Zoals beloofd hier het showavontuur van Dodge.
Sinds ik mijn eerste Maine kitten
Hummer kocht ben ik me steeds meer in het ras gaan verdiepen. Ik ben mee gaan lezen op een forum dat helemaal gericht is op het ras en lid geworden van de rasvereniging. Al meelezend viel het me op dat de verhalen over shows wel heel erg gezellig klonken en eigenlijk was ik ook wel heel erg nieuwsgierig naar hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Maar meedoen was destijds geen optie want Hummer mag vanwege een beschadigd oog en een navelbreukje niet meedoen aan shows.
Toen kwam
Dodge (toen nog Sweet Rialto's Buffalo Bill) in ons leven. Een kitten wat een hele moeilijk start heeft gehad, kort na de geboorte kreeg hij een navelinfectie en daardoor ook een bloedvergiftiging. Het is niet minder dan een wondertje dat hij er nog is. Wel had hij daardoor een hele poos een achterstand gehad op zijn leeftijdsgenootjes. En dit wondertje werd aan ons toevertrouwd
Maar inmiddels gaat het zo goed met onze Dodge dat we besloten hem in te schrijven voor de kittenshow van de Rasclub Maine Coon in Harmelen. De kittenshow is juist voor mensen die niet zo bekend zijn met shows erg leuk omdat het erg relaxed is en er alle tijd en ruimte voor uitleg is.
Twee weken voor de show kregen we de papieren die we nodig hadden voor de show, een blaadje met regels en tips en een routebeschrijving en een inschrijfbewijs. We moesten zorgen dat hij vlovrij was, dat hij ingeent was en de enting moest meer dan twee weken oud zijn en zijn nageltjes moesten geknipt zijn.
![]()
Na overleg met de fokker ( die me heel lief alle verdere benodigdheden heeft geleend, gordijntjes voor in de kooi, een kleine kattenbak en een bodemkussentje) besloten we hem niet van tevoren te wassen maar hem de dag voor de show te behandelen met een droogshampoo. En op de dag zelf nog even te kammen en nog even goed na te lopen.
Nageltje knippen was geen probleem en vlooiendruppeltjes moesten de vlooien weg houden. We dachten dat we de zaterdag voor de show helemaal klaar waren.
Het lot besloot helaas anders want de dag voor show was het kleine mormel uitgebroken in onze (afgesloten) tuin en veranderd in een klein mudmonster

Dus toch maar wassen. Dat vond hij niet leuk maar liet hij wel toe. Ik besloot hem droog te föhnen in de hoop dat hij dan sneller droog zou zijn. Dat was niet zo'n goed idee

Hij schrok enorm van het geluid en in zijn paniek om weg te komen beet hij flink in mijn duim. Positief is dat ik nu weer 10 jaar beschermd ben tegen tetanus nadeel is dat ik voorlopig ook aan een kuur zit
De zondag waren we al heel vroeg wakker, de spullen werden ingeladen en dankzij goede routeplanning waren we er mooi op tijd. Dodge heeft zich ook onderweg voorbeeldig gedragen.
Bij binnenkomst moesten we achter in een lange rij sluiten voor een veterinaire keuring, daar kwam onze meneer met glans doorheen en na het ontvangen van de oke stempel (van de PTT

) konden we door naar de hal.
Bij de deur stond iemand ons op te wachten met een leuk tasje met allerlei kattenvoer proefpakketjes die ons naar "onze" kooi bracht en nog de nodige dingen heeft uitgelegd. We kregen ook een programmaboekje met de planning en een hele hoop informatie. We hebben de kooi ingericht en Dodge zocht eigenlijk meteen het mandje in de kooi op en lag al snel lekker relaxed te slapen.
Programmaboekje:
![]()
Hoop info:
![]()
Ons nummer en de indeling:
![]()
Dodge relaxed:
![]()
![]()
Ons nummer was nummer 6 en we zaten in groep 2, kittens 3 tot 6 maanden. Er zaten heel wat groepen voor ons en waarschijnlijk zouden we pas na de middagpauze aan de beurt zijn. Genoeg tijd om de zaal en de andere deelnemende katten en baasjes eens te bekijken

Een standje waar je van alles kon kopen, we hebben er na de keuring nog een stinkbal gekocht voor Dodge waar hij heeeeel erg gelukkig mee is, maar stiiiiinken!
![]()
Je kon er foto's laten maken van je kat door een fotograaf:
![]()
De kooien (80):
![]()
![]()
En als je twijfelde aan hoe je kat eruit zag, kon je ook nog tips en hulp krijgen van de "fluffers" allerlei kammetjes, poedertjes en wastips gingen over tafel. Erg leuk en interessant om eens te zien:
![]()
![]()
De prijzen:
![]()
Deze kat lag te slapen in zijn waterbak

:
![]()
![]()
Vanuit Apeldoorn was ook de fokker van Dodge speciaal gekomen om ons bij te staan, hij heeft heel veel uitgelegd, me de showhouding laten zien (waar ik niets van bakte

). Dat was wel een heel fijn gevoel, hij is erg bekend in de showwereld en showt zelf bijna wekelijks met zijn prachtige en groooote kater outback jack.
Dodge liet in showhouding zijn koppie nogal bedeesd hangen, we waren dus aan het kijken hoe we hem het voordeligst vast konden houden:
![]()
Andere deelnemers bij de keurmeesters (dat poesje werd uiteindelijk best of best van de show):
![]()
En inderdaad waren we na de pauze meteen aan de beurt. Er waren drie andere zwart/witte katertjes in dezelfde leeftijdsklasse en allemaal waren ze echt heel erg leuk. Eén van de katertjes, Nick, had een heel mooi profiel en mooie grote oren en het was al snel duidelijk dat die de 1e zou worden (ook wel U1 of Uitmuntend 1) maar tot mijn grote trots werd mijn mannetje de U2, wow! Zijn profiel had iets glooiender gemogen en ook zijn oren hadden iets groter gemogen verder was alles helemaal prima. Ik vind het vooral ook fijn om te zien dat er inmiddels ook weinig verschil zat in grootte met de andere twee kittens aangezien ze allemaal binnen dezelfde week geboren zijn.
Keurrapport:
![]()
![]()
![]()
Eigenlijk waren wij hierna al klaar en konden we rustig wachten op de BIS (Best in Show) verkiezingen.
De groepen:
![]()
Alle kleur/leeftijdsgroepen hadden inmiddels een U1.
En al die U1 winnaars komen dan in één leeftijdsgroep tegen elkaar en de winnaars op dat onderdeel worden dan best in show. Alle BIS winnaars dingen weer mee naar de BOB ( Best of Best).
Daarnaast waren er nog drie prijzen voor de lievelingen van de keurmeesters. Dat konden ze om verschillende redenen zijn. De jongste deelnemer van één keurmeester kreeg een prijs, bij een andere keurmeester kreeg een tortie kater de prijs omdat een tortie kater heel erg bijzonder is en de derde keurmeester had zoveel moeite om in een bepaalde klasse een keuze te maken dat hij de één U1 had gemaakt en de ander zijn lieveling.
Ik heb al met al een heerlijke dag gehad en vond het heel erg leuk om eens mee te maken, de sfeer was erg relaxed en iedereen was bereid om elkaar van tips of voorlichting te voorzien. Of we nog eens gaan? Voorlopig in ieder geval niet, Dodge was best erg onder de indruk van alles en zo'n dag is wel heel erg lang. Maar wie weet....
Dodge was in ieder geval toch ook wel erg blij om weer lekker thuis te zijn bij zijn grote vriend Hummer: