Arolsen | zondag 20 juni 2010 @ 15:05 |
Ik ben nu 26 jaar en tamelijk ontevreden over mijn leven. Ik heb het idee dat ik qua ontwikkeling en dingen meegemaakt hebben, zwaar achter loop op mijn leeftijdsgenoten. Ik woon nog steeds bij mijn ouders in een Brabants dorp. Ze zijn altijd goed voor me geweest maar hebben me wel ontzettend beschermd opgevoed. Ik mocht heel weinig. Veel minder dan veel klasgenoten. -Ik mocht nooit na het eten buiten spelen -Ik mocht niet gamen -Ik mocht geen bijbaan (kostte teveel tijd volgens hen die ik dan niet aan huiswerk kon besteden) -Ik mocht niet uit in de discotheek -Ik mocht niet in het bos spelen -Ik mocht maar een half uur per dag tv kijken enzovoorts Door al die verboden kon ik er nooit bij horen bij de groep in de klas die allemaal wel leuke dingen konden doen. Ik ben altijd volgzaam geweest en heb nooit veel tegenstand durven bieden. Ik heb daar veel spijt van want hierdoorheb ik veel gemist in mijn leven. Echte vrienden heb ik daarom niet. Op de middebare school en bij mijn studie waren wel wat lui waar ik het goed mee kon vinden. Maar dat heeft geen stand gehouden. Het was te oppervlakkig. Ik heb ook nog nooit een vriendin gehad. Een keertje op een schoolreisje wel een meisje gezoend. Maar verder zagen ze me nooit staan en lukte het me ook niet hun aandacht te trekken. Ik heb nu een knoop doorgehakt voor mezelf. Ik ga het huis uit want ik houd het niet meer uit. Ik ga in een appartement in Tilburg wonen (goed gelegen ivm mijn werk). Dat ben ik aan het regelen en ik verwacht er begin september in te kunnen. Voor mij een moeilijke keuze maar ik kan niet anders. Als ik zo doorga weet ik zeker dat de rest van mijn leven weinig interessant zal zijn. Maar deze stap is nog best eenvoudig. Dadelijk woon ik alleen in de stad en het zal moeite kosten om het leven op te bouewen dat ik nu mis. Ik wil graag vrienden ontmoeten en een relatie krijgen met een leuke vrouw. Hebben jullie tips over hoe ik het best als eenling kan integreren in de nieuwe stad? | |
L3IPO | zondag 20 juni 2010 @ 15:08 |
Ga op een teamsport, zoals voetbal of badminton ofzo ![]() | |
PiRANiA | zondag 20 juni 2010 @ 15:08 |
Ten eerste, het is jou opgelegd, dus spijt hoef/kan je niet hebben. Uit huis gaan lijkt mij een goede beslissing. Sporten is een goede manier om nieuwe mensen te vinden. Hier was laatst nog een topic over trouwens, ik zoek hem even op voor je ![]() | |
PiRANiA | zondag 20 juni 2010 @ 15:10 |
Hier staan ook wat tips: Dip en eenzaam | |
Dennis_enzo | zondag 20 juni 2010 @ 15:10 |
quote:Dat dus, clubs en verenigingen van van alles en nog wat zijn een goed begin. | |
Abbadon | zondag 20 juni 2010 @ 15:12 |
je zegt dat dat vlakbij je werk is...geen collega's met wie je eens een keertje wat kan gaan doen na het werk oid? | |
nummer_zoveel | zondag 20 juni 2010 @ 15:13 |
Goed dat je het huis uit gaat. Het verbaasd me dat je zo lang nog bij je ouders hebt gewoond, als ik die rare regeltjes van ze lees. | |
sinterklaaskapoentje | zondag 20 juni 2010 @ 15:14 |
De kroeg is ook een leuke plek om mensen te ontmoeten, als het je ding is dan ![]() | |
PiRANiA | zondag 20 juni 2010 @ 15:15 |
quote:Inderdaad ![]() | |
Arolsen | zondag 20 juni 2010 @ 15:15 |
quote:Wat ik spijtig vind is dat ik nooit meer tegengas heb gegeven. Mijn zus heeft dat bijvoorbeeld wel gedaan en dat was niet zondr succes. Ook had ik eerder het huis uit moeten durven gaan. Tijdens mijn studie had ik gewoon op kamers moeten gaan ook al was het een stuk duurder zonder steun van mn ouders. Maargoed daar is niets aan te doen. | |
Arolsen | zondag 20 juni 2010 @ 15:17 |
quote:Sport daar zit ik ook aan te denken Enige dat me tegestaat is dat ik geen echte ervaring ergens in heb. Wat zijn sporten waarbij je zonder nog ook maar iets te kunnen als twintiger kunt instromen? | |
nummer_zoveel | zondag 20 juni 2010 @ 15:17 |
quote:Nou ja, zo'n ramp is het niet. Je hebt besloten op jezelf te gaan wonen dus dat is al een hele stap en reken maar dat je leven gaat veranderen dan. | |
PiRANiA | zondag 20 juni 2010 @ 15:17 |
quote:Ik volleybal zelf. Als je een leuke recreatieve vereniging kan vinden kan dat heel leuk zijn ![]() ![]() | |
robby0123 | zondag 20 juni 2010 @ 15:18 |
Ik denk dat het een goede beslissing is dat je eindelijk op je eigen benen zult staan. In het begin zal het wat wennen zijn maar dit komt heus allemaal in orde, ga ervoor zou ik zo zeggen, veel succes!! Schrijf je ergens in een club in, iets wat je graag doet, heb je onmiddellijk 50 vrienden bij... | |
PiRANiA | zondag 20 juni 2010 @ 15:19 |
quote:Definiëer 'vrienden' ![]() | |
raebyddet | zondag 20 juni 2010 @ 15:20 |
quote:Hoeft niet perse een sport te zijn, als het maar iets is waarbij je in contact komt met andere mensen,een creatieve hobby oid. En goed dat je de knoop hebt doorgehakt ![]() | |
renerulezzz | zondag 20 juni 2010 @ 15:34 |
Als je je een beetje onder de mensen (collega's, sport, kroeg, nieuwe buren, etc.) voegt, komt 't allemaal wel goed. Viel spass! | |
Dennis_enzo | zondag 20 juni 2010 @ 16:05 |
quote:Bij grote verenigingen is er altijd wel een laagste team dat wel relaxed is. | |
Fortitude | zondag 20 juni 2010 @ 17:15 |
quote:Zeker wel. vooral in een stad. De lagere teams spelen niet op al te hoog niveau. Bier lusten is meestal wel een vereisten. ![]() | |
Enneacanthus_Obesus | zondag 20 juni 2010 @ 17:30 |
Ga uit, stort je in het leven! Laat je niet tegenhouden door gebrek aan ervaring in een een of andere sport of hobby. Je bent daar juist om het te leren. Trouwens, je gaat me niet vertellen dat die rare regels bleven gelden tot aan je 26ste? | |
Arolsen | zondag 20 juni 2010 @ 18:44 |
quote:Nee gelukkig niet | |
Enneacanthus_Obesus | zondag 20 juni 2010 @ 22:12 |
quote:Dan heb je nu toch ook voldoende gelegenheid om je vleugels uit te slaan? | |
Arolsen | dinsdag 22 juni 2010 @ 11:28 |
Ja dat klopt. Maar ik wil sowieso weg uit het dorp waar ik woon. Ik denk niet dat ik hier ga vinden wat ik zoek. Maar bedankt voor de tips die tot nogtoe gegeven zijn. | |
Brouw-Meester | dinsdag 22 juni 2010 @ 11:38 |
een moedige eerste stap die je uit jezelf hebt genomen (Y) Nu flink je best doen, maak er wat van! Komt helemaal goed als je een beetje je best doet... | |
Cahir | dinsdag 22 juni 2010 @ 11:40 |
Respect voor TS. | |
Taurus | dinsdag 22 juni 2010 @ 12:25 |
Ja, goed van TS. Maar ik vind het niet zulke gekke regels van je ouders overigens, klinkt gewoon wat conservatief. Jij was gewoon niet de rebelse puber die veel anderen wel zijn, heb je broers of zussen? Belangrijkste tip is inderdaad gewoon zorgen dat je weinig thuis bent. Als je jezelf constant naar buiten schopt en je dagelijks leven gewoon 'bezet', ook 's avonds, kom je al onder de mensen en lukt het waarschijnlijk al om contact op te doen. Hoef je niet eens intensief een sport of hobby voor te zoeken als je dat niet durft, dan doe je iets alleen (zwemmen, fitness, cursus koken/kunstgeschiedenis/zangles, ik noem maar wat). Als je maar de hele tijd bezig bent en weg bent. Zodra je avonden achter elkaar thuis gaat hangen gaat het mis. | |
Jagraag | dinsdag 22 juni 2010 @ 12:32 |
Ik denk dat het best wel goed gaat komen. Probeer bijvoorbeeld sowieso een appartement te krijgen tussen mensen van ongeveer jouw leeftijd, die buren kom je ongetwijfeld regelmatig tegen en zo contact leggen gaat bijna automatisch, dat is al een beginnetje dan. | |
johanmulder | dinsdag 22 juni 2010 @ 13:36 |
quote:TS, ik ben zelf ook redelijk beschermd opgevoed. Mocht daarom ook (veel) minder dan mijn leeftijdsgenoten en dat heb ik mijn ouders ook wel kwalijk genomen. Zelf ben ik daarom op mijn 18e uit huis gegaan en dat is het beste wat me is overkomen. De vrijheid die je er voor terug krijgt is enorm, en daarom tegelijkertijd ook spannend. Mijn advies is dat je het verleden moet laten zoals het is. Zie dit als een nieuwe kans, maar maak het niet te gek. Ik ken ook types die totaal naar de andere kant zijn doorgeslagen en nu bijvoorbeeld geen contact meer hebben met hun familie, aan de drugs zitten, of wat dan ook. Je zult zien dat je over een tijdje de band met je ouders ziet verbeteren. Met de mijne heb ik nog goed contact en we hebben het er ook wel eens over gehad (opvoeding, red.). Uiteindelijk beaamden ze dat ze inderdaad heel beschermend zijn geweest en dat ze me wellicht meer vrij hadden moeten laten. Zo zie je dat het zeker niet je eigen fout is, en dat je ouders ook maar mensen zijn. Succes! |