kuifkrullen | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:16 |

Bijna iedere muziekliefhebber kent waarschijnlijk het schitterende verhaal achter the Beach Boys’ SMiLe.
Een zeer, zéér, veel belovend project wat volgens de geruchten, meer dan eens gevoed door Brian Wilson zelf, Pet Sounds op alle fronten zou overtreffen en alle andere popalbums overbodig zou maken.
Maar door allerlei omstandigheden (De overige Beach Boys vonden het niet sterk, the Beatles kwamen met Sgt. Peppers Lonely Hearts Clubband) en de zeer zwakke mentale gezondheid van Brian Wilson, met alle gevolgen van dien, is het album nooit verschenen. Uiteindelijk wordt SMiLe alsnog uitgebracht in 2004, maar dat doet niets af aan de legende. Hoewel het verhaal, de beleving van de plaat intenser maakt.
Het is werkelijk een prachtig verhaal, als je het niet kent, google het! Het is het echt waard.
Maar goed, over naar de eigenlijke vraag.
Zijn er méér van dit soort kunstwerken? Kunstwerken die een legendarische status hebben bereikt, juist door dat ze niet af gemaakt zijn of uitgebracht? |
belsen | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:24 |
 quote:The Black Album zou oorspronkelijk het tiende album van de Amerikaanse popartiest Prince worden. Het zou worden uitgebracht in november 1987, maar werd eerst uitgesteld en een maand later geannuleerd, zonder officiële opgave van reden. Het werd uiteindelijk in november 1994 alsnog uitgebracht in een gelimiteerde oplage. Wel afgewerkt, maar op het laatste moment teruggetrokken ten faveure van Lovesexy, waarop geen enkel nummer van The black album terugkeerde.
Prince heeft nog wel meer van dti soort projecten, maar dit is wel de meest legendarische. Een ander is Dream Factory dat werd teruggetrokken en voor een groot deel heropgenomen als Sign O the times. |
kuifkrullen | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:28 |
Is de muziek uiteindelijk nog wel vrijgegeven? Weet je zo een twee drie de reden van het terugtrekken ook? Of zal ik even googlen? |
Days-Of-Wild | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:35 |
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 14:24 schreef belsen het volgende:[ afbeelding ] [..] Wel afgewerkt, maar op het laatste moment teruggetrokken ten faveure van Lovesexy, waarop geen enkel nummer van The black album terugkeerde. Prince heeft nog wel meer van dti soort projecten, maar dit is wel de meest legendarische. Een ander is Dream Factory dat werd teruggetrokken en voor een groot deel heropgenomen als Sign O the times. Je bent me voor Dan nog even een toevoeging en correctie De plaat zou uitgebracht worden met alleen het catalogusnummer, zonder vermelding van iets. Door fans is deze vrij snel voorzien van de naam Black Album. The Black Album was al geperst en werd kort voor uitgave vernietigd. Zo'n 30 expemplaren zouden "gered" worden waardoor de bootleg een veelgezocht item werd en waarschijnlijk de meest verkochte bootleg ooit werd. Originele exampleren werden voor vele duizenden dollars verkocht. Waarschijnlijk is de plaat gecancelled omdat Prince het geheel te negatief vond, waardoor hij als tegenhanger het spirituele Lovesexy uitbracht. When 2 R In Love is het enige nummer dat op Lovesexy terecht kwam. Tijdens de Lovesexy tour speelde Prince (behalve When 2 R in Love) wel twee nummers van deze plaat: Superfunkycalifragisexy en Bob George.
Edit: Mogelijke andere redenen van cancelling was dat Warner het niet leuk vond dat uitgelekt was dat het een Prince plaat was. Of dat Prince deze plaat gemaakt zou hebben onder invloed van een slechte trip en hij daarom besloot dit niet uit te brengen omdat het zijn "donkere zijde" teveel zou laten zien en hij niet zo herinnerd zou willen worden mocht hij plotseling dood gaan. De Warner verklaring is de meest logische aangezien hij in 1994 alsnog uitgebracht is. Die andere zijn natuurlijk voor het verhaal veel leuker. |
picodealion | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:37 |
quote: Op dinsdag 30 maart 2010 14:24 schreef belsen het volgende:[ afbeelding ] [..] Wel afgewerkt, maar op het laatste moment teruggetrokken ten faveure van Lovesexy, waarop geen enkel nummer van The black album terugkeerde. Prince heeft nog wel meer van dti soort projecten, maar dit is wel de meest legendarische. Een ander is Dream Factory dat werd teruggetrokken en voor een groot deel heropgenomen als Sign O the times. In An Evening With Kevin Smith vertelt Smith heel uitgebreid over een docu die hij met Prince heeft opgenomen, die vervolgens doodleuk in de kluis is gelegd. Blijkbaar doet Prince dat veel vaker en moet er echt een schat aan nooit uitgebrachte releases van die man zijn  |
Days-Of-Wild | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:44 |
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 14:37 schreef picodealion het volgende:[..] In An Evening With Kevin Smith vertelt Smith heel uitgebreid over een docu die hij met Prince heeft opgenomen, die vervolgens doodleuk in de kluis is gelegd. Blijkbaar doet Prince dat veel vaker en moet er echt een schat aan nooit uitgebrachte releases van die man zijn  Elk concert wat hij speelt wordt ook opgenomen. En als er een foutje te beluisteren was dan kregen de bandleden "straftraining". Moesten ze de volgende dag hard repeteren en ervoor zorgen dat er fout;oos gespeelt werd. Als die allemaal bewaard zijn dan moet daar ook een kluis vol van zijn. |
WeezerButler | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:46 |
1e plaat van the Smiths (producer Troy Tate) ligt nog in een kluis. Bijna alle nummers zijn opnieuw opgenomen en staan op hun debuut. |
picodealion | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:48 |
Overigens:
http://www.mansonwiki.com(...)ilyn_Manson_projects
Die kan er ook wat van. |
kuifkrullen | dinsdag 30 maart 2010 @ 14:50 |
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 14:35 schreef Days-Of-Wild het volgende:[..] Je bent me voor  Dan nog even een toevoeging en correctie De plaat zou uitgebracht worden met alleen het catalogusnummer, zonder vermelding van iets. Door fans is deze vrij snel voorzien van de naam Black Album. Zou het dan zo anders zijn dan ander prince-materiaal? Prince herkennen we toch zo?
Die geheimhouding zouden ze dan toch uiterlijk een dag (?) volhouden?
Ok, ik heb even wat gegoogled en ik ben geïnteresseerd... Ik las al weer leuke speculaties en feitjes. Ik ga er in duiken al moet ik voorzichtig zijn, straks ga ik nog een Prince-album aanschaffen...
[ Bericht 17% gewijzigd door kuifkrullen op 30-03-2010 15:02:24 ] |
belsen | dinsdag 30 maart 2010 @ 15:54 |
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 14:46 schreef WeezerButler het volgende:1e plaat van the Smiths (producer Troy Tate) ligt nog in een kluis. Bijna alle nummers zijn opnieuw opgenomen en staan op hun debuut. Voor The La's geldt overigens hetzelfde. Na het afmixen was Mavers niet tevreden en hij weigerde te tekenen voor uitgave. Hierna is de plaat geheel opnieuw opgenomen.
Ook het derde album van The Jam, werd na de eerste single, Billy Hunt, afgekeurd, waarna Weller even aan de slag ging en een meesterwerk, All mod cons, uit zijn mouw schudde. Hiervan is nooit iets heruitgegeven, ook niet op de deluxe 2CD, omdat Weller het niet ziet als verloren meesterwerk, maar echt als inferieure opnames. Een deel van de nummers is overigens wel, heropgenomen, op All mod cons en b-kanten terecht gekomen.quote: March 1978, the Jam released "News of the World", a non-album single that was both written and sung by Foxton. It charted at #27 in the UK, and was the band's second biggest hit to date. This was the only Foxton solo composition to be released as a Jam A-side. When the band went back into the studio to record a third album of primarily Foxton contributions, their songs were dismissed by producers as poor, and they held off recording an album in hopes that Weller would once again find inspiration.
