Walgelijk, de gang van zaken in Nederland en dan met name in tbs klinieken. Zo'n monster op deze manier horen praten over zijn gevoelens. In een kamer voorzien van alle gemakken, rokend, met een tv en pornocollectie.
Het recht en de mogelijkheid nog te genieten van het leven is if not bij de eerste (lust)moord op een kind dan toch zeker wel bij de 3e verspeeld. Gezever over gevoelens, motivatie en onderliggende psychische problematiek is als je 't mij vraagt bijna zo pervers en misdadig als het handelen van Koos H. zelf.
Sta ook eens stil bij de kosten.

Re-integratie in de maatschappij is in gevallen als deze, niet alleen geen optie maar ook zacht gezegd bijzonder onwenselijk.
Vier kale betonnen muren en een hard bed, brood, melk en ééns per dag een warme maaltijd, eventueel nog aangevuld met vitaminetabletten. Qua (bewegings)vrijheid ééns per dag een half uurtje luchten op een binnenplaats met een grauw gevangeniskarakter.