quote:
Op dinsdag 23 maart 2010 11:03 schreef 045represent het volgende:[..]
Pff dat is pas belachelijk. En dat terwijl de stewards tegen ons erg vriendelijk waren. We waren met de auto, een uurtje voor de wedstrijd waren we daar en we waren nog niet uit de auto of er werd ons al gevraagd of we een gratis kopje koffie/thee wilden. Hebben nog een tijdje staan praten met de stewards daar.
Hebben ze je bij NEC&Twente dan niet naar dat certificaat gevraagd? Want daar hing hij toch gewoon op he
NEC, Twente en AZ was geen probleem. Maar het is nu een nieuwe regel in Grunn dat alle vlaggen die groter dan 1m2 zijn een certificaat moeten hebben dat ze geimpregneerd zijn.
Voor een verslag van deze hilarische dag:
quote:
Mijn verslag van Groningen-uit!
De dag begon vroeg voor mij, 07:30 ging de wekker. Lekker op tijd op staan, ff ontbijten en daarna op naar het stadion. De eega van Lowi kwam mij oppikken en heeft mij daarna afgezet bij de andere idioten die weer een vrije zondag opgeven om de trots van het Zuiden te aanschouwen.
De eerste pilsjes werden al snel open getrokken en soldaat gemaakt, 08:45 kwam Brian met de bus de parkeerplaats opdraaien en iedereen kon zich nestelen op een plaats. Er bleven mensen binnenstromen en het leek erop dat we met 50 man in de bus zaten terwijl er plaats was voor 37. Toch had 043 het goed uitgekiend en iedereen zocht zijn plaats op voor vertrek terwijl sommigen ervoor kozen om de hele weg te staan.
Geld werd bijgelegd, bier werd gedronken en de heenweg was heel erg nat, hoe verder we het land in togen hoe beter het weer werd. Hadden we nog regen in Kerkrade, in Grunn scheen de zon. Onderweg nog 2 pitstops gehad, bij de eerste pitstop raakte de shophouder lichtelijk in paniek van zo een grote groep en besloot meteen de cops te alarmeren, waarom was het grote raadsel aangezien iedereen netjes betaalde en er eens een keer niet ouderwets proletarisch gewinkeld werd.
De magen werden gevuld en de weg werd weer vervolgd. Ergens voor Groningen moesten we clusteren, de WSU en Bakkerbus was er al aangekomen en hadden al gespeeld met een hoogwerker waar de bekende "Wij verhuren alles" verhuurder de sleutels op had laten steken. D'n Machinist deed zijn naam eer aan en begon zijn ding te doen. Geef (grote) kinderen wat speelgoed en ze zijn tevreden!
Toen iedereen bij elkaar was vertrokken we richting de Euroborg, onderweg kregen we nog een sightseeing tour door Grunn door een of andere villawijk. Eenmaal aangekomen bij de Euroborg wilden we naar binnen maar de 'Turbo Turbo' vlag werd geweigerd omdat we geen certificaat konden overleggen dat de vlag geimpregneerd was. Het is blijkbaar sinds kort verplicht om vlaggen die groter zijn dan 1m2 te impregneren. Niemand heeft het ons meegedeeld maar het zijn blijkbaar de huisregels...Omdat de eigen supporters mongolen die hun eigen stadion in de fik steken moeten wij ons conformeren aan debiele regels. Waar het op neer kwam is dat de vlag niet naar binnen kwam. Dirk Jan Derksen deed nog een dappere poging om de vlag alsnog mee naar binnen te nemen, maar die poging werd snel in de kiem gesmoord.
D'n Machinist had daarna woorden met de hoofdverantwoordelijke van Grunn betreffende de vlag, die man vorderde zijn legitimatie terwijl ie daar geen recht toe had, uiteindelijk was hij niet meer welkom en werd overgedragen aan de Cops die al watertandend buiten stonden te wachten. Ik verklaarde mij solidair aan D'n Machinst en gaf aan ook naar buiten te willen. Ik moest uiteindelijk ook mijn gegevens laten zien maar niet na een flinke discussie gevoerd te hebben dat ik mijn gegevens niet zomaar ga geven aangezien ik vrijwillig naar buiten was gegaan. Toen men ging dreigen dat ik dan mee moest naar het bureau ben ik maar overstag gegaan, ik had gelukkig toch niks misdaan!
We kwamen er uiteindelijk niet meer in en zijn toen maar het vak uitgelopen om via een sponsor van Grunn waar D'n Machinist contacten mee had alsnog binnen te geraken. We begrepen dat het een lang stuk lopen was maar uit het niets kwam er een auto aan die snel gecharterd werd. We hebben het paartje 10 euro in de handen geduwd om ons bij de hoofdingang af te droppen. Zij gingen naar de bios blijkbaar en hadden nu al de popcorn gratis dankzij ons. Eenmaal bij de hoofdingang aangekomen kwam de koempel van D'n Machinist al naar ons toe en duwde ons 2 sponsorkaarten voor de hoofdtribune in de hand. Ik kwam zonder problemen door, alleen D'n Machinist werd de toegang ontzegd door een Groninger Joep met een V'tje op de borst. Hij kwam niet binnen en ik besloot dan ook maar weer naar buiten te gaan. Eenmaal buiten hebben we niet meteen de moed opgegeven en geprobeerd om de Z-Side op te komen, we hadden bijna succes maar toch kwam er weer een V'tje die zei dat we niet binnen kwamen. We hebben nog geprobeerd om hem om te lullen, gezegd dat we autopech hebben gehad enz. Hij was helaas niet te vermurwen in tegenstelling tot zijn collega die heel gastvrij was. Hij kon helaas niks meer voor ons doen en inmiddels waren we ook de dying seconds in gegaan van de match.
Hij verwees ons terug richting het uitvak om weer terug te gaan. Dit bleek een wandeling van zeker 15 minuten te zijn, die vlieger ging dus niet op, we besloten toen naar de achterkant van het uitvak te lopen om zo weer terug bij de bus te komen, de coppers kwamen er meteen bij en die gaven aan dat we hier ABSOLUUT niet door de poort konden. Zij reden er wel door heen en nadat ik begonnen was het hek te slopen (de stroomdraden over te trappen) besloot men dat het toch wel een goed idee was om ons via de sluis van de spelersbus naar het uitvak terug te laten keren. We hebben de dienstdoende suppoost nog gevraagd of ie een fotootje van ons wilde schieten voor de spelersbus en toen begaven we ons weer naar onze bus. De wedstrijd was inmiddels afgelopen want iedereen begon het uitvak weer uit te druppelen.
De terugreis was een stuk rustiger als de heenreis, ik heb van Grunn tot ergens bij Arnhem geslapen en toen ik wakker schrok moest ik meteen mijn buurman wegjagen omdat ik op het punt stond om mijn maaginhoud in zijn schoot te deponeren, doch na 2x kokhalsen kwam er niks en alles was weer in orde. D'n Machinist en ik hebben de reis afgesloten met döner en shoarma bij abdoel.