Returning to his hometown of Woking, Weller spent much of his time listening to albums by The Kinks and coming up with new songs. The Jam released their next single, the double A-side "David Watts"/"'A' Bomb in Wardour Street". "David Watts" was a cover of the bouncy Kinks classic; Weller and Foxton traded lead vocals throughout the song. "'A' Bomb In Wardour Street" was a Weller original. One of their hardest and most intense songs, Weller cursed the violent thugs that plagued the punk rock scene over a taut two-chord figure. It became their most successful 7" since "All Around the World". Weller heeft overigens nog zo'n plaat. Het laatste album van The Style Council: Modernism: A New Decade. Dat werd afgekeurd door de platenmaatschappij, wat daarna leidde tot het uiteengaan van de band. Dit is wel op de Style Council box verschenen in '98, maar kan mij in eigenlijk niets bekoren. |
ranja | dinsdag 30 maart 2010 @ 17:30 |
Juliana Hatfield - God's Footquote:In 1996, she traveled to Woodstock, New York where she recorded tracks for God's Foot, which was to be her fourth solo album, intended for 1997 release. After three failed attempts to satisfy requests from Atlantic Records to come up with a "single" that the label could release, Juliana requested she be released from her contract. The label obliged, but kept the rights to the songs produced during these sessions (Atlantic had reportedly paid $180,000 to that point on the recordings).[6] Two tracks – "Mountains of Love" and "Fade Away" – were eventually released on a greatest hits collection entitled Gold Stars, while still another, "Can't Kill Myself," was available for download from Hatfield's official website. The remaining tracks have surfaced only as substandard bootleg versions (which do not meet Hatfield's approval) and she has rarely featured them in her subsequent live performances.[6] Ligt nog steeds op de plank bij Atlantic  |
kuifkrullen | dinsdag 30 maart 2010 @ 18:25 |
quote: Hola! Ik had nog nooit van Juliana Hatfield gehoord. Maar heb net het e.e.a. geluisterd, wat is dat mooi zeg. Welke is een "must-have"? Beautiful Creature? |
bazbo | dinsdag 30 maart 2010 @ 18:37 |
Frank Zappa's 'Roxy' DVD. We wachten nog altijd tot hij uitkomt. Van hem zijn er tientallen albums die nooit verschenen zijn. Sommigen zwerven wel in het bootleg-circuit, maar we kopen geen illegaal spul, hè?
 |
belsen | dinsdag 30 maart 2010 @ 18:38 |
quote: Zelfde verhaal bij The Dandy Warhols natuurlijk bij zowel Dandy Warhols come down, als Welcome to the monkey house. Beide originele versies zijn echter wel, later, uitgegeven als The black album en The Dandy Warhols are sound. |
ranja | dinsdag 30 maart 2010 @ 19:01 |
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 18:25 schreef kuifkrullen het volgende:Hola! Ik had nog nooit van Juliana Hatfield gehoord. Maar heb net het e.e.a. geluisterd, wat is dat mooi zeg. Welke is een "must-have"? Beautiful Creature? Die is wel erg goed inderdaad Meest succesvol is geweest het album 'Become What You Are' wat haar uiteindelijk ook een contract bij Atlantic opleverde. Zie ook Juliana Hatfield
[ Bericht 6% gewijzigd door ranja op 30-03-2010 19:27:35 ] |
kuifkrullen | dinsdag 30 maart 2010 @ 21:12 |
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 18:38 schreef belsen het volgende:Zelfde verhaal bij The Dandy Warhols natuurlijk bij zowel Dandy Warhols come down, als Welcome to the monkey house. Beide originele versies zijn echter wel, later, uitgegeven als The black album en The Dandy Warhols are sound. quote:Op dinsdag 30 maart 2010 18:37 schreef bazbo het volgende:Frank Zappa's 'Roxy' DVD. We wachten nog altijd tot hij uitkomt. Van hem zijn er tientallen albums die nooit verschenen zijn. quote: Klopt allemaal, maar in hoeverre zijn dat echt legendarische onverschenen albums zoals SMiLe en de zwarte van Prince? Aan die verhalen kleven hele geschiedenissen.
Ik kan me niet voorstellen dat aan bijvoorbeeld al die FZ-albums een prachtig verhaal zit, waarom het niet verscheen. Zelfde voor Marlyn Manson. Dat een artiest iets maakt wat niet uitkomt is niet een heel raar verschijnsel denk ik. Of zie ik dat helemaal verkeerd?
Díe legendarische albums, daar ben ik naar op zoek. En vooral naar die verhalen. |
belsen | dinsdag 30 maart 2010 @ 21:25 |
quote:Op dinsdag 30 maart 2010 21:12 schreef kuifkrullen het volgende:[..] [..] [..] Klopt allemaal, maar in hoeverre zijn dat echt legendarische onverschenen albums zoals SMiLe en de zwarte van Prince? Aan die verhalen kleven hele geschiedenissen. Ik kan me niet voorstellen dat aan bijvoorbeeld al die FZ-albums een prachtig verhaal zit, waarom het niet verscheen. Zelfde voor Marlyn Manson. Dat een artiest iets maakt wat niet uitkomt is niet een heel raar verschijnsel denk ik. Of zie ik dat helemaal verkeerd? Díe legendarische albums, daar ben ik naar op zoek. En vooral naar die verhalen. Die van de Dandy Warhols waren 'gewoon' afgekeurd in eerste instantie, toen geremixt en delen opnieuw opgenomen. Niet echt legendarisch dus. Hoewel hun Black album ook wel een heel eigen leven is gaan leiden.
Dat verhaal van The Jam blijft ook maar in de rondte gaan, alleen wordt dat ontkracht door Paul Weller. |
bazbo | dinsdag 30 maart 2010 @ 22:24 |
Een goede bekende van mij woont in Texas. Hij is een nogal aan lager wal geraakte rockmuzikant. Ooit speelde hij de sterren van de hemel met zijn toetsenapparaten in allerlei bands. Nu werkt hij als grijze eindvijftiger in de plaatselijke Mexicaanse cantina van het dorp waarin hij zich verborgen houdt. Hij is er afwashulp en hij stuurt me af en toe foto's van hemzelf samen met zijn beste collega: een jongeman met het syndroom van Down. Hij is gestopt met drinken, maar besteedt het weinige geld dat hij overhoudt aan crack en muziekinstrumenten. Soms heeft hij genoeg geld om zijn internetabonnement te betalen en dan hebben we contact. Hij heeft in het verleden een goede vriendschap opgebouwd met Will Alexander, ooit keyboard-technicus van Keith Emerson, u weet wel: van Emerson Lake & Palmer-fame en mijn absolute jeugdheld. Will Alexander heeft begin of halverwege de jaren negentig nog de gehele Modular Moog van Keith gereviseerd. Via hem kreeg die goede bekende van mij de rauwe opnames van een heel album van Keith ('Morphosis'), dat halverwege de jaren negentig had moeten verschijnen, maar nóóit maar dan ook nóóit uitgegeven is. Het is ook onbegrijpelijk waarom. De goede bekende liet mij het album horen en het is fan-tas-tisch! Slechts één enkel thema heeft Keith ooit gebruikt in zijn score voor de film 'Godzilla', maar voor de rest is het nieuw, op een kort fragment uit ELP's 'Tarkus' gespeeld op akoestische piano na. En het klinkt helemaal geweldig. Iedere keer weer als ik het hoor sta ik voor grote Raadsels ... Grappig wapenfeitje: enkele jaren geleden heeft Keith jammer genoeg zijn keyboard-technicus moeten ontslaan. De goede bekende kwam Will Alexander weer eens tegen en vroeg naar leuke anekdotes van zijn vroegere werkgever. Will Alexander draaide zich om, liep weg en schreeuwde woest: "FUCK KEITH EMERSON!"

[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 31-03-2010 06:11:58 ] |
TanteMathilde | woensdag 31 maart 2010 @ 00:40 |
Songs from the Black Hole, een ruimterockopera die het tweede album van Weezer had moeten worden en onder fans mythische proporties heeft aangenomen. Het project is uiteindelijk nooit in z'n oorspronkelijke vorm opgenomen door de band, maar veel van de nummers zijn op de een of andere manier wel boven water gekomen op Pinkerton, B-kantjes en, nadat er wat rechtenkwesties waren opgelost, als demo's op de 'Home Recordings' platen van Rivers Cuomo. Die heeft toen ook teksten en bladmuziek vrijgegeven, zodat fans hun eigen interpretaties konden maken. |
belsen | vrijdag 2 april 2010 @ 22:25 |
Dit topic is nu ook officieel een Tof Topic! 
 |
PimD | woensdag 14 april 2010 @ 20:17 |
 quote:Carnival of Sound — Official Album Website
In 1967-68, following a decade of major chart success with Jan & Dean, Jan Berry returned to the studio after a life-threatening automobile accident in 1966.
The result was a Sunshine Pop / Psychedelic masterpiece — a big-studio Wrecking Crew album that officially remained shelved for more than 40 years . . . until 2010. Niet zo legendarisch als Smile natuurlijk, helemaal omdat J&D in Europa volgens mij helemaal geen grote naam zijn (op Surf City na dan natuurlijk). Maar wel een erg gave plaat  |
schaap001 | donderdag 15 april 2010 @ 10:12 |
Electric Nebraska - Bruce Springsteenquote:Springsteen's critically acclaimed 1982 album, Nebraska, with its spare and haunting acoustic sound was actually the demo for the album recorded by Springsteen at home with a 4-track cassette recorder. A second version of the album was recorded with the full E Street Band but Springsteen and his producers felt that the demo worked much better so they released that instead. The full band version, nicknamed "Electric Nebraska" has never been released in any form and probably never will be.
Homegrown - Neil Young
 quote:Homegrown is an unreleased country-rock album by Neil Young. It was so near to being released that a cover had been created. At the last moment however, Neil Young chose to drop Homegrown and release Tonight's the Night instead. Young stated that he had a playback party for Homegrown and Tonight's the Night happened to be on the same reel. He decided to release Tonight's the Night after that listening because of "its overall strength in performance and feeling" and because Homegrown "was just a very down album."
The album was largely acoustic, with many of the songs being solo performances of Young on guitar and harmonica. It was also quite personal, and revealed much of Young's feelings on his failing relationship at the time with actress Carrie Snodgress. Young has said that "Homegrown is the missing link between Harvest, Comes a Time, Old Ways and Harvest Moon."
Over the next few years many of the songs would be released on subsequent albums; "Pardon My Heart" on Zuma, "Star of Bethlehem" on American Stars 'N Bars, "Love Is a Rose" and "Deep Forbidden Lake" on Decade, and "Little Wing" and "The Old Homestead" on Hawks & Doves. "Homegrown" was re-recorded with Crazy Horse on American Stars 'N Bars, as was "White Line" for Ragged Glory. The lyrics of "Florida" were superimposed over the credits for On the Beach on the insert that accompanied the original vinyl release of Tonight's the Night. The song "Barefoot Floors" was covered by Nicolette Larson on her album Sleep, Baby, Sleep. |
Grobbel | donderdag 15 april 2010 @ 10:23 |
quote: Dat zijn 4 losse nummers die nooit zijn uitgebracht. Niet echt te vergelijken... Elke band heeft er daar wel een aantal van. Het feit dat er een wiki-pagina over bestaat heeft meer met geobsedeerde fans dan met Marilyn Mansons wispelturigheid te maken. |
kuifkrullen | zaterdag 17 april 2010 @ 11:35 |
quote:Op woensdag 14 april 2010 20:17 schreef PimD het volgende:[ afbeelding ] [..] Niet zo legendarisch als Smile natuurlijk, helemaal omdat J&D in Europa volgens mij helemaal geen grote naam zijn (op Surf City na dan natuurlijk). Maar wel een erg gave plaat  *gaat op onderzoek uit* |
psychedelicate | zaterdag 17 april 2010 @ 18:40 |
quote: Staat op Demonoid, ik heb het album ook gedownload nadat ik dit topic las. Wel een aardig album. |
PimD | zaterdag 17 april 2010 @ 18:57 |
Ja als je een Smile II verwacht valt ie inderdaad tegen. Maar er staan wel een paar leuke nummers op, zeker vergeleken met het andere werk van Jan & Dean wat mij niet echt kan boeien. |
psychedelicate | zaterdag 17 april 2010 @ 19:17 |
Iets als Smile verwachtte ik absoluut niet, Brian is een god die niet te evenaren is. Ik was wel benieuwd naar hun combinatie van sunshine pop en psychedelica, maar van laatstgenoemde heb ik niks gehoord. Een sitar maakt iets niet automatisch psychedelisch. |
PimD | zaterdag 17 april 2010 @ 19:46 |
Niet onafgemaakt, wel briljant: Kinks Are The Village Green Preservation Society van de Kinks en Odessey & Oracle van de Zombies. Meesterwerkjes  |
Sequencial | maandag 19 april 2010 @ 10:25 |
The Who - Lifehousequote:Lifehouse was a science fiction rock opera by The Who intended as a follow-up to Tommy. It was abandoned as a rock opera in favour of creating the traditional rock album, Who's Next, though its songs would appear on various albums and singles by The Who, as well as Pete Townshend solo albums. In 1978, the Lifehouse project was revisited by The Who including new science fiction related songs by John Entwistle with a slightly changed plot on Who Are You. Lindsey Buckingham - Gift Of Screwsquote:A subsequent solo album, entitled Gift of Screws, was recorded between 1995-2001 and presented to Warner Bros./Reprise for release. Executives at the label managed to persuade Buckingham to hold the album back and instead take several tracks from Gift of Screws and re-record them with Fleetwood Mac. Thus, seven songs from Gift of Screws appear on the Fleetwood Mac album Say You Will, in substantially the same form as Buckingham had recorded them for his solo release. Excellent bootleg copies of Gift of Screws -- taken from an original CD-R presented to Warner Bros/Reprise -- are known to exist, and have been widely distributed among fans through the use of torrent sites and other peer-to-peer networks.
In 2008, Gift of Screws was finally released, containing three tracks from the originally planned album, as well as seven others. |
PimD | maandag 19 april 2010 @ 16:10 |
Oeh, Lifehouse is inderdaad een goede! Die nummers die daarvoor geschreven zijn tussen 1970 en 1979, niet normaal. Baba O'Riley, Who Are You, Music Must Change, Pure and Easy en ga zo maar door  |
Roi | maandag 19 april 2010 @ 22:02 |
Jimi Hendrix - Black Goldquote:In early 1970, Jimi Hendrix recorded an autobiographical song cycle in his Greenwich Village apartment that he titled Black Gold.[1] The tapes consisted of 16 songs, all created by a solo Hendrix armed only with his voice and a Martin acoustic guitar. Near the end of the collection lies an embryonic two-part rendition of his superhero themed funk-rock tune Astro Man, in which Hendrix sings lines from the 1950s Mighty Mouse cartoon theme and makes humorous references to Superman. Other songs from the Black Gold sessions were also further developed in the studio and have surfaced in the Hendrix catalogue (Stepping Stone, Machine Gun, and Drifting), but at least nine of the songs are known to be unique to the tapes.
Months later, at the Isle of Wight Festival, Hendrix gave the tapes to his drummer Mitch Mitchell to have him listen and comment on the necessary rhythm section requirements for recording the songs. After Hendrix's death in September 1970, Mitchell simply forgot about the tapes, apparently unaware that they were one-of-a-kind masters. For 22 years, the Black Gold tapes sat in a black Ampex tape box that Hendrix tied shut with a headband and labelled "BG".
It was not until 1992 that Tony Brown, the avid Hendrix collector and biographer, interviewed Mitchell and learnt that the mythical Black Gold tapes, thought to have been stolen from Jimi's apartment by vandals who ransacked it for collectibles soon after his death, were lying in Mitchell's home in England. Mitchell also possessed the Martin guitar that was used to create the material. Brown was invited to review the tapes and published a summary of his account, but to date the material has not been released and is not available to Hendrix collectors.
Many aficionados consider Black Gold the "holy grail" of Hendrix collectibles. The themed songs, plus the label markings and conventions used by Hendrix to identify the tapes lead fans to believe that this demo represents a proposed fifth studio album and predict that the material will reveal the broadest extensions of Hendrix's intended musical direction.
Mitch Mitchell's association with Experience Hendrix LLC was an indicator that Black Gold might see worldwide release. Mitchell's death, however, means that the future and whereabouts of Black Gold are even more uncertain. In March 2010, Janie Hendrix stated that Black Gold will be released "this decade". |
Sequencial | dinsdag 20 april 2010 @ 08:14 |

Jeff Buckley - My Sweetheart, the Drunkquote:Sketches for My Sweetheart the Drunk is a collection of polished studio tracks and four-track demos recorded by Jeff Buckley. Being dissatisfied with material recorded in the summer of 1996 and early in 1997, Buckley worked on many demos to reach the sound he was hoping to achieve. To be titled My Sweetheart, the Drunk, the album was never finished, as the rest of the band were traveling to meet Buckley at the time of his death. It was released posthumously on 26 May 1998. Despite its unfinished state, the album garnered many positive reviews; The Onion's AV Club called it "frustratingly incomplete, but mostly remarkable".
