Jongen, gewoon kappen ermee. Hoe langer je doorgaat hoe hopelozer ji er zelf uitkomt. Zij gaat haar eigen weg. Pas op dat je hier zelf niet aan kapotgaat, of obsessief wordt. Oftewel, afsluiten die boel en na een gesprek met haar echt stoppen ermee...quote:Op zaterdag 1 mei 2010 01:14 schreef BramPowert het volgende:
Goed, alleen laten dus. Very well
Moet het toch maar proberen.. door de slapeloze nachten heenbijten
Ik weet het, maar zoals jij hopelijk begrijpt is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Anderhalf jaar is niet niks, en om haar dan nu in 1 klap helemaal niet meer te zien vind ik gewoon heel moeilijk.quote:Op zaterdag 1 mei 2010 10:57 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Jongen, gewoon kappen ermee. Hoe langer je doorgaat hoe hopelozer ji er zelf uitkomt. Zij gaat haar eigen weg. Pas op dat je hier zelf niet aan kapotgaat, of obsessief wordt. Oftewel, afsluiten die boel en na een gesprek met haar echt stoppen ermee...
Bedankt!quote:Op zaterdag 1 mei 2010 11:06 schreef Kirstenn. het volgende:
Ik snap echt wel dat je het moeilijk vind om na anderhalf jaar haar zomaar los te laten en dan op deze manier! Ik heb ook een hele lange relatie gehad van bijna 2 jaar maar toen maakte ik het uit, en dat vond ik ook heel moeilijk. Maar ik verbrak echt alle contact en nam heel veel afstand, probeer dat ook te doen hoe moeilijk het ook is, maar de kans is er dat zij inziet dat ze je toch mist. Als je blijft bellen/mailen/smsen dan kan ze je ook niet missen en denkt ze hij loopt wel achter me aan. Het kan echt nog wel goed komen je moet alleen niet claimen hoe moeilijk dat ook is.. Heel veel sterkte in ieder geval tzal echt een kutperiode voor je zijn!
Het valt zeker niet mee. Ik kan het weten omdat ik na een relatie van 3 jaar nog een jaar lang heb geneukt en leuke dingen heb gedaan met mijn ex, maar een relatie vwas het niet meer. Achteraf gezien is het zonde geweest van de moeite en tijd, want ik hield nog van haar... Ik heb na een jaar gezegd dat ik geen contact meer met haar wilde. Dat viel haar en mij zwaar, maar achteraf gezien een heel goede beslissing. Ik ben er gelukkiger van geworden.quote:Op zaterdag 1 mei 2010 11:02 schreef BramPowert het volgende:
[..]
Ik weet het, maar zoals jij hopelijk begrijpt is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Anderhalf jaar is niet niks, en om haar dan nu in 1 klap helemaal niet meer te zien vind ik gewoon heel moeilijk.
Het gaat wel. Heb net hele leuke smsjes gehad van haar moeder en stiefmoeder dat ze me gaan missen etc. Dat doet me wel even goedquote:
Niet doen!quote:Op zondag 2 mei 2010 13:56 schreef BramPowert het volgende:
[..]
Het gaat wel. Heb net hele leuke smsjes gehad van haar moeder en stiefmoeder dat ze me gaan missen etc. Dat doet me wel even goed
Ze wil nu nog afstand, maar later wel praten. Ik probeer het allemaal wel los te laten en ik weet ook wel dat het over is, maar het is net 3 dagen geleden en dat gaat echt niet zo makkelijk
Ik zit er wellicht aan te denken om haar een brief te schrijven, handgeschreven. Dat maakt meer indruk dan een SMSje of een E-Mail. In die brief ga ik haar niet smeken om terug te komen o.i.d, maar gewoon vertellen hoe ik me voel. Op deze manier blijf ik ook op afstand van haar.
Wat denken jullie?
En NIET na enkele dagen toch bellen! Als ze met je verder wilt zal ze wel contact met jouw opnemen. Zo niet, weet je ook genoeg en kan je beginnen met verwerken.quote:Op zondag 2 mei 2010 14:59 schreef TumTum het volgende:
Beste manier volgens mij: mailen/smsen dat je ff goed link op haar bent en of in de war bent en haar even niet wenst te spreken.
Ze heeft duidelijk aangegeven op dit moment geen deel van je leven uit te willen maken. Daar hoort je moeder helaas ook bij. Heel hard, maar dat zal je moeten accepteren. En dat betekend inderdaad dat je ook op moederdag even contact zal moeten zoeken. Als ze ECHT van je houd, zoekt zij op die dag contact met je op.quote:Op zondag 2 mei 2010 15:29 schreef BramPowert het volgende:
Hoelang moet ik daarmee wachten dan? Ik wil op Moederdag met haar naar het graf van mijn moeder. Dat heeft ze een tijdje geleden aan me gevraagd (ze is er nog nooit geweest) en ik keek er eigenlijk ontzettend naar uit.
Gisteren zou mijn moeder jarig zijn geweest. Ik had haar even nodig en had haar 1 smsje gestuurd of we even konden praten. Toen kreeg ik terug 'ik snap dat je me nodig hebt, maar ik kan je dat nu even niet geven'.
Moet ik dan maar niks van me laten horen en niks doen met Moederdag?
Van mensen uit mijn directe omgeving heb ik juist vernomen dat het juist goed is om die brief te sturen?
Even voor de duidelijk nog maar eens, dit is GEEN goed idee. Het enige wat je er mogelijk mee zal bereiken is dat ze je terug neemt uit medelijden. En dat is geen goede basis voor een relatie, alleen voor pittysex.quote:Op zondag 2 mei 2010 15:29 schreef BramPowert het volgende:
Van mensen uit mijn directe omgeving heb ik juist vernomen dat het juist goed is om die brief te sturen?
Je moet die brief wel schrijven! Maar niet versturen, verbrand hem daarna gewoon en gooi het boek dicht.quote:Op maandag 3 mei 2010 13:04 schreef BramPowert het volgende:
Hmm ja. Ik snap precies wat jullie zeggen maar ik ben nog steeds zo eigenwijs om die brief gewoon te gaan versturen..
Alles loopt nu gewoon door elkaar, en ik weet niets meer zeker
Ik heb hem al geschreven.. Hij ligt hier zelfs al in een envelop met adres en postzegels erop.. :/quote:Op maandag 3 mei 2010 13:17 schreef Fes1-2 het volgende:
[..]
Je moet die brief wel schrijven! Maar niet versturen, verbrand hem daarna gewoon en gooi het boek dicht.
Dan heb je nu toch op een bepaalde manier 'afstand' van je emoties gedaan? Zij kan en zal hier echt niets mee doen en je stelt jezelf er alleen maar zwakker door op. Hou nu de eer aan jezelf.quote:Op maandag 3 mei 2010 13:22 schreef BramPowert het volgende:
[..]
Ik heb hem al geschreven.. Hij ligt hier zelfs al in een envelop met adres en postzegels erop.. :/
Gisteren, nadat ik die brief had geschreven, ging het inderdaad heel goed. Toen had ik dat gevoel van 'wat kan mij het eigenlijk uitmaken wat ze doet?'. Sinds gisteravond is dit echter helemaal verdwenen en ben ik weer terug bij afquote:Op maandag 3 mei 2010 13:39 schreef Fes1-2 het volgende:
[..]
Dan heb je nu toch op een bepaalde manier 'afstand' van je emoties gedaan? Zij kan en zal hier echt niets mee doen en je stelt jezelf er alleen maar zwakker door op. Hou nu de eer aan jezelf.
Als je een brief stuurt dan zeg je imho eigenlijk dat zij mag/moet beslissen, ik denk echt dat het beter is dat je de eer aan jezelf houdt.quote:Op maandag 3 mei 2010 13:04 schreef BramPowert het volgende:
Hmm ja. Ik snap precies wat jullie zeggen maar ik ben nog steeds zo eigenwijs om die brief gewoon te gaan versturen..
