Topic: Hoe voel je je =[[NU]]=?? Deel 3

Maar goed, zat andere topics om hierover uit te wijden...

En waarom?! Het slaat nergens op. Sterker nog, die 2 dingen kunnen me niet eens schelen, denk ik. Lijkt mij. Ofzo. En dan nog zowat. Al de hele dag proberen mensen mijn aandacht te vangen, en ik registreer maar de helft. Dat zien zij ook wel, en dat vind ik vervelend, want het is absoluut geen desinteresse van mijn kant, hoewel het er wel op lijkt.

Zo natuurlijk weer moeite met slapen. Wel liggen, maar alleen maar draaien, denken, been slaapt, arm slaapt, nou k_i_m nog. Vroeger bleef mijn moeder nog wel eens op mijn bed zitten, tot ik sliep. Wat zou ik er een hoop voor over hebben als er nu iemand op mijn bed zou komen zitten, en zou wachten tot ik in slaap zou vallen...

quote:

---

Op maandag 13 mei 2002 00:02 schreef Mielz het volgende:
super mega ultra kut

1 oktober 1962

Eerst zijn het de eerste seconden. Je loopt, doet passen, je steekt een sigaret op. Dan zijn het de eerste minuten, je loopt, langs het water in het donker, je rookt, je denkt. De eerste minuten dat je haar voor het laatst gezien hebt. Je hebt nog achterom gekeken, maar de deur was al dicht, zoals je andere keren achterom hebt gekeken, en je een open deur zag, met haar erin, wuivend, een handkusje gevend. Je loopt door, denkt, je rookt, kijkt naar het water, je ziet heel bewust iemand met een handkoffertje achter op zijn fiets voorbijrijden, je vraagt je af waarom hij zo laat nog met een koffertje achterop fietst. (Dan moet je wel een zware koffer achterop nemen, zei zij.) Je loopt, komt bij je huis, je steekt de sleutel in het slot, gaat naar binnen. Je kijkt om je heen, of je nog sporen van haar ziet. Je ziet een haarspeld liggen, je ruikt eraan. Haar geur. Je ziet de peukjes op de grond die zij per ongeluk liet vallen, je voelt haar nog op je huid, haar buik nog op jouw buik bewegen, je kijkt rond, maar ziet geen sporen meer. Ze is weg. Je gaat slapen, je wordt wakker, dat zijn de eerste uren, je werkt, eet, slaapt, wordt wakker, eet, werkt, slaapt, dat zijn de eerste dagen. Dan de eerste weken, de eerste weken dat ik haar voor het laatst heb gezien. Dan, dan vergeet ik haar, langzaam, maar als ik aan haar denk, zal het goed zijn, en mooi. Ik voel haar tegen me aan, haar borsten tegen mijn borst. Dit zijn de eerste minuten. Zij is weg.

---

quote:

---

Op woensdag 15 mei 2002 13:33 schreef k_i_m het volgende:
Ik heb iets raars ontdekt.
Als je iets moet vertellen, wat je ECHT niet leuk vind,
iets wat stevig dwars zit, in alle lagen van je bewustzijn,
en dan ook het liefst tegen je moeder, dan ga je raar lachen. Niet de slappe lach ofzo, of een slap hahaha, maar een geforceerde pijnlijke grijns die je mondhoeken laat trillen. En dat kost zoveel moeite dat je niks meer uit kan brengen, behalve dan dat je als een idioot staat te grijnzen. Verder geloof ik dat ik stuk ben. Ik droom als een idioot, en ik slaap al 2 dagen meer dan 12 uur achter elkaar. Als ik wakker word, is dat gelijk al met het idee, waarom zou ik er uberhaupt nog uitkomen, de dagen zijn toch allemaal hetzelfde.

---

quote:

---

Op woensdag 15 mei 2002 22:13 schreef EelCapone het volgende:
Superverrot.. Maar ik durf me verhaal toch niet te vertellen.. laat maar dus

---

Dat omschrijft het weer vrij nauwkeurig.

Verder een innerlijke 2 strijd of ik:
a) nog uit moet gaan
b) moet gaan slapen

Want dat lukte vannacht niet helemaal en ik leef al heel de dag op cappuchino (bakje of 8 verderop alweer..) en dat heeft ook zo zijn tol op je darmflora

vorig jaar zit ik nu examens te maken en ging alles perfect en nu... ...zie mijn topic in de lijst maar...

quote:

---

Op vrijdag 24 mei 2002 01:13 schreef k_i_m het volgende:
Ben al de hele dag benauwd. Zit me af te vragen of het stress is, wat ik mezelf aandoe, of dat het iets lichamelijks zoals hooikoorts is. Ik ga morgen wel weer pillen halen, kan het dat iig niet zijn. Waarom?! Het ging verdorie net zo goed. Ik doe zo hard mijn best, maar door 2 ongelukkig mislopende dingen, zit ik weer tegen het plafond.

En waarom?! Het slaat nergens op. Sterker nog, die 2 dingen kunnen me niet eens schelen, denk ik. Lijkt mij. Ofzo. En dan nog zowat. Al de hele dag proberen mensen mijn aandacht te vangen, en ik registreer maar de helft. Dat zien zij ook wel, en dat vind ik vervelend, want het is absoluut geen desinteresse van mijn kant, hoewel het er wel op lijkt.

Zo natuurlijk weer moeite met slapen. Wel liggen, maar alleen maar draaien, denken, been slaapt, arm slaapt, nou k_i_m nog. Vroeger bleef mijn moeder nog wel eens op mijn bed zitten, tot ik sliep. Wat zou ik er een hoop voor over hebben als er nu iemand op mijn bed zou komen zitten, en zou wachten tot ik in slaap zou vallen...

---

Verder voel ik me prima, het leven kabbelt een beetje voort. Van de week voor het eerst naar de sportschool om een afspraak voor een test te maken. Zie ik actief tegenop, heb al jaren de conditie van een dooie mus

Dit is wakker worden

Begin het steeds minder te weten en te snappen allemaal _{vooral mezelf}, niet echt een fijn gevoel

quote:

---

Op zaterdag 25 mei 2002 01:10 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Ik lees zo je verhalen en vraag me af: gaat 't wel ok? Wat doe je toch allemaal dat het zo slecht gaat? Heb je geen behoefte eens met een goede vriend te gaan praten o.i.d. of denk je dat je er zelf weer uitkomt? Iig Sterkte

---

De laatste tijd gaat het erg goed, zolang ik niet te direct met mijn eigen gevoelens geconfronteerd word, en helaas heb de afgelopen weken wat ruzie met mezelf moeten maken, op dat vlak. Vandaar dat ik het er hier uitgooi. Mijn vrienden snappen het toch niet, ook al zeggen ze van wel, en op het moment dat ik het opschrijf, is het ergste al weer over. Aan de andere kant, is het wel makkelijk, dat ik hier mijn gedrag een beetje verklaar. Een soort van kijk hier na, waarom k_i_m raar deed vandaag-idee. .

Maar bedankt voor je attentie, dat had ik niet verwacht .

[Dit bericht is gewijzigd door k_i_m op 25-05-2002 16:38]