[dilemma] leuke vriendin, maar met kat

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:03 schreef Frezer het volgende:
Ik wil wel een vriendin met een kat, . Het is empirisch bewezen dat katten liefhebbers leuker zijn, .

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:14 schreef La_Vita het volgende:

[..]

Single vrouwen die een kat nemen zijn gewoon sneu

quote:

Op maandag 29 maart 2010 20:54 schreef ggdijkman het volgende:

[..]
De optie die ik haar voorstelde om "dan gewoon niet samen te wonen tot die kat er niet meer is" (dat duurt nog wel 10 jaar) was geen optie. Tja. Ik ben inderdaad slecht in compromissen sluiten.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 18:50 schreef Ferrari_Tape het volgende:

[..]

Die gasten zullen vast gay zijn.
Een man met een eigen kat

quote:

Op maandag 29 maart 2010 17:49 schreef Boris_Karloff het volgende:

[..]

Wat is dat voor onzin redenatie. Een kat is van nature solitair. In tegenstelling tot honden die van nature in groepen leven. Dat is echt wel een verschil.

quote:

Katten zijn dan wel vrij onafhankelijk maar ze kunnen eenzaam zijn wanneer ze alleen gehouden worden en de mensen de hele dag weg zijn. En dat gebeurt nog al vaak aangezien het tegenwoordig vrij normaal geworden is voor mannen en vrouwen om fulltime te werken (Fisher 1990). Regelmatige aanwezigheid is noodzakelijk voor katten, het is belangrijk dat ze niet te veel alleen gelaten worden (Bradshaw 1992; Teenstra 1994). Ze hebben gezelschap van andere katten of mensen nodig voor tenminste een deel van de dag (Bradshaw 1992). Tot het leefcomfort van een kat behoort ook het contact met soortgenoten (Birr 2002). Katten hebben vaak weinig mogelijkheden voor interactie met hun eigen soort omdat het nog steeds de norm is om katten alleen te houden. Economische redenen zullen hier een rol bij spelen, maar ook de mythe van de solitaire aard van de kat (Bradshaw 1992). Katten kunnen zich gelukkig goed aanpassen aan uiteenlopende fysische en sociale milieus (Budiansky 2002; Turner 1988) hierdoor zijn ze betrekkelijk immuun voor geestelijke trauma’s. Ze gaan niet tekeer als ze in een onnatuurlijke situatie gehouden worden. Maar anderzijds veranderen ze ook niet gauw hun natuurlijke gedrag (Budiansky 2002). De isolatie bij het alleen huisvesten van katten zorgt, door het gebrek aan keuze en geestelijke en lichamelijke stimulatie dat hierbij komt kijken, voor verhoogde stress (Loveridge, Horrocks & Hawthorne 1995). Katten reageren vaak op slechte huisvestingscondities met inactiviteit en tonen zelden abnormaal gedrag. Probleemgedrag bij de kat is vrijwel altijd een vorm van normaal gedrag dat ze van nature uitvoeren, maar echter ongewenst is door de eigenaar (Budiansky 2002; Heidenberger 1997; Loriaux & van der Meer 2003). Deze vormen van normaal gedrag kunnen overgaan in abnormaal gedrag als het te veel wordt herhaald. Het krabben aan meubilair is hier een voorbeeld van (Loriaux & van der Meer 2003). Ook het zichzelf veelvuldig wassen ‘poetsgekte’, waardoor katten kale plekken kunnen krijgen valt hieronder (G.a. 2004; Loriaux & van der Meer 2003). Permanente stress kan leiden kan ook leiden tot onzindelijkheid, afwijkend eetgedrag of agressie (G.a. 2004). Uit allerlei onderzoek blijkt dat probleemgedrag meer voorkomt bij katten die alleen in huis worden gehouden dan bij katten die naar buiten kunnen (Bradshaw 1992; Budiansky 2002; Heidenberger 1997; Loriaux & van der Meer 2003).

quote:

Er is geen bewijs dat katten lijden door het gebrek aan sociale partners (Bradshaw 1992; Turner 1988). Ze zoeken gezelschap wanneer zij dat willen, ze houden er soms zelfs van om alleen te zijn. Katten gaan graag hun eigen gang (Budiansky 2002) en zijn daarom niet goed te temmen (Budiansky 2002). Omdat ze zo goed voor zichzelf kunnen zorgen besteden ze niet veel energie in het goed gestemd houden en het verdienen van goedkeuring van de mens, zoals de hond dat wel doet. Katten zien mensen als een gelijke, doordat ze van nature geen rangorde kennen. Dit verklaart hun relatief onafhankelijke relatie tot de mens (Bradshaw 1992). Voor zover katten wel de behoefte aan gezelschap hebben, dragen ze die graag over op de mens. Ze zijn in ‘gevangenschap’ eerder in staat tot nauwe relaties met de mens dan met soortgenoten. Dit komt doordat de mens de sociale aantrekkingskracht van soortgenoten kan uitoefenen zonder de negatieve kanten ervan te tonen (Loveridge, Horrocks & Hawthorne 1995; Schneider 1978). Met mensen hoeven zij geen competitie te voeren. Katten en eigenaren hebben voornamelijk sociaal gerichte interactie, meestal wisselen ze affectie uit (Alger en Alger 1997). Het contact tussen katten en mensen is een belangrijk deel van de zorg, vooral bij individueel gehuisveste katten (Loveridge, Horrocks & Hawthorne 1995). Ze hechten zich snel aan mensen die goed voor hen zijn (Webster 1985).

quote:

Op maandag 29 maart 2010 15:13 schreef ioko het volgende:

[..]

Nee. De Viva is waarschijnlijk vooral positief over katten. Aangezien 1 op de 3 single vrouwen een kat heeft. En geloof me, niet 1 op de 3 single mannen heeft een kat.

http://www.roosschlikker.(...)vrouwen-en-hun-poes/

quote:

Op maandag 29 maart 2010 06:34 schreef ggdijkman het volgende:

[..]

Dank je. Fijn dat er ook dit soort meningen zijn.

Ik respecteer haar liefde voor haar kat ook echt wel. Maar het is gewoon iets waar ik niet mee kan leven. Mijn "onkunde" om die kat te accepteren vind ik hetzelfde als haar onkunde om te accepteren dat ik het een kutbeest vind...

quote:

Op maandag 29 maart 2010 14:59 schreef FP128 het volgende:

[..]

Als zij op het standpunt staat dat de kat per sé moet blijven dan is haar keuze ook duidelijk
en ben jij ( en de relatie) dus niet nummer 1. Oplossing? Gewoon een andere vriendin zoeken
want er lopen buiten genoeg(leuke) meiden nog rond, en elk jaar komt er weer een fris,jong,knap
ding erbij die om aandacht vraagt.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 20:54 schreef ggdijkman het volgende:

[..]

Kijk, ik snap de punten wel die mensen aandragen, maar er wordt m.i. wel keihard aan voorbij gegaan dat IK ook iets opgeef, namelijk mijn heerlijke kat-vrije leven.