Ik had last van een te kort toompje en een te strakke voorhuid en ik vond het idee dat ik nu onmogelijk lekker kon neuken beetje klote, dus had dat tegen mijn ouders gezegd dat het niet langer ging zo.
Ik ben toen bij de dokter geweest en kreeg verwijzing naar de uroloog, die had 2 opties voor mij: besnijdenis of verwijding van de voorhuid. Heb toen voor verwijding gekozen, met het idee in mijn achterhoofd dat het er altijd nog helemaal af kon als het niet genoeg hielp. En ik mocht de verdoving kiezen. Dacht zelf dat je alleen kon kiezen tussen ruggeprik en narcose, maar plaatselijke verdoving kon ook. Dat vond ik prima, want dan kon ik tenminste nog normaal lopen enzo en kon ik na 2 uurtjes naar huis toe.
Paar weken later was de ingreep en kreeg eerst 2 spuiten (eentje bovenaan in de lul tegen je buik aan en eentje onderin). Dat was eigenlijk het pijnlijkste van de hele ingreep
. Om toch beetje relaxed te blijven liggen heb ik niet de hele operatie gevolgd, want begon beetje brandluchtje te ruiken toen ze opengesnede toompje aan het dichtbranden waren. Toen ze klaar waren, mocht ik zelf beoordelen of het goed was of dat er toch overgegaan moest worden op besnijdenis. Ik vond dat het eerst maar lekker moest herstellen om aan te kijken hoe het eruit zag.
Kreeg toen van die mooie verbandjes mee en een tube vaseline, zodat de hechtingen niet aan elkaar zouden plakken enz. Toen de verdoving uit ging werken voelde ik niet zo heel veel pijn en was eigenlijk alles prima, had alleen opgezwollen voorhuid
. De zwelling hield wel aantal dagen aan en heb me zo'n 20 dagen onthouden van spelen met mezelf
.
Nu denk een jaar verder kan ik alleen maar zeggen: perfect
, ik heb mijn voorhuid nog en met een erectie gaat hij uit zichzelf naar achter toe om daar ook te blijven zitten tijdens de erectie. Mijn voorhuid bedekt niet meer mijn gehele eikel, maar daar merk ik nu niets meer van. Je ziet nog wel wat van de ingreep, maar ik vind het erg mooi genezen.
Dus voor iedereen die twijfelt zeg ik: meteen gaan
.