Alles loopt nu gewoon door elkaar, en ik weet niets meer zeker
Maar wat wil je berijken met die brief? Als je wil weten waar je staat en wat ze nog voor je voelt dan zul je met haar moeten praten.quote:Op maandag 3 mei 2010 13:41 schreef BramPowert het volgende:
[..]
Gisteren, nadat ik die brief had geschreven, ging het inderdaad heel goed. Toen had ik dat gevoel van 'wat kan mij het eigenlijk uitmaken wat ze doet?'. Sinds gisteravond is dit echter helemaal verdwenen en ben ik weer terug bij af
Wat ik wil bereiken is vooral haar mijn verhaal laten horen. Zoals jij zelf zegt zit ik met honderdduizend vragen en die wil ik beantwoord hebben. Omdat ze nu rust wil en mij op een afstandje wil houden kan ik haar niet vragen om met mij te praten, en doe ik het zo.quote:Op maandag 3 mei 2010 14:14 schreef kahaarin het volgende:
[..]
Maar wat wil je berijken met die brief? Als je wil weten waar je staat en wat ze nog voor je voelt dan zul je met haar moeten praten.
Dat gevoel van onmacht en onzekerheid zal nog wel zo blijven totdat je weet wat er nu eigenlijk aan de hand is, met het sturen van een brief kom je niets verder.
Ik vind het wel heel vervelend voor je.Hopelijk kun je het snel afsluiten, wat de uitkomst ook is, positief of negatief, nu zit je je alleen maar dingen af te vragen.
Antwoorden op vragen waarom, hoezo, ga je gewoon niet krijgen want die antwoorden heeft ze niet. Geloof me ik spreek uit ervaring. Meer antwoorden dan die je nu al hebt ga je niet krijgen. Het enige wat ze waarschijnlijk krijgt is medelijden, meer niet. Laat het rusten.. echtquote:Op maandag 3 mei 2010 16:43 schreef BramPowert het volgende:
[..]
Wat ik wil bereiken is vooral haar mijn verhaal laten horen. Zoals jij zelf zegt zit ik met honderdduizend vragen en die wil ik beantwoord hebben. Omdat ze nu rust wil en mij op een afstandje wil houden kan ik haar niet vragen om met mij te praten, en doe ik het zo.
Ik heb hem trouwens net verstuurd. Net nog even met een goede vriendin van mij gesproken en die heeft mij omgehaald. Toch hartelijk bedankt voor jullie advies, en denk niet dat ik het niet in overweging heb genomen! Nogmaals hartelijk dank.
Als jullie me nog verder kunnen helpen mag dat natuurlijk altijd
Ik hoop dat ze reageert, echt waar, het jammere is nu een beetje dat zij wel weet waar je staat en jij nog geen steek verder bent. Maar goed, ik weet natuurlijk ook niet wat wijsheid is deze en ji jzult haar ongetwijfeld het beste kennen. Veel sterkte.quote:Op maandag 3 mei 2010 16:43 schreef BramPowert het volgende:
[..]
Wat ik wil bereiken is vooral haar mijn verhaal laten horen. Zoals jij zelf zegt zit ik met honderdduizend vragen en die wil ik beantwoord hebben. Omdat ze nu rust wil en mij op een afstandje wil houden kan ik haar niet vragen om met mij te praten, en doe ik het zo.
Ik heb hem trouwens net verstuurd. Net nog even met een goede vriendin van mij gesproken en die heeft mij omgehaald. Toch hartelijk bedankt voor jullie advies, en denk niet dat ik het niet in overweging heb genomen! Nogmaals hartelijk dank.
Als jullie me nog verder kunnen helpen mag dat natuurlijk altijd
Dankje Fes1-2 en Kahaarin voor jullie reacties. Hoewel ik eigenwijs ben (en tegen jullie advies inga) blijven jullie me helpen, top!quote:Op maandag 3 mei 2010 16:49 schreef kahaarin het volgende:
[..]
Ik hoop dat ze reageert, echt waar, het jammere is nu een beetje dat zij wel weet waar je staat en jij nog geen steek verder bent. Maar goed, ik weet natuurlijk ook niet wat wijsheid is deze en ji jzult haar ongetwijfeld het beste kennen. Veel sterkte.
Als jij er zo makkelijk mee om kan gaan na een relatie van anderhalf jaar ben ik jaloers op je, ik wou dat ik dat konquote:Op maandag 3 mei 2010 20:26 schreef gnilrednoz het volgende:
wees eens niet zo'n onwijze pussy en houd de eer aan jezelf, ze is vreemd gegaan, laat het toch man, kom op zeg, grow a pair
QFTquote:Op maandag 3 mei 2010 20:26 schreef gnilrednoz het volgende:
wees eens niet zo'n onwijze pussy en houd de eer aan jezelf, ze is vreemd gegaan, laat het toch man, kom op zeg, grow a pair
Ik zou iemand gewoon niet zo makkelijk kunnen vergeven als die persoon vreemd zou gaan. Als ze daarbij ook nog eens zegt het er maar bij te willen laten zou ik zoiets hebben van "ok, kanker dan ook maar helemaal op, hoer"quote:Op maandag 3 mei 2010 20:46 schreef BramPowert het volgende:
[..]
Als jij er zo makkelijk mee om kan gaan na een relatie van anderhalf jaar ben ik jaloers op je, ik wou dat ik dat kon
@kobus5:
Inderdaad. Ik ga ook nu geen contact meer opnemen. Als zij dat doet vind ik het alleen maar fijn. Doet ze het niet, weet ik waar ik aan toe ben en hoe laat het is. Ik laat het nu rusten.
Opnieuw: Als jij er zo makkelijk mee om kan gaan na een relatie van anderhalf jaar ben ik jaloers op je, ik wou dat ik dat konquote:Op dinsdag 4 mei 2010 16:38 schreef gnilrednoz het volgende:
[..]
Ik zou iemand gewoon niet zo makkelijk kunnen vergeven als die persoon vreemd zou gaan. Als ze daarbij ook nog eens zegt het er maar bij te willen laten zou ik zoiets hebben van "ok, kanker dan ook maar helemaal op, hoer"
Zou inderdaad kunnen. Mijn relatie hiervoor was (van beide kanten) echt geweldig. Natuurlijk af en toe wel wat kleine ruzietjes maar dat hoort erbij en we konden nooit lang boos op elkaar blijven.quote:Op dinsdag 4 mei 2010 17:01 schreef Catbert het volgende:
Ik vermoed dat het over is. Ik heb het zelf een keer meegemaakt met een vriendin (hadden toen ook dik een jaar) en ze heeft 't uit zichzelf huilend en al opgebiecht. Maar dus niks van dat ze het daarom zelf niet meer ziet zitten. Lijkt mij dat ze een beetje een reden gemaakt heeft het uit te maken. Hoe was je relatie hiervoor?
Tja, dan vind ik het nogal een rare reactie dan. Kwestie van even aanzien vrees ik en hopen dat ze d'r hoofd weer op d'r schouders krijgt.quote:Op dinsdag 4 mei 2010 17:07 schreef BramPowert het volgende:
Zou inderdaad kunnen. Mijn relatie hiervoor was (van beide kanten) echt geweldig. Natuurlijk af en toe wel wat kleine ruzietjes maar dat hoort erbij en we konden nooit lang boos op elkaar blijven.
Ze heeft een maand geleden nog een brief naar me geschreven waarin staat dat ze eigenlijk niet in de ware geloofde totdat ze mij tegenkwam en dat ze haar hele leven met mij wilde spenderen etc...
Ik vind het ook een hele rare actie. Ik wil ook heel graag dat ze weer inziet dat we echt prima bij elkaar passen maar ze doet momenteel ook heel bot tegen mij. Het lijkt net alsof ze zich nu anders voor doet dan ze echt is (want ze is de afgelopen anderhalf jaar echt heel erg lief geweest).quote:Op dinsdag 4 mei 2010 17:12 schreef Catbert het volgende:
[..]
Tja, dan vind ik het nogal een rare reactie dan. Kwestie van even aanzien vrees ik en hopen dat ze d'r hoofd weer op d'r schouders krijgt.
Tja. Laat d'r ff afkoelen en ga dan gewoon met d'r praten. Als je het niet uit kunt praten is er weinig hoop verder.quote:Op dinsdag 4 mei 2010 17:24 schreef BramPowert het volgende:
Ze moet inderdaad haar kop weer op haar schouders krijgen, zou ik haar daarmee kunnen helpen?
trouwens, wat zei je moeder dan precies tegen je? aangezien jij de vreemdganger was EN degene die door wou. je moeders woorden zijn hoe je ze hier neerzet eigenlijk nml logischer bij OP's verhaal dan bij het jouwe..quote:Op dinsdag 4 mei 2010 22:41 schreef clairan het volgende:
Toen ik je verhaal las, dacht ik heel even dat je mijn ex was.
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt, alleen was ik hét meisje.
Ik heb alleen alles geprobeerd om hem duidelijk te maken dat ik bij hem wilde blijven, maar hij vond het -net zoals jouw meisje- geen goed teken dat ik met een ander zoende.
Terwijl ik het alleen een stom foutje vond.
Dus ik ga even wat filosoferen, maar verwijt me niets als het niet zo blijkt te zijn:
Als zíj het geen goed teken vindt dat ze vreemdgaat, dan is dit waarschijnlijk een subtiele manier om het uit te maken. Het feit dat ze nog steeds twijfelt is dat ze eigenlijk gewoon bang is om het uit te maken.
Ik denk dat ze hoopte dat je kwaad op haar zou worden en het uit zou maken, zodat zij dat niet hoefde te doen.
Dit is de makkelijkste manier om het uit te laten gaan.
Aangezien jij dat niet deed, schuift ze het van zich af door smoesjes zoals, ik ben nu bij mijn vriendinnen.
Ik zou zeggen, met iemand die zoveel twijfelt wil je toch geen te relatie?
Probeer te accepteren dat het uit is, hoeveel pijn het ook doet.
Er zwemmen meer vissen in de zee.
Ik kon mijn moeder wel vermoorden toen ze dit tegen me zei, vlak nadat hij het uitmaakte, maar ze had wel gelijk.
Dat het mijn schuld was dat ik hij het uitmaakte hoeft nog niet te betekenen dat ik niet hopeloos verdrietig was en dacht dat ik nooit meer iemand zou vinden die net zo leuk was als hij.quote:Op dinsdag 4 mei 2010 22:58 schreef gnilrednoz het volgende:
[..]
trouwens, wat zei je moeder dan precies tegen je? aangezien jij de vreemdganger was EN degene die door wou. je moeders woorden zijn hoe je ze hier neerzet eigenlijk nml logischer bij OP's verhaal dan bij het jouwe..
Lol! Nou, een groepsverkrachting wens ik haar niet toequote:Op dinsdag 4 mei 2010 22:54 schreef gnilrednoz het volgende:
dat vind ik wel zo ontzettend laf he.. dan ben je echt nog geen stuiver waard, dan ben je gewoon een ordinaire hoer! vreemdgaan omdat je te laf bent het normaal uit te maken?? bah, dat soort wijven mogen van mijn part slachtoffer worden van een groepsverkrachting ~_~
OT: probeer met haar echt te praten over wat er voor haar qua gevoel veranderd is. misschien is ze wel bang dat voor de sterke gevoelens voor je heeft? je zei dat ze had gezegd nooit ged8 te hebben dat de ware bestond totdat ze jou tegenkwam. misschien vindt ze dat eng, heeft ze een soort van bindingsangst, ofzo. er moet toch een rede zijn dat ze zoiets doet als dit, lijkt mij.. ja of je vriendin was altijd al gewoon een lomp wijf en jij hebt een beeld van haar wat niet klopt met de werkelijkheid
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |