Dood, een fascinerend onderwerp?

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 13:30 schreef Darkwolf het volgende:
Zo bedoel ik het dus niet.
Het gaat meer om het idee dat ik feitelijk dus niet besta. Daar komt het op neer.
Ja fysiek.. als een hoop ingewikkelde chemische processen in een zak vlees.

hmmm. Toch jammer dat je het zo bekijkt. Persoonlijk vind ik het één namelijk niet onderdoen voor het ander.

quote:

Daarom vind ik films als AI of zelfs The Terminator zo fascinerend.
Hoeveel verschillen wij van ingewikkelde nagemaakte kunstmatige AI?
De enige barriere is onze ongekende complexiteit die wij voorlopig nog niet weten na te maken.

Dat verschil is er nauwelijks. In weze zijn we 100% biologische terminators

quote:

Je blijft gefocussed op chemische reacties en dit bestempel je als liefde.
XTC of verliefdheid... ik ervaar liefde op een veel dieper nivo dan alleen die roze bril of chemische drug boost.
Dat gaat voorbij de fysieke processen.

Nee. ik heb het hiermee uitsluitend over het 'gevoel'. Nog voor je dat 'gevoel' krijgt is er in een onbewust process MEDE op basis van de chemie bepaald dat iemand een goede vriend of partner voor je zou kunnen zijn. Vervolgens word door de hersenen een seintje gegeven aan bepaalde klieren in het lichaam om bepaalde stofjes aan te maken, waardoor je 'verliefdheid' voelt.

quote:

Het is dit wat ons alles verbind en het is dit wat mij instaat stelt om op afstand te communiceren en te verbinden met andere wezens. Zij het mens of dier.

hmmm... kweetnie of je dat 'liefde' kunt noemen. Maar goed, weet ook geen beter woord

quote:

Dan is dat bij mij stuk, want ik vind mensen alleen leuk op vrienschappelijke basis. Maar zware woei gevoelens heb ik nooit echt gehad.
Verder bepaald het psychische deel ook een boel hoor, maar in jouw voorbeeld heb je het nu puur en alleen even over het leuk of niet leuk vinden van een mogelijke partner neem ik aan.

Yep.

quote:

En dit heb je dus echt maar dan ook echt helemaal en pontificaal mis.
Hierboven heb ik het al een beetje uitgelegd: de ECHTE liefde die ik ervaar bestaat inderdaad niet d.m.v een chemisch cocktail, maar iets dat diep vanuit de kern van je wezen komt.
Al meer als 12 jaar heb ik een band met niet eens een mens maar een dier, waarvan het lastig uitleggen is wat wij (ja wij) voor elkaar voelen.
Ik haal dit voorbeeld even aan omdat jij toevallig als uiterste de liefde van een moeder voor haar kind aan haalt.
Als mensen mij dus vragen om onze band te omschrijven zeg ik altijd het volgende om ze een mogelijk idee te geven.
Neem de liefde van een moeder, de liefde van een zus, de liefde van een (harts)vriendin en vermenigvuldig dit met 1000.
Als je geest zich dit kan inbeelden heb je ongeveer een idee hoe close wij zijn samen. Ze is mijn soulmate en wij ervaren zijn simpelweg een.
Dus all just because of chemicals? I don't think so.

Ik heb exact hetzelfde gevoeld voor een vrouw(mens), maar helaas ... zij bleek daar 'anders' over te denken.
Het is dus niet eens een wederzijds, onfeilbaar 'systeem'.

Overigens ... ook hier zie ik een duidelijk verschil van 'kijk op'. Jij doet alsof die chemische cocktail liefde niet 'echt' is.
Dat zie ik toch echt HEEL anders. Het is daarmee niet ineens 'fake'. Het valt wel te faken/beinvloeden ! Met Parfums enzo.

quote:

Je hebt ergens een punt. Als dit alles alleen maar bestaat uit chemische processen en evolutie is het een wonderbaarlijk proces.
Maar ik blijf er bij: het is allemaal fake en een grote chemische trip.
Het is wat jij zegt: wij hechten er waarde aan want beter weten doen we dus ook niet.
Leven na de dood even daar gelaten dus, maar liefde is dus wel degelijk echt en er is dus wel degelijk meer aan de hand.
Persoonlijk hoef ik ook niet te weten wat dat is en hoe het werkt. Het is er en kan ervaren worden en dat is mooi genoeg.
Net als het voor jou genoeg is om te weten dat het door allemaal fysieke reacties komt en niets meer, zonder daar steeds bij stil te hoeven staan.
"Ja liefje. Ik hou echt van je. Mijn chemische cocktail voor jou is optimaal dankzij de combinatie van jou feromonen." .... ik denk dat het meteen ook je laatste date zou zijn als je er zo mee om zou gaan.

