Moreel dilemma: oma op sterven, op vakantie gaan?

Overweeg het om een stuk/gedicht te schrijven dat voor gedragen kan worden tijdens de uitvaart. Je kan vast wel iemand vinden die dat voor je kan doen. Op die manier toon je wel degelijk je betrokkenheid zonder dat je er zelf daadwerkelijk bij bent.

Als ik het van tevoren met mijn familie zou bespreken zouden ze het me niet kwalijk nemen. En belangrijker... Ik zou het mezelf ook niet kwalijk nemen. Al vind ik het bijwonen van begrafenissen over het algemeen juist wel heel belangrijk. Er zijn nou eenmaal situaties waar het net allemaal even anders in elkaar zit.

Ligt er ook een beetje aan wat je band met je oma is. Mijn oma is vorig jaar rond deze tijd overleden. Ze was al langer niet gezond, maar het is toch nog sneller gegaan dan verwacht. Op een vrijdag met spoed naar het ziekenhuis, zelf zondagavond toch maar weer terug gegaan naar m'n eigen huis en maandag al bijna direct weer terug die kant op. Mijn neefje, die dus op vakantie was in Italië, is op stel en sprong weer terug gekomen. Ik ben, samen met mijn ouders en mijn tante, tot aan haar laatste ademteug bij haar gebleven. Hoe moeilijk ook, dat heeft het voor mij ontzettend definitief gemaakt, we hadden allemaal een hele goede band met haar.

Gaan.
Zorg ervoor dat je je oma levend nog even gezien hebt en soort van afscheid neemt. Dat is 't belangrijkste. Als ze dood is, heeft ze er toch niets meer aan. Familie wel, maar die redden het zonder jou waarschijnlijk ook wel even en ze zullen het vast begrijpen.

2 jaar geleden lag mijn opa op sterven... wekenlang. Ik ging op studiereis (7 dagen) en het was onzeker of hij rond die tijd zou overlijden of nog een poosje erna. Ik heb nog afscheid van hem genomen, ben gegaan en kreeg op de terugweg te horen dat hij was overleden. Voor jou zal het wat minder makkelijk zijn, omdat je langer gaat en je oma misschien eerder komt te overlijden en je risico loopt de begrafenis te missen, maar als je niet per sé daarbij wil zijn...

Je klinkt ook alsof je eigenlijk al weet wat je het liefste doet... maar je voelt je schuldig. Niet nodig.

Ik heb 2 jaar geleden hetzelfde meegemaakt, opa na een lang ziektebed op sterven. Zou op vakantie gaan. Dus kon ook niet zo snel weer terug komen. Uiteindelijk geannuleerd, en is hij op de dag dat we zouden vertrekken overleden...

zou je met een gerust hart op vakantie zijn als ze tijdens je vakantie zal overlijden? Zou dat het hogere doel van je vakantie in de weg zitten?

Rottige situatie.

Ik vind dat in sommige reacties veel te veel wordt vastgepind op het 'afscheid nemen': dat je dat voor haar overlijden moet doen en dat een begrafenis dan nog weinig betekenis heeft. Een begrafenis is een ritueel om de laatste eer te bewijzen en het draait vooral om het samenzijn met alle mensen voor wie jouw oma iets betekend heeft. Dat is iets anders dan het persoonlijk afscheid nemen, m.i., voordat iemand sterft. Ik heb het altijd bijzonder gevonden en ben blij dat ik dat met mijn familie heb mogen meemaken.

Wat je zelf al zegt, TS, is de begrafenis dé gelegenheid om er ook voor je familie te zijn. Wat echter voor mij de doorslag zou geven, is de mening/wens van je vader of moeder, m.a.w. je ouder die kind van deze oma is. Alleen als die zonder aarzelen zegt: ga op vakantie, van mij hoef je voor de begrafenis niet terug te komen, zou ik het overwegen. Zo niet, dan zou ik geen fijne vakantie kunnen hebben.

Ga je erheen (je vader/moeder) als je oma voor vrijdag overlijdt?

quote:

Op maandag 2 augustus 2010 22:44 schreef Zak het volgende:
Ik zou het zelf niet doen. Klopt je oma heeft er niks meer aan maar iknzounhet zelf niet over mijn hart verkrijgen.

same here...maar je kan wel zeggen, hoe belangrijk vakantie voor je is. maar JIJ kan je leven lang nog met vakantie..je oma niet meer...je hebt maar 1 oma, of normaal gesproken 2 dan...
maar wat is nou zo erg aan, om wat later op vakantie te gaan? zat mensen die meer lijden dan jou..
sorry dat ik het zeg, maar stel je niet zo aan zeg...

wil je perse op vakantie, dan ga je toch? als je toch diep in je hart dat toch wilt, vraag je op fok nog om advies? ik heb medelijden met je oma..

Ik vind het een beetje egoïstisch eerlijk gezegd. Wie of wat is belangrijker? Je oma of - hoe vervelend ook - het Szigetfestival waar je nog talloze keren naar toe kunt. Je hebt nog een heel leven voor je, dat komt echt nog wel.

life goes on, doe wat goed is voor je. Dat zou oma vast veel leuker vinden dan haar te zien overlijden.

Als zijn oma zo slecht ligt, krijgt ze volgens mij al niet meer veel mee van het bezoek.
Maar toch, ga zoveel mogelijk op bezoek. (al is het maar voor jezelf)
Neem voor je op vakantie gaat afscheid.
Dus ik zou gewoon op vakantie gaan. En als je er zelf geen last van hebt, zou je van mij ook niet hoeven terugkomen voor de begrafenis.
Daar merkt een dode toch niks meer van.
En je ouders zijn volwassen, dus die kunnen hunzelf wel steunen.

