R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Gelukkig ga ik zo slapen, maar dit weekend, dan wordt het helquote:Op donderdag 11 maart 2010 22:37 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Kom op Tegan, je bent sterk genoeg!
.
Blegh, ik verveel me. Ik zou nu lekker op msn zitten met haar... De dagen zijn echt kut als je zonder werk zit en je gedachten nergens kwijt kan.
De dagen zijn echt kut als je zonder werk zit en je gedachten nergens kwijt kan.
l
Een week nadat het uitging raakte ik ook mijn baan kwijt. Erg slechte timing, want juist dan kan je die afleiding wel gebruiken. Aan de andere kant is het een keiharde confrontatie met jezelf en kan het alleen maar beter worden!quote:
Blegh, ik verveel me. Ik zou nu lekker op msn zitten met haar...
Leuk is dat.
Werd ik laatst door een goede vriendin van mijn ex uitgenodigd op een feestje binnenkort bij haar thuis. Lijkt me enorm vet. Vandaag kwam er een andere vriendin naar me toe met de vraag of ik ook kwam. Nou komt mijn ex dus ook en die zal dat absoluut niet willen.
Zit nu in het dubio wat ik moet doen. Het zijn wel de vrienden van mn ex maar die mogen me blijkbaar nog steeds graag. Tevens is het dat gedeelte van mn contacten die ik dus ook kwijt ben sinds dat het uit is. Dit soort feestjes waren juist de dingen die ik altijd super leuk vond.
Maar mn ex zal het niet leuk vinden als ik kom. Dan komt ze met verwijten als "nu pak je dit ook van me af" (vrienden) en "je laat me niet met rust"
Terwijl ik zo iets heb van.. Ik ben uitgenodigd. We hebben niks meer dus ik wil er ook geen drama meer van maken. Wees gewoon blij dat ik kom of doe er voor de rest niks mee, trek het je niet aan etc.
Maar ja.. Daar heeft zij geen boodschap aan en wilt me de komende tijd gewoon niet zien.
What to do ? ...
Werd ik laatst door een goede vriendin van mijn ex uitgenodigd op een feestje binnenkort bij haar thuis. Lijkt me enorm vet. Vandaag kwam er een andere vriendin naar me toe met de vraag of ik ook kwam. Nou komt mijn ex dus ook en die zal dat absoluut niet willen.
Zit nu in het dubio wat ik moet doen. Het zijn wel de vrienden van mn ex maar die mogen me blijkbaar nog steeds graag. Tevens is het dat gedeelte van mn contacten die ik dus ook kwijt ben sinds dat het uit is. Dit soort feestjes waren juist de dingen die ik altijd super leuk vond.
Maar mn ex zal het niet leuk vinden als ik kom. Dan komt ze met verwijten als "nu pak je dit ook van me af" (vrienden) en "je laat me niet met rust"
Terwijl ik zo iets heb van.. Ik ben uitgenodigd. We hebben niks meer dus ik wil er ook geen drama meer van maken. Wees gewoon blij dat ik kom of doe er voor de rest niks mee, trek het je niet aan etc.
Maar ja.. Daar heeft zij geen boodschap aan en wilt me de komende tijd gewoon niet zien.
What to do ? ...
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Aangezien het in de eerste plaats vriendinnen van je ex zijn... zou ik ze even bellen dat je liever niet komt om je ex niet voor het hoofd te stoten omdat zij er nogal moeite mee heeft. Zou het in ieder geval niet zo proberen te laten lijken alsof je het expres doet.
Mijn ex had me net een mail gestuurd over wat stomme dingen, dus ik had haar een mailtje teruggestuurd. Krijg ik net een mail terug dat ik haar daar heel erg mee heb gekwetst en dat ze me nooit meer wil zien. En dat terwijl ik alleen maar dingen herhaalde die ik naar mijn hoofd kreeg van haar. Ik had een heel lang verhaal getypt over hoe ik me voelde en dan pikt ze er net dat ene regeltje uit (dat zo min mogelijk contact wel degelijk helpt bij het vergeten). De stomme trut. Ik snap er echt helemaal niks meer van.
Ik zou me persoonlijk helemaal niet vermaken als mijn ex daar ook rond zou lopen. Als je toch gaat zou ik het eerst tegen mijn ex zeggen/vragen en afspreken hoe je tegen elkaar doet die avond. Dan kan het vast nog gezellig zijn.quote:
Leuk is dat.
Werd ik laatst door een goede vriendin van mijn ex uitgenodigd op een feestje binnenkort bij haar thuis. Lijkt me enorm vet. Vandaag kwam er een andere vriendin naar me toe met de vraag of ik ook kwam. Nou komt mijn ex dus ook en die zal dat absoluut niet willen.
Zit nu in het dubio wat ik moet doen. Het zijn wel de vrienden van mn ex maar die mogen me blijkbaar nog steeds graag. Tevens is het dat gedeelte van mn contacten die ik dus ook kwijt ben sinds dat het uit is. Dit soort feestjes waren juist de dingen die ik altijd super leuk vond.
Maar mn ex zal het niet leuk vinden als ik kom. Dan komt ze met verwijten als "nu pak je dit ook van me af" (vrienden) en "je laat me niet met rust"
Terwijl ik zo iets heb van.. Ik ben uitgenodigd. We hebben niks meer dus ik wil er ook geen drama meer van maken. Wees gewoon blij dat ik kom of doe er voor de rest niks mee, trek het je niet aan etc.
Maar ja.. Daar heeft zij geen boodschap aan en wilt me de komende tijd gewoon niet zien.
What to do ? ...
Soms denk ik ook achteraf dat ik beter geen mailtjes had kunnen beantwoorden en haar gewoon in dr sop te laten gaar koken. Wat ik geleerd heb is door de communicatie die telkens heen en weer gaat, je elkaar telkens af stoot.
Heel vervelend, maar door de boosheid telkens lijkt het wel als of je elkaar de kleinste dingen kwalijk gaat nemen terwijl als je bijv. een maand of drie gewacht had, je veel nuchterder had kunnen praten.
Nu verbreek je het contact met een fikse ruzie.. Dat is echt vet kut.
Maar ja, goede les voor volgende keer dan maar..
Wat betreft dat feestje.. Ik snap je, maar het zijn ook mijn vrienden. Een aantal mensen kende ik al voor ik wat met mn ex kreeg en het waren altijd leuke mensen. Ze gaan alleen meer met mn ex om.
Ik heb al gezegd dat ik beter niet kan komen, maar het bruist. Het lijke me gewoon lachen en ik hecht er waarde aan, het contact met die mensen.
Maar misschien moet ik ook gewoon een half jaar wachten tot er weer eens een feestje komt en dat ik me eigen vrienden maar moet gaan opzoeken ofzo. Alleen maar om haar wat rust in haar hoofd te geven. Toch stom vind ik het. Soms heb ik het idee dat ik al veel verder ben met het loslaten. Misschien zij ook wel, maar wilt ze gewoon echt niks meer met me te maken hebben..
Heel vervelend, maar door de boosheid telkens lijkt het wel als of je elkaar de kleinste dingen kwalijk gaat nemen terwijl als je bijv. een maand of drie gewacht had, je veel nuchterder had kunnen praten.
Nu verbreek je het contact met een fikse ruzie.. Dat is echt vet kut.
Maar ja, goede les voor volgende keer dan maar..
Wat betreft dat feestje.. Ik snap je, maar het zijn ook mijn vrienden. Een aantal mensen kende ik al voor ik wat met mn ex kreeg en het waren altijd leuke mensen. Ze gaan alleen meer met mn ex om.
Ik heb al gezegd dat ik beter niet kan komen, maar het bruist. Het lijke me gewoon lachen en ik hecht er waarde aan, het contact met die mensen.
Maar misschien moet ik ook gewoon een half jaar wachten tot er weer eens een feestje komt en dat ik me eigen vrienden maar moet gaan opzoeken ofzo. Alleen maar om haar wat rust in haar hoofd te geven. Toch stom vind ik het. Soms heb ik het idee dat ik al veel verder ben met het loslaten. Misschien zij ook wel, maar wilt ze gewoon echt niks meer met me te maken hebben..
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Klopt. Maar ze hoort alleen maar wat ze wil horen. Ze heeft er niet echt bij stil gestaan hoe ik me wel niet moet voelen toen ze alle contact verbrak. En dan laat ik wat van me horen wanneer ze mij notabene een mail stuurt en dan is mevrouw gekwetst en hoeft ze me nooit meer te zien omdat ze het me niet kan vergeven. Ja ja. Ik ben de weg kwijt. Ik denk dat geen contact inderdaad het beste is. Ik vink haar e-mailadres wel aan als spam. Optiefen.quote:Op vrijdag 12 maart 2010 01:25 schreef MOD het volgende:
Soms denk ik ook achteraf dat ik beter geen mailtjes had kunnen beantwoorden en haar gewoon in dr sop te laten gaar koken. Wat ik geleerd heb is door de communicatie die telkens heen en weer gaat, je elkaar telkens af stoot.
Heel vervelend, maar door de boosheid telkens lijkt het wel als of je elkaar de kleinste dingen kwalijk gaat nemen terwijl als je bijv. een maand of drie gewacht had, je veel nuchterder had kunnen praten.
Nu verbreek je het contact met een fikse ruzie.. Dat is echt vet kut.
Maar ja, goede les voor volgende keer dan maar..
Het kan wel zijn dat je nu nog enorm met je gevoelens zit en dit dus als het einde beschouwen. Het is ook wel goed om je zelf te overtuigen dat dit "de druppel" is waarbij je het contact verbreekt. Mij lijkt het iets om het gewoon te laten rusten.
Het is gewoon zo dat je na een periode van stress even tijd nodig hebt voor je zelf. Ik kan niet snappen dat je je elkaar de hele tijd blijft verafschuwen in je hoofd. Er zal heus wel een punt komen dat je elkaar tegen komt en het toch gezellig kan hebben. Maar ja, het is wat je er zelf van maakt.
Mijn ex roept ook dat ze echt wel vrienden wilt blijven, maar juist door de laatste mail wisselingen wilt ze gewoon van me af en het is echt stom hoe dat gaat, maar ze heeft er zelf ook veel moeite mee. Maar het is gewoon zo dat je, als je boos bent, elk klein dingetje gaat lopen afzeiken. Volstrekt kortzichtig en egoistisch. Maar dat is dan ook wel te begrijpen met de hoeveelheid stress de laatste tijd he..
Zelf heb ik trouwens het idee dat ze mij constant aan het lijntje gehouden heeft. In de tijd dat ik haar terug wilde heeft zij eigenlijk constand vast gehouden aan haar nieuwe basis, haar nieuwe leven. Als het met mij niets zou worden had ze haar leven nog wel om op terug te vallen. Maar dat is waar ze eigenlijk voor wilde gaan. Om dat opnieuw zonder mij op te bouwen. Al die tijd dat wij nog met elkaar omgingen heeft ze mij hoop gegeven, ik heb haar de aandacht gegeven die ze wilde en toen ze er echt klaar mee/voor was, heeft ze het contact verbroken en was ze sterk genoeg om in haar eentje verder te gaan, liet ze mij achter met de woorden "zorg niet voor ons of voor mij, ga voor je zelf zorgen".
En nu is het zo van.. Wtf moet ik hier mee..
Het is gewoon zo dat je na een periode van stress even tijd nodig hebt voor je zelf. Ik kan niet snappen dat je je elkaar de hele tijd blijft verafschuwen in je hoofd. Er zal heus wel een punt komen dat je elkaar tegen komt en het toch gezellig kan hebben. Maar ja, het is wat je er zelf van maakt.
Mijn ex roept ook dat ze echt wel vrienden wilt blijven, maar juist door de laatste mail wisselingen wilt ze gewoon van me af en het is echt stom hoe dat gaat, maar ze heeft er zelf ook veel moeite mee. Maar het is gewoon zo dat je, als je boos bent, elk klein dingetje gaat lopen afzeiken. Volstrekt kortzichtig en egoistisch. Maar dat is dan ook wel te begrijpen met de hoeveelheid stress de laatste tijd he..
Zelf heb ik trouwens het idee dat ze mij constant aan het lijntje gehouden heeft. In de tijd dat ik haar terug wilde heeft zij eigenlijk constand vast gehouden aan haar nieuwe basis, haar nieuwe leven. Als het met mij niets zou worden had ze haar leven nog wel om op terug te vallen. Maar dat is waar ze eigenlijk voor wilde gaan. Om dat opnieuw zonder mij op te bouwen. Al die tijd dat wij nog met elkaar omgingen heeft ze mij hoop gegeven, ik heb haar de aandacht gegeven die ze wilde en toen ze er echt klaar mee/voor was, heeft ze het contact verbroken en was ze sterk genoeg om in haar eentje verder te gaan, liet ze mij achter met de woorden "zorg niet voor ons of voor mij, ga voor je zelf zorgen".
En nu is het zo van.. Wtf moet ik hier mee..
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Het is voor mij niet afgesloten.
Okee, ik ben degene geweest die heeft gezegd: ik kan er de energie niet meer voor opbrengen om verder te gaan, want de ene dag hou je van me en de andere dag doe je kil en afstandelijk tegen me, alsof ik iets misdaan zou hebben (borderline trekjes). En dat ging al twee jaar zo. Maar ik ben een goedzak en heb me flexibel opgesteld. Haar verleden de schuld gegeven dat ze zo is. Maar zoiets gaat toch langzaam aan je vreten. En na de laatste ruzie over iets nietszeggends heb ik er een punt achter gezet.
Maar het gemak waarmee ze afstand heeft gedaan van me zit me helemaal niet lekker. Je zou toch een andere reactie verwachten van iemand waar je twee jaar lief en leed mee hebt gedeeld... Maar bij haar was het van: okee doei, en daarna angstvallige stilte van haar kant.
Ik wil haar niet terug, tenminste niet om een relatie mee te hebben, maar ons afscheid zou niet zo moeten verlopen. Ik heb geprobeerd om haar zo min mogelijk te kwetsen. Maar ze staat er gewoon niet bij stil waar ik me overheen heb moeten zetten. Al die keren dat ik valselijk beschuldigd werd van vreemdgaan, terwijl het gewoon haar eigen onzekerheid en eigenwaarde was. En al die keren dat ik het heb genegeerd...
Misschien is een paar weken/maanden rust wel het beste, voor beiden. Hoewel het verdomde moeilijk is geen contact op te nemen.
En nu ben ik nog steeds wakker omdat ik die mailwisseling en de dingen die ze tegen me heeft gezegd in de mail niet uit mijn hoofd kan krijgen, en dat ik nogal geagiteerd terug heb gereageerd. Bah.
[ Bericht 4% gewijzigd door Mint_Clansell op 12-03-2010 04:35:22 ]
Okee, ik ben degene geweest die heeft gezegd: ik kan er de energie niet meer voor opbrengen om verder te gaan, want de ene dag hou je van me en de andere dag doe je kil en afstandelijk tegen me, alsof ik iets misdaan zou hebben (borderline trekjes). En dat ging al twee jaar zo. Maar ik ben een goedzak en heb me flexibel opgesteld. Haar verleden de schuld gegeven dat ze zo is. Maar zoiets gaat toch langzaam aan je vreten. En na de laatste ruzie over iets nietszeggends heb ik er een punt achter gezet.
Maar het gemak waarmee ze afstand heeft gedaan van me zit me helemaal niet lekker. Je zou toch een andere reactie verwachten van iemand waar je twee jaar lief en leed mee hebt gedeeld... Maar bij haar was het van: okee doei, en daarna angstvallige stilte van haar kant.
Ik wil haar niet terug, tenminste niet om een relatie mee te hebben, maar ons afscheid zou niet zo moeten verlopen. Ik heb geprobeerd om haar zo min mogelijk te kwetsen. Maar ze staat er gewoon niet bij stil waar ik me overheen heb moeten zetten. Al die keren dat ik valselijk beschuldigd werd van vreemdgaan, terwijl het gewoon haar eigen onzekerheid en eigenwaarde was. En al die keren dat ik het heb genegeerd...
Misschien is een paar weken/maanden rust wel het beste, voor beiden. Hoewel het verdomde moeilijk is geen contact op te nemen.
En nu ben ik nog steeds wakker omdat ik die mailwisseling en de dingen die ze tegen me heeft gezegd in de mail niet uit mijn hoofd kan krijgen, en dat ik nogal geagiteerd terug heb gereageerd. Bah.
[ Bericht 4% gewijzigd door Mint_Clansell op 12-03-2010 04:35:22 ]
Altijd zo fijn hoe een ex met een paar woorden mij alweer zwaar bagger kan laten voelen. Ik ben een zorgzame jongen, en wil graag mensen helpen. Dat weet mijn ex, maar toch mailt ze: aan de oppervlakte gaat het wel goed met me. Dus ik lees dat het eronder minder met haar gaat. En nu zit ik met behoefte om haar te helpen. En dat voelt zo vervelend. Na alle woorden.... Ik haat mezelf erom. Ze laat me niet toe om te helpen, maar stuurt wel dat soort berichtjes.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Maar nog weer een berichtje van mij.
De afgelopen 2 weken druk geweest, een weekend weggeweest naar een vriend in rdam.
Hij en zijn vriendin hebben net samen een huis gekocht. merk toch wel da tik daar een klein beetje jaloers op ben, maar de blijheid voor hun overheerst echt wel.
Kan het erg goed met zijn vriendin vinden, goed kunnen kletsen met haar over hoe het mijn mijn ex gegaan is. Is wel goed om te praten met iemand erover die er iets verder van af staat, helpt ook wel wat meer te relativeren. En op dat soort momenten merk ik toch wel dat het niet uitmaakt hoeveel vrienden je hebt, maar wat de vrienden doen die je hebt.
Ben voor het eerst weer sinds 2.5 jaar alleen met hem op stap geweest, anders waren altijd de vriendinnen erbij, deed me dus wel goed zo'n weekend.
En ik slaap sinds vorige week eindelijk weer goed de nacht door
de afgelopen 3 maand had ik praktisch elke nacht dat ik wakker werd, en piekerde over mijn ex. Nu de volgende stap niet meer piekeren/denken aan haar in alledaagse situatie, met name als ik alleen ben.
De afgelopen 2 weken druk geweest, een weekend weggeweest naar een vriend in rdam.
Hij en zijn vriendin hebben net samen een huis gekocht. merk toch wel da tik daar een klein beetje jaloers op ben, maar de blijheid voor hun overheerst echt wel.
Kan het erg goed met zijn vriendin vinden, goed kunnen kletsen met haar over hoe het mijn mijn ex gegaan is. Is wel goed om te praten met iemand erover die er iets verder van af staat, helpt ook wel wat meer te relativeren. En op dat soort momenten merk ik toch wel dat het niet uitmaakt hoeveel vrienden je hebt, maar wat de vrienden doen die je hebt.
Ben voor het eerst weer sinds 2.5 jaar alleen met hem op stap geweest, anders waren altijd de vriendinnen erbij, deed me dus wel goed zo'n weekend.
En ik slaap sinds vorige week eindelijk weer goed de nacht door
de afgelopen 3 maand had ik praktisch elke nacht dat ik wakker werd, en piekerde over mijn ex. Nu de volgende stap niet meer piekeren/denken aan haar in alledaagse situatie, met name als ik alleen ben.
Gisteren is het verleden, morgen is de toekomst, je leeft nu in het heden!
Gaan, en zorgen dat je het naar je zin hebt.quote:Op vrijdag 12 maart 2010 00:58 schreef MOD het volgende:
Leuk is dat.
Werd ik laatst door een goede vriendin van mijn ex uitgenodigd op een feestje binnenkort bij haar thuis. Lijkt me enorm vet. Vandaag kwam er een andere vriendin naar me toe met de vraag of ik ook kwam. Nou komt mijn ex dus ook en die zal dat absoluut niet willen.
blablabla
What to do ? ...
Hoe lang heb je met haar gehad en hoe lang ken je die mensen?
Zij vinden je blijkbaar aardig anders hadden ze je niet laten komen/uitgenodig, toch?
Klinkt misschien hard, maar het is haar probleem.
Jij zit hier in dit gedeelte omdat je nog gevoelens voor haar hebt of omdat je het erg moeilijk hebt met de breuk. Zet jezelf op de eerste plaats en je ex op de tweede.
Ik heb hier toevallig een gesprek over gehad met een vriendin van een vriend. Die vertelde dat zij alleen vrienden met ons is omdat we de vrienden zijn van haar vriendje
Ik heb haar toen moeten uitleggen dat ik een meisje tolereer wanneer ze vriendin van is, maar dat wanneer ik haar een vriendin noem ik haar mag om wie ze is en niet omdat ze de vriendin van is. Daarmee eigenlijk zeggende dat ik gewoon contact houd met haar en haar als onderdeel van de groep beschouw mocht het ooit uitgaan tussen haar en haar vriend. Tenzij zij natuurlijk is vreemd gegaan, maar dan zou ik geen vrienden meer met haar zijn om wat ze heeft gedaan en niet omdat ze dat hem heeft aangedaan.
I killed. But I didn't just kill fifty, I didn't kill a hundred. I killed TEN thousand! And I was good at it. It wasn't for vengeance, it wasn't for greed. It was because...I liked it
Let us leave, no trace of tears upon our dead faces
Let us leave, no trace of tears upon our dead faces
Dit. Gewoon gaan als je graag wil gaan! Geen rekening houden met haar. Je bent toch uitgenodigd? Als zij er van baalt dat je komt is dat haar probleem, niet de jouwequote:Op vrijdag 12 maart 2010 11:30 schreef ArcticBlizzard het volgende:
[..]
Gaan, en zorgen dat je het naar je zin hebt.
Hoe lang heb je met haar gehad en hoe lang ken je die mensen?
Zij vinden je blijkbaar aardig anders hadden ze je niet laten komen/uitgenodig, toch?
Klinkt misschien hard, maar het is haar probleem.
Jij zit hier in dit gedeelte omdat je nog gevoelens voor haar hebt of omdat je het erg moeilijk hebt met de breuk. Zet jezelf op de eerste plaats en je ex op de tweede.
B-b-b-bird, Bird, The Bird is the word.
Ik weet dat ik geen recht van spreken heb, maar het is jouw leven waar je van moet genieten. Jij bent uitgenodigd, dus heb je er ook iets te zoeken.
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Ja dat dacht ik dus ook en ik merk eigenlijk de hele tijd dat ik onbewust nog teveel rekening hou met haar. Ik moet haar wel respecteren, maar zij kan ook doorschieten natuurlijk. Ik heb stomme dingen gedaan waarbij een relatie helemaal naar de knoppen is geholpen, maar nu eenmaal een hele tijd verder heb ik des te meer respect voor die meid dus ik zal niks doen om haar weer te kwetsen.
Haar afweer methode daar voor is om van me weg te rennen in plaats van het "gevaar" aan te gaan. Ik snap ook wel dat je na een relatie elkaar eigenlijk vaarwel zegt en je richt op je eigen leven, juist des te meer als het op een hele slechte manier is uit gegaan.
Maar ondanks dat we een geschiedenis hebben en wellicht met ruzie uit elkaar zijn gegaan vind ik dat het best moet kunnen om na verloop van tijd elkaar aan te kijken, de hand te schudden en het verder leuk kunnen hebben zonder alle drama.
En het is waar, ik heb er eigenlijk schijt aan, maar ik heb geen zin in conflicten de hele tijd waarbij zij zich weer ongemakkelijk en boos gaat voelen.
Ik kijk nog wel of ik ga, het is toch pas over een maand, dus ik zie wel.
Haar afweer methode daar voor is om van me weg te rennen in plaats van het "gevaar" aan te gaan. Ik snap ook wel dat je na een relatie elkaar eigenlijk vaarwel zegt en je richt op je eigen leven, juist des te meer als het op een hele slechte manier is uit gegaan.
Maar ondanks dat we een geschiedenis hebben en wellicht met ruzie uit elkaar zijn gegaan vind ik dat het best moet kunnen om na verloop van tijd elkaar aan te kijken, de hand te schudden en het verder leuk kunnen hebben zonder alle drama.
En het is waar, ik heb er eigenlijk schijt aan, maar ik heb geen zin in conflicten de hele tijd waarbij zij zich weer ongemakkelijk en boos gaat voelen.
Ik kijk nog wel of ik ga, het is toch pas over een maand, dus ik zie wel.
Met het zelfde gemak, woon je in de afvalbak!
Ho wacht stop, jij bent degene geweest die de fout is ingegaan?quote:Op vrijdag 12 maart 2010 15:51 schreef MOD het volgende:
Ja dat dacht ik dus ook en ik merk eigenlijk de hele tijd dat ik onbewust nog teveel rekening hou met haar. Ik moet haar wel respecteren, maar zij kan ook doorschieten natuurlijk. Ik heb stomme dingen gedaan waarbij een relatie helemaal naar de knoppen is geholpen, maar nu eenmaal een hele tijd verder heb ik des te meer respect voor die meid dus ik zal niks doen om haar weer te kwetsen.
Ik kijk nog wel of ik ga, het is toch pas over een maand, dus ik zie wel.
I killed. But I didn't just kill fifty, I didn't kill a hundred. I killed TEN thousand! And I was good at it. It wasn't for vengeance, it wasn't for greed. It was because...I liked it
Let us leave, no trace of tears upon our dead faces
Let us leave, no trace of tears upon our dead faces
Wat is het hier rustig! Goed teken?
Ik voel me niet goed, ik wil contact opnemen met mijn ex, ik weet niet wat ik moet gaan doen vandaag.. Genoeg dingen te doen eigenlijk, maar kan mezelf nergens toe zetten
Voortaan het weekend toch maar weer volplannen, ik voel me gewoon eenzaam nu 
Ik voel me niet goed, ik wil contact opnemen met mijn ex, ik weet niet wat ik moet gaan doen vandaag.. Genoeg dingen te doen eigenlijk, maar kan mezelf nergens toe zetten
Voortaan het weekend toch maar weer volplannen, ik voel me gewoon eenzaam nu
Join the club... Ik vind het maar lastig om niet meer 1 persoon te hebben die ik gewoon altijd kan lastig vallen zonder dat die mij raar aan gaat kijken. Het leven is maar stil (misschien ook wel beter op dit moment, even voor mijzelf de rust hebben om te kijken waar ik nu sta).quote:Op zaterdag 13 maart 2010 12:24 schreef Tumtumm het volgende:
Wat is het hier rustig! Goed teken?
Ik voel me niet goed, ik wil contact opnemen met mijn ex, ik weet niet wat ik moet gaan doen vandaag.. Genoeg dingen te doen eigenlijk, maar kan mezelf nergens toe zetten
Ik vind van mijzelf dat ik eigenlijk niet meer in dit topic thuishoor. Ik heb mijn ex al losgelaten, dat was voor mij niet de grootste stap. Ik heb op dit moment meer moeite met het terugvinden van de dingen die ik leuk vind in het leven. En dat hoort niet echt hier thuis
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
Ik voel een nieuwe topic serie aankomenquote:Op zaterdag 13 maart 2010 12:39 schreef Xanthas het volgende:
[..]
Join the club... Ik vind het maar lastig om niet meer 1 persoon te hebben die ik gewoon altijd kan lastig vallen zonder dat die mij raar aan gaat kijken. Het leven is maar stil (misschien ook wel beter op dit moment, even voor mijzelf de rust hebben om te kijken waar ik nu sta).
Ik vind van mijzelf dat ik eigenlijk niet meer in dit topic thuishoor. Ik heb mijn ex al losgelaten, dat was voor mij niet de grootste stap. Ik heb op dit moment meer moeite met het terugvinden van de dingen die ik leuk vind in het leven. En dat hoort niet echt hier thuis
Je hoeft de wereld niet te snappen, je hoeft er alleen maar je weg in te vinden
Ik heb het wel eens geprobeerd, maar krijg het er niet echt goed uit. Ik krijg het niet op "papier". Dus niet vanuit mij, helaas.quote:Op zaterdag 13 maart 2010 12:45 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Ik voel een nieuwe topic serie aankomen
If there is evil in this world, it lies in the heart of mankind!" -Edward D. Morrison
