F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Ik vind ze nog steeds superleuk en ben zo blij dat ze bij jullie zijn 
JoOlz: "So much good shit in senesta's head, I call it Ideahhrea."
Ze worden op 8 augustus dit jaar alweer 10!
In mensenjaren is dat zo rond de 56 jaar, maar zo gedragen ze zich dus echt niet.
Ze hebben na dit filmpje trouwens de halve woonkamer verbouwd, aangezien ze (en met name grote lomperik Minos) totaal niet kijken waar ze naartoe springen, waar ze op springen, rennen en rollen.
Maar ach, als zij dat leuk vinden, neem ik de haren en zooi wel voor lief.
Een nieuw speeltje doet dus wonderen: http://anne101doelen.blog(...)ers-van-hamelen.html
In mensenjaren is dat zo rond de 56 jaar, maar zo gedragen ze zich dus echt niet.
Ze hebben na dit filmpje trouwens de halve woonkamer verbouwd, aangezien ze (en met name grote lomperik Minos) totaal niet kijken waar ze naartoe springen, waar ze op springen, rennen en rollen.
Maar ach, als zij dat leuk vinden, neem ik de haren en zooi wel voor lief
.Een nieuw speeltje doet dus wonderen: http://anne101doelen.blog(...)ers-van-hamelen.html
Wat leuk dat je dit blijft updaten. Wat zijn het ook enorme knapperds.
I solemnly swear i'm up to no good
Ah dat is een goede dag om jarig te zijnquote:Op donderdag 6 februari 2014 20:23 schreef Anne het volgende:
Ze worden op 8 augustus dit jaar alweer 10!
In mensenjaren is dat zo rond de 56 jaar, maar zo gedragen ze zich dus echt niet.
Ze hebben na dit filmpje trouwens de halve woonkamer verbouwd, aangezien ze (en met name grote lomperik Minos) totaal niet kijken waar ze naartoe springen, waar ze op springen, rennen en rollen.
Maar ach, als zij dat leuk vinden, neem ik de haren en zooi wel voor lief
Een nieuw speeltje doet dus wonderen: http://anne101doelen.blog(...)ers-van-hamelen.html
Heerlijk stel!
JoOlz: "So much good shit in senesta's head, I call it Ideahhrea."
Ons 6 wekelijks bezoekje aan de dierenarts zit er weer op en ik ben blij dat die kleine zo makkelijk is.
De bak blijft in de auto wel even dicht (ritje van zo'n 3 minuten), maar eenmaal in de wachtkamer bij de dierenarts gooien we 'm open. Meneer probeert eerst altijd even op schoot te sneaken, maar hij weet ook dat het niet mag en dat 'm dat niet gaat lukken.
De baas (wij) is immers toch echt de baas
. Ook als we niet thuis zijn.
Daarna vindt ie het allemaal wel goed en koekeloert ie maar wat om zich heen (totaal niet onder de indruk van de andere beestjes, in dit geval een zwikkie honden). Zolang de bak maar open blijft, is het goed. Heel af en toe kijkt ie ons dan nog zielig aan, of komt ie nog even kroelen en mauwt daarbij ook nog even om de aandacht te trekken.
Zodra we dan bij de dierenarts binnenwandelen is het eerste wat we zeggen dat áls de DA wil luisteren, hij dat direct moet doen zodra we de bak weer open gooien. Maar ook dit keer was het weer te laat en liep Dushi zijn motortje alweer, want aandacht.. zou ie het liefst 24/7 hebben.
Afijn! We kunnen er weer wat weekjes tegenaan
!
Ik schrik wel elke keer weer van de prijs: 2 minuutjes binnen, 40 euro afrekenen. En ik weet dat de spuit zo'n 8 euro kost, aangezien we hem 2x zelf hebben gezet en dus alleen de spuit hebben afgerekend. Da's dus 32 euro voor 2 minuten spreekuur..
De bak blijft in de auto wel even dicht (ritje van zo'n 3 minuten), maar eenmaal in de wachtkamer bij de dierenarts gooien we 'm open. Meneer probeert eerst altijd even op schoot te sneaken, maar hij weet ook dat het niet mag en dat 'm dat niet gaat lukken.
De baas (wij) is immers toch echt de baas
. Ook als we niet thuis zijn.
Daarna vindt ie het allemaal wel goed en koekeloert ie maar wat om zich heen (totaal niet onder de indruk van de andere beestjes, in dit geval een zwikkie honden). Zolang de bak maar open blijft, is het goed. Heel af en toe kijkt ie ons dan nog zielig aan, of komt ie nog even kroelen en mauwt daarbij ook nog even om de aandacht te trekken.
Zodra we dan bij de dierenarts binnenwandelen is het eerste wat we zeggen dat áls de DA wil luisteren, hij dat direct moet doen zodra we de bak weer open gooien. Maar ook dit keer was het weer te laat en liep Dushi zijn motortje alweer, want aandacht.. zou ie het liefst 24/7 hebben.
Afijn! We kunnen er weer wat weekjes tegenaan
!Ik schrik wel elke keer weer van de prijs: 2 minuutjes binnen, 40 euro afrekenen. En ik weet dat de spuit zo'n 8 euro kost, aangezien we hem 2x zelf hebben gezet en dus alleen de spuit hebben afgerekend. Da's dus 32 euro voor 2 minuten spreekuur..
Als je het vaker gegeven hebt en het op een bepaalde frequentie voorkomt, mag je het niet gaan geven als jij denkt dat hij er aan toe is?
En als je het echt niet vertrouwd dan alsnog langsgaan?
Gewoon belangstelling hoor, niet dat je het perse moet doen/ vragen.
En als je het echt niet vertrouwd dan alsnog langsgaan?
Gewoon belangstelling hoor, niet dat je het perse moet doen/ vragen.
Nee, want ik geef die spuiten het liefst zo min mogelijk en stel het dus ook zo lang mogelijk uit.quote:Op maandag 24 februari 2014 22:30 schreef BlueEyes het volgende:
Als je het vaker gegeven hebt en het op een bepaalde frequentie voorkomt, mag je het niet gaan geven als jij denkt dat hij er aan toe is?
En als je het echt niet vertrouwd dan alsnog langsgaan?
Gewoon belangstelling hoor, niet dat je het perse moet doen/ vragen.
De ene keer is dat dus 6 weken, maar het kan ook zomaar 7 of 5 weken zijn. Dus ik ga af op zijn gehoest, dat is voor ons een teken wanneer het weer moet.
Het is ook niet alsof ie dan ineens heel erg ziek is nadat de moderin niet meer werkt. Het is alleen dat hoesten en door dat hoesten kan ie niet altijd zijn eten binnen houden (en hij is al redelijk slank, dus afvallen is helemaal niet gewenst).
Op het hoesten en overgeven na is er eigenlijk niks aan de hand
.
We zijn eigenlijk gestopt met het zelf zetten van de spuiten omdat hij bij de DA niet in zijn element, en dus makkelijker te handelen is. de DA zet die spuit zonder al te veel gezeik, terwijl het thuis een dik gevecht is, wat niet bevorderlijk is voor beide partijenquote:
Als je het vaker gegeven hebt en het op een bepaalde frequentie voorkomt, mag je het niet gaan geven als jij denkt dat hij er aan toe is?
En als je het echt niet vertrouwd dan alsnog langsgaan?
Gewoon belangstelling hoor, niet dat je het perse moet doen/ vragen.
We kunnen het zo weer zelf gaan doen. Misschien de volgende maar weer eens proberen; scheelt toch 32¤, best geld voor een consultje 'klein huisdier'.
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Bedoelde het ook alsin dat 'besparen' van de DA-kosten mits verantwoord natuurlijk.
(bijvoorbeeld ene keer zelf, keer erop met checkup door DA of 2 keer zelf 3e keer DA)
Maar begrijp ook volledig dat het gevecht het ook niet waard is.
Welzijn van poezel staat natuurlijk voorop, maar dat is allang duidelijk in het verhaal!
(bijvoorbeeld ene keer zelf, keer erop met checkup door DA of 2 keer zelf 3e keer DA)
Maar begrijp ook volledig dat het gevecht het ook niet waard is.
Welzijn van poezel staat natuurlijk voorop, maar dat is allang duidelijk in het verhaal!
Ze hebben onlangs trouwens onze 'nieuwe' buurt verkend.
De poort in onze tuin stond open zonder dat ik daar erg in had, dus ik liet ze vrolijk naar buiten de tuin in en ben zelf binnen verder gegaan met de was, afwas en meer leuke huishoudelijke klusjes. Toen het eenmaal donker was (minstens een uur later) en ik ze naar binnen wilde halen zag ik dat de poort dus open stond, waardoor mijn hart heel eventjes stil stond ( "Ah neeeeee
, shit, kutterdekutterdekut! " ).
De straat maar ingelopen, niet wetende waar ik moest zoeken en daarnaast ben ik ook nog eens een beetje nachtblind. Uiteindelijk na een kwartier kwam Dushi mij vrolijk tegemoet gehuppeld, die ik direct naar huis heb gebracht (die 2 samen tillen gaat mij niet lukken
).
En in diezelfde richting ben ik Minos maar gaan zoeken, die op een gegeven moment een achtertuin uit kwam gelopen en snel weg wou rennen toen ie mij zag (
), 't boefje.
De poort in onze tuin stond open zonder dat ik daar erg in had, dus ik liet ze vrolijk naar buiten de tuin in en ben zelf binnen verder gegaan met de was, afwas en meer leuke huishoudelijke klusjes. Toen het eenmaal donker was (minstens een uur later) en ik ze naar binnen wilde halen zag ik dat de poort dus open stond, waardoor mijn hart heel eventjes stil stond ( "Ah neeeeee
, shit, kutterdekutterdekut! " ).De straat maar ingelopen, niet wetende waar ik moest zoeken en daarnaast ben ik ook nog eens een beetje nachtblind. Uiteindelijk na een kwartier kwam Dushi mij vrolijk tegemoet gehuppeld, die ik direct naar huis heb gebracht (die 2 samen tillen gaat mij niet lukken
). En in diezelfde richting ben ik Minos maar gaan zoeken, die op een gegeven moment een achtertuin uit kwam gelopen en snel weg wou rennen toen ie mij zag (
), 't boefje.
Ja, gek is dat hèquote:
[..]
Als ik je post kon liken, dan deed ik dat
Ik raak ook regelmatig in de war Maar die bovenste foto van de kale katten. Wat een kop
You must love 'em
Wij ook met hen hoor .
Ze zijn trouwens bijna even groot als ze kaal geschoren zijn. Het enige verschil qua grootte is de bollige buik van Minos:
Wat trouwens eigenlijk irritant is. Minos pikt graag Dushi zijn eten en dus krijgt Dushi altijd in de krabpaal te eten. Minos probeert dan af en toe stiekem de krabpaal in te duiken en aangezien ie het beste naar de zware stem van SD luistert, fluister ik dan ons codewoord "fruitvliegje" en weet SD dat ie even moet brullen. Alleen nu zie ik het verschil bijna niet tussen Minos en Dushi als ze met de rug naar ons toe op de krabpaal klimmen
.
D'n Dushi ligt trouwens vrijwel altijd op de volgende manier op de bank en poef (foto van vóór de scheerbeurt), met een pootje hangend naar voren:
Geen idee waarom.
Maar ik tik 'm wel altijd ff aan en roep dan "Boks, ouwe!" waarna ie mij met een kop aankijkt van "Mkay... weirdo..".
Ze worden 8 augustus alweer 10 jaar trouwens! De tijd vliegt!
.Ze zijn trouwens bijna even groot als ze kaal geschoren zijn. Het enige verschil qua grootte is de bollige buik van Minos:
Wat trouwens eigenlijk irritant is. Minos pikt graag Dushi zijn eten en dus krijgt Dushi altijd in de krabpaal te eten. Minos probeert dan af en toe stiekem de krabpaal in te duiken en aangezien ie het beste naar de zware stem van SD luistert, fluister ik dan ons codewoord "fruitvliegje" en weet SD dat ie even moet brullen. Alleen nu zie ik het verschil bijna niet tussen Minos en Dushi als ze met de rug naar ons toe op de krabpaal klimmen
.D'n Dushi ligt trouwens vrijwel altijd op de volgende manier op de bank en poef (foto van vóór de scheerbeurt), met een pootje hangend naar voren:
Geen idee waarom.
Maar ik tik 'm wel altijd ff aan en roep dan "Boks, ouwe!" waarna ie mij met een kop aankijkt van "Mkay... weirdo..".
Ze worden 8 augustus alweer 10 jaar trouwens! De tijd vliegt!
Eergens vorige week was die kleine etterbak weer de deur uit gepieptquote:Op zondag 27 april 2014 21:52 schreef Queller het volgende:
En dan gewoon 'weglopen' maar helemaal niet weg lopen
Ze hebben het zo getroffen met jullie
; 2 keer rammelen met de voerbus in de tuin en hij stond als een geak aan de voordeur te krabbelen
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Gelukkig wel, dat is met de meeste dieren zo. Brokjes magicquote:
Wat heb je toch een lekker stel
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Dankje! Ik ook .
Toen de eerste dag niet, dat weet ik nog wel. Behoorlijk gemengde gevoelens toen. Maar volgens mij, ondanks alles, hebben ze het goed naar hun zin bij mij en inmiddels ook alweer zo'n 4 jaar met SD!
.Toen de eerste dag niet, dat weet ik nog wel. Behoorlijk gemengde gevoelens toen. Maar volgens mij, ondanks alles, hebben ze het goed naar hun zin bij mij en inmiddels ook alweer zo'n 4 jaar met SD!
En ik heb vandaag weer eens de CD met een filmpje tevoorschijn gehaald van toen ze nog kittens waren.
En sommige foto's zijn te leuk om niet te delen. Dus bij deze!
En sommige foto's zijn te leuk om niet te delen
. Dus bij deze!
Onderste foto links rechts; vind ik net lijken of ze hem hebben gefopt met een klapsigaar 
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Wat recenter:
Harig.
Niet harig.
[ Bericht 4% gewijzigd door Sounddragon op 06-01-2015 12:12:30 ]
Harig.
Niet harig.
[ Bericht 4% gewijzigd door Sounddragon op 06-01-2015 12:12:30 ]
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Gofferquote:
Kijk nog eens?
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
quote:
Op .Even die foto uitleggen: Wanneer wij aan het koken zijn, mogen de katten de keuken dus niet in.
Dat weten ze en dus liggen ze precies op de scheidingslijn te 'wachten'.
Want zodra wij gaan eten, krijgen ook zij eten.
Ja en nee, de klitten zaten eigenlijk alweer te dicht op de huid + de katten vinden plukken niet zo leuk als het langer dan een kwartier duurt.quote:
Wat een heerlijke foto's van Minos&Dushi
Maak was plukken geen optie geweest in plaats van scheren
Dus scheren we ze
. Want mij maakt het niet zoveel uit hoe ze er uitzien en zelf vinden ze het (vooral in de zomer) erg lekker.
Brotherly love.
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
quote:Op dinsdag 6 januari 2015 12:14 schreef Anne het volgende:
[..]
Even die foto uitleggen: Wanneer wij aan het koken zijn, mogen de katten de keuken dus niet in.
Dat weten ze en dus liggen ze precies op de scheidingslijn te 'wachten'.
Want zodra wij gaan eten, krijgen ook zij eten.
koud is heaumeau -> heaumeau is koud.
Alleen vandaag niet, toen had 'ie een dekentje van een kilo of 8; die dikke plofkop gaat er gewoon bovenop liggen
En omdat heaumeau zich tegenwoordig achter de TV wurmt om tegen de verwarming aan te kunnen zitten, heb ik maar een lekker bedje gemaakt voor ze van wat stukkies steigerdeel die ik nog overhad na ons tuinproject/plantenbakken maken.
[ Bericht 18% gewijzigd door Sounddragon op 02-02-2015 21:20:25 ]
Alleen vandaag niet, toen had 'ie een dekentje van een kilo of 8; die dikke plofkop gaat er gewoon bovenop liggen
En omdat heaumeau zich tegenwoordig achter de TV wurmt om tegen de verwarming aan te kunnen zitten, heb ik maar een lekker bedje gemaakt voor ze van wat stukkies steigerdeel die ik nog overhad na ons tuinproject/plantenbakken maken.
[ Bericht 18% gewijzigd door Sounddragon op 02-02-2015 21:20:25 ]
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
.
We hebben ook nog wat anders geprobeerd, maar die blik zegt wel waarom dat niks werd
zoek de overeenkomst:
> <
zoek de overeenkomst:
>
<
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
He's planning to kill you 
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
quote:
We hebben ook nog wat anders geprobeerd, maar die blik zegt wel waarom dat niks werd
zoek de overeenkomst:
>
[ afbeelding ]
De poging alleen al vind ik enorm dapper
lolwut
Zo kijkt 'ie wel ja..quote:
Wrom? tis een Dushi, geen tijgertquote:Op maandag 2 februari 2015 22:18 schreef BrandX het volgende:
[..]
De poging alleen al vind ik enorm dapper
Sja, je moet wat.. het was echt weer hoogste tijd om ze te laten scheren; elke dag een handvol plukken haar all over the place, ze kregen weer klitten enzo, en dan is het gewoon tijd.. We hoopten dat het wel mee zou vallen, maar die kleine heeft het echt koud. Minos heeft het equivalent van de speklaag van een walvis, dus die boeit het weinig, maar die kleine heeft gewoon 0,0 isolatie behalve zijn vacht, en die ligt een dorp verderop
Dat jasje was natuurlijk een long shot; zelfs de meeste honden worden doodongelukkig van zo'n ding, en Dushi is wat zulke dingen betreft helemáál een dramaqueen, maar het was te proberen.. niet geschoten...
Gelukkig komt de zomer er alweer aan
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Whahahaaaa
Prachtkatten
Prachtkatten
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
het kaal maken snap ik absoluut hoorquote:
[..]
Zo kijkt 'ie wel ja..
[..]
Wrom? tis een Dushi, geen tijgert
Sja, je moet wat.. het was echt weer hoogste tijd om ze te laten scheren; elke dag een handvol plukken haar all over the place, ze kregen weer klitten enzo, en dan is het gewoon tijd.. We hoopten dat het wel mee zou vallen, maar die kleine heeft het echt koud. Minos heeft het equivalent van de speklaag van een walvis, dus die boeit het weinig, maar die kleine heeft gewoon 0,0 isolatie behalve zijn vacht, en die ligt een dorp verderop
Dat jasje was natuurlijk een long shot; zelfs de meeste honden worden doodongelukkig van zo'n ding, en Dushi is wat zulke dingen betreft helemáál een dramaqueen, maar het was te proberen.. niet geschoten...
Gelukkig komt de zomer er alweer aan
Ik geef jullie groot gelijk.Maar ik denk dat als ik een van mijn katten zo'n ding probeer aan te doen, ik eerder aan diggelen ben dan dat ik kan knipperen met mijn ogen
Die van mij zijn gewone huistuinenkeuken europese kortharen, dus wel haarstofzuigen maar scheren is niet echt een optie
lolwut
Hmm, het lijkt erop dat het kattenbed nogal in de smaak valt..
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Een aantal van jullie had het al gezien; het ging niet zo best met Dushi. In het kort:
.
Maar gisteren en vandaag gaat het, waarschijnlijk dankzij de medicijnen, retegoed
!
Dus we zijn blij!
Het enige wat mij nog wel opvalt, is dat ie wat meer slaapt. Maar als dat alles is, hoera !
Bonuspiccies van vandaag.
quote:Op zaterdag 20 februari 2016 03:23 schreef Sounddragon het volgende:
Hmkay, op zoek naar een second opinion.
Wij maken ons ernstige zorgen om onze Ragdoll Dushi. Dushi is inmiddels 12, en ik denk inmiddels ongeveer vier jaar krijgt hij elke 6 tot 8 weken een injectie Moderin in depot, tegen een astmatische aandoening, als de injectie uitwerkt gaat hij hoesten en kuchen en zijn eten uitspugen. In het begin pilletjes geprobeerd maar die sloegen niet aan en de injecties bleken te werken, en daar zijn we dus bij gebleven. We weten dat die continue dosis Moderin niet overdreven goed voor hem is, maar het is of dat, of een zich ellendig voelende kat met een belabberde kwaliteit van leven.
Voor zover het voorverhaal en wat wij denken dat interessant is om te weten voordat we aan de nare kant van het verhaal beginnen.
Welnu, komtie dan; afgelopen zaterdagavond lagen we lekker TV te kijken, Dushi lag op de armleuning van de bank lekker te dutten. Ineens hoorden we een plof, en bleek sufferdje van de armleuning afgekukeld. Maj, kan gebeuren he, wie is er niet ooit uit bed ge.. . Aai over de bol en effe kriebelen, purr purr, ok niks gebeurd, doorlopen allemaal. Verder niks opgevallen aan gedrag oid verder, dus was snel vergeten. Tot, idd, komtie.. woensdagmiddag/avond loopt Anne naar de keuken, Dushi loopt voor haar uit, en ineens zakt Dushi door zijn pootjes/gaat liggenEigenlijk meteen, na een paar tellen krabbelt hij weer op en loopt suffig de andere kant weer op. Hij is een beetje van zijn apropos, snapt niet wat er is gebeurd is. Hmm, nu zijn we wel scherp.. Later die avond rond half 8 staat hij op de krabpaal (zijn vaste plek) te eten en ineens kukelt hij wederom richting de vloer. wederom eigenlijk is hij niet echt weg-weg maar gewoon suf, alsof hij domweg flauw valt en wil meteen weer overeind krabbelen. Heb diverse keren honden en katten met epilepsie gezien, hond gehad die heel serieus epi had, en dit is (volgens mij) geen epi, ik mis voorfases, ik mis nafases, geen eet- en drinkgedrag, niet rondlopen, geen paniek. Dushi komt weer 'terug' als een mens zou doen als hij net gewoon van zijn stokkie is gegaan.
Na tuimelpartij 2 was de optie 'toeval' natuurlijk meteen de kliko in, foon gepakt en DA gebeld. In overleg besloten om volgende ochtend eerste patient te zijn, en zo gezegd zo gedaan natuurlijk.
Bij de DA verhaal gedaan, DA hoorde tussen het spinnen door een lichte hartruis en wilde een foto van het hart maken omdat hij die kant op dacht. Ik had al voorgesteld om iig bloedonderzoek te doen, omdat ik met die Moderin in mijn hoofd zit, dat is slecht op lange termijn, en dan 'wacht' ik blijkbaar onbewust op een nier- of leverprobleem. Bloed prikken lukte niet meteen, dus roesje (prik) gegeven zodat we zonder al te veel stress die foto konden maken en meteen bloed konden afnemen. Zo gezegd zo gedaan, bloed was prima, nier en lever was goed, bezinksel was goed, eigenlijk niets op aan te merken. Temperatuur was netjes 38 graden. Foto van het hartje was ook goed, en daar zit je dan.
DA denkt dat Dushi een hartprobleem heeft, en dan niet qua ritme, maar qua flow (noemen we dat hartfalen?), en dat hij dus bij inspanning plat gaat omdat zuurstofgebrek in de hersenen. We hebben pilletjes meegekregen die volgens internet wel een beetje op doel zijn (áls het een hartprobleem is). hij krijgt 2 keer daags een half tabletje Benakor 5Mg, dat zou ervoor moeten zorgen dat zijn bloed makkelijker kan worden rondgepompt door het hartje.
So far so good zou je zeggen, maar nee; the drama continues;
Eigenlijk.. vind ik.. dat Dushi, sinds hij dat roesje heeft gehad niet meer verbeterd is.. toen we heen gingen hadden we een (as usual) doorlopend mauwende kat in de mand.. toen we teruggingen een suffe waggelpoes, wat natuurlijk redelijk normaal is.. Maar.. eigenlijk is dat een beetje zo gebleven... hij krijgt niet de energie terug, hij mauwt heel sporadisch.. loopt bijna niet.. zijn pilletje doe ik in een half blikkie Gourmet, wat special treat is hier, want brok is standaard, en dat gaat er mondjesmaat in, nu nog steeds. Brok lust ie ook matigjes, water drinkt hij weinig (té weinig naar mijn zin, maar is nog niet uitgedroogd). Hij is vandaag (voor zover we weten) minstens 3 keer omgekiept, en ik zou bijna zeggen dat we downhill gaan in een karretje zonder remmen.
Hij loopt net vanaf de bank naar de krabpaal (4 meter) springt erop en hoppa, plat
Morgenvroeg hangen we weer aan de foon bij de DA, maar extra meningen en ideeën zijn ernstig welkom want dit gaat duidelijk niet goed.
quote:Op zaterdag 20 februari 2016 03:58 schreef Anne het volgende:
Even een kleine toevoeging; hij heeft soms, na het eten of na flink wat geslapen te hebben (en dat doet ie best veel op het moment; wel heel onrustig overigens), wel even energie, maar dat duurt niet langer dan 5 minuten. En vaak doordat ie dan iets inspannend gaat doen, zoals op de krabpaal of iets te enthousiast op de bank springen, is het meteen weer mis en kiept ie om.
Hij heeft trouwens ook best wel koude oortjes: zijn teentjes/kussentjes zijn wel warm.
quote:
[..]
Bloeddruk meting zat ik me ook over te verbazen eigenlijk, gisteren niet bij nagedacht; maar hoe kun je oordelen/vermoeden/diagnose stellen dat er een probleem met zijn bloeddruk zou zijn als je niks hebt gemeten?
Overigens na een nachtje op de bank hangen met de patiënt ben ik inmiddels van mening dat de boel stabiliseert.. het gaat absoluut niet beter met hem, maar dat heuveltje af zonder remmen lijkt gestopt. Misschien toch veroorzaakt door het 2e halve pilletje wat er gisteravond nog in is gegaan. .
OK, update:
Daarstraks met onze DA gebeld, kreeg diezelfde kerel aan de foon, was ergens mee bezig, luisterde slecht naar mijn verhaal, ik wil dat Dushi zijn bloeddruk gemeten wordt, hij zegt gewoon domweg dat hij daar de spullen niet voor heeft, en dat hij nu geen tijd heeft.. Ben ik dus meteen klaar mee..
Aan de Google geweest voor een hart echo, dat valt niet helemaal mee op zaterdag natuurlijk, of je moet bereid zijn om je te laten aderlaten in Utrecht, maar ik heb er nu eentje gevonden die het wel kan, maar pas dinsdag. Zijn daar heen geweest net voor een second opinion, Door de DA van van de week de uitslag van het bloed even op de mail laten zetten. Wederom was alles in orde, sowieso was Dushi (heeft het niet zo op autorijden) behoorlijk opgepept van het 40 minuten lang mauwen onderweg, en bij de DA was het pvd net of er niks aan de hand was
Nu dus iig wederom geconstateerd dat hij niet in acuut gevaar verkeert, hartje klinkt OK, nog steeds een ruisje natuurlijk, bloeddruk was ook acceptabel; steeds tussen de 130 - 160, zeker 4 a 5 keer een goede meting gekregen.
Op de terugweg was hij alweer ietsje makker, en nu lijkt hij moe door de aktie allemaal.
Concreet: Dinsdag hebben ze dé specialiste daar, we gaan door met de medicatie zoals hij nu is, dinsdagochtend nuchter die kant op, en dan gaan we kijken of er iets mis is met zijn rikketikje.
To be vervolgd.
Uiteindelijk was het de schildklier niet. Dus vooral ik zag de boze bui al hangenquote:
[..]
Woah, veel moeilijke woorden gehoord vanochtend.
Volgens de specialiste Heeft Dushi een atypische cardiomyopathie. In Jip en Janneke : een aandoening van de hartspier die niet in een hokje te stoppen is. Het is geen ékte HCM, heeft wel een lichte verdikking van de hartspier, maar valt volgens haar nog binnen de norm eigenlijk. Hartruis wordt veroorzaakt door een vernauwing (in/van de ingang?) van een slagader, waardoor aan één kant (ik dacht rechts) de stroomsnelheid uitgaand van het hart aan de hoge kant is, en waardoor de klep aan die kant een beetje vibreert, en dat is dus de hoorbare ruis. Er zit ook een kleine onregelmatigheid in de hartslag, maar niks alarmerends.
Hij krijgt er Atenolol 25mg bij om de snelheid van het hart iets te drukken en het bloed te reguleren. Ben alleen vergeten te vragen of hij die náást op in plaats van de Benakor krijgt; moet ik dadelijk even voor bellen.
Verder vond de DA dat Dushi een licht opgezette schildklier had, dus wederom bloed afgenomen om te testen (vraag me telkens weer af waarom ze dat niet allemaal tegelijk doen als het ter zake kan zijn, maar OK) daar krijgen we vanmiddag de uitslag van. Volgens de DA kan op de één of andere manier die schildklier de oorzaak zijn van dit soort grappen, en dan zou het hele verhaal ineens behandel- en omkeerbaar zijn. Dus ik hoop dat die schildklier waardes helemaal kut ruk slecht zijn vanmiddag, want dan is onze Dushi wellicht 'repairable'. If not, dan is het koffiedik kijken
.Maar gisteren en vandaag gaat het, waarschijnlijk dankzij de medicijnen, retegoed
!Dus we zijn blij!
Het enige wat mij nog wel opvalt, is dat ie wat meer slaapt. Maar als dat alles is, hoera
!Bonuspiccies van vandaag
.
Oh ik las het in het dida-topic, wat spannend allemaal
Wat liggen ze daar heerlijk zoet
Wat liggen ze daar heerlijk zoet
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Wooohaaa. Tijd voor een update zie ik!
Tijdens het hele gebeuren met Dushi hadden we dus al vaker een Second Opinion gedaan voor zowel Dushi als Minos bij: http://www.delingehoeve.nl
Erg tevreden over, maar ook weer veel te ver uit de buurt. Daar gaan we niet 'even' naartoe.
Dus op zoek gegaan naar een andere dierenarts hier in de buurt en sindsdien laten we alle gebruikelijke dingetjes daar doen. Bij Dushi, in verband met zijn waarschijnlijke bronchitis, wilden ze toch nog even iets anders proberen, maar dat pakte niet zo goed uit:
Een sielg propje was het. Dus aangegeven dat we geen geëxperimenteer meer willen, snel weer terug naar de moderin-injecties en die doen het gewoon weer als een tierelier.
De atenolol die hij krijgt voor zijn hartje doet het ook perfect. Zodra hij per ongeluk, heel stiekem, toch een keer zijn medicijnen niet binnen heeft gehouden, merk je dat de volgende dag ook direct. Dit betekent dus wel dat we erg nauwlettend in de gaten moeten houden dat hij elke dag zijn medicijnen krijgt. Maar als dat alles is en hij daardoor nog wat jaartjes meegaat:
Hieperdepieper.
Nog een klein hoeraatje; Dushi is 0,5kg aangekomen de laatste keer dat ik bij de DA was (2 weken terug).
Minos de Pinos wordt ook een beetje krak en mikkig. Hij heeft waarschijnlijk artrose ergens in zijn rug of staart-aanzet; daar mogen we niet te vaak meer aankomen, terwijl ie dat vroegâh juist zo lekker vond. Om het zeker te weten zouden we daar een röntgen-foto voor kunnen laten maken. SD is daar voorstander van, ik niet en moet er daarom nog even over nadenken.
De reden waarom ik het niet zo zie zitten, is omdat hij daarvoor een roesje moet krijgen, want ook al zijn het allebei twee goedzakjes die de dierenarts helemaal niet zo eng vinden; stil op de rug liggen onder een vreemdsoortig apparaat, op een vreemde plek, zit er niet in.
De laatste keer dat Minos een roesje kreeg (bij het trekken van een heule hoop kiezen), kwam hij er wat betreft zijn rug slechter uit. En dat is dus de reden waarom ik het liever niet doen; bang dat het nóg erger wordt.
Enniejwees, hij heeft heel lang Metacam als pijnstiller gehad, maar daar ben ik sinds vorige week zaterdag mee gestopt, want hij was er behoorlijk aan de schijterij van. Ik kon hem daardoor elke dag (soms wel twee keer) onder de douche stoppen en het liefst wilde ik de kattenbak ook een keer of twee-drie verschonen, per dag. Naar mijn idee had ie ook een stuk minder eetlust en had ie er zelf ook behoorlijk wat last van, van het kattenbakschijtgebeuren.
Ik merk sinds het stoppen geen verschil bij hem qua pijn. Hij springt nog net zo vaak op de bank, op dezelfde moeizame manier. Als ie staat of als ie zit; zijn voorpootjes trillen, met of zonder pijnstillers. Dus ik stop er voorlopig lekker mee, want de kattenbak ziet er een stuk schoner uit en hij zeurt weer lekker als vanouds om eten.
Korte samenvatting: Met Dushi gaat het kei goed. Met Minos gaat het goed. Ze worden allebei gewoon een tikkie ouder.
FOTO'S!!
Ik. Moet. Laatste. Beetje. Zon.
Net terug van het pension. Bam. Favoriete plekje direct weer in beslag genomen.
Onderweg van het pension naar huis.
Sindsdien heeft Dushi volgens mij verlatingsangst. Het gaat de hele dag van miauw, miauw, miauw en hij laat me geen seconde uit het oog.
De favoriete positie van Minos. Gek genoeg is dat languit op zijn rug.
Maar ook hangend op schoot. Het liefst bij de grote baas (SD), want mijn schoot is natuurlijk te klein.
Meow.
Tijdens het hele gebeuren met Dushi hadden we dus al vaker een Second Opinion gedaan voor zowel Dushi als Minos bij: http://www.delingehoeve.nl
Erg tevreden over, maar ook weer veel te ver uit de buurt. Daar gaan we niet 'even' naartoe.
Dus op zoek gegaan naar een andere dierenarts hier in de buurt en sindsdien laten we alle gebruikelijke dingetjes daar doen. Bij Dushi, in verband met zijn waarschijnlijke bronchitis, wilden ze toch nog even iets anders proberen, maar dat pakte niet zo goed uit:
Een sielg propje was het. Dus aangegeven dat we geen geëxperimenteer meer willen, snel weer terug naar de moderin-injecties en die doen het gewoon weer als een tierelier.
De atenolol die hij krijgt voor zijn hartje doet het ook perfect. Zodra hij per ongeluk, heel stiekem, toch een keer zijn medicijnen niet binnen heeft gehouden, merk je dat de volgende dag ook direct. Dit betekent dus wel dat we erg nauwlettend in de gaten moeten houden dat hij elke dag zijn medicijnen krijgt. Maar als dat alles is en hij daardoor nog wat jaartjes meegaat:
Hieperdepieper
.Nog een klein hoeraatje; Dushi is 0,5kg aangekomen de laatste keer dat ik bij de DA was (2 weken terug).
Minos de Pinos wordt ook een beetje krak en mikkig. Hij heeft waarschijnlijk artrose ergens in zijn rug of staart-aanzet; daar mogen we niet te vaak meer aankomen, terwijl ie dat vroegâh juist zo lekker vond. Om het zeker te weten zouden we daar een röntgen-foto voor kunnen laten maken. SD is daar voorstander van, ik niet en moet er daarom nog even over nadenken.
De reden waarom ik het niet zo zie zitten, is omdat hij daarvoor een roesje moet krijgen, want ook al zijn het allebei twee goedzakjes die de dierenarts helemaal niet zo eng vinden; stil op de rug liggen onder een vreemdsoortig apparaat, op een vreemde plek, zit er niet in.
De laatste keer dat Minos een roesje kreeg (bij het trekken van een heule hoop kiezen), kwam hij er wat betreft zijn rug slechter uit. En dat is dus de reden waarom ik het liever niet doen; bang dat het nóg erger wordt.
Enniejwees, hij heeft heel lang Metacam als pijnstiller gehad, maar daar ben ik sinds vorige week zaterdag mee gestopt, want hij was er behoorlijk aan de schijterij van. Ik kon hem daardoor elke dag (soms wel twee keer) onder de douche stoppen en het liefst wilde ik de kattenbak ook een keer of twee-drie verschonen, per dag. Naar mijn idee had ie ook een stuk minder eetlust en had ie er zelf ook behoorlijk wat last van, van het kattenbakschijtgebeuren.
Ik merk sinds het stoppen geen verschil bij hem qua pijn. Hij springt nog net zo vaak op de bank, op dezelfde moeizame manier. Als ie staat of als ie zit; zijn voorpootjes trillen, met of zonder pijnstillers. Dus ik stop er voorlopig lekker mee, want de kattenbak ziet er een stuk schoner uit en hij zeurt weer lekker als vanouds om eten.
Korte samenvatting: Met Dushi gaat het kei goed. Met Minos gaat het goed. Ze worden allebei gewoon een tikkie ouder.
FOTO'S!!
Ik. Moet. Laatste. Beetje. Zon.
Net terug van het pension. Bam. Favoriete plekje direct weer in beslag genomen.
Onderweg van het pension naar huis.
Sindsdien heeft Dushi volgens mij verlatingsangst. Het gaat de hele dag van miauw, miauw, miauw en hij laat me geen seconde uit het oog.
De favoriete positie van Minos. Gek genoeg is dat languit op zijn rug.
Maar ook hangend op schoot. Het liefst bij de grote baas (SD), want mijn schoot is natuurlijk te klein.
Meow.
