Mensen die je laten stikken als het slechter met je gaat

Was het écht maar één keertje, of heb je vaker geweigerd?

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:18 schreef Temaki_Sushi het volgende:
eerst zijn ze je beste vrienden

Hier ga je al de fout in

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:18 schreef Temaki_Sushi het volgende:
eerst zijn ze je beste vrienden, en dan opeens als het moeilijk gaat dumpen ze je. Ik was vorig jaar een tijdje depressief door verlies van een dierbare. Zou toen met een 'vriend' afspreken, maar voelde me toen toch te slecht om die dag wat te doen. Heeftie me later overal van geblockt omdat hij geen zin heeft in 'gedoe'. WTF? Waar slaat dat op? Ik snap er niks van.

Heeft iemand ooit ook zoiets geflikt?

Ik heb zulke mensen gekend. Vaak hebben die mensen zelf veel problemen en onzekerheden, waardoor ze niet weten wat ze moeten doen wanneer iemand anders problemen heeft. Die mensen kan ik vrijwel meteen herkennen en ik laat ze gewoon stikken.

Je hebt natuurlijk 'gedoe', en je hebt 'gedoe'..

Een keer uithuilen of een weekje depressief zijn kan geen kwaad, en dat snappen vriend(inn)en ook wel. Maar jarenlang niet je bed uit willen en alle sociale dingen cancellen omdat je goudvis dood is, daar wordt niemand vrolijk van.

Niet dat dit in jouw situatie zo is, maar bedenk je wel dat veel mensen niet zitten te wachten op negatieve mensen, ook al heb je daar nog zo'n goede rede voor.

Té vaak meegemaakt. Daarom heb ik geen beste vrienden meer. Ik hou iedereen op een veilige afstand. Ik ben niet geboren om afhankelijk te zijn van anderen.

Maar natuurlijk moet je jezelf afvragen of ze je echt in de steek hebben gelaten, of dat je zelf te zielig on redelijk was.

Ja , maar dat zijn dan geen vrienden.
Ik heb het met een groepje met vrienden gehad, een vriend van me had zelfmoord gepleegd, hun kenden hem ook maar zagen hem eigenlijk niet meer.
Een vriendin was steeds hoe naar ze het vond enzo maar vroeg niet naar mij en ook tijdens het uitgaan zag ik ze niet meer en deden eigenlijk ook niets om het contact te onderhouden met Kerst en oud en nieuw hoorde ik niets en heb toen maar besloten met dat contact te stoppen.
Het rare was juist dat die mensen waar ik het niet van verwacht had binnen de korstste keren wel contact zochten .
Nu zoeken ze weer contact maar weet ook dat het geen echte vrienden zijn maar kennissen en voor mij hoeft het contact ook niet echt meer.
Ik heb er geen behoefte aan om juist mensen die je laten vallen in moeilijke tijden en ik weet dat ze zo zijn dan maar even selectiever zijn.

Vriendschap is een illusie.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:23 schreef FOKkû het volgende:
Té vaak meegemaakt. Daarom heb ik geen beste vrienden meer. Ik hou iedereen op een veilige afstand. Ik ben niet geboren om afhankelijk te zijn van anderen.

Helaas wel, zo zitten mensen in elkaar.

Een keer meegemaakt. Meteen mijn les geleerd. mensen die alleen over zichzelf kunnen praten en geen enkele interesse tonen in jou zijn misschien wel vermakelijk, maar geen vrienden.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:25 schreef Temaki_Sushi het volgende:
Ik heb een keer afgezegd. En hij was niet mijn beste vriend, ookal zei hij dat steeds dat hij zo om me gaf etc. Maar volgens mij wou hij alleen maar seks. En ik wou afspreken om leuke dingen te doen, want ik had al genoeg professionele hulp om mijn problemen kwijt te kunnen. Het lag dus echt aan bhem.

Dan was er iets anders aan de hand.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:25 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Helaas wel, zo zitten mensen in elkaar.

Biologisch natuurlijk niet. Maar ik snap wat je bedoelt. Ik heb ook genoeg aan familie en een leuk meisje, maar BFF's bestaan voor mij niet.

Maar wat ik ook merk in het gedrag van diegene waarbij er iets is gebeurd (bij jou in dit geval, dierbare kwijt)
dat ze erg bot gaan reageren. Dan weet je als persoon niet goed wat je moet doen, je voelt je dan sort of gekwetst.

-edit- en nu serieus

[ Bericht 91% gewijzigd door Re op 23-08-2010 18:14:45 ]

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:25 schreef Copycat het volgende:
Een keer meegemaakt. Meteen mijn les geleerd. mensen die alleen over zichzelf kunnen praten en geen enkele interesse tonen in jou zijn misschien wel vermakelijk, maar geen vrienden.

Zo waar

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:25 schreef Copycat het volgende:
Een keer meegemaakt. Meteen mijn les geleerd. mensen die alleen over zichzelf kunnen praten en geen enkele interesse tonen in jou zijn misschien wel vermakelijk, maar geen vrienden.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:25 schreef Copycat het volgende:
Een keer meegemaakt. Meteen mijn les geleerd. mensen die alleen over zichzelf kunnen praten en geen enkele interesse tonen in jou zijn misschien wel vermakelijk, maar geen vrienden.

QFT.

Uit de buurt van die mensen!

Ik ben denk ik een heel erge ervarings-deskundige. Je doet er niets aan. Het doet enorm veel pijn, maar fuck it.

Je bent baas van je eigen leven. Je moet eerst zorgen dat je zelf gelukkig bent, en pas daarna heb je vrienden etc..

Good luck TS

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:29 schreef Temaki_Sushi het volgende:

[..]

Misschiuen. We hadden in het verleden wat gescharreld maar zijn toen gewoon vrienden geworden. Ik heb nu al een flinke poos een relatie dus hij wist dat seks er niet in zat. Ik dachte cht dat hij me als vriend zag, maar blijkbaar niet dus.

Ah.. daar komt de aap uit de mouw. Jullie hadden gewoon andere ideeen over jullie relatie. Dat maakt hem geen eikel ofzo.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:18 schreef Temaki_Sushi het volgende:
eerst zijn ze je beste vrienden, en dan opeens als het moeilijk gaat dumpen ze je. Ik was vorig jaar een tijdje depressief door verlies van een dierbare. Zou toen met een 'vriend' afspreken, maar voelde me toen toch te slecht om die dag wat te doen. Heeftie me later overal van geblockt omdat hij geen zin heeft in 'gedoe'. WTF? Waar slaat dat op? Ik snap er niks van.

Heeft iemand ooit ook zoiets geflikt?

Overal van geblockt? Dan was het sowieso geen vriend. Echte vrienden spreek je namelijk niet alleen via internet .

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 18:08 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Overal van geblockt? Dan was het sowieso geen vriend. Echte vrienden spreek je namelijk niet alleen via internet .

Denk je dat de geplande afspraak ook via internet zou zijn dan?
Overigens heb ik ook weleens (vast voor haar) vanuit het niets alle contact verbroken, maar alles heeft een reden en dat was in dat geval niet anders.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:18 schreef Temaki_Sushi het volgende:
eerst zijn ze je beste vrienden, en dan opeens als het moeilijk gaat dumpen ze je. Ik was vorig jaar een tijdje depressief door verlies van een dierbare. Zou toen met een 'vriend' afspreken, maar voelde me toen toch te slecht om die dag wat te doen. Heeftie me later overal van geblockt omdat hij geen zin heeft in 'gedoe'. WTF? Waar slaat dat op? Ik snap er niks van.

Heeft iemand ooit ook zoiets geflikt?

