quote:
Op woensdag 7 juli 2010 10:29 schreef Superher0 het volgende:Ik zie net dat ik vanavond de 8000km dit seizoen kan passeren, mits ik 8 km extra rijd. Dus maar een extra lusje van kantoor naar huis. Streven is om Juli de 10.000 te gaan halen, Dus nog 2000km in 3 weken. Is te doen, maar wat vaker met de fiets naar kantoor en wat extra rondjes rijden.
Over rondjes rijden, gisteren op de wielerclub reed er eentje van de rabo opleidingsploeg mee. Begon 5 ronden voor het einde even op kop te sleuren. continu 46 en dat voor 5km, toen vond hij het wel welletjes en mochten wij amateurs overnemen. 41 gemiddeld uiteindelijk in 1u15m. Was mooi op tijd voor de wedstrijd
Ik heb ooit eens meegemaakt dat Jansz Koerts meedeed met een wedstrijd in een voorjaarscompetitie. Ik was op twee ronden voor het einde met 5 man ontsnapt. We reden volle bak. Met een ronde te gaan hadden we een paar honderd meter voorsprong, normaal genoeg om voor te blijven (mits er samengewerkt wordt, en dat deden we). Halverwege de laatste ronde gaat Koerts op kop rijden, haalt ons bij het uitkomen van de laatste bocht bij (dat was ongeveer 600 meter nadat 'ie op kop begon te rijden) en walst over ons groepje heen. Ik was nog 7e
Vorig jaar op Sloten was er een kopgroep met anderhalve minuut voorsprong. Met 20 minuten te gaan begon Jens Mouris op kop te beuken. Dat ging goed hard
In tien minuten of zo had hij het gat dicht. Terwijl ze vooraan ook niet stilstonden.
Ik heb op Mallorca eens met wat profs meegereden. Ze haalden me in, dus ik haakte aan. Eentje van Lampre die keek trouwens verbaasd toen hij van kop kwam en ik gebaarde dat hij er tussen moest. Ik had niet zo'n zin om mee te draaien. Later gingen ze een klimmetje op. De eerste kilometer was vals plat. Ik zat volle bak in hun wiel, terwijl zij rustig aan het keuvelen waren. Toen het echt omhoog ging was ik er na 5 meter af
Op de terugweg naar het hotel heb ik toen nog met mannen van Chocolade Jacques meegereden. Toen wel meegedraaid op kop
Dat was wel flink aanpoten
We reden iets achter een groepje van Euskatel en daar wilden we naar toe.
Mijn leukste ervaring met profs was in de Dolomietenmarathon. Toen ben ik de Pordoi opgereden met Francesco Moser in mijn wiel
Toen stond ik bij de start al vlak achter Franco Ballerini (was volgens mij het jaar nadat hij gestopt was).
Je maakt wat mee met dat fietsen