Vriend/vriendin in het buitenland #4

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 14:55 schreef Alec690 het volgende:

[..]

Hey, back in town? Terug uit Duitsland?

Klinkt alsof het errug goed verlopen is. Ja, altijd leuk, die schoonmoeders van een buitenlandse vriendin. Ik ken het. Op zich logisch, het is niet niets natuurlijk...

Yup.. eigenlijk alweer een paar dagen. Waren maar 2 dagen, kon helaas niet langer, maar was idd erg leuk

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 14:48 schreef iBenny het volgende:
Ik zit nu in de fase dat de (schoen)moeder zich met de relatie (gaan) bemoeien. Schoonmoeder had mij een mail verstuurd met dat ze het wel leuk voor dr/ons vond dat het écht wat is geworden en dat ze dr dochter sinds tijden niet zo vrolijk, blij en opgewekt heeft gezien. Maar ook dat ze hoop dat ik haar niet 'keihard laat valen', want anders maakt ze me af.
Na dit mailtje ff gewacht om hem meer te snappen en uiteindelijk gebeld hoe ze erop kwam dat ik haar zou laten vallen. Dat uitgepraat en dat bleek dan weer met haar verleden te maken te hebben ofzo.
Ook mijn moeder vind dan weer dat ik me anders gedraag
Ik denk dat het vooral wennen is dat we nu in een andere fase zijn belandt, waar het toch serieuser is geworden.

Ook hebben we voor augustus een vakantie geboekt en gaan we voor het eerst echt voor langere tijd samen weg. Heb er nu al helemaal zin in.

Weet je gelijk wat voor vlees je in de schoonmoederkuip hebt

Waar gaan jullie naar toe op vakantie? Ver weg van schoonmoeders?

Schoonmoeders, vreselijk .

Die van mij denkt ook na elke discussie dat ik haar dochter pijn doe - that is, als die discussie in hun huis plaats vindt. Heeft te maken met een nogal softe vader, dus is niet gewend dat de man er tegen in gaat

Ik zou het wel eens leuk vinden om met de schoonmoeder een gesprek te voeren. Helaas spreekt ze geen engels of nederlands en staat miijn japans nog in de babyschoenen. Het is ook wel mooi om te zien dat mijn vriendin haar ouders niet tegen ons als koppel zijn, dat zie je niet vaak in de japanse cultuur. Gaijin worden vaak niet geaccepteerd.

Sinds 3 dagen een jaar samen!

Ik heb dan het geluk dat ik een meisje ben denk ik, mijn schoonouders zijn helemaal dol op mij en zien mij het liefst zo snel mogelijk daarheen verhuizen.

Hallo iedereen, ben nieuw hier en zit dan ook in een moeilijke situatie.

Ik heb exact 1 jaar een relatie met een meisje uit Duitsland (München) en ik heb haar leren kennen op vakantie in Barcelona vorig jaar. We zagen elkaar zo veel mogelijk in de weekends (om de 2) en tijdens de vakanties. Zij studeert namelijk nog.

Tot ongeveer een maandje geleden was er geen vuiltje aan de lucht. Elke avond op Skype, mailtjes en SMS op en neer, samen weekendje naar Parijs geweest. Tot een 3 weken geleden.
Ik was daar om mijn verjaardag te vieren. Ik was namelijk veel liever bij haar dan bij mijn vrienden. Maar haar zus had toen een galabal omdat ze afgestudeerd was, dus moesten wij ook mee. Dit is echt niets voor mij (kan niet dansen ofzo) en zij vond dit wel erg. Ik had natuurlijk mijn verjaardag wel anders voorgesteld. Dus die avond hadden we echt niet veel aan elkaar en ook niet veel tegen elkaar gesproken. Bovendien heeft ze die avond een half uur ofzo staan kletsen met een jongen (David), maar ik zag er verder niets in.

Haar ouders waren er ook bij, en het viel hen ook op dat we niets tegen elkaar te vertellen hadden. En van toen af is ze beginnen twijfelen aan ons. Ik merkte het aan de berichtjes die ze stuurde, waren veel korter, ze vergat zelfs eens dat we s’avonds gingen skypen,… Maar ze had ook examens, en dacht dat ze daardoor wel belangrijkere dingen aan haar hoofd had (ze is soms nogal verstrooid). De naam David heb ik nadien nog een paar keer gehoord. Zelfs toen we aan het skypen waren, zat ze op MSN met hem te chatten…

Afgelopen weekend zagen we elkaar weer (ik naar daar) , na 3 weken elkaar niet gezien te hebben, maar het viel me snel op dat ze niet blij was dat ik er was. En toen vertelde ze me dat ze niet meer gelukkig was, door de afstand leefden we elk een eigen leven en niet samen, haar examens ware niet goed geweest, kortom alles was opeens slecht! Ze wilde een pauze, niet direct een drastisch beslissing nemen,… dus ben ik de dag erna maar naar huis gereden. We zouden 1 week geen contact met elkaar opnemen, en nu zaterdag opnieuw skypen.
I
k ben er zeker van dat die David er iets mee te maken heeft en dat ze eigenlijk al voor haar een beslissing genomen heeft, dat het gedaan is. Maar dat ze dit gewoon nog niet heeft willen vertellen om het iets minder pijnlijk te maken.
Ik heb geen idee wat ik tegen haar morgen moet zeggen, ik voel me echt klote nu want ik zie haar echt dolgraag. We hadden zulke mooie plannen voor na haar examens, dus kan echt niet geloven dat dit nu net moet gebeuren!
Maak ik me terecht zorgen over die David? Of was dit gewoon een moeilijke periode voor haar?? (elkaar 3 weken niet gezien, examens, twijfels omdat 1 weekend niet zo leuk was samen??)

Of ben ik gewoon naïef?

Het zou best kunnen dat het aan die David ligt, misschien twijfelt ze nu enorm omdat ze een (leuke) jongen in de buurt heeft die interesse in haar toont. Maar ruiken kan ik het natuurlijk ook niet, je kunt nu toch niets anders doen dan wachten als je de relatie nog een kans wil geven. Sterkte ermee

quote:

Op vrijdag 23 juli 2010 11:40 schreef IrCute het volgende:
Het zou best kunnen dat het aan die David ligt, misschien twijfelt ze nu enorm omdat ze een (leuke) jongen in de buurt heeft die interesse in haar toont. Maar ruiken kan ik het natuurlijk ook niet, je kunt nu toch niets anders doen dan wachten als je de relatie nog een kans wil geven. Sterkte ermee

Ja zo denk ik er ook over... Ze twijfelt en zit in een moeiljike periode en dan komt plots die David in haar leven...

Ik vraag me gewoon af hoe ik morgen dat telefoongesprek ga aanpakken... Kwaad zijn? er zelf een einde aan maken?...

quote:

Op vrijdag 23 juli 2010 11:49 schreef Bredi het volgende:

[..]

Ja zo denk ik er ook over... Ze twijfelt en zit in een moeiljike periode en dan komt plots die David in haar leven...

Ik vraag me gewoon af hoe ik morgen dat telefoongesprek ga aanpakken... Kwaad zijn? er zelf een einde aan maken?...

Kwaad reageren heeft toch geen zin, ik zou eerder een beetje afwachtend zijn en kijken wat zij te vertellen heeft, zij is immers de persoon die even de tijd nodig had en twijfelt.

quote:

Op vrijdag 23 juli 2010 11:49 schreef Bredi het volgende:

[..]

Ja zo denk ik er ook over... Ze twijfelt en zit in een moeiljike periode en dan komt plots die David in haar leven...

Ik vraag me gewoon af hoe ik morgen dat telefoongesprek ga aanpakken... Kwaad zijn? er zelf een einde aan maken?...

Kwaad zijn, zoals IrCute al zegt, heeft inderdaad geen zin. Als het al wat doet, is het de situatie verergeren. Natuurlijk mag je boos zijn als blijkt dat ze niet verder wil met je o.i.d., maar ga in ieder geval niet zo het gesprek in.

Verder zou ik vragen of ze, wat er ook aan de hand is, wel eerlijk wil zijn. Want als ze niet eerlijk is tegen jou om eventueel de pijn te verzachten, weet je alsnog niet goed waar je aan toe bent en dat schiet natuurlijk niks op.

Ik hoop voor je dat ze het echt te druk heeft even en het gewoon weer goed komt In ieder geval succes morgen!

Bedankt kwiwi en IrCute voor jullie reactie!

Ik hoop natuurlijk dat het terug goed komt, maar mijn gevoel zegt dat het voorbij is. Mijn schrik die ik altijd heb gehad is dus waarheid geworden: ze heeft iemand anders leren kennen.

Vanop deze afstand (700km) is het natuurlijk moeilijk te volgen wat ze nu allemaal uitspookt.

Ik hoop echt dat ze me morgen duidelijkheid geeft, deze week was echt verschrikkelijk en wil ik niet nog eens meemaken!

Er zit niets anders op dan te wachten en luisteren naar wat ze me te vertellen heeft....

Bah, sterkte Bredi, langeafstandsrelaties zijn zo moeilijk als het even wat minder gaat.
Het is niet zo dat je elkaar zo gemakkelijk met rust kan laten als wanneer je samenwoont, omdat je elkaar toch al zo weinig spreekt. En het smsen/skypen/msnen zal zij minder en jij juist meer willen, puur voor de bevestiging.

Ik zou zeggen, laat het waaien, er is niets dat je kan doen en als er een ander is kan jij haar niet vanuit Nederland tegenhouden. Sowieso kan een stressvolle tijd voor haar er voor zorgen dat ze even stoom wilt afblazen na haar tentamens. Niet dat ze dan meteen met David het bed in duikt, maar wel dat ze dan gewoon even wil party'en en wat losjes wilt praten met een stel gozers. Ze is nog jong en probeer dan ook de stress of de verwachtingen van jou voor deze vakantie te temperen.

Over 9 uur vlucht naar BG!

Kan alleen niet slapen haha...

Vervelend Bredi, ik hoop dat je nu wat meer weet en waar je nu aan toe bent.

Tussen mij en m'n vriendin gaat het gelukkig nog altijd goed
Met m'n schoonouders kan ik het ook heel goed hebben, alleen m'n schoonvader verwacht van mij dat ik het niet verpruts. Dat ben ik overigens niet van plan, ik ben gek op haar
Ze is afgelopen weekend bij de ambassade geweest om een visum aan te vragen, hopelijk kan ze dan in december/januari voor het eerst hier heen komen. Lukt het niet, dan ga ik daar weer heen.

Wij hebben vandaag ook een lekker ontspannen chitchat op Skype gehad,
was wel relaxed dat we allebei een lazy sunday hadden, toch zo'n dag in de week die je normaal ook met je liefde deelt en dan vervaagt heel snel dat gevoel dat ze honderden kilometers verderop op een kamertje zit.

Het mooie was dat het eerst natuurlijk even aankwam op de actualiteiten en de dingen die we gisteravond op uitgaansavond hadden gedaan - in haar geval: zich een kater zuipen, in mijn geval: studeren... Daarna even kort de irritaties over contacten of juist niet van de afgelopen paar dagen maar toen heerlijk gebabbeld over hoe het zal zijn als ik daar heen ga, even over de toekomst hier in Nederland en hoe zeer zij het naar de zin heeft.

Het is wel moeilijk, dat weten we allebei, ze is ook echt verandert daar. Gelukkig heeft ze flink wat vriendinnen die in hetzelfde plekje zitten, dus dat maakt voor haar het makkelijker te delen. Hier heb ik helaas niemand om eenzelfde ervaring mee te delen. Wat ik van de foto's zie, of van de verhalen over Londen, is dat ze het echt super naar haar zin heeft. Geweldig natuurlijk, maar ik weet zeker dat ze ook in een Holland-dip zal komen zodra ze hier weer komt, puur vanwege het gebrek aan verplichtingen en de absolute vrijheid daar.

Even een tvp/introductie post hier

Ik vertrek 17 augustus naar Noorwegen voor 4 maanden voor studie, inmiddels meer dan 2 jaar samen met mijn vriendin. Vraag me af hoe het gaat worden, al komt ze waarschijnlijk halverwege nog wel langs

Gelukkig is de periode niet heel lang, maar toch zal het wennen worden omdat we vaak weekenden altijd bij elkaar waren...

Gelukkig eerst nog twee weekjes op vakantie

Ik ga binnenkort 2 maanden naar het buitenland. Naar Azië.
Niet echt om de hoek ofzo, dus kan me vriend ook niet even laten overkomen helaas..
Zie er echt verschrikkelijk tegenop. Ik ga meer dan 2,5 jaar met me vriend, maar zijn nooit langer dan een week van elkaar verwijderd geweest.
En dan nu ineens 2 maand! En ik heb nogal een probleem met vertrouwen, dus wordt echt zuur als ik daar zit. Dan moet ik hem wel loslaten en blind vertrouwen. Wordt nog een hele opgave denk ik, maar zeker een wijze les en als ik eenmaal terug kom heb ik waarschijnlijk een grote kans dat de vertrouwenskwestie al heel erg verbeterd is (hoop ik tenminste).

VeerEli, ik denk dat je het vooral moet zien als iets wat weliswaar vervelend is, maar wel de band tussen jullie enorm zal versterken. Als jullie echt zo gek op elkaar zijn, is twee maanden prima overkomelijk. En vertrouwen is belangrijk natuurlijk, anders wordt het wellicht wat vervelender. Ik zie mijn vriend 7 maanden niet en ik ben blij dat ik hem 100% vertrouw want anders was dit echt een nachtmerrie. Misschien dat je na die twee maanden juist inziet dat je hij je vertrouwen echt wel waard is

Mijn vriendin is eindelijk klaar met PeaceCorps in Albanië en zit op dit moment in het vliegtuig richting NY. 19 augustus komt ze weer hier heen en kunnen we eindelijk gaan samenwonen in Leiden

het zal voor mij ook wennen zijn om, na 5 jaar elkaar maar 2x per jaar te zien, nu elke dag met elkaar te maken hebben. Ik denk dat dit pas een echte test is voor een relatie en niet de paar maanden wanneer je elkaar niet ziet

Gister weer teruggekomen in Nederland na 5 daagjes bij elkaar geweest te zijn. Man, wat vliegt die tijd altijd.. Ik zat in het vliegtuig terug naar Nederland en had echt het idee dat ik een uur eerder nog in het vliegtuig op weg naar m'n vriendin was..

Nu even wennen weer hoor. Zo heerlijk om niks aan je hoofd te hebben als je bij elkaar bent! Als ik dan weer in Nederland ben heb ik echt even een dag nodig om zelf nog te landen..

Ach, nu nog 3 weken en dan zie ik haar weer een paar dagen

Poeh net weer terug uit Oekraine, op vakantie geweest met mn vriendin. De laatste voordat ze voor 4 jaar hier gaat wonen. \o/ Nog even maandje hard werken en cash verdienen voor het samenwonen.

Ik wens iedereen die hun vriend(in) in het buitenland heeft veel succes, maar ik ben gelukkig binnenkort van dit drama af.

quote:

Op woensdag 28 juli 2010 11:40 schreef Alec690 het volgende:

[..]

Yes, zeker waar... Het gaat altijd zo ongelooflijk vertyft snel, maar 3 weken is goed te doen. Die dag erna om weer even de realiteitszin te vinden is erg herkenbaar haha.

Ik zie je info niet in het starttopic, waar zit je vriendin? Is ze Nederlands?

Klopt, dat is inderdaad goed te doen . M'n vriendin is Nederlands inderdaad, zit voor 6 maanden in Barcelona voor stage. Prachtige stad ook . Vorig jaar was ze 3 maanden op reis in het buitenland, toen geen skype e.d. en ook geen bezoekmogelijkheden dus dat was pittiger. Dit keer kan ik er 3x heen (nog 1x, begin oktober, vliegen na die week samen terug naar Nederland) en komt ze een keer hier (over 3 weken dus) .

Vanaf oktober weer in Nederland reizen, zij woont in het zuiden en ik in het noorden, 3,5 uur treinen .