Lara is uitstekend om te kopen leergierig en gehaaid als het gaat om haar oren zalven.
Als ik de tube pak, en een pensstaaf, weet ze al hoe laat het is. Ze komt netjes tussen mijn benen zitten en legt haar hoofd op mijn bovenbeen. Dan kan ik op m'n gemak die zalf er in prutten en masseren en dan is het tijd voor de pensstaaf en is ze alles al weer vergeten.
Gelijk uit het werk heb ik de dummies in de tas gegooid en zijn we eerst een eindje wezen fietsen. Toen we drie kwartier later [zeiknat] bij het speelveldje aankwamen was er onze minst favoriete buurtgenoot die daar met zijn honden was. Hij heeft een Mastino Napolitano en een Turkse Herder. De vorige keer dat ik daar was en we elkaar voor het eerst zagen, was Lara niet blij met zijn honden. Ik ook niet trouwens. Die herder [formaat kalf] had er een handje van om ineens achter je te staan en dan in je nek te springen. En dat is niet leuk als je maar 1m58 bent. Lara vond ze ook niet leuk, omdat ze ergens toch niet helemaal begrepen hadden dat ze er niet van gediend was.
Ze was al een paar keer de andere kant op gerend en was daar haar eigen ding aan het doen. Toen keek ik het nog maar even aan. Maar toen ze iedere keer op haar afstormden en haar lastig bleven vallen, zijn we gegaan. Lara stond echt te grommen naar ze en liet haar tanden zien, maar dat snapten die anderen niet helemaal. Ik laat het Lara altijd oplossen, maar als er een hond van 70 kilo bovenop haar duikt en niet snapt dat ze dat niet leuk vind, is dat voor mij reden genoeg om te gaan.
Dus we fietsten verder en hebben geoefend op het veldje hier in de straat. Daar staan normaal gesproken wat kinderspeeltoestellen, en die waren nu ineens weg. Een mooi grasveldje, een meter of 15 in diameter, met aan de ene kant het fietspad en aan de andere kant een doorgang in de heb naar het bankje. Daar had ik mijn fiets voor gezet en de dummies uit de tas gehaald en Lara en ik hebben een half uur lang geoefend. Geen lange afstanden, want dat gaat daar dus niet, maar ze is wel de hele tijd los geweest en heeft geapporteerd alsof haar leven er vanaf hing.
Omdat ze al meegerend had, en geoefend, gingen we nog wat nieuws doen. Het laatste stukje naar de garage heeft ze los naast de fietst gevolgd. D'r tong hing zowat op de grond van de inspanning, maar ze deed het geweldig. Weer wat nieuws geleerd dus!
Thuis heeft ze haar waterbak leeggeslurpt, hebben we weer even de truc met de zalf gedaan en nu ligt ze prinsesheerlijk op de fatboy voor de schuifpui voor pampus. Haar kussenovertrek zit in de wasmachine, dus ze moet nog even geduld hebben.
Weltrusten... Tot morgen zonder zorgen.
Oudste,
Jongste en
LaraMijn
mietjesschema in de strijd naar een betere conditie.