Goed.. Het is als volgt afgelopen.
Om 3 uur deze nacht is de huisarts langs geweest, in zo'n mooie Volvo station, of is het een Mercedes?
We hebben haar gelukkig wakker gekregen, ze deed de deur dus zelf open.
Er kwam een vreselijke lucht uit de kamer, bloedheet en benauwd.
Ze heeft haar bed ingeklemd tussen boekenkasten en troep.
Huisarts heeft haar onderzocht, heeft gebeld met het ziekenhuis.
Er werd besloten dat ze opgenomen diende te worden.
Een ambulance was overdreven, en ze kon niet met de huisarts naar het ziekenhuis.
Dus er moest een taxi aan te pas komen.
En ze stelde het op prijs als we met haar mee gingen.
Rond 4 uur kwamen we aan bij de eerste hulp.
Ze waren al op de hoogte gesteld.
Waarschijnlijk zal ze een dag of 5/6 daar blijven om op kracht te komen.
De huisarts noemde het zelf-verwaarlozing.
Ze kan duidelijk niet voor zichzelf zorgen.
Haar laatste warme maaltijd is 3 weken geleden.
Net heb ik de huisbaas op de hoogte gebracht. Ze was sprakeloos.
Was totaal niet op de hoogte van de situatie.
Ze noemde het een schreeuw om aandacht.
Een meest treurige was, dan we bij het ziekenhuis gevraagd werden naar haar geboortedatum en dat we dat niet wisten. Uiteindelijk werd haar gevraagd wie haar contactpersoon is.
Ze heeft dus geen familie/kennissen what so ever.
Dus wij zijn haar contactpersoon, terwijl we niet eens weten uit welk jaar ze is.
Echt bizar.
"Oh, dat is makkelijk, zo'n doe-het-zelf-zaak, als ik jou vraag om een boor te pakken, zeg jij gewoon: doe het zelf"