Het grote "rammelaars-topic" deel 26

hier een rammel vanaf vakantie...maar niet van mij, maar van mijn man

die rammelt harder dan ik....scheelt natuurlijk dat we doodgegooid worden met kleine kindjes die cute zijn

kleine kindjes die leren zwemmen/lopen/de wijde wereld ontdekken

ik wil ook zo graag ♥

Ik kom ook maar eens openlijk rammelen. Kansloos rammelen ook, want door medicijngebruik waar ik nog wel een jaar of 2 aan vast zit mag ik niet zwanger worden.

En dat net terwijl vriendlief zei "Als je nu zwanger zou worden zou dat best leuk zijn." terwijl hij twee jaar geleden nog panisch was toen we dachten dat ik zwanger was...

Oei dames, maar zit het er nog steeds niet in? aurum, je vriend wil nog steeds eerst zn studie afmaken? En bellelena's vriend wil ook nog wachten?

Gala, dat lijkt me ook naar zeg, als je allebei best wel wilt maar vast zit aan medicijnen
Kun je misschien een gesprek aangaan met artsen, dat je in elk geval duidelijk maakt dat er wel een kinderwens is? Wie weet scheelt het

Het eerste wat mijn arts zei toen ik deze medicijnen voorgeschreven kreeg was "Ik hoop dat je aan de pil bent want zwanger worden is een heel slecht idee." Nouja, het is wel duidelijk. Ik weet dat er in Nederland iets makkelijker mee om wordt gegaan (hoewel het niet aangeraden wordt) dan hier in Duitsland, maar ik wil het risico ook gewoon niet lopen een ziek of gehandicapt kindje op de wereld te zetten omdat ik per se NU een kind wil. Ik ben bijna 29 dus ik heb in theorie ook nog wel een paar jaar...

Maar het rammelen wordt er niet minder om

Gala kunnen de artsen niet met je uitkijken naar een ander medicijn waarmee je wel zwanger kunt/mag worden?

Ben een tijdje niet op dit topic geweest, en heb ook niet echt teruggelezen. Maar voor alle rammelaars; succes..! Met het geduld hebben, of met het overtuigen of of of....

Hier inmiddels een flinke ommezwaai! Toen ik vriendje een paar maanden terug vertelde dat ik best graag een kindje zou willen, was ie bepaald niet enthousiast. Gisteren vertelde ie dat ie het best wel heel tof zou vinden om vader te worden, hij had er de laatste tijd vaak over nagedacht en hij ziet het inmiddels helemaal zitten.

Eind dit jaar staat eerst nog een verbouwing in de planning, en daarna ga ik afscheid nemen van mijn spiraaltje, zo spannend!

Wauw Raantje, wat super! En spannend! Veel succes met de verbouwing

Ik ga denk ik bij de eerst volgende afspraak inderdaad maar eens polsen of er ook andere medicijnen zijn. Enerzijds ben ik heel blij met deze pillen want ik doe het er echt heel goed op.. Maarja die bijwerkingen he...

quote:

Op donderdag 29 juli 2010 14:25 schreef LadyBlack het volgende:
Oei dames, maar zit het er nog steeds niet in? aurum, je vriend wil nog steeds eerst zn studie afmaken? En bellelena's vriend wil ook nog wachten?

Gala, dat lijkt me ook naar zeg, als je allebei best wel wilt maar vast zit aan medicijnen
Kun je misschien een gesprek aangaan met artsen, dat je in elk geval duidelijk maakt dat er wel een kinderwens is? Wie weet scheelt het

Ik wil ook nog steeds dat mijn man zijn studie afmaakt Ik ben de kostwinnaar en stel nou dat er complicaties zijn bij de zwangerschap (je weet immers nooit), dan halen we onszelf potentieel zoveel problemen op de hals....

we wachten nog wel even

ChillayD is begonnen met de bevalling!! Super spannend

Ohh men, ik weet nog hoe we hier samen in het rammelaarstopic zaten..
Iedereen schuift maar door en ik ben er nog steeds..

Maar het is ook wel al heel spannend om een beetje te volgen hoe de dames hier doorschuiven, zwanger worden en dan nu zelfs bevallen! Ben heel benieuwd naar het babietje van ChillayD! (ook al ken ik haar misschien niet, het voelt toch wel als een bekende van de tijd in het rammelaarstopic, ik leef stiekem erg mee!)

Net als met LadyBlack, hoe is het bij jou?


Hier is het trouwens op zich wel goed, maar we zijn nog niet zwanger En ook nog niet perse zonder condoom aan het oefenen Ik zal weer eens zorgen voor wat ontmoetingen met kleine kindjes oid om vriendje weer een beetje wakker te schudden hihi!

Ja bellelena, t wordt wel eens tijd dat je vriendje ook echt gaat rammelen! Kleine kindjes laten zien lijkt me een goed actieplan en ik herken het volgen wel hoor mensen met wie je een beetje gelijk oploopt zijn toch altijd speciaal!

Ik ben geloof ik gelijk met Jeetjejom naar het streepjestopic verhuisd, en moet je nu zien! Ik hoop dat het bij mij ook snel gaat

Raantje, wat fijn dat er bij jullie nu overeenstemming is en ook al een verbouwing gepland! Dat zijn goeie eerste stappen

Zuster87, ga jij al bijna naar je vriend toe? Hoop dat je er een mooie tijd van maakt

ik laat ook heel voorzichtig eens wat van mij horen. Ik ben nog jong (<25) en ik studeer en mijn man studeert ook nog, maar die is volgend jaar wel klaar. Voor ons kan het nu nog niet, in huis hebben we geen ruimte en ik geniet nog van de vrijheid van een leven zonder kinderen maar langzamerhand ben ik van 'kinderen..? ach ooit' naar 'kinderen..? waarom eigenlijk nog niet?' gegaan. Dat bevreemdt me wel een beetje, en ik denk er heel veel over na en daarom post ik nu ook in dit topic. Mijn man is dan wel 5 jaar ouder maar die is er nog totaal niet aan toe, al heeft hij wel gezegd dat hij denkt dat dat later nog wel komt. En kindjes hebben we in overvloed in de omgeving maar dat zorgt bij hem eerder voor tempering van een kinderwens dan dat het zijn wens groter maakt


Gala6183: wat vervelend zeg, dat je je kinderwens moet uitstellen vanwege medicijngebruik! Ik zou inderdaad ook eens polsen of je andere medicijnen kunt krijgen!

Bellelena: ik lees nog niet heel lang mee, maar mag ik weten waarom je al zolang rammelt en er nog niets gebeurt? Je vriend wil niet en daar zit blijkbaar niet veel verandering in?

LadyBlack: succes ermee he! Ik hoop dat je wens snel uitkomt

LadyBlack, ook hier voor jou nog eens een extra Hopelijk verhuizen we snel met zijn 2tjes weer verder!
En rammelaartjes allemaal met de mannen, plannen, en andere obstakels natuurlijk!

Mag hier ook nog wel af en toe iedereen komen aanmoedigen of jullie verhalen meelezen over schattige neefjes, buurjongetjes of gewoon vakantiegrut wat jullie tegenkomen?

Lot_1: Welkom iig!

Wekom Lot_1!
Ik rammel nu zo onderhand een jaartje of 2,5 denk ik, aan het begin postte ik hier sporadisch, maar de laatste tijd (sinds 1 jaar geleden toen een goede vriend+vriendin in verwachting raakten) is het toch best hard gaan rammelen hier! Vroeger dacht ik: 'Kinderen, ik? Dat nooit!', maar plots, 2,5 jaar geleden dacht ik ineens: 'Ik wil een kindje!'
Anyway, het eerste jaar heb ik stiekem alleen voor mezelf gerammeld, ik liep altijd zo te verkondigen dat ik nooit een kindje wilde dat ik het maar gek vond dat ik dit opeens voelde en ik durfde het niet echt te zeggen. Vrienden van mij waren er ook nog niet echt mee bezig, of we hadden het er iig nooit over.
Na 1 jaar toen heb ik het op tafel gegooid, tegenover mijn mama en vriendje in 1 keer haha! Ze schrokken er niet van gelukkig, maar ik was blij dat het een keer eruit kwam. Een half jaar later waren vrienden van ons dus plots zwanger! Ze waren we al een beetje er naar toe aan het leven en voorzichtig aan het proberen, maar het ging heel snel! En pas toen heb ik voor de tweede maal er met mijn vriendje over gesproken. We studeren beiden ook nog, ik ben nu 26 en hij net 27, dus valt best mee
Hij moest nog erg aan het idee wennen en went nu langzaamaan steeds meer, maar hij is er net nog niet helemaal klaar voor om er echt 100% voor te gaan. Dus dat wacht ik nu een beetje af! En aan de ene kant is het wel een beetje fijn, want ik vind het ook best eng om zo'n grote stap te nemen, dus nu heb ik zelf ook nog een beetje tijd om te wennen aan het idee. Maar ik heb ook echt veel momenten dat ik gewoon nu hopla meteen wil! Ik ben van mezelf een enorme twijfelkont, en dat zie ik hierin ook. Het ene moment denk ik: 'Ojeej, toch nog even wachten' en het volgende moment 'Ik wil nu!'. Maar het komt vanzelf wel goed, ik denk dat we best binnenkort gewoon het condoom laten voor wat het is en een beetje stiekem wat gaan oefenen En dan eerst gewoon zoiets van 'we zien wel', en het op z'n beloop laten.

En je noemt jouw vriendje je man, ben je met hem getrouwd al? Of is het gewoon een kooswoordje?
Wel jammer dat hij de kindjes in je omgeving eerder afschrikkend vindt dan dat ie ervan gaat meerammelen! Mijn vriendje heeft nooit met babies in zijn directe omgeving te maken gehad, dus voor hem is het ook een beetje abstract dat hele idee van een kindje krijgen. En doordat vrienden nu een baby hebben gekregen heeft ie het toch eens dichterbij meegemaakt en vindt ie het juist wel erg leuk en is het minder een ver-van-zn-bed-show. Dus vandaar dat ik hem maar een beetje in de buurt van kleine kindjes wil lokken Wel schattige dan natuurlijk haha Maar dat zijn de meeste wel dus dat scheelt

En nu rammel ik dus gewoon gezellig nog mee hier!
En kijk ik met spanning uit naar de vorderingen van anderen hier, zoals ChillayD (die as we speak aan het bevallen is!) en LadyBlack die net is doorgeschoven naar het tweede streepje topic!
Het voelt bijna alsof ik zelf ook weer een stapje vooruit maak als iemand anders hier dat doet! Dus dat is erg leuk

quote:

Op vrijdag 6 augustus 2010 02:30 schreef bellelena het volgende:
Wekom Lot_1!
Ik rammel nu zo onderhand een jaartje of 2,5 denk ik, aan het begin postte ik hier sporadisch, maar de laatste tijd (sinds 1 jaar geleden toen een goede vriend+vriendin in verwachting raakten) is het toch best hard gaan rammelen hier! Vroeger dacht ik: 'Kinderen, ik? Dat nooit!', maar plots, 2,5 jaar geleden dacht ik ineens: 'Ik wil een kindje!'

Dankjewel voor je verhaal! Raar he, dat je zo van mening kunt veranderen in korte tijd! Dit heb ik dus precies hetzelfde, zo'n ommezwaai waarbij ik denk dat mensen wel verbaasd zullen zijn als ze het horen. Dus laat ik het af en toe heel voorzichtig doorschemeren

quote:

Anyway, het eerste jaar heb ik stiekem alleen voor mezelf gerammeld, ik liep altijd zo te verkondigen dat ik nooit een kindje wilde dat ik het maar gek vond dat ik dit opeens voelde en ik durfde het niet echt te zeggen. Vrienden van mij waren er ook nog niet echt mee bezig, of we hadden het er iig nooit over.
Na 1 jaar toen heb ik het op tafel gegooid, tegenover mijn mama en vriendje in 1 keer haha! Ze schrokken er niet van gelukkig, maar ik was blij dat het een keer eruit kwam. Een half jaar later waren vrienden van ons dus plots zwanger! Ze waren we al een beetje er naar toe aan het leven en voorzichtig aan het proberen, maar het ging heel snel! En pas toen heb ik voor de tweede maal er met mijn vriendje over gesproken. We studeren beiden ook nog, ik ben nu 26 en hij net 27, dus valt best mee
Hij moest nog erg aan het idee wennen en went nu langzaamaan steeds meer, maar hij is er net nog niet helemaal klaar voor om er echt 100% voor te gaan. Dus dat wacht ik nu een beetje af! En aan de ene kant is het wel een beetje fijn, want ik vind het ook best eng om zo'n grote stap te nemen, dus nu heb ik zelf ook nog een beetje tijd om te wennen aan het idee. Maar ik heb ook echt veel momenten dat ik gewoon nu hopla meteen wil! Ik ben van mezelf een enorme twijfelkont, en dat zie ik hierin ook. Het ene moment denk ik: 'Ojeej, toch nog even wachten' en het volgende moment 'Ik wil nu!'. Maar het komt vanzelf wel goed, ik denk dat we best binnenkort gewoon het condoom laten voor wat het is en een beetje stiekem wat gaan oefenen En dan eerst gewoon zoiets van 'we zien wel', en het op z'n beloop laten.

gelukkig heb je inderdaad ook nog geen haast, dat haalt wel druk van de ketel. Daar ben ik ook wel blij mee, dat ik niet 35 ben en ik eigenlijk amper kan wachten. Dat lijkt me echt zwaar.. Maar spannend hoor! Hou ons op de hoogte

quote:

En je noemt jouw vriendje je man, ben je met hem getrouwd al? Of is het gewoon een kooswoordje?

