Equasym is gewoon methylfenidaat hoor.. Afgifte is 70% - 30%. (Google anyone?? )quote:Op donderdag 19 augustus 2010 11:16 schreef Michhas het volgende:
[..]
Maar slik je ze dan tegelijk? Of zit je zeg maar 16 uur per dag aan de medicijnen?
Equasym.. Soort van anti-depressiva? Was zelf bang om anti-depressiva te proberen na de concerta, wilde eigenlijk alleen nog ritalin proberen omdat ik weet dat dat stabiel is. Van de concerta ging ik trippen, was mezelf niet meer en was heeeel onstabiel.
Hmm wat je hierboven beschrijft heb ik niet, nog steeds geen regelmaat en structuur of helderder nadenken. Alleen wat geconcentreerder en gemotiveerder door de medicijnen
Zorgen dat je blijft eten en het trekt meestal bij. Ik ben eerder aangekomen dan afgevallen. Dus nog niet teveel zorgen maken. Er is waarsxhijnlijk niks aan de handquote:Op donderdag 19 augustus 2010 17:07 schreef CyclingGirl het volgende:
Ja ik sport heel veel zoals mijn username ook al zegt en ik weeg nu al 53/54kg met een lengte van 166 dat is nu prima maar het moet niet minder worden.
Bij mij is het juist andersom, veel sporten betekend aankomen (aangezien ik meer honger krijg). Ligt natuurlijk ook aan de type sport die je beoefend, want van fietsen val je inderdaad eerder af dan dat je aankomt itt de sporten die ik beoefen (boksen, krachtsport)quote:Op donderdag 19 augustus 2010 17:07 schreef CyclingGirl het volgende:
Ja ik sport heel veel zoals mijn username ook al zegt en ik weeg nu al 53/54kg met een lengte van 166 dat is nu prima maar het moet niet minder worden.
Medicijnenpaspoort dacht ik dat het heette, maar het is mij bekend.quote:Op vrijdag 20 augustus 2010 12:58 schreef Swiffer het volgende:
Wisten jullie trouwens dat je voor ritalin/concerta e.d een 'Schengenverklaring' nodig hebt als je er mee over de grens gaat? Ik kwam er net op tijd achter, maar zelfs mn apotheker wist het maar amper.
http://www.farmatec.nl/ge(...)aringen/default.aspx
ja, ik las het! Daar gaan mn ongeplande vakanties anders maar zonder medicijnen. Ik vind het eigenlijk raar, je zou dan gewoon een soort van paspoort daarvoor moeten kunnen krijgen dat je voor een x aantal jaren naar alle landen buiten NL die medicijnen mag meenemen ofzo. dit is geen doen, toch?quote:Op vrijdag 20 augustus 2010 14:12 schreef Swiffer het volgende:
Neeneenee een medicijnpaspoort is dus niet voldoende! En heel iets anders:)
Medicatiepaspoort word uitgedraaidd door apotheek, en is handig voor de apotheek in het buitenland.
Het is niets meer en niets minder dan een lijst van wat je neemt, en met welke frequentie.
Een schengenverklaring dient ondertekend en gestempeld te zijn door je psychiater, en het ministerie van volksgezondheid. Je paspoortnr en alles moet erop vemeld staan.
Een niet Schengenland? Naar de ambassade van het land van bestemming!
Opiaten vallen dus onder een andere wetgeving, ook voor het buitenland. Zonder Schengenverklaring kun je echt in de problemen komen.
Meld jezelf aan bij een eerstelijns psycholoog, heb je geen verwijzing nodig. Let wel dat maar maximaal 8 consulten per jaar vergoed zullen worden door je zorgverzekeraar.quote:Op maandag 23 augustus 2010 13:31 schreef Tree het volgende:
Hoi, ik kom hier even mijn verhaal neerzetten, ik hoop dat jullie een beetje kunnen helpen!
Ik denk dat ik ADD heb. Ik heb al vanaf jongs af aan problemen met concentreren, stilzitten is voor mij niet te doen, er beweegt altijd wel een deel van m'n lichaam. ik verveel me na 5 minuten tv kijken kapot, dus pak ik vaak m'n mobiel of iPod erbij omdat het op die manier minder saai wordt. Een goed gesprek valt met mij niet te voeren, want ik zal altijd wel iets zien waar ik door afgeleid raak. Ik kan 5 seconden nadat iemand mij vraagt om iets te doen alweer vergeten zijn wat dat ook alweer was. Op school concentreren lukt me alleen maar bij de vakken die ik écht leuk vind, en thuis leren zit er al helemaal niet in, want vijf minuten nadat ik het boek heb opengeslagen doe ik het alweer dicht omdat ik me er gewoon niet op kan concentreren en ik me verveel.
Nou ben ik dus vanmiddag naar m'n huisarts gegaan, met de vraag of ik op ADD getest kon worden. Hij vroeg me waarom ik dat wou, en uitgelegd dat ik vooral op school erg veel moeite moet doen om me te concentreren. Hij heeft me wat vragen gesteld waarbij ik me moest concentreren, en aan de hand van die vragen stelde hij vast dat ik geen ADD had, 'omdat ik me goed concentreerde op wat hij zei'. Ik wil hem heel graag geloven, want hij is de dokter, en hij zal het wel beter weten, maar hij vroeg me om me te focussen op de vragen, en om het goed te onthouden. Als iemand me dat vraagt kan ik me wel redelijk goed concentreren, dus eigenlijk vind ik het oneerlijk. En nou is het niet zo dat ik ADD wíl hebben, maar zo voelt het voor mij nu wel een beetje. Ik heb het idee dat ik me aanstel en dat ik aandacht wil, terwijl ik gewoon wil weten wat er met me aan de hand is, en of er iets aan gedaan kan worden. M'n huisarts zei dat het aan een lage suikerspiegel kan liggen of iets met m'n schildklier te maken kan hebben, dus nu moet ik bij proefwerken pepermuntjes eten en binnenkort bloed laten prikken.
Wat denken jullie? Heb ik ADD of stel ik me gewoon aan?
ik moet zeggen dat ik mezelf hier best in herken. En zelf heb ik officieel geen add, hoewel ik het idee heb van wel. Want net als jou kan ik ook niet stilzitten, ik beweeg altijd wel handen/voeten/vingers/benen ed. Achter de pc zit ik wel wat meer stil maar blijf toch bewegen.quote:Op maandag 23 augustus 2010 13:31 schreef Tree het volgende:
Hoi, ik kom hier even mijn verhaal neerzetten, ik hoop dat jullie een beetje kunnen helpen!
Ik denk dat ik ADD heb. Ik heb al vanaf jongs af aan problemen met concentreren, stilzitten is voor mij niet te doen, er beweegt altijd wel een deel van m'n lichaam. ik verveel me na 5 minuten tv kijken kapot, dus pak ik vaak m'n mobiel of iPod erbij omdat het op die manier minder saai wordt. Een goed gesprek valt met mij niet te voeren, want ik zal altijd wel iets zien waar ik door afgeleid raak. Ik kan 5 seconden nadat iemand mij vraagt om iets te doen alweer vergeten zijn wat dat ook alweer was. Op school concentreren lukt me alleen maar bij de vakken die ik écht leuk vind, en thuis leren zit er al helemaal niet in, want vijf minuten nadat ik het boek heb opengeslagen doe ik het alweer dicht omdat ik me er gewoon niet op kan concentreren en ik me verveel.
Nou ben ik dus vanmiddag naar m'n huisarts gegaan, met de vraag of ik op ADD getest kon worden. Hij vroeg me waarom ik dat wou, en uitgelegd dat ik vooral op school erg veel moeite moet doen om me te concentreren. Hij heeft me wat vragen gesteld waarbij ik me moest concentreren, en aan de hand van die vragen stelde hij vast dat ik geen ADD had, 'omdat ik me goed concentreerde op wat hij zei'. Ik wil hem heel graag geloven, want hij is de dokter, en hij zal het wel beter weten, maar hij vroeg me om me te focussen op de vragen, en om het goed te onthouden. Als iemand me dat vraagt kan ik me wel redelijk goed concentreren, dus eigenlijk vind ik het oneerlijk. En nou is het niet zo dat ik ADD wíl hebben, maar zo voelt het voor mij nu wel een beetje. Ik heb het idee dat ik me aanstel en dat ik aandacht wil, terwijl ik gewoon wil weten wat er met me aan de hand is, en of er iets aan gedaan kan worden. M'n huisarts zei dat het aan een lage suikerspiegel kan liggen of iets met m'n schildklier te maken kan hebben, dus nu moet ik bij proefwerken pepermuntjes eten en binnenkort bloed laten prikken.
Wat denken jullie? Heb ik ADD of stel ik me gewoon aan?
pfff wat een arts, hij is geen diagnosticus dus moet je doorsturen. Is het hem niet bekend dat wanneer add'ers ergens interesse voor hebben ze zich wel kunnen concentreren. Andere huisarts zoeken of net zolang teruggaan totdat die je serieus neemt. Ik heb pas na 2 mislukte banen een verwijzing van mijn huisarts gekregen en jawel, ADD. Heeft 6 jaar geduurd voor ik dat te horen kreeg. Probeer dat ajb voor te zijn.quote:Op maandag 23 augustus 2010 13:31 schreef Tree het volgende:
Hoi, ik kom hier even mijn verhaal neerzetten, ik hoop dat jullie een beetje kunnen helpen!
Ik denk dat ik ADD heb. Ik heb al vanaf jongs af aan problemen met concentreren, stilzitten is voor mij niet te doen, er beweegt altijd wel een deel van m'n lichaam. ik verveel me na 5 minuten tv kijken kapot, dus pak ik vaak m'n mobiel of iPod erbij omdat het op die manier minder saai wordt. Een goed gesprek valt met mij niet te voeren, want ik zal altijd wel iets zien waar ik door afgeleid raak. Ik kan 5 seconden nadat iemand mij vraagt om iets te doen alweer vergeten zijn wat dat ook alweer was. Op school concentreren lukt me alleen maar bij de vakken die ik écht leuk vind, en thuis leren zit er al helemaal niet in, want vijf minuten nadat ik het boek heb opengeslagen doe ik het alweer dicht omdat ik me er gewoon niet op kan concentreren en ik me verveel.
Nou ben ik dus vanmiddag naar m'n huisarts gegaan, met de vraag of ik op ADD getest kon worden. Hij vroeg me waarom ik dat wou, en uitgelegd dat ik vooral op school erg veel moeite moet doen om me te concentreren. Hij heeft me wat vragen gesteld waarbij ik me moest concentreren, en aan de hand van die vragen stelde hij vast dat ik geen ADD had, 'omdat ik me goed concentreerde op wat hij zei'. Ik wil hem heel graag geloven, want hij is de dokter, en hij zal het wel beter weten, maar hij vroeg me om me te focussen op de vragen, en om het goed te onthouden. Als iemand me dat vraagt kan ik me wel redelijk goed concentreren, dus eigenlijk vind ik het oneerlijk. En nou is het niet zo dat ik ADD wíl hebben, maar zo voelt het voor mij nu wel een beetje. Ik heb het idee dat ik me aanstel en dat ik aandacht wil, terwijl ik gewoon wil weten wat er met me aan de hand is, en of er iets aan gedaan kan worden. M'n huisarts zei dat het aan een lage suikerspiegel kan liggen of iets met m'n schildklier te maken kan hebben, dus nu moet ik bij proefwerken pepermuntjes eten en binnenkort bloed laten prikken.
Wat denken jullie? Heb ik ADD of stel ik me gewoon aan?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |