Inmiddels (bijna) het einde van het spel bereikt. Ik zit in chapter 13 en werk langzaam richting de eindbaas. Ik kan me niet voorstellen dat er nu nog iets zal gebeuren waardoor mijn mening over dit spel radicaal zal veranderen. Dus tijd voor een review/mening.
Het komt zich er kort gezegd op neer dat ik me steeds meer kan vinden in de [5] die Edge het spel gaf.
Elke Final Fantasy draait wat mij betreft om het verhaal en de personages. Dat vormt de basis van elke goede RPG waarop (hopelijk) mooie dungeons en een uitdagend vechtsysteem zijn gebouwd. Een goed verhaal kan een RPG met repetitieve of (soms) frustrerende gameplay naar een hoger niveau tillen. Zie bijvoorbeeld Persona 4. En het verhaal van FFXIII boeit me eenvoudig weg niet. Wat is nu de motivatie van de personages? Waar draait het nu eigenlijk om? Het verhaal voelt eenvoudigweg niet episch aan.
Je valt er midden in en het kost ongeveer 20 uur voor je door hebt waar het eigenlijk om gaat. Te belachelijk voor woorden dat je via een codex en tijdens laadschermen moet lezen wat er gebeurt is wil je het verhaal überhaupt volgen! En als eenmaal verteld is waar het om draait, en wie de belangrijke (politieke) fracties in het spel zijn wordt er verder niks mee gedaan! Potentiële interessante personages worden niet uitgediept of gaan heel snel dood. Wat overblijft is een ontsnappingsvoettocht waarbij je uiteindelijk weer op dezelfde plek beland als je begonnen bent. Doordat de game zo lineair is voelen de locaties ook heel klein aan. Cocoon voelt nog steeds aan als de locatie waar de intro van een game zich zou moeten afspelen. Pulse als een groot weiland met wat grotten eromheen. Het spel is lineair qua opzet, maar de personages worden ook geleid. Ze kiezen er niet voor om deze route te volgen. Ze worden voortgestuwd door het verhaal en de makers. Oh, we hebben nog geen sneeuwlevel? Laten we ze nu daar dan maar heen sturen.
De CGI cutscene zien er indrukwekkend uit maar voegen niks toe aan het verhaal. Ze lijken meer bedoelt om de skills van de animators te tonen dan om het verhaal verder te vertellen. Wat is bijvoorbeeld het nu om midden in een racewedstrijd te belanden waarna je 10 minuten Matrix-achtige capriolen ziet die je in het daadwerkelijke spel never nooit niet kunt herhalen? Bij cutscenes zit ik meestal op mijn iPhone te klooien. Zegt genoeg. Als ik wat mis kan ik het toch nalezen tijdens een laadscherm.
De personages zijn ook te saai voor woorden. Oppervlakkig, geen diepgang, 1 dimensionaal. Lightning is pissig, Hope is een slappeling die zichzelf vindt. Qua karaktertrekken, uiterlijk en kleding lijken ze door de marketingafdeling bedacht om bepaalde mensen aan te spreken. Vanille is een idol-achtig type, Snow een hippe rebel, Lightning is gewoon Cloud met tieten. Het zijn geen personages maar typetjes.
Final Fantasy XIII straalt wel kwaliteit uit. Je ziet dat er enorm veel geld en aandacht aan het spel is besteed. De graphics zijn fantastisch en de omgevingen zien er prachtig uit. De muziek is ook geweldig. Het vechtsysteem is simpel maar toch diepgaand. Al blijft het jammer dat je maar 1 persoon rechtstreeks bestuurd en de meeste gevechten via een druk op de knop X (auto-attack) wel te winnen zijn. Af en toe met L1 van paradigm wisselen en het lukt. Daarnaast hoef je als je eenmaal je party hebt samengesteld eigenlijk nooit meer te wisselen als je een goede mix van skills hebt. Snow, Vanille en die neger zitten bij mij al zolang op de reservebank dat ze 999.999 exp hebben opgebouwd.
Maar al deze elementen zijn op drijfzand gebouwd: een saai verhaal en vergeetachtige personages. De som van de losse delen is in dit geval niet meer dan het geheel. Ik merk dat het me gewoon niet meer boeit. Sinds Chapter 11 speel ik het spel echt om het uit te spelen. Side-quests (voor zover aanwezig) boeien me niet. Grinden doe ik nauwelijks, alleen als ik echt te zwak ben om bepaalde vijanden te kunnen verslaan, en dat is pas een keer gebeurt. Dit in tegenstelling tot oude Final Fantasy games waarbij ik elk hoekje en gaatje van een level verkende, zoveel grinden dat ik standaard zwaar overpowered rondliep en het gevecht met de eindbaas uitstelde tot ik zoveel mogelijk sidequests had volbracht. Anders gezegd, ik vond het jammer als het einde van het spel bereikt werd. Nu kan ik niet wachten.
Ik mag hopen dat Square-Enix de volgende keer met wat anders komt. FF games zijn voor mij in elk geval geen blinde aankoop meer.
"Ik heb geen tijd voor leuk,... ik maak alleen tijd voor episch! - Chocobo