09-06-2010
Gezellig babbelboek over rukken en vingeren
Mels van Driel verzamelde in Met de hand van alles over het laatste echte taboe: masturberen.
De voordelen zijn overduidelijk: je bent van niemand afhankelijk en het orgasme is menigmaal intenser dan bij ‘gewone’ seks. Nou ja, gewoon: als het om klaarkomen gaat, is masturberen gewoner dan ‘gewone’ seks met z’n tweeën. Vrijwel iedereen doet het. En het is het laatste echte taboe. En het grootste. Incest – daar valt in veel culturen over te praten, maar nergens wordt vrijuit over masturberen gesproken.
Gek genoeg is het nou net het onderwerp ‘antropologie’ dat ontbreekt in Met de hand. Maar dit boekje, dat pretendeert Een culturele geschiedenis van de soloseks te zijn, is ook veel minder dan de ondertitel belooft. Gelukkig maar. Niks geen gestrompel door de geschiedenis – het is gewoon een allegaartje van anekdotes, onderzoekjes, gedichten, citaten en illustraties rond het thema masturberen. Die overdreven plechtige ondertitel is natuurlijk noodzakelijk. Geen enkele uitgever die het in zijn hoofd haalt Een gezellig babbelboek over rukken en vingeren uit te geven. En het beschermt de lezer. Omstanders zien: u leest geen porno, geen vieze verhaaltjes. U leest een ‘culturele geschiedenis’. Flauwekul, natuurlijk.
Seksuoloog Mels van Driel wilde gewoon een boek schrijven met daarin alles wat hij over dit fascinerende onderwerp heeft kunnen vergaren: over wie het doen (nogmaals, bijna iedereen), en waar (praktisch overal), en hoe vaak, over de oude waarschuwingen overmatig masturberen (blindheid, ruggenmergtering, algeheel verval), hulpmiddelen, moderne inzichten (gezond!), de Onania Support Group (voor masturbanten met exhibitionistische neigingen), en ga zo maar door. Kortom, een heerlijk handboek. Om met Maurice de Hond te spreken: doen!
(depers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...