Verwerkingsproces einde relatie

Twijfels

Nou, na dit topic en stukken tekst uit "De kunst van het loslaten van je ex" zo iets wil ik hier mijn verhaal weer doen.

Het is dus nu uit, mijn ex zag het niet meer zitten en voelde niets meer voor me. De druppel was omdat we gister eigenlijk afgesproken hadden, maar hij lang niets liet horen.. Dus ik er van uit ging dat het niet door ging, ik was toen maar naar de kermis gegaan. Rond half 7 savonds liet hij wat horen. Dus de avond is niet meer door gegaan.

Nu hebben we vanmiddag afscheid genomen. Naja ik voelde me te rot en was zo overstuur. En was buiten wat gaan wandelen bij het station en het water. Toen is hij naar me toe komen lopen om te helpen kalmeren en wilde hij dat ik weer in de auto kwam zitten, toen hebben we een tijdje gelegen. Want hij wilde dat ik op zijn schoot kwam liggen.

Maar ik kon het gewoon niet aan, ook voor mij was dit een soort druppel dat alles me gewoon te veel word. Er is veel aan de hand en de druk maakt het als maar erger.

Bij mijn ex was de enige plek waar ik uit kon huilen als ik me rot voelde. Voor de rest kan ik dat bij niemand meer.

Ik voel me zo verloren omdat ik alles lijk kwijt te raken en mijn leven toch niet betert..
Ik moet dit nu van mij afschrijven omdat ik met zulke rot gedachtes in mijn hoofd zit. En als het die erge gedachtes niet zijn, zijn het wel de gedachtes dat ik wil kappen met mijn opleiding. En even alles wil laten rusten..

Ik heb een wondermiddel nodig om zelf wat sterker te worden, de afgelopen dagen stond ik stevig in mijn schoenen maar dit is nu weg.
Wat moet ik doen

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 22:55 schreef Seven. het volgende:
Bij de dag leven. Lief zijn voor jezelf. En je leven langzamerhand weer opbouwen. Het is nooit goed als je maar één persoon hebt waarbij je uit kunt huilen. Succes.

Vind ik erg moeilijk erkomen rare gedachten, dromen enzo. Met "ach als iemand vermoord moet worden dan ik maar" en al dat soort dingen

Ik weet het , maar ook door hem en doordat ieder een eigen weg ging ben ik veel mensen kwijt geraakt. Heb al wel eens geprobeerd contact op te zoeken maar dat gaat niet.

Ik weet dat ik bij 1 gast vast wel bij hem terecht kan, maar dat wil ik niet want ik voel me niet op mijn gemak bij hem dus dat zal ook niet werken om uit te kunnen huilen

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 23:11 schreef spoor4 het volgende:

[..]

Je hebt geen vriendin(nen)?

Maar geen beste vriendin meer bij wie ik kan uit huilen. Alles zijn nu maar vriendinnen geworden die je af en toe is ziet maar niet dat ik zo iets nou goed kan delen met hun ook doordat die geen relatie gehad hebben en er zo laks over denken van "door gaan hij is je niet waard"

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 23:14 schreef Musyn het volgende:
Maar meisje toch, heb je geen andere vrienden waarbij je terecht kan? Je zal je wel een hele tijd rot voelen, dat ga ik niet verbloemen, maar vertrouw me erop, het slijt echt wel.

Gun jezelf de tijd om het te verwerken, ga naar een vriendin toe om uit te huilen en hem uit te kafferen ( misschien kinderachtig maar het lucht wel op XD) en zoek afleiding in hobbies. Dat is het beste wat ik je kan meegeven.

Nee niet meer Mijn beste vriendin heeft een vriend die haar veranderd (het zusje van die beste vriendin naja dat was ze eerst vind ook dat ze veranderd is en het zusje/de ouders vinden het zelf ook niet leuk hoe ze is en doet met die vriend)

maar het punt is gewoon door alles heb ik het idee dat het beter is om even een jaar er tussen uit te gaan.
Hobbies, winkelen maar is niet goed voor de portomonee dus dat gaat ook niet..

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 23:19 schreef Lallend het volgende:
Hoe sta je tegenover het zoeken van professionele hulp? Vind je dat je zelf hulp nodig hebt om je gedachten weer op 1 lijn te krijgen? Ga eens naar de sauna, zonnebank of neem een manicure of pedicure, een massage, whatever. Als je jezelf maar eens in de watten laat leggen. Probeer op die manier wat positieve energie te krijgen en geef aan jezelf aan dat je het verdiend om een goed leven te hebben.

Dit nummer liet indruk op mij achter met betrekking tot het houden van jezelf:
Ok, niet helemaal toepasbaar op de situatie maar het geeft wel heel duidelijk de essentie aan

harry jekkers-ik hou van mij

Nog moeilijk maar wil het misschien wel proberen. Maar ook dan zou ik moeten stoppen met de opleiding omdat er dan gewoon geen tijd voor is.

Sauna zonnen bank kan ik niet zo tegen..
En mijn nagels moeten (als ik de opleiding verder doe over een week) helemaal kort zijn dus heb ik ook niet veel aan dan

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 23:25 schreef spoor4 het volgende:

[..]

En dan? Kappen met je studie en een jaar depressief thuis zitten? Dan kun je toch beter even een week shoppen, feesten en los gaan met je vriendinnen of op welke manier dan ook afleiding zoeken.

Ik weet dat het misschien raar klinkt maar ik loop stage kinderdagverblijf en dan is het niet handig als je "verdrietige momenten heb" en ik ga het te veel op kroppen en dat werkt niet op mijn stage. Sowieso is dit de laatste kans om mijn stage goed af te ronden dus ik wil het niet laten verpesten omdat dit jaar gewoon niet mijn jaar is

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 23:26 schreef Lallend het volgende:

[..]

Het hoeft niet veel tijd te kosten hoor, een uurtje in de 1 of 2 week met een psychiater praten kan voor sommige mensen wat open deuren geven hoe ze met de situatie om kunnen gaan en ze helpen je er dan bij om stappen te zetten om de goede richting in te gaan.
Maar mijn punt van dat soort dingen was: laat jezelf in de watten leggen, desnoods een nieuw kapsel of ga een leuke activiteit doen dat je eigenlijk nog eens wou doen. Kies voor jezelf en ga dingen voor jezelf doen waar je gelukkig en/of blij van wordt.

En die lui doen dat sweekends? Ik heb al een nieuw kapsel genomen haha. Ik wilde in het buitenland gaan shoppen, met vliegtuig (maarja dat zou ik met mijn vriend doen) en niemand is zo gek genoeg om mee te gaan.

ik wilde dat ik sterker was, maar van binnen lijk ik teveel gesloopt dat ik het amper meer volhoud.