Paar jaar geleden een herseninfarct gehad, ze vonden mij half bewusteloos op het parkeerterrein. Tijdje in het ziekenhuis gelegen en moeten revalideren. Is in dat jaar toen ook uitgegaan met mijn vriendin. Bovenop daarna mijn contract van baan niet verlengt, officieel omdat ze wilden organiseren, maar ik weet zeker dat het kwam omdat ze mij een gezondheidsrisico vonden.

Tijdens mijn revalidatie kwam ik er toen ook achter dat als het moeilijker met je gaat hoe schijn echte vriendschap en liefde is. Stak daarvoor veel tijd in vriendschappen, stak veel in mijn relatie met mijn vriendin. Maar als dit dan even minder is omdat het moeilijker gaat, dan gelijk dumpen ze je. Ik ben er wel flink cynischer door geworden en heb er flink een deuk in mijn karakter door gekregen.

Wees blij, de waarheid loutert je: je komt erachter dat veel in de wereld schone schijn is en van veel mensen hun bedoelingen nep zijn. Mensen die aardig tegen je doen, of claimen vriend of vriendin te zijn, hoeven dit niet werkelijk te zijn. Heel veel mensen in deze wereld zijn oppervlakkige BS.

[ Bericht 0% gewijzigd door SemperSenseo op 23-08-2010 18:41:05 ]

Het spreekwoord is niet voor niets in moeilijke tijden leer je echte vrienden kennen.
Wel moet ik wel zeggen dat de mensen die er wel voor me waren nu meer waardeer.
Ik wil die contacten ook niet op spel zetten voor vrienden die zich eerst niet eens meer lieten zien

Ik merk zelf trouwens wel dat ik me steeds minder druk maak om de invulling van vriendschappen, wil iemand alleen langskomen als ik daadwerkelijk in staat ben om iets te doen op dat moment, prima.
Wil iemand alleen een pilsje drinken, ook best en degene die ook met de emmer naast me bed staan en m'n kots opruimt omdat ik het zelf niet kan waardeer ik natuurlijk ook.

Dat is dan iemand waar ik all-round meer aan heb, waar ik meer aan loslaat en die ik meer (toe)vertrouw en waar ik zelf ook meer voor zal doen.
Maar je hebt denk ik allerlei vriendschappen nodig, van oppervlakkig tot aan degene waar je diepe gesprekken mee kunt voeren, die je helpt verhuizen en die enkel een balletje met je wil trappen.
Ik waardeer ze allemaal en degene die het niet zien zitten nu het minder gaat kan ik ook niets kwalijk nemen, ze hebben er blijkbaar niets mee, kunnen er niet mee omgaan, maar wekken ook niet de illusie dat ze wel dag en nacht voor je klaar staan.

Degene die dat wel doen en je dan laten vallen, tsja daar geef ik verder ook niet echt om en druk maken doe ik ook al lang niet meer, genoten van de mooie momenten en die koester ik dan.

Moet wel zeggen dat het ook aan het type ligt , dat groepje was wel zo dat ze verwachtte dat ik voor hun klaarstond met hun problemen en kwamen er steeds bij mij mee aan , maar toen het met mij minder ging was het ineens angstvallig stil.

Ik heb er wel van geleerd , en dat is dat ik in contacten ook kijk of het een wisselwerking is en niet steeds de ander en dat het ook belangrijk is juist leuke momenten te hebben , die zijn nog belangrijker. Een vriendschap is niet alleen problemen maar ook delen van leuke dingen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 18:54 schreef Lastpost het volgende:
Ik merk zelf trouwens wel dat ik me steeds minder druk maak om de invulling van vriendschappen, wil iemand alleen langskomen als ik daadwerkelijk in staat ben om iets te doen op dat moment, prima.
Wil iemand alleen een pilsje drinken, ook best en degene die ook met de emmer naast me bed staan en m'n kots opruimt omdat ik het zelf niet kan waardeer ik natuurlijk ook.

Dat is dan iemand waar ik all-round meer aan heb, waar ik meer aan loslaat en die ik meer (toe)vertrouw en waar ik zelf ook meer voor zal doen.
Maar je hebt denk ik allerlei vriendschappen nodig, van oppervlakkig tot aan degene waar je diepe gesprekken mee kunt voeren, die je helpt verhuizen en die enkel een balletje met je wil trappen.
Ik waardeer ze allemaal en degene die het niet zien zitten nu het minder gaat kan ik ook niets kwalijk nemen, ze hebben er blijkbaar niets mee, kunnen er niet mee omgaan, maar wekken ook niet de illusie dat ze wel dag en nacht voor je klaar staan.

Degene die dat wel doen en je dan laten vallen, tsja daar geef ik verder ook niet echt om en druk maken doe ik ook al lang niet meer, genoten van de mooie momenten en die koester ik dan.

Dit verhaal komt mij zo bekend voor. Door dingen die bij mij in het verleden gebeurd zijn, heb ik ook gemerkt wie er echt om mij geven en wie niet. Ik ben er alleen maar sterker door geworden en weet nu pas aan wie ik wat heb. Bij mij is familie ook steeds belangrijker geworden door alles

Wat een vrienden ts

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:25 schreef Socios het volgende:
Vriendschap is een illusie.

dat dus
naarmate je steeds meer meemaakt kom je er steeds meer achter

Ik vond het ook moeilijk hoor, toen ik een jaar of 23 was overleed de moeder van een vriend. Net terwijl we 200 km uit elkaar kwamen te wonen. We hadden ook zo'n machovriendschap, concurreren wie de beste was van onze sportvereniging, veel stappen, dat soort dingen. Ik wist niet zo goed hoe ik ermee om moest gaan. Ik wist ook niet wat voor vriend het was, het was er gewoon, ik had me ook nooit zo afgevraagd of ik op hem zou kunnen rekenen, we stelden ons nooit kwetsbaar op tegenover elkaar. Wel het initiatief genomen toen, omdat je voelt dat de makkelijke optie niet de juiste is, maar later hoorde ik dat veel van zijn anderen vrienden het een beetje af lieten weten. Van mij had hij ook niet zoveel verwacht geloof ik.

Het is met vrienden ook een beetje zo dat het vrienden zijn omdat je ze overhoudt. Nu zijn we vrienden door dik en dun, maar dat is ook zo omdat we door het dikke en het dunne zijn heengegaan, later ook nog weer. Dat soort dingen gebeuren, en dat maakt ook de vriendschap die je hebt. Mensen noemen iemand een vriend omdat ze zich ermee vermaken, maar zo werkt het niet. Je kunt niet je echte vrienden uitkiezen, je kiest contacten uit, en het echte vrienden worden is iets wat gebeurt door wat je meemaakt.

Ik denk dat ik de helft nog over heb van de mensen die ik op enig moment als goede vriend of vriendin heb beschouwd. Ik zit er niet zo mee, dat ze overblijven is ook wat ze tot hele goede vrienden maakt. Ik bekijk dat positief, in moeilijke tijden leer je je echte vrienden kennen, maar het is ook heel fijn om echte vrienden te leren kennen.

Zulke "vrienden"heb ik ook gehad. Allemaal de deur uit gedaan, hoef ze ook niet meer te zien.

[ Bericht 59% gewijzigd door Ermemmertje op 24-08-2010 22:00:38 ]

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 17:23 schreef FOKkû het volgende:
Té vaak meegemaakt. Daarom heb ik geen beste vrienden meer. Ik hou iedereen op een veilige afstand. Ik ben niet geboren om afhankelijk te zijn van anderen.

Ect moi gezecht!

Ik heb een hoop kenissen. Vrienden bestaan toch niet joh. Interesseert me ook geen flikker trouwens.