Het is misschien wat hard geredeneerd, maar als iemand overlijdt heb je nog een dag of 3-4 tot aan de begrafenis. Dus als je wel gaat en ze sterft halverwege de week, dan heb je toch nog een aantal vakantiedagen gehad.

Verder is het aan jou of je relaxed op vakantie gaat wetende dat ze op sterven ligt.

Sterkte.

Situatie je blijft:
Ze sterft tijdens de geplande vakantie, voelt je k*t. Ze sterft niet, voelt je k*t, vakantie gemist.
Situatie je gaat:
Ze sterft tijdens de vakantie, k*t, wel tussen vrienden op een feest ipv rouwende familie. Ze sterft na de vakantie, k*t, rouwende familie.
Ga op vakantie man, sterft ze dan huil je alle spanning eruit en dan feest, mis je alle k*tdingen ook nog eens.

Je moet jezelf denk ik afvragen of je er mee zou kunnen leven als zij overlijdt wanneer je er niet bent. En of je jezelf dit ooit kut vergeven..

Maar schuif het dat niet af op oh wat heb ik een zwaar jaar gehad.. ik stort bijna in en ik moet echt weg.. Dat vind ik onzin, dat kan ook een week of 2 wachten.. Ik kan me heel goed indenken hoe je je voelt want heb soortgelijke dingen meegemaakt, en daar ga je ook aan onderdoor. Maar hoe erg zou jij er aan onderdoor gaan als jij je ouders niet kan steunen, geen afscheid kan nemen, en mogelijkm et een gigantisch schuldgevoel komt te zitten? Dan mag je wel een wereldreisje plannen om weer op de been te komen..

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 14:46 schreef Ziewoarut het volgende:
Mijn oma krijgt geen eten of drinken meer binnen. Ik vroeg aan de verpleegsters of ze dan wel nog kunstmatig vocht en voedingsstoffen binnen kreeg. Hierop zeiden zij dat met de familie was besloten geen dergelijke 'levensrekkende' acties uit te voeren terwijl niemand in de familie hier iets vanaf wist

Mijn opa is pasgeleden overleden en die kreeg ook geen voedingstoffen en vocht meer binnen op een gegeven moment. Ik weet niet hoe sterk je oma is, maar mijn opa was zo weg terwijl ze heb nog een week gaven..

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 14:46 schreef Ziewoarut het volgende:
Mijn oma krijgt geen eten of drinken meer binnen. Ik vroeg aan de verpleegsters of ze dan wel nog kunstmatig vocht en voedingsstoffen binnen kreeg. Hierop zeiden zij dat met de familie was besloten geen dergelijke 'levensrekkende' acties uit te voeren terwijl niemand in de familie hier iets vanaf wist

dat geloof ik niet. dit soort dingen wordt altijd in overleg met de familie gedaan, in een gesprek met de arts.
levensrekkende acties niet uitvoeren doen ze alleen na goedkeuring van de familie.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 15:57 schreef brunette82 het volgende:

[..]

dat geloof ik niet. dit soort dingen wordt altijd in overleg met de familie gedaan, in een gesprek met de arts.
levensrekkende acties niet uitvoeren doen ze alleen na goedkeuring van de familie.

Het zou me werkelijk niks verbazen met het niveau van de zorg hier in Nederland... dus ik zou je familie het maar eens goed laten bespreken voor de zekerheid TS, wat ze willen.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 14:46 schreef Ziewoarut het volgende:
Mijn oma krijgt geen eten of drinken meer binnen. Ik vroeg aan de verpleegsters of ze dan wel nog kunstmatig vocht en voedingsstoffen binnen kreeg. Hierop zeiden zij dat met de familie was besloten geen dergelijke 'levensrekkende' acties uit te voeren terwijl niemand in de familie hier iets vanaf wist

Meestal is er één van de familie aanspreekpunt voor de artsen. Heb je het die gevraagd?

Tja... ik zou er zelf niet aan moeten denken om niet in de buurt te zijn. TO, je moet doen wat goed voor je voelt.
Zorg ervoor dat je het op de juiste manier voor jezelf en haar weet af te sluiten, vooral zodanig dat je geen schuldgevoelens of spijt krijgt.
Mocht spijt in je opkomen, dan zit je daar ook niet lekker op je vakantiebestemming.

Ik zou persoonlijk wel op de begrafenis willen zijn als onderdeel van de verwerking, maar het kan zijn dat dit voor jou heel anders is.

Sterkte ermee!

quote:

Op maandag 2 augustus 2010 23:30 schreef Ziewoarut het volgende:

[..]

Kijk hier heb ik veel meer respect voor.
Ik doe het overigens puur voor mezelf. Niet voor mijn vrienden. Ikzelf ben de persoon die die week nodig heeft en gelukkig zullen zij het mij nooit kwalijk nemen wat ik ook doe.
Ik weet dat het festival volgend jaar ook is. Mijn afgelopen privé jaar is ontzettend zwaar geweest en het komend jaar zal ivm met hoge studiedruk ook erg druk gaan worden. Ik moet mijn hoofd gewoon even kunnen zuiveren daar draait het mij om.

Misschien kun je ipv naar Sziget te gaan een vakantie doen wanneer oma wel dood is, en en dan ook echt een topvakantie met alles erop en eraan. Een duikvakantie op een tropisch eiland, of een superdeluxe hotel of zo..

Zodat je daar net zoveel naar uit kunt kijken als je nu naar Sziget uitkijkt..

[ Bericht 0% gewijzigd door Rubber_Johnny op 03-08-2010 17:48:38 ]