Recreatief Wielrennen #42 Trouwen op de fiets?

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 19:19 schreef Oksel het volgende:
JEEEH! Eindelijk (hopelijk) gevonden wat er nou tikte als ik aan het klimmen was! Een kapot bladboutje!

Ik dacht, zet ze even in het vet, had iemand hier gezegd. Dus gedaan.. en zet ze terug, zie ik dat er 1 beetje raar uitsteekt. Kaput! Dus vervangen, binnenkort testen

Oeh, heerlijk die irritante geluidjes die je niet vinden kan. Zo heb ik maandenlang gezocht naar een kraakje in m'n stuurpen, tot bleek dat m'n zadelpen niet goed vast zat

Ik heb alleen los gereden vandaag.
Morgen een wedstrijd. Er waren wat schapen los gebroken was wel grappig, die moest ik even ontwijken

Vandaag 120km gefietst. Op het gemak, met de tourclub. Morgen is het de bedoeling om in een belachelijk hoog tempo een rondje posbank te doen. Hopelijk minder wind want ik heb geen zin om tegen de wind in te beuken.

Ik fiets om 11 uur richting posbank, op een rustig tempo. Ben er rond 12.

Ik heb m'n cyclocrosser ongeveer klaar. Als ik morgen tijd heb ga ik even modderhappen.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 19:19 schreef Oksel het volgende:
JEEEH! Eindelijk (hopelijk) gevonden wat er nou tikte als ik aan het klimmen was! Een kapot bladboutje!

Ik dacht, zet ze even in het vet, had iemand hier gezegd. Dus gedaan.. en zet ze terug, zie ik dat er 1 beetje raar uitsteekt. Kaput! Dus vervangen, binnenkort testen

Ja, dat was ik. Anderhalve week geleden al.

Lekkebandenteller na vanmiddag voor mij: Eén.

Even op de pedalen in het Buytenpark, steentje en pats leeg. Achterband compleet lek. Na vijf minuten klooien maar besloten de hulptroepen te bellen. Vader met de auto

Net weer thuis, gisteren van Londen naar Cambridge gefietst en vandaag terug. Helemaal over provinciale wegen met weinig verkeer en midden in een prachtig heuvelachtig landschap.

Ook net weer thuis.

We waren toch in de buurt en waarom dan niet even de Ventoux doen.
Een kleine twee uur martelen, maar dan heb je ook wat.
Iedereen zal zo zijn eigen idee hebben over het beklimmen van de Mont Ventoux en ik zie het altijd als het met de vingers aftasten van een reusachtige vrouwenborst met als uiteindelijk beloning het in de hand hebben van het fel begeerde topje. Dus dan heb je ook wat!

Tot het befaamde Chalet Reynard liet de reuzin alles welgevallen, maar daarna begon zij in de vorm van een mistral van zich af te briesen dat het niet leuk meer was. Fietsers om mij heen zochten een goed heenkomen om niet in het ravijn te worden geblazen. Zelf wilde ik er nog niet aan om zomaar mijn driften te laten varen en terug te keren in haar schoot.
Zes kilometer lang vochten de Col en renner een verbeten strijd die in het voordeel van de renner werd beslist.

Ik had triomferend de hand weten te leggen op haar tepel en dat zou ik weten ook, want toen ik aan de noordkant wilde afdalen blies zij mij daar oppermachtig tegen de rotsen. Bebloed kroop ik terug naar de top om het aan de zuidkant te gaan proberen. Ook daar liet zij mij niet zomaar ontsnappen. Lopend en vechtend om mijn fiets niet uit de handen te laten waaien passeerde ik de gedenksteen van Tommy Simpson die ik nog persoonlijk heb gekend en kon niet nalaten hem met een brok in de keel te groeten. Even de concentratie kwijt en daar lag ik aan zijn voeten. Tot Chalet Reynard duurde deze marteling die naar latere berichten voor mij nog goed is afgelopen, want een van mijn maatjes is het slechter vergaan. Met een gapende hoofdwond moest hij voor een week in het ziekenhuis van Orange verblijven.

Mijn idee van die reusachtige vrouwenborst met suikerzoete tepel laat ik voortaan maar voor wat het was. Vanaf nu is de Mont Ventoux een onberekenbare en onbarmartige reus met een lelijke kale kop.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 15:47 schreef Littlecreep het volgende:
Na vijf minuten klooien maar besloten de hulptroepen te bellen. Vader met de auto

Faalhaas

quote:

Op zondag 13 juni 2010 17:13 schreef horstjan het volgende:
Ook net weer thuis.

...............
Mijn idee van die reusachtige vrouwenborst met suikerzoete tepel laat ik voortaan maar voor wat het was. Vanaf nu is de Mont Ventoux een onberekenbare en onbarmartige reus met een lelijke kale kop.

Prachtige omschrijving van je belevenissen horstjan

Prachtig verhaal inderdaad

quote:

Op zondag 13 juni 2010 17:27 schreef Yankee het volgende:

[..]

Faalhaas

Ik weet het, maar had er al wat kilometers opzitten en dit was de makkelijkste oplossing.

Daarbij had het alsnog niet veel uitgemaakt, de band die in mijn tasje zat was ook lek kwam ik thuis achter. Geen idee hoe, maar goed.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 18:47 schreef Littlecreep het volgende:

[..]

Ik weet het, maar had er al wat kilometers opzitten en dit was de makkelijkste oplossing.

Daarbij had het alsnog niet veel uitgemaakt, de band die in mijn tasje zat was ook lek kwam ik thuis achter. Geen idee hoe, maar goed.

In dat geval was dit achteraf natuurlijk de beste oplossing. Band eerst helemaal verwisselen en er dan achter komen dat deze ook direct weer leeg loopt is pas echt kut.

Ik heb vandaag 140 km gefietst, batterij van m'n teller lijkt wel leeg te zijn dus daar morgen ofzo maar een nieuwe voor gaan halen

Erg mooi verhaal! Had ik het stukken beter! Die puist kan inderdaad wispelturig zijn, bijna als een vrouw

Vandaag dus naar de Posbank geweest. Tot aan de Posbank ging het nog rustig, gemiddelde van 31.5 maar op de terugweg ging het gas helemaal open. Continu 40 gereden waardoor we thuis kwamen met een gemiddelde van 33 over 130km. Altijd leuk om je meisje te verrassen als je eerder terug bent. Hoewel echt veel had ze niet aan mij want ik heb eerst de koelkast geplunderd.

Posbank blijft leuk. De Zijpenberg ook nog even gedaan, vond hem dit keer stukken makkelijker. Helaas een tikkie te diep gegaan de eerste 100km waardoor ik de laatste 30 alleen maar in het wiel heb kunnen rijden. Benen zijn leeg, erg leeg. Morgen maar even uitrijden en kijken of de masseuse tijd heeft voor mij. Herstellen tot donderdag en dan weer op de club rijden. Zaterdag dan weer de Posbank, 150km minstens in de Jan Janssen Classic.

Zo vandaag C1000 abbas toertocht gedaan vanuit Gieten.
Heerlijk weer. Geen wind, lekker zonnetje af en toe.
In totaal 130 km gereden via Peize.
Mooie route, maar Drenthe is natuurlijk altijd prachtig.
Na 90 km gingen mijn benen om onbegrijpelijke benen verzuren.
Ik snapte dat niet. Voldoende gegeten en gedronken en toch.
Toch ben ik net boven 30 km per uur blijven rijden, maar dat was behoorlijk afzien en knokken.
Ik had steeds het gevoel dat er wind tegen is, terwijl er helemaal geen wind was.
Met loodzware benen kwam ik terug in Gieten. Man, nooit meegemaakt.

Had een weekendje weg met vrienden in Beekbergen. Kreeg spijt dat ik mijn fiets niet meegenomen had toen ik zag dat we vlakbij de Posbank zaten.

We gingen daar een ochtendje toeren met elektrische brommers, maar aangezien er te weinig brommers waren heb ik maar met een electrische fiets meegefietst. Ging halverwege de accu kapot. En toen werd het wel zwaar.

Leuk fietsen daar, ga ik zeker nog een keer met de racefiets naar toe. Daalde ook een weg af met allemaal haarspeldbochtjes, zag er tof uit! Iemand een idee hoe die weg heet?

quote:

Op zondag 13 juni 2010 21:43 schreef marcodej het volgende:
Had een weekendje weg met vrienden in Beekbergen. Kreeg spijt dat ik mijn fiets niet meegenomen had toen ik zag dat we vlakbij de Posbank zaten.

We gingen daar een ochtendje toeren met elektrische brommers, maar aangezien er te weinig brommers waren heb ik maar met een electrische fiets meegefietst. Ging halverwege de accu kapot. En toen werd het wel zwaar.

Leuk fietsen daar, ga ik zeker nog een keer met de racefiets naar toe. Daalde ook een weg af met allemaal haarspeldbochtjes, zag er tof uit! Iemand een idee hoe die weg heet?

vast de emmapiramide? en dan vanuit de oostkant. de weg heet bovenallee

Ik ben vandaag ook naar de Posbank gefietst. Mooi rondje daar gedaan. Het viel nog mee hoe druk het was, waardoor we redelijk vrij over de fietspaden konden afdalen. Veel bladeren en zand op de stukken tussen de bomen door, maar op het midden van het pad viel dat erg mee. Jammer dat de heen en terugweg vanuit Nijmegen zo lelijk is met heel veel stoplichten en andere opstoppingen, maar verder een mooi rondje gefietst.

Ik heb trouwens medelijden met alle mensen die last hebben van allergie met die pollen. Lag hier soms zo dik dat het wel sneeuw leek..

quote:

Op zondag 13 juni 2010 20:30 schreef Captain_Fabulous het volgende:
Lekke band onderweg, kom ik er achter dat ik kennelijk binnenbandjes met een kort ventiel heb gekocht...werkt dus niet met een hoge velg

Zorg voortaan dat je een ventiel verlengstukje mee neemt! Kost bijna niets en altijd makkelijk.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 17:13 schreef horstjan het volgende:
Ook net weer thuis.

We waren toch in de buurt en waarom dan niet even de Ventoux doen.
Een kleine twee uur martelen, maar dan heb je ook wat.
Iedereen zal zo zijn eigen idee hebben over het beklimmen van de Mont Ventoux en ik zie het altijd als het met de vingers aftasten van een reusachtige vrouwenborst met als uiteindelijk beloning het in de hand hebben van het fel begeerde topje. Dus dan heb je ook wat!

Tot het befaamde Chalet Reynard liet de reuzin alles welgevallen, maar daarna begon zij in de vorm van een mistral van zich af te briesen dat het niet leuk meer was. Fietsers om mij heen zochten een goed heenkomen om niet in het ravijn te worden geblazen. Zelf wilde ik er nog niet aan om zomaar mijn driften te laten varen en terug te keren in haar schoot.
Zes kilometer lang vochten de Col en renner een verbeten strijd die in het voordeel van de renner werd beslist.

Ik had triomferend de hand weten te leggen op haar tepel en dat zou ik weten ook, want toen ik aan de noordkant wilde afdalen blies zij mij daar oppermachtig tegen de rotsen. Bebloed kroop ik terug naar de top om het aan de zuidkant te gaan proberen. Ook daar liet zij mij niet zomaar ontsnappen. Lopend en vechtend om mijn fiets niet uit de handen te laten waaien passeerde ik de gedenksteen van Tommy Simpson die ik nog persoonlijk heb gekend en kon niet nalaten hem met een brok in de keel te groeten. Even de concentratie kwijt en daar lag ik aan zijn voeten. Tot Chalet Reynard duurde deze marteling die naar latere berichten voor mij nog goed is afgelopen, want een van mijn maatjes is het slechter vergaan. Met een gapende hoofdwond moest hij voor een week in het ziekenhuis van Orange verblijven.

Mijn idee van die reusachtige vrouwenborst met suikerzoete tepel laat ik voortaan maar voor wat het was. Vanaf nu is de Mont Ventoux een onberekenbare en onbarmartige reus met een lelijke kale kop.

Ik ben wel benieuwd wat er nu echt allemaal is gebeurd..:D

Ik heb gisteren mijn fiets gepoetst, en haar vanochtend weer bereden. Ze vond het erg fijn. Ik ook, in mijn korte broek.

Lekke banden heb ik alleen thuis. Dan pak je de fiets, en blijkt dat je een lekke band hebt. Of een beetje lek. Wat doen jullie met je lekke banden? Plakken? Weggooien?

Verder denk ik er over om het zadel te kopen wat er oorspronkelijk op zat:


Dus dat groene celeste Bianchi zadel. Ook ga ik er denk ik een zwart stuurlintje op (proberen) te zetten. De dame moet af en toe verwend worden met wat nieuws natuurlijk..