Blunders op duikplank in zwembad - bis

Even een gesloten topic ophalen, om te leren dat fouten ook horen bij sport. Een kort relaas over mijn ernstigste incidenten, maar eigenlijk is er niets dat echt slecht afliep, en nooit heb ik een dokter nodig gehad hiervoor:

Ben intussen bijna 45 jaar oud en heb dus ook al mijn deel incidentjes gehad. Ik overloop even:

Ik was een van de eersten die in Brugge (België) in de jaren '80 3,5 salto haalde op een toen zeer goede duikplank. Nu haal ik amper nog dubbele of uitzonderlijk eens 2,5 salto.

Maar het liep ooit eens ernstig mis bij een simpele salto in mijn beginperiode. Het was zodanige routine om een simpele salto uit te voeren, maar ik had een paar nachten doorgeblokt en wat gebeurt: Ik maak de salto en ben 100% zeker dat ik voor de plank uitkom en ik land... op de plank zelf en leek mijn voet te kraken. Toen ik aan de zijkant kwam voelde ik dat mijn ene been langer was dan de andere en van verschot stampte ik ermee tegen de voetrand onder het water en toen voelde ik mijn voet terug in het gewricht klikken. Zo'n zes maanden heb ik zwaar gemankt en tijdens het lopen is het daarna altijd mijn zwakke voet geworden, maar omgekeerd heb ik nog steeds de reflex om als ik die omsla gewoon door mijn benen te zakken. Dat is mijn ernstigste incident.

Een ander incident was uitermate leerrijk voor het begrip omtrent de pijngrens. Van de 5 meter plank (ook in Brugge), wou ik ook eens een 3,5 salto proberen en had dat nog nooit gehaald. Ik wist dus dat je een aanloop moet nemen, met beide voeten een stamp moet geven en je vooral je benen keihard moet dichttrekken zodat je een gigantische draaisnelheid bekomt met je benen naast je hoofd (minimale diameter, zoals op speelpleintje op draaimolen je je intrekt).

Ik neem een aanloop, maar had mij niet afgedroogd en dat bekwam mij niet goed. Ik trok mij dicht en alles leek goed te gaan, maar de draaisnelheid was zo groot, dat ik voelde dat ik mijn rechterbeen niet meer kon houden en weggleed met mijn natte handen. Gevolg, plots klap ik HELEMAAL open, maar op het slechte moment, namelijk nadat je hoofd passert en dus maakte ik een perfecte platte rugboog. De knal was zodanig luid dat nie talleen ik, maar heel het zwembad en de redders ze hoorden. Ik was zo enorm geschrokken en dacht het ergste, maar toen ik langs de kant kwam onder de duiktoren, kwam de redder op mij af en kwam ik uit het zwembad. Hij vroeg mij of alles ok was, en ik voelde... NIETS. 0,00 pijn maar ook mijn aanrakingen op mijn rug niet meer. De redder ging iets later weg, en toen kwam het: Het leek exact of iemand plots een gasbrander van onderaan mijn benen naar boven op mijn rug richtte, en ik begon te roepen en te tieren en sprong van de pijn en de warmte terug het water in. De redder kwam terug en haalde mij er terug uit. Ik herinner me ook nog dat ik dan een half uur nodig gehad heb om mijn onderhemd aan te trekken, maar ik weet niet meer in welke mate mijn rug verbrand was. Daarna was het in elk geval gedaan met de moeilijkere dingen voor mij en van het voorval hiervoor is het zo dat ik NOOIT meer dicht bij de plank uitkom.

Toen ik in 2000 vele jaren later een camionette kocht met Airco, kreeg ik mijn eerste spierscheur en ook dat is een raar verhaal. Ik reed zo'n 55 km n aar Brugge om te zwemmen en begon tempo te springen (altijd 3 X, pas 3de maal is voor de sprong). Plots voelde ik dat iemand op zeer harde wijze een steen smeet in mijn kuit en viel ik opnieuw pijnlijk het water in. Bleek dat er helemaal niemand iets geworpen had naar mij, maar ik had nog nooit in mijn leven een spier op slag gescheurd. Later viel het mij in, dat ik met airco naar mijn benen gereden had en meteen was gaan jumpen op die plank.

Ik hernam het duiken na mijn vechtscheiding sinds 2004 en nu gaat alles weer naar behoren, maar ben ik voorzichtiger dan tevoren. Toch horen kleine incidentjes er nog bij. maar dat beperkt zich tot regelmatige spierblessures die dikwijls te wijten zijn aan te weinig opwarming of te harde 'muggenduik' (zie http://logocom.be/technis(...)bellegem-lowres.wmv) en wellicht word ik langzaam een beetje te oud hoewel ik nog maar pas het gevoel heb in mijn puberteit te zitten.

Duiken en zwemmen zijn wel zeer intense sporten die je zeer veel leren over je eigen lichaam, meer dan de andere sporten die ik beoefen.

Oh ja, nog eentje: Bij een backflip in Nederland ergens, heb ik ooit eens op een zo zachte plank gestaan dat de plank mijn hoofd raakte en het bloed van mijn hoofd liep. Maar zoiets ziet er erg uit, maar betekent eigenlijk helemaal niets (ofwel heb ik altijd een hard hoofd gehad met weinig kwetsbaars erin hihi).

Groetjes en hou het veilig maar vooral leuk!

rebels Van Belletje uit een gezin van elf Van Belletjes en met nu zelf ook driei Van Belletjes in Bellegoed, Bellegem, Belgium (geen toevall, poëzie is een van de essenties van mijn leven; poetes betekent trouwens 'maken').

Op de videoclip merk je duidelijk dat ik niet zo mooi meer duik, maar het dus liever plezant en zeker veilig hou. De tijd waarbij we de duikplank moesten kunnen aanraken tijdens het duiken, is nooit iets voor mij geweest.