The title was intended by his mother and sole heir of his estate, Mary Guibert, to be rendered with parentheses, as Sketches (for My Sweetheart the Drunk), because Jeff's work was not finished, and therefore was just an outline, or "sketch", of what would have been released, had Jeff been able to complete this project. |
eriksd | dinsdag 20 april 2010 @ 10:49 |
George Michael: Listen without Prejudice Vol. 2 Door dat gezeik met sony. |
Sequencial | dinsdag 20 april 2010 @ 11:29 |
quote: Achtergrondinfo:quote:The expected following album, Listen Without Prejudice Vol. 2, was scrapped for reasons unknown, although possibly due to Michael's frustration with Sony. Among Michael's complaints was that Sony had not completely supported the release of his previous album, resulting in its poor performance in the US as compared to Faith. Sony responded that Michael's refusal to appear in promotional videos had caused the bad response. Michael ended the idea for Listen Without Prejudice Vol. 2 and donated three songs to the charity project Red Hot + Dance, which gained money for AIDS awareness, while a fourth track "Crazyman Dance" was the B-side of 1992's "Too Funky". Ik moet die drie nummers naast Too Funky eens opzoeken, heb ze nog nooit gehoord. |
eriksd | dinsdag 20 april 2010 @ 11:33 |
quote:Op dinsdag 20 april 2010 11:29 schreef Sequencial het volgende:[..] Achtergrondinfo: [..] Ik moet die drie nummers naast Too Funky eens opzoeken, heb ze nog nooit gehoord. Die info is niet geheel volledig:
Uitgegeven nummers: Too Funky Crazyman Dance Happy Do you really want to know Ain't no stopping us now
Van 6 andere zijn de titels wel bekend, maar nooit uitgegeven.
Overigens zou er ook nog een duetten-album komen met Bono, Elton c.s., maar dat is er ook nooit van gekomen. Don't let the sun go down on me was daar onderdeel van. |
Frollo | dinsdag 20 april 2010 @ 11:34 |
The Black Album is natuurlijk de bekendste wat Prince betreft, maar zeker niet de enige. Sterker nog, er blijkt een complete wikipedia-pagina te zijn getiteld Unreleased Prince projects.  |
Konijnenjager | dinsdag 20 april 2010 @ 11:47 |
Mag natuurlijk niet in de schaduw staan van Smile, maar het verhaal achter "Dark Night of the Soul" van Danger Mouse/Sparklehorse is wel mooi.
Pitchforkquote: It ended up as Dark Night of the Soul, involving more than a dozen noteworthy musical collaborators as well as David Lynch, who signed on to create a 100-page book of original photography inspired by Linkous and Danger Mouse's music. As news leaked the buzz grew louder, and people were excited for a reason: Dark Night combined the best elements of a classic rock event with a very modern strategy. Links between the film, music, and art worlds were established, a ton of stars gathered together under the creative guidance of a couple of relative recluses, a regular old CD was marketed like a Hollywood blockbuster and packaged with a photo album for 50 bucks.
Unfortunately, it's even become a "lost album," as well-- the victim of a record label acting like a lawsuit-happy killjoy. In the last few weeks, it came to light that the record was being shelved due to some sort of mysterious copyright claim from EMI (who weren't too happy with Danger Mouse's first foray into recorded music, either). Danger Mouse, who has emerged as the public face of the project, issued a statement that the book would thus be issued with a blank CD, ostensibly for burning leaked copies of the album.
