R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Pesten, depressie en in een vicieuze cirkel
ADD kan je mee leren omgaan ( het verdwijnt niet), maar in de emotionele zin is het voor mij acceptabel in tegenstelling tot NLD of een hersenbeschadiging die ervoor zorgt dat ik een tekortkoming van abstract denken ( hogere taken in de hersenen en mens zijnde ) heb. Het klinkt raar maar ik vind concentratieproblemen ( die niet de intelligentie beinvloeden ) lang niet zo erg als NLD of een hersenbeschadiging, die dingen als humor, abstract denken , ruimtelijk denken etc. wel beinvloeden., dus je intelligentie beinvloeden. Daar kan ik niet mee leven omdat ik dat haat. Ik zou veel moeilijkheden hebben in het dagelijks leven, routines leren ( op den duur zijn routines saai, vind ik persoonlijk) en voel ik me statisch, voel ik me beperkt. In die zin, zou ik gek worden ( gek= depressief) en zou ik het leven zinloos vinden.quote:Op vrijdag 3 september 2010 17:25 schreef L-ascorbinezuur het volgende:
[..]
Welke oplossingen zijn er dan voor ADD, volgens jou? Voor zover ik weet is ADD namelijk een hersenafwijking (specifiek: afwijking in de werking van de neurotransmitters.) die zowel positieve kanten als negatieve kanten met zich meebrengt.
In ieder geval goed dat je zelf ook beseft dat je extreem pessimistisch denkt.
Dat laatste stukje over humor snap ik niet helemaal, wat bedoel je daarmee?
ADD zal ook humor beinvloeden ( concentratie, trage verwerking van informatie etc. ) maar op een andere manier.
Het klinkt fucked up, ik weet het, maar het is eigenlijk kort samengevat; ik voel me beperkt en ik kan niet leven zoals mijn karakter eigenlijk wil. Ik wil niet die moeite doen, want dat is pijnlijk als je bekijkt dat de gemiddelde mens daar geen moeite mee heeft of in ieder geval niet statisch is. Statisch in de zin van, er is geen ontwikkeling, alleen een tekortkoming en je zult het op andere vlakken moeten verbeteren. Mensen met NLD zullen alles verbaal uitgelegd krijgen om het te snappen. Ze snappen het geheel niet. Dat, voor mij is een nachtmerrie net als een tekortkoming in bepaalde dingen zoals humor of dergelijke. Ik vind ( met de nadruk op ik ! ) dat belangrijk.
Over mijn laatste alinea over humor. Nou het kan ook zijn dat dit aan de hand is:
-Te weinig gestimuleerd in mijn omgeving
-Ik ben bij lange na niet bij mijn potentie van wat ik kan ( abstract denken)
-Ik ben te lang depressief , te serieus ( mensen zeiden vroeger dat ik te serieus was) geweest en heb ik geen humor ontwikkelt. De enigste manier om dit weer te doen, is om het weer op te zoeken
-Angst en dergelijke
-Ik heb ADD ( concentratie en dergelijke ) en ik ben niet dom maar ben traag in het verwerken van informatie ( Slow processing speed)
-Heb geen ADD maar slow processing speed wat niet mijn intelligentie beinvloed maar dat ik motivatie, concentratie en informatie verwerking tekorten heb. ( let op, dit heeft niks te maken met hoe intelligent een persoon is, je hebt namelijk trage en snelle denkers)
Ik denk dat je het beste gewoon de stap naar de huisarts/psycholoog moet maken, hem uitleggen dat je vermoed dat je hersens niet goed zijn, zodat hij tests kan doen.
Nu kan je bang zijn voor die tests, maar dan kom je er nooit uit, omdat je nu ook niet zeker weet of iets hebt of niet.
Persoonlijk denk dat je een laag zelfbeeld hebt waardoor je jezelf heel erg snel wegcijfert tegenover anderen.
Ik denk niet dat je geen humor hebt, omdat je te abstract denkt ofzoiets. Je dénkt dat je geen humor hebt, maar tegelijkertijd zeg je ook dat je best grapjes kan maken als je je op je gemak voelt.
Relax een beetje, voor zover ik iets over jou kan zeggen aan de hand van je schrijven hier, dan heb je volgens mij genoeg woordenschat en capaciteiten en dergelijke. Daar ligt het volgens mij niet aan.
Dus, voordat je jezelf helemaal de put in praat, ga naar de huisarts met je klachten, die kan je goed helpen
Nu kan je bang zijn voor die tests, maar dan kom je er nooit uit, omdat je nu ook niet zeker weet of iets hebt of niet.
Persoonlijk denk dat je een laag zelfbeeld hebt waardoor je jezelf heel erg snel wegcijfert tegenover anderen.
Ik denk niet dat je geen humor hebt, omdat je te abstract denkt ofzoiets. Je dénkt dat je geen humor hebt, maar tegelijkertijd zeg je ook dat je best grapjes kan maken als je je op je gemak voelt.
Relax een beetje, voor zover ik iets over jou kan zeggen aan de hand van je schrijven hier, dan heb je volgens mij genoeg woordenschat en capaciteiten en dergelijke. Daar ligt het volgens mij niet aan.
Dus, voordat je jezelf helemaal de put in praat, ga naar de huisarts met je klachten, die kan je goed helpen
Wat kwam er uit de gesprekken bij de psycholoog dan? Kwam die niet met een indicatie of diagnose?
En inderdaad, zoals de rest zegt, ik zou toch weer naar een psych gaan en daar aandringen op nader onderzoek. Zij doen inderdaad iq testen, maar meer om een beeld te krijgen van waar je goed in scoort, ook om een beter beeld van Jou als persoon te krijgen ipv om je een etiket als dom persoon op te plakken.
En stop verder met het stellen vqn die extreem hoge eisen aan jezelf. Dan kan je jezelf toch ook niet ontwikkelen.
Dat is alsof iemand je vraagt een mooi verhaal te schrijven met een pistool op je hoofd gericht.
En inderdaad, zoals de rest zegt, ik zou toch weer naar een psych gaan en daar aandringen op nader onderzoek. Zij doen inderdaad iq testen, maar meer om een beeld te krijgen van waar je goed in scoort, ook om een beter beeld van Jou als persoon te krijgen ipv om je een etiket als dom persoon op te plakken.
En stop verder met het stellen vqn die extreem hoge eisen aan jezelf. Dan kan je jezelf toch ook niet ontwikkelen.
Dat is alsof iemand je vraagt een mooi verhaal te schrijven met een pistool op je hoofd gericht.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ben net terug van sporten. Wat ik ook merk als ik tegen een vriend van mij praat, is dat ik het gesprek soms niet kan volgen.Het lijkt wel alsof ik niet kan luisteren of heel veel moeite heb met luisteren. Irriteert me enorm. Verder voelde ik me erg leeg van binnen. Dat heb ik vaker. Het gekke is dat ik na het gesprek begin te denken over wat ik terug ga zeggen of kom ik opeens met gedachten. Wat ik ook vaak doe is denken wat ik tegen bijv. een persoon ga zeggen in de toekomst. Allemaal dat soort dingen. Word ik wel erg angstig van.quote:Op vrijdag 3 september 2010 18:51 schreef Murmeli het volgende:
Wat kwam er uit de gesprekken bij de psycholoog dan? Kwam die niet met een indicatie of diagnose?
En inderdaad, zoals de rest zegt, ik zou toch weer naar een psych gaan en daar aandringen op nader onderzoek. Zij doen inderdaad iq testen, maar meer om een beeld te krijgen van waar je goed in scoort, ook om een beter beeld van Jou als persoon te krijgen ipv om je een etiket als dom persoon op te plakken.
En stop verder met het stellen vqn die extreem hoge eisen aan jezelf. Dan kan je jezelf toch ook niet ontwikkelen.
Dat is alsof iemand je vraagt een mooi verhaal te schrijven met een pistool op je hoofd gericht.
Ik ga denk ik weer naar een psycholoog. Het kan ADD zijn, het kan Bi-polar, NLD ( technisch lezen was goed, begrijpend lezen en rekenen was slecht op de basischool. Ik had altijd een 5.5/6 op begrijpend lezen, maarja dat kan je ook krijgen met ADD of iets dergelijks ). Kan zelfs central auditory processing disorder zijn. Tja..... Ik ben geen fan van labels maar als het een idee geeft wat er anders is. Ach wat maakt het uit, enigste wat me interesseert is dat ik weet wat er aan de hand is.
De psycholoog ( 11 keer heen geweest) zei dat ik geen asperger had, geen autisme en ze had het niet over ADD. Wel heb ik gezegd dat ik empathisch was, dat ik niet obsessief was etc. etc. etc.
Ik weet eigenlijk niet meer als ik mezelf kan geloven en mijn ouders zeggen dat alles goed is. Ik word er echt niet goed van. Soort van krankzinnigheid begin ik te vertonen en heel veel angst.
Wat bedoel je met hoge eisen ( humor, abstract denken?)? Dat zijn basis functies van een mens. Ik vind dat essentiële factoren die je nodig hebt.
PS: Oh ja... als ik iemand niet in de ogen aankijk, verwerk ik beter de informatie dan wanneer ik dat wel doe.
[ Bericht 3% gewijzigd door roydenbos op 03-09-2010 22:45:16 ]
Ts waarom zie jij het als jou eigen fout als je ouders jou 6 jaar op een school laten zitten waar je intens gepest wordt.
Vraag je dat eens af...is dat jou fout?
Volgens mij is het kontakt met je ouders niet erg diepgaand en ligt daar een bron van je probleem.
Klopt dit?
Vraag je dat eens af...is dat jou fout?
Volgens mij is het kontakt met je ouders niet erg diepgaand en ligt daar een bron van je probleem.
Klopt dit?
Ware woorden zijn niet mooi; mooie woorden zijn niet waar
Ik had erg diepgaand contact met mijn ouders, mijn stomme idee was dat ik mijn ouders niet tot last wilde zijn, ik werd ook intens gepest maar ik zei er nooit niks van, op het eind is het allemaal mijn eigen schuld geweest.quote:Op vrijdag 3 september 2010 22:45 schreef BoDee het volgende:
Ts waarom zie jij het als jou eigen fout als je ouders jou 6 jaar op een school laten zitten waar je intens gepest wordt.
Vraag je dat eens af...is dat jou fout?
Volgens mij is het kontakt met je ouders niet erg diepgaand en ligt daar een bron van je probleem.
Klopt dit?
With my pack on my back, down the road I will stray.
Nee waarom moet iets je eigen schuld zijn, waarom praat je uberhaupt over schuld.quote:Op vrijdag 3 september 2010 22:52 schreef Id_do_her het volgende:
[..]
Ik had erg diepgaand contact met mijn ouders, mijn stomme idee was dat ik mijn ouders niet tot last wilde zijn, ik werd ook intens gepest maar ik zei er nooit niks van, op het eind is het allemaal mijn eigen schuld geweest.
Het feit ligt er nu eenmaal het is zo gegaan.
Nou klaar, laat dat even achter je en denk aan wat er voor je ligt, hoe meer jij denkt dat je van alles fout doet hoe onzekerder je wordt.
Het feit dat je al niet durft te vertellen hoe jij je voelt is erg tekenend voor je karakter, je bent een binnenvetter dus.
Is niet erg, gewoon een feit.
Een assertiviteitscursus is misschien een goed idee voor jou.
Ware woorden zijn niet mooi; mooie woorden zijn niet waar
Ja dat zeiden meer mensen al tegen me.quote:Op vrijdag 3 september 2010 22:54 schreef BoDee het volgende:
[..]
Nee waarom moet iets je eigen schuld zijn, waarom praat je uberhaupt over schuld.
Het feit ligt er nu eenmaal het is zo gegaan.
Nou klaar, laat dat even achter je en denk aan wat er voor je ligt, hoe meer jij denkt dat je van alles fout doet hoe onzekerder je wordt.
Het feit dat je al niet durft te vertellen hoe jij je voelt is erg tekenend voor je karakter, je bent een binnenvetter dus.
Is niet erg, gewoon een feit.
Een assertiviteitscursus is misschien een goed idee voor jou.
En met schuld doel ik op het feit dat ikzelf niks zei, dus dat het mijn eigen fout was dat het zo lang heeft kunnen lopen. Tijdens die tijd was het wel zo dat ik dacht dat ik altijd alles fout deed inderdaad. Tegenwoordig ben ik niet meer zo'n persoon die niks durft te zeggen gelukkig, en geloof het of niet maar dat komt gedeeltelijk ook door fok.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Ja, die hoge eisen bedoelde ik. En volgens mij heb je een te rooskleurig beeld over anderen ook. Bijna niemand is grappig als hij niet zichzelf kan zijn. Etc etc... voor mij ging ook een wereld open toen ik erachter kwam dat anderen ook vaak onzeker waren, of ook niet altijd precies wisten wat te doen in een situatie, of wat te zeggen.quote:Op vrijdag 3 september 2010 22:36 schreef roydenbos het volgende:
[..]
Ben net terug van sporten. Wat ik ook merk als ik tegen een vriend van mij praat, is dat ik het gesprek soms niet kan volgen.Het lijkt wel alsof ik niet kan luisteren of heel veel moeite heb met luisteren. Irriteert me enorm. Verder voelde ik me erg leeg van binnen. Dat heb ik vaker. Het gekke is dat ik na het gesprek begin te denken over wat ik terug ga zeggen of kom ik opeens met gedachten. Wat ik ook vaak doe is denken wat ik tegen bijv. een persoon ga zeggen in de toekomst. Allemaal dat soort dingen. Word ik wel erg angstig van.
