Het grote babietjestopic (6-12 maanden) deel 46

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 14:17 schreef happyme28 het volgende:

[..]

Nou ja kruipen wil ik het niet noemen, maar hij gaat op handjes en knietjes staan, trekt zijn kniën in en lanceert zichzelf naar voren. Wel lollig om te zien, maar soms ben ik bang dat hij met zijn hoofd ergens tegenaan knalt.

Redelijk geniaal

Haha, da's idd balen, Groof. Hier waai ik ook uit m'n verschoning ongeveer.

Thanks voor het aanbod, Sorbo. Jij bent zelf niet thuis, toch? Maar da's vast geen voorwaarde.

Studie, hm... Ik zou zelf wel weer eens wat op willen pakken, maar heb geen idee wat. Heb nu HBO Communicatie in tha pocket en werk als Intercedent. Ik wil nog steeds het liefst dierenarts worden...

Ik verhuis trouwens wel even naar GC.

Het is trouwens wel lastig, zo'n lange middagdut. Vanmorgen ontbeten we vrij laat, dus had ze voordat ze vanmiddag moe werd nog geen honger... Ze heef tnu dus nog steeds niet geluncht. Voortaan toch maar wat vroeger ontbijten (dat wordt dan al rond een uur of acht dus )

*binnenvalt!*

POPPEJANS!! (ja ik schreeuw, van enthousiasme ja )
als je ooit in Den Haag bent dan móet je echt langs die kikkerkoning-winkel. Echt mijn hemel wat een geweldig spul hebben ze daar!!! wat op de website staat is bij lange na niet wat ze allemaal in de winkel hebben liggen. En het had echt allemaal poppejans written all over it
enorm veel retro spul retro-sprookjesdingen enzo. Maar ook heel veel spaceboy spulletjes


retrospeelgoed, echt geweldige kinderkameraccesoires. Echt die winkel is echt een aanrader!! ik heb echt staan kwijlen binnen en ik moest aan jou denken bij al die spulletjes

Haha Huup, alleen al bij dit plaatje moet ik aan Poppejans denken. Wat voel je toch goed de smaken van anderen aan.

naaah dit was beyond aanvoelen hoor! het stond er nog net niet op gedrukt allemaal haha
zulk tof spul Ik zag ook heel veel leuks dat volgens mij niet zou misstaan bij de meiden van Lishe op de kamers

En weer beetje bijgelezen.
Ravi wat ontzettend goed jungske!! wat fijn zeg Simmu!

Daan alweer een grote baby! welkom!!

Lente engerd! niet doen hoor pff

En over slapen, hier is het ook beter als ik wegga. Zolang ik in de kamer of zelfs hoorbaar op dezelfde verdieping blijf rommelen blijft Amélie proberen of ik nog terugkom. Als ik gewoon wegga en naar beneden ga dan slaapt ze vrij snel.

En as we speak zit mn kleine meiske haar verjaardagskado al uitvoerig te bestuderen ik hoor allemaal oeeeeh en aaaah en oh! uit de keuken komen volgens mij valt het in de smaak. T was alleen nog niet de bedoeling hahaha ik had het weg meoten zetten. Achja.

Happy, welkom hier met Daan!

Vlindur, Ivan valt nu al een hele tijd vaak moeilijk in slaap terwijl het daarvoor heel makkelijk ging. De manier waarop we ermee omgaan is wisselend. Voor het in slaap vallen doe ik wat Twinkly ook doet, namelijk goed instoppen en maken dat ik wegkom. Ik laat hem gerust even behoorlijk hard huilen, want het gaat best gauw over in ouwehoeren, spelen en uiteindelijk slapen. Als hij overdag snel wakker wordt en in bed gaat staan dan probeer ik hem één keer neer te leggen zonder echt contact te maken en ga ik weer snel weg. Als dat niet werkt haal ik hem uit bed en proberen we het slapen later nog een keer. 's Avonds zijn we daar heel streng in: we halen hem niet uit bed tenzij er echt iets lijkt te zijn. Dan doen we dus wat Sorbo doet, namelijk regelmatig teruggaan, op zijn rug leggen, eventueel een speen geven, zijn knuffel geven, en weer weggaan. Pas ging hij zo overstuur ademhalen dat ik hem meteen uit bed heb genomen en tegen me aan heb gedrukt, want daar ligt mijn grens. Ik wil niet dat hij zich overstuur huilt.

Ik denk dat het los van deze tactieken toch ook goed is om je af te vragen of er een reden is voor zijn gedrag. De kans is groot dat het een fase is die samenhangt met allerlei ontwikkelingen die hij doormaakt, maar het valt natuurlijk niet uit te sluiten dat er iets is. Zijn er andere dingen waaraan je merkt dat hij niet 'zichzelf' is? Voelt hij niet warm aan? Krijgt hij genoeg eten naar binnen overdag? Heb je het idee dat hij misschien te moe of niet moe genoeg is om te slapen? Merk je overdag dat hij er moeite mee heeft om alleen gelaten te worden? Frustreert het hem dat hij wel kan staan maar niet kan zitten? Heb je het idee dat er tanden op doorkomen staan? Al die vragen zijn zinvol om jezelf te stellen, ookal kunnen ze je onzeker maken.

Ik probeer hiernaast ook 'preventief' met sommige problemen om te gaan, voor zover dat kan. We hebben bijvoorbeeld geoefend met op zijn billen vallen als hij eenmaal stond, ik laat hem regelmatig even alleen en toen hij in een fase zat dat hij dat moeilijk vond liet ik hem voortdurend horen waar ik was. Ook heb ik er al heel lang een gewoonte van gemaakt om Ivan niet meteen uit bed te halen als hij wakker wordt. Zo leert hij dat er niet meteen iemand klaarstaat als hij zijn eerste piep geeft, hij leert om zichzelf te vermaken en om rustig te blijven in bed ook als hij geen slaap heeft.

Nou ja, lang verhaal, maar het is gewoon heel lastig. Ik heb makkelijk praten, want het gaat hier ook als Ivan niet zo lekker in zijn vel zit ook heel soepeltjes. De keren dat ik echt moeite moest doen om hem in slaap te krijgen kan ik nog op één hand tellen.

Mijn zoon heeft ook ineens wat kleine slaapkuurtjes. Alleen 's avonds trouwens. Als ik dan wegga, is het twee minuten stil , alsof hij inderdaad ligt te luisteren of hij me nog kan horen. En dan ineens begint hij hartverscheurend te huilen. Als ik dan boven kom heeft hij echt dikke tranen over zijn wangetjes lopen en snikt zeg maar nog een beetje na als ik mijn hoofd dan tegen zijn hoofdje hou. Langzaamaan wordt hij dan rustig om met een soort intens tevreden en ontspannen gezichtje mijn aanwezigheid te voelen. Bijna lachend maar wel met zijn oogjes dicht. Ik wil hem niet aanleren inslaap te vallen met mij erbij, dus ik ga dan weer naar beneden als hij volledig rustig is. Zelfde verhaal herhaalt zich.

Heel dubbel, ik vind het heel schattig eigenlijk wat hj doet en voel de ontroering dan in mijn keel, maar tegelijkertijd wil ik waken voor moeilijke en lange avonden.

Vergeet ik nog een tip: als je de tactiek van Sorbo toe wilt passen ('controlled crying', google er maar op!), dan is het slim om met jezelf een tijd af te spreken dat je hem laat huilen, bijvoorbeeld 5 minuten of 10 minuten. Als je wacht tot je er zelf niet meer tegen kunt dan zul je merken dat je heel snel tegen je grens oploopt. Een afspraak met jezelf hebben maakt het écht makkelijker, vind ik. En prent jezelf daarbij in dat je het voor zijn bestwil doet, dus ga je geen slechte moeder voelen! Werkt het niet of kun je er niet tegen dan kun je altijd nog "de handdoek in de ring gooien". Ik zet dat tussen aanhalingsstekens want ik zie het niet als opgeven. Het is juist heel goed om als ouder je grenzen in acht te nemen en er niet overheen te gaan. Iedereen klooit wel eens wat aan.

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 14:57 schreef Groofsken3 het volgende:

Heel dubbel, ik vind het heel schattig eigenlijk wat hj doet en voel de ontroering dan in mijn keel, maar tegelijkertijd wil ik waken voor moeilijke en lange avonden.

Ik heb precies hetzelfde! Ivan vindt het heerlijk als ik bij hem blijf, maar het kost me dan wel 1,5 uur om hem in slaap te krijgen en de volgende keer gaat het in slaap vallen precies even lastig. Als ik bij hem blijf houdt hij op met huilen, kijkt hij regelmatig met bevestiging zoekende ogen naar me, gaat spelen en uiteindelijk wordt hij zo moe dat hij begint te woelen terwijl hij tussendoor de geruststelling blijft zoeken dat ik er ben.

