het maria beeldtje met kindtje jesus mensen met kanker

quote:

Op zondag 25 april 2010 01:45 schreef wittejan het volgende:
hier een wonderlijk verhaal het gaat over een beeldje was op een dag lekker aan het zoeken met een metaaldetector ik wat muntjes en wat rommel ik zou naar huis gaan en kreeg nog een piep ik vond een maria met kind beeldtje

quote:

Op zondag 25 april 2010 01:45 schreef wittejan het volgende:
hier een wonderlijk verhaal het gaat over een beeldje was op een dag lekker aan het zoeken met een metaaldetector ik wat muntjes en wat rommel ik zou naar huis gaan en kreeg nog een piep ik vond een maria met kind beeldtje was erg vies ik dacht ik hou dat beeldtje in mijn zak dan heb ik nog altijd bescherming er gingen weeken over heen mijn zus evelien was heel erg ziek en dat het niet goed ging ik wou naar haar toe en dat deed ik ook ik vond het zo verschrikelijk dat ik haar zo zag dat deed pijn echt wel ik wou graag dat beeldtje aan haar geven en dat heb ik gedaan ik hoopte dat het wat verlichting zou brengen toen ik er zat voelde ik me ziek ging weer naar huis met mijn ziel onder mijn armen ik was thuis maar had gewoon een rot gevoel ik dacht ik ga maar even zoeken met mijn detector ik wist niet waar ik kwam in de stad hier was een grasveld ik had er al veel gezocht daar ik vond er heel veel munten altijd maar ach ga gewoon weer deed mijn pieper aan ik was nog geen minuut bezig daar was mijn eerste piep ik graven en wat vond ik een maria beeldtje precies het zelfde ik kon het niet geloven ik dacht dan toch niet maar echt ik vind dit wonderlijk ik had er een aan mijn zus gegeven en twee uur later vind het zelfde beeldtje ik had het tegen iedereen verteld die wisten ook niet wat ze hoorde ik vind het een wonder het gaat verder maar laater en ik mis mijn zus heel erg die is overleden het doet pijn oke het was maanden later dus ongeveer oktober ik werd zomaar ziek ik eten en dronk niet meer en lach al zo drie dagen ik ging erg achter uit het was zondag avond toen is de dokter maar gebeld hij was er snel hij vroeg of ik kon plassen ik had er helemaal geen zin in maar goed ik had maar een paar druppels toen zag hij meteen dat ik een nierbek ontsteking had en kreeg ik pillen er voor maar ik lach nog steeds thuis pas een dag later lach ik in het zieken huis naa twee dagen knapte ik een beetje op ik was er nog niet maar lach met zijn vieren op zaal en je weet de een gaat en de ander komt toen kwam er een oud vrouwtje op zal en ze was behoorlijk ziek ik zag ook meteen dat het een lief mens was ze was drie en tachtig ze zij toen tegen mij doet uw viol spelen ik nou af en toe haar zoon moest lachen ik dacht ach laat gaan de volgen de dag werd ze allen nog maar zieker en haar zoon zat er de hele dag vaak ook huilen en dan dat oudtje weer het begroote me wel en toen ieder een weg was kwam de leerling dokter en die zij kij hard uw kan kiezen of opereren of uw gaat dood nouw dat mens had het niet meer ze barsten in tranen uit de doter ging weg ik dacht ik ga meteen naar haar toe wand daar kon ik niet tegen heb uuren met haar zitten praaten en elke keer washandjes op haar hooft gellecht ik was de heelle nacht in de weer ik was zelf verot maar goed ik had het er voor over de volgende dag ging ik maar slaapen de hele fam was de de hele dag geweest en maar huilen maar ze ging wel heel erg achter uit op laast dacht iederen zelf de dokter dat ze dood ging maar de dag verstreek en ik nam het weer over ze ging nog even praaten met mij ik red het niet zij ze met een huilede stem ik zij tegen haar je red het wel ik dacht meteen aan mijn maria beeldtje ik loop naar mijn bed toe en gaf haar dat beeldtje ze maar ik geloof niet meer ik zij dat geeft toch niet ik zij neem die nou maar mee voor morgen als je onder het mes moet ik zij tegen haar volgende week kan je je 84 verjaardag vieren ik zag een glimlach op haar gezicht dat deed me goed ik ging naar bed en af en toe bracht ik een koud washandtje en lach het op haar voorhoofd maar ik was bek af toen was het vier uur in de morgen toen zach ik dat ze uit bed was ze trok al die aparaten mee ze zij ik moet naar toilet ik zij dat kan niet maar de zusters kwamen ook niet ik ging op zoek naar de zusters ik was best wel boos ik vond er een en ik zij er zit een oma te wachten die wil graag naar de toilet het was ongeveer vijf uur ik had nog een was handtje ik had water uit de koel kast en op haar hoofd gelecht en toen slaapen drie uur later was ik weer wakker en natuurlijk de hele fammilie was er om afscheid van haar te nemen maar voor ze weg ging gaf ik nog een kus op haar voor hoofd kom op he je red het wel en weg was ze er waren twee dagen voorbij ik had nog niks gehoord en dat zat me niet lekker ik dacht ik ga op onderzoek uit was in de middag ik naar de afdeling ik zoeken over al binnen kijken en ja hoor ik had haar gevonden met haar zoon het was geweldig ze was zo verschrikelijk blij en die zoon ook ik heb er een half uur gezeten toen ze wil jij je beeldtje nog terug hebben nee diemag bij je blijfen om je te beschermen en ze was zo blij ze vroeg nog om mijn huis adres en haar zoon bedankte mij ik zij ze heeft het zelf gedaan hoor met de hulp van maria met kind een maand later kreeg ik een brief van haar ze zij in de brief dat ik geen was handtjes meer over haar hoofd hoefte te leggen en dat het heel goed met haar ging en dat ze het beeldtje altijd bij haar zal draagen dit is toch geweldig mooi maar het was ook zo een lieve oma ik vind het toch een wonder dat ze het overleeft heb daar word je toch blij van en ze had de verjaardag ook nog gevierd wittejan


kwam voor de tweede keer in het zieken huis met een nierbek ontsteking en een prostaat ontsteking en mijn nieren waren niet goed het begon miden in de nacht miranda was weg naar frankrijk bij haar zuster ik was met mijn kinderen alleen ik kon niet weg en werd al zieker heb toen mijn dochter gebeld die sliep beneden die kwam boven die zag hoe ik er aan toe was ik lach bijna in chok ik rilde en kreeg geen adem ze schrok dat ze me zo zag ik zij nog tegen haar bel silvia maar dat is mijn oudste dochter maar die woond ergens anders ze had gebeld in tien minuten was ze er die had meteen de 112 gebeld ze zag ook wel dat het niet goed ging ik ging alleen maar achter uit en het duurde nog een lange tijd voor dat de zieken auto er was ze kwamen boven toen haden ze me plat gespoten met morfyne ik was zo in het zieken huis ik weet er weinig van kwam op een afdeling te leggen met mensen met kanker nou ik moet eerlijk zijn de eerste vier dagen weet ik nergens van maar knapte beetje bij beetje op toen besefde ik het pas en die mensen waren echt ziek er kwam weer een nieuwe man in de zaal hij kijkte mij aan en dat zij hij later oeps daar moet ik voor uit kijken maar goed ik zat zelf ook nog onder de morfine ik kreeg vier pillen en acht paracetamols per dag dus ik had geen pijn meer het was midag toen kwam er ook nog een jongemeid op zaal die kreeg een gemo kuur we praten wat en ze zij dat ze heel problemen had thuis de dochter was er ook bij die kon ik wel een lieve meid is het nou ze had de hele middag daar gelegen toen begon ze te huilen ze nou gaat mijn man ook nog van me af ik dacht dat doe je toch niet ze was al zo ziek heb nog lang gepraat met haar en ze zij ik red het wel met mijn dochter ik zij oke meid we gafen elkaar een dike zoen ik zij we zien mekaar nog wel dat zulke mannen dat doen maar goed alles gaat vedder ik heb nog met die gepraat er over ja we waren met zijn tween maar goed het was avond en ik zag dat die man zo veel pijn had ik had het met hem te doen hij ging zittend slapen hij kon niet leggen ik vroeg het nog waarom hij niet ging leggen dat kon hij niet die man was echt ziek hij zij dat het weer terug gekomen was de kanker en hij was bang dat hij het niet zou reddende volgende dag die man had het niet meer zijn longen drukte tegen zijn nieren en dat doet geweldig pijn ik vond het zo erg maar je kan zo weinig doen ben maar een rondtje gaan lopen op de afdeling toen hoorde ik he witte wat doe jij hier ik vertelde wat ik had een goeie vriendin met nog drie meiden lagen er ook en nog zo jong ook weer zo veel gepraat over van alles en nog wat ik werd maar vol gepropt met snoep ik had er al een paar uur gezeten we moesten eten ze vonden het jammer dat ik weg ging we hebben ook wel gelachen hoor nou ja beter zo dan anders ik ging maar weer terug naar mijn kamer en ja dan zie je die man weer zitten met zoveel elende was weer avond kwamen ze met pilen die man kreeg ook een paar van die pilen maar de pijn blijft bij hem we gingen bijna slapen ik zij tegen hem moet je mijn pilen hebben voor je pijn hij zij mag meschien niet van de zuster ik zij dit is toch ook niks oke zij hij hij nam ze in en een uur later zij die ach wat heerlijk ik heb even geen pijn ik vond het geweldig voor hem ik dacht mijn pijn stelt toch geen flikker voor vergeleken met mij dat heb ik zo een paar dagen gedaan hij sliep weer lekker en ja hoor hij kreeg zelf morfine pilen gelukig en ik kreeg die ochtend weer een in zinking door een ver keerde pil de hele dag alleen maar geslapen maar knapte de volgende dag weer op en werd alleen maar beter ik moest nog een dag blijfen en naar huis met die man ging het niet goed helaas die pilen hielpen niet meer dus dan weet je het wel ik ging naar huis die man zegt ik vind het jammer dat je weg gaat we konden zo lachen met je en we hadden lol zelfs de zusters konden amper afscheid nemen ze vroegen zelfs of ik op die afdeling kon werken nou ik zeg dat zou ik niet aan kunnen ik zij alle respect voor jullie ech wel nog even knufelen ik zij tegen die man sterkte en vecht er tegen zo veel elende al die mensen met kanker daarom haat ik dat woord als mensen zulke dingen zeggen tegen anderen mensen dat gun je toch niemand ik heb zelf mijn zus evelien verloren aan die rot ziekte en dat de mensen die kanker hebben zo ziek dat is zo erg jan

quote:

Op zondag 25 april 2010 01:54 schreef Zooootje het volgende:

[..]

Het is ook echt gewoon 1 zin.