Damn... zou dat het zijn ?

Nee, zo ga ik er ook niet mee om, en er is wel degelijk 'meer', maar ook dat zijn allemaal vrij 'aardse' processen.
_{Is het bekken breed genoeg voor een kind ? Zijn die memmen groot genoeg om voldoende melk te produceren ? Is het lichaam/gezicht redelijk in proportie (& dus genetisch ok) ? ... zijn er daar b.v. een paar van als het gaat om partner keuze}

... en ach, wat boeit het eigenlijk. Zolang ik het maar voel


edit:

quote:

Daarom vind ik films als AI of zelfs The Terminator zo fascinerend.

Nog even daar op reageren, want er schiet me net iets te binnen
Ik kan je namelijk omtrent deze zaken de (nieuwe !) serie van Battlestar Galactica van harte aanbevelen !
Humanoid robots, liefde, vriendschap, trouw, de dood, God etc. komen daarin allemaal aan bod.

[ Bericht 5% gewijzigd door R0N1N op 28-07-2010 19:15:35 ]

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 18:54 schreef mcf het volgende:
Ik zat zojuist hieraan te denken:

Dat wij aldus onze zielen/geesten/of wat dan ook in een soort gevangenis zitten. Die gevangenis is de wereld. En ieder heeft een eigen cel, het brein. En als je in real life in een cel zit heb je beperkingen, je mag niks etc etc. Onze cel (het brein) heeft ook beperkingen: Perceptie. En als we dus doodgaan sterft het brein en zo ook onze cel, waardoor we geen beperkingen meer hebben en waarna alles is.

zoiets dus

Zoiets denk ik wel eens aan bij Hemel & Hel. Eigenlijk (wellicht) één en het zelfde, maar het verschil zit 'm in de perceptie.

Stel: Het 'hiernamaals' is een 100% spirituele 'omgeving', zonder materie & zintuigen. Dan zou dat voor een spiritueel ingesteld iemand de 'Hemel' (kunnen) zijn. Maar voor een volledig ego gericht materialistisch iemand is dat juist de 'Hel'.

Zelfde is hier op aarde ook wel. Je zit niet in een gevangenis, je creerd 'm zelf !

Vooralsnog ben ik echter meer van de "Als we doodgaan sterft het brein, waarna alles weg is" kant

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 19:33 schreef R0N1N het volgende:

[..]

Zoiets denk ik wel eens aan bij Hemel & Hel. Eigenlijk (wellicht) één en het zelfde, maar het verschil zit 'm in de perceptie.

Stel: Het 'hiernamaals' is een 100% spirituele 'omgeving', zonder materie & zintuigen. Dan zou dat voor een spiritueel ingesteld iemand de 'Hemel' (kunnen) zijn. Maar voor een volledig ego gericht materialistisch iemand is dat juist de 'Hel'.

Zelfde is hier op aarde ook wel. Je zit niet in een gevangenis, je creerd 'm zelf !

Vooralsnog ben ik echter meer van de "Als we doodgaan sterft het brein, waarna alles weg is" kant

Misschien is je lichaam gekoppeld aan een ego dat je hier op aarde gebruikt, en is je ziel in het hiernamaals niet gekoppeld aan dat ego en ook niet aan het lichaam. Dat zijn dan de instrumenten voor je essentie om te leren.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 20:40 schreef nokwanda het volgende:
Misschien is je lichaam gekoppeld aan een ego dat je hier op aarde gebruikt, en is je ziel in het hiernamaals niet gekoppeld aan dat ego en ook niet aan het lichaam.