Ik vind het héél ontroerend, maar het is geen werkbare situatie. Als ik mezelf even verman dan valt hij veel sneller in slaap, zonder al te veel drama.

Ze maken er ook zo snel een gewoonte van . Als mijn dochter twee keer 's nachts dromend/huilend/weet-ik-veel-wat is wakker geworden dan reken maar dat ze de derde nacht rond datzelfde tijdstip wakker wordt . Ik ben daar best wel 'streng' in dan. Wat ik bij haar meestal doe om het weer te doorbreken is nog wel aan de deur komen, even uitleggen dat ze weer moet gaan slapen, dat er niks aan de hand is, maar zeker niet meer troosten. En dan slaapt ze de nachten erna meestal gewoon weer door.

Maar ja, mijn kleine baby R is nog niet zo goed aanspreekbaar hè. Maar ik merk wel dat ik het makkelijker vind nu om er rustig en rationeel onder te blijven.

Ze maken er inderdaad snel een gewoonte van. Gelukkig werkt dat omgekeerd ook zo. Een goede gewoonte ontstaat net zo snel als een slechte. En daar geniet ik nu elke avond en nacht met volle teugen van!

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 14:36 schreef huuphuup het volgende:
*binnenvalt!*

POPPEJANS!!

Oeh dat klinkt heel erg leuk! en zeker als iets wat totaal mijn smaak is
Ik heb een lakentje v Wolf met dat soort astronautjes erop dus je weet volgens mij precies mijn smaak
Heb na deze week nog een week vakantie, dus misschien doe ik inderdaad Den Haag eens even aan

Ook nog van harte welkom Ravi en Simmu, had door mijn vakantie gemist dat je knul alweer 6 maanden is
_{In mijn gedachten is hij nog maar een maand of 4, maar dat komt denk ik omdat het Kiro was die lang in het ziekenhuis gelegen heeft en ik al je updates las}

Welkom Happy met je kleine grote beer Daan ik zag ergens een foto van hem in de kinderstoel, wat een leukerd! En hij zat erin alsof hij nooit anders gedaan heeft

Wij zijn net voor het eerst wezen fietsen en het was een succes! (was even een snelle foto met telefoon) Hij bleef goed zitten en leek het erg interessant te vinden.
Hij had al snel mijn fietsbel in de gaten waar hij op ging slaan en schaterlachen toen ik ging bellen

Op de fiets al tof zeg!
Leander viel in het begin altijd in slaap op de fiets, heel onhandig

Hier kan Florian écht niet meer slapen als hij eenmaal over zijn slaap heen is. Dan kan ik wel wachten tot na de volgende voeding en tegen de tijd dat hij anders wéér zou gaan slapen, gaat hij dan slapen.
Best lastig af en toe

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 15:50 schreef freecell het volgende:
Op de fiets al tof zeg!
Leander viel in het begin altijd in slaap op de fiets, heel onhandig

Dat vroeg ik me nou toevallig net af he, moet je dan zelf met je hand het hoofd een beetje ondersteunen, ja toch?

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 15:52 schreef Poppejans het volgende:

[..]

Dat vroeg ik me nou toevallig net af he, moet je dan zelf met je hand het hoofd een beetje ondersteunen, ja toch?

deed ik wel. En ik heb ook wel eens een doek tussen koppie en stuur ingefrommeld.

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 14:17 schreef happyme28 het volgende:

[..]

Nou ja kruipen wil ik het niet noemen, maar hij gaat op handjes en knietjes staan, trekt zijn kniën in en lanceert zichzelf naar voren. Wel lollig om te zien, maar soms ben ik bang dat hij met zijn hoofd ergens tegenaan knalt.

