Boekpresentatie "De Demmink Doofpot" - hoogste baas OM= pedo

quote:

Op woensdag 11 augustus 2010 17:24 schreef Terecht het volgende:

[..]

Kat demonstreert hier meer dan overtuigend wat voor een idioot het is. Iemand stalken met geladen vragen als wanneer hij voor het laatst een kind heeft misbruikt verdient geen antwoord te krijgen maar een stoot voor z'n kanis.

Bij de Rolodex-zaak was Demmink overigens niet betrokken.

quote:

Op woensdag 11 augustus 2010 21:04 schreef mediacurator het volgende:

[..]

Zie het enerzijds als een persiflage op het "gross vh gepeupel", die klakkeloos van alles overnemen wat er zoal via de msm gepropagandeerd wordt, anderzijds heb ik nooit beweerd dat alles wat er in de reguliere pers verschijnt honderd procent stierenpoep is...

quote:

Op woensdag 11 augustus 2010 21:22 schreef mediacurator het volgende:

[..]

Goede observatie Terecht, alleen wou ik dat je me eens van dat wereldbeeld zou helpen verlossen in plaats van het steeds te blijven bevestigen!!!
[..]

Gast, Demmink IS de gevestigde orde, de rest zijn amateurs

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 04:04 schreef mediacurator het volgende:

[..]

Ik autoriteit? hoe zou ik die autoriteit kracht bij moeten zetten? In m'n dromen misschien

quote:

Op woensdag 11 augustus 2010 17:24 schreef Terecht het volgende:
Bij de Rolodex-zaak was Demmink overigens niet betrokken.

quote:

'Zaak pedo's strandt na lek'


'de jonge jongens deden alles om aan geld te komen De Amsterdamse politie onderzocht eind jaren negentig de betrokkenheid van topambtenaren bij het misbruik van minderjarige jongens. Maar het 'Rolodex-onderzoek' strandde. 'Volgens mij is de zaak verlinkt.' 

Het Parool door Dylan de Gruijl en Jan Salden 



AMSTERDAM - Een justitieel onderzoek naar de betrokkenheid van topambtenaren bij seksueel misbruik van minderjarige jongens is eind jaren negentig vermoedelijk op hoog niveau gesaboteerd. 

Politie en justitie hadden destijds serieuze verdenkingen tegen enkele prominente figuren, maar kregen niet de kans de ontucht diepgaand te onderzoeken. Op het moment dat het Openbaar Ministerie (OM) had besloten over te gaan tot het afluisteren van hun telefoons, verbraken de verdachten plotseling elk contact met elkaar. 

Dat zeggen bronnen die destijds nauw betrokken waren bij het gerechtelijk vooronderzoek. In de groep ontuchtplegers die politie en justitie op de korrel had, bevonden zich volgens hen onder anderen een toenmalig hoofdofficier van justitie, een topambtenaar van het ministerie van Justitie en een oud-hoogleraar uit Amsterdam, nu gepensioneerd. 

De affaire zou alleen gevolgen hebben gehad voor de hoofdofficier. Hij zou worden benoemd tot procureur-generaal. Maar toen zijn telefoonnummer was opgedoken in de ontuchtzaak, kreeg hij een minder prestigieuze functie bij een internationaal hof. Volgens het OM heeft zijn vertrek niets te maken met het ontuchtonderzoek. 

Tegen de topambtenaar, wiens naam is genoemd door een informant, loopt inmiddels weer een ontuchtonderzoek door de rijksrecherche, na een aangifte wegens seks met minderjarige jongens. 

De beschuldiging komt van een Koerd die in Nederland gevangen zit. Hij zegt dat de topambtenaar in het buitenland heeft deelgenomen aan seksfeesten met jongens. 

Het ministerie van Justitie meldt dat de veiligheidsdienst AIVD een uitvoerig onderzoek heeft gedaan naar de ambtenaar, waaruit geen strafbare feiten naar voren zijn gekomen. Desondanks willen de PvdA en de SP dat de topambtenaar op non-actief wordt gesteld. De PvdA wil een spoeddebat met minister Hirsch Ballin over de ambtenaar. 

Het onderzoek dat de Amsterdamse politie en justitie in 1997 uitvoerden, was gericht tegen een netwerk van minderjarige jongensprostituees en ronselaars. Daarbij kwamen onverwacht de namen van de topambtenaren in beeld. 

Tot dat moment registreerde de politie alleen telefoonnummers. Zo werd duidelijk wie met wie contact had. Toen de top van het OM toestemming gaf gesprekken ook af te tappen, werd het contact in de groep van de ene op de andere dag verbroken. Het tactisch onderzoek, waar ook de rijksrecherche bij was gehaald, werd daarna wegens gebrek aan bewijs geseponeerd. 

Bronnen die nauw betrokken waren bij het onderzoek, zijn ervan overtuigd dat er is gesaboteerd. Zij vermoeden dat vanuit justitie informatie is gelekt naar de verdachten. Opeens was het doodstil op de lijnen Het is een ideaal jachtterrein voor pooiers, zoals Karel van M. en Willie S. In en rond het Centraal Station in Amsterdam wemelt het er eind jaren negentig van jonge jongens uit Oost-Europa of van Marokkaanse afkomst. Sommigen zijn nog geen zestien, velen zijn weggelopen van huis, verslaafd aan drugs en voortdurend op zoek naar manieren om aan geld te komen. Desnoods met seks. 

Ook de Amsterdamse politie was op de hoogte van de ronselactiviteiten door pooiers rond het station. Maar het onderzoek waarmee rechercheurs van de jeugd- en zedenpolitie in 1998 begonnen, onderscheidde zich van alle andere onderzoeken. 

Amsterdamse zedenrechercheurs stuitten tijdens hun speurwerk naar de handel en wandel van Karel van M. en zijn Duitse handlanger Willie S. op een omvangrijk netwerk. Volgens bronnen die nauw bij het onderzoek betrokken waren, bestond dat uit drie groepen: de ronselaars die voor de jongens zorgden, een paar mensen die hun huis ter beschikking stelden voor het seksueel misbruik en de klanten die zich aan de jongens vergrepen. 

Binnen die laatste groep dook een aantal 'grote' namen op, onder wie van een hoofdofficier van justitie, een hoogleraar, een aantal burgemeesters en een topambtenaar van het ministerie van Justitie. Volgens informatie van de Amsterdamse politie beschikten leden van het netwerk over een 'rolodex', waarin het complete klantenbestand was opgenomen. Maar een dergelijke kaartenbak is nooit aangetroffen. 

Desondanks kreeg de politie het netwerk steeds scherper in beeld, mede doordat één van de jongensprostituees rechercheurs informatie gaf. Uit het telefoonverkeer bleek verder dat leden van de drie groepen voortdurend met elkaar in contact stonden. Daarbij viel op dat de ronselaars alleen zaken deden met de mensen die hun huizen ter beschikking stelden en die laatsten alleen met de 'afnemers'. De inhoud van de gesprekken was op dat moment nog onduidelijk. 

Het Amsterdamse openbaar ministerie (OM) zag voldoende aanleiding voor een tactisch onderzoek door de jeugd- en zedenpolitie. Zo werd het mogelijk om ook de telefoongesprekken zelf af te luisteren. Het Amsterdamse parket kreeg direct toestemming van het College van Procureurs-Generaal, de top van het OM. 

Maar vervolgens gebeurde er volgens de betrokkenen bij het onderzoek iets vreemds. "Vanaf de dag dat we begonnen met tappen, bleef het stil," zegt één van hen. De leden van het netwerk, die tot voor kort nog veelvuldig met elkaar telefoneerden, blijken plotseling al hun onderling contact te hebben verbroken. "Er is geen enkel gesprek meer vastgesteld." 

Zeker weten doen ze het niet, maar betrokkenen vermoeden nu dat de boel is 'verlinkt', mogelijk zelfs vanuit het College van Procureurs-Generaal. "Natuurlijk kan het ook onbewust zijn gebeurd, maar daar geloof ik niet in," zegt een betrokkene. "Je ziet wel eens dat telefoonverkeer langzaam wegsterft als verdachten worden getipt dat ze worden afgeluisterd. Maar dit was een heel abrupte overgang, van frequent telefonisch contact naar helemaal niets." 

Een extra aanwijzing dat het onderzoek is gesaboteerd, krijgen rechercheurs als ze niet veel later in een woning van één van de verdachten huiszoeking doen. Die meldt de aanwezige politiemensen doodleuk te weten waarvoor ze zijn gekomen: 'Ik weet wat u zoekt, maar het is hier niet meer.' 

De zaak bloedt dood, ook al worden Karel van M. en Willie S. in 1999 voor hun ronselpraktijken wel nog tot celstraffen veroordeeld. Maar dat is voor de betrokken rechercheurs slechts een doekje voor het bloeden. "Velen van hen zijn nog steeds zwaar gefrustreerd." 'de rechercheurs zijn nog altijd gefrustreerd'

quote:

Rolodex-zaak
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

De Rolodex-zaak of het Rolodex-onderzoek was een justitieel onderzoek naar de betrokkenheid van topambtenaren bij seksueel misbruik van minderjarige jongens.

Dit onderzoek werd in 1997 uitgevoerd en is naar men vermoed van boven af gesaboteerd. Het onderzoek dat de Amsterdamse politie en justitie uitvoerden was gericht tegen een netwerk van minderjarige jongensprostituees en ronselaars. Daarbij kwamen onverwacht de namen van de topambtenaren in beeld. Tot dat moment registreerde de politie alleen telefoonnummers. Zo werd duidelijk wie met wie contact had. Toen de top van het Openbaar Ministerie toestemming gaf gesprekken ook af te tappen werden de contacten van de ene op de andere dag verbroken. Het tactisch onderzoek waar ook de rijksrecherche bij was gehaald werd daarna wegens gebrek aan bewijs geseponeerd. Bronnen die nauw betrokken waren bij het onderzoek zijn ervan overtuigd dat er is gesaboteerd.

In de groep verdachten bevonden zich naar zeggen van betrokken politiemedewerkers onder anderen een toenmalig hoofdofficier van justitie, een topambtenaar van het ministerie van Justitie en een oud hoogleraar uit Amsterdam, nu gepensioneerd. De affaire zou alleen gevolgen hebben gehad voor de hoofdofficier. Hij zou worden benoemd tot procureur-generaal maar kreeg een minder prestigieuze functie bij een internationaal hof. Volgens het OM heeft zijn vertrek niets te maken met het ontuchtonderzoek.