PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] part 64: Doneren

@Cassandra: v.w.b. die opleiding: we zijn het volgens mij vrijwel volledig met elkaar eens. Ik zou alleen mijn baas nog eens goed prikken: zowel voor de kosten van die opleiding (tenzij het geld je op de rug groeit) als hem/haar er weer even van bewust maken van je kwaliteiten voor de afdeling.

En wat die collega die alles vraagt betreft: die is gewoon onzeker, of vanuit haarzelf, of omdat zij ook ziet dat jij het allemaal sneller en beter begrijpt en doet. Je zou kunnen afspreken dat ze 1x per half uur haar vragen stelt i.p.v. elke 5 seconden aan je kop loopt te zeiken.

Cassandra87, zeg je geen dankjewel als mensen je feliciteren met je huis
Maarum..mijn UI..hij is weg..hij was niet eens 50kb...HUH??waarom

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 11:45 schreef Ferrobarr het volgende:

[..]

Om eerlijk te zijn: zo kom je ook voor een groot deel over in de reactie die je geeft. Ik zie iemand die weinig sturing aan haar leven geeft en het allemaal maar laat gebeuren. Je werkt en leert al een tijdje niet en je maakt weinig aanstalten om daar verandering in aan te brengen. Dit resulteert onder andere in een steeds groter gat op je CV waarmee werk (op niveau) alleen maar moeilijker gaat worden in de toekomst, om maar eens een toekomstgericht scenario te schetsen.
[..]

Eens. Je laat het jezelf teveel overkomen i.p.v. zelf het heft in handen te nemen: als je het huis uit wilt, zorg dan voor een financiële buffer door te gaan werken (waarom had je dat deze zomer ook alweer niet gedaan?). Het gaat allemaal niet vanzelf hoor...

@Francis: misschien een domme vraag, maar: wat doe je nou zoal de hele dag?
[..]

Herkenbaar. Overigens word ik ook wel eens als traag gezien.

hm, tja, mischien kom ik heel "kind" over als iemand die het maar laat gebeuren. Maar dat komt ook doordat ik geen idee heb wat te doen met mijn leventje, in de zin van wat ik wil, waar ik van hou enz.
En jullie zien ook niet het hele beeld, en dat is logisch. Maar ik doe momenteel mijn best om nu een studie te regelen, maar telkens als het zover is dat ik zeg:'"dit doe ik", raak ik helemaal van streek...en emotioneel gaat het dan mis. En dan krijg ik het niet voorelkaar om me in te schrijven enz.
Mischien denk ik er ook teveel over na, maar ik wil graag een keuze maken die mij geschikt lijkt, maar ieder moment is dat anders..het ene moment wil ik X en het andere moment Y.

Ik heb totaal geen richting, niet op profesioneel aspect als persoonlijk. Ik heb niet echt iets wat ik echt wil bereiken. Ja oké een stabiele en interesante baan, maar dan komt de vraag, wat is interesant voor mij? En daar kom ik maar niet uit...alles is leuk voor even, maar op bepaald moment is de "lol" er weer vanaf.

En het laten gebeuren is iets wat ik sinds kind doe, omdat ik zelf totaal besluitloos ben..en daarom is alles nog moeilijker. En als dan voor het ene kies, lukt het mij om erachter te blijven staan..ik verander steeds meer van richting tot ik het allemaal zat ben.
Het is vrij lastig uit te leggen, maar de situatie is niet handig.

En op dit moment, die ik niet zo heel veel dagelijks, op het studie orienteren na, en me proberen in te schrijven. Maar doordat ik niet weet wat ik wil kwa studie gaat het mis zodra ik daadwerkelijk 1 studie kies. En ik wil dolgraag een studie gaan doen nu..maar krijg mezelf gewoon niet zo ver.

En velen zullen het er niet mee eens zijn of dit kinderachtig of idioot vinden, maar ik hou niet van werken en nog minder met de diploma's die ik op zak heb.
En op de een of andere manier als ik ergens niet van hou, of doe omdat het moet ofzo, dan gaat het helemaal mis...het lukt mij niet. Als ik iets doe moet ik het met een grote overtuiging doen...anders gaat het uiteindelijk wel mis.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 19:14 schreef Cassandra87 het volgende:
Je houdt niet van werken, met zo'n instelling kom je natuurlijk nergens! Rijke vent trouwen, hoef je niet meer te werken.
Is het geen idee om korte snuffelstages te lopen? Gewoon ergens aankloppen, of je mee kan kijken, mbt studiekeuze.
Ik weet nu pas wat ik wil omdat ik in die richting werk

SF sorry, dankjewel! _{jij mailt mij ook niet terug}

Vraagje, wat zijn snuffelstages? En hoe kom je daaraan vía acholen orzo?

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 18:59 schreef francis998 het volgende:

[..]

hm, tja, mischien kom ik heel "kind" over als iemand die het maar laat gebeuren. Maar dat komt ook doordat ik geen idee heb wat te doen met mijn leventje, in de zin van wat ik wil, waar ik van hou enz.
En jullie zien ook niet het hele beeld, en dat is logisch. Maar ik doe momenteel mijn best om nu een studie te regelen, maar telkens als het zover is dat ik zeg:'"dit doe ik", raak ik helemaal van streek...en emotioneel gaat het dan mis. En dan krijg ik het niet voorelkaar om me in te schrijven enz.
Mischien denk ik er ook teveel over na, maar ik wil graag een keuze maken die mij geschikt lijkt, maar ieder moment is dat anders..het ene moment wil ik X en het andere moment Y.

Ik heb totaal geen richting, niet op profesioneel aspect als persoonlijk. Ik heb niet echt iets wat ik echt wil bereiken. Ja oké een stabiele en interesante baan, maar dan komt de vraag, wat is interesant voor mij? En daar kom ik maar niet uit...alles is leuk voor even, maar op bepaald moment is de "lol" er weer vanaf.

En het laten gebeuren is iets wat ik sinds kind doe, omdat ik zelf totaal besluitloos ben..en daarom is alles nog moeilijker. En als dan voor het ene kies, lukt het mij om erachter te blijven staan..ik verander steeds meer van richting tot ik het allemaal zat ben.
Het is vrij lastig uit te leggen, maar de situatie is niet handig.

En op dit moment, die ik niet zo heel veel dagelijks, op het studie orienteren na, en me proberen in te schrijven. Maar doordat ik niet weet wat ik wil kwa studie gaat het mis zodra ik daadwerkelijk 1 studie kies. En ik wil dolgraag een studie gaan doen nu..maar krijg mezelf gewoon niet zo ver.

En velen zullen het er niet mee eens zijn of dit kinderachtig of idioot vinden, maar ik hou niet van werken en nog minder met de diploma's die ik op zak heb.
En op de een of andere manier als ik ergens niet van hou, of doe omdat het moet ofzo, dan gaat het helemaal mis...het lukt mij niet. Als ik iets doe moet ik het met een grote overtuiging doen...anders gaat het uiteindelijk wel mis.

Weer schuif je de verantwoordelijkheden weg en zoek je geen oplossing voor je probleem.

Je stelt een probleem: je weet niet wat je wil.
Wat onderneem je om uit te zoeken wat je leuk vindt?

Wat Cassandra zegt, doe een snuffelstage of een oriëntatiejaar aan een onderwijsinstelling. Bel een bedrijf of stichting of je gewoon eens mee mag komen lopen. Je woont thuis, voor het geld hoef je het dus niet per se te doen. Je verkeert dus in een gigantisch luxesituatie waarin je alles kunt doen om te ontdekken wat je wilt, wat je leuk vindt en waar je goed in bent.

Daarnaast is wat je zegt niet helemaal waar. Je zegt dat je niet weet wat je wilt, maar je zegt ook dat je een huis wilt. Als je een huis wilt, heb je geld nodig en voor geld moet je werken. Heel simpel, je moet werk zoeken. En als je niet weet wat je wilt, dan is het alleen maar makkelijker: je gaat naar het uitzendbureau met je cv en een kopie van je legitimatiebewijs en je zegt dat je werk zoekt, niet precies weet wat je leuk vindt (maar je kunt vast wel een richting aangeven van wat je leuk vindt of juist niet - bijvoorbeeld veel met mensen of juist niet, technisch of juist niet) en graag een baan wilt waarin je nuttige ervaring kunt opdoen en kunt ontdekken waar je goed in bent of wat je leuk vindt. Je hebt alle uitzendbureaus vlak bij elkaar zitten in de stad, dus in een middag kun je ze allemaal af, probleem opgelost.