Misschien.

Misschien is onze 'essentie' niet veel meer dan het resultaat van allerlei communicatie binnen een 'collectief' (van cellen). Een zelflerende, zelfbewuste 'super-computer' (zonder harddisk ).

quote:

Dat zijn dan de instrumenten voor je essentie om te leren.

Dat sowieso.

Maar als er geen essentie is, buiten die hoop botten en chemie, waarom zou je dan moeten leren?
Leren heeft een doel. Als er geen hoger doel is, is leren nutteloos. En niets in de natuur is nutteloos (hoewel je soms anders zou denken: muggen, Jacob Zzzzzuma, ow wacht...da's hetzelfde)

Nog vergeten ...

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 12:50 schreef nokwanda het volgende:
Maar wat heeft het dan allemaal voor een nut?

Moet dat dan ?
Wat betekend het voor jou ?

Het leven is.
Enjoy the ride (to the best you can).

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 21:27 schreef nokwanda het volgende:
Maar als er geen essentie is, buiten die hoop botten en chemie, waarom zou je dan moeten leren?
Leren heeft een doel. Als er geen hoger doel is, is leren nutteloos. En niets in de natuur is nutteloos (hoewel je soms anders zou denken: muggen, Jacob Zzzzzuma, ow wacht...da's hetzelfde)

Doel: Zo lang mogelijk leven, zodat je zoveel mogelijk nageslacht kan leveren.

Edit:
Wil je overigens ogenblikkelijk je excuses maken aan alle muggen in de wereld

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 21:41 schreef R0N1N het volgende:
Nog vergeten ...
[..]

Moet dat dan ?
Wat betekend het voor jou ?

Het leven is.
Enjoy the ride (to the best you can).

Ik dacht het terwijl ik het schreef. Maar... ja dus. Dat moet. Alles heeft nut in de wereld.

Zelfs muggen (jaahaaaa, ik begrijp dat de excuses om een andere reden gemaakt zouden moeten worden. Doe ik lekker niet. Ik discrimineer muggen en Jacob Zuma. Verder niets of niemand

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 21:53 schreef nokwanda het volgende:
Ik dacht het terwijl ik het schreef. Maar... ja dus. Dat moet. Alles heeft nut in de wereld.

Nope. Alles is

Niet meer, niet minder. Nut is iets dat wij er aan verbinden.

quote:

Zelfs muggen (jaahaaaa, ik begrijp dat de excuses om een andere reden gemaakt zouden moeten worden. Doe ik lekker niet. Ik discrimineer muggen en Jacob Zuma. Verder niets of niemand

Je doet maar. Als je ze maar niet vergelijkt

Denk eens aan hoe je je voelt als je bijvoorbeeld verliefd bent, of als je intens verdriet hebt. Dat voel je in je hele lijf. Het blijft niet beperkt tot de hersenen. Dat gevoel is jouw wezen, de ziel wellicht. Bij een heftige ervaring, neemt dat deel ook afstand van het lichaam, anders zou je het niet aankunnen. En zo is het ook bij sterven. Ik denk dat we daar onterecht bang voor zijn. Het is een overgang naar een andere levensvorm waar het lichaam er niet meer toe doet. Volkomen vrijheid. Verlossing, zo een gelovige wil.
Gewoon, een nivo hoger.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 22:47 schreef JellieVrolijk het volgende:
Denk eens aan hoe je je voelt als je bijvoorbeeld verliefd bent, of als je intens verdriet hebt. Dat voel je in je hele lijf. Het blijft niet beperkt tot de hersenen. <snip>

Tot zo ver heb je in elk geval gelijk.

De rest ... tja. Denk 't niet. (maar wie weet )
"Gewoon, een nivo hoger." je laat het bijna als een allerdaags iets klinken

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 23:02 schreef R0N1N het volgende:

[..]

Tot zo ver heb je in elk geval gelijk.

De rest ... tja. Denk 't niet. (maar wie weet )
"Gewoon, een nivo hoger." je laat het bijna als een allerdaags iets klinken

Het gebeurt ook iedere dag hoor, dat mensen overlijden. Wie dat woord ook ooit heeft bedacht: overlijden. Diep triest: teveel geleden. Ik noem het: overstijgen. Mooi he?

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 23:20 schreef JellieVrolijk het volgende:

[..]

Het gebeurt ook iedere dag hoor, dat mensen overlijden. Wie dat woord ook ooit heeft bedacht: overlijden. Diep triest: teveel geleden. Ik noem het: overstijgen. Mooi he?

Teveel gestegen ?



Over het lijden heen. Ervan verlost zijn. Voor altijd.
Klinkt al een stuk beter dan 'teveel geleden', niet ?

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 22:47 schreef JellieVrolijk het volgende:
Denk eens aan hoe je je voelt als je bijvoorbeeld verliefd bent, of als je intens verdriet hebt. Dat voel je in je hele lijf. Het blijft niet beperkt tot de hersenen. Dat gevoel is jouw wezen, de ziel wellicht. Bij een heftige ervaring, neemt dat deel ook afstand van het lichaam, anders zou je het niet aankunnen. En zo is het ook bij sterven. Ik denk dat we daar onterecht bang voor zijn. Het is een overgang naar een andere levensvorm waar het lichaam er niet meer toe doet. Volkomen vrijheid. Verlossing, zo een gelovige wil.
Gewoon, een nivo hoger.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 22:47 schreef JellieVrolijk het volgende:
Denk eens aan hoe je je voelt als je bijvoorbeeld verliefd bent, of als je intens verdriet hebt. Dat voel je in je hele lijf. Het blijft niet beperkt tot de hersenen. Dat gevoel is jouw wezen, de ziel wellicht. Bij een heftige ervaring, neemt dat deel ook afstand van het lichaam, anders zou je het niet aankunnen. En zo is het ook bij sterven. Ik denk dat we daar onterecht bang voor zijn. Het is een overgang naar een andere levensvorm waar het lichaam er niet meer toe doet. Volkomen vrijheid. Verlossing, zo een gelovige wil.
Gewoon, een nivo hoger.

Ik hoop te leren om het zo te zien
Tot nu toe heb ik er angst voor. Voor mijn eigen dood, welteverstaan.
De dood van anderen komt wel steeds dichterbij, en dat helpt wel om het angstbeeld minder te maken.
Maar goed... voorlopig mag de dood van mij best weg blijven van mij EN mijn naasten, graag.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 20:40 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Misschien is je lichaam gekoppeld aan een ego dat je hier op aarde gebruikt, en is je ziel in het hiernamaals niet gekoppeld aan dat ego en ook niet aan het lichaam. Dat zijn dan de instrumenten voor je essentie om te leren.

Je ego heb je in het hiernamaals niet meer nodig. Dat is immers bedoeld om je hier op aarde te laten overleven.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 00:13 schreef Vincent. het volgende:
Je komt in de hemel, je krijgt je er je eigen wolk, 72 maagden en vleugels.

Neh, dat is het hoernamaals

quote:

Op zondag 1 augustus 2010 14:03 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Neh, dat is het hoernamaals

Nee joh, dat zijn máágden

Ik denk dat je in het hiernamaals op een wolk gezet wordt met je ergste plaag, afhankelijk van hoe je je in het leven op aarde hebt gedragen. Zo was ik in een vorig leven niet al te aardig en werd ik daarom als straf geplaatst op een wolk met al mijn voormalige schoonmoeders

Drijf ik zo op mijn wolk verder, kom ik een andere wolk tegen. Zit daar michielos op, met allemaal mooie, lekkere wijven. Ik weet wat michielos voor een typ is geweest op fok en roep dus meteen de wolkbeheerder erbij. "Kijk daar! Michielos! De grootste terreur van fok! Tig topics verknald! Talloze spirituele levens verwoest! En als dank krijgt hij al die lekkere wijven op zijn wolk mee?"

"Ah ja, maar dat zie je verkeerd" zegt de wolkbeheerder. "Al die wijven, die moesten ook gestraft worden."

quote:

Op donderdag 29 juli 2010 11:10 schreef nokwanda het volgende:
Ik hoop te leren om het zo te zien
Tot nu toe heb ik er angst voor. Voor mijn eigen dood, welteverstaan.
De dood van anderen komt wel steeds dichterbij, en dat helpt wel om het angstbeeld minder te maken.
Maar goed... voorlopig mag de dood van mij best weg blijven van mij EN mijn naasten, graag.

Kan het je sussen dat je wss het tijdstip en de manier waarop je deze Aarde zal verlaten al zelf op voorhand vastgelegd hebt ?

quote:

Op maandag 2 augustus 2010 16:39 schreef UncleScorp het volgende:

[..]

Kan het je sussen dat je wss het tijdstip en de manier waarop je deze Aarde zal verlaten al zelf op voorhand vastgelegd hebt ?

Alleen niet met de kennis van dit ego en dit lichaam.

Maar ik wil graag jouw visie hierop kennen.

quote:

Op maandag 2 augustus 2010 16:39 schreef UncleScorp het volgende:
Kan het je sussen dat je wss het tijdstip en de manier waarop je deze Aarde zal verlaten al zelf op voorhand vastgelegd hebt ?

Sorry Scorp, maar dat is nou een typische decadente westerlingen uitpraak

Denk je werkelijk dat kleine kinderen die verkracht & vermoord zijn, daar ZELF voor gekozen hebben ?

ziel:"Hallo, ik wilde graag mijn komende leven bespreken"
God:"Prima. Wanneer en hoe wilde je graag dood ?"
ziel:"Nou, leek me wel leerzaam en interresant om met een jaar of 8 te worden ontvoerd & opgesloten in een ondergronds hol alwaar ik 9 maanden lang door diverse mensen wordt uitgewoond & dan vermoord. Geen priesters hoor, dat is zo gewoontjes."
God:"Nou, das ook toevallig, ik heb hier nog een ziel & die wilde graag zijn leven slijten in de gevangenis, na een reeks brute verkrachtingen en slachtpartijen, liefst met onschuldige meisjes."
Ziel:"Geweldig. En hoe gaan we heten ?"
God:"Jou noem ik Mélissa, en hij heet Marc."

zoiets ?

Ik vind het een uiterst verwerpelijke suggestie, dat men er zelf al voor gekozen zou hebben.
Ik wil best met je meedenken als je bedoelt dat alles op voorhand al vast ligt. Wel reeds bepaald, maar niet door 'de persoon in kwestie', maar bij dit soort uitspraken heb ik liever dat je je mond gaat spoelen.

quote:

Op maandag 2 augustus 2010 19:17 schreef R0N1N het volgende:

[..]

Sorry Scorp, maar dat is nou een typische decadente westerlingen uitpraak

Denk je werkelijk dat kleine kinderen die verkracht & vermoord zijn, daar ZELF voor gekozen hebben ?

ziel:"Hallo, ik wilde graag mijn komende leven bespreken"
God:"Prima. Wanneer en hoe wilde je graag dood ?"
ziel:"Nou, leek me wel leerzaam en interresant om met een jaar of 8 te worden ontvoerd & opgesloten in een ondergronds hol alwaar ik 9 maanden lang door diverse mensen wordt uitgewoond & dan vermoord. Geen priesters hoor, dat is zo gewoontjes."
God:"Nou, das ook toevallig, ik heb hier nog een ziel & die wilde graag zijn leven slijten in de gevangenis, na een reeks brute verkrachtingen en slachtpartijen, liefst met onschuldige meisjes."
Ziel:"Geweldig. En hoe gaan we heten ?"
God:"Jou noem ik Mélissa, en hij heet Marc."

zoiets ?

Ik vind het een uiterst verwerpelijke suggestie, dat men er zelf al voor gekozen zou hebben.
Ik wil best met je meedenken als je bedoelt dat alles op voorhand al vast ligt. Wel reeds bepaald, maar niet door 'de persoon in kwestie', maar bij dit soort uitspraken heb ik liever dat je je mond gaat spoelen.

Zo dacht ik er ook ooit over. heb er zelfs weleens echt ruzie met iemand over gekregen.
Ik had een lading wrok over dingen uit mijn jeugd en zo, en toen me dat gezegd werd dacht ik hetzelfde als jij. Op de een of andere manier ben ik daar overheen gegroeid. En dat bedoel ik absoluut niet aanmatigend.