R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hi Black Adder,
Het is begrijpelijk wat je allemaal voelt, de onzekerheid, de angst om je baan te verliezen,
het gevoel dat je graag je gevoel naar mensen wil uiten,
maar dit kan volgens mij pas als je jezelf pas echt hebt geaccepteerd.
Je durft geen dankje wel te zeggen als iemand je complimentje geeft,
maar jij zult toch echt de knop zelf om moeten gaan zetten.
Geloof je echt in alle gedachtens die bij je binnen komen, geloof jij in de angsten die bij je omhoog komen, durf jij tegen die gedachten in te gaan op het moment dat ze opkomen,
dus ernaar te kijken.
Als je zo bang bent om je baan te verliezen, durf dan eens te voelen dat het je niet uitmaakt, want wat is er zo erg aan je baan verliezen, als jij er alles aan doet, je best doet dan kun je toch niet zomaar je baan verliezen? Waarom denk je dat?
Het vraagt om je niet meer bezig te houden met wat je niet wil dat er gebeurd, maar wat je wel graag zou willen. Op dit moment richt jij je gedachten alleen maar op wat je bang maakt, maar waarom doe je dat, waarom blijf je dit voeden, waarom blijf je de negatieve gedachten toelaten?
Waarom geloof jij wat je in je gedachten krijgt, heb je je er wel eens tegen verzet in de zin van je te ontspannen eens diep adem te halen en uit je hoofd te komen en te voelen dat het helemaal niet waar is wat je allemaal denkt.
ALs ik je verhaal lees zie ik een persoon waar eigenlijk niet veel mis mee is, maar die zichzelf alleen niet positief kan bekijken, maar die knop zal jij zelf om moeten gaan zetten
jij zal in jezelf moeten gaan geloven en jezelf gaan accepteren zoals je bent
Je bent toch gewoon zoals je bent en daar is toch niets mis mee, je bent toch gewoon ok,
iedereen kent die angsten die jij hebt alleen blijf er niet in hangen, als jij je blijft focussen op de angsten die je voelt dan kun je het positieve ook niet meer zien want daar is geen ruimte voor.
Dus je zal moeten stoppen met denken aan de negatieve dingen in je leven en moeten gaan kijken naar wat je graag wil, hoe wil jij je graag voelen, wil je je graag zeker voelen, dan zal je eerst moeten accepteren dat je ok bent zoals je nu bent en dat je een mens bent met angsten en voel je angst om je baan te verliezen, maak je fouten, ja dat is niet leuk,
maar je bent mens, en een mens maakt fouten, dat zul je moeten accepteren en laat het los dat je geen fouten mag maken. Blijf niet denken aan wat je telkens allemaal niet goed doet, ga kijken naar wat je graag wil. Je wil graag alles goed doen, dan zal ik je uit de dromen helpen, dat gaat je niet lukken, want fouten maken hoort erbij anders kun je niet leren en het enige wat jij kan doen is je goed concentreren op het geen je doet en als jij je best doet dan kun je niet meer doen dan dat.
Alles heeft te maken met hoeveel concentratie jij over hebt voor datgene je doet en dus ook of je de moeite wil nemen om je te concentreren op de dingen die je graag wil ipv op wat je niet wil dat er gebeurd. Wil jij je graag zekerder voelen, concentreer je dan niet meer op wat er allemaal niet goed is gegaan. Laat alles los en gun jezelf telkens een nieuwe kans, ok foutje gemaakt op je werk, dat ben jij en de volgende keer kun je het anders aanpakken door je beter te concentreren, maar laat het dan los en blijf er niet mee bezig, want zo maak jij jezelf gek.
Het is iets wat ik heel goed herken en
je kan alleen maar zekerder worden van jezelf als je gaat ontspannen en
en jezelf een kans geeft om ook daadwerkelijk jezelf te mogen zijn en jezelf
te accepteren en te accepteren dat je soms dingen fout doet en wat is fout,
je hebt je niet goed genoeg geconcentreerd op je werk waardoor je iets vergat,
nou dan doe je de volgende keer dus je best om je wel te concenteren.
het gaat om je wil, de wil om alles los te laten zodat je je kan concentreen op wie je nu bent en hoe jij je nu voelt en mag voelen.
Dat is wat ik denk
Groetjes Floorjeno
Het is begrijpelijk wat je allemaal voelt, de onzekerheid, de angst om je baan te verliezen,
het gevoel dat je graag je gevoel naar mensen wil uiten,
maar dit kan volgens mij pas als je jezelf pas echt hebt geaccepteerd.
Je durft geen dankje wel te zeggen als iemand je complimentje geeft,
maar jij zult toch echt de knop zelf om moeten gaan zetten.
Geloof je echt in alle gedachtens die bij je binnen komen, geloof jij in de angsten die bij je omhoog komen, durf jij tegen die gedachten in te gaan op het moment dat ze opkomen,
dus ernaar te kijken.
Als je zo bang bent om je baan te verliezen, durf dan eens te voelen dat het je niet uitmaakt, want wat is er zo erg aan je baan verliezen, als jij er alles aan doet, je best doet dan kun je toch niet zomaar je baan verliezen? Waarom denk je dat?
Het vraagt om je niet meer bezig te houden met wat je niet wil dat er gebeurd, maar wat je wel graag zou willen. Op dit moment richt jij je gedachten alleen maar op wat je bang maakt, maar waarom doe je dat, waarom blijf je dit voeden, waarom blijf je de negatieve gedachten toelaten?
Waarom geloof jij wat je in je gedachten krijgt, heb je je er wel eens tegen verzet in de zin van je te ontspannen eens diep adem te halen en uit je hoofd te komen en te voelen dat het helemaal niet waar is wat je allemaal denkt.
ALs ik je verhaal lees zie ik een persoon waar eigenlijk niet veel mis mee is, maar die zichzelf alleen niet positief kan bekijken, maar die knop zal jij zelf om moeten gaan zetten
jij zal in jezelf moeten gaan geloven en jezelf gaan accepteren zoals je bent
Je bent toch gewoon zoals je bent en daar is toch niets mis mee, je bent toch gewoon ok,
iedereen kent die angsten die jij hebt alleen blijf er niet in hangen, als jij je blijft focussen op de angsten die je voelt dan kun je het positieve ook niet meer zien want daar is geen ruimte voor.
Dus je zal moeten stoppen met denken aan de negatieve dingen in je leven en moeten gaan kijken naar wat je graag wil, hoe wil jij je graag voelen, wil je je graag zeker voelen, dan zal je eerst moeten accepteren dat je ok bent zoals je nu bent en dat je een mens bent met angsten en voel je angst om je baan te verliezen, maak je fouten, ja dat is niet leuk,
maar je bent mens, en een mens maakt fouten, dat zul je moeten accepteren en laat het los dat je geen fouten mag maken. Blijf niet denken aan wat je telkens allemaal niet goed doet, ga kijken naar wat je graag wil. Je wil graag alles goed doen, dan zal ik je uit de dromen helpen, dat gaat je niet lukken, want fouten maken hoort erbij anders kun je niet leren en het enige wat jij kan doen is je goed concentreren op het geen je doet en als jij je best doet dan kun je niet meer doen dan dat.
Alles heeft te maken met hoeveel concentratie jij over hebt voor datgene je doet en dus ook of je de moeite wil nemen om je te concentreren op de dingen die je graag wil ipv op wat je niet wil dat er gebeurd. Wil jij je graag zekerder voelen, concentreer je dan niet meer op wat er allemaal niet goed is gegaan. Laat alles los en gun jezelf telkens een nieuwe kans, ok foutje gemaakt op je werk, dat ben jij en de volgende keer kun je het anders aanpakken door je beter te concentreren, maar laat het dan los en blijf er niet mee bezig, want zo maak jij jezelf gek.
Het is iets wat ik heel goed herken en
je kan alleen maar zekerder worden van jezelf als je gaat ontspannen en
en jezelf een kans geeft om ook daadwerkelijk jezelf te mogen zijn en jezelf
te accepteren en te accepteren dat je soms dingen fout doet en wat is fout,
je hebt je niet goed genoeg geconcentreerd op je werk waardoor je iets vergat,
nou dan doe je de volgende keer dus je best om je wel te concenteren.
het gaat om je wil, de wil om alles los te laten zodat je je kan concentreen op wie je nu bent en hoe jij je nu voelt en mag voelen.
Dat is wat ik denk
Groetjes Floorjeno
blijkbaar heb jij de bijbel niet goed gelezen....quote:Op zondag 30 januari 2011 22:11 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Jij hebt dit advies al eerder gegeven maar blijkbaar wordt het niet passend geacht.
Jouw drammen is alleen maar topic vervuiling dus het zou fijn zijn als je ermee ophield.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Het oude of nieuwe testament?quote:Op zondag 6 februari 2011 04:23 schreef Maanvis het volgende:
[..]
blijkbaar heb jij de bijbel niet goed gelezen....
Beste Maanvis,
Het is begrijpelijk dat je reageert zoals je reageert,
maar .......als je praat over de bijbel mag ik dan opmerken dat in de bijbel staat dat men ook niet zal oordelen of vooroodelen.
Je vraagt niet eens naar de situatie met zijn vader maar hebt wel gelijk je oordeel klaar
Ken je zijn vader dan, ken je zijn situatie?
Hoe weet jij of hij gelukkiger word door de relatie met zijn vader?
Iedereen in het leven heeft een eigen keuze of je met iemand om wil gaan of niet,
Als iemand je in het leven kapot maakt, wat ik ken omdat ik ook geen contact meer heb met mijn moeder, zelf voor heb gekozen dit contact te stoppen, dan heb je geen behoefte meer aan nieuw contact. En wie ben jij dan op te bepalen dat het goed voor hem zou zijn als het weer goed komt? Is dat niet een beetje hoogmoedig dat jij denkt beter te weten wat goed voor hem is dan hij zelf.
Het is heel makkelijk om een oordeel te hebben over mensen of ze te veroordelen maar is dat wel toegestaan wanneer je niet de gehele situatie kent?
En je kunt de bijbel er wel bij halen maar wees dan wat concreter en leg uit wat je bedoeld, want nu moeten wij gaan invullen wat jij bedoeld.
Mensen bestaan helaas niet allemaal uit puur positiviteit en sommige zijn zelfs zo vervuild van negativiteit dat ze er alleen maar op uit zijn zichzelf beter te voelen door jou een rot gevoel te geven, nou daar pas ik voor en ik kan dus ook heel goed begrijpen als hij er voor kiest om geen contact meer met zijn vader te willen.
En wat maakt jou het uit, het is toch niet jouw leven, jij hoeft toch niet met zijn vader samen te leven, wat draagt het aan jouw leven bij als hij weer contact krijgt met zijn vader?
Hij schrijft het is een gevaarlijke man en jij schrijf, dat hij ongelukkig wil blijven?
en dat fe durft te schrijven "zo vader zo zoon"
als jij mijn kind zou zijn kreeg je een tik op je billen
waar haal jij het lef vandaan zulke beledigende opmerkingen te schrijven?
Ik ken de bijbel, heb hem gelezen, maar deze respectloze manier van omgaan met elkaar zoals jij doet in je reacties heb ik niet in de bijbel gelezen ja meer als voorbeeld hoe het niet moet,
Je kunt iemand de waarheid vertellen om hem te helpen, maar dit is geen helpen dit is gewoon een trap na geven en voel jij je nu beter? Als jij mij vader zou zijn zou ik onmiddelijk het contact met je verbreken.
Je kent hem niet en leer mensen eerst eens kennen of vraag eens verder voor je iets over ze vast stelt? Zou misschien leuk zijn.
Kijk naar jezelf, verbeter de wereld begin bij jezelf.
Dat is mijn mening
Groetjes Floorjeno
Het is begrijpelijk dat je reageert zoals je reageert,
maar .......als je praat over de bijbel mag ik dan opmerken dat in de bijbel staat dat men ook niet zal oordelen of vooroodelen.
Je vraagt niet eens naar de situatie met zijn vader maar hebt wel gelijk je oordeel klaar
Ken je zijn vader dan, ken je zijn situatie?
Hoe weet jij of hij gelukkiger word door de relatie met zijn vader?
Iedereen in het leven heeft een eigen keuze of je met iemand om wil gaan of niet,
Als iemand je in het leven kapot maakt, wat ik ken omdat ik ook geen contact meer heb met mijn moeder, zelf voor heb gekozen dit contact te stoppen, dan heb je geen behoefte meer aan nieuw contact. En wie ben jij dan op te bepalen dat het goed voor hem zou zijn als het weer goed komt? Is dat niet een beetje hoogmoedig dat jij denkt beter te weten wat goed voor hem is dan hij zelf.
Het is heel makkelijk om een oordeel te hebben over mensen of ze te veroordelen maar is dat wel toegestaan wanneer je niet de gehele situatie kent?
En je kunt de bijbel er wel bij halen maar wees dan wat concreter en leg uit wat je bedoeld, want nu moeten wij gaan invullen wat jij bedoeld.
Mensen bestaan helaas niet allemaal uit puur positiviteit en sommige zijn zelfs zo vervuild van negativiteit dat ze er alleen maar op uit zijn zichzelf beter te voelen door jou een rot gevoel te geven, nou daar pas ik voor en ik kan dus ook heel goed begrijpen als hij er voor kiest om geen contact meer met zijn vader te willen.
En wat maakt jou het uit, het is toch niet jouw leven, jij hoeft toch niet met zijn vader samen te leven, wat draagt het aan jouw leven bij als hij weer contact krijgt met zijn vader?
Hij schrijft het is een gevaarlijke man en jij schrijf, dat hij ongelukkig wil blijven?
en dat fe durft te schrijven "zo vader zo zoon"
als jij mijn kind zou zijn kreeg je een tik op je billen
waar haal jij het lef vandaan zulke beledigende opmerkingen te schrijven?
Ik ken de bijbel, heb hem gelezen, maar deze respectloze manier van omgaan met elkaar zoals jij doet in je reacties heb ik niet in de bijbel gelezen ja meer als voorbeeld hoe het niet moet,
Je kunt iemand de waarheid vertellen om hem te helpen, maar dit is geen helpen dit is gewoon een trap na geven en voel jij je nu beter? Als jij mij vader zou zijn zou ik onmiddelijk het contact met je verbreken.
Je kent hem niet en leer mensen eerst eens kennen of vraag eens verder voor je iets over ze vast stelt? Zou misschien leuk zijn.
Kijk naar jezelf, verbeter de wereld begin bij jezelf.
Dat is mijn mening
Groetjes Floorjeno
Ok Maanvis,
ik zie dat je wel hebt gevraagd naar de situatie met zijn vader.
Maar ik begrijp zijn reactie want het gaat je verder niets aan wat er is gebeurd.
Hij heeft de keuze gemaakt.
Hij vraagt in zijn verhaal hier ook geen hulp over de situatie met zijn vader.
Hij vraagt hulp voor zichzelf en of je hem advies kan geven,
Maar het enige dat jij hem aanreikt zijn veroordelingen en beledigingen,
zo begint de ellende in de wereld door elkaar maar uit te maken voor wat dan nog
en dan nog vinden dat je het recht hebt om je menig vrij te uiten. En beweren dat je anderen daarmee helpt
waar moet het dan heen?
Op deze manier begint het jij beweert dat hij zo of zo is en andere gaan achter jou mening staan terwijl ze de situatie niet kennen, zo is Hitler ook aan de macht gekomen
misschien een wat extreem voorbeeld, maar wel hoe het gaat, hij vond dat bepaalde mensen niet klopte, jij vind dat het niet klopt dat mensen geen contact meer met hun familie leden hebben ook al zijn ze gevaarlijk. Maar jij jaagt hem liever het gevaar in omdat je achter je overtuiging blijft staan dat familie contact met elkaar behoort te houden.
Klopt die overtuiging die je hebt dan eigenlijk wel? Is de werkelijkheid zo simpel als dat jij het doet voorkomen?
Groetjes Floorjeno
ik zie dat je wel hebt gevraagd naar de situatie met zijn vader.
Maar ik begrijp zijn reactie want het gaat je verder niets aan wat er is gebeurd.
Hij heeft de keuze gemaakt.
Hij vraagt in zijn verhaal hier ook geen hulp over de situatie met zijn vader.
Hij vraagt hulp voor zichzelf en of je hem advies kan geven,
Maar het enige dat jij hem aanreikt zijn veroordelingen en beledigingen,
zo begint de ellende in de wereld door elkaar maar uit te maken voor wat dan nog
en dan nog vinden dat je het recht hebt om je menig vrij te uiten. En beweren dat je anderen daarmee helpt
waar moet het dan heen?
Op deze manier begint het jij beweert dat hij zo of zo is en andere gaan achter jou mening staan terwijl ze de situatie niet kennen, zo is Hitler ook aan de macht gekomen
misschien een wat extreem voorbeeld, maar wel hoe het gaat, hij vond dat bepaalde mensen niet klopte, jij vind dat het niet klopt dat mensen geen contact meer met hun familie leden hebben ook al zijn ze gevaarlijk. Maar jij jaagt hem liever het gevaar in omdat je achter je overtuiging blijft staan dat familie contact met elkaar behoort te houden.
Klopt die overtuiging die je hebt dan eigenlijk wel? Is de werkelijkheid zo simpel als dat jij het doet voorkomen?
Groetjes Floorjeno
2 lange verhalen inclusief Godwin's law, wow dat had ik niet verwacht.
Anyway, hij vraagt idd hulp en advies, mijn advies is: Herstel het contact met je vader
.
Da's het moeilijkste wat er op dit moment is, maar als je het voor elkaar krijgt weer een fatsoenlijke band met je vader te krijgen dan zal de rest vanzelf gaan.
Als mensen ongelukkig worden dan komt dat niet alleen door externe factoren, ook door factoren die ze zelf veroorzaakt hebben, bijv. iedereen om zich heen wegschoppen.
Anyway, hij vraagt idd hulp en advies, mijn advies is: Herstel het contact met je vader
.Da's het moeilijkste wat er op dit moment is, maar als je het voor elkaar krijgt weer een fatsoenlijke band met je vader te krijgen dan zal de rest vanzelf gaan.
Als mensen ongelukkig worden dan komt dat niet alleen door externe factoren, ook door factoren die ze zelf veroorzaakt hebben, bijv. iedereen om zich heen wegschoppen.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Hi Maanvis,
ok, dat is dus jouw ovetuiging dat het herstellen van het contact met zijn vader de oplossing is?
Het kan zijn dat je wel een kern van waarheid hebt in wat je schrijft, niet zo zeer in het herstellen van de band met zijn vader maar dat de gehele breuk met zijn vader, de externe factor, een aanleiding kan zijn geweest waardoor hij zich intern ook minder fijn is gaan voelen.
Ok Black Adder,
Mijn advies is niet om het contact met je vader te herstellen, je zal er een goede reden voor hebben gehad en dat is naar mijn mening ook niet de oplossing,
maar heb je al wel gekeken wat het hele gegeven het feit dat je afscheid hebt genomen van je biologische vader gevoelsmatig met jou heeft gedaan,
Voor mij was het niet makkelijk om het contact met mijn moeder te verbreken, in de zin van dat ik het wel moest doen om mezelf te redden anders was ik er aan onderdoor gegaan, maar ik het dit wel moeten verwerken, want je had toch altijd de hoop dat je moeder echt van je hield en om je gaf maar in werkelijkheid bleek dat niet zo te zijn en was ze er alleen maar uit op het mij moeilijk maken, om dat te erkennen en te accepteren was een grote teleurstelling voor mij en dit heeft mij wel een tijdje verdrietig en boos gemaakt en depressief, ook onzeker want je weet ineens niet meer zo goed op wie je wel en niet kunt vertrouwen, maar toen ik dit erkende voor mezelf kon ik het accepteren en een plek geven en langzaam weer vertrouwen krijgen in mezelf. en verwerken hoe mijn moeder had behandeld en inzien dat ze nou eenmaal is zoals ze is en ik hoop oprecht nu dat ze gelukkig word, maar wel zonder mij. ze zal zich ook moeten leren richten op zichzelf ipv een ander het leven zuur te maken en ik vraag me af of haar dat gaat lukken.
kan het zijn dat dit ook invloed heeft op hoe jij je nu voelt? ongeacht je nu een goeie band met je stiefvader hebt, heb je ook wel eens naar die gevoelens gekeken of heb je het gewoon afgesloten en niets meer mee gedaan,
heb je het gevoelsmatig ook echt afgesloten? Want als je dat onbewust met je meedraagt kan dat ook van invloed zijn op je je nu voelt.
Groetjes Floorjeno
ok, dat is dus jouw ovetuiging dat het herstellen van het contact met zijn vader de oplossing is?
Het kan zijn dat je wel een kern van waarheid hebt in wat je schrijft, niet zo zeer in het herstellen van de band met zijn vader maar dat de gehele breuk met zijn vader, de externe factor, een aanleiding kan zijn geweest waardoor hij zich intern ook minder fijn is gaan voelen.
Ok Black Adder,
Mijn advies is niet om het contact met je vader te herstellen, je zal er een goede reden voor hebben gehad en dat is naar mijn mening ook niet de oplossing,
maar heb je al wel gekeken wat het hele gegeven het feit dat je afscheid hebt genomen van je biologische vader gevoelsmatig met jou heeft gedaan,
Voor mij was het niet makkelijk om het contact met mijn moeder te verbreken, in de zin van dat ik het wel moest doen om mezelf te redden anders was ik er aan onderdoor gegaan, maar ik het dit wel moeten verwerken, want je had toch altijd de hoop dat je moeder echt van je hield en om je gaf maar in werkelijkheid bleek dat niet zo te zijn en was ze er alleen maar uit op het mij moeilijk maken, om dat te erkennen en te accepteren was een grote teleurstelling voor mij en dit heeft mij wel een tijdje verdrietig en boos gemaakt en depressief, ook onzeker want je weet ineens niet meer zo goed op wie je wel en niet kunt vertrouwen, maar toen ik dit erkende voor mezelf kon ik het accepteren en een plek geven en langzaam weer vertrouwen krijgen in mezelf. en verwerken hoe mijn moeder had behandeld en inzien dat ze nou eenmaal is zoals ze is en ik hoop oprecht nu dat ze gelukkig word, maar wel zonder mij. ze zal zich ook moeten leren richten op zichzelf ipv een ander het leven zuur te maken en ik vraag me af of haar dat gaat lukken.
kan het zijn dat dit ook invloed heeft op hoe jij je nu voelt? ongeacht je nu een goeie band met je stiefvader hebt, heb je ook wel eens naar die gevoelens gekeken of heb je het gewoon afgesloten en niets meer mee gedaan,
heb je het gevoelsmatig ook echt afgesloten? Want als je dat onbewust met je meedraagt kan dat ook van invloed zijn op je je nu voelt.
Groetjes Floorjeno
Na een half jaar bij mijn nieuwe werkgever en met een contractverlenging op zak voelt het toch goed om (eindelijk) eens te horen dat mijn werkgever tevreden met mij is. Van sommige collega's kan ik nog niet echt hoogte krijgen over hoe ze over mij denken, al heb ik daar sowieso in mijn beroep een stuk minder contact mee. Daar probeer ik ook maar niet al te veel over na te denken, want ja, ik kan af en toe goed ziek worden van dat soort gedachtes. Hoe dan ook, zo lang ik met mijn werk bezig ben hoef ik tenminste niet aan mijn leventje te denken, daarom werk ik ook zo'n 60 - 70 uur per week en ben weinig thuis. In de weekenden maak ik mijn auto schoon, ik doe boodschappen, ga langs bij het thuisfront en dat is het dan zo een beetje. Ondanks dat ik hier heel bewust voor heb gekozen (als je niets, of iig vrij weinig, hebt om voor thuis te blijven is dat eigenlijk ook vrij makkelijk) maskeert het tegelijkertijd ook mijn eenzaamheid. Ik mís gewoon echt dingen om nog voor thuis te komen.
Echt thuis ben ik dus nog nauwelijks en als ik al thuis ben voel ik me vaak zo lusteloos dat ik ook nergens meer zin in heb. Bij mijn familie kan ik mijn ei op zich wel kwijt, maar kan ik toch niet op dezelfde manier over dingen praten als ik met collega's kan, of gewoon mensen van mijn eigen leeftijd. Een spontaan praatje met bv. een buur of een collega is wel leuk maar het biedt geen invulling van mijn leven. Hoewel ik mij jarenlang heb voorgehouden dat ik daar nu eenmaal mee moet leven (ook aangezien ik weet dat ik hierin niet de enige ben) leef ik steeds meer met de dag en durf geen grote stappen richting de toekomst te zetten, omdat de kans groot is dat ik iets de dag erop al niet meer trek. Ik ben veel bezig met de fouten die ik in het verleden gedaan heb, waardoor ik steeds worstel met schaamte en onzekerheid als ik het daar met mensen over heb ondanks dat ik het wel kwijt wil. Vaak probeer ik mijn leven daarom wat aan te dikken, omdat het dan iig lijkt alsof het uiteindelijk allemaal wel goed is gekomen, zodat mensen zich geen zorgen over mij hoeven te maken danwel medelijden krijgen. Dat laatste geldt in het bijzonder voor mijn familie.
Mijn grootste gemis op dit moment is denk ik vooral het gemis aan liefde, al weet ik dat ik er misschien wat te romantiserend over denk, als jongeman die ver over zijn puberjaren heen is, zonder ervaring. Ondanks dat het zo'n sterk verlangen is, doe ik er ironisch genoeg juist een hoop aan om contact met leuke vrouwen te vermijden, omdat ik juist mezelf als last zie, en mij er zodoende zowel fysiek als mentaal van probeer af te wenden. Ik verafschuw mezelf fysiek niet echt, maar besef me dat het voor vrouwen geen aantrekkelijke indruk maakt als je onzeker overkomt, oogcontact probeert te vermijden etc, al doe je er nog zo veel aan om enigzins redelijk voor de dag te komen. Leuke contacten met vrouwen zijn dan ook vrijwel uitsluitend voort gekomen uit noodzaak (collega's, klanten, buren). Zie het wat dat betreft dan ook somber in. Een valse start op sociaal gebied is misschien nog geen garantie op een leven vol depressies, maar de fouten die ik in het verleden gemaakt hebt demotiveren mij op die manier dat ik er gewoon geen uitweg meer in zie...
[ Bericht 0% gewijzigd door Black-Adder op 20-07-2011 11:29:48 ]
Echt thuis ben ik dus nog nauwelijks en als ik al thuis ben voel ik me vaak zo lusteloos dat ik ook nergens meer zin in heb. Bij mijn familie kan ik mijn ei op zich wel kwijt, maar kan ik toch niet op dezelfde manier over dingen praten als ik met collega's kan, of gewoon mensen van mijn eigen leeftijd. Een spontaan praatje met bv. een buur of een collega is wel leuk maar het biedt geen invulling van mijn leven. Hoewel ik mij jarenlang heb voorgehouden dat ik daar nu eenmaal mee moet leven (ook aangezien ik weet dat ik hierin niet de enige ben) leef ik steeds meer met de dag en durf geen grote stappen richting de toekomst te zetten, omdat de kans groot is dat ik iets de dag erop al niet meer trek. Ik ben veel bezig met de fouten die ik in het verleden gedaan heb, waardoor ik steeds worstel met schaamte en onzekerheid als ik het daar met mensen over heb ondanks dat ik het wel kwijt wil. Vaak probeer ik mijn leven daarom wat aan te dikken, omdat het dan iig lijkt alsof het uiteindelijk allemaal wel goed is gekomen, zodat mensen zich geen zorgen over mij hoeven te maken danwel medelijden krijgen. Dat laatste geldt in het bijzonder voor mijn familie.
Mijn grootste gemis op dit moment is denk ik vooral het gemis aan liefde, al weet ik dat ik er misschien wat te romantiserend over denk, als jongeman die ver over zijn puberjaren heen is, zonder ervaring. Ondanks dat het zo'n sterk verlangen is, doe ik er ironisch genoeg juist een hoop aan om contact met leuke vrouwen te vermijden, omdat ik juist mezelf als last zie, en mij er zodoende zowel fysiek als mentaal van probeer af te wenden. Ik verafschuw mezelf fysiek niet echt, maar besef me dat het voor vrouwen geen aantrekkelijke indruk maakt als je onzeker overkomt, oogcontact probeert te vermijden etc, al doe je er nog zo veel aan om enigzins redelijk voor de dag te komen. Leuke contacten met vrouwen zijn dan ook vrijwel uitsluitend voort gekomen uit noodzaak (collega's, klanten, buren). Zie het wat dat betreft dan ook somber in. Een valse start op sociaal gebied is misschien nog geen garantie op een leven vol depressies, maar de fouten die ik in het verleden gemaakt hebt demotiveren mij op die manier dat ik er gewoon geen uitweg meer in zie...
[ Bericht 0% gewijzigd door Black-Adder op 20-07-2011 11:29:48 ]
heb je inmiddels wel een sociaal leven of wil je meteen voor het nu nog onbereikbare (een vriendin) gaan? Want dat lukt echt niet als je niet eens vrienden weet te maken.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Dit is echt onzin.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 15:52 schreef Bovenmens het volgende:
Lak hebben aan (mogelijke) gedachten van mensen is onmogelijk, voor wie dan ook. Het kan wel, maar dat zijn uitzonderlijke (arrogantie en grootheidswaanzin) momenten voor veel mensen.
Je zal nooit weten wat een wildvreemde in een bus over je denkt, dus wat maakt het in godsnaam uit wat diegene denkt ? Heeft het daadwerkelijk invloed op je leven wat diegene denkt ? Verandert jouw leven omdat een nobody de gedachte heeft dat jij er niet uit ziet ?
Verder moet ik ook altijd denken aan een oude spreuk op een porcelein bordje bij oma thuis:
''Doe wat je wilt, kletsen doen ze toch.''
Oftewel, het maakt geen reet uit wat je doet, wie je bent, hoe je eruit ziet, mensen praten toch wel over je, dus wat maakt het dan nog uit ? Doe de dingen die je leuk vind, en heb schijt aan de mening van wildvreemden.
Als een goede vriend of familie iets over je te zeggen heeft, pas dan zou je eventueel kunnen kijken of diegene gelijk heeft en je iets aan jezelf moet veranderen ofzo.
Verder kijken ze maar ff allemaal...
Klopt, maar de liefde die je mist is de liefde voor jezelf pik...quote:
Mijn grootste gemis op dit moment is denk ik vooral het gemis aan liefde
Een vrouw gaat jou op dit moment echt niet gelukkiger maken.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Ik ga een raar balletje opgooien ts. Je problemen komen bekend voor. Kortweg: geen zin en energie in leven, sociale situaties en een depressief gevoel. Vermijden van vrouwen, het gevoel hebben het niet waard te zijn.
Ik wil dat je onderstaande site checkt. Lees e.e.a. door en bekijk de presentaties die erop staan, maar vooral de posts van anderen.
Zelf vermoed en dat ik er ook last van had en ben sinds een week aan het 'rebooten'. Het resultaat tot nu toe: heel veel levenslust en energie, echt WOW! Ik heb de afgelopen drie nachten 2 uur geslapen per nacht (2 banen) en ik voel me prima... Klinkt onmogelijk he!
Electronische drugs die de huidige generatie teisteren:
http://yourbrainonporn.com
Succes!
[ Bericht 2% gewijzigd door Morphs op 20-07-2011 11:57:37 ]
Ik wil dat je onderstaande site checkt. Lees e.e.a. door en bekijk de presentaties die erop staan, maar vooral de posts van anderen.
Zelf vermoed en dat ik er ook last van had en ben sinds een week aan het 'rebooten'. Het resultaat tot nu toe: heel veel levenslust en energie, echt WOW! Ik heb de afgelopen drie nachten 2 uur geslapen per nacht (2 banen) en ik voel me prima... Klinkt onmogelijk he!
Electronische drugs die de huidige generatie teisteren:
http://yourbrainonporn.com
Succes!
[ Bericht 2% gewijzigd door Morphs op 20-07-2011 11:57:37 ]
TS, wat jij nodig hebt zijn vrienden. Mensen waarmee je leuke dingen onderneemt en die jou genoeg afleiding geven, zodat je minder op jezelf gefocust raakt.
Ik ben ooit geweest waar jij nu bent, en door omstandigheden is het nu ook weer een beetje karig, maar toen ik vroeger elke week wel een keer met vrienden naar de stad ging om iets te gaan drinken en bijpraten, voelde ik mij meteen veel beter. Sporten hielp in die tijd ook veel. En daarna kwam ook ineens een vrouw in beeld.
Het zijn dan ook dingen die ik nu weer wil oppakken. Het verschil tussen jou en mij is dat ik al eens eerder heb ervaren dat het allemaal wel kan.
Uit welke regio kom je eigenlijk? Ik ben er wel voor in om weer eens nieuwe mensen te leren kennen. Biertje?
[ Bericht 16% gewijzigd door TheUnknown81 op 20-07-2011 12:45:16 ]
Ik ben ooit geweest waar jij nu bent, en door omstandigheden is het nu ook weer een beetje karig, maar toen ik vroeger elke week wel een keer met vrienden naar de stad ging om iets te gaan drinken en bijpraten, voelde ik mij meteen veel beter. Sporten hielp in die tijd ook veel. En daarna kwam ook ineens een vrouw in beeld.
Het zijn dan ook dingen die ik nu weer wil oppakken. Het verschil tussen jou en mij is dat ik al eens eerder heb ervaren dat het allemaal wel kan.
Uit welke regio kom je eigenlijk? Ik ben er wel voor in om weer eens nieuwe mensen te leren kennen. Biertje?
Inderdaadquote:
''Doe wat je wilt, kletsen doen ze toch.''
[ Bericht 16% gewijzigd door TheUnknown81 op 20-07-2011 12:45:16 ]
:-)
Ik heb ook niet de illusie dat iedereen mij moet mogen, maar mensen hebben bewust of onbewust toch snel vooroordelen over je aan de manier waarop je voor komt. Ik weet dat niemand perfect is, maar ik probeer er wel continu mijn best voor te doen (binnen mijn grenzen) om te voorkomen dat mensen mij niet mogen. Daarom probeer ik ook altijd zo veel mogelijk het positieve in de meeste mensen te zien, hoe naief misschien ook. Doe ik dat niet, dan zou ik continu gek worden van mezelf, want dan zou het echt als 'me against the world' voelen...quote:
[...]
Verder kijken ze maar ff allemaal...
Een vrouw kan voor mij betekenen dat ik er voor iemand kan zijn, dat ik liefde/aandacht aan iemand kwijt kan. Dat ik iemand heb die oprecht blij is als ik een keer thuis kom en voor wie ik bereid zou zijn veel op te offeren. Van die gedachten alleen al krijg ik de kriebels...quote:Klopt, maar de liefde die je mist is de liefde voor jezelf pik...