Wil je een studie doen? Moet het per se aan een instelling of kan het ook thuis? Is het een idee om een thuisstudie te volgen of te beginnen met een korte cursus via LOI, NTI of via een volksuniversiteit? Dat zijn ook goede manieren om erachter te komen.

Ben je al naar meeloopdagen geweest van opleidingen of naar studiebeurzen?

Daarnaast: wat doet het er toe dat je niet weet wat je met de rest van je leven wilt? Dat weten zo veel mensen niet precies. Doe gewoon iets, en ben je het zat (of dat nou na 3 dagen is of na 3 jaar), dan zoek je iets anders.

Met thuis op je reet blijven zitten ga je echt niet ontdekken wat je leuk vindt hoor.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 18:59 schreef francis998 het volgende:

[..]

hm, tja, mischien kom ik heel "kind" over als iemand die het maar laat gebeuren. Maar dat komt ook doordat ik geen idee heb wat te doen met mijn leventje, in de zin van wat ik wil, waar ik van hou enz.
En jullie zien ook niet het hele beeld, en dat is logisch. Maar ik doe momenteel mijn best om nu een studie te regelen, maar telkens als het zover is dat ik zeg:'"dit doe ik", raak ik helemaal van streek...en emotioneel gaat het dan mis. En dan krijg ik het niet voorelkaar om me in te schrijven enz.
Mischien denk ik er ook teveel over na, maar ik wil graag een keuze maken die mij geschikt lijkt, maar ieder moment is dat anders..het ene moment wil ik X en het andere moment Y.

En waar bestaat dat "je best doen" dan uit? Noem eens een concreet voorbeeld van wat je gedaan hebt om een studie te 'regelen'?

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 18:59 schreef francis998 het volgende:.

En velen zullen het er niet mee eens zijn of dit kinderachtig of idioot vinden, maar ik hou niet van werken en nog minder met de diploma's die ik op zak heb.
En op de een of andere manier als ik ergens niet van hou, of doe omdat het moet ofzo, dan gaat het helemaal mis...het lukt mij niet. Als ik iets doe moet ik het met een grote overtuiging doen...anders gaat het uiteindelijk wel mis.

Ik vind dat inderdaad kinderachtig. Althans, niet dat je werken niet leuk vindt, maar wel dat je het laat omdat je het niet leuk vindt. Er zijn zo veel mensen die werk doen wat ze niet leuk vinden, maar de hypotheek/huur moet betaald en er moet eten op de plank. Daarnaast, als iedereen zo zijn zoals jij, hadden we geen sociale zekerheid meer. Ik werk ook niet in een hersenloze kutbaan omdat ik het leuk vind. Maar ik wil geen uitvreter zijn: als ik thuis op mijn reet zit, gaat dat ten koste van mensen die geld echt nodig hebben omdat ze niet kunnen werken. Uit die overtuiging werk ik. Dat ik bij wil dragen aan de samenleving, en graag wil dat ouderen normaal verzorgd worden, zieken een uitkering kunnen krijgen, etc.

Misschien is het tijd om te stoppen met dromen over roze geluk met vanillesmaak. Het leven is niet perfect, het is wat je er zelf van maakt.

En nu reageer ik gewoon niet meer op je, want ik erger me helemaal scheel. En je moeder snap ik ook niet - ik had je goddomme al zes keer het huis uitgetrapt als ik haar was.

[ Bericht 44% gewijzigd door Satsuma op 03-08-2010 19:36:17 ]

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 19:14 schreef Cassandra87 het volgende:
Je houdt niet van werken, met zo'n instelling kom je natuurlijk nergens! Rijke vent trouwen, hoef je niet meer te werken.
Is het geen idee om korte snuffelstages te lopen? Gewoon ergens aankloppen, of je mee kan kijken, mbt studiekeuze.
Ik weet nu pas wat ik wil omdat ik in die richting werk

SF sorry, dankjewel! _{jij mailt mij ook niet terug}

Ik heb je PM`s netjes beantwoord?
En niet zo vijandig doen tegen francis998 allemaal he iedereen is anders laat een ander gewoon in zijn waarde..dat doen we allemaal wel maar toch.
En satsuma ik geloof best dat francis998 haar best doet ze heeft in ieder geval contact met een psycholoog en whatever waarom zou je haar ondervragen geloof mensen gewoon

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 19:36 schreef ScarFace- het volgende:
Ik heb je PM`s netjes beantwoord?
En niet zo vijandig doen tegen francis998 allemaal he iedereen is anders laat een ander gewoon in zijn waarde..dat doen we allemaal wel maar toch.
En satsuma ik geloof best dat francis998 haar best doet ze heeft in ieder geval contact met een psycholoog en whatever waarom zou je haar ondervragen geloof mensen gewoon

Waarom? Omdat wij dalijk allemaal mogen betalen zodat francis thuis kan blijven zitten omdat werk 'niet bij haar overtuiging past'. En omdat ze niet gewoon toegeeft (aan haarzelf) dat zij ervoor kiest om in deze situatie te blijven, maar blijft zitten doen alsof het allemaal aan de wereld ligt en zij er niks aan kan doen. Niet kiezen is ook een keuze.

Daarnaast denk ik dat het alleen maar goed is als mensen niet met haar meeknikken, want blijkbaar krijgt ze van huis uit niet mee wat nodig is om een succesvol mens te worden (en dan doel ik niet alleen op werk, maar op eigenwaarde, zelfredzaamheid e.d.) en met andere mensen heeft ze weinig contact, gezien ze weinig sociaal contact heeft, niet werkt en niet studeert. Dus als wij niks zeggen, wie dan wel? Ik ondervraag haar omdat ik hoop dat ze inziet dat het niet klopt wat ze zegt. Ze zegt dingen te doen, maar noemt nooit iets concreets. En als ze een situatie schetst die negatief is voor haar en wij reageren daarop, zegt ze dat wij niet het hele plaatje zien. Tsja. Zo win je discussies natuurlijk altijd.

En 'geloof mensen gewoon'? Maak dan maar even 10.000 euro naar mij over. Ik heb namelijk een erfenis voor je, maar die kan ik pas vrij laten komen als ik eerst een boete van 10.000 euro betaal.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 19:42 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Ik laat francis in haar waarde? Altijd al gedaan. Alleen een opmerking als, ik houd gewoon niet van werken, ja daar kan ik niet goed tegen. Zal wel door die sympathieke klanten komen aan de balie die zelfs papier willen prikken, alles zolang ze maar niet op de bank hun geld vangen
En verder was dat van een snuffelstage een oprechte tip

"Ik houd gewoon niet van werken"
Kan ook betekenen dat ze met een depressief leeg gevoel naar huis gaat elke dag of iets in die richting?

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 20:07 schreef Satsuma het volgende:

En 'geloof mensen gewoon'? Maak dan maar even 10.000 euro naar mij over. Ik heb namelijk een erfenis voor je, maar die kan ik pas vrij laten komen als ik eerst een boete van 10.000 euro betaal.

Kom op zeg.
Ik ken iemand die me bijna aanviel omdat ik een hete pan op het aanrecht had gezet(pddnos had hij)
"Het aanrecht word zwart"
Dat is pas na 30 minuten ofzo dan vat je echt dingen te letterlijk op.
Conclusie:
Op internet, op forums(danwel topics) waar gewoon eerlijk word gesproken, word gewoon eerlijk gesproken, aangezien de poster er werkelijk 0,0 belang bij heeft te liegen

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 20:20 schreef ScarFace- het volgende:

[..]

Kom op zeg.
Ik ken iemand die me bijna aanviel omdat ik een hete pan op het aanrecht had gezet(pddnos had hij)
"Het aanrecht word zwart"
Dat is pas na 30 minuten ofzo dan vat je echt dingen te letterlijk op.
Conclusie:
Op internet, op forums(danwel topics) waar gewoon eerlijk word gesproken, word gewoon eerlijk gesproken, aangezien de poster er werkelijk 0,0 belang bij heeft te liegen

Haar belang is eigenbelang. Mooier overkomen. Naar ons, maar ook haar eigen beeld van haarzelf bevestigen en bevestigd krijgen.

Hm. Dat was wel een vreemd voorbeeld/vergelijking van mij misschien.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 20:35 schreef ScarFace- het volgende:
Hm. Dat was wel een vreemd voorbeeld/vergelijking van mij misschien.

Eh ja. Ik snap ook totaal niet wat een pan ermee te maken heeft. Daarom negeerde ik dat stukje maar gewoon.

Overigens, dat letterlijk denken, daar herken ik nou helemaaaaaaaaaaaaaaaaal niks van. _{lieg, lieg, lieg}

En ik denk dat er uiteindelijk altijd wel een leuke baan is voor iedereen. Mits je een beetje goed om je heen kijkt, af en toe nadenkt waar je toe in staat zou kunnen zijn, en soms ook wat geluk hebt.

Ik bedoel, ik blijf zelf het liefst werkzaam als consultant of iets anders waarbij ik mijn hoofd moet gebruiken. Maar mocht het nodig zijn om brood op de plank te hebben of te houden en de hypotheek te kunnen betalen en ik heb geen werk dan zal ik gaandeweg toch moeten kijken naar andere mogelijkheden als hoog opgeleid werk niet tot de mogelijkheden behoort.

Maar laten we hopen dat francis998 haar voorbehoud bij werken verliest als ze iets vindt waar haar hart sneller van gaat kloppen. .

Ik heb je een PM gestuurd weer trouwens Cassandra87.
Niet dat je nu moet reageren, even checken of het allemaal goed is gegaan hehe en ik um wel echt heb verzonden.

Hm, ik begrijp dat dat van ik hou niet van werken niet goed bevallen is.
Het is ook simpelweg allemaal te lastig om goed uitteleggen. Maar mijn doel is wel uiteindelijk een goede baan te vinden waar ik me goed bij voel.
En zolang ik de mogelijkheid heb om te studeren is dat mijn bedoeling, en ik weet welke studie het wordt...maar ik zit en leef momenteel in een 2deling, waar ik mijn best aan doe om uit te komen..maar het is niet makkelijk. Vooral als het ene patroon van jaren en jaren is.
satsuma, dit is het laatste wat ik als reactie op jou reacties doe. Verder hou ik erover op.
Ik kan overkomen als iemand die nu een jaar op hun luie reet zit, maar geloof me de tijd van september t/m december waren regelrecht een hel. En daarna ben ik me gaan orienteren op studie. EN ik weet welke studie ik moet volgen, dus nam ik er de tijd voor. En ik had geen zin om de zomer te werken, mede doordat ik het niet aankon, en ten tweede op die manier bespaar ik me energie voor de studie die ik dondershard nodig ga hebben, als ik al niet de energie kan opbrengen om me in te schrijven.
Maar goed, ik hou hier nu over op, want het is niet de bedoeling anderen te irriteren.

En wat jij zegt dat ik probeer mooier overtekomen op jullie, geloof me, dat doe ik nu niet. Ik ben nu gewoon mezelf, want als ik mooier zou willen overkomen, zou ik niet zeggen dat ik niet van hou van werken, wetende dat dat de "norm" is.
En iedereen komt op voor eigenbelang en geloof me, ik kan voor bepaalde personen mezelf compleet negeren, om voor hun belang op te komen.

Maar nu hou ik erover op, en ga er ook niet op terugkomen. En zowieso wilde ik nu niet zover uitwijdden.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 21:35 schreef Cassandra87 het volgende:
Is binnen
Heb alleen geen tijd om nu inhoudelijk te reageren Komt vanavond of morgen

Dat hoeft ook helemaal niet
Francis998 ik geloof je wel hoor. Ik begrijp je ook wel denk ik, maar de energie niet hebben om je in te schrijven? Dan moet je er misschien helemaal niet aan beginnen? Ik zou zeggen vraag advies aan je psycholoog en andere naasten om je heen