Ik ga denk ik weer naar een psycholoog. Het kan ADD zijn, het kan Bi-polar, NLD ( technisch lezen was goed, begrijpend lezen en rekenen was slecht op de basischool. Ik had altijd een 5.5/6 op begrijpend lezen, maarja dat kan je ook krijgen met ADD of iets dergelijks ). Kan zelfs central auditory processing disorder zijn. Tja..... Ik ben geen fan van labels maar als het een idee geeft wat er anders is. Ach wat maakt het uit, enigste wat me interesseert is dat ik weet wat er aan de hand is.
De psycholoog ( 11 keer heen geweest) zei dat ik geen asperger had, geen autisme en ze had het niet over ADD. Wel heb ik gezegd dat ik empathisch was, dat ik niet obsessief was etc. etc. etc.
Ik weet eigenlijk niet meer als ik mezelf kan geloven en mijn ouders zeggen dat alles goed is. Ik word er echt niet goed van. Soort van krankzinnigheid begin ik te vertonen en heel veel angst.
Wat bedoel je met hoge eisen ( humor, abstract denken?)? Dat zijn basis functies van een mens. Ik vind dat essentiële factoren die je nodig hebt.
PS: Oh ja... als ik iemand niet in de ogen aankijk, verwerk ik beter de informatie dan wanneer ik dat wel doe.
En heel veel van wat je opschrift herken ik in mezelf, van toen ik jonger was. Had allerlei ideeën van hoe het leven moest lopen om geluk en succes te hebben. Nu is alles anders gelopen dan ik dacht en uiteindelijk heb ik nu ook alles wat ik vroeger wilde (baan, huis, leuke relatie, vrienden, etc) heb alleen een andere route genomen.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Succes en geluk is allemaal relatief.quote:Op vrijdag 3 september 2010 23:33 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ja, die hoge eisen bedoelde ik. En volgens mij heb je een te rooskleurig beeld over anderen ook. Bijna niemand is grappig als hij niet zichzelf kan zijn. Etc etc... voor mij ging ook een wereld open toen ik erachter kwam dat anderen ook vaak onzeker waren, of ook niet altijd precies wisten wat te doen in een situatie, of wat te zeggen.
En heel veel van wat je opschrift herken ik in mezelf, van toen ik jonger was. Had allerlei ideeën van hoe het leven moest lopen om geluk en succes te hebben. Nu is alles anders gelopen dan ik dacht en uiteindelijk heb ik nu ook alles wat ik vroeger wilde (baan, huis, leuke relatie, vrienden, etc) heb alleen een andere route genomen.
Ik had gelezen dat geluk bepaalt wordt door je dopamine gehalte. Wat is geluk dan,hmm? Ik begrijp je punt en ben het met je eens dat humor het beste is als je lekker je zelf kan zijn
. Ik bedoel, je gaat toch niet grappig zijn als je bijvoorbeeld te horen krijgt dat je oma overleden is. Alleen het probleem is in de klas, op straat of tegen onbekenden. Ik kom zo chaotisch over , zo in de war. Iemand zij ooit tegen me dat ik leek alsof ik altijd in de war ben. Dat dat al vanaf de basisschool was. Ik kan me helaas niks meer herinneren van de basisschool. Het punt is dat ik me niet kan verweren. Als iemand een opmerking maakt ( een flauwe of iets waar mensen om kunnen lachen) dan weet ik niet wat ik moet zeggen. Dan krijg ik een black-out. Ik kan me niet verdedigen als het ware. Daarom stelde ik ook vragen over, als je je humor kan verbeteren zodat je je wel kan verdedigen ( doormiddel van meer boeken lezen want ik las nooit veel boeken) of ben ik angstig dat ik dat niet kan omdat er misschien iets mis is met mijn hersenen. Je komt terecht in in vicieuze cirkel. Dat en ook nog dat je niet gestimuleerd bent. Tenslotte voel ik me anders dan anderen. Tis allemaal vaag. Ik heb er dagelijks last van. Het belemmert me.
Voordat ik het verkeerde idee geef. Met mijn uiterlijk is er niks aan de hand.
[ Bericht 0% gewijzigd door roydenbos op 04-09-2010 00:09:50 ]
ik ben geen dokter of psycholoog, maar ik denk dat je het effect van het pesten onderschat.
je zei het al: het is een open wond die je met je meedraagt. die onzekerheid kan daar heel goed het gevolg van zijn (lijkt me zelfs zeer waarschijnlijk).
chaotisch overkomen, omdat je niet zeker van je zelf bent? een opgejaagd gevoel hebben? niet meer uit je woorden kunnen komen, woorden husselen en dergelijke, terwijl je van te voren precies wist wat je ging zeggen en hoe je dat ging zeggen?
komt dit een beetje bekend voor?
het is overigens ook niet vreemd dat je dichtklapt als iemand een rotte opmerking plaatst (ik neem aan dat je dat bedoelt met blackout?), dat hebben veel mensen.
en het achteraf bedenken wat je 'had moeten zeggen', of 'volgende keer gaat zeggen', is volgens mij in zo'n situatie ook geen vreemd iets.
Je geheugenproblemen en concentratieproblemen kunnen ook hieruit voortvloeien.
De situatie met je ouders zal ook geen positieve invloed op je ontwikkeling hebben gehad. Ik moet trouwens zeggen, naarmate je ouder wordt ga je je ouders steeds beter begrijpen. (dat geldt voor mij iig)
Let wel, ik zeg niet dat je niets mankeert, maar denk er eens over na.
Ik moet trouwens zeggen, je komt over als een iemand die goed nadenkt over dingen die hem interesseren. Ik zie je in ieder geval bepaalde opmerkingen plaatsen over ADD etc. die een gemiddeld persoon echt niet zou weten.
Je zei ook het een en ander over visueel ingesteld zijn e.d.
ik weet uiteraard niet hoe het met een ander is, ikzelf kan dingen niet visualiseren, hooguit een heel vertroebeld beeld van hoe iets eruit ziet. ik heb daar geen probleem mee, want dat lost niets op. ik wist zelfs niet beter, dacht tot een paar jaar terug dat iedereen dat had. dat blijkt niet zo te zijn. mis ik dan wat? misschien, maar wat boeit het? Leg je neer bij dingen waar je niets aan kunt veranderen. Maak je niet bang over dingen waar je geen invloed op hebt.
'Een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.' is zeer zeker waar.
Probeer wat meer schijt aan zulke dingen te hebben.
ik vraag me trouwens af, waarom doe je deze opleiding, als je helemaal niets met cijfers hebt? wilden je ouders dat? wist je niet wat je wilde en heb je zomaar wat gekozen?
vergis je ook daar niet in. elke dag naar je werk of school gaan en daar als een blok tegenop zien, daar wordt je op den duur ook niet vrolijker op.
je humor, je zou het inderdaad kunnen ontwikkelen, moet je zeker doen. en je hebt humor, anders kun je niet die grappige opmerking maken als jij je op je gemak voelt. je begrijpt de grappen en vindt ze ook grappig, dus natuurlijk heb jij humor.
grappen maken, opmerkingen maken: niet iedereen kan dat. accepteer dat.
ga jezelf niet onnodig onder druk zetten, omdat je denkt dat je grappig moet zijn. want dan krijg je dus dat je dichtklapt.
een grappige opmerking die ongedwongen komt is vaak ook veel leuker dan een 'ik moet een grap maken, want ik wil grappig gevonden worden-grap'.
als ik zo je reacties doorlees dan denk ik dat je (onnodig) een laag zelfbeeld hebt.
je hebt angsten die je onder druk zetten, waardoor je in die vicieuze cirkel terecht komt.
bang dat er iets mis is in je hersenen, bang dat je anders bent dan anderen etc..
helemaal geen gedachten hebben. tja, die momenten heb je.
ik weet niet hoe lang je dit soort momenten hebt, is dit dan de hele dag door?
iemand niet in de ogen aankijken tijdens een gesprek komt volgens mij ook voort uit je lage zelfbeeld. dit was vroeger bij mij in ieder geval wel zo. dat is iets instinctiefs zeg maar.
en zoals hiervoor al gezegd is, ieder mens is op bepaalde momenten onzeker of angstig. veel vaker dan jij denkt.
dat weet de één veel beter te verbergen als de ander, maar soms hoor je achteraf wel eens wat van iemand, dat hij zich op dat moment zo rot voelde, dat je dan zelf denkt van 'niks van gemerkt?'.
jij weet ook niet wat andere mensen denken. ik denk dat veel gedachten waarvan jij denkt dat niemand anders ze heeft, als je het na zou vragen veel mensen toe zouden geven dat ze ook wel eens zulke gedachten hebben.
een gesprek met je huisarts hierover is sowieso geen slecht idee. misschien stuurt hij je door naar een psycholoog of psychiater, dat zou kunnen. je bent al eens bij een psycholoog geweest en dit beviel niet, dat kan, ze hebben niet allemaal dezelfde methode en het moet ook gewoon klikken. ik zou het gewoon nog eens proberen bij een ander. kwaad kan het sowieso niet moet je maar denken.
en een reis ergens naar toe, even er tussen uit, tuurlijk is dat een goed idee als je in de put zit. of je nu eventueel een hersenafwijking zou hebben of niet, verandering van omgeving kan heel goed voor je zijn.
tenslotte: je moet leren te genieten van kleine dingen, het leven is gewoon niet altijd even rooskleurig, vaak zelfs helemaal niet, het kan af en toe goed tegenzitten.
nou het is weer een hele kwak geworden, ik hoop dat het enigzins leesbaar is, ik ben nl. af en toe net zo'n warhoofd die neerschrijft wat er in hem op komt.
je zei het al: het is een open wond die je met je meedraagt. die onzekerheid kan daar heel goed het gevolg van zijn (lijkt me zelfs zeer waarschijnlijk).
chaotisch overkomen, omdat je niet zeker van je zelf bent? een opgejaagd gevoel hebben? niet meer uit je woorden kunnen komen, woorden husselen en dergelijke, terwijl je van te voren precies wist wat je ging zeggen en hoe je dat ging zeggen?
komt dit een beetje bekend voor?
het is overigens ook niet vreemd dat je dichtklapt als iemand een rotte opmerking plaatst (ik neem aan dat je dat bedoelt met blackout?), dat hebben veel mensen.
en het achteraf bedenken wat je 'had moeten zeggen', of 'volgende keer gaat zeggen', is volgens mij in zo'n situatie ook geen vreemd iets.
Je geheugenproblemen en concentratieproblemen kunnen ook hieruit voortvloeien.
De situatie met je ouders zal ook geen positieve invloed op je ontwikkeling hebben gehad. Ik moet trouwens zeggen, naarmate je ouder wordt ga je je ouders steeds beter begrijpen. (dat geldt voor mij iig)
Let wel, ik zeg niet dat je niets mankeert, maar denk er eens over na.
Ik moet trouwens zeggen, je komt over als een iemand die goed nadenkt over dingen die hem interesseren. Ik zie je in ieder geval bepaalde opmerkingen plaatsen over ADD etc. die een gemiddeld persoon echt niet zou weten.
Je zei ook het een en ander over visueel ingesteld zijn e.d.
ik weet uiteraard niet hoe het met een ander is, ikzelf kan dingen niet visualiseren, hooguit een heel vertroebeld beeld van hoe iets eruit ziet. ik heb daar geen probleem mee, want dat lost niets op. ik wist zelfs niet beter, dacht tot een paar jaar terug dat iedereen dat had. dat blijkt niet zo te zijn. mis ik dan wat? misschien, maar wat boeit het? Leg je neer bij dingen waar je niets aan kunt veranderen. Maak je niet bang over dingen waar je geen invloed op hebt.
'Een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.' is zeer zeker waar.
Probeer wat meer schijt aan zulke dingen te hebben.
ik vraag me trouwens af, waarom doe je deze opleiding, als je helemaal niets met cijfers hebt? wilden je ouders dat? wist je niet wat je wilde en heb je zomaar wat gekozen?
vergis je ook daar niet in. elke dag naar je werk of school gaan en daar als een blok tegenop zien, daar wordt je op den duur ook niet vrolijker op.
je humor, je zou het inderdaad kunnen ontwikkelen, moet je zeker doen. en je hebt humor, anders kun je niet die grappige opmerking maken als jij je op je gemak voelt. je begrijpt de grappen en vindt ze ook grappig, dus natuurlijk heb jij humor.
grappen maken, opmerkingen maken: niet iedereen kan dat. accepteer dat.
ga jezelf niet onnodig onder druk zetten, omdat je denkt dat je grappig moet zijn. want dan krijg je dus dat je dichtklapt.
een grappige opmerking die ongedwongen komt is vaak ook veel leuker dan een 'ik moet een grap maken, want ik wil grappig gevonden worden-grap'.
als ik zo je reacties doorlees dan denk ik dat je (onnodig) een laag zelfbeeld hebt.
je hebt angsten die je onder druk zetten, waardoor je in die vicieuze cirkel terecht komt.
bang dat er iets mis is in je hersenen, bang dat je anders bent dan anderen etc..
helemaal geen gedachten hebben. tja, die momenten heb je.
ik weet niet hoe lang je dit soort momenten hebt, is dit dan de hele dag door?
iemand niet in de ogen aankijken tijdens een gesprek komt volgens mij ook voort uit je lage zelfbeeld. dit was vroeger bij mij in ieder geval wel zo. dat is iets instinctiefs zeg maar.
