Geen ouders.

Gelukkig dat het goed met jouw is afgelopen, met Tom Riddle ging het helaas slecht.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 17:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Gelukkig dat het goed met jouw is afgelopen, met Tom Riddle ging het helaas slecht.

Je bent in de war met Harry.
Tom vermoordde zijn eigen vader en grootouders.

Ik denk dat het wel goed is om zoals zwaaibaai positief te zijn. Denk niet dat hij het zo relativerend bedoeld zelfs. TS vraagt hoe mensen ermee omgaan en ik probeer het ook van de 'positieve' kant te bekijken. Ja, het is klote aan de ene kant, maar aan de andere kant is het ook een stuk levenservaring. Dan is het volgens mij beter om je op de positieve dingen te richten. Vriendschappen die je opgebouwd hebt, sterke punten die je ontwikkeld hebt, etc.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 17:07 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Je bent in de war met Harry.
Tom vermoordde zijn eigen vader en grootouders.

En daarna is het nooit meer goed gekomen met hem.

Maar met Harry wel. Hmmmm...

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 17:11 schreef Soempie het volgende:
Ik denk dat het wel goed is om zoals zwaaibaai positief te zijn. Denk niet dat hij het zo relativerend bedoeld zelfs. TS vraagt hoe mensen ermee omgaan en ik probeer het ook van de 'positieve' kant te bekijken. Ja, het is klote aan de ene kant, maar aan de andere kant is het ook een stuk levenservaring. Dan is het volgens mij beter om je op de positieve dingen te richten. Vriendschappen die je opgebouwd hebt, sterke punten die je ontwikkeld hebt, etc.

Leven jouw ouders nog wel of niet meer?

het is helemaal niet klote "aan de ene kant"

Het is gewoon klote punt

Wat moet je nou met die levenservaring, serieus?
Ik zou willen dat ik die levenservaring nooit had gehad.

Ik kan echt helemaal geen "aan de andere positieve kant" vinden in het vroegtijdig sterven van ouders. En daarom raak ik pissig van dat soort uitspraken.

Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal

[ Bericht 10% gewijzigd door oompaloompa op 20-07-2010 18:08:54 ]

Mijn ouders zijn er niet meer nee. En ja, ik vind dat ik er veel door geleerd heb. Er zijn door de hele situatie ook mensen in m'n leven gekomen die ik anders niet gekend had. En, natuurlijk is het klote.

Zoals jij het nu ziet bedoelde ik het niet. Jouw recht om er boos om te worden, maar mijn recht om er ook iets 'positiefs' uit te halen. Let ook even op de aanhalingstekens die ik de hele tijd post. Tjees.

[ Bericht 6% gewijzigd door Soempie op 20-07-2010 18:32:38 ]

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 17:58 schreef oompaloompa het volgende:

Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal

Gewoon, op de positieve dingen die je meeneemt in je leven erna. En ik doe normaal. Jij bent degene die flipt om niks.

En van mij hoef je je leven niet van de positieve kant te bekijken of dingen te relativeren. TS vroeg ook aan anderen hoe ze ermee omgaan en dit is hoe ik ermee omga. Helpt me een stuk beter dan maar te blijven treuren om alles. 't Is nu eenmaal gebeurd en ik moet verder. Dan helpt het mij om me te richten op sterke punten, positieve ervaringen, kracht, etc.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 12:36 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Ik begrijp dat het goed bedoeld is, maar ik vermeld ook even dat dat soort goedbedoelde relativerende opmerkingen niet altijd even goed aankomen. Sommige dingen wil je namelijk niet relativeren.

ik ken (gelukkig) weinig lotgenoten, maar de mensen die ik ken in vergelijkbare situaties worden alles behalve vrolijker van dat soort opmerkingen, ook al zijn de intenties van de spreker goed.

Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lotteh op 20-07-2010 18:33:08 ]

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Aloha,

Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.

Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.

Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.

Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.


Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.

Wat mij betreft zeer herkenbaar. Vooral het missen van een familie en het niet meer hebben van een basis om op terug te vallen. Uiteindelijk zijn vrienden geen familie. Kortgeleden is mijn opa overleden. Mijn ouders zijn jaren geleden al overleden en dat maakt mij ineens de oudste generatie van de 'familie' .

dat voelt raar.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 00:33 schreef Naive het volgende:

[..]

Maar je mist een stukje basis, die voor de meeste mensen van mijn leetijd redelijk vanzelfsprekend is. En dat is niet vervangbaar door vrienden of een relatie. Ik vraag me soms af hoe dat bij anderen zit die in een soortgelijke situatie zitten.

Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:27 schreef Lotteh het volgende:

[..]

Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.

Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 17:58 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Leven jouw ouders nog wel of niet meer?

het is helemaal niet klote "aan de ene kant"

Het is gewoon klote punt

Wat moet je nou met die levenservaring, serieus?
Ik zou willen dat ik die levenservaring nooit had gehad.

Ik kan echt helemaal geen "aan de andere positieve kant" vinden in het vroegtijdig sterven van ouders. En daarom raak ik pissig van dat soort uitspraken.

Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal

Dat ligt toch helemaal aan de situatie? Je kunt bij zoiets niet alles over 1 kam scheren. De 1 verliest z'n oudes vroeg en zonder veel herinnering, de ander bij volle bewust zijn. De 1 verliest z'n ouders door een lang/zwaar proces, de ander niet.

En zelfs dan is iedereen anders en reageert iedereen anders.

Jij reageert nu op een manier waaruit blijkt dat mensen zich moeten schamen als ze zich niet permanent kut voelen om het verlies van hun ouders. Dat vindt je wel "normaal"?

Men hoeft echt niet alles te verpositiveren...maar ook niet alles moet gelijk maar deprimerend voor de rest van je leven zijn.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.

Ik word helemaal niet pissig van mensen die er positief in gaan staan Ik word pissig van mensen die mij vertellen dat ik ook naar de positieve kanten van de gebeurtenis moet kijken.

Beetje laf overigens om zo´n natrap te geven in een topic met zulks lading.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:17 schreef Soempie het volgende:
Mijn ouders zijn er niet meer nee. En ja, ik vind dat ik er veel door geleerd heb. Er zijn door de hele situatie ook mensen in m'n leven gekomen die ik anders niet gekend had. En, natuurlijk is het klote.

Zoals jij het nu ziet bedoelde ik het niet. Jouw recht om er boos om te worden, maar mijn recht om er ook iets 'positiefs' uit te halen. Let ook even op de aanhalingstekens die ik de hele tijd post. Tjees.

sorry was idd een beetje boos
Het gaat ook niet om er persoonlijk iets positiefs uit te halen, maar meer dat andere buitenstaanders je gaan vertellen dat je er iets positiefs uit moet halen of zo (legt moeilijk uit). Het hele "elke negatieve gebeurtenis heeft ook iets positiefs want je leert er wat van" kan ik gewoon erg weinig mee.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:27 schreef Lotteh het volgende:

[..]

Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.

Ja klopt dat ik vanuit mezelf spreek. Postte het ook voornamelijk omdat ik gewoon weet dat dat soort opmerkingen vaak in verkeerde aarde kunnen vallen, ik claim niet voor iedereen en in elke situatie of zo

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef Lily-Ella het volgende:

[..]

Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.

zoiets werkt voor mij veel beter. Het biedt een positieve kijk, maar legt tegelijkertijd je niet op wat je zou moeten doen of voelen en maakt tegelijkertijd de gebeurtenis niet "minder waard". In andere woorden het relativeert wel je leven maar niet het verdriet of zo (beuh wat is het moeilijk die gedachten duidelijk op te schrijven).


tldr
Ik persoonlijk vind het heel vervelend wanneer mensen goedbedoelde adviezen geven over wat ik zou moeten doen of voelen, en heb veel meer troost ervaren (een ervaar nog steeds) uit gesprekken waarin ik alles gewoon kut mocht vinden en naar de toekomst kon kijken.

Dit is wel mijn eigen ervaring en geldt vast niet voor iedereen

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:45 schreef Nembrionic het volgende:

[..]

Dat ligt toch helemaal aan de situatie? Je kunt bij zoiets niet alles over 1 kam scheren. De 1 verliest z'n oudes vroeg en zonder veel herinnering, de ander bij volle bewust zijn. De 1 verliest z'n ouders door een lang/zwaar proces, de ander niet.

En zelfs dan is iedereen anders en reageert iedereen anders.

Jij reageert nu op een manier waaruit blijkt dat mensen zich moeten schamen als ze zich niet permanent kut voelen om het verlies van hun ouders. Dat vindt je wel "normaal"?

Men hoeft echt niet alles te verpositiveren...maar ook niet alles moet gelijk maar deprimerend voor de rest van je leven zijn.

Nee dat was zeker niet mijn bedoeling, maar kan idd zo over gekomen zijn.

Zoals ik hierboven ook al postte een frisse blik naar de toekomst zie ik zeker als iets positiefs. Troost van vrienden en familie geldt hetzelfde voor. Zon post van Lilly-Ella bv. biedt mij troost.

Ik vind het alleen heel erg vervelend wanneer mensen (goed bedoeld) gaan zeggen hoe je het moet zien en verwerken, omdat ze daarmee vaak (onbedoeld) het doodgaan van die persoon relativeren, en i.p.v. meer ruimte juist minder ruimte tot verwerking scheppen.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:51 schreef oompaloompa het volgende:


Beetje laf overigens om zo´n natrap te geven in een topic met zulks lading.

Ik begrijp helemaal deze opmerking niet? Natrap? Laf? Zo is het helemaal niet bedoeld.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Aloha,

Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.

Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.

Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.

Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.


Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.

Ik heb nog steeds mijn beide ouders, een zusje en een broertje, maar toevalligerwijs ook dezelfde problemen.

Daarnaast heb ik ook meermaals heel wat vrienden kwijtgeraakt, vooral op de middelbare school.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:57 schreef Soempie het volgende:

[..]

Ik begrijp helemaal deze opmerking niet? Natrap? Laf? Zo is het helemaal niet bedoeld.

was bedoeld voor VeerEli, god ik ben wel lekker duidelijk vandaag

met jou probeer ik het juist goed te maken en mn verontschuldigingen aan te bieden voor mn reactie

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:54 schreef oompaloompa het volgende:

Ik vind het alleen heel erg vervelend wanneer mensen (goed bedoeld) gaan zeggen hoe je het moet zien en verwerken, omdat ze daarmee vaak (onbedoeld) het doodgaan van die persoon relativeren, en i.p.v. meer ruimte juist minder ruimte tot verwerking scheppen.

Ik geloof dat mensen vooral aandragen hoe je het kunt zien en in dit geval vroeg TS daar zelfs om. Niemand hier legt jou op hoe je het moet zien. Ik snap dat er minder ruimte wordt geboden voor verwerking als men zegt: kijk naar de positieve dingen in je leven. Maar aan de andere kant, misschien wel goed als dat ook gezegd wordt door iemand. Dan kan dat verwerken vast ook nog bij iemand anders.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 19:06 schreef Soempie het volgende:

[..]

Ik geloof dat mensen vooral aandragen hoe je het kunt zien en in dit geval vroeg TS daar zelfs om. Niemand hier legt jou op hoe je het moet zien. Ik snap dat er minder ruimte wordt geboden voor verwerking als men zegt: kijk naar de positieve dingen in je leven. Maar aan de andere kant, misschien wel goed als dat ook gezegd wordt door iemand. Dan kan dat verwerken vast ook nog bij iemand anders.

Ja dat ben ik ook met je eens, voor mij voelt "kijk naar de positieve dingen in je leven" ook niet echt naar of zo. Het is echt "Kijk naar de positieve kanten van het sterven van die persoon" waar ik boos om wordt. Omdat het zowel een beetje overkomt / aangeeft dat je niet gewoon boos mag zijn, en tegelijkertijd ook nog impliceert dat dat sterfgeval zelf ook deels positief is o.i.d.

Voor mij werkt:
ja das extreem kut, nu kijken hoe je het een plaats geeft voor je toekomst

beter dan:
Ja maar vergeet niet dat er ook positieve kanten aan zitten zoals wat je er van leert

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 19:06 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

was bedoeld voor VeerEli, god ik ben wel lekker duidelijk vandaag

met jou probeer ik het juist goed te maken en mn verontschuldigingen aan te bieden voor mn reactie

Slijm .
Ik geef helemaal geen natrap. Niemand verteld jou wat je MOET doen? Hoe kom je daarbij.
Je moet doen wat je zelf wil. Als jij er niet positief in wil staan, moet je dat vooral niet doen.
Ik denk alleen dat iemand die er positief mee om gaat, er meer van weet te maken als iemand die er negatief blijft in staan.
En met ergens positief instaan houdt dat natuurlijk niet in dat je positieve kanten van de dood van je ouders moet gaan bekijken of zoeken. Want die zijn er inderdaad niet. Maar het is gewoon zo dat ellendige dingen in je leven je wijzer maken, sterker maken. En dat is toch al een positief punt, ook al zou iedereen in zo'n geval liever minder wijs en minder sterk zijn.
Maar het irriteerde me nogal hoe jij je aangevallen voelde en op andere mensen hier reageerde, terwijl ik het meer met hun woorden eens was dan met de jouwe.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 19:13 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Slijm .
Ik geef helemaal geen natrap. Niemand verteld jou wat je MOET doen? Hoe kom je daarbij.
Je moet doen wat je zelf wil. Als jij er niet positief in wil staan, moet je dat vooral niet doen.
Ik denk alleen dat iemand die er positief mee om gaat, er meer van weet te maken als iemand die er negatief blijft in staan.
En met ergens positief instaan houdt dat natuurlijk niet in dat je positieve kanten van de dood van je ouders moet gaan bekijken of zoeken. Want die zijn er inderdaad niet. Maar het is gewoon zo dat ellendige dingen in je leven je wijzer maken, sterker maken. En dat is toch al een positief punt, ook al zou iedereen in zo'n geval liever minder wijs en minder sterk zijn.
Maar het irriteerde me nogal hoe jij je aangevallen voelde en op andere mensen hier reageerde, terwijl ik het meer met hun woorden eens was dan met de jouwe.

Kijk zo had je kunnen reageren en dan zou je inhoudelijk dingen aangekaart hebben. Je hebt gelijk dat ik overtrokken reageerde en dat heb ik ook ruiterlijk toegegeven aan de mensen die het aankaartten, maar:

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.

Dat vind ik een laffe opmerking ja.

Overigens is het helemaal niet zo dat mensen relatief sterker en wijzer uit ellendige gebeurtenissen komen dan uit positieve gebeurtenissen, dat kan alle kanten op gaan

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 19:12 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Ja dat ben ik ook met je eens, voor mij voelt "kijk naar de positieve dingen in je leven" ook niet echt naar of zo. Het is echt "Kijk naar de positieve kanten van het sterven van die persoon" waar ik boos om wordt. Omdat het zowel een beetje overkomt / aangeeft dat je niet gewoon boos mag zijn, en tegelijkertijd ook nog impliceert dat dat sterfgeval zelf ook deels positief is o.i.d.

Dan zou je beter moeten lezen dan wat je nu doet.

quote:

Voor mij werkt:
ja das extreem kut, nu kijken hoe je het een plaats geeft voor je toekomst

beter dan:
Ja maar vergeet niet dat er ook positieve kanten aan zitten zoals wat je er van leert

En dat eerste is wat ik bedoel. En dat stond er. Met zegeningen bedoel ik namelijk niet dat je moet leren van de situatie, dat doe je namelijk toch wel. Dat je zo verzuurt en opgefokt reageert is je goed recht. Maar niet iedereen staat zo in het leven. En dat is wat de TS in mijn ogen probeert te zoeken: ondanks de hele bak ellende toch de positieve dingen in zien. Een sterfgeval is niet iets positiefs.

Het hele misverstand komt denk ik door mijn post, waarin ik zeg: aan de ene kant is het klote, maar aan de andere kant...

En daarmee bedoelde ik: aan de andere kant gaat het leven gewoon door én neem je een ervaring mee. Dat laatste kan dan weer positief uitpakken, zoals ik het zelf zie. Ik ben zelfstandig, heb mensen beter leren kennen en weet dat ik ook in een ongelooflijke rottijd er wel kom. En natuurlijk wil je die ervaring niet, maar het is nu eenmaal zo en dan moet je toch verder en dan denk ik: maak er gewoon het beste van.

Ik bedoelde dus niet: het is klote dat je ouders dood zijn, maar aan de andere kant is het ook positief dat ze er niet meer zijn.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 19:18 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Kijk zo had je kunnen reageren en dan zou je inhoudelijk dingen aangekaart hebben. Je hebt gelijk dat ik overtrokken reageerde en dat heb ik ook ruiterlijk toegegeven aan de mensen die het aankaartten, maar:
[..]

Dat vind ik een laffe opmerking ja.

Overigens is het helemaal niet zo dat mensen relatief sterker en wijzer uit ellendige gebeurtenissen komen dan uit positieve gebeurtenissen, dat kan alle kanten op gaan

\

Mag jij een laffe opmerking vinden. Ik zie niet in wat er laf aan is.
Gezien hoe jij reageerde heb ik dan zoiets, blijf jij lekker in je negativiteit hangen. Ik bracht het misschien niet lief, maar dat komt ook door hoe je zelf hier tekeer ging. Als jij vanaf begin af aan normaal had gedaan en normaal je standpunt duidelijk had gemaakt, had ik die opmerking nooit zo gemaakt.

En met dat laatste heb je inderdaad gelijk ja. Je hebt ook van die kanslozen die zich vergrijpen aan drugs/drank of zichzelf er niet toe aan zetten om het een plek te geven en door te leven.
Voor dat soort volk heb ik al helemaal geen respect.