Haai, een bericht vanuit Kiziligac, Turkije. Om 01.20 staat de pick up gereed voor transfer naar Antalya airport met een tussenlanding op Dalaman en om 10.50 hoop ik weer aan de grond te staan in Eindhoven. Ik ben gelukkig goed bruin al begin alweer te vervellen. Voor mij de laatste keer AI, daar ven ik wel achter gekomen na een week. Om 09.00 aan t zwembad komen en geen enkel bedje meer vrij, want die strond Duitsers en Russen gooien te vroeg hun handdoeken over de stoel. Vandaag wildn we vroeg gaan eten en 2 minuten na opening restaurant zat alles vol. Gelukkig nog net een tafeltje gevonden, meteen wijn besteld en op naar buiten om een visje te scoren. Komen we terug, zitten er andere mensen aan onze tafel. Dus ik zeg beleefd op
m'n beste Duits dat ze moeten bonjouren. Na een paar happen vis blijkt t niet te eten te zijn, dus sluiten we aan bij de vleesbbq buiten. Na 10 min hebben we ons lapje gebakken lever en eenmaal bij onze tafel aangekomen, blijkt deze ingenomen door een ander stel en onze wijn en borden met vis waren weggehaald. Toen was de maat vol en zijn we weggelopen en een uur later gaan eten toen t wat rustiger was. Voor mij voortaan gewoon logies en ontbijt en geen Turkije meer!
Genoeg geklaag, ik ben er morgenavond weer na een hoop wassen te hebben gedraaid.
Maar ik ben een man, wij zijn niet zo