en zoals hiervoor al gezegd is, ieder mens is op bepaalde momenten onzeker of angstig. veel vaker dan jij denkt.
dat weet de één veel beter te verbergen als de ander, maar soms hoor je achteraf wel eens wat van iemand, dat hij zich op dat moment zo rot voelde, dat je dan zelf denkt van 'niks van gemerkt?'.
jij weet ook niet wat andere mensen denken. ik denk dat veel gedachten waarvan jij denkt dat niemand anders ze heeft, als je het na zou vragen veel mensen toe zouden geven dat ze ook wel eens zulke gedachten hebben.
een gesprek met je huisarts hierover is sowieso geen slecht idee. misschien stuurt hij je door naar een psycholoog of psychiater, dat zou kunnen. je bent al eens bij een psycholoog geweest en dit beviel niet, dat kan, ze hebben niet allemaal dezelfde methode en het moet ook gewoon klikken. ik zou het gewoon nog eens proberen bij een ander. kwaad kan het sowieso niet moet je maar denken.
en een reis ergens naar toe, even er tussen uit, tuurlijk is dat een goed idee als je in de put zit. of je nu eventueel een hersenafwijking zou hebben of niet, verandering van omgeving kan heel goed voor je zijn.
tenslotte: je moet leren te genieten van kleine dingen, het leven is gewoon niet altijd even rooskleurig, vaak zelfs helemaal niet, het kan af en toe goed tegenzitten.
nou het is weer een hele kwak geworden, ik hoop dat het enigzins leesbaar is, ik ben nl. af en toe net zo'n warhoofd die neerschrijft wat er in hem op komt.
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Ik sluit me aan bij de woorden van opastokvis
Verward overkomen doe/deed ik ook altijd ja. Het leek of ik niet luisterde.
Geluksgevoel wordt inderdaad bepaald door stoffen in je hoofd/lichaam. Maar toch heb je daar zelf wel invloed op.
Je kan trouwens eens een kijkje nemen in het adhd topic. Wie weet herken je dingen. Maar ik raad je aan om tegelijk alvast naar een psych op zoek te gaan.
Verward overkomen doe/deed ik ook altijd ja. Het leek of ik niet luisterde.
Geluksgevoel wordt inderdaad bepaald door stoffen in je hoofd/lichaam. Maar toch heb je daar zelf wel invloed op.
Je kan trouwens eens een kijkje nemen in het adhd topic. Wie weet herken je dingen. Maar ik raad je aan om tegelijk alvast naar een psych op zoek te gaan.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Om eerlijk te zijn, zie ik ADD niet terug in je verhaal. ADD'ers zijn over het algemeen sociale mensen. Dat wil niet zeggen dat een ADD'er niet door pesterij onzeker en terug getrokken kan worden, maar hoe jij jezelf omschrijft vind ik teveel tegen spreken met een ADD diagnose.
ADD'ers hebben vaak trouwens ook veel humor. Als ADD'er heb ik altijd een stuk of twintig mogelijke reacties in mijn hoofd wanneer er iemand met een grap komt. Je hebt het dan over "slow processing speed" en hoe het tijd kost om te verwerken, maar bij ADD is het dus zo dat je juist heel veel dingen tegelijkertijd in je hoofd hebt spelen. Je kan daardoor lekker adrem zijn, maar mist negen van de tien andere dingen om je heen. Een ADD'er heeft moeite om structuur aan te brengen in de gedachten en op één ding te concentreren. Je kan dan beter spreken van gedachten die een raketmotor onder hun kont hebben gebonden dan slow processing speed.
En om helemaal vervelend te zijn: als ik jouw stukjes lees, dan associeer ik het veel meer met autisme/asperge dan iets anders. Ik weet dat je het niet wil horen, maar goed. Je kan ook beter zo snel mogelijk naar een psycholoog of psychiater gaan om een echte diagnose te krijgen. Het constant op internet zoeken naar raakpunten kan een soort van "self fullfilling prophecy" veroorzaken. Het voegt ook verder weinig toe aan je huidige situatie.
Dus: maandag even afspraak maken met de huisarts voor een doorverwijzing?
ADD'ers hebben vaak trouwens ook veel humor. Als ADD'er heb ik altijd een stuk of twintig mogelijke reacties in mijn hoofd wanneer er iemand met een grap komt. Je hebt het dan over "slow processing speed" en hoe het tijd kost om te verwerken, maar bij ADD is het dus zo dat je juist heel veel dingen tegelijkertijd in je hoofd hebt spelen. Je kan daardoor lekker adrem zijn, maar mist negen van de tien andere dingen om je heen. Een ADD'er heeft moeite om structuur aan te brengen in de gedachten en op één ding te concentreren. Je kan dan beter spreken van gedachten die een raketmotor onder hun kont hebben gebonden dan slow processing speed.
En om helemaal vervelend te zijn: als ik jouw stukjes lees, dan associeer ik het veel meer met autisme/asperge dan iets anders. Ik weet dat je het niet wil horen, maar goed. Je kan ook beter zo snel mogelijk naar een psycholoog of psychiater gaan om een echte diagnose te krijgen. Het constant op internet zoeken naar raakpunten kan een soort van "self fullfilling prophecy" veroorzaken. Het voegt ook verder weinig toe aan je huidige situatie.
Dus: maandag even afspraak maken met de huisarts voor een doorverwijzing?
Je klinkt eigenlijk als een gewone leuke jongen die te weinig begeleiding van zijn ouders heeft gehad. Opvoeding heeft veel invloed op je gedrag. Als je ouders echt zo kortzichtig zijn heb je misschien altijd geleerd om je in te houden en niet te ontwikkelen waardoor je onzeker en depressief bent geworden. Concentratieproblemen, je 'leeg' voelen enzo kunnen het gevolg zijn van die depressie.
Ik zou niet meteen denken aan aangeboren afwijkingen als autisme omdat je blijkbaar wel empathisch bent en houdt van afwisseling en creativiteit. Ik denk dat je je situatie alleen kunt verbeteren door je eigen leven te gaan leiden, dus uit huis gaan en een omgeving zoeken waar je je wel thuis voelt (creatieve studie bijvoorbeeld). Dan kom je vanzelf ook mensen tegen waarmee je wel goed kan opschieten.
Ik zou niet meteen denken aan aangeboren afwijkingen als autisme omdat je blijkbaar wel empathisch bent en houdt van afwisseling en creativiteit. Ik denk dat je je situatie alleen kunt verbeteren door je eigen leven te gaan leiden, dus uit huis gaan en een omgeving zoeken waar je je wel thuis voelt (creatieve studie bijvoorbeeld). Dan kom je vanzelf ook mensen tegen waarmee je wel goed kan opschieten.
Jij hebt het over ADHD. Dit is sluggish cognitive tempo http://nl.wikipedia.org/wiki/Sluggish_cognitive_tempoquote:Op zaterdag 4 september 2010 11:09 schreef Hapklare_visstick het volgende:
Om eerlijk te zijn, zie ik ADD niet terug in je verhaal. ADD'ers zijn over het algemeen sociale mensen. Dat wil niet zeggen dat een ADD'er niet door pesterij onzeker en terug getrokken kan worden, maar hoe jij jezelf omschrijft vind ik teveel tegen spreken met een ADD diagnose.
ADD'ers hebben vaak trouwens ook veel humor. Als ADD'er heb ik altijd een stuk of twintig mogelijke reacties in mijn hoofd wanneer er iemand met een grap komt. Je hebt het dan over "slow processing speed" en hoe het tijd kost om te verwerken, maar bij ADD is het dus zo dat je juist heel veel dingen tegelijkertijd in je hoofd hebt spelen. Je kan daardoor lekker adrem zijn, maar mist negen van de tien andere dingen om je heen. Een ADD'er heeft moeite om structuur aan te brengen in de gedachten en op één ding te concentreren. Je kan dan beter spreken van gedachten die een raketmotor onder hun kont hebben gebonden dan slow processing speed.
En om helemaal vervelend te zijn: als ik jouw stukjes lees, dan associeer ik het veel meer met autisme/asperge dan iets anders. Ik weet dat je het niet wil horen, maar goed. Je kan ook beter zo snel mogelijk naar een psycholoog of psychiater gaan om een echte diagnose te krijgen. Het constant op internet zoeken naar raakpunten kan een soort van "self fullfilling prophecy" veroorzaken. Het voegt ook verder weinig toe aan je huidige situatie.
Dus: maandag even afspraak maken met de huisarts voor een doorverwijzing?
Sluggish cognitive tempo (SCT) is een beschrijvende term die wordt gebruikt om een blijkbaar homogene groep binnen de AD/HD-PI classificatie (in Nederland vaak aangeduid met ADD) in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, vierde editie nauwkeuriger te omschrijven. Schattingen zijn dat de SCT populatie 30 - 50% van de ADD (AD/HD-PI) populatie uitmaakt.
Degenen met een SCT profiel hebben in veel opzichten de tegenovergestelde symptomen van degenen met ADHD: in plaats van hyperactief, extravert, opdringerig en risicozoekend, zijn degenen met SCT symptomen passief, dromerig, verlegen en zowel lichamelijk als geestelijk hypo-actief. SCT heeft andere risico's en gevolgen. Hun gedrag is sloom en ze verwerken informatie langzamer. Een belangrijk kenmerk is dat ze vaak een gebrek aan motivatie vertonen. Er is sprake van een gebrek aan energie voor alledaagse klusjes en ze zoeken door hun onderprikkelde hersenen consequent naar bezigheden die geestelijk meer uitdaging bieden. Mensen met SCT symptomen hebben een kwalitatief ander soort aandachtstekort; meer gerelateerd aan feitelijke informatie input-output problemen, zoals toegang tot het geheugen en het actieve werkgeheugen. AD/HD-ers van het hyperactieve of gemengde subtype, aan de andere kant, zijn juist overdreven energiek en hebben geen problemen met het verwerken van informatie. [1]
Een psycholoog zei tegen mij ( het was een vrouw) dat ik geen autisme had. Autisme heb ik ook niet, ook geen hoogfunctionerende autisme en ook geen asperger. Kijk asperger, tja... dit zijn redenen om niet over aspergers druk te maken.
- begrijp alle vormen van humor, het probleem is dat ik zelf humor niet kan maken. Komt door leegtes, denk niet na en dergelijke.
- Ik ben heel non verbaal, ik gebruik ontzettend veel lichaamstaal
- Ik ben manipulatief. Ik heb mij al een paar keer door een bijna ontslag heen geluld
- Arrogant ( aspergers zijn vaak eerlijke mensen. Dit hoor ik tenminste )
- Oogcontact
- Houd van extreme sporten. Houd van diversiteit, haat routine. Daar walg ik van. Word ik alleen maar meer depressief van. Ik doe het nu niet maar dat komt omdat ik angstig ben waardoor ik niet nieuwe dingen probeer
-Voor de pesterijen had ik best veel vrienden. Vaak buiten etc. Veel spelen, dingen proberen, hutten bouwen etc.
-begrijp non verbale communicatie goed ( in mijn ogen). Heck, ik gebruik het zelf ook veel.
-Ik ben niet goed in 1 ding. Hoofdkenmerk van aspergers. Ik ben ook niet bezeten met bepaalde dingen. Hersenen/neurologie interesseren me puur omdat het 1. kennis is en 2. ik wil antwoorden.
Het lijkt wel alsof ik door omgeving bepaald wordt als ik humoristisch ben of niet. Dat en de prikkels .
-Niet alles is verdomme logisch
-Oh ja... ik denk vaak emotioneel en in intuïtie , in plaats van logisch. Aspergers houden van feiten.
Redenen om aspergers te hebben:
- Veel prikkels om me heen/shutdowns
- Onzeker, sociaal niet zo sterk ( ik heb ook gedragsveranderingen, soort van ene dag vrolijker dan andere dag. )
- Ik kan obsessief zijn met dingen. Maar dat is voor mijn bestwil. Ik wil wel 1000 boeken lezen als ik er bepaalde dingen beter door ontwikkel. Ik kan ontzettend obsessief zijn maar ik kan het ook loslaten.
-Ik zit nu in een routine omgeving maar dat is puur omdat je je daardoor veilig voelt. Het gevolg van onzekerheid lijkt me
- Leegte in mezelf. ( gedachten ) Alhoewel, ik heb ook wel eens het idee dat ik dat express doe. Geen zin om na te denken. Geen energie erin steken maar puur in het observeren van een omgeving. Ik doe er niiks mee. Ik zonder me af.
- Driftbuien
Wat is de reden dat je bent gepest?
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Denk je nou echt dat die ouders daarvan weten?quote:Op vrijdag 3 september 2010 22:45 schreef BoDee het volgende:
Ts waarom zie jij het als jou eigen fout als je ouders jou 6 jaar op een school laten zitten waar je intens gepest wordt.
Vraag je dat eens af...is dat jou fout?
Volgens mij is het kontakt met je ouders niet erg diepgaand en ligt daar een bron van je probleem.
Klopt dit?
Mijn ouders wisten iig ook van niets.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ik was te serieus, reageerde overal over. Ik werd vaak snel gefrustreerd. Maarja, continue hé. Volgens mij kan niemand daar zo goed tegen. Het is ook vaak me eigen schuld. Soort van self furfilling prophecy. Dan probeer ik grappig, irritant, hoogmoedig of arrogant te zijn en dan krijg je het in dubbele lagen terug. Vaak ook warrig en chaotisch waardoor mensen je makkelijk beet kunnen nemen. Dit kan gebruikt worden in toekomstige situaties waardoor je er door herinnert wordt.quote:Op zaterdag 4 september 2010 14:07 schreef Flashwin het volgende:
Wat is de reden dat je bent gepest?
Ook voel ik alsof ik veel te verwerken krijg. Soort van te veel prikkels om me heen. Nogal gevoelig en dergelijke. Andere keren denk je niet na en gedraag je je erg impulsief. Allemaal dingen waardoor je een makkelijk doelwit bent.
Ik was altijd al een beetje te serieus, of hield van het reageren op dingen. Te nieuwsgierig waarschijnlijk. Ik spring overal bovenop als een bezeten hond.
de mensen met Asperger die ik ken zijn egoïstisch, vol lof over zichzelf en hebben moeite met het begrijpen van lichaamstaal.quote:Op zaterdag 4 september 2010 14:04 schreef roydenbos het volgende:
- Arrogant ( aspergers zijn vaak eerlijke mensen. Dit hoor ik tenminste )
en ze zijn erg creatief.
sommigen zijn ook erg manipulatief, maar dat kan ook een karaktertrek zijn.
Asperger wordt btw niet door iedereen als een vorm van autisme gezien.
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Het lijkt me idd. dat dat een karaktertrek is ( egoïstisch) . Anders heeft ieder mens aspergerquote:Op zaterdag 4 september 2010 14:33 schreef opastokvis het volgende:
[..]
de mensen met Asperger die ik ken zijn egoïstisch, vol lof over zichzelf en hebben moeite met het begrijpen van lichaamstaal.
en ze zijn erg creatief.
sommigen zijn ook erg manipulatief, maar dat kan ook een karaktertrek zijn.
Asperger wordt btw niet door iedereen als een vorm van autisme gezien.
![ Bericht 0% gewijzigd door roydenbos op 04-09-2010 14:41:41 ]
Er is vaak ook enorm veel overlapping tussen AD(H)D en AS.
Hey, learn to take a compliment.
[i]Thanks. [/i]
[i]Thanks. [/i]
sowieso heb je daar gelijk in, egoïsme is echt mensen eigen.
diegenen die dat ontkennen moeten maar eens kijken wat er met onze beschaafde regeltjes gebeurt als er opeens veel weinig te eten/drinken is.
maar ik bedoelde 'extra' egoïstisch. en ook behoorlijk berekenend, had ik dat al genoemd?
diegenen die dat ontkennen moeten maar eens kijken wat er met onze beschaafde regeltjes gebeurt als er opeens veel weinig te eten/drinken is.
maar ik bedoelde 'extra' egoïstisch. en ook behoorlijk berekenend, had ik dat al genoemd?
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Fok is inderdaad een goede leerschoolquote:Op vrijdag 3 september 2010 23:01 schreef Id_do_her het volgende:
[..]
Ja dat zeiden meer mensen al tegen me.
Tegenwoordig ben ik niet meer zo'n persoon die niks durft te zeggen gelukkig, en geloof het of niet maar dat komt gedeeltelijk ook door fok.
Ware woorden zijn niet mooi; mooie woorden zijn niet waar
Het heeft me wel van heel veel dingen bewust gemaakt.quote:Op zaterdag 4 september 2010 22:15 schreef BoDee het volgende:
[..]
Fok is inderdaad een goede leerschool
With my pack on my back, down the road I will stray.
Dat zou heel goed kunnen inderdaad.quote:Op zaterdag 4 september 2010 01:33 schreef opastokvis het volgende:
ik ben geen dokter of psycholoog, maar ik denk dat je het effect van het pesten onderschat.
je zei het al: het is een open wond die je met je meedraagt. die onzekerheid kan daar heel goed het gevolg van zijn (lijkt me zelfs zeer waarschijnlijk).
Alleen, wat ik nu vandaag en continue heb is dat ik geen gedachten heb. Dat is verschrikkelijk om mee te leven. Ik heb dat al een hele lange tijd ( ik weet niet hoe lang, sinds ik langer dan 5 jaar me niks meer kan herinneren).
Ik moet me bewust concentreren om met dingen op de proppen te komen. Als ik praat ( 90%) dan denk ik niet na. Alles komt er zo maar uit. Lijkt wel als alles onbewust gebeurt. Daar walg ik enorm van en inderdaad, word ik erg angstig van. Dit heb ik al heel wat jaren. wil er niet aan denken om de rest van mijn leven daar mee te zitten ( ik wil wel leven verdomme). Het lijkt net alsof mijn hersenen maar een klein deel gebruiken en de rest allemaal uitgeschakeld is. Dat ik maar een klein deel van mijn verstand gebruik.
Hoe kan je dit verklaren? Depressie?
Ik herinner me nog dat ik in groep 7 nooit mijn huiswerk maakte. Ik maakte de rekensom en vervolgens dacht ik dat de rest ook zo was en schreef ik gewoon maar wat op. ( Ik dacht dat het te makkelijk was). Verder kan ik de boeken die ik gelezen heb op 4 handen tellen. ( een periode van 10 jaar)quote:chaotisch overkomen, omdat je niet zeker van je zelf bent? een opgejaagd gevoel hebben? niet meer uit je woorden kunnen komen, woorden husselen en dergelijke, terwijl je van te voren precies wist wat je ging zeggen en hoe je dat ging zeggen?
komt dit een beetje bekend voor?
het is overigens ook niet vreemd dat je dichtklapt als iemand een rotte opmerking plaatst (ik neem aan dat je dat bedoelt met blackout?), dat hebben veel mensen.
en het achteraf bedenken wat je 'had moeten zeggen', of 'volgende keer gaat zeggen', is volgens mij in zo'n situatie ook geen vreemd iets.
Je geheugenproblemen en concentratieproblemen kunnen ook hieruit voortvloeien.
Denk je echt dat geheugen en concentratie problemen afgeleid konden worden uit pesterijen en depressies. Volgens mij was het ook al voordat ik gepest werd, dat ik wel vaak warrig was.
Vroeger was ik ook een stuk drukker en werd er altijd gezegd dat ik veel praatte. Mijn ouders zeggen weer van niet.
Zeker, daar heb je gelijk in. Alleen naarmate ik ouder word, begin ik mijn ouders beter en beter te begrijpen waarom zij zo kortzichtig zijn. Zoals mijn ouders wil ik bijvoorbeeld niet leven. Dan kan ik niet leven, zo simpel is het.quote:De situatie met je ouders zal ook geen positieve invloed op je ontwikkeling hebben gehad. Ik moet trouwens zeggen, naarmate je ouder wordt ga je je ouders steeds beter begrijpen. (dat geldt voor mij iig)
Komt omdat ik hier al een jaar over nadenk. Sinds mijn eerste psycholoog bezoek eigenlijk.quote:Let wel, ik zeg niet dat je niets mankeert, maar denk er eens over na.
Ik moet trouwens zeggen, je komt over als een iemand die goed nadenkt over dingen die hem interesseren. Ik zie je in ieder geval bepaalde opmerkingen plaatsen over ADD etc. die een gemiddeld persoon echt niet zou weten.
Ik kan wel visualiseren alleen ik ben er niet tevreden mee. Ik heb een basis. Ik droom ( zie de beelden scherp), ik kan me dingen inbeelden, maar het is niet scherp, zeer wazig zelfs. Dat is niet mijn probleem. Ik ben erachter gekomen ( door veel oefeningen etc.) dat visualiseren niet echt nodig is. Als je conceptueel kan denken en abstract denkvermogen hebt, dan kan je nog zeer hoog scoren op ruimtelijk inzicht en dergelijke. Sowieso, visueel geheugen en visualiseren is niet hetzelfde als ruimtelijk denken. Dat staat los van elkaar.quote:Je zei ook het een en ander over visueel ingesteld zijn e.d.
ik weet uiteraard niet hoe het met een ander is, ikzelf kan dingen niet visualiseren, hooguit een heel vertroebeld beeld van hoe iets eruit ziet. ik heb daar geen probleem mee, want dat lost niets op. ik wist zelfs niet beter, dacht tot een paar jaar terug dat iedereen dat had. dat blijkt niet zo te zijn. mis ik dan wat? misschien, maar wat boeit het? Leg je neer bij dingen waar je niets aan kunt veranderen. Maak je niet bang over dingen waar je geen invloed op hebt.
'Een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.' is zeer zeker waar.
Probeer wat meer schijt aan zulke dingen te hebben.
http://intjforum.com/showthread.php?t=21067
http://dfan.org/visual.html
Ik kan me niet een motor inbeelden van een audi A3 of een cubus, andere dingen zoals wegen, routes etc. kan ik wel inbeelden. Wel kan ik me voorstellen wat het is, een concept van die motor. Zolang je abstract kan denken is niet echt veel aan de hand. Ik hecht het meeste aan abstract en conceptueel denken. Veel belangrijker in mijn ogen dan concreet denken, alhoewel je hebt beide nodig. Ik kijk naar mijn ouders als voorbeeld, die te concreet denken en dus fantasie, humor en dergelijke missen in mijn ogen.
Als het onveranderbaar niet kan veranderen of geen invloed heb, dan zal ik me te veel als een robot voelen en dus het leven zinlozer vinden. Ik vind intelligentie het aller belangrijkste in mijn leven eerlijk gezegd. Ik wil niet me laten beïnvloeden door media, door mensen en dergelijke. Ook wil mensen helpen, wil ik echt leven. Daar heb je bepaalde capaciteiten voor nodig. Eigenlijk ben ik te arrogant om gemiddeld te accepteren. Ik wil niet gemiddeld zijn.
Vergissing gemaakt. Ik wist nog niet wat ik wou en dat leek me wel interessant....quote:Ik vraag me trouwens af, waarom doe je deze opleiding, als je helemaal niets met cijfers hebt? wilden je ouders dat? wist je niet wat je wilde en heb je zomaar wat gekozen?
Ik kom toch terug op het abstract vs concreet manier van denken. Ik mis iets hierin + het feit dat ik me leeg voel i.v.m. gedachtengang van hersenen en traag reageren op geouwehoer.quote:je humor, je zou het inderdaad kunnen ontwikkelen, moet je zeker doen. en je hebt humor, anders kun je niet die grappige opmerking maken als jij je op je gemak voelt. je begrijpt de grappen en vindt ze ook grappig, dus natuurlijk heb jij humor.
grappen maken, opmerkingen maken: niet iedereen kan dat. accepteer dat.
ga jezelf niet onnodig onder druk zetten, omdat je denkt dat je grappig moet zijn. want dan krijg je dus dat je dichtklapt.
een grappige opmerking die ongedwongen komt is vaak ook veel leuker dan een 'ik moet een grap maken, want ik wil grappig gevonden worden-grap'.
Misschien, misschien niet.quote:je hebt angsten die je onder druk zetten, waardoor je in die vicieuze cirkel terecht komt.
bang dat er iets mis is in je hersenen, bang dat je anders bent dan anderen etc..
Ja, dat is de hele dag door. Wat in de eerste alinea's al zei: het is continue. Ik praat en denk niet , het komt er zo maar uit. Ik haat dat, ik walg ervan.quote:helemaal geen gedachten hebben. tja, die momenten heb je.
ik weet niet hoe lang je dit soort momenten hebt, is dit dan de hele dag door?
Ik ga zeker naar de psycholoog of neuroloog. Alleen ik zal nooit kunnen accepteren dat ik een hersenafwijking kan hebben en ze zeggen. Ja sorry jongeman, je abstract denkvermogen is aangetast, je frontale kwab is beschadigt etc. Dan is het leven voor mij, tja.. .nutteloos. Ik verlies hoop en een reden. Tenzij er een herstel is doormiddel van medicijnen. Het is mogelijk dat hersenen zichzelf herstellen en nieuwe connecties maken ( neuronen ---> connecties---> nieuwe verbindingen)quote:en zoals hiervoor al gezegd is, ieder mens is op bepaalde momenten onzeker of angstig. veel vaker dan jij denkt.
dat weet de één veel beter te verbergen als de ander, maar soms hoor je achteraf wel eens wat van iemand, dat hij zich op dat moment zo rot voelde, dat je dan zelf denkt van 'niks van gemerkt?'.
jij weet ook niet wat andere mensen denken. ik denk dat veel gedachten waarvan jij denkt dat niemand anders ze heeft, als je het na zou vragen veel mensen toe zouden geven dat ze ook wel eens zulke gedachten hebben.
een gesprek met je huisarts hierover is sowieso geen slecht idee. misschien stuurt hij je door naar een psycholoog of psychiater, dat zou kunnen. je bent al eens bij een psycholoog geweest en dit beviel niet, dat kan, ze hebben niet allemaal dezelfde methode en het moet ook gewoon klikken. ik zou het gewoon nog eens proberen bij een ander. kwaad kan het sowieso niet moet je maar denken.
en een reis ergens naar toe, even er tussen uit, tuurlijk is dat een goed idee als je in de put zit. of je nu eventueel een hersenafwijking zou hebben of niet, verandering van omgeving kan heel goed voor je zijn.
tenslotte: je moet leren te genieten van kleine dingen, het leven is gewoon niet altijd even rooskleurig, vaak zelfs helemaal niet, het kan af en toe goed tegenzitten.
nou het is weer een hele kwak geworden, ik hoop dat het enigzins leesbaar is, ik ben nl. af en toe net zo'n warhoofd die neerschrijft wat er in hem op komt.
|
|
Pesten, depressie en in een vicieuze cirkel
