De kunst van het loslaten van je ex - deel #111

Voor mij was het de hele tijd kut om wakker te worden 's ochtends
De eerste tien seconden niets door hebben tot je systeem op start en je je realiseert dat er ook zo iemand bestaat als je ex waar je de rest van de dag mee in je hoofd rond loopt. Dromen maken het inderdaad nog even heftiger soms.

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 14:46 schreef MOD het volgende:
Voor mij was het de hele tijd kut om wakker te worden 's ochtends
De eerste tien seconden niets door hebben tot je systeem op start en je je realiseert dat er ook zo iemand bestaat als je ex waar je de rest van de dag mee in je hoofd rond loopt. Dromen maken het inderdaad nog even heftiger soms.

ja inderdaad, ik word wakker, doe mijn ogen open, bedenk me wat ik te doen heb en bam, daar is mijn ex weer in mijn hoofd.
heb eindelijk pilletjes tegen misselijkheid en overgeven gehaald, heb vanmorgen eindelijk eens een keer niet overgegeven en maar een uurtje misselijk geweest.

Echt serieus, ik heb geen zin meer om me kut te gaan voelen tegen over mijn ex nu er al lang geen hoop meer is. De hele tijd nog dialogen aan het voeren in mn hoofd, maar die gaan er toch niet meer van komen. Ik wil het los kunnen laten en er niks meer over kwijt willen en er vrede mee hebben maar het lukt maar niet. Fucked up irritant. En het gene waarvan ik hoopte dat het nooit zou gebeuren gebeurt, en dat is dat het me niet meer interesseert wat ze doet. Het maakt me alleen nog maar boos over hoe ik me de volgende confrontaties voorstel, en die gaan er komen.

Ik zou willen dat het nooit gebeurd was en dat ik, ondanks dat het dan uit is, ik nog met een glimlach zou kunnen terug denken, maar er heerst alleen maar woede. En dat zal ook wel weg vagen, maar elke confrontatie zal zich uiten in ongemakken en woede vanwege onmacht, valse hoop, herinneringen en de bevestiging dat ze niks meer van mij moet. En die confrontatie gaat er over een tijdje dagelijks komen.

Ik haat het

Hyves helpt ook niet echt bij het vergeten, blijf het controleren......

Dacht echt dat mijn gevoel minder en minder werd. Maar nu is hij online en ik heb toch weer vlindertjes en de neiging om ook online te komen uit offline stand . Niet dat hij iets zal zeggen, mja.

Ik ben idd ook wel een beetje bang als ik mijn ex weer zie. Nu voel ik niets meer. Ik blijf ontmoetingen met haar nog maar even vermijden.

Ja dat is verraderlijk hoor.
Had ik ook eerst. Dik bonje aan de telefoon en over de mail. Mailtjes werden bijna formeel, niet meer spontaan.. Naja, dan zie je elkaar op een zekere dag weer. Vet raar allemaal. Je weet in eens niet meer hoe je moet reageren.

Nou ik heb geloof ik wel een knop die ik om kan zetten. Ik ga haar niet als wildvreemde beschouwen. Ze is en blijft in mijn hart en ik weet dat ik ook leuk met haar kan zijn. Dat zij niet leuk tegen mij wilt doen is haar keus, ik heb geen rede om mn hele leven moeilijk te gaan lopen doen. Al voel ik me soms er wel kut over. Maar ja. Dat vervaagt toch wel op den duur.

Verrekte moodswings zeg.. Dat is wel verrot. Die blijven zeker nog wel een paar weken aanhouden.

Ik heb dat dus helemaal niet met hyves gelukkig, kijk er nooit op alleen als iemand bij mij een berichtje achter laat en dan vaak via me iPhone app waar je de foto's toch niet gelijk te zien krijgt. Wel grappig want mijn ex heeft gisteren dus toevallig een berichtje achter gelaten en was het eigenlijk alweer vergeten dus bedankt voor de herinnering

Ik heb alleen een Hyve zodat ik op de besloten Hyve van mijn werk kan, en dus maar enkele vrienden, collega's en mijn ex. Laatste keer dat ik op zijn Hyve zat las ik idd stomme dingen , dus nu denk ik eraan om mijn hele Hyve maar weg te doen. Nu al een hele tijd niet gekeken, voelt wel goed, maar de dag gaat komen dat ik toch wil kijken, en als ik het dan niet kan zou ik dat wel erg vinden.

