R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Misschien ben je al een paar jaar gelukkig met hem/haar, of misschien is het nooit wat geworden. Wie was je eerste echte liefde (basisschoolverkering telt niet echt mee), en hoe is dat verlopen?
Mijn eerste liefde ontmoette ik in een café. Daarvoor had ik wel eens wat crushes gehad, en wat 'vriendjes', waarmee ik zoende, maar echt verliefd was ik nooit. Tot ik hem zag. Bruin golvend haar, donkerbruine ogen en een mysterieuze blik, ik was verkocht. Hij bleek zo gek als een deur te zijn, maar dat vond ik zo fijn aan hem. We waren samen raar. Helaas vond hij mij te jong, we scheelden 5 jaar en ik was pas 16. Maar ik gaf niet op en liep als een kip zonder kop achter hem aan, hopend dat hij ooit in zou zien dat wij bij elkaar pasten. We werden goede vrienden, deelden veel diepe gevoelens met elkaar, maar er gebeurde pas echt wat toen ik 17 was. Ondertussen had ik 4 maanden een ander vriendje, ik probeerde hem te vergeten, maar die relatie liep natuurlijk helemaal stuk en ik dacht nog steeds aan degene waar ik écht van hield. Twee keer hadden we gezoend, en de tweede keer gingen we ook wat verder, maar hij stopte halverwege omdat hij inzag dat hij me zou kwetsen. Hij voelde gewoon geen liefde voor me. Bovendien was hij niet toe aan een relatie, hij was niet gelukkig met zichzelf en zijn leven en wou dat op orde hebben. Hij kreeg 2 jaar later pas een vriendin, maar dat hield ook niet lang stand. Inmiddels was ik over hem heen, ik kreeg een vriend waar ik een jaar mee samen was, en ben nu al een half jaar samen met mijn huidige vriend. Mijn eerste liefde en ik zijn nog steeds vrienden, zonder enige spanning. Hij en mijn huidige vriend lijken ook in veel dingen op elkaar en kunnen het goed vinden. Ik ben blij dat hij nog steeds in mijn leven is.
Mijn eerste liefde ontmoette ik in een café. Daarvoor had ik wel eens wat crushes gehad, en wat 'vriendjes', waarmee ik zoende, maar echt verliefd was ik nooit. Tot ik hem zag. Bruin golvend haar, donkerbruine ogen en een mysterieuze blik, ik was verkocht. Hij bleek zo gek als een deur te zijn, maar dat vond ik zo fijn aan hem. We waren samen raar. Helaas vond hij mij te jong, we scheelden 5 jaar en ik was pas 16. Maar ik gaf niet op en liep als een kip zonder kop achter hem aan, hopend dat hij ooit in zou zien dat wij bij elkaar pasten. We werden goede vrienden, deelden veel diepe gevoelens met elkaar, maar er gebeurde pas echt wat toen ik 17 was. Ondertussen had ik 4 maanden een ander vriendje, ik probeerde hem te vergeten, maar die relatie liep natuurlijk helemaal stuk en ik dacht nog steeds aan degene waar ik écht van hield. Twee keer hadden we gezoend, en de tweede keer gingen we ook wat verder, maar hij stopte halverwege omdat hij inzag dat hij me zou kwetsen. Hij voelde gewoon geen liefde voor me. Bovendien was hij niet toe aan een relatie, hij was niet gelukkig met zichzelf en zijn leven en wou dat op orde hebben. Hij kreeg 2 jaar later pas een vriendin, maar dat hield ook niet lang stand. Inmiddels was ik over hem heen, ik kreeg een vriend waar ik een jaar mee samen was, en ben nu al een half jaar samen met mijn huidige vriend. Mijn eerste liefde en ik zijn nog steeds vrienden, zonder enige spanning. Hij en mijn huidige vriend lijken ook in veel dingen op elkaar en kunnen het goed vinden. Ik ben blij dat hij nog steeds in mijn leven is.
Ik heb in oktober 3 jaar met mijn eerste liefde. Ik ontmoette hem heel saai gewoon op school. 
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Mijn eerste liefde was een discjockey toen ik 16 was in de plaatselijke disco.
Ik was nogal beschermd opgevoed en zodra mijn ouders dat hoorden mocht ik niet meer uit.
Hij zag me een poos niet en kreeg weer een nieuw vriendinnetje en ik was er stuk van. Later ook met hem gesproken en het ook uitgelegd en dat had eigenlijk toen wel indruk gemaakt geloof ik .
Jaren later ging die gewoon met een vriendin van me (ik was er allang overheen en toen begon die erover van jij mocht toen van je ouders niet met hem omgaan)
Recentelijk hoorde ik eigenlijk toevallig van een neef van hem waar ik toevallig mee aan de praat raakte dat die een dorp verder woont en met een vrouw is die ouder is dan hem.
Ik was nogal beschermd opgevoed en zodra mijn ouders dat hoorden mocht ik niet meer uit.
Hij zag me een poos niet en kreeg weer een nieuw vriendinnetje en ik was er stuk van. Later ook met hem gesproken en het ook uitgelegd en dat had eigenlijk toen wel indruk gemaakt geloof ik .
Jaren later ging die gewoon met een vriendin van me (ik was er allang overheen en toen begon die erover van jij mocht toen van je ouders niet met hem omgaan)
Recentelijk hoorde ik eigenlijk toevallig van een neef van hem waar ik toevallig mee aan de praat raakte dat die een dorp verder woont en met een vrouw is die ouder is dan hem.
Ik heb wel wat vriendjes gehad maar dat waren nauwelijks relaties te noemen, op de een of andere manier werd ik gewoon nooit echt verliefd. Maar ja, ik vond wel jongens leuk of aantrekkelijk en in tegenstelling tot verliefdheid had ik aan lust geen gebrek.
Een paar maanden geleden heb ik mijn eerste echte liefde ontmoet, op een concert. Het was vanaf het eerste moment dat ik hem aankeek al raak, maar ik heb hem in het begin koppig afgewezen omdat ik hem te oud vond en het een slechte timing was voor een emotionele relatie (in verband met vertrek naar het buitenland). Hij was echter net zo koppig als ik en wist me binnen no time in een hopeloos verliefd meisje te veranderen. Ik heb er een flinke tijd mee geworsteld omdat ik bang was dat mijn vrienden en familie het zouden veroordelen. Maar ik kon het niet meer tegenhouden, het gevoel van twee mensen die zo verliefd op elkaar zijn is werkelijk onweerstaanbaar. En vanaf het moment dat ik besloot om er helemaal voor te gaan, merkte ik dat niemand er problemen mee had dat we gelukkig zijn samen. En gelukkig ben ik, voor het eerst in mijn leven dat ik zo'n hechte emotionele band met iemand heb. Ik snap eindelijk dat ik nooit te veeleisend was en daarom niet verliefd werd. Ik had de juiste persoon gewoon nog niet ontmoet
Nu zit ik voor lange tijd in het buitenland en dat is moeilijk. Toch heb ik liever dat hij aan de andere kant van de wereld is, dan dat ik zonder hem door het leven moet.
Een paar maanden geleden heb ik mijn eerste echte liefde ontmoet, op een concert. Het was vanaf het eerste moment dat ik hem aankeek al raak, maar ik heb hem in het begin koppig afgewezen omdat ik hem te oud vond en het een slechte timing was voor een emotionele relatie (in verband met vertrek naar het buitenland). Hij was echter net zo koppig als ik en wist me binnen no time in een hopeloos verliefd meisje te veranderen. Ik heb er een flinke tijd mee geworsteld omdat ik bang was dat mijn vrienden en familie het zouden veroordelen. Maar ik kon het niet meer tegenhouden, het gevoel van twee mensen die zo verliefd op elkaar zijn is werkelijk onweerstaanbaar. En vanaf het moment dat ik besloot om er helemaal voor te gaan, merkte ik dat niemand er problemen mee had dat we gelukkig zijn samen. En gelukkig ben ik, voor het eerst in mijn leven dat ik zo'n hechte emotionele band met iemand heb. Ik snap eindelijk dat ik nooit te veeleisend was en daarom niet verliefd werd. Ik had de juiste persoon gewoon nog niet ontmoet
Nu zit ik voor lange tijd in het buitenland en dat is moeilijk. Toch heb ik liever dat hij aan de andere kant van de wereld is, dan dat ik zonder hem door het leven moet.
De eerste keer dat ik verliefd werd weet ik nog heel goed. Ik zat in groep 8 van de basisschool (1993), en ik was volkomen geobserdeerd door haar. Alleen als ik haar zag was ik gelukkig. Dag en nacht dacht ik aan haar. Ik heb liefdesbrieven geschreven en altijd als ik maar iets van een smoesje kon verzinnen probeerde ik bij haar te zijn.
Onnodig te zeggen dat het eenrichtingverkeersliefde was, en dat zij het hooguit leuk vond dat er een jongen was die aandacht aan haar gaf...
Daarna ben ik nooit meer zo hevig verliefd geweest...
Onnodig te zeggen dat het eenrichtingverkeersliefde was, en dat zij het hooguit leuk vond dat er een jongen was die aandacht aan haar gaf...
Daarna ben ik nooit meer zo hevig verliefd geweest...
enquote:Op zaterdag 31 juli 2010 12:47 schreef Syr het volgende:
Een paar maanden geleden heb ik mijn eerste echte liefde ontmoet, op een concert. Het was vanaf het eerste moment dat ik hem aankeek al raak, maar ik heb hem in het begin koppig afgewezen omdat ik hem te oud vond en het een slechte timing was voor een emotionele relatie (in verband met vertrek naar het buitenland).
Waarom zo moeilijk doen en er niet gewoon voor gaan?quote:Op zaterdag 31 juli 2010 12:02 schreef thegirlwhosoldtheworld het volgende:
Ondertussen had ik 4 maanden een ander vriendje, ik probeerde hem te vergeten, maar die relatie liep natuurlijk helemaal stuk en ik dacht nog steeds aan degene waar ik écht van hield.
Vrouwen
Overigens, basisschoolverliefdheden mogen niet zeg je, maar dat is de eerste en enige keer dat ik echt hevig verliefd was. Jaren liep ik achter haar aan. Maar zij was duidelijk niet verliefd. Uiteindelijk zijn we vrienden geworden, zij heeft inmiddels een ander en daarmee huisje boompje beestje.
Sinds die liefde is het nooit meer zo heftig geweest...
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Lekker gek!!!!quote:Op zaterdag 31 juli 2010 12:02 schreef thegirlwhosoldtheworld het volgende:
Hij bleek zo gek als een deur te zijn, maar dat vond ik zo fijn aan hem. We waren samen raar.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik zie rond in de wereld,
waarin de stenen rusten,
de planten levend groeien,
de dieren voelend leven ...
Mijn eerste echte liefde ben ik uiteindelijk mee getrouwd, nadat ik er eerst een kalverliefde mee had, uitmaakte, verder leefde, wij beiden met andere mensen relaties aangingen, trouwden, scheiden en elkaar uiteindelijk opnieuw tegen kwamen en toch die mooie relatie kregen.
inmiddels dus getrouwd en al weer 7 jaar verder,nog steeds heel happy en snappen eigenlijk niet goed waarom we het blijkbaar nodig hadden om eerst ruim 17 jaar lang te kijken of het gras elders groener was, dat was het nl eigenlijk totaal niet...
inmiddels dus getrouwd en al weer 7 jaar verder,nog steeds heel happy en snappen eigenlijk niet goed waarom we het blijkbaar nodig hadden om eerst ruim 17 jaar lang te kijken of het gras elders groener was, dat was het nl eigenlijk totaal niet...
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
Mijn eerste liefde kwam ik op mijn 16e tegen op een feestje. Eerste 3 jaar leefden we op een roze wolk (lees: 24/7 bij elkaar, alles top), totdat uit het niets mevrouw vreemdging met mijn beste vriend. Dat veranderde de hele situatie en mijn vertrouwen was totaal geschaad. Uiteindelijk toch nog 3 jaar bij elkaar geweest, totdat mevrouw besloot haar collega te neuken.
Sindsdien nooit meer van een dame (op mijn dochtertje na, maar dan op een andere manier) gehouden zoals ik van mijn jeugdliefde deed.
Sindsdien nooit meer van een dame (op mijn dochtertje na, maar dan op een andere manier) gehouden zoals ik van mijn jeugdliefde deed.
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Wow wat een verhaal man...
Ik hoop echt voor je dat je nog een vrouw vind die het begrip *trouw* nog wel in haar woordenboek heeft staan...
Ik hoop echt voor je dat je nog een vrouw vind die het begrip *trouw* nog wel in haar woordenboek heeft staan...
Je begrijpt dat ik 6 jaar na dato nog steeds enorm veel moeite heb in het vertrouwen van dames. Mijn eerste relatie ná mijn jeugdliefde is daar ook door stuk gelopen. Van een laidback vent veranderde ik in een ultra jaloers idioot.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 16:35 schreef jaha het volgende:
Wow wat een verhaal man...
Ik hoop echt voor je dat je nog een vrouw vind die het begrip *trouw* nog wel in haar woordenboek heeft staan...
Dat is ook een reden waarom ik eigenlijk nooit meer relaties aanga, en het houdt op scharrels cq. "gewone" vriendinnen waar ik seks mee heb.
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
En ik maar denken dat ik in de zeik ben genomen. Hoop inderdaad voor je dat 't ooit weer terugkomtquote:Op zaterdag 31 juli 2010 16:28 schreef FireFox1 het volgende:
Mijn eerste liefde kwam ik op mijn 16e tegen op een feestje. Eerste 3 jaar leefden we op een roze wolk (lees: 24/7 bij elkaar, alles top), totdat uit het niets mevrouw vreemdging met mijn beste vriend. Dat veranderde de hele situatie en mijn vertrouwen was totaal geschaad. Uiteindelijk toch nog 3 jaar bij elkaar geweest, totdat mevrouw besloot haar collega te neuken.
Sindsdien nooit meer van een dame (op mijn dochtertje na, maar dan op een andere manier) gehouden zoals ik van mijn jeugdliefde deed.
Zit er niet op te wachten eigenlijkquote:Op zaterdag 31 juli 2010 17:00 schreef TiMPiN het volgende:
[..]
En ik maar denken dat ik in de zeik ben genomen. Hoop inderdaad voor je dat 't ooit weer terugkomt
Maar het kan nog erger: Toen ze een relatie kreeg met die collega, neukte ze de eerste half jaar ook nog gewoon met mij
Hoe bedoel je slettenbak? Ze is nu getrouwd en heeft een kind met die gozer. Hij mag haar hebben
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Waar was je zelfrespect?quote:Op zaterdag 31 juli 2010 17:14 schreef FireFox1 het volgende:
[..]Maar het kan nog erger: Toen ze een relatie kreeg met die collega, neukte ze de eerste half jaar ook nog gewoon met mij
Wat nieuwe ervaring op doen kan nooit kwaad.. zelfontwikkeling en spanning? En anders hadden jullie misschien niet zo gelukkig geweest samen nu.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 16:02 schreef WRH het volgende:
Mijn eerste echte liefde ben ik uiteindelijk mee getrouwd, nadat ik er eerst een kalverliefde mee had, uitmaakte, verder leefde, wij beiden met andere mensen relaties aangingen, trouwden, scheiden en elkaar uiteindelijk opnieuw tegen kwamen en toch die mooie relatie kregen.
inmiddels dus getrouwd en al weer 7 jaar verder,nog steeds heel happy en snappen eigenlijk niet goed waarom we het blijkbaar nodig hadden om eerst ruim 17 jaar lang te kijken of het gras elders groener was, dat was het nl eigenlijk totaal niet...
Die was (op dat moment) wegquote:
Ik was toen allang blij dat even nog bij haar kon zijn
What is my problem with man, you ask? No. I ask you, what was man's problem with me?
Ja dat snap ik eigenlijk ook wel.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 17:44 schreef FireFox1 het volgende:
[..]
Die was (op dat moment) weg
Ik was toen allang blij dat even nog bij haar kon zijn
Maar goed, hopelijk vind je dat vertrouwen inderdaad weer terug, want echt niet elke meid is zo.
En zo zonde als je het niet meer aandurft door die paar idioten.
dat zeggen wij ook altijd, we moesten blijkbaar echt zelf checken of dat gras aan de overkant groener was en dat was het dus nietquote:Op zaterdag 31 juli 2010 17:44 schreef Franneh het volgende:
[..]
Wat nieuwe ervaring op doen kan nooit kwaad.. zelfontwikkeling en spanning? En anders hadden jullie misschien niet zo gelukkig geweest samen nu.
maar door de ervaringen weten we wel echt precies wat we aan elkaar hebben en wat we ook vooral niet in een relatie willen of accepteren, ook wel handig eigenlijk.
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
Mijn eerste grote liefde was de drummer van de schoolband. Ik zat in de eerste, en hij 'al' in de vierde.
Aan het einde van het schooljaar, na eerst wanhopig het hele jaar achter hem aan te hebben gelopen en zijn vriendinnetje te hebben vervloekt, een poging gedaan tot flirten tijdens het schoolfeest. Ik glimlachte naar hem. Daarna trok hij zijn wenkbrauw op, zijn ogen werden groot, om me daarna keihard uit te lachen
Aan het einde van het schooljaar, na eerst wanhopig het hele jaar achter hem aan te hebben gelopen en zijn vriendinnetje te hebben vervloekt, een poging gedaan tot flirten tijdens het schoolfeest. Ik glimlachte naar hem. Daarna trok hij zijn wenkbrauw op, zijn ogen werden groot, om me daarna keihard uit te lachen
So, here is the truth about the truth. It hurts, and so we lie.
Haha mijn eerste liefde zat bij mij in de klas. Echt een giga fout eigenlijk. Als ik nu ook terug denk vraag ik me ook af hoe ik verliefd op hem ben geworden want ik mag hem totaal niet hahaha. Ach ja dat heb je met die tiener hormonen.. zucht.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 12:09 schreef DeLuna het volgende:
Ik heb in oktober 3 jaar met mijn eerste liefde. Ik ontmoette hem heel saai gewoon op school.
Ik heb veel eerste liefde op het gezicht...
Later kwam ik ze wel weer eens tegen en er is er maar eentje waarvan ik nu nog denk ok...
Dat had wat kunnen worden enzo...de rest brrrrrrr...wat vond ik er toch aan?
Later kwam ik ze wel weer eens tegen en er is er maar eentje waarvan ik nu nog denk ok...
Dat had wat kunnen worden enzo...de rest brrrrrrr...wat vond ik er toch aan?
Snollebolt
Dat heb ik nou ook, van de gehele lijst heb ik nu achteraf zoiets van, ja met die ene had ik mezelf wel oud zien worden, maar die overleed dan zeer onverwachts toen we nog iets hadden.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 23:59 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Dat had wat kunnen worden enzo...de rest brrrrrrr...wat vond ik er toch aan?
Maar echt alle andere, mijn god, totaal botsende karakters, ver uiteenliggende hobby's, zoveel punten waar ik van walg en 9/10 waren eingelijk totaal m'n type niet.
Dan maakt liefde echt blind vrees ik.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lastpost op 01-08-2010 00:40:27 ]
Jullie zijn blijkbaar voor elkaar bedoeld...heb ooit een soortgelijk verhaal gehoord van een oud-klasgenote van mij.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 16:02 schreef WRH het volgende:
Mijn eerste echte liefde ben ik uiteindelijk mee getrouwd, nadat ik er eerst een kalverliefde mee had, uitmaakte, verder leefde, wij beiden met andere mensen relaties aangingen, trouwden, scheiden en elkaar uiteindelijk opnieuw tegen kwamen en toch die mooie relatie kregen.
inmiddels dus getrouwd en al weer 7 jaar verder,nog steeds heel happy en snappen eigenlijk niet goed waarom we het blijkbaar nodig hadden om eerst ruim 17 jaar lang te kijken of het gras elders groener was, dat was het nl eigenlijk totaal niet...
Jeugdvriendje.(op school had ze het over niemand anders dan hem) .na jaren samen heeft ze het uitgemaakt...komt in relatie waarin ze mishandeld wordt...gaat scheiden..na enkele jaren alleen probeert ze een datingsite en daar wordt ze "blind" gekoppelt aan haar jeugdvriendje....ondertussen getrouwd, kinderen en gelukkig
[ Bericht 0% gewijzigd door rechtsedirecte op 01-08-2010 22:37:07 ]
'Lopen is geen sport maar een manier van reizen'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |