Vriendin is gelovig (Christen)

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:20 schreef Sneaf het volgende:

[..]

Probleem van de bijbel is dat je het in zo veel manieren kan interpreteren, in theorie zou je evolutie ook als een werk van god kunnen zien, immers god maakte de wereld in 6 dagen, MAAR, ergens anders in de bijbel staat weer dat die dagen voor god jaren voor de mens kan zijn.

Wat in de bijbel staat is fictie. Immers is de bijbel niets meer dan een geschreven handboek voor het leven
Soort van "Het leven voor dummies" .

En het gaat ook altijd over de christelijke god hier. 2.1 miljard mensen geloven in de de christelijke god. Veel maar dat is maar 1/3e van de wereldbevolking. En er zijn nog 6000 andere bekende goden naast de christelijke. Als je dit weet dan zie je toch meteen dat het cultureel bepaald is waar je in gelooft en dat mensen overal op de wereld goden verzinnen om dingen te kunnen verklaren. Veelal de vragen die altijd zullen ontstaan bij bewustzijn: wie zijn we, waar komen we vandaan, en waarom is er onweer? (Thor god van de onweer, mocht je het antwoord nog niet weten)

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:23 schreef MdMa98 het volgende:

[..]

Wat in de bijbel staat is fictie. Immers is de bijbel niets meer dan een geschreven handboek voor het leven
Soort van "Het leven voor dummies" .

Dan ben je te kortzichtig, er staan genoeg verhalen in de bijbel die bewezen zijn dat ze op gedeeltelijke waarheid zijn berust. Probleem is altijd dat die verhalen eerst 100x zijn door verteld, daarna nog eens zijn opgeschreven en wat en dan overblijft is een verhaal waar de kern nog wel klopt maar voor de rest nergens op slaat. Denk aan alle verslagen die in de bijbel staan, zijn daadwerkelijk allemaal voorgekomen. Alleen het verschil is dat alle slachtingen worden goedgepraat door te zeggen dat het de opdracht van god was. Hele steden zijn afgebrand in Israël in de naam van "god". En allemaal in het zon licht gezet dat het helden daden waren.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:26 schreef Ad_rem het volgende:
En het gaat ook altijd over de christelijke god hier. 2.1 miljard mensen geloven in de de christelijke god. Veel maar dat is maar 1/3e van de wereldbevolking. En er zijn nog 6000 andere bekende goden naast de christelijke. Als je dit weet dan zie je toch meteen dat het cultureel bepaald is waar je in gelooft en dat mensen overal op de wereld goden verzinnen om dingen te kunnen verklaren. Veelal de vragen die altijd zullen ontstaan bij bewustzijn: wie zijn we, waar komen we vandaan, en waarom is er onweer? (Thor god van de onweer, mocht je het antwoord nog niet weten)

Maar hoezo is het automatisch zo dat als mensen in verschillende goden geloven, het daarom allemaal maar verzonnen is?

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:26 schreef Ad_rem het volgende:
En het gaat ook altijd over de christelijke god hier. 2.1 miljard mensen geloven in de de christelijke god. Veel maar dat is maar 1/3e van de wereldbevolking. En er zijn nog 6000 andere bekende goden naast de christelijke. Als je dit weet dan zie je toch meteen dat het cultureel bepaald is waar je in gelooft en dat mensen overal op de wereld goden verzinnen om dingen te kunnen verklaren. Veelal de vragen die altijd zullen ontstaan bij bewustzijn: wie zijn we, waar komen we vandaan, en waarom is er onweer? (Thor god van de onweer, mocht je het antwoord nog niet weten)

Met jouw kan ik praten.
Het probleem is dat mensen nu een bewustzijn hebben, en zich niet voor kunnen stellen dat bewustzijn te verliezen nadat ze dood gaan. Daarom gaan mensen dingen bedenken als hemel en hel om zo te verklaren waar we naar toe gaan. Het komt niet eens in ze op om zelfs maar te overwegen dat we dan gewoon stoppen met het bewustzijn.

Dit betekend trouwens niet dat ik geloof dat er na de dood niks is. Maar ook niet dat er wel wat is. Het meest logische voor mij is het aannemen van het eerste, maar toch doe ik dat niet. Ik zie het wel als ik dood ben

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:27 schreef Sneaf het volgende:

[..]

Dan ben je te kortzichtig, er staan genoeg verhalen in de bijbel die bewezen zijn dat ze op gedeeltelijke waarheid zijn berust. Probleem is altijd dat die verhalen eerst 100x zijn door verteld, daarna nog eens zijn opgeschreven en wat en dan overblijft is een verhaal waar de kern nog wel klopt maar voor de rest nergens op slaat. Denk aan alle verslagen die in de bijbel staan, zijn daadwerkelijk allemaal voorgekomen. Alleen het verschil is dat alle slachtingen worden goedgepraat door te zeggen dat het de opdracht van god was. Hele steden zijn afgebrand in Israël in de naam van "god". En allemaal in het zon licht gezet dat het helden daden waren.

Te kortzichtig? nee. Te nuchter? ja dat wel.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:29 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Maar hoezo is het automatisch zo dat als mensen in verschillende goden geloven, het daarom allemaal maar verzonnen is?

Goden komen en goden gaan. De geschiedenis leert dat elke cultuur wel een god heeft gehad. Wat maakt die god van jouw wel de ware god in verhouding met al die andere goden die we nu beschouwen als fictie. Of goden waar jij niet in geloofd, zoals Allah.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:21 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Nee hoor, ik geef het meteen toe als ik ergens geen antwoord op weet en ga dan niet eindeloos door om me gelijk te halen. De dingen die jij mij nu vraagt, weet ik niet. Ik weet niet waarom God de mensen niet perfect gemaakt heeft, en er voor zorgde dat de mensen niet voor het slechte kunnen kiezen.
Maar voor ons is er ook een duivel, die staat voor al het kwaad. En ik weet wel dat dat er ook in mee speelt.
Maar helaas ben ik geen christelijke die de bijbel uit haar hoofd kent en alle ins en outs weet (zelfs dominees weten niet op elke vraag een antwoord, maar goed) dus ik kan helaas lang niet alles verklaren en beantwoorden.
Maar als je in God geloofd vertrouw je erop dat overal een goeie reden achter zit, misschien zelfs redenen die wij met onze 'aardse' gedachtegangen nooit zullen begrijpen. Ik begrijp ook lang niet alles uit de bijbel, maar neem het voor lief omdat ik geloof dat God goed is

Ten eerste fijn dat je in ieder geval geen arrogante Christen bent die doet alsof hij alles weet (want daar heb ik een hekel aan ).

Maar dat terzijde, ik vind het hele geloof wel een kwestie van blind vertrouwen. Je weet niet eens dat er een God is, en als die er al is vertrouw je erop dat hij het wel goed met je voorheeft en dat de dingen die je niet snapt wel goed bedoeld zijn. Dat vind ik erg naïef.

Bovendien vind ik het begrip God te vaag om erin te kunnen geloven. Maar dat is mijn mening

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:33 schreef Sneaf het volgende:

[..]

Met jouw kan ik praten.
Het probleem is dat mensen nu een bewustzijn hebben, en zich niet voor kunnen stellen dat bewustzijn te verliezen nadat ze dood gaan. Daarom gaan mensen dingen bedenken als hemel en hel om zo te verklaren waar we naar toe gaan. Het komt niet eens in ze op om zelfs maar te overwegen dat we dan gewoon stoppen met het bewustzijn.

Ooooh, geloof ik dáárom in God? Nou, fijn dat jij weet waarom ík in God geloof

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:33 schreef Sneaf het volgende:
Met jouw kan ik praten.

Met z'n wat?

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:54 schreef nietzman het volgende:

[..]

Met z'n wat?

Ah dude niet nu.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:54 schreef nietzman het volgende:

[..]

Met z'n wat?

jou

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 19:50 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Ooooh, geloof ik dáárom in God? Nou, fijn dat jij weet waarom ík in God geloof

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik leg mijn geloof niet op aan andere, ik geloof in mijn waarheid en heb niet de behoefde om dat op te leggen aan andere. Als ik een gelijke vind die het zelfde gelooft kan ik daar goed mee praten. Ik wil daar niet mee zeggen dat ik gelijk niet kan praten met gelovige in god. Wat ik wel suggereer helaas. Sorry daar voor. Ik probeerde een invullen te geven waarom mensen geloven in een leven na de dood. Niet in waarom je in god geloofd. Als jij daar anders over denkt zou ik dat graag willen horen waarom en hoe.

Allemaal leuk en aardig deze discussie. Maar hij loopt wel weg van hetgeen waar het topic over gaat. Het gaat hier over een relatie tussen 2 mensen met een verschillende levensbeschouwing. Hoe reëel deze levensbeschouwingen is valt hier buiten.

[ Bericht 0% gewijzigd door Fortitude op 25-03-2010 20:13:23 ]

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 20:01 schreef Sneaf het volgende:

[..]

jou
[..]

Ik leg mijn geloof niet op aan andere, ik geloof in mijn waarheid en heb niet de behoefde om dat op te leggen aan andere. Als ik een gelijke vind die het zelfde gelooft kan ik daar goed mee praten. Ik wil daar niet mee zeggen dat ik gelijk niet kan praten met gelovige in god. Wat ik wel suggereer helaas. Sorry daar voor. Ik probeerde een invullen te geven waarom mensen geloven in een leven na de dood. Niet in waarom je in god geloofd. Als jij daar anders over denkt zou ik dat graag willen horen waarom en hoe.

Oke, ik vatte het op, het kwam over alsof jij het allemaal wel precies weet waarom mensen geloven in God.
Ik geloof namelijk niet in God omdat ik dan de 'zekerheid' in iets goeds te belanden na de dood (de hemel).
Want waarom zou ik daardoor nu een geruststellender leven leiden dan iemand die gelooft dat er niks is na de dood?
Waarom ik dan geloof? Geen idee Ik geloof het nou eenmaal.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 20:08 schreef Fortitude het volgende:
Allemaal leuk en aardig deze discussie. Maar hij loopt wel weg van hetgeen waar het topic over gaat. Het gaat hier over een relatie tussen 2 mensen met een verschillende levensbeschouwing. Hoe reëel deze levensbeschouwingen valt hier buiten.

Idd, je heb gelijk
Mijn ontopic reactie heb ik al gegeven; ik heb er nooit problemen mee gekregen in mijn relatie, ik gelovig, en al mijn ex vriendjes en huidige vriend niet (Hoewel mijn huidige vriend er wel open voor staat en er wel meer over wil weten)

Als eerste moet je iets meer te weten komen over de manier waarop zij gelooft. Ja, je mag best interesse tonen in iets dat voor haar blijkbaar belangrijk is. Binnen het christendom heb je ontelbaar veel godsbeelden. Jouw godsbeeld is de manier waarop jij God ziet. En ja, ook atheïsten hebben een godsbeeld. Ook al geloof je niet dat draken bestaan, je kunt ze wel tekenen, toch?
Het bekendste godsbeeld is dat van een Almachtige. Daarin is God een soort poppenspeler die alles op aarde regelt. Dit beeld komt overigens het meest voor bij atheïsten (God bestaat niet want anders zouden er geen aardbevingen etc. zijn). Er zijn daarentegen ook mensen die geloven dat God in iedereen zit, waarbij geloven in God vergelijkbaar is met geloven in het goede van de mens.
Toon interesse. Heb respect voor elkaars opvattingen en meningen. Uiteindelijk is zij degene die voor jou kiest, niet haar familie, maar jij kiest ook voor haar en die familie komt er dan wel automatisch bij. Probeer persoonlijke gesprekken over het geloof te vermijden of vroegtijdig af te kappen wanneer je daar met bijvoorbeeld de kerstviering bent en dan is het vast wel te doen. Soms moet je wat over hebben voor je vriendin en schoonfamilies hoeven echt niet christelijk te zijn, van de meeste word je sowieso wel doodsbenauwd.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 20:08 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Oke, ik vatte het op, het kwam over alsof jij het allemaal wel precies weet waarom mensen geloven in God.
Ik geloof namelijk niet in God omdat ik dan de 'zekerheid' in iets goeds te belanden na de dood (de hemel).
Want waarom zou ik daardoor nu een geruststellender leven leiden dan iemand die gelooft dat er niks is na de dood?
Waarom ik dan geloof? Geen idee Ik geloof het nou eenmaal.

Misschien was ik iets te agressief met antwoorden

Mijn ex geloofd in god en ik kon daar mee leven. Alleen in de discussies ging het mis omdat ze eigenlijk niet kon hebben dat ik niet geloofde en ze ging het ook opdringen. Dan ga ik in verzet. Toen we in bad zaten kwamen we er weer op en hebben we besloten dat we geen toekomst samen zagen en hebben het uitgemaakt(veel verdriet van gehad hoor, hield echt van haar ), Alleen na 2 weken begon ze wat vreemd te doen. Ze ging weer helemaal voor god leven. Ze had spijt dat we seks samen hebben gehad en zou zich nu onthouden van seks tot het huwelijk. Nog een week later en ze had al weer een nieuwe vriend(ook christelijk) Heb daar best een klote gevoel aan over gehouden en voelde me behoorlijk gebruikt en gaf het onderwerp god toch wel een beetje de schuld hoe onterecht dan ook. Ben een beetje verzuurd op dat punt als het om een relatie gaat met iemand die in god geloofd. Terwijl het denk ik wel goed kan gaan als ze meer voor zichzelf samen met god gaan leven dan de bijbel letter voor letter volgen.

Dit even om ontopic te gaan

Mijn ex zat me btw ook steeds te pushen naar het geloof want ik zou naar de hel gaan als ik niet zou geloven. Ze kon zich ook niet voorstellen hoe je geruststellend kan leven zonder dat idee voor een leven na de dood. Ben blij dat jij wel een wat wijdere blik heb op dat punt en zich in mensen kan verplaatsen.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 20:15 schreef Demise het volgende:
Als eerste moet je iets meer te weten komen over de manier waarop zij gelooft. Ja, je mag best interesse tonen in iets dat voor haar blijkbaar belangrijk is. Binnen het christendom heb je ontelbaar veel godsbeelden. Jouw godsbeeld is de manier waarop jij God ziet. En ja, ook atheïsten hebben een godsbeeld. Ook al geloof je niet dat draken bestaan, je kunt ze wel tekenen, toch?
Het bekendste godsbeeld is dat van een Almachtige. Daarin is God een soort poppenspeler die alles op aarde regelt. Dit beeld komt overigens het meest voor bij atheïsten (God bestaat niet want anders zouden er geen aardbevingen etc. zijn). Er zijn daarentegen ook mensen die geloven dat God in iedereen zit, waarbij geloven in God vergelijkbaar is met geloven in het goede van de mens.
Toon interesse. Heb respect voor elkaars opvattingen en meningen. Uiteindelijk is zij degene die voor jou kiest, niet haar familie, maar jij kiest ook voor haar en die familie komt er dan wel automatisch bij. Probeer persoonlijke gesprekken over het geloof te vermijden of vroegtijdig af te kappen wanneer je daar met bijvoorbeeld de kerstviering bent en dan is het vast wel te doen. Soms moet je wat over hebben voor je vriendin en schoonfamilies hoeven echt niet christelijk te zijn, van de meeste word je sowieso wel doodsbenauwd.

Ik geloof zelf niet in god, maar ik beweer niet dat die niet bestaat. Want die redenering van al het leed op de wereld er niet zou zijn klopt natuurlijk van geen kant. Hij bestaat alleen niet voor mij. Vaak is het alleen zo dat de gelovige partner graag het geloof wilt delen, immers komt het geloof voor je partner meestal boven jou. Als dat dan gemist wordt gaat er meestal iets knagen. Al zeg ik niet altijd, het kan wel goed gaan heeft natuurlijk ook te maken met de mate waarin de partner het geloof wilt delen.

Dat je gesprekken over het geloof moet mijden ben ik het dus niet mee eens. Het geloof van je partner is op dat punt zo belangrijk dat je dat niet zomaar kan dood zwijgen. In een relatie moet je alles met elkaar kunnen bespreken. Dus dan ook dat.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 20:32 schreef Sneaf het volgende:

[..]

Ik geloof zelf niet in god, maar ik beweer niet dat die niet bestaat. Want die redenering van al het leed op de wereld er niet zou zijn klopt natuurlijk van geen kant. Hij bestaat alleen niet voor mij. Vaak is het alleen zo dat de gelovige partner graag het geloof wilt delen, immers komt het geloof voor je partner meestal boven jou. Als dat dan gemist wordt gaat er meestal iets knagen. Al zeg ik niet altijd, het kan wel goed gaan heeft natuurlijk ook te maken met de mate waarin de partner het geloof wilt delen.