Hier precies hetzelfde, volgens mij een voorbode van het kruipen (dat doet ie het al weeeken heel gefrustreerd)
Wolf zet zich dan ook nog af met zn hoofd op de grond, soms gaat het best hard

Bedankt Twinkly en Claudia, zo heerlijk duidelijk

Er is niks met Rienk aan de hand, hij gaat gewoon heel snel nu, zonet stond hij bij de bank omhoog ( ) en even later stond hij tegen het raam aan ( ) Ik zie het gewoon gebeuren dat hij volgende week loopt en over 2 weken volledig praat En misschien zit hem dat ook wel dwars, want het lukt hem ook gewoon. Een paar keer mopperen en hij staat weer ergens. (Oh en na het eten klom hij bij de open vaatwasser en zou er wel even een pan uit pakken ( ) Maar hij had vanochtend dus geslapen van 09:00 tot 12:15 en ik heb hem nu net in bed en hij ging ook zonder problemen slapen. Misschien heeft ie gewoon niet meer zoveel slaap nodig..
En dat is wennen, want Rienk sliep 2 weken terug nog 4 keer per dag! Nu slaapt hij dus veel minder, maar komt hij er 's avonds niet meer uit.

Ook heb ik even gedacht dat het tandjes waren, maar dat is het toch niet. Ze zijn iig nog niet door

Ik roep wel vaker dat we hem 5, 10 of langer laten huilen, maar ik kan het gewoon niet. Ik moet gewoon zeker weten dat er niks gebeurd

Groof, wat onwijs lief van jullie hoofden!

Het kan ook zomaar nog maanden duren voor hij gaat lopen. Mijn neefje was ook vroeg met optrekken en zo maar hij ging 'pas' lopen net voor zijn eerste verjaardag.

Oh Wolf op de fiets! Leuk is dat he!

Ik zag dat Evi een soort steun op de fiets had voor het geval ze in slaap valt, die wil ik ook voor Rienk en ik heb er nu speelgoed aan zodat hij bezig kan zijn

Zo iets als rol dus

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 15:46 schreef Poppejans het volgende:

Wij zijn net voor het eerst wezen fietsen en het was een succes! (was even een snelle foto met telefoon) Hij bleef goed zitten en leek het erg interessant te vinden.
Hij had al snel mijn fietsbel in de gaten waar hij op ging slaan en schaterlachen toen ik ging bellen
[ afbeelding ]

Wat een geweldige foto!

Ik voel me nu een beetje suf omdat wij er geen foto van gemaakt hebben en ik er zelfs helemaal niks over gezegd heb hier. Ik vond het fietsen gewoon niet zo heel leuk.

Rienk snellerd

Inderdaad kan er tussen optrekken en langs lopen en los lopen zo drie maanden zitten
En wat was k daar blij mee! Lopen en nee nog niet snappen is vervelend

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 16:05 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Wat een geweldige foto!

Ik voel me nu een beetje suf omdat wij er geen foto van gemaakt hebben en ik er zelfs helemaal niks over gezegd heb hier. Ik vond het fietsen gewoon niet zo heel leuk.

Ik hoop ook echt dat hij niet zo snel gaat hoor, hij is nog maar 8 maanden!

Waarom vind je fietsen niet leuk? Ik heb de wandelwagen amper gebruikt omdat ik het lopen zo stom vond, maar ik vind fietsen wel echt heel leuk! Terwijl ik daarvoor echt voor alles mijn auto pakte, nu pak ik liever de fiets Ik moet alleen nog ff flink wat zitvlees creëren, want ik heb toch steeds pijn!

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 16:06 schreef freecell het volgende:
En wat was k daar blij mee! Lopen en nee nog niet snappen is vervelend

!

Dat zie ik nu ook pas in, dat het voor een kind zelf (en jouzelf!) fijner is als bepaalde ontwikkelingen iets langer op zich laten wachten. Ik vond het maar vervelend dat Ivan al kon staan terwijl hij nog evenwichtsissues had waardoor hij niet zo makkelijk op zijn kont kon vallen. Gelukkig heeft hij dat héél rap geleerd. Misschien had hij het staan ook wel nodig óm het te leren, maar ik had toch sterk het idee dat dat staan voor hem iets te vroeg kwam.

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2010 16:10 schreef Vlindur het volgende:

Waarom vind je fietsen niet leuk? Ik heb de wandelwagen amper gebruikt omdat ik het lopen zo stom vond, maar ik vind fietsen wel echt heel leuk! Terwijl ik daarvoor echt voor alles mijn auto pakte, nu pak ik liever de fiets Ik moet alleen nog ff flink wat zitvlees creëren, want ik heb toch steeds pijn!

Ik ben een echte wandelaar, dat sowieso. Het fietsen voelt zo kwetsbaar. Ik kan ook heel gauw boos worden als iemand niet goed oplet. Misschien is het een Amsterdamding.