Promoveren #4: Met (on-)gegronde Amerikavrees

*Klaagkick*. Ik heb gesolliciteerd op een functie als lecturer act. sciences aan een goede uni in de UK en sta op de korte lijst (is dat correct Nederlands?) met volgens geruchten heel goede kansen. (Niet dat ik act. science noodzakelijkerwijs bijzonder attractief vind (...), maar je moet wat met alle aanstormende brute bezuinigingen en het bepaalt natuurlijk niet (geheel) de richting van mijn onderzoek).

Nu bestaan dat soort interviews altijd (althans, ik heb nog nooit anders meegemaakt of gehoord van anderen) uit een korte presentatie (10 mins, kwartiertje) waarin het er vooral om gaat dat je laat zien een beetje fatsoenlijk te kunnen presenteren en een interview van een minuutje of 20 er meteen achteraan. Maar er heeft vast een of andere manager inmiddels weer met z'n tengels aangezeten, want ik kreeg net een mailtje dat ik geacht word een presentatie van een half uur te geven met een op het eerste gezicht nogal specifieke inhoudsopdracht, open voor iedereen, en een paar uur later een interview van drie kwartier tot een uur.

What the fuck, lazer toch op, ik solliciteer niet voor een hoogleraarschap eikels. . De moed zakt me nu al in de schoenen, en ik had er net een beetje een goed gevoel over opgebouwd, had al wat kleine dingen voorbereid, had goede moed gekregen door de 'inside info' over m'n kansen. Nu heb ik het alweer helemaal gehad, ik ben bijzonder slecht in dit soort dingen, ik *haat* 'mezelf verkopen' en halve leugens te verkondigen door te beweren dat ik dingen interessant vind die me eigenlijk ganz Egal zijn. Geef me de baan als je vindt dat ik wat kan bijdragen, je kent m'n onderzoek en ik wil er best wat over uitleggen etc., maar om daar een uur aan zo'n politiek correcte poppekast te gaan zitten meedoen (waarbij de interviewers zelf ook dondersgoed weten dat bepaalde vragen die gesteld worden 0 zin hebben), bah. .

Zo. Sorry. Hoe gaat het met jullie allemaal? .

In before the USA-adepten die komen melden dat dit allemaal niets voorstelt en dat je in de USA pas *echt* moet solliciteren. .

_{Ik sta dubbel in de OP, da's wel lief, maar ik ben officieel nog steeds in dienst van Bath, en er staat ook niet bij dat ik wiskundige ben. .}

Tja Kees, 't is kut, maar zo werkt het. Een hoop onzinnig gedoe komt er vaak bij kijken, bureaucratische procedures, stapels papierwerk, etc. Schijnt in Amerika allemaal nog een stuk onzinniger te zijn, daar duurt de hele procedure een jaar en moet je ook nog allemaal 'Teaching Statements' schrijven en zo.

Volgens mij gebruik je in het Nederlands gewoon het woord shortlist, overigens. .

Ik heb een hekel aan sollicitaties, ben blij dat ik na het behalen van mijn phd weer gewoon full-time terug ga naar mijn huidige werkgever (ik heb er dus tijdelijk 2).

quote:

Op maandag 9 augustus 2010 17:41 schreef thabit het volgende:
Tja Kees, 't is kut, maar zo werkt het. Een hoop onzinnig gedoe komt er vaak bij kijken, bureaucratische procedures, stapels papierwerk, etc. Schijnt in Amerika allemaal nog een stuk onzinniger te zijn, daar duurt de hele procedure een jaar en moet je ook nog allemaal 'Teaching Statements' schrijven en zo.

Volgens mij gebruik je in het Nederlands gewoon het woord shortlist, overigens. .

Het gaat toch allemaal nergens over? Als ik de loterij win begin ik mijn eigen instituut, waar alleen mede-partieel-autisten welkom zijn, de hele dag lekker knutselen aan ons eigen onderzoek. En de eerste de beste die woorden als 'competenties', 'ranglijsten', 'tevredenheidsonderzoeken', 'maatschappelijke impact', 'uitstraling naar buiten' en meer van dat soort geleuter in zijn of haar mond durft te nemen zetten we de deur uit. Of het raam. Op 10 hoog. .

Ok, ik zal erover ophouden. Ik ben bang dat ik geroosterd ga worden. Net als de vorige keer (zelfde uni overigens), waar ik verreweg de sterkste onderzoeker was die gesolliciteerd had maar werd afgewezen vanwege het interview (hoorde ik later, de twee wiskundigen in het committee hadden me heel graag willen hebben, maar konden de andere 7 of 8 niet-wiskundigen niet overtuigen. ).

Ik begin komende october als assistant-professor in Houston, TX en heb dus het afgelopen jaar de sollicitatie procedure meegemaakt. Op zich vond ik het wel mee vallen, en het scheelde dat ik wist dat ik de job in principe had tenzij ik iets heel stoms zou doen. Het begon met een dag vol 30 minuten interviews met alle individuele onderzoekers op die afdeling, en een presentatie van een uur. Daarna heb ik nog een research statement en motivatie moeten schrijven, en is mijn CV nog door een commissie bekeken. Daarna heb ik het officiele aanbod gekregen. Ik vond het allemaal wel meevallen, en het geeft je ook het gevoel dat ze je echt willen.

Kees: als dit hem niet wordt, dan komt er wel weer een nieuwe mogelijkheid.

@Shivo, is "assistant professor" wat we in NL een UD noemen? En dank je .

Gisteren het praatje en interview, en vanmorgen het nieuws dat ik de baan te pakken heb . Het is in Manchester om precies te zijn, een lectureship in Actuarial Sciences (dat 'Science' kun je net zo goed weglaten eigenlijk , maar het heeft voornamelijk betrekking op lesgeven en dat vind ik niet zo erg, qua onderzoek ben ik vrij om mijn eigen dingen te doen). Fijn, Manchester heeft een sterk en breed wiskundeinstituut, dus een uitstekende plek om terecht te komen . De komende dagen de verdere details afhandelen, o.a. wanneer ik precies zal beginnen, het enige nadeeltje is dat ik mijn avontuur in Australie zal moeten inkorten ben ik bang .

*schaamteloze sollicitatie naar een vermelding in de OP*

Ik ben opgeleid als celbioloog en ik ben gepromoveerd aan de UvA (Biochemie/celbiologie). Ik bedacht me tijdens mijn promotietijd dat ik toch echt geen prof wilde worden (dus geen UD, dus geen postdoc, dus wat dan?), en daarom ben ik na mijn promotie op zoek gegaan naar een baan buiten de academie.

Na 10-tallen sollicitaties werk ik nu al ruim 3 jaar als uitgever bij een grote internationale wetenschappelijke uitgeverij, en dat bevalt prima. Ik werk samen met andere PhDs, ik kan nog steeds discussieren over wetenschap en ik ga naar conferenties, maar ik hoef zelf niet het lab meer in. Mijn onderwerpen liggen dicht genoeg bij mijn achtergrond om er over mee te kunnen praten, en ver genoeg er vanaf om me in te moeten lezen. Ook is de 'commerciele' wereld lang niet zo eng en evil als sommige academici denken!

Kees: ja, ongeveer hetzelfde. In de VS is het onderzoek wel minder hierarchisch, in principe heb ik geen baas meer nu. Wel het hoofd van de afdeling maar die heeft uiteindelijk geen zeg in wat ik wel of niet doe, zolang ik me aan de statuten van het instituut houdt. In Nederland sta je als UD in principe onder leiding van een professor (hoewel dat ook wel aan het veranderen is).
CLupea: werk je bij Elsevier? Die zitten in Cambridge, MA ook vlak om de hoek.

Hoi Kees, welkom in Manchester! Als je praktische vragen hebt, stuur maar een PM ofzo

@Clupea: dat lijkt me eigenlijk een ideale baan! Ben nu nog een paar maanden postdoc, maar weet niet of ik verder wil (en kan - er zijn ongeveer 0 banen beschikbaar) in de wetenschap. Werken bij een wetenschappelijke uitgeverij heeft me altijd al leuk geleken. Hoe heb je het aangepakt om bij een uitgeverij terecht te komen?

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 16:23 schreef Shivo het volgende:
Kees: ja, ongeveer hetzelfde. In de VS is het onderzoek wel minder hierarchisch, in principe heb ik geen baas meer nu. Wel het hoofd van de afdeling maar die heeft uiteindelijk geen zeg in wat ik wel of niet doe, zolang ik me aan de statuten van het instituut houdt. In Nederland sta je als UD in principe onder leiding van een professor (hoewel dat ook wel aan het veranderen is).

Ok. Mijn ervaring op wiskundedepts. in NL is dat die leiding meer de vorm van een adviserend mentorschap aanneemt en de UD volledig vrij is qua onderzoek etc.

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 18:33 schreef SaskiaR het volgende:
Hoi Kees, welkom in Manchester! Als je praktische vragen hebt, stuur maar een PM ofzo

Dank je! En ook dank voor het aanbod, dat komt vast en zeker goed van pas binnenkort. . Ik ken Manchester alleen oppervlakkig van de paar keer dat ik er een congres bezocht heb, ik vind het niet echt een aantrekkelijke stad qua verschijning (maar ik ben dan ook een beetje verpest door Bath wat dat betreft), maar iemand die er opgegroeid is vertelde me vandaag dat er wel een hoop aan interessante 'underground' cultuur te vinden is. .

quote:

Op donderdag 26 augustus 2010 18:33 schreef SaskiaR het volgende:
@Clupea: dat lijkt me eigenlijk een ideale baan! Ben nu nog een paar maanden postdoc, maar weet niet of ik verder wil (en kan - er zijn ongeveer 0 banen beschikbaar) in de wetenschap. Werken bij een wetenschappelijke uitgeverij heeft me altijd al leuk geleken. Hoe heb je het aangepakt om bij een uitgeverij terecht te komen?

Tja, ik ben gevraagd
Ik had mijn CV op Monsterboard staan, en daar heeft een wervingsbureau op gereageerd. Ik had de vacature eerst geweigerd want ze vroegen een eeuw publishing-werkervaring, maar dat bleek uiteindelijk wel mee te vallen.

Het is erg leuk om te zien hoe journals van de andere kant werken, er zit een hele 'industrie' achter die je als wetenschapper niet ziet. Er zijn echter ook een hoop minder leuke banen in publishing, dus je moet wel uitkijken waarop je solliciteert.

quote:

Op vrijdag 27 augustus 2010 08:40 schreef Clupea het volgende:

[..]

Tja, ik ben gevraagd
Ik had mijn CV op Monsterboard staan, en daar heeft een wervingsbureau op gereageerd. Ik had de vacature eerst geweigerd want ze vroegen een eeuw publishing-werkervaring, maar dat bleek uiteindelijk wel mee te vallen.

Het is erg leuk om te zien hoe journals van de andere kant werken, er zit een hele 'industrie' achter die je als wetenschapper niet ziet. Er zijn echter ook een hoop minder leuke banen in publishing, dus je moet wel uitkijken waarop je solliciteert.

Nu we toch dit zijpaadje zijn ingeslagen, hoe wordt er in jouw branche eigenlijk aangekeken tegen open preprintdatabases, zoals arxiv.org? Wordt het gezien als een bedreiging voor het voortbestaan van de commerciele wetenschappelijke tijdschriften op dezelfde gebieden?

Gefeliciteerd met je baan in Manchester, Kees!

quote:

Op vrijdag 27 augustus 2010 14:15 schreef thabit het volgende:
Gefeliciteerd met je baan in Manchester, Kees!

Dank je thabit! .

quote:

Op vrijdag 27 augustus 2010 14:10 schreef keesjeislief het volgende:

[..]

Nu we toch dit zijpaadje zijn ingeslagen, hoe wordt er in jouw branche eigenlijk aangekeken tegen open preprintdatabases, zoals arxiv.org? Wordt het gezien als een bedreiging voor het voortbestaan van de commerciele wetenschappelijke tijdschriften op dezelfde gebieden?

Dat is nog een doorlopende discussie, vooral in combinatie met Open Access en data repositories. 'Wij' als bedrijf waren 1 van de eerste met 'Green OA', dus de auteurs kunnen gewoon hun artikelen opslaan op preprint servers of in institutionele repositories (zoals DARE of PMC). Kleinere uitgeverijen kennen vaak meer beperkingen. Preprint servers zijn trouwens maar in enkele vakgebieden echt populair.

Vergeet niet dat journals publiceren niet goedkoop is: de editors, peer-review, het opmaken en editen van de artikelen, op internet publiceren en doorzoekbaar maken in PubMed en Web of Science kosten allemaal geld. Het zijn juist deze diensten die maar weinig (veelal van subsidie afhankelijke) preprint servers goed voor elkaar hebben.

Betalen jullie reviewers??

Dat zou eigenlijk wel moeten, net als grants reviewen. Daar ben je iedere keer een paar uur zoet mee, en daar staat helemaal niets tegenover. Daar komt bovenop dat wanneer reviewers betaald zouden worden, je ook kwaliteit van review mag verwachten (en accountability wanneer achteraf blijkt dat het niet goed genoeg is gebeurd).

Maar ik snap ook wel dat ook die kosten ergens vandaan moeten komen, en dat het niet triviaal is om met publiceren geld te verdienen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Shivo op 30-08-2010 10:12:25 ]

Ik ben afgelopen donderdag afgestudeerd en heb een uur later een tijdelijke baan als junior onderzoeker aan de VU aangeboden gekregen. Mooie gelegenheid om te netwerken en mijn mogelijkheden voor promotie uit te zoeken op het onderwerp waar ik ook op ben afgestudeerd. Mijn (ex)begeleider gaat ook peilen of er interesse is om mijn onderzoek te publiceren in een vakblad en het onderzoek wordt besproken met iemand van een onderzoeksinstituut die onderzoek in ongeveer dezelfde richting doet. En zo timmer ik dus door aan een mogelijke promotieplek in de toekomst Nu eerst maar wat werkervaring opdoen

quote:

Op maandag 30 augustus 2010 09:19 schreef Fogel het volgende:
Betalen jullie reviewers??

Nee, er is slechts onze dankbaarheid. Ik ken trouwens geen uitgevers die dit wel doen.

De meeste van mijn tijdschriften publiceren een jaarlijks dank-u-wel lijstje met alle namen van reviewers, en ik stuur mensen nog wel eens een certificaat als ze erom vragen: in sommige landen (o.a. Spanje, Frankrijk, India, China) help dit bij het krijgen van een vaste aanstelling. Ook kunnen goede reviewers bevorderd worden tot lid van het editorial board (met naamvermelding in het journal en inspraak in de strategie van het tijdschrift enzo), en de beste daarvan worden uiteindelijk zelf editor of editor-in-chief. Zeker die laatste positie kan erg goed zijn voor je carriere als wetenschapper omdat je in contact komt met heel veel mensen in jouw veld, die allemaal iets van jou willen Bovendien krijg je hiervoor wel betaald.


Het idee van peer review is trouwens dat je als wetenschapper ook graag zelf jouw eigen artikelen gereviewd wil zien, en dat kan alleen als iedereen bereid is om af en toe iets te reviewen.

Ik vroeg het vanwege de volgende passage in je vorige post "Vergeet niet dat journals publiceren niet goedkoop is: de editors, peer-review, het opmaken....".
Aangezien ik geen enkele publisher ken die daadwerkelijk reviewers betaald vond ik het vreemd. Ik review regelmatig geef dan ook concrete feedback. Reviews in de geest van "good paper, well written" zonder verder meer uitleg wat er dan zo goed was (of minder goed) zijn ronduit waardeloos.

quote:

Op maandag 30 augustus 2010 14:45 schreef Spatzmann het volgende:

[..]

Ik heb liever een afwijzing van een paper met 4 kantjes bruikbaar commentaar dan een, good paper, well written review met acceptatie.

100% mee eens.

Voor mij hangt dat er maar net vanaf welk paper ik heb gesubmitted.

quote:

Op maandag 30 augustus 2010 14:45 schreef Spatzmann het volgende:
Ik heb liever een afwijzing van een paper met 4 kantjes bruikbaar commentaar dan een, good paper, well written review met acceptatie.

Ik niet .