Ik ben getrouwd ja nu bijna een jaar

quote:

Wel jammer dat hij de kindjes in je omgeving eerder afschrikkend vindt dan dat ie ervan gaat meerammelen! Mijn vriendje heeft nooit met babies in zijn directe omgeving te maken gehad, dus voor hem is het ook een beetje abstract dat hele idee van een kindje krijgen. En doordat vrienden nu een baby hebben gekregen heeft ie het toch eens dichterbij meegemaakt en vindt ie het juist wel erg leuk en is het minder een ver-van-zn-bed-show. Dus vandaar dat ik hem maar een beetje in de buurt van kleine kindjes wil lokken Wel schattige dan natuurlijk haha Maar dat zijn de meeste wel dus dat scheelt

haha, ja ik kan me ook wel voorstellen dat het 'werkt' wanneer het om vrienden gaat die kinderen krijgen en bij wie het ook allemaal leuk is (dus geen oververmoeide ouders met huilende babies ). Het punt is dat mijn man een heleboel nichtjes of neefjes heeft maar die bijna altijd allemaal bij elkaar zien, wanneer ze echt ontzettend druk zijn en ontzettend slecht luisteren. En bovendien ziet hij ook van dichtbij hoe je leven veranderd, dat je als papa en mama zijnde eigenlijk 100% van de tijd met je kind bezig bent (is het niet in het echt, dan wel in je hoofd) en daar is hij nog lang niet aan toe. Dat is ook nog wel mijn grootste twijfelpunt, op alle praktische bezwaren na. Dus we wachten nog even en groeien er langzaam naar toe en wellicht post ik over een paar jaar in dit topic wel goed nieuws

quote:

En nu rammel ik dus gewoon gezellig nog mee hier!
En kijk ik met spanning uit naar de vorderingen van anderen hier, zoals ChillayD (die as we speak aan het bevallen is!) en LadyBlack die net is doorgeschoven naar het tweede streepje topic!
Het voelt bijna alsof ik zelf ook weer een stapje vooruit maak als iemand anders hier dat doet! Dus dat is erg leuk

mooi dat je er zo positief in staat En wie weet ben jij binnenkort ook aan de beurt

Wij gaan volgende week ook op kraamvisite bij mijn buurvrouw, die heeft 2 weken geleden een kindje gehad

Ben benieuwd hoe dat zal gaan

en weer terug van vakantie.... vrijdag naar de gyn om hopelijk het spiraaltje te laten verwijderen...

Welkom voor de nieuwe meiden hier!!

Diaan succes alvast vrijdag!

Pffft ik rammel echt de pán uit.. En dan sluit ik ook nog eens het 2e streepjes topic.. Zucht.. Nog een jaar of zo wachten, misschien wel 2 jaar..

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 13:20 schreef _aurum_ het volgende:
Ik wil ook nog steeds dat mijn man zijn studie afmaakt Ik ben de kostwinnaar en stel nou dat er complicaties zijn bij de zwangerschap (je weet immers nooit), dan halen we onszelf potentieel zoveel problemen op de hals....
we wachten nog wel even

Welnee, niet wachten!
Wist je dat mannen opeens gaan afstuderen als er een kindje op komst is? Ze willen dan opeens graag afstuderen / harder rennen omdat ze graag voor hun gezin willen zorgen. Althans dat is wat ik zie bij mannen uit mijn omgeving... Dus, wat let je

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 11:55 schreef Pandorah het volgende:

[..]

Welnee, niet wachten!
Wist je dat mannen opeens gaan afstuderen als er een kindje op komst is? Ze willen dan opeens graag afstuderen / harder rennen omdat ze graag voor hun gezin willen zorgen. Althans dat is wat ik zie bij mannen uit mijn omgeving... Dus, wat let je

Pandorah, ben jij dezelfde als een tijdje geleden? Die waarvan de toenmalige vriendin een kindje kreeg en die zelf ook ging nadenken over een kindje krijgen (al dan niet van een donor)?

Speelt dat nog? Ik ben benieuwd.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 13:40 schreef Groofsken3 het volgende:
Pandorah, ben jij dezelfde als een tijdje geleden? Die waarvan de toenmalige vriendin een kindje kreeg en die zelf ook ging nadenken over een kindje krijgen (al dan niet van een donor)?

Speelt dat nog? Ik ben benieuwd.

Dat ben ik niet. En ik kan niet zo snel bedenken wie je bedoelt .

Groofsken bedoelt deze dame Pandora73