Een vrouw gaat jou op dit moment echt niet gelukkiger maken.
Dat gaat niet lukken kerel. Vrouwen moeten jouw type niet. Dus verander eerst jezelf.quote:
[..]
Ik heb ook niet de illusie dat iedereen mij moet mogen, maar mensen hebben bewust of onbewust toch snel vooroordelen over je aan de manier waarop je voor komt. Ik weet dat niemand perfect is, maar ik probeer er wel continu mijn best voor te doen (binnen mijn grenzen) om te voorkomen dat mensen mij niet mogen. Daarom probeer ik ook altijd zo veel mogelijk het positieve in de meeste mensen te zien, hoe naief misschien ook. Doe ik dat niet, dan zou ik continu gek worden van mezelf, want dan zou het echt als 'me against the world' voelen...
[..]
Een vrouw kan voor mij betekenen dat ik er voor iemand kan zijn, dat ik liefde/aandacht aan iemand kwijt kan. Dat ik iemand heb die oprecht blij is als ik een keer thuis kom en voor wie ik bereid zou zijn veel op te offeren. Van die gedachten alleen al krijg ik de kriebels...
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Hoeveel mensen die jij ontmoet zeggen direct tegen jou wat ze van je vinden ?quote:
[..]
Ik heb ook niet de illusie dat iedereen mij moet mogen, maar mensen hebben bewust of onbewust toch snel vooroordelen over je aan de manier waarop je voor komt. Ik weet dat niemand perfect is, maar ik probeer er wel continu mijn best voor te doen (binnen mijn grenzen) om te voorkomen dat mensen mij niet mogen. Daarom probeer ik ook altijd zo veel mogelijk het positieve in de meeste mensen te zien, hoe naief misschien ook. Doe ik dat niet, dan zou ik continu gek worden van mezelf, want dan zou het echt als 'me against the world' voelen...
Ik denk : nul.
Dus waarom zou je je daar dan druk om gaan maken ?
Je denkt voor anderen, nooit doen, want je kunt niet exact weten wat iemand anders denkt.
Vast makkelijker gezegd dan gedaan, maar je hebt geen andere optie imo.
Ja ok, je kunt vast blijven houden aan het ''ze vinden me vast niet aardig/een lul/whatever'', maar dat wil je niet.
Dat je van het positieve in mensen uitgaat is goed en dat moet je blijven doen imo.
(alleen strookt het niet echt met wat je ervoor schrijft, maar goed.)
Een vrouw kan je ook breken, en dan ben je nog verder van huis.quote:
Een vrouw kan voor mij betekenen dat ik er voor iemand kan zijn, dat ik liefde/aandacht aan iemand kwijt kan. Dat ik iemand heb die oprecht blij is als ik een keer thuis kom en voor wie ik bereid zou zijn veel op te offeren. Van die gedachten alleen al krijg ik de kriebels...
Een relatie is natuurlijk niet alleen maar rozengeur & manenschijn, meestal moet je er hard voor blijven werken, en met je onzekere aard op dit moment lijkt mij dat een kansloze zaak.
Daarom, ga eerst eens zorgen dat je tevreden bent met jezelf en je eigen leven, qua werk zit het al wel goed geloof ik, ga dan nu stapje voor stapje werken aan de rest.
Die vriendin komt dan vanzelf!
Let's drop some acid and go to a titty bar.
En vergeet niet: Als je niet aan jezelf werkt en een sociaal leven opbouwt, komt die vriendin NOOIT!
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Je hebt helemaal gelijk, en toch is het zo verdomd lastig. Zodra ik een paar ogen van een onbekend iemand net iets te lang op mij gericht zie staan wil ik eigenlijk al weglopen, op wat voor een plek dan ook. Bij elke vorm van afwijkend gedrag (dit kunnen hele kleine dingen zijn) van mezelf kan ik bloednerveus worden als er anderen meekijken. Ik heb nog het geluk dat ik een beroep doe waarbij mijn leidinggevende niet over mijn schouder mee kan kijken, op een druk kantoor zou ik bijvoorbeeld denk ik niet normaal kunnen functioneren.quote:
Hoeveel mensen die jij ontmoet zeggen direct tegen jou wat ze van je vinden ?
Ik denk : nul.
Dus waarom zou je je daar dan druk om gaan maken ?
Je denkt voor anderen, nooit doen, want je kunt niet exact weten wat iemand anders denkt.
Vast makkelijker gezegd dan gedaan, maar je hebt geen andere optie imo.
Ja ok, je kunt vast blijven houden aan het ''ze vinden me vast niet aardig/een lul/whatever'', maar dat wil je niet.
Het is gewoon vaak alles of niets, óf ik mag iemand en kan ik redelijk mezelf zijn, durf veel over mijn privé-leven kwijt, etc. Of ik mag iemand gewoon totaal niet, en dan zal ik ook niet meer dan het hoogstnoodzakelijke doen om zaken af te handelen. Dat laatste gebeurt dus al vrij snel (een flauwe grap kan al voldoende zijn), vaak snappen mensen het ook niet als ik het dan probeer af te kappen. Mensen die mijn onzekerheid verder proberen te triggeren zal ik mijden als de pest.
Misschien heb je het al gepost, maar heb je weleens professionele hulp gezocht ?quote:
[..]
Je hebt helemaal gelijk, en toch is het zo verdomd lastig. Zodra ik een paar ogen van een onbekend iemand net iets te lang op mij gericht zie staan wil ik eigenlijk al weglopen, op wat voor een plek dan ook. Bij elke vorm van afwijkend gedrag (dit kunnen hele kleine dingen zijn) van mezelf kan ik bloednerveus worden als er anderen meekijken. Ik heb nog het geluk dat ik een beroep doe waarbij mijn leidinggevende niet over mijn schouder mee kan kijken, op een druk kantoor zou ik bijvoorbeeld denk ik niet normaal kunnen functioneren.
Het is gewoon vaak alles of niets, óf ik mag iemand en kan ik redelijk mezelf zijn, durf veel over mijn privé-leven kwijt, etc. Of ik mag iemand gewoon totaal niet, en dan zal ik ook niet meer dan het hoogstnoodzakelijke doen om zaken af te handelen. Dat laatste gebeurt dus al vrij snel (een flauwe grap kan al voldoende zijn), vaak snappen mensen het ook niet als ik het dan probeer af te kappen. Mensen die mijn onzekerheid verder proberen te triggeren zal ik mijden als de pest.
Denk dat dit best kan helpen nml.
Die kunnen je vaak helpen met allerlei technieken om rationeler te denken, en dat kun jij volgens mij wel goed gebruiken.
In mijn ogen heb je jezelf zo geconditioneerd dat je nu zo enorm achterdochtig bent, je kunt jezelf ook weer conditioneren om die achterdocht e.d. kwijt te raken, zeker met hulp van professionals, en dat is trouwens helemaal niets om je voor te schamen ofzo.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
typisch zo'n voorbeeld waaruit blijkt dat je teveel nadenkt. je probeert het niet eens 'want het zal wel niet goed gaan'. logisch dat je ongelukkig bent.quote:
, op een druk kantoor zou ik bijvoorbeeld denk ik niet normaal kunnen functioneren.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ik ga ook wel een biertje meepakkenquote:
TS, wat jij nodig hebt zijn vrienden. Mensen waarmee je leuke dingen onderneemt en die jou genoeg afleiding geven, zodat je minder op jezelf gefocust raakt.
Ik ben ooit geweest waar jij nu bent, en door omstandigheden is het nu ook weer een beetje karig, maar toen ik vroeger elke week wel een keer met vrienden naar de stad ging om iets te gaan drinken en bijpraten, voelde ik mij meteen veel beter. Sporten hielp in die tijd ook veel. En daarna kwam ook ineens een vrouw in beeld.
Het zijn dan ook dingen die ik nu weer wil oppakken. Het verschil tussen jou en mij is dat ik al eens eerder heb ervaren dat het allemaal wel kan.
Uit welke regio kom je eigenlijk? Ik ben er wel voor in om weer eens nieuwe mensen te leren kennen. Biertje?
[..]
Inderdaad
Ik herken jouw state-of-mind heel goed. Je zit opgesloten in je hoofd. Ik heb hetzelfde gehad, nog steeds wel aangezien het toch een onderdeel van je is. Het was voor mij ook niet mogelijk om het te veranderen zonder hulp van andere mensen, en dat vond ik moeilijk om toe te laten. Ook om de schaamte die jij ook voelt. Ik heb een heel sociale baan en ga op het werk ook veel met mensen om, ook altijd goede collega's gehad, maar toch dit probleem, rara waar het dus aan ligt.
Een psycholoog kan je helpen, maar het moet wel goed klikken met de persoon in kwestie.
Je hebt jezelf om voor en mee te leven, nu en altijd.quote:
realiseer ik me echter meer dat ik steeds minder over heb om voor te leven
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
De afgelopen maanden heb ik o.a. via Facebook weer een paar oude contacten weten te herstellen, zoals een vriend en een vriendin van de basisschool, een meisje dat ik jarengeleden op internet heb leren kennen en een goede vriend van de middelbare school. Oke, ik durf op dit moment nog absoluut niet te zeggen dat ik daarmee wat vriendschappen herwonnen heb, maar geeft toch weer een beetje nieuwe hoop.
Ook heb ik laatst nog op een vrijwillig evenement voor het goede doel (via mijn werkgever) een aantal van mijn collega's beter leren kennen en eigenlijk gewoon een topdag gehad. Met één collega (met wie ik al vaker contact had gehad) wat dieper gepraat over zijn en mijn privé-leven, en hij zei oprecht dat hij mij inmiddels wel als vriend zag. (wat mij vervolgens weer erg nerveus maakte)
Het werk behoed me vooralsnog voor de sleur, maar op het momenten dat ik weer thuis zit (zoals nu) verlies toch weer vrij snel mijn energie en heb ik afleiding nodig om te voorkomen dat ik weer te veel loop te piekeren en weer in die negatieve gedachtespiraal beland. Heb er eigenlijk een hekel aan om de hele dag achter mijn laptop te hangen, maar het is de enige manier om voor mijn gevoel nog voldoende contact met de wereld om me heen te houden.
Ook heb ik laatst nog op een vrijwillig evenement voor het goede doel (via mijn werkgever) een aantal van mijn collega's beter leren kennen en eigenlijk gewoon een topdag gehad. Met één collega (met wie ik al vaker contact had gehad) wat dieper gepraat over zijn en mijn privé-leven, en hij zei oprecht dat hij mij inmiddels wel als vriend zag. (wat mij vervolgens weer erg nerveus maakte)
Het werk behoed me vooralsnog voor de sleur, maar op het momenten dat ik weer thuis zit (zoals nu) verlies toch weer vrij snel mijn energie en heb ik afleiding nodig om te voorkomen dat ik weer te veel loop te piekeren en weer in die negatieve gedachtespiraal beland. Heb er eigenlijk een hekel aan om de hele dag achter mijn laptop te hangen, maar het is de enige manier om voor mijn gevoel nog voldoende contact met de wereld om me heen te houden.
Ben helaas het hele weekend weer eens alleen thuis, weer tijd genoeg om gek te worden van mezelf. Van de week heb ik nog een paranoïa-aanval gehad waarbij ik me zo extreem afgezet tegenover iedereen voelde, dat ik een goede collega die om hulp vroeg compleet heb negeerd, waarvan ik nu ontiegelijk veel spijt heb. Voelde op dat moment gewoon niet de behoefte om ook maar met iemand te praten, wie dan ook. Acheraf gezien kan ik mezelf daarover weer helemaal opvreten, omdat ik weer eens de zoveelste slechte indruk bij een aantal mensen heb gemaakt en omdat zulke dingen gewoon op geen enkele manier goed te praten zijn.