Of je het nou wel of niet wilt, iedereen gebruikt toch onbewust dat soort mediums om dingen van de ander te kunnen zien en lezen. Volgens mij hebben veel mensen daar ´last` van...

Mijn ex de hele tijd op mn youtube te kijken. Vervolgens hing ze snikkend aan de telefoon dat ik zo een uber mooi filmpje er op had gezet.. Sjah het loont soms. Nu heeft ze me van alles geweerd. I don't care anymore. Ik wil het niet weten wat ze doet.

Ik kijk enkel nog op dr blog omdat daar geen aanstootgevend materiaal te vinden is, gewoon foto's en schilderijen die ze maakt en dat is gewoon leuk om te zien waar ze mee bezig is op dat gebied.

Qua haar sociale leven wil ik het niet weten.

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 22:46 schreef Tegan het volgende:
Ik heb alleen een Hyve zodat ik op de besloten Hyve van mijn werk kan, en dus maar enkele vrienden, collega's en mijn ex. Laatste keer dat ik op zijn Hyve zat las ik idd stomme dingen , dus nu denk ik eraan om mijn hele Hyve maar weg te doen. Nu al een hele tijd niet gekeken, voelt wel goed, maar de dag gaat komen dat ik toch wil kijken, en als ik het dan niet kan zou ik dat wel erg vinden.

Ik heb mijn hyves ook verwijderd. Pffff wat een heerlijke opluchting was dat! Ik kon die neiging niet meer hebben om steeds op zijn hyves te kijken. Ik had hem in het begin ook verwijderd als vriend, maar toen kon ik nog steeds op zijn hyves en ik zag ook krabbels van hem bij andere vrienden, en daar begon ik dan weer rare dingen over te denken. Echt een kutgedoe. Dus toen lekker verwijderd. Nu heb ik alleen nog Facebook. Het fijne aan facebook is dat alles zo afgeschermd is, je kunt sowieso niet op facebook van iemand anders, ongeacht of diegene de vriend is van een vriend van jou. Werkt veel beter.

Het is nog niet uit, maar het zit er aan te komen.
Sinds dit weekend tranen met tuiten, op de vreemdste momenten.
Ik voel me alleen, alleen gelaten. Ik weet niet wat ik moet doen, radeloos.
Vrienden geven me advies dat ik er niet aan moet denken, beter gezegd dan gedaan.

Ik kan niet tegen de kilte. Alles is veranderd.
En dan luister ik weer die ene muziek en ja hoor, dan glijden de tranen over mn wangen.
Ik kon zaterdag geen muziek luisteren, alles deed me aan hem denken.
Een benauwd opjagend gevoel.

Ik kan niet leuk en lief en aardig doen (zoals tegen vrienden) tegen mijn ex als ik hem niet altijd kan bellen als er iets is ofzo, of altijd antwoord krijg als ik sms. Herkennen jullie dit? Dat is echt mijn grootste frustratie, en de reden waarom ik niet vriendschap kan hebben, dan maar geen contact.

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 01:00 schreef Tegan het volgende:
Ik kan niet leuk en lief en aardig doen (zoals tegen vrienden) tegen mijn ex als ik hem niet altijd kan bellen als er iets is ofzo, of altijd antwoord krijg als ik sms. Herkennen jullie dit? Dat is echt mijn grootste frustratie, en de reden waarom ik niet vriendschap kan hebben, dan maar geen contact.

Herkenbaar.
Ik verwacht meer van haar, waarschijnlijk. Dat komt omdat wij bijna direct in de relatie rolden. Wat ik verwacht aan reactie e.d. hoort niet bij gewoon contact. Dus dan maar geen contact. Zij schijnt me toch niet te missen.

quote:

Ik kan niet leuk en lief en aardig doen (zoals tegen vrienden) tegen mijn ex als ik hem niet altijd kan bellen als er iets is ofzo

Het is niet voor niks je ex. Waarom zou je hem of haar per se als eerste moeten bellen als er iets is?

Omdat het al jaren je steun en toeverlaat is en elkaar normaal gesproken zou bellen als er wat aan de hand zou zijn?

Ik heb dat soort dingen ook over boord gegooid en haar ergens onder aan mijn ladder gezet, maar de gevoelens zijn er niet minder om, mijn prioriteit is simpelweg veranderd en ik zoek mijn geluk niet meer bij haar.

Het blijft hoe dan ook een gemis en een gevoel van leegte. Niet iedereen heeft vervangend materiaal bij de hand waar aan hij of zij de dingen kan delen die je ook met je ex deed.

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 11:12 schreef MOD het volgende:
Het blijft hoe dan ook een gemis en een gevoel van leegte. Niet iedereen heeft vervangend materiaal bij de hand waar aan hij of zij de dingen kan delen die je ook met je ex deed.

Amen.

Ik mis de steun die zij mij bood in zware tijden.

Misschien moet je je daar juist eens overheen proberen te zetten. Pas als je accepteert dat zij of hij er niet meer is voor je kun je gaan werken aan je gevoelens op een andere manier ventileren. Niet lullig bedoeld hoor, maar ik krijg sterk het idee dat er hier een paar mensen zitten die alleen maar in cirkeltjes blijven gaan. Daar pijnig je alleen jezelf maar mee.

[ Bericht 5% gewijzigd door Mint_Clansell op 24-03-2010 12:52:24 ]

Nou, het is meer zo. We willen beide zo graag uit elkaar gaan als vrienden, maar dat wil gewoon niet lukken omdat we andere dingen verwachten van elkaar...

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 12:32 schreef Mint_Clansell het volgende:
Misschien moet je je daar juist eens overheen proberen te zetten. Pas als je accepteert dat zij of hij er niet meer is voor je kun je gaan werken aan je gevoelens op een andere manier ventileren. Niet lullig bedoeld hoor, maar ik krijg sterk het idee dat er hier een paar mensen zitten die alleen maar in cirkeltjes blijven gaan. Daar pijnig je alleen jezelf maar mee.

Niet wetende of je daarmee op mij doelt of niet, maar ik geef alleen maar een reden aan. Niet dat het voor mij nog steeds zo is. Het heeft me behoorlijk wat moeite gekost, dat geef ik toe, maar ik ben nu ook eindelijk verder gegaan met mijn leven.

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 00:42 schreef whatdidhesay het volgende:
Het is nog niet uit, maar het zit er aan te komen.
Sinds dit weekend tranen met tuiten, op de vreemdste momenten.
Ik voel me alleen, alleen gelaten. Ik weet niet wat ik moet doen, radeloos.
Vrienden geven me advies dat ik er niet aan moet denken, beter gezegd dan gedaan.

Ik kan niet tegen de kilte. Alles is veranderd.
En dan luister ik weer die ene muziek en ja hoor, dan glijden de tranen over mn wangen.
Ik kon zaterdag geen muziek luisteren, alles deed me aan hem denken.
Een benauwd opjagend gevoel.

Het is helaas een fase Ik ben onderhand al wel weer zo ver dat ik dat soort muziek kan luisteren (op een enkel nummer na). Het gaat ook vanzelf weer over, hoe lang hangt af van jezelf.

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 12:32 schreef Mint_Clansell het volgende:
Misschien moet je je daar juist eens overheen proberen te zetten. Pas als je accepteert dat zij of hij er niet meer is voor je kun je gaan werken aan je gevoelens op een andere manier ventileren. Niet lullig bedoeld hoor, maar ik krijg sterk het idee dat er hier een paar mensen zitten die alleen maar in cirkeltjes blijven gaan. Daar pijnig je alleen jezelf maar mee.

Daarom is afstand beter. Mijn ex wilde ook enorm graag vrienden blijven. Maar als je te veel verwacht van elkaar en blijft vragen naar de dingen die je niet kan krijgen stoot je elkaar af, want je wilt wel verder met je leven. Het is gewoon in het begin even moeilijk. Als de gevoelens zijn afgevlakt en je verwacht niet zo veel meer van elkaar, dan kan je weer contacten leggen.

Het is gewoon een fucked up periode. Je geeft telkens aan nog vrienden te willen blijven maar het niet te kunnen. Geef het gewoon de tijd en het komt wel goed. Nu zit ik haar ook de hele tijd te verafschuwen, maar ik weet dat het een heel leuk mens is. Haar gevoelens zijn gewoon niet meer goed genoeg voor een relatie, maar dat wilt niet zeggen dat ze me niet meer leuk en aardig vind.

Ik heb geen intenties meer om vrienden te worden met mijn ex.