Wikipediaquote: Due to a dispute with the record label EMI, it was initially reported that the album may never be released,[1] however the book is available for sale on the official website for Dark Night of the Soul along with a blank recordable CD-R and all copies will be clearly labeled:
"For Legal Reasons, enclosed CD-R contains no music. Use it as you will."[5]
Prima album overigens. Ergens toch jammer dat het deze zomer nog officieel uitkomt. Voor een echte cultstatus had het nog wel een deceniumpje op de plank mogen liggen. |
Bosbeetle | dinsdag 27 april 2010 @ 13:34 |
Tegenwoordig worden dit soort dingen vaak door de artiest op internet geplemt
tvp trouwens |
Bosbeetle | dinsdag 27 april 2010 @ 13:37 |
en hier staat een leuke top 10 waarvan de meeste al genoemd zijn
http://www.yesbutnobutyes(...)top_10_albums_y.html
10. Homegrown - Neil Young 9. Cigarettes and Valentines - Green Day 8. Electric Nebraska - Bruce Springsteen 7. Songs From The Black Hole - Weezer 6. Power of the Dollar - 50 Cent 5. Lifehouse - The Who 4. Dream Factory/Camille/Crystal Ball /Black Album - Prince 3. Household Objects - Pink Floyd 2. The New My Bloody Valentine Album (pas niet echt in het rijtje vind ik ) 1. Chinese Democracy - Guns N Roses ( is tegenwoordig niet meer waar ) |
ranja | dinsdag 27 april 2010 @ 14:16 |
quote:Op dinsdag 27 april 2010 13:34 schreef Bosbeetle het volgende:Tegenwoordig worden dit soort dingen vaak door de artiest op internet geplemt Als de artiest zelf de opnames heeft wel, ja. |
Bosbeetle | dinsdag 27 april 2010 @ 14:18 |
quote: dat is waar. Waar vroeger vaak het label zei dit willen we niet uitbrengen zal de artiest tegenwoordig eerder doen en het dus op internet zetten |
kuifkrullen | dinsdag 27 april 2010 @ 14:44 |
quote:3. Household Objects - Pink Floyd  A great example of the old "What the hell do I do next?" predicament. To follow up the already legendary Dark Side of the Moon in 1973, Pink Floyd decided to record an album using only homemade instruments made of things like rubber bands and cardboard boxes and glasses of water. Before long the band began to wonder what the hell they were doing and abandoned the project. None of it has ever been heard. WTF?
Ik hou erg van Pink Floyd, maar hier wist ik niets van! Is er ergens ook maar een flardje te beluisteren? |
Bosbeetle | dinsdag 27 april 2010 @ 14:50 |
quote:Op dinsdag 27 april 2010 14:44 schreef kuifkrullen het volgende:[..] WTF? Ik hou erg van Pink Floyd, maar hier wist ik niets van! Is er ergens ook maar een flardje te beluisteren? Ik denk dat het of gewoon domweg niet waar is (tijdens een interview gezegd uit verveling) of inderdaad iets waarvan ze later dachten naaaaaaaah dat wordt hem niet.  |
Aisumasen | dinsdag 4 mei 2010 @ 22:15 |
Zo'n beetje alle album-opnames van de Misfits. |
Arn0 | dinsdag 4 mei 2010 @ 22:29 |
quote:Op dinsdag 27 april 2010 14:50 schreef Bosbeetle het volgende:[..] Ik denk dat het of gewoon domweg niet waar is (tijdens een interview gezegd uit verveling) of inderdaad iets waarvan ze later dachten naaaaaaaah dat wordt hem niet. Dat idee was gewoon een basis voor Wish You Were Here. |
Jabberwocky | woensdag 5 mei 2010 @ 00:32 |
Die Guns N' Roses is ook een beetje jammerlijk afgelopen inderdaad.
Tvp! |
kuifkrullen | donderdag 6 mei 2010 @ 17:04 |
quote:Op woensdag 5 mei 2010 00:32 schreef Jabberwocky het volgende:Die Guns N' Roses is ook een beetje jammerlijk afgelopen inderdaad. Tvp! die hadden ze bewust, op het laatste moment niet uit moeten brengen. Dan was het werkelijk legendarisch geworden. Flardje of drie/vier lekken en je heb een schitterend laatste hoofdstuk voor de ultieme GnR-biografie. Nu kwam de plaat naar jaren toch en voegt het nagenoeg niets toe, hooguit teleurstelling... |
PimD | donderdag 6 mei 2010 @ 18:30 |
Ik vind Chinese Democracy een verdomd sterke plaat. Tuurlijk, het is gewoon een Axl Rose solo-plaat, maar wat voor een! Nummers als This I Love, Prostitute, het titelnummer etc zijn stuk voor stuk briljant. Ik mis Slash en co echt geen minuut hoor. |