Dat je gesprekken over het geloof moet mijden ben ik het dus niet mee eens. Het geloof van je partner is op dat punt zo belangrijk dat je dat niet zomaar kan dood zwijgen. In een relatie moet je alles met elkaar kunnen bespreken. Dus dan ook dat.

In een relatie, ja, maar tijdens het jaarlijkse kerstdiner met de familie lijkt me dat niet handig. Mijn familie is streng gelovig en ik kan het me nog haarscherp herinneren dat mijn tante vroeg hoeveel uur godsdienst ik kreeg, op mijn nieuwe middelbare school. Ik: 'Geen, het is een openbare school.' Tja. Dat was niet tactisch. Natuurlijk moet je er in je relatie over kunnen praten, het mag geen obstakel worden.

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 20:46 schreef Demise het volgende:

[..]

In een relatie, ja, maar tijdens het jaarlijkse kerstdiner met de familie lijkt me dat niet handig. Mijn familie is streng gelovig en ik kan het me nog haarscherp herinneren dat mijn tante vroeg hoeveel uur godsdienst ik kreeg, op mijn nieuwe middelbare school. Ik: 'Geen, het is een openbare school.' Tja. Dat was niet tactisch. Natuurlijk moet je er in je relatie over kunnen praten, het mag geen obstakel worden.

Op die manier, dan is het een heel ander verhaal. Heb ook vaak genoeg gehad, als het over het geloof ging; hier kan ik beter geen discussie over gaan beginnen.

Die Christelijke familie moet gewoon hun muil houden als ik een Christelijke vriendin zou hebben.

Met hun normen en waarden. Pedofilie, mishandeling en homofilie (niets mis mee; maar wel volgens de meeste Christenen) ligt nergens zo hoog als bij gelovigen.

Daarnaast heeft die oh zo genadige God ervoor gezorgd dat ik zelf geen familie heb dus ik ben van mening dat ieder persoon een individu is en dat manipuleren door middels van bloedband verachtelijk is.

Ik ben zelf niet gelovig, mijn vriend wel. Hij is dan wel niet echt extreem gelovig en vind dat de bijbel meer een guidline is dan echt een boek waar je je letterlijk aan moet houden. Zijn familie is verder ook niet gelovig en hij heeft zelf bewust de keuze gemaakt om te geloven.
Ik vind dat als je elkaar daar allebei vrij in laat er geen probleem zou moeten zijn. Oké, uitersten moet je niet bij elkaar zetten dat werkt waarschijnlijk niet. Ik heb met mijn vriend in het begin van onze relatie ook wel eens een gesprek gehad over het geloof, hij heeft mij uitgelegd waarom hij gelooft en ik hem waarom niet. Als je het snapt van elkaar, het kan accepteren en elkaar daar gewoon vrij in kan laten en elkaar niets opleggen, dan zo het naar mijn mening moeten werken. Ik accepteer het dat mensen geloven, zolang ze maar accepteren dat ik niet geloof, en daar heb ik tot nu toe nog geen problemen mee gehad.

-foutje-

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 18:49 schreef VeerEli het volgende:

[..]

Dit noem jij het verhaal samengevat? Ik vind het een respectloos stuk en ga daar ook totaal niet op in. Ik respecteer ongelovigen of mensen die een ánder geloof hebben, en verwacht dat ook terug.

edit: En die oprechte verbaasdheid van jou kan ik goed begrijpen hoor, als ik me probeer te verplaatsen in iemand die niet geloofd. Ik snap bijv. niet hoe mensen in het verhaal kunnen geloven dat we uit de aap komen. Maar je hoeft toch niet altijd alles van elkaar te begrijpen, om het te respecteren dan wel niet accepteren, of wel?

De mens komt uit een aap? Weer iets nieuws geleerd.

Oh ja, geloof.

Moeder is streng christen Pa realist en autist
Op mijn 20e huis uitgevlucht en niet meer terug geweest
Dat zegt voldoende denk ik