De kunst van het loslaten van je ex #118

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 19:49 schreef joppie_saus het volgende:
Of ik haar terug wil weet ik niet. Het gekke is dat ik twee maand geleden nog gesprek met een vriend had waarin ik aangaf dat ik twijfelde of ik wel door moest gaan met haar. Die twijfel verdween toen we in de weken erop een echt ontzettend leuke tijd hadden.

We sms'en nu ook met regelmaat. Toen het net uit was stuurde ze bijna niks en als ze wat stuurde dan was het heel kort en kil. Nu smst ze (bij vlagen) weer precies zo als toen we nog iets hadden en anders stukken minder koud en kil.
Ik ga morgen op vakantie, volgende week hebben we een afspraak staan. Dan gewoon gezellig doen en het in principe nergens over hebben / nergens over beginnen en dan kijken hoe het loopt.

Ik weet trouwens niet zeker of zij verder is qua verwerking dan ikzelf, weet wel dat ze tegen vriendinnen zegt dat ze me mist. Op de vraag wat ze zou doen als ik een ander had wilde ze geeneens antwoord geven, daar wilde ze niet aan denken

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 20:52 schreef goofy_goober het volgende:
Als ze echt weer wat met je wil beginnen dan houd ze de boot af bij anderen.

quote:

Op donderdag 5 augustus 2010 00:29 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Uiteindelijk is dat het resultaat maar het moet toch echt van jezelf komen. Je moet echt zelf de eerste move maken, wil je een ex weer terug, ze heeft het immers niet voor niets uitgemaakt destijds.

quote:

Op woensdag 4 augustus 2010 10:22 schreef Paikea het volgende:
Ik hier ook maar weer voor wat morele steun
Op vakantie een hele leuke jongen leren kennen, een week met elkaar opgetrokken en de passie spatte er vanaf. Tijdens die vakantie was ik al eerlijk geweest over het feit hoe een serieuze relatie voor mij beangstigend overkwam. Hij reageerde erg begripvol en we spraken af om het wat rustiger aan te doen, om de vakantie leuk te houden en daarna verder te kijken.
Juist dit maakte dat ik weer naar hem toe trok.
1 dag nadat we thuis waren gekomen, kwam hij langs voor een date. Ik had ondertussen zoveel onderbuikgevoelens en er lag zoveel druk bij mij (voor mijn gevoel), omdat hij toe is aan een stabiele relatie met huisje/boompje/beestje, waardoor ik weer het uitgesproken dat een serieuze relatie mij op dit moment teveel beangstigd. Ik heb erg veel gevoel voor hem, maar word benauwd van het idee alleen al. Nadat ik dit had uitgesproken hebben we nog even gepraat en geknuffeld en ging hij weg.
En daar begon de ellende voor mij
Ik wist geen raad met mezelf, erg onrustig, wilde hem weer zien. Ik heb dat gevoel de hele nacht gehad, waarop ik hem de volgende dag gemaild heb waarin ik hem (ondanks ik hoop dat we elkaar nog gaan zien, maar dat dat meer bij hem ligt) heb bedankt voor de vakantie en het gevoel wat hij mij heeft gegeven.
Hij stuurde een hele lieve mail terug en stelde daarin voor om tot zaterdag geen contact te hebben met elkaar, zodat hij dingen een plaatsje kan geven.
En, je raad het al, daardoor wil ik hem dus weer meer!

Ik snap dat het overkomt als 1 of ander puberverhaal (en zo voelt het ook wel ), maar ik ben niet snel hoteldebotel van iemand. En wij hadden gelijk zo'n klik, niet normaal!

Ik heb het er gisteren met een goede vriend over gehad, die vond het wel begrijpelijk dat ik zo reageerde, vanuit niets opeens met iemand die hoge verwachtingen heeft. Elkaar even leren kennen zat er niet bij zeg maar. Die stelde voor om te gaan daten, de verwachtingen liggen dan minder hoog, maar je leert elkaar wel goed kennen. Vond ik op zich een heel goed idee, alleen wil ik het hem niet aandoen dat (en die kans bestaat natuurlijk) ik dan na een paar dates alsnog die onderbuikgevoelens krijg en er alsnog vanaf zie.
Oftewel, al met al, ik heb verdriet om een relatie die er waarschijnlijk gewoon niet in zit.


Men, wat heerlijk om dit even op te schrijven zo

quote:

Op donderdag 5 augustus 2010 00:44 schreef Godshand het volgende:

[..]

jij lijkt me doodvermoeiend ja..

ik zou inderdaad geen contact met die gast nemen en jezelf beschermen..
of gewoon normaal doen en zien waar het schip strand..

wat is er nou zo eng aan huisje boompje beestje? zover hoeft het helemaal niet te komen, jullie zijn pas net begonnen...

quote:

Op donderdag 5 augustus 2010 09:59 schreef Paikea het volgende:

[..]

Ik ben ook doodvermoeiend
Maar ik ben er wel uit voor mezelf waar die kriebels vandaan kwamen. Echt tijd om elkaar te leren kennen was er niet, we waren na 1 keer zoenen meteen een stel en dat benauwde me. Sowieso ben je natuurlijk 24/7 bij elkaar en had ik het gevoel enorm geclaimd te worden.

Er is eigenlijk geen probleem, behalve dat het veeeeeeelste snel ging en hij na 2 dagen al bezig was over de toekomst. Geen normale manier om een relatie te beginnen en ik kreeg meteen een benauwd gevoel. Hij was al na 3 dagen bezig met huisje-boompje-beestje...Erg zwart-wit dus. Ik kreeg het gevoel dat er geen middenweg was, dan ja of nee. Dat werd dus nee, maar tegelijkertijd heb ik me gerealiseerd dat het niet zwart-wit is.
Nu heb ik al 3 dagen verdriet en dat heb je ook niet voor niets.
Dus ik wil eigenlijk gaan daten met hem om elkaar rustig aan beter te leren kennen, om de druk van mijn schouders te halen en om mezelf verliefd op hem te laten worden. Want we vinden elkaar erg leuk, we hebben een klik, we hebben de passie en dat lijkt me het belangrijkst.

quote:

Op vrijdag 6 augustus 2010 01:45 schreef goofy_goober het volgende:
Vandaag even een terugval gehad omdat ik via via hoorde dat mijn ex met een goeie vriend van me zou hebben. Even zijn Hyves gecheckt en ja hoor... Wat erger is, is dat het al speelde toen wij nog iets hadden. Ik ben woest dat ze dat voor me heeft verzwegen. Wat een kuthoer. En die vriend is nu ook een ex-vriend. Kutdag.

quote:

Op vrijdag 6 augustus 2010 02:08 schreef Bramdecaviaeter het volgende:
Ik heb de ducttape na twee weken maar doorgesneden en heb haar laten gaan, het was wel wat moeilijk voor me om die beslissing te nemen maar ze leek me angstig genoeg om het niet door te vertellen aan de politie.