. Je kan niet voor je vrouw spreken natuurlijk

Mijnnaamishans, we weten nu wel dat je geen kindje met Down wil, maar wat wil je nog met de relatie met je vrouw?
Blijven bokken en en nee zeggen gaat je niet verder helpen nu, tijd om over de verdere dingen na te denken.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:17 schreef mijnnaamishans het volgende:


de emotionele schade zal nooit zo erg zijn als je verdere leven voor een mongool te moeten zorgen, dat is wat zeker is en we kunnen gewoon direct weer een kindje maken.

gewoon direct weer een kindje maken...

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 13:17 schreef mijnnaamishans het volgende:
ik kom misschien als een hork over maar ik kan ook gewoon rationeel naar een situatie blijven kijken, iets dat je moet doen met dergelijke complicaties.

Ik vind juist het emotionele aspect voor de man onderbelicht. Is het voor jou een puur rationele kwestie (de lasten van opvoeden, het omgooien van de levensstijl)?

Je vrouw bekijkt dit niet rationeel, en ik vraag me af of je kunt volstaan met rationeel denken. Ik zou je adviseren juist eens naar de emotionele consequenties voor jullie beiden te kijken, en het daar over te hebben. Op rationele grond discussiëren is in zo'n onderwerp nauwelijks mogelijk, dat zie je wel in dit topic. Jouw rationele argumenten zal je vrouw waarschijnlijk nooit begrijpen, of onderkennen. Dat kán ook bijna niet.