Het peutertopic [2-4 jaar] deel 54

Simmu, kun je niet een armband met een kussentje maken, en daarna de ringen weer met een lintje. Dan hoeft ze het niet echt in handen te houden. Moet ze alleen nog de goede kant op lopen

Tico, wat lastig dat het onweer dan voorbij komt. Als ze echt bang is, zou ik haar niet alleen laten liggen, maar er gewoon naast gaan zitten. Verder niet teveel aandacht geven, maar wel geruststellen en bijv de hand op haar borstkas. Hopelijk slaapt ze al..

in ons bed laten slapen doen we al lang niet meer, nadat we hem als 1 jarig guppie eens met drama terug hebben moeten wennen aan zijn eigen bed. (Anders slaapt geen van drieen). En gebrul om bedtijd is al een poosje terug, dan was het een kwestie van terug instoppen, meedelen dat het bedtijd was, en weer vertrekken. En dat om de 10 minuten ofzo..

Hij probeerde ons vanavond wel te paaien. Eerst papa al, lekker kriebelen, knuffel, even praten, tot papa echt weg ging. En dan mama hetzelfde verhaal. Ik mocht ook best bij hem in bed liggen etc..
_{Maar hij accepteert het dan wel gewoon als we echt weggaan}

tico, heb je nog een beetje fatsoenlijk nacht gehad?

Mijn peuter kan gewoon de trap oplopen zonder zich vast te houden. Nog niet om-en-om, maar wel voet op de volgende tree, en de andere ernaast.. Ziet er maf uit, het lijkt zo groot

Mijn dames hebben het goed naar hun zin gehad op de psz. Ik vroeg aan ze wat ze gedaan hadden.
" op school eet je taartje, mam"' gevolgd door een diepe zucht zo van " weet je dat niet ? "

Nee, de strijd is om 12.00 opgegeven... Toen werd ze weer wakker... Vandaag gewoon opnieuw beginnen.

We zijn dus continu bezig vanaf een uur of 8 om haar in bed te houden... Tot 12 dus gister... Dan heb je het op een gegeven moment wel gezien. Ze geeft gewoon niet op.

Tico misschien heel eigenwijs om te zeggen hoor van mij. En misschien heel bemoeierig...
Maar denk je niet dat ze juist niet opgeeft omdat ze weet dat ze dan uiteindelijk toch bij jullie mag?

maar..hoe houdt ze dat vol...van 8 tot 12...op een gegeven moment moet ze toch moe zijn?
of laat je haar niet huilen als ze huilt (wat ik me kan voorstellen, vind dat zelf ook erg lastig, maar bij dana doe ik het soms wel gewoon omdat ze zo probeerd voor een oor aan te naaien, want als ik bovenkom is er niks aan de hand )

Oh maar van 20 tot 24 uur zou voor Linde ook echt geen probleem zijn om vol te houden hoor. Zeker niet als ze weet dat het 1x zo gelukt is.

Gisteravond zei Pien " ik ga echt niet slapen "
Ik zei " ga maar lekker liggen "
Pien " niet slapen, toch ? "
Ik " natuurlijk niet, ben jij helemaal gek geworden "
Pien " ik ben niet gek, dan ga ik maar slapen "

Zzzzzzzzzzz

Haha KP bekend zo ja. Vooral niet zeggen dat ze moet slapen. Blijkbaar is ze dan bang dat het niet gaat lukken ofzo. Als ik dan zeg dat ze ook mag liggen rusten, slaapt ze zo

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 14:09 schreef Stiemie het volgende:
Oh maar van 20 tot 24 uur zou voor Linde ook echt geen probleem zijn om vol te houden hoor. Zeker niet als ze weet dat het 1x zo gelukt is.

Ja dat vreselijke koppige heeft Jen dus ook.. Maar na 4 uur krijsen, gillen en terugleggen... Sorry... Maar op een gegeven moment ben ik gewoon in staat dr een vreselijke draai om dr oren te geven... En dat is gewoon niet de bedoeling.

Het is inderdaad 4 uur achter elkaar continu gillen... Mn buren zullen wel niet denken..

Maar vanavond gaat ze mooi weer eerst naar haar eigen bed. As we speak... Ligt ze daar nu ook te slapen, dus het kan wel.

Ik twijfel nu een beetje om haar ledikant gewoon weer op te zetten, dan kan ze in elk geval niet uit bed en geeft ze misschien sneller op.

*in staat zijn om draai om de oren te geven* -> check! Die neiging ken ik ook heel goed hoor. Als ik echt heel zeker weet dat het een driftbui is en dat er niks anders is, en ze moet in bed blijven.... ga ik uitzending gemist kijken met m'n koptelefoon op. Blik richting deur en steeds als ze eruit komt (dat doet ze verdorie ineens sinds een paar dagen) uitzending op pauze, niks zeggen en terug in bed. Of ik wissel af met mijn vriend en dan gaat de ander af en toe even op het balkon zitten Erg eigenlijk, maar anders ben je na een tijdje inderdaad in staat om te meppen. Ik merk bij Linde heel erg dat 1x toegeven, de keer daarop steeds erger/langer/heftiger maakt.

ow die neiging heb ik ook wel eens gehad..en dan gaat de babyfoon op standje heel zacht en ga ik ook voor de tv hangen..gaat vanzelf over...in elk geval minimaal of mijn boosheid of haar gegil

maar kan me voorstellen dat als het elke avond weer feest is je op een gegeven moment echt gek word.

Maar ze komt dus uit bed. Ik leg haar neer, en ze loopt meteen achter me aan. In een driftbui laten gillen zou ik geen probleem vinden als ze op bed zou blijven.

Nou weet ik weer waarom het ledikant hier nog niet weg is .

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 18:18 schreef k_i_m het volgende:
Nou weet ik weer waarom het ledikant hier nog niet weg is .

ja, slimme zet.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 18:20 schreef Ticootje het volgende:

[..]

ja, slimme zet.

Dan leg je haar weer in een ledikant? Of klimt ze daar continu uit ?

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 18:35 schreef kapiteinpannekoek het volgende:

[..]

Dan leg je haar weer in een ledikant? Of klimt ze daar continu uit ?

uit het campingbed wel in elk geval. Ledikant is iets hoger dacht ik.

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 18:07 schreef Ticootje het volgende:
Maar ze komt dus uit bed. Ik leg haar neer, en ze loopt meteen achter me aan. In een driftbui laten gillen zou ik geen probleem vinden als ze op bed zou blijven.

Dat doet Linde dus ook... Niks zeggen, hand/arm vastpakken en in bed leggen. Vooral niks zeggen want dan heeft ze (negatieve) aandacht. Aai over de bol en weer gaan. En dat dan x 345.459...

quote:

Op woensdag 25 augustus 2010 19:48 schreef Stiemie het volgende:

[..]

Dat doet Linde dus ook... Niks zeggen, hand/arm vastpakken en in bed leggen. Vooral niks zeggen want dan heeft ze (negatieve) aandacht. Aai over de bol en weer gaan. En dat dan x 345.459...

Ik zeg 2x dat het bedtijd is... Daarna inderdaad niets meer. Geen oogcontact, geen kus.. Gewoon naar bed.

Slaapt ze al ticootje? Ik duim voor je dat ze snel voorbij deze fase is!

Dana zei trouwens vanmorgen voor t eerst "Dana houwe ook van mama"

Dana da's een echt smet moment

Ohhh, Tico wat een strijd. Maar jullie doen het goed hoor. Het is alleen zo verekte moeilijk om vol te houden. Ik herken het een beetje van bij Maud. 10x nog terug voor niets. En dat hebben we toen met stikkers plakken opgelost. Maar dat is in dit geval niet zo makkelijk. Ik vind het idee van Stiemie ook en goede. Wel in de buurt maar niet bij haar, zodat je snel kan reageren.

En of een ledikantje zou kunnen helpen.... als ze uit het campingbedje klimt dan klimt ze wrs ook uit het ledikant.

Slaapt ze nog met een knuffel of speen. Want het is misschien pedagogisch niet verantwoord, maar heeft in onze fammilie al 2 generaties resultaat geboekt. "jij wilt niet slapen, prima. Maar je blijft op je kamer. En je kan gillen en schreeuwen en huilen en zielig doen. Prima, dat snap ik. Maar het is nu geen tijd meer om beneden te spelen. Je wilt nog steeds niet slapen... prima. Geef me maar je knuffel en je speen. En dan ga je hier op het matje zitten (bij het bed). Nee, hoor je hoeft niet te slapen. maar we gaan nu ook niet spelen. En als jij niet wilt slapen heb je ook geen speen nodig. Ik ga nu thee drinken. Nee, je hoeft niet te slapen. Nee, je krijgt je speen niet terug. Welterusten. Ik ga naar beneden. Zowel bij mijn vader, als bij mij waren we nog niet halverwege de trap of we hoorde een zielig meisje roepen: ik wel slapen..... ik wil mijn speen..... Ok. maar dan gaan we ook niet meer krijsen en schreeuwen en zielig doen..... Goedzo. Slaap lekker.....

Of het iets is voor jullie? weet ik niet. Jullie ken Jen het beste. En kunnen bepalen wat wel en wat niet werkt. Hoe dan ook. Welke werkwijze je kiest. Het is een kwestie van volhouden, want wisselen van taktiek is ook verwarend. Jen moet immers wel kunnen blijven vertrouwen op jullie.

Dat is lief van Dana

Tico, wat een ellende dan..
Misschien eens een hele andere tactiek toepassen, wat chaca voorsteld bijv. Misschien helpt dat, al moet je het niet te vaak doen.
Ik bedacht me ook nog, dat je het misschien wat kunt opbouwen 's avonds. Dat ze eerst 5 minuten in haar bedje moet liggen, en dat ze dan bij jullie mag. De dag erna 10, daarna 20. Totdat ze vanzelf rustig in slaap valt. Ik heb geen idee of het gaat werken, maar dan bouw je het gezellig op, ipv met zo'n langdurig drama..

En dit was vanochtend, gewoon omdat het kon

Mischien ook een idee wat bij ons helpt
We lezen een verhaaltje voor, of 2 of zingen een liedje, of verhaaltje en liefdje. Maarkt niks uit wat je doet. als je maar vantevoren duidelijk aangeeft wat de planning is (O+ kind van dr moeder) En daar ook niet!! vanaf wijken

@Deepfreeze, leuk!

En dan zegt ze ok!
Als je klaar bent met hetgeen je afgesproken hebt mag ze kiezen of de lamp aan of uit moet, dr muzieksterretje aan of uit, kussen wel of niet in bed.

De laatste tijd gaat dit goed. Maar toen het niet goed ging en ze echt overstuur was en zo hard ging huilen dat ze zich er bijna in versliktte ging ik dan terug naar dr kamertje, even erbij zitten..geen oogcontact, hooguit handje vasthouden.
Zo blij ik 5 a 10 minuutjes zitten en dan zeg ik: mama gaat even weg, maar komt zo weer terug.
Soms gaat ze nu huilen en soms niet. Na een minuut of 2 (niet te lang wachten de eerste keren) ga ik terug. En dan zeg ik ook, mama is weer terug, dat had ik beloofd he!
En dan weer op dezelfde manier naast dr gaan zitten. En na 5 of 10 minuten weer hetzelfde verhaal.

Naja je snapt het idee denk ik.

tico, een paar vraagjes:
gaat ze mss te vroeg naar bed?
heb je wel een duidelijk nachtritueel met het einde van de dag? mss vindt ze het moeilijk om de dag af te sluiten?
mss voelt ze wel de leuke spanning rondom het feit dat er binnenkort een baby komt? gaat ookgeen weken meer duren...

wellicht herken je iets in deze gedachtes

DF, wel een paraplu, maar dan tot aan je knieën in de plassen stampen! Geniaal!

oew plassen stampen!!! Dat gaan wij straks ook eens doen