SEX Seksualiteit
Seks! Vrijwel iedereen doet het of heeft het erover. Maar wat betekent seks nu voor jou (en je partner)? Meningen, ideeën, vragen en discussies zijn welkom. Geen puberaal gedrag aub.
Toompje doorsnijden is niet zo'n indrukwekkende operatie hoor Ik heb die operatie ook gehad (twee keer, voor ze door hadden dat ik een besnijdenis nodig had ) en heb twee dagen later weer gewerkt. Het ligt er natuurlijk wel een beetje aan wat voor werk je doet. De pijn is vooral de eerste dag (als de verdovingen langzamerhand uitwerken) ontzettend irritant. Maar de volgende dag is het al een stuk minder. Eventueel wat aspirine gebruiken tegen de pijn. Relax op de fiets springen en naar huis choppe lijkt me geen goed plan, je kan beter even met de auto/bus gaan.
Ik heb die operatie ook gehad (twee keer, voor ze door hadden dat ik een besnijdenis nodig had 
) en heb twee dagen later weer gewerkt. Het ligt er natuurlijk wel een beetje aan wat voor werk je doet. De pijn is vooral de eerste dag (als de verdovingen langzamerhand uitwerken) ontzettend irritant. Maar de volgende dag is het al een stuk minder. Eventueel wat aspirine gebruiken tegen de pijn. Relax op de fiets springen en naar huis choppe lijkt me geen goed plan, je kan beter even met de auto/bus gaan.
Lijkt me niet dat je na 2 dagen weer vrolijk rondhoppelt.quote:Op zondag 20 februari 2005 17:48 schreef V-Unit het volgende:
Ben eindelijk opgebelt! (of was)
As donderdag is de operatie!
Kk nerveus!!
Maar ik maak me meer druk om de pijn die daarna komen gaat na de operatie.
Ik laat me toompje doorsnijden en ik moet zaterdag ook werken!
Iemand ervaring hiermee?
Of kan ik daarna gewoon relax op de fiets springen en naar huis choppe?
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Tering hoerezooi!! Dan zal ik maar vragen of een maat me wil ophale!
En berichie aan Tranceptor: Ik had eind november gebelt naar de dokter, dus ben er al bijna 3 maanden mee zoet geweest!
Klotelul.......
En berichie aan Tranceptor: Ik had eind november gebelt naar de dokter, dus ben er al bijna 3 maanden mee zoet geweest!
Klotelul.......
The problem is I can't trust most of what I see. So fuck it, all the problems of life must be me!
dit komt bij ons in de famillie ook veel voor, daarom zijn alle jongens besneden, dan is het probleem opgelost, plus ik vind het hygienischer. Mijn oom heeft zijn voorhuid vast achter zijn eikel gehad, met als gevolg dat zijn eikel vol bleef met bloed en niet terug kon stromen, toen die zwart begon te worden is hij er toch maar mee naar de dokter gegaan, gelukkig is het goedgekomen, bij mijn vader scheurde hij altijd kapot tijdens het neuken, bij mijn neef ook, het schijnt erfelijk te zijn.
Dus hebben ze bij mij de knoop vroeg doorgehakt, letterlijk er is mij uitgelegd hoe de zaak zat en de beslissing is ook aan mij gebleven, ik was toen 12.
dus echte problemen heb ik er niet mee gehad , ik ben preventief besneden. en ik moet zeggen dat ik het mooier vind dan met zon vaag velletje
Dus hebben ze bij mij de knoop vroeg doorgehakt, letterlijk er is mij uitgelegd hoe de zaak zat en de beslissing is ook aan mij gebleven, ik was toen 12.
er is mij uitgelegd hoe de zaak zat en de beslissing is ook aan mij gebleven, ik was toen 12.dus echte problemen heb ik er niet mee gehad , ik ben preventief besneden. en ik moet zeggen dat ik het mooier vind dan met zon vaag velletje
de vraag is en blijft waarom en hoe, wetenschap kan daar niets aan veranderen.
Hoe zit dat trouwens met verband....?
Moet ik de daar de hele tijd mee rondlopen?
En als ik nou moet pisse? :S
Moet ik de daar de hele tijd mee rondlopen?
En als ik nou moet pisse? :S
The problem is I can't trust most of what I see. So fuck it, all the problems of life must be me!
man, succes komende donderdag. Ik zal het verloop van dit topic even goed volgen, want ik zit er ook over na te denken :S
life's a bitch, then you die.
Verband moet er een paar dagen omheen zitten, kun je onder de douche na een paar dagen losweken. Pissen is uiteraard geen probleem. Dude, je wordt niet besneden ofzo, maak je niet zo druk. Het is echt een hele kleine ingreep.quote:Op dinsdag 22 februari 2005 07:06 schreef V-Unit het volgende:
Hoe zit dat trouwens met verband....?
Moet ik de daar de hele tijd mee rondlopen?
En als ik nou moet pisse? :S
Als je pols in het gips zit, zijn je vingertoppen toch ook niet bedektquote:Op dinsdag 22 februari 2005 07:06 schreef V-Unit het volgende:
Hoe zit dat trouwens met verband....?
Moet ik de daar de hele tijd mee rondlopen?
En als ik nou moet pisse? :S
.
Nou hier uiteindelijk dan mijn verslag na 3 maanden van onzekerheid:
Ik ging dus rond een uur of 11 weg. Moest daar om 12 uur zijn.
Was daar om kwart voor 12. Liep ik zo naar de balie waar 3 vrouwen zaten.
Zeg ik zo "jah ik had een afspraak om 12 uur"
Gelukkig dat die vrouw niet vroeg waarvoor de afspraak was, dus ik werd gelijk naar een wachtkamer gestuurd.
Moest ik 10 minuutjes wachten, kwam er een andere vrouw die me naar een slaapkamer bracht. Kamer 103. Daar moest ik weer 20 minuutjes wachten en toen kwam ze weer terug om me het één en ander te vertellen wat er allemaal zou gaan gebeuren. Dus ik dacht zo van: "Ok dan kan ik denk wel met een uurtje weer naar huis"
Ze zei dat ik nog een half uurtje moest wachten en me alvast moest omkleden en in het bed moest gaan liggen.
Dus ik kleed me uit en lig in het bed, en zij kwam er weer aan en bracht me bed samen met iemand anders naar een soort voorbereidings kamer. Daar aangekomen zag ik weer 2 andere vrouwen. "Kdacht echt: Tering wel veel vrouwen hiero )
Ik moest toen verhuizen van me bedje naar een brancard. Werd ergens tegen een muur gereden, ff gewacht weer, en toen kwamen er 2 mannen die mij de verdoving zouden geven. Ze zeiden dat ze een ruggenprik moesten geven. Waarom ze dat gingen doen kon ik me vaag herinneren want ik was kk zenuwachtig, maar het was zoiets van dat ze bang waren als ik een plaatselijke verdoving zouden toedienen, dat de verdoving te snel zou uitwerken tijdens de operatie.
Dus ik vond het allemaal best, ging voorover zitten op de brancard and he stabbed me in the back!
Oh nee kreeg eerst nog een infuus. Dat vond ik al klote maar toen ik die dikke naald in me rug voelde kreeg ik helemaal de shiffers!
Die arts moest me nog tegenhouden omdat ik me rug weer recht trok.
Gelukkig was dat snel voorbij en mocht ik weer liggen. Hij zei als je wat warms voelt in je benen en je billen dan begint de verdoving te werken.
Ik voelde helemaal niks en ik werd naar de operatie kamer gereden.
Daar lag ik zo en ze begonne gelijk aan de operatie zonder dat ik het door had. Ik keek zo in de spiegeling van die grote lamp en ik zag me pik ineens. Had helemaal niet door dat ze al bezig waren! Vroeg het nog voor alle zekerheid en de arts zei dat ze net begonnen waren. Pas toen op dat moment besefte ik dat ik hartstikke dood van onder was. (Van me middel tot me tenen)
De operatie duurtde misschien een kwartiertje, daarna werd ik naar een soort uitrust kamer gebracht waar me bloed ook werd gemeten. Was ook weer in me vertrouwde bedje gegooit, en dat was echt vaag! Het leek wel alsof ik helemaal geen onderlichaam meer had!
Daar had ik een uur gelegen en toen werd ik weer naar kamer 103 gebracht. Nog steeds paralysed .
Ik kreeg daar een broodje en wat drinken en ik begon me nu wel heel erg te irriteren aan die verdovind. Ik moest immers blijven liggen totdat de narcose was uitgewerkt.
Het was iets van 3 uur smiddags toen.
Me pik zat ook vet te bloeden in bed maar ik merkte er niks van.
Rond een uur of 6 kwam de zuster weer en ze vroeg wanneer ik voor het laatst geplast had. Ik zei sochtends rond een uur of 9.
De zuster zei dat dat niet goed was en ze ging checke of me blaas al helemaal vol zat.
Dat deed ze met zon apparaat die ze tegen me blaas hield en ze kon zo op een computertje zien of me blaas al vol was of niet.
En dat wassie zeker! Maar ik voelde niks...
De zuster zei dat ze een flesje ging pakken en dat ik maar moest proberen om te plassen.
Ik ging toen zitten, staarde naar me teen die nog steeds niet deed wat me hersens tegen hem zeiden, en ik probeerde te pissen. Voelde nog steeds niks.
Toen dacht ik, laat ik maares gaan staan en kijken of dat lukt met pissen.
Dus ik stond en ik kwakte gelijk weer op de grond
Dr gingen allemaal schaamtelijke gedachtes door me hoofd. Voelde me vet invalide maar ik voelde er niks van!
Het was net alsof me reet een kussen was geworden!
De zuster kwam toen terug. Er lag allemaal bloed op de grond dat uit me pik kwam. Was niet echt veel, en ik voelde nog steeds niks!
De zuster zei toen dat ze een slangetje ging inbrengen naar me blaas en dat ze me blaas maar ging leeg pompen, net als in het bejaardetehuis. Ik vond het best. Voelde immers tog niks.
EN daar ging dan ruim 10 centimeter aan slang in me pisgaatje richting me blaas!
Dacht echt dit is zooooo bizar!!
De zuster zei dat het maar goed ook was dat ik niks voelde want anders zou het een pijnlijke ervaring geweest zijn.
Pas rond een uur of zeven savonds was de verdoving eindelijk uitgewerkt en kon ik naar huis!
En toen me ouders vroegen of ik nog pijn had na de operatie voelde ik nog steeds niks!
Had verwacht dat ik een paar dagen als een manke zou lopen, maar ik bezorgde de krant weer vanochtend alsof er niks gebeurt was!
Maar ik denk dat ik gewoon over die pijngrens was gegaan omdat ik dus een halve dag verdoofd was. Me pik bloedde toen ook en dat was over toen ik thuis kwam.
Al met al was het geen prettige ervaring zo'n verdoving Dus voor de mensen die ook hun toompje laten weghalen, is het beter dat je gewoon een plaatselike verdoving neemt ipv zon ruggeprik.
Maar het kan ook een voordeel zijn omdat je helemaal niks voelt aan je pik.
Im out & succes!
Ik ging dus rond een uur of 11 weg. Moest daar om 12 uur zijn.
Was daar om kwart voor 12. Liep ik zo naar de balie waar 3 vrouwen zaten.
Zeg ik zo "jah ik had een afspraak om 12 uur"
Gelukkig dat die vrouw niet vroeg waarvoor de afspraak was, dus ik werd gelijk naar een wachtkamer gestuurd.
Moest ik 10 minuutjes wachten, kwam er een andere vrouw die me naar een slaapkamer bracht. Kamer 103. Daar moest ik weer 20 minuutjes wachten en toen kwam ze weer terug om me het één en ander te vertellen wat er allemaal zou gaan gebeuren. Dus ik dacht zo van: "Ok dan kan ik denk wel met een uurtje weer naar huis"
Ze zei dat ik nog een half uurtje moest wachten en me alvast moest omkleden en in het bed moest gaan liggen.
Dus ik kleed me uit en lig in het bed, en zij kwam er weer aan en bracht me bed samen met iemand anders naar een soort voorbereidings kamer. Daar aangekomen zag ik weer 2 andere vrouwen. "Kdacht echt: Tering wel veel vrouwen hiero )
) Ik moest toen verhuizen van me bedje naar een brancard. Werd ergens tegen een muur gereden, ff gewacht weer, en toen kwamen er 2 mannen die mij de verdoving zouden geven. Ze zeiden dat ze een ruggenprik moesten geven. Waarom ze dat gingen doen kon ik me vaag herinneren want ik was kk zenuwachtig, maar het was zoiets van dat ze bang waren als ik een plaatselijke verdoving zouden toedienen, dat de verdoving te snel zou uitwerken tijdens de operatie.
Dus ik vond het allemaal best, ging voorover zitten op de brancard and he stabbed me in the back!
Oh nee kreeg eerst nog een infuus. Dat vond ik al klote maar toen ik die dikke naald in me rug voelde kreeg ik helemaal de shiffers!
Die arts moest me nog tegenhouden omdat ik me rug weer recht trok.
Gelukkig was dat snel voorbij en mocht ik weer liggen. Hij zei als je wat warms voelt in je benen en je billen dan begint de verdoving te werken.
Ik voelde helemaal niks en ik werd naar de operatie kamer gereden.
Daar lag ik zo en ze begonne gelijk aan de operatie zonder dat ik het door had. Ik keek zo in de spiegeling van die grote lamp en ik zag me pik ineens. Had helemaal niet door dat ze al bezig waren! Vroeg het nog voor alle zekerheid en de arts zei dat ze net begonnen waren. Pas toen op dat moment besefte ik dat ik hartstikke dood van onder was. (Van me middel tot me tenen)
De operatie duurtde misschien een kwartiertje, daarna werd ik naar een soort uitrust kamer gebracht waar me bloed ook werd gemeten. Was ook weer in me vertrouwde bedje gegooit, en dat was echt vaag! Het leek wel alsof ik helemaal geen onderlichaam meer had!
Daar had ik een uur gelegen en toen werd ik weer naar kamer 103 gebracht. Nog steeds paralysed .
Ik kreeg daar een broodje en wat drinken en ik begon me nu wel heel erg te irriteren aan die verdovind. Ik moest immers blijven liggen totdat de narcose was uitgewerkt.
Het was iets van 3 uur smiddags toen.
Me pik zat ook vet te bloeden in bed maar ik merkte er niks van.
Rond een uur of 6 kwam de zuster weer en ze vroeg wanneer ik voor het laatst geplast had. Ik zei sochtends rond een uur of 9.
De zuster zei dat dat niet goed was en ze ging checke of me blaas al helemaal vol zat.
Dat deed ze met zon apparaat die ze tegen me blaas hield en ze kon zo op een computertje zien of me blaas al vol was of niet.
En dat wassie zeker! Maar ik voelde niks...
De zuster zei dat ze een flesje ging pakken en dat ik maar moest proberen om te plassen.
Ik ging toen zitten, staarde naar me teen die nog steeds niet deed wat me hersens tegen hem zeiden, en ik probeerde te pissen. Voelde nog steeds niks.
Toen dacht ik, laat ik maares gaan staan en kijken of dat lukt met pissen.
Dus ik stond en ik kwakte gelijk weer op de grond
Dr gingen allemaal schaamtelijke gedachtes door me hoofd. Voelde me vet invalide maar ik voelde er niks van!
Het was net alsof me reet een kussen was geworden!
De zuster kwam toen terug. Er lag allemaal bloed op de grond dat uit me pik kwam. Was niet echt veel, en ik voelde nog steeds niks!
De zuster zei toen dat ze een slangetje ging inbrengen naar me blaas en dat ze me blaas maar ging leeg pompen, net als in het bejaardetehuis. Ik vond het best. Voelde immers tog niks.
EN daar ging dan ruim 10 centimeter aan slang in me pisgaatje richting me blaas!
Dacht echt dit is zooooo bizar!!
De zuster zei dat het maar goed ook was dat ik niks voelde want anders zou het een pijnlijke ervaring geweest zijn.
Pas rond een uur of zeven savonds was de verdoving eindelijk uitgewerkt en kon ik naar huis!
En toen me ouders vroegen of ik nog pijn had na de operatie voelde ik nog steeds niks!
Had verwacht dat ik een paar dagen als een manke zou lopen, maar ik bezorgde de krant weer vanochtend alsof er niks gebeurt was!
Maar ik denk dat ik gewoon over die pijngrens was gegaan omdat ik dus een halve dag verdoofd was. Me pik bloedde toen ook en dat was over toen ik thuis kwam.
Al met al was het geen prettige ervaring zo'n verdoving Dus voor de mensen die ook hun toompje laten weghalen, is het beter dat je gewoon een plaatselike verdoving neemt ipv zon ruggeprik.
Maar het kan ook een voordeel zijn omdat je helemaal niks voelt aan je pik.
Im out & succes!
The problem is I can't trust most of what I see. So fuck it, all the problems of life must be me!
.
Haha, ik had het ook al gezegd, zo'n besnijdenis da's echt het meest bizarre wat je ooit in je leven mee zult maken. Overigens kan het best dat het na afloop geen zeer doet hoor. Ik had ook uit voorzorg twee dagen vrij genomen, maar kon tot m'n verbazing gewoon nog lopen en fietsen enzo.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Jezus, V-Unit, klinkt niet echt fijn allemaal... hoop dat het snel weer hersteld Bij mij ging het er wel heel erg minder bloederig aan toe. En speknek, het was geen besnijdenis, maar frenulum plastiek (als ik het goed heb).
Bij mij ging het er wel heel erg minder bloederig aan toe. En speknek, het was geen besnijdenis, maar frenulum plastiek (als ik het goed heb).
Moet je juist wel doen.
Achteraf gezien was het niet de operatie die kut was, maar gewoon die ruggeprik wat ook helemaal niet hoorde bij zon operatie! Maar ze hadden geen tijd ervoor om die plaatselijke verdoving toe te passen heel vaag! Dus daarom moest ik een ruggeprik!
Voordelen en nadelen ruggeprik
Voordeel : Je voelt geen ene kk moer
Nadeel : Je word gek van dat je niks voelt. Het heeft bij mij denk zon 4 uur geduurt voordat die narcose was uitgewerkt. Maar dat brengt het wel gelijk weer naar een voordeel want ik ben wel over de meeste pijn heen gegaan. Al zou ik een plaatselijke verdoving had gekregen dan was die sneller uitgewerkt en dan zou ik denk wel last van de pijn hebben,
Nu nog steeds geen last van me pik! Dus ik ben achteraf gezien wel tevreden.
En bericht gericht op Monipoly:
Het leek mij ten eerste ook wel beter zon narcose, maar die zuster had me niet zoveel leuke verhalen verteld over de bijwerkingen die soms wel tot een week uit kunnen lopen.
Slapeloosheid, dufheid, misselijkheid... Nou dan heb ik toch liever dat ik een paar uur niks in me benen voel dan dat ik me een week brak voel.
(ps en die ruggeprik is echt een eitje hoor! Trust me! Ik vond het zelfs grappig hoe ik me benen langzaamaan voelde wegzakken
Achteraf gezien was het niet de operatie die kut was, maar gewoon die ruggeprik wat ook helemaal niet hoorde bij zon operatie! Maar ze hadden geen tijd ervoor om die plaatselijke verdoving toe te passen heel vaag! Dus daarom moest ik een ruggeprik!
Voordelen en nadelen ruggeprik
Voordeel : Je voelt geen ene kk moer
Nadeel : Je word gek van dat je niks voelt. Het heeft bij mij denk zon 4 uur geduurt voordat die narcose was uitgewerkt. Maar dat brengt het wel gelijk weer naar een voordeel want ik ben wel over de meeste pijn heen gegaan. Al zou ik een plaatselijke verdoving had gekregen dan was die sneller uitgewerkt en dan zou ik denk wel last van de pijn hebben,
Nu nog steeds geen last van me pik! Dus ik ben achteraf gezien wel tevreden.
En bericht gericht op Monipoly:
Het leek mij ten eerste ook wel beter zon narcose, maar die zuster had me niet zoveel leuke verhalen verteld over de bijwerkingen die soms wel tot een week uit kunnen lopen.
Slapeloosheid, dufheid, misselijkheid... Nou dan heb ik toch liever dat ik een paar uur niks in me benen voel dan dat ik me een week brak voel.
(ps en die ruggeprik is echt een eitje hoor! Trust me! Ik vond het zelfs grappig hoe ik me benen langzaamaan voelde wegzakken
The problem is I can't trust most of what I see. So fuck it, all the problems of life must be me!
damn wel vreemd! Me voorhuid gaat nu wel makkelijker naar achteren, alleen als ie stijf is dan voelt het nog steeds strak aan!
Iemand die dit ook heb meegemaakt?
Iemand die dit ook heb meegemaakt?
The problem is I can't trust most of what I see. So fuck it, all the problems of life must be me!
gaat vanzelf wel over als je wat activer word met de neukerij.quote:Op dinsdag 1 maart 2005 15:49 schreef V-Unit het volgende:
damn wel vreemd! Me voorhuid gaat nu wel makkelijker naar achteren, alleen als ie stijf is dan voelt het nog steeds strak aan!
Iemand die dit ook heb meegemaakt?
zit d'r maar nie over in
Ik had last van een te kort toompje en een te strakke voorhuid en ik vond het idee dat ik nu onmogelijk lekker kon neuken beetje klote, dus had dat tegen mijn ouders gezegd dat het niet langer ging zo.
Ik ben toen bij de dokter geweest en kreeg verwijzing naar de uroloog, die had 2 opties voor mij: besnijdenis of verwijding van de voorhuid. Heb toen voor verwijding gekozen, met het idee in mijn achterhoofd dat het er altijd nog helemaal af kon als het niet genoeg hielp. En ik mocht de verdoving kiezen. Dacht zelf dat je alleen kon kiezen tussen ruggeprik en narcose, maar plaatselijke verdoving kon ook. Dat vond ik prima, want dan kon ik tenminste nog normaal lopen enzo en kon ik na 2 uurtjes naar huis toe.
Paar weken later was de ingreep en kreeg eerst 2 spuiten (eentje bovenaan in de lul tegen je buik aan en eentje onderin). Dat was eigenlijk het pijnlijkste van de hele ingreep . Om toch beetje relaxed te blijven liggen heb ik niet de hele operatie gevolgd, want begon beetje brandluchtje te ruiken toen ze opengesnede toompje aan het dichtbranden waren. Toen ze klaar waren, mocht ik zelf beoordelen of het goed was of dat er toch overgegaan moest worden op besnijdenis. Ik vond dat het eerst maar lekker moest herstellen om aan te kijken hoe het eruit zag.
Kreeg toen van die mooie verbandjes mee en een tube vaseline, zodat de hechtingen niet aan elkaar zouden plakken enz. Toen de verdoving uit ging werken voelde ik niet zo heel veel pijn en was eigenlijk alles prima, had alleen opgezwollen voorhuid . De zwelling hield wel aantal dagen aan en heb me zo'n 20 dagen onthouden van spelen met mezelf .
Nu denk een jaar verder kan ik alleen maar zeggen: perfect , ik heb mijn voorhuid nog en met een erectie gaat hij uit zichzelf naar achter toe om daar ook te blijven zitten tijdens de erectie. Mijn voorhuid bedekt niet meer mijn gehele eikel, maar daar merk ik nu niets meer van. Je ziet nog wel wat van de ingreep, maar ik vind het erg mooi genezen.
Dus voor iedereen die twijfelt zeg ik: meteen gaan .
Ik ben toen bij de dokter geweest en kreeg verwijzing naar de uroloog, die had 2 opties voor mij: besnijdenis of verwijding van de voorhuid. Heb toen voor verwijding gekozen, met het idee in mijn achterhoofd dat het er altijd nog helemaal af kon als het niet genoeg hielp. En ik mocht de verdoving kiezen. Dacht zelf dat je alleen kon kiezen tussen ruggeprik en narcose, maar plaatselijke verdoving kon ook. Dat vond ik prima, want dan kon ik tenminste nog normaal lopen enzo en kon ik na 2 uurtjes naar huis toe.
Paar weken later was de ingreep en kreeg eerst 2 spuiten (eentje bovenaan in de lul tegen je buik aan en eentje onderin). Dat was eigenlijk het pijnlijkste van de hele ingreep . Om toch beetje relaxed te blijven liggen heb ik niet de hele operatie gevolgd, want begon beetje brandluchtje te ruiken toen ze opengesnede toompje aan het dichtbranden waren. Toen ze klaar waren, mocht ik zelf beoordelen of het goed was of dat er toch overgegaan moest worden op besnijdenis. Ik vond dat het eerst maar lekker moest herstellen om aan te kijken hoe het eruit zag.
Kreeg toen van die mooie verbandjes mee en een tube vaseline, zodat de hechtingen niet aan elkaar zouden plakken enz. Toen de verdoving uit ging werken voelde ik niet zo heel veel pijn en was eigenlijk alles prima, had alleen opgezwollen voorhuid . De zwelling hield wel aantal dagen aan en heb me zo'n 20 dagen onthouden van spelen met mezelf .
. De zwelling hield wel aantal dagen aan en heb me zo'n 20 dagen onthouden van spelen met mezelf Nu denk een jaar verder kan ik alleen maar zeggen: perfect , ik heb mijn voorhuid nog en met een erectie gaat hij uit zichzelf naar achter toe om daar ook te blijven zitten tijdens de erectie. Mijn voorhuid bedekt niet meer mijn gehele eikel, maar daar merk ik nu niets meer van. Je ziet nog wel wat van de ingreep, maar ik vind het erg mooi genezen.
Dus voor iedereen die twijfelt zeg ik: meteen gaan .
Gewoon doen met locale verdoving, absoluut niet pijnlijk, alleen wel zeker weten dat de verdoving werkt (ik voelde het snijden zelf omdat het niet goed was verdoofd).
Pak die chirurg/uroloog gewoon bij zijn zak en zeg "als ik pijn heb beh jij pijn".
Domovis
Pak die chirurg/uroloog gewoon bij zijn zak en zeg "als ik pijn heb beh jij pijn".
Domovis
quote:Op woensdag 2 maart 2005 08:34 schreef domovis het volgende:
Pak die chirurg/uroloog gewoon bij zijn zak en zeg "als ik pijn heb beh jij pijn".
life's a bitch, then you die.
Nou ik ben vandaag ook maar eens voor m'n onderzoek geweest, en ik mag binnen 3 tot 4 weken terugkomen...ik ben benieuwd
Ik ga der ook maar eens wat aan laten doen.
[ Bericht 84% gewijzigd door Soul79 op 26-04-2005 11:17:26 ]
[ Bericht 84% gewijzigd door Soul79 op 26-04-2005 11:17:26 ]
:S
Haha, ik ook blij besneden met algehele narcose. Ik heb er naderhand wel behoorlijk last van gehad, ik kon zelfs geen onderbroek aan de 1e 2 dagen Dus 2 dgn nude op bed liggen tv kijken, haha. Maargoed, daarna ging het wel, beetje lopen met de benen wijd. Maar na goed 5 dagen ofzo was de pijn verdwenenquote:Op dinsdag 1 maart 2005 20:15 schreef Toet het volgende:
Blij dat ik een narcose heb gehad, als ik dat lees.
Dus 2 dgn nude op bed liggen tv kijken, haha. Maargoed, daarna ging het wel, beetje lopen met de benen wijd. Maar na goed 5 dagen ofzo was de pijn verdwenen
Nou dat hebben we ook weer achter de rug, even een kort verslagje dan maar..
Ik moest er om half twaalf zijn, half vier was ik aan de beurt dus dat was al goed geregeld.
Ik had voor volledige narcose gekozen dus sja, aan het infuus en toen die twee spuitjes...van de eerste krijg je echt het gevoel zat te zijn in een minuutje tijd, en van de tweede lig je binnen een paar seconden voor pampus..
..en dan wordt je een ruim uur later weer wakker met wat lichte zeurende pijn daar beneden...na een drie kwartier in de uitslaapkamer terug naar m'n kamer gereden, paar paracetamols gekregen en toen ging het al veel beter weer
wel is de eerste keer plassen wat moeilijk, en bij de eerste poging ging ik bijna van m'n stokje vanwege de narcose
Paar uur later ging het gelukkig wel goed, en daarna mocht ik meteen naar huis..nu nog afwachten hoe het verder gaat, morgen moet ik het verband er af doen en eventueel vervangen
Moet wel zeggen dat die tv reclames na 11 uur niet echt prettig aanvoelen
Ik moest er om half twaalf zijn, half vier was ik aan de beurt dus dat was al goed geregeld.
Ik had voor volledige narcose gekozen dus sja, aan het infuus en toen die twee spuitjes...van de eerste krijg je echt het gevoel zat te zijn in een minuutje tijd, en van de tweede lig je binnen een paar seconden voor pampus..
..en dan wordt je een ruim uur later weer wakker met wat lichte zeurende pijn daar beneden...na een drie kwartier in de uitslaapkamer terug naar m'n kamer gereden, paar paracetamols gekregen en toen ging het al veel beter weer
wel is de eerste keer plassen wat moeilijk, en bij de eerste poging ging ik bijna van m'n stokje vanwege de narcose
Paar uur later ging het gelukkig wel goed, en daarna mocht ik meteen naar huis..nu nog afwachten hoe het verder gaat, morgen moet ik het verband er af doen en eventueel vervangen
Moet wel zeggen dat die tv reclames na 11 uur niet